Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

31쪽

εγηριε ταυτην, ειλα Σαμια τινὶ συνωκησεν, ώς ιστορει Λη- ριητριος ὁ Μαγνης ἐν τ0ις περὶ συνωνυμων. FalSa Veris miscens scriptor Vitarum decem orat. p. 84T C haec dicit: κατευπε δε δυο παῖδας εκ ροας γυνωκος των ευδοκιμων, Βλιοδωρου τινος θυγατρ0ς. θυγατερα δε μίαν εσχεν η παις ετι Ουσα προ γαμου ἐτελευτησεν. Nam hoc de filia, quas eodem fere tempore quo Philippus rex decessit,

Aeschinis tostimonis 3, g Ti) constat; filios autem nunquam habuisse Demosthenem et Aeschines t. c. disertis verbis dicit: την μονην ο δεΩωος καὶ πρωτην πατερα αυτον προσειπουσαν απολεσας, et Dinarchus 1, 71: τους δ' ου γεγενημενους υιεις σαυτω προσποιεισθαι κτε. Neque quemquam moVere poteSt quod in Oratione Spuria περὶ χρυσιου- do qua vide infra Sub. ol. 114, 1 - liberos produxi880 dicitur ut iudicum excitaret miSericordiam, Verum non elegitima uXore, Sed e meretrice procreatOS, Secundiam Athenaeum 13 p. 592 plura de Demosthenis cum scortis consuetudine adeoque puerorum. amore narrantem, quibuS

similia sunt quae Aeschines c. Ctesiph. 162. 174 p. 76, 38. 78, 4) et Gellius N. A. 1, 8 tradunt. 3. Demosthenis oratio XIV) περὶ των συμμοριων.

Dionysius p. 724: ἐπὶ Λιοτιόχου του μετα Καλλίστρατον ἐν 'Maqνοάοις πρωτην εἰπε δημηγοριαν, ην ἐπιγραφουσιν οι τ0υς ρητ0ρικους πίνακας συνταξαντες 'περὶ των συμμορι ν', ἐν Θ παρ αλει τους Ἀθηναίους μη λυειν την προς βασιλέα γενομενην εἰρήνην, ριηδε προτερους αρχειν του πολεμου, ἐαν μη παρασκευασωνται την ναυτικην δυναρον, ἐν η πλειστηνεῖχον ἰσχρον, καὶ τον τροπον τῆς παρασκευῆς αυτος υπ0τί

θεται.

4. Huic anno Vel proximo orationem contra Midiam Dindorfius cum aliis adscripsit: do qua vide infra ad ol. 107, 4. Tum oratio sXLVII) κατ' Ευεργου κιὼ Μνησι- βουλου, quam genuinam non esse iam Harpocratio V. ἐκαλίστρουν et ητηριενην indicat, vel hoc anno vel proXimo priore habita est.

4. Demosthenis orationes duae XXIV et XVI), d0 quibus Dionysius sic scribit p. 725: ἐπὶ Θουδήλου του

32쪽

CHRONOLOGIA

politarum videndus Diodorus 16, 37 Seqq. qui anno proximo olymp. 107, 1 Aristodemo archonte) adscribit, ex quo Clintonus in Fastis vol. 2 p. 131 143) colligit orationum Domosthenis brevi ante bellum ortum tempore esse habitam, i. e. exeunte anno Thudemi. Ceterum consilium Demosthonis de ope Megalopolitis contra Lacedaemonios ferenda succe88u caruis8e Videtur: de quo dictum ab Voe- melio ad orat. de pace p. 61, 22, A. Schaefero I p. 470. OLYMP. 107.

1. Huic anno orationem Philippicam primam adscripsit Di0nysius p. 725: μετα Θουδηριον ην ἈριστοδU10ς ἄρχων, ἐς 0υ των κατα Φιλιππου ὁ Ῥηγοριῶν ῆρξατο καὶ λογους ἐν τω δήρι' διεθετο περὶ τῆς αποστολῆς ξενικ0υστρατευριατος καὶ τῶν δέκα ταχειων τριηρων εἰς Μοαεδονίαν. Ρost orationes Olynthiacas tres, habitas olymp. 107, 4,

ponit Schol. ad Olynth. 3 p. 29, 2 vol. 8 p. 115, 27

ed. OXOD.): αἰνίττεται οτι κατα θαλατταν ἐπήλθειν χρη τωOHιππφ καὶ κλεισοα τα εμπορια, οπερ αυτος υστερ0ν ἐν τω τεταρταο συνεβουλευσεν. eandemque sententiam haud dubio

secutus est is qui DemoSthenis orationem decem primaS, qui Φιλιππικοι ab grammaticiS appellantur, eo quo nune in codicibus loguntur ordine disposuit chron0logico, qui violatus erit si Philippica prima ante Olynthiacas ponatur cum Dionysio. De quo disceptatum inter grammaticoS esse

ex scholio ad p. 43, 10 v0l. 8 p. 150, 17) apparet: καὶ

a) Verum huius archontis nomen esse Θέελλον, non Θεσσαλον, quod vulgo perhibebatur, docuit C. Curtius, Jenner Litteraturgeifung 1877. p. 501. Ipsius Dionysii p. 726) libri manuscripti illud nomen testantur.

33쪽

invictis argumentis vel refutari vel corroborari pOSSit, non minor recentiorum discordia est, de qua dixit Dindorsius in Annot. Oxon. vol. 5 p. 92, alii S annum Dionysii, qui est olymp. 107, 1, aliis quartum eiusdem olympiadis probantibus, nonnullis etiam de Secundo tertiove cogitantibus. Sed A. Schaeferus Dionysii annum Verum putat II, p. 66 sqq.), item Η. Weilius in editione contionum merito laudatissima sp. 78). Ceterum huiusmodi quaestionum difficultas eo augetur, quod pleraque omnia quae de temporibus orationum dixit Dionysius, non Veterum monumentorum fide tradita esse, . Sed indiciis ex orationibus partim ab aliis partim ab ipso collectis, de quibus Saepe anceps iudicium eo, niti videntur, quod in hac ipsa deqHR nunc agimUS oratione manifestum fit ex iis quae alio

incipions ab verbis p. 48, 16): 'A μεν ημεις ω ανδρες 'Aθηναῖοι δεδυν ηριεω ευρειν, ταυτ εστι, archonte Themi'stodis 0lymp. 108, 2) habita sit, de qua opini0ne pluribus dixit Dindorsus in Annot. ed. Oxon. Vol. 5 p. 108 110. Etiamnunc non desunt qui ei patrocinentur, quamVis plerique eam reiecerint, inter quoS et A. Seliae rus et Wollius. Ρlutarchus quo anno orationem Philippicam primam habitam esse crediderit non potest perspici ex verbis

34쪽

CHRONOLOGIA

διαπεπραγμενων εκεινων γεγονασιν, αἱ δε πρεσβυταται τιονεγγιστα πραγμάτων ἄπτονται. Phocicum bellum gestum est

inde ab olymp. 105, 4 usque ad 108, 2. Orationes igitur post bollum illud habitas intolligit Philippicam secundam Olymp. 109, 2) quaeque hanc Sunt Secutae, antiquissimas autem, quae novissimas belli illius res attigerint, Philippicam primam et Olynthiacas tres solymp. 107, 1-4). Eodem anno olymp. 107, 1), sed paullo ante quam

Philippicam primam, orationem contra AriStocratem Scripsit Demosthenes. Dionysius post verba supra allata de oratione contra Philippum prima p. 725: ἐν τουτω τῶ χρον' καὶ τον κατα Ἀριστοκράτους εγραψε λογον Eυθυκλεῖ τῶ διωκοντι, παρανομων το φηφισμα. Cui anno conveniunt quae in oratione ipsa deprehenduntur temporum notae, collectae ab Weboro in Prolegomenis: V. ed. OXOn. Vol. 6. p. 877, A. Schaerarum I, 397 sqq. Minus accurate Ρlutarchus, cuius Verba Supra attulimus p. 19.

θεριας. Dionysius p. 726: ἐπι Θεελλου του ριετ' Ἀριστο- δημον την περὶ Ῥοδίων απηγγειλε δημηγοριαν, ἐν vi πειθειτους Ἀθηναίους καταλυσαι την ολιγαρχίαν αυτων καὶ τον δῆμον ἐλευθερωσαι. Quas temporis notatio nihil habotquod repugnet, V. A. Schaerarum I p. 436 sqq. Belli socialis, quod Chii societate cum Bygantiis Rhodiisque iuncti adversus Athenienses gesserunt olymp. 105, 4 106, 1, quum recenS memoria eSSet, magna arte OPUS erat Demostheni Athoniensibus suadonti ut Rhodiis succurrerent de populari libertate cum oligarchica factione contendentibus.

3. Demosthenis orati0 XXXVI) υπερ Φορμίωνος, ut ostendit Clintonus in Fastis vol. 2 p. 135 149) et 358 440). Nam quum Pasio trapezita, quem olymp. 102, 3

archonte Dysniceto obiisse constat v. orat. c. Steph. II. p. 1132, 25), in hac oratione plus quam viginti annos ante mortuus esse dicatur p. 952: παρεληλυθ0των ἐτων πλέον ἡ εικοσιν), Sequitur non habitam eam esse ante olymp. 107, 3. P0rro quum Callippus ὁ νυν ων ἐν Σικελία

35쪽

DEMOSTHENICA.

memoretur p. 960, Callippus autem Rhegium occupaverit olymp. 107, 2 archonte Theello v. Diodor. 16, 45) sit paullo post occisus ibi sit Plui. V. Dion. c. 58: Ῥὶηγιον

κατεσχεν, ἐκει δε λυπρως πραττων - ανηρεθη), manifeStum est orationem hanc non posse habitam credi Serius quam olymp. 107, 3 archonte Apollod0ro, quo tempore adhue in vivis erat CallippuS. 4. Orationes Olynthiacae tres. Dionysius p. 726: ἐπὶ δε Καλλιριάχου, του τριτου μετα Θεελλον αρβαντος, τρεις διε- θετο δημηγ0ριας, παρακαλων 'Ἀθηναίους βοηθειαν 'Oλυνθίοις αποστειλοα τοις πολεμουμεν0ις υπο Φιλίππου. Ρ08t quae trium orationum ordinem designat appositis primis cuiusque verbis, et ita quidem ut quae nunc prima eSt tertia, tertia Secunda, secunda autem prima fiat oratio. Quod non caSu, Sed consilio factum es8e ab Dionysio apparet 0x scholio ad initium orationis secundae a Dindorsio primum edito Vol. 8 p. 71, 1, ubi Caecilius contra Dionysii opinionem, quam is alio loco argumentis quibusdam probare studuerat, disputa8se dicitur, et recte quidem, quum Summopere probabile haberi possit tres has orationes eo esse ordine habitas ab Domosthene quo nunc in libris omnibus leguntur, de quo V. quae in Prolegomenis editionis Oxon. a Dindorso dicta sunt V0l. 5 p. 7 Seqq. , et quae disputaverunt A. Schaelarus II, 148 sqq., Η. Weilius p. 168 Sqq. Eidem anno Dionysius p. 726 adscripsit orationem

contra Midiam XXI): κατα τουτον γεγραπτω τον αρχοντα καὶ ο κατα μειδιου λογος, ον συνεταξατο opp. διεθετο S. απήγγειλεν hhabuit ) μετα την καταχειροτονιαν, ην ὁ δῆριος αυτου κατεχειροτονησεν. Sed de huius orationis temporibus magna nune quoque eSt inter viros doctos dissensio. Ada. 106, 4 Vel proximum cun Boeckhio lam rettulit Din- dorsius; sed nos Η. Woilii potius sententiam Sequimur, qui iniuriam a Midia Domostheni illatam et expeditionem Euboicam tempore cum ea coniunctam factas esse statuit

vere anni 107, 4 348), non, quod putat Schaerarus, 107,

2 350). In orations autem ea quoque commemorantur,

36쪽

CHRONOLOGIA

quae a. 108, 2, quo Dem0Sthenes Senatoris munere functuS eSt, geSta Sunt; unde apparet non recte Dionysium eodem anno, quo liS eX0rta eSt, Orationem Scriptam esse dicere. Recte autem, quod Scriptam dicit, non habitam; nam lis illa cum Midia composita est antequam actio ad iudicos delata osset: de quo acerbe iudicat Aeschines

ἐπὶ τοῖς τριακοντα γεγ0νως ἐτη c. Mid. g 154, qui numeruS antiquitus corruptus esse videtur et nobis et A. Scha0- raro Weilioque), μηδέπω δ' εχιον ἰσον ἐν τῆ π0λιτεια μηδε δοξαν. ο καὶ μαλιστα μοι δοκεῖ δε&ας ἐπ αργυριωκαταθεσθαι την προς τον ανθρωπον εχθραν ' ου γαρ τι γλυκυθυμ0ς ανηρ ην οὐδ' αγανοφρων, αλύ εντονος καὶ βίαιος περι τας αμυνας. Oρων δ' ου φαυλον ουδε τῆς αυτου δυναμεως εργον ανδρα και πλ0υτω καὶ λ0γφ καὶ φίλοις ευ πεφραγμενον καθελεῖν, τον Μειδίαν, ἐνέδωκε τ0ις υπερ αυτου δεοριενοις. αἱ δε τρισχιλιαι καθ' ἐαυτας Ουκ αν ριοι δοκουσι την BU10σθενους αλβλυναι πικριαν, ἐλποντος καὶ δυναμενου περιγενεσθαι. Ceterum ad componendam litem id maxime apud Demosthenem valuiS80 Videtur, quod a.

108, 2 cum Eubulo, cuius factioni Midias addictus erat, de pace cum Philippo facienda communia consilia inierat; itaque privatas inimicitias reipublicae condonavit. Post olymp. 107, 2 habita esse fingitur oratio Spuria XIII) Περι συνταξεως, ut patet ex p. 168, 15, ubi Rh0diorum democratia sublata memoratur. Satis prudenter igitur scholiasta p. 216: ο περι συνταζεως λογος ουκ εχει πρ0φανῆ τον χρονον, εικασειε δ' αν τις αυτον ειρχῆσθαι προτων Φιλιππικων, αφεστηκοτων ριεν ήδη των συμμαχων, Ῥο- 1) Eandem pecuniae summam nominant Pseudo-Plutarchus p. 844 D, alii, ex Aeschinis loco videlicet.

37쪽

DEMOSTHENICA

Porro olympiadi 107, 2 orationes adversus Stepha.

verius olympiadi 107 exeunti C. D. BeelSius: V. Annot. ed. OXon. VOl. 7 p. 1232. Orationem priorem adversus Stephanum δ) falsi testimonii reum in caussa Phormionis contra Apollodorum, Pasionis filium, Demosthenes Apollodoro Scripsit, licet antea eundem adversarium habuisset

in oration0 XXXVI) pro Phormi0ne. Quod graviter a

ενος ριαχωροπωλίου τα κατ αλλ λων ἐγχγειριδια πωλουντog1) Orationem contra Stephanum alteram Behherus aliique ut Spuriam notarunt, contra quos frustra dixit Clinton. Fast. vol. 2 p. 358 440). Non recte alii, sicut A. Schneferus, Utramque adeo ab Demosthene abiudicarunt. Plutarcho et Harpocrationi neutra suspecta fuit. Alterius auctor idem atque ceterarum Apollodori orationum. 2) Ex his verbis non videtur colligi posse quod Beelsius collegit, praeter orationes adversus Stephanum Scriptas etiam Orationem προς Φορμ ωνα, quae perierit, eXstitisse. Nam verba Plutarchi nihil amplius significare videntur quam duaS contra Stephanum Orationes, quae non solum contra hunc, sed etiam contra Phormionem scriptas sunt falso Stephani testimonio USum in caussa contra Apollodorum acta. Verba autem προς Φορμιωνα Plutarchus maioris perspicuitatis caussa addidit, quoniam has contra Stephanum orationes orationi pro Phormione habitae quae est inter Demosthenicas XXXVI) opp0sitas esse videbat.

38쪽

CHRONOLOGIA

αυτου τοις αντιδ&οις. Iniusta tamen haec criminatio est non attendentis, quod recte contra Ρlutarchum monuit Clinton. Fast. vol. 2 p. 358 440), non in eadem actione, sod duabus diversis in actionibus Demosthenem in altera, quae agitur in oratione sXXXVI) Υπερ Φορμιωνος, pro Phormione, in altera, quae agitur in orationibus Κατα Στεφανου ψευδοριαρτυριων, contra eum dixisse, in quo nihil est qu0d magnopere reprehendi possit in). OLYMP. 108.

1. Huius anni est oratio XXXIX) πρ0ς Βοιωτον περιτου ὀνοματος, male a quibu8dam Dinarcho adscripta. Dionysius vol. 5 p. 656: ὁ Λmχοσθενους περὶ του ονοματος λογος - κατα Θεελλον ἡ Ἀπολλόδωρον αρχοντα sol. 107, 2. 3) τετελεσται et p. 665: εἰ καὶ μη τοῖς αλλοις οἱ Λη

uJευδόμενοι. μερινηται γαρ ῶς νεωστὶ τῆς εἰς ΙΙυλας ερυδου γενομενης 16 p. 999 καὶ γαρ νυν, οτε εἰς Ταμυνας παρῆλθον οι αλλοι)' η δ' εἰς LIυλας Ἀθηναίων εξοδος επι Θουδήμ ου αρχοντος εγενετο sol. 106, 4), τρισκωδεκατονετος Λειναρχου ευντος. Debuit dicero Tamynas Euboeae oppidum et archontem Callimachum 107, 4), et conveniunt cum hoc, discrepant eum falsis illis ea quae postrema

1) Prorsus diversa est Aeschinis, testis valde suspecti, quem vanissimos quosque de Demosthene rumores GripuisSescimus, criminatio in orat. de falsa legatione φ 165 p. 50, 23: τιν δε

eiusmodi criminatione orationem XXXVI) υπερ Φορμίωνος Dinarchus tangit, or. 1 g. 111. p. 104, 19 si quidem genuina

ea Verba sunt).

39쪽

addit Dionysius do Dinarchi aetate. - De altera autem adversus Boeotum oratione XL, προς B. περι πρ0α0ς μητρωας), quae n0n eSt Demosthenis, haec habet Dionysius p. 666: ου πολλοῖς ετεσιν υστερον ηγώνιστο τον αγωναο κοπήγ0ρ0ς, αλλα δυο η τραγιν, ως ακριβεστερον περι αυ- των ἐν τη περὶ Λημοσθένους γραφη δεδηλωκαριεν. Sed unum annum inter utramque orationem interponi probabilius est, erit igitur annus alterius orationis 108, 2.3. Ad hunc annum videtur referenda oratio XXXVII, inscripta II αραγραφη προς LIανταίνετον', quum pacta

νην. Vana est Libanii in Argumento p. 56, 14) opinio

scriptam tantum hanc orationem, non. habitam esse ab

Demosthene, repetita ab Ρhotio Biblioth. p. 492, 15: dsqua dixit Dindorfius in Annos. Vol. 5 p. 118. Ad idem fore tempus referenda oratio LVII, 'Eφεσις προς Eυβουλίδην, quam non longe post Archiae archontis magistratum habitam osse vidit Clinton. Fast. vol. 2 77 p. 141 153), Harpocrationis loco uSUS S. V. διαψηφισις sic scribentis: ἰδίως λέγετο ἐπὶ των ἐν τοῖς ὁ Ηχοις ἐξετάσεων. - Αἰσχίνης κατα Tιμαρχου cuius verba haec sunt g 77 p. 11, 21: γεγονασι διαψηφίσεις ἐν τοῖς δm10ις κῶ εκαστος

ημῶν ψηφον δέδωκε περὶ του σώματος ' quas διαψηφισεις easdem esse quae in hae Dem0Sthenis oratione memorentur iam Reighius animadverterat . ἐντελεστατα δε διειλεκτω περὶ των διοισηφισεων ώς γεγονασιν ἐπὶ Ἀρχίου αρχοντος Ἀνδροτιων ἐν τη Ἀτθιδι καὶ PH0χορος ἐν εκτω τῆς Ἀτθίδος.

40쪽

CHRONOLOGIA

OLYMP. 109.

1. Oratio VI) contra Philippum secunda. Diony8ius

2. Oratio sVII) Do Halonneso. DionySius i. e. : μετα Λυκισκον ἐστὶν ἄρχων IIυθοδοτος, ου την ογδοην των Φιλιππικων δUχηγοριων διεθετο πρ0ς τους Φιλίππου πρεσβεις, ὴς ἐστιν αρχη ανδρες Ἀθηνοὶ ι, Ουκ εστιν οπως αἱ αἰτίαι V: ut de scriptoro orationis non videatur dubitasse. Eam Hegesippo iam ab Veteribus quibusdam criticis adScriptam esse novimus ex Argumento Libanii, et recte prorSUS. Quam quaestionem copiose tractavit Voemolius in Prolegomenis editionis suas Francos. a. 1833). Eodem anno orationem XIX) de falsa legations contra Aeschinem Scriptam esse recte Statuit Dionysius post verba

modo memorata Sic pergens: καὶ τον κατ Αἰσχίνου συνε

ταξα το v. ad. orat. Midianam, Supra S. ol. 107, 4) λ0γον,οτε τας ευθυνας ἐδίδου τῆς δευτερας πρεσβείας τῆς ἐπὶ τους ορκους. Itaque Scriptam tantum, non habitam hanc orationem esse Dionysii opinio fuit, quae opinio sine auctoris nomine memoratur a Ρlutarcho in Vita Dem. c. 15, Pseudo-Plutarcho in Vitis decem orat. p. 840, cuius verba exscripsit Photius Bibl. p. 490, 26, scriptore Argumenti orationis Aeschineae περὶ παραπρεσβείας, scholiasta Aeschinis ad p. 49, 12, quorum verba apposuit Dind. in Annot. Vol. 5 p. 473. Contrarium testatus est Idomeneus LampSacenus, scriptor Demostheni aetate fere par circa olymp. 117-125), cuius verba rettulit Plutarchus: ὁ δεκατ Αἰσχίνου τῆς παραπρεσβείας αδηλον ει λέλεκται. καίτοι φησιν 'Iδομενευς παρα τριακοντα μ0νας τον Αἰσχίνην ' αποφυγεῖν. αλλ' oυκ εοικεν ουτως εχειν ταληθές, εἰ δει