장음표시 사용
11쪽
De vita et scriptis Demosthenis quae vel ab veteribus tradita accepimus vel ex ipsius orationibus colligi possunt quum multam praebeant materiam dicendi, nos pro huius scriptionis consilio praecipua harum quaestionum capita bre-Viter pertractabimus Secundum temporum ordinem disposita excluSiSque, quas cum rerum fide dignarum memoria permisceri incommodum est, narrationibus fabulosis, quales de Domosthene ut de aliis oratoribus, philosophis, poetis plurimas excogitarunt vel ab aliis excogitatas propagarunt biographi Graeci veteres, mendaciSSimum genuS hominum, qui historiam Graecorum literariam commentis Suis tam mature contaminarunt ut iam Plutarchi aetate, quamvis amplo omniS generi S subsidiorum quibus nos hodie caremuS apparatu inStructi, vera ab falsis discernure difficiis fuerit. Nam quum plurimos eSSe noSSent qui de clarorum hominum vita omnia minima enarrari cuperent, quod genus scribendi hodie quoquo a multis expeti videmus, curiositati lectorum, qui quid lectu iucundum eSSet multo magis quam quid rerum veritati accommodatum quaererent, certatim satisfacere studuerunt inventis plurimis quae Vel per Separum credibilia essent vel inter Se ipsa pugnarent vel contra manifestas temporum rationes peccarent. Cuiusmodi fabellis qui ita succurrere student ut vel additis vel detractis vel mutatis nonnullis veri quandam speciem iis concilient, Vereor ne operam, nisi ubi res testibus idoneis agitur, plerumque perdant nihilque aliud consequantur quam ut narrationibus quae, quales ab veteribus traditae Sunt, peritiori nemini fraudem facere poSsint, formam induant fallacem, quae etiam doctioribus lectoribus imponere p0SSit.
12쪽
A nnus natalis Demosthenis secundum Pseudo-Ρlutarchum in Vitis decem oratorum p. 845 D, qui DemoSthenem
archonte Callimacho solymp. 107, 4 - 349 8) annum trigesimum Septimum egiSSe ait: επτα καὶ τριακοντα ετη γεγονώς λ0γι μενοις απο Λεξιθεου εἰς Καλλίμαχον. Ηuie anno Sive potius uni ex insequentibus duobus conveniunt ipsius Demosthenis testimonia, quae infra Sub olymp. 101, 1. 104, 1 memorabimus, faventque Hyperidis verba in oratione in lite Harpalida solymp. 114, 1) c0ntra Demosthenem habita col. XIX Sq. ed. II. Bla88. quo loco Demosthenes inter oratores numeratur qui annum aetatiS SeXa-geSimum SuperaVerint, oυκ αἰσχρονει νυνὶ τηλικουτος ων υπὸ μειρακιων κρινόμεν0ς περὶ δωροδοκιας. καίτοι εδει τουναν- των υφ' υμων παιδευεσθαι τους νεωτερους των ρητ0ρων, καὶ rip τι προπετέστερον επραττον ἐπιτιμασθαι καὶ κολα σθαι. νυν δε τουναντιον οἱ νέοι τους υπερ εξηκοντα ετη σωφρ0νί-
ζουσιν. δι0περ oo ανδρες δικασταὶ δικαίως αν οργίωισθε Λημ0σθενει, εἰ καὶ δοξης ικαννῆς καὶ πλουτου πολλου δύ υμας μετεσχηκως μηδ' ἐπὶ γηρως οδῶ κήδεται τῆς πατρίδος. ubi quum μειρακιων aetaS provectae Demosthenis aetati opposita Sit, υπερ ἐξήκοντα ετη parum recte Vel pro υπερ πεντήκοντα, quod ipsum iam satis grave erat, Vel pro εζηκ0ντα 'κρ0ν ἐλαττω quemadmodum Demosthenes in caussa simili p. 564, 17 dixit, γεγονως ετη περὶ πεντηκ0ντα ἴσως 'i ιιικρον ἐλαττω) dietum foret, si verum esset quod Dionysius Halicarnassensis in Epistula ad Ammaeum 1, 4 p. 724 Demo
εκαr0στῆς 0λυμπιαδος - natum eSSe dixit, de qua ratione infra dicemus sub olymp. 104, 1. Repetit hanc opini0nem Dionysius ubi de anno natali Aristotelis agit, - qui Secundum nostram rationem fere aequalis Demostheni fuit, non tribus anniS maior, ut Dionysio videri debuit, - ibidem p. 727: 'Αριστ0τελχὶς ἐγεννηθη κατα την ἐνενηκ0στνην καὶ
13쪽
ετεσι Ληριοσθένους πρεσβυτερος. DionySium quamVi8 non nominatum Secutus eSt Zosimus Ascalonita, seculi quinti
grammaticus in Vita Demosthenis quam Dindorfius Scholiis praefixit vol. 8 p. 22, 10) numero anni iisdem quibus
Dionysius usus est verbis designato, ἐνιαυτρο πρ0τερ0ν τ'ῆς ἐκατοστῆς ὀλυμπιαδος. Itaque hi duo testes pro uno Sunt numerandi. De anno autem natali Demosthenis si donumero annorum quos vixerit quod inter so dissentiunt ScriptoreS, eo explicandum quod, quum certa testimonia Veterum nulla e88ent, coniecturis uterentur quali do Dinarcho utitur Dionysius p. 638. τίθεμεν δη αυτον εβδομηκοστον εχοντα ετος απο τῆς φυγῆς κατεληλυθενω, ως καὶ
τουτων ὁλ0σχερει- το γαρ ακριβες Ουκ εχομεν) ειχὶ αν κατα Nικοφημον αρχοντα γεγονως. Idem de annis dicendum quibus Dionysius singulas Demosthenis orationes adscrip8it non antiquiorum testium auctoritatem, Sed Suas aliorumve coniecturas secutus: de quo dicemus Sub olymp.
Genero Demosthenes usus est mediocri. Nam patrem habuit cognominem, Paeaniensium pago adScriptum, officinae gladiariae possessorem, matrem vero Cleobulam, Gylonis cuiusdam Ceramensis filiam, quem proditionis Nymphaei, urbis Ponticae Atheniensibus tum tributariae φ), reum factum in Bosporum profugisse, ut poenam imminentem eVnderet, Aeschines narravit in orat. contra Ctesiphontem
171 p. 78, 14. Addit idem alia de Κήποις oppido,
1) Harpocrat. S. V. Nυμφωον, ubi Aeschinis locum citat, Κρατερος εν των Ψηφισματων φησὶν oτι 'Aθηναιοις το μμ-φωOν ετελει ταλαντον. CODL BOeckh. Oecon. Athen. VOl. 2 p. 658. De urbe ipsa v. Strabon. 7 p. 309. Gylonem per tempus aliquod debitorem aerarii fuisse, sed debitam pecuniae summam tantequam moreretur solvisse refert Demosthenes in initio orationis contra Aphobum secundae p. 836. Quod negotium SI quis cum A. Schaeraro ad ea referat quae in Gylone criminaturAeSchines, coniectura utetur satis probabili. 18
14쪽
quod ab tyrannis Bosp0ranis dono datum sit Gyloni, cuitum nupserit dives quidem mulier, sed Scythica natione, ex qua Gylo duas Susceperit filias, posteriore tempore Athenas
multis cum opibus missas, ubi altera 'οτωδήποτε' i. e. Demochari, ut novimus ex Demosth. orat. contra Aphobum p. 836), altera Demosthenis oratoris patri in matrimonium data fuerit vi0lata lege Attica, qua cautum erat ne qui Speregrinam uXorem duceret. Ex quo quae colligit Aeschines, Demosthenem populo Atheniensi natura esse inimicum habendum, quia avuS maternuS proditor, mater Vero barbaro genere orta sit, etsi absurde et calumniose dicta sunt ut alia plurima quae in Demosthenem iecit Aeschines, facta tamen ipsa ita sunt comparata ut non Videantur eX
nihilo fingi potuisse. Itaque non multum tribuendum Ρlutarchi dubitationi in Vita Dem. c. 4: α δ' Αἰσχίνης ο jήτωρ ειρηκε περὶ τῆς ριπὶτρ0ς, ως ἐκ Γυλων0ς τινος ἐπῶτία προδοσιας φυγοντος ἐξ αστεως ἐγεγ0νει κιὰ βαρβαρουγυνωκ0ς, ουκ ἐχομεν εἰπειν ειτ ειρηκεν ειτε βλασφημῶν κῶ καταψευδοριενος. In patre Demosthenis quod reprehendi posset ne Aeschines quidem repperisse videtur: τουτω, inquit l. c., πατηρ μεν ην Ληριοσθενης ο Πωανιευς, ανηρ ἐλευθερος Ου γαρ δει φευδεσθω. quocum congruunt quae ex Theopompo memorat Plutarchus, fuisse illum των καλων καγαθων ανδρων, quaeque Demosthenes ipse in laudem eius dixit p. 842 extr.
Fratrem Demosthenes orator nullum habuit, Sororem Unam, duobus annis minorem: Vid. Sub olymp. 100, 4. De uxore eius liberisque dicetur Sub olymp. 106, 2. OLYMP. 99.
Amyntae, Maced0num regis, et Eurydicae filius tertius,
15쪽
imporii paterni post breve fratrum natu maiorum, Alexandri II.) sit Perdiceae III.), regnum hereS: V. ad Olymp. 102,3 et 103, 1. 105, 1. Contra hunc orationes quae Ρhilippicae appellantur habuit Demosthenes: Vid. sub Olymp. 107, 1 et Seqq.
4. Annus natalis Demosthenis seeundum Dionysium, V. Supra ad 0l. 98, 4. OLYMP. 100.
1. Moritur pater Demosthonis, viduam relinquen8 Cleobulam, filium vero septem, filiam quinque et quod eX- currit annos natam: de quo ipsius oratoris testimonio constat in oratione contra Aph0bum priore p. 814: Aημο-
ἐν ευπ0ρια. et ΡSeudo Plutarchus in V. decem orat. p. 844 Α:καταλειφθεὶς υπο τ0υ πατρὸς ἐτων επτα μετ' αδελφῆς πενταετιδος. Quae Sio sunt intelligenda ut Demosthenes septim0, 80ror quinto aetatis anno eXacto, ipSe Octavum, Soror Sextum egiSSe annum dicatur quo tempore pater moriebatur: de qua ratione cons. Sub olymp. 103, 3. Pater quum mortem appr0pinquare Sentiret, teStamentum fecerat, in quo haec praeseripta fuerunt, quae rettulit Demosthenes i. e. p. 814. Tutores liberis suiS elegerat Aphobum, sororis suae filium, et Demophont0m, Demonis fratris filium, tertiumque adiunxerat Therippidem Paeante Sem, non cogna tum quidem, Sed familiae suae vetere amicitia iunctum. Duos autem cognatos illos ut aretioro etiam vinculo fami-
16쪽
liae suae adiungeret, Aphobo iniunxerat ut Cleobulam viduam in matrimonium duceret h) cum octoginta minarum dote aedibusque Suis cum omni supellectile uteretur donec Demosthenes filius adultus osset; Demophonti duo talenta statim solvenda legaverat ea conditi0ne ut filiam tum septennem, quando nubilis facta esset, duceret; Therippidi
denique Septuaginta minarum u8uras conceSSerat USque dum virilem aetatem attigisset Demosthenes, i. e. HSque ad duodevigesimum aetatis annum. Ita hoc Se conSecuturum e8Se Sperabat ut tutores non Solum pupillorum, Sed etiam ipsorum interesso censerent ut patrimonium non Solum non minueretur, Sed proba prudentiquo administratione adeo augeretur. Verum omnes illae praescriptiones parum Sapienter, Si verum Volumus fateri, excogitatae effectum habuerunt plane contrarium atque DemoStheneS, quum teStamentum faceret, exspectaverat. Nam neque Aphobus
viduam nec Demophon filiam ) Demosthenis in matrimonium petivit, uterque Vero una cum Therippide non solum legatas sibi pecunias ceteraque emolumenta cupide arripuerunt, Sed etiam reliquam quae nihil ad ipsos pertinobat sortem ita per decem annos administrarunt ut nullos unquam tutores vel impudentius vel manifestius
bona diripuisse pupillorum Demostheni pronuntiare liceret in oratione priore contra Aphobum p. 815, ubi post tutelam decennem aedes duntaxat patris cum Servis quattuordecim argentique minis triginta, quae omnia in unum collecta ViX Septuaginta minarum pretium aequare, ab tutoribus relictas esse ait pro quindecim talentorum pretio, quod mortuo Demosthene patre administrandum acceperant et intra decem annos facile duplicare potuiss0nt ut aesti- 1) Similiter Pasio uxorem suam Archippen legavit Phormioni cum dote multaque supellectile: vide orat. contra Stephanum 1. p. 1110.2) Hanc postmodum Lachetem Leuconoensem UXOrem duxisse filiumque ex ea habuisse Democharem, oratorem laudatissimum, refert Pseudo-Ρlutarch. V. decem Orat. p. 847 C. De quo cons BOeckh. Corp. Inscr. Vol. 1 p. 464 et Wester- mann. in Commentationibus societatis lit. Saxonicae Vol. 1 p. 119.
17쪽
matur p. 862, 21), Si pupillorum quam suo ipsorum commodo consulere maluiSSent. Quae omnia pluribus persequitur Demosthenes in orationibus quas contra Aphobum habuit, accurate subductis rationibus δ). Cuius de actionis tempore et exitu dicemus sub olymp. 104, 1. Mater Cleobula quid de Aphobo, cui ab marito moriente uxor destinata erat, senserit et utrum fraudum ab Aphobo pariter atque ceteris duobus tutoribus factarum suspicionem aliquam habuerit an non habuerit, quum per totum tutelae ab illis gestae tempus superstes fuerit, ut constat eX Oratione c0ntra Aphobum II p. 842, 10, nescimuS: RVunculum Democharem pupillis Succurrere voluisse legimus, sed nihil
potuisse efficere se. Aph. I p. 818)
In hanc olympiadem proximosque Sex annos puerilis cadit institutio Demosthenis, de qua nihil singulare quod fide dignum sit memoratum videmu8; ipse eam duobus in locis orationis de corona breviter memorat Verbisque ut ipse dicit μετρι τατοις, p. 312, 21: ἐμοὶ ριεν
φιλοτιμίας μητ ἰδιας μήτε δημοσιας απ0λειπεσθαι, αλλα καὶ τῆπολει καὶ τοις φίλοις χρησιμον esἰνω. et iterum de Aeseliine p. 315, 7: ἐδίδασκες γραριματα, ἐγὼ M εφοιτων. Tutores non admodum liberaliter ei providisse ex iis quae Supra de tutoribus diximus conicero licet, fueruntque tam sordidi ut magistros adeo Demosthenis debita mercede defraudarent, quod Aphobo obicit Demosthenes p. 828, 4: εις
κατεθηκεν, ἐμοὶ δε λογί τω. quod ita exaggeravit Plu-1 Has rationes tabulis confectis redituum et eXpensarum illustravit Voemelius in Museo Rhenano a. 1845 p. 434 - 445 et tractaverunt Naberus in Mnemosyne Vol. 1 p. 186 - 199, R. Foersterus in Flechei seni Annal. a. 1874 p. 345, H. Buer- mannus ibd. a. 1875 P. 801.
18쪽
larchus φ) ut Demosthenem ingenuarum artium rudem mansisse diceret. In arte gymnaStiea, quum corp0re esset infirmiore, minus quam alios Operae eum pOSut 8Senarrat Ρlutarchus ), indeque repetit laetum ei a pueris aequalibus Βαταλου cognomen, cuiuS de origine et significatione, quam calumniose detorsit Aeschinus q), nihil certi constitisse grammaticis ipse eorum diSSenSuS arguitq), quorum hariolationibus ossi G. H. Sehaeseri sententia prae
serenda videtur Appar. ad Dem0sth. V0l. 1 p. 175), qui id ab linguas vitio quo Demosthenes laboravitq) derivan-
3) De falsa legat. φ 99 p. 41, 13: εν παισι - ων ἐκλήθη
δι' αισχρουργιαν τινα καὶ κιναιδίαν Βαταλος, ἐκ παιδίον δεαπαλλαττοιμενος και δεκαταλαντους δικας εκαστω τον ἐπιτροπων λαγχανων 'Αργας ἐκλήθη, ανηρ δε γενομενος προσείληφε την τῶν πονηρῶν κοινην επωνυμιαν, συκοφαντης. et Similiter in orat. c. Τimarch. g 126. 131. p. 17, 42. 18, 27, ubi Demosthenem introducit dicentem cognomen υποκορισματος τιτθῆς Sibi impositum eSSe.
φασιν, αυλητὴς τῶν κατεαγοτων, καὶ δραματιον εἰς τουτο κωμωδῶν αυτον 'Ἀντιφάνης πεποιηκεν. ενιοι δέ τινες Aς ποιητου τρυφερα καὶ παροινια γραφοντος του Βαταλου μέμνηνται. δοκειδε καὶ τῶν Ουκ ευπρεπῶν τι λεχθῆναι του σωματος μοριων παρατοις 'Aττικοις τοτε καλεισθαι βαταλος. Cnm his Aeschinisque verbis comparanda quae nihilo certiora protulerunt Pseudo-Ρlui. Vii. decem orat. p. 844 E. Libanius in Vita Demosth. p. 2, 22. Schol. Aeschinis p. 32 et 61 ed. Oxon. Phot. Bibl. P. 495, 32.5) Demosthenem literam rho pronuntiare non potuisse primus, ut videtur, narravit Demetrius Phalereus, qui Demο- Sthenem Viventem viderat, memoratus a Plutarcho in Vita Demosth. c. 11 et Cicerone de divin. 2, 46, 9, post hos Pseudo-
19쪽
dum eSSe censuit, rectius tamen, ut opinor, putabimus coniunctum cum reliqua corporis infirmitate linguas vitium effecisse ut Βαττο λος δ) appellaretur. Cui interpretationi certe non repugnant Verba quibus Demosthenes ipso in orati0ne de corona g 180 p. 288 hoc υπ0κόρισρια memorat. De Battalo tibicine aut poeta, qui duo homines an unquam exstiterint dubitat Meinehius Hist. eom. p. 334, quae Plutarchus aliique commenti Sunt grammaticorum Sapiunt doctrinam parumque conveniunt aut nutrici Demo-Ρlui. in Vitis orat. p. 844 D cum eoque Photius Bibl. p. 493, 5, Zosimus in Vita Dem. p. 20, 2 subi etiam την ακοην ασθενης fuisse dicitur), A nonymus ibid. p. 25, 10 et scriptores Latini, Cicero de orat. 1, 61, 260. Quintilian. Inst. Or. 1, 11, 5. 11, 3, 54. Valer. Max. 8, 7, 1. Demetrius Phalereus in Demosthenis certe
rebus fide dignior est quam alii philosophi peripatetici quidam,
qui plurimum operae in stiογραφια posuerunt, et haec quae de dicendi exercitationibus a Demosthene adhibitis Plutarchus c.
11 ex eo affert, eX ipso oratore sene se audivisse profeSSUS eSt.
Demetrii narrationem breviter tetigit Dionysius de admir. Vi
ευτυχεῖ χρησαμενος, ως Βημητριος τε ὁ ΦHηρευς φησι καὶ οἱ αλλοι πάντες οι τον βιον αυτου συγγραψαντες. et Cicero in epistula
ad M. Tullium fratrem de petitione consulatus 1, 2: BQuae de Demosthenis studio et eaeercitatione scripsit Demetrius recordare Ρost Demetrium alii de exercitatione oratoria Demosthenis fabulas non paucas excogitarunt V. opus egregium Arnoldi Schaeseri isDemosthenes und seine nil , Vol. I p. 298 sqq.): quibus ut colorem quendam adderent, Singula quaeque Reeuratissime se cognita habere finxerunt. Cuiusmodi est quod Pseudo-Ρlutarchus p. 844 E Demosthenem, quem spiritus deficeret, Neoptolemo, histrioni tragico, decem milia drachmarum solvisse narrat, D' oλας περιοδους ὰπνευστως λεγη. aut quod p. 83 7 Dfabulatur Demosthenem ne mille quidem drachmas Isocrati, a quo artem rhetoricam discere Voluerit, solvere potuisse, Sed quintam tantum huius summae partem pro quinta artis parte obtulisSe. 1) ΒαττHoς J Hanc scripturam, quam metrum postulat in Hedyli versu ap. Athen. 4 p. 176 D, praestare alteri, qURefrequentior in codicibus est, Βατειος, dixit Din dorsus in Thesauro Vol. 2 P. 186.
20쪽
sthenis, quam duobus in locis memorat Aesehines, aut pueris Demostheni aequalibus, quos hoc convicio USOS esse Ρlutarchus narrat. Nihilo probabiliores sunt quas de alio convicio, Ἀργας, quod neScimus cui casui originem suam debeat, coniecturas proposuit Ρlutarchus in). OLYMP. 102.
3. Amyntas, reX Macedoniae, moritur vigesimo quarto regni anno, tribus relictis filiis, quorum natu maXimus, Aloxander, patri succedit. V. Diodor. 15, 57. 60 aliosque indicatos a Clintono Fast. Hellen. vol. 2 p. 225 p. 278 ed. teri.). 4. In hunc annum incidero videtur oratio LU)προς Καλλιππον, ab Apollodoro Ρasionis filio habita, quam falso Demostheni adscribi et ex ipso tempore et ex aliis indiciis certo colligitur. OLYMP. 103.
1. Ptolomaeus Alorita interfecto Alexandro, non Sine criminis socii S, quorum unum, Apoll0phanem, memorat Demosthenes p. 402, regno Macedoniae potitur, ipSe Vero tertio anno post a Perdicca, legitimo regni herede, interficitur. Vid. Diodor. 15, 71. 77 et quae ex aliis Seriptoribus collegit Clint0nus i. c. p. 226 279).
Cognomen ex litibus contra tutores institutis eum accepisse ait Aeschines de falsa legat. 6 99 p. 41, 14, cuius Verba Supra apposuimus, ubi quae scholiastae annotarunt p. 61, 12 similia sunt Plutarcheis.