Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

발행: 1898년

분량: 457페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

ἐστιν , οστις ουχὶ καν ἴδοιχὶ καὶJ πρωτος εἰσενέγκαι

εἰσενεγκεῖν; χρήματα όμεν δή cymι εἰναι τοτε, αν ως αληθως δεr προτερον δ' ου. διο μηδε χτεῖν παραινω 'Oσα γαρ νυν πορισαιτ' ἄν, εἰ προελοισθε πορι ιν,27 πλειων ἐστὶ γέλως του μηδενος. φέρε γαρ, εκατοστήν

τις ει σφερειν ερεῖ; ουκουν εξήκοντα ταλαντα. ἀλλαπεντηκοστην τις ερεῖ, το διπλουν; ουκουν εκατον καὶ

εἴκοσι ' καὶ τ ί τουτ' εστι πρ0ς διακοσιας καὶ χιλίας καμηλους, ας βασιλει τα χρωατ αγειν φασὶν ουτοι;

λιονι σωζοιτο τὴ πολει), ἐαν δέ ποθ' ουτος ὁ καιρ0ς

222쪽

ῆμετε γαν πόλιν ἐχθραν ποιήσασθαι. αλλα μην ει γεπὶ χρήμασιν αυτω μέγ επερχεται φρονειν, καὶ ταυτην 30 ασθενεστεραν αφορμιην τὴς υμετερας ευρήσει. ὁ μιέν γε χρυσιον, ῶς φασιν, αγει. τουτο δ' αν διαδω ζητήσει καὶ γαρ τας κρήνας καὶ τα φρεατ' επιλειπειν πέφυκεν, αν τις απ αυτον αδ ροα πολλα λαμβάνη. ημῖν τι της χω9ας τιμημ υπαρχον αφορμην ἐξακισχίλια ταμ

31 Καὶ μην ουδ' o τινες δεδιασι, μὴ ξενικbν πολυσυστήσηται χρψιατ' εχων, ἀληθες εἶναι μοι δοκεῖ.

βαρβαρον π0λεμος, χὶ περὶ χώρας καὶ βίου καὶ εθον

223쪽

καὶ ἐλευθεριας καὶ παντων τον τοιουτων. τίς ουνουτως δυστυχής, οστις ἐαυτ0ν, γονέας, ταφους, πατρίδα, εινεκα κερδους βραχεος προεσθαι βουλήσεται;

φερει ξενοις κρατησια τον Ἐλλήνων οι γαρ ημον κρατήσαντες ἐκείνου γε πάλαι κρεδετους υπαρχουσι, βουλεται δ' εκεῖνος, ουκ ανελων ημας ἐμ αλλοις εἰνω, ειλα μάλιστα μεν παντων, δὲ mi, των γ' υπαρχόντων δουλων ἐαυτεμ νυν αρχειν. 33 Εἰ τοινυν τις οιετω Θηβαίους εσεσθαι μετ' ἐκείμνου, εστι μὲν χαλεπος πρις υμας ὁ περὶ τουτων λύγος

δια γαρ το μιοειν αυτους ουδ' αν αληθες ηδεως αγα- θον περι αυτον ακουσωτε' ου μην αλλα δει τους περὶ πραγματων όμεγαλων σκοπουντας, μηδενα συμιφεροντα λογισμιιν παραλιπεῖν δια μηδεμιαν προφασιν. ἐγω τοινυν Oιμαι τοσουτ' απεχειν Θηβαιους του μετ' εκει 34 νου ποτ' αν ελθειν επὶ τους Ελληνας, ωστε πολλοναν χρημάτων, ει εχοιεν δουναι, πρίασθαι γενεσθαι τιν αυτοῖς καιρόν, δι' ου τας προτερας αναλ σονται προς τους Eλληνας ι φαρτίας. ει δ' αρα παντάπα θί τις ουτως οιεται φυσει δυστυχεις Θηβαίους μναι, εκεινογε δηπουθεν απαντες ἐπιστασθε, οτι Θηβαίων τακει-

226쪽

σικακεῖν αριαρτουσιν εἰς την πολιν.

υπερ αυτου, τας παρα τῖν διαβαλλοντων τὴν πολινημιον βλασφημιας, εργω μετὰ δ0ξης καλῆς απολυσα-3 σθαι. τὶτιασαντο μεν γαρ ημας ἐπιβουλευειν αυτοῖς Xῖοι καὶ Βυζαντιοι καὶ ' διοι, καὶ δια ταυτα συνεστησαν εφ' γημας τον τελευταῖον τουτονὶ πόλεμον φανήσεται δ' ὁ μεν πρυτανευσας ταυτα καὶ πεισας Μαυσωλος, φίλος εἰναι φασκων Ῥοδιων, τλὶν ελευθε- ριαν αυτον αφηρημενος, ο ἱ δ' αποδεἰ αντες εαυτους συμμαχους μοι καὶ Βυζαντιοι τοῖς ατυ μασιν αυτον 4 ου β0ηθηκ0τες, υμεῖς δ', ους ετ οβουντο, μονοι τον

227쪽

IIEPI THΣ ΡΟΔΙΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

5 Θαυμαζω θ'' οτι τους αυτους Oρω, υπερ ιὰν Αἰγυπτιων ταναντια πραττειν βασιλεῖ τὴν πολιν πείθοντας, υπερ δε του Ῥοδίων δήμου φοβουμενους τον ἄνδρα τουτον. καίτοι τους μεν Ελληνας οντας απαντες ισασι, 6 τους δ' εν τη ἀρχὴ τη 'κεινου μεμερισμενους. οἰμαι192 δ' υμον μνημονευειν ενιους, ὁτι ηνίκ εβουλευεσθ' υπερ τον βαΟιλικων, πα9ελθων προτος εγω παρdνεσα, Oiμαι δε καὶ μ0νος η δευτερος εἰπεῖν, οτι μοι σωφρονεῖν αν δοκεῖτε, εἰ τὴν προφασιν τῆς παρασκευῆς μητὴν πρ0ς εκεῖνον εχθραν ποιοῖσθε, αλλα παρασκευα- ζοισθε μεν π90ς τους υπαρχοντας εχθρους, αμυνοισθε δὲ κακεῖνον, εαν υμῆς ἀδικεῖν επιχειρη. καὶ ουκ εγωιιεν εtπον ταυθ υμῖν δ' ουκ εδοκουν ὀρθος λεγειν, T αλλα καὶ υμῖν ῆρεσκε ταυτα. ακολουθος τοίνυν ὁ νυν λογος ἐστί sιοι τρο τοτε ρηθεντι. εγω γαρ, εἰ βασιλευς παρ' αυτον οντα με συμβουλον ποιοῖτο, ταυτ' αν αυτ μπαραινεσαιμ' απερ υμῖν, υπερ μεν των αυτου πολεμεῖν, εαν τις εναντιοται τον Ἐλληνων, ον δε μηδεν αυτρο8 προσήκει, τουτων μηδ' ἀντιποιεῖσθαι την αρχήν. εἰμεν ουν ὁλως εγνώκατ' o ανδρες 'Aθηναῖοι, οσων ανι ασιλευς εγκρατνὶς γενηται φθασας 'ὶ παρακρουσαμενος τινας τῖν ἐν ταῖς πύλεσιν, παραχωρεῖν, ου καλος εγνωκαθ'', ος εγω κρινω' εἰ δ' υπερ του δικαίων καὶ πολεuεῖν, αν τουτου δε η, καὶ πασχειν οτιουν οἴεσθε χρῆναι, πρωτον μεν υραν qττον δεήσει τουτων, οσω

228쪽

Ἀρτεμσιαν πειραθῆναι περιποιῆσαι Ῥοδον αυτῶ, Ουτη βασιλέως ευνοία, αλλα τῶ βουλεσθαι πλησιον αυτης διατριβοντος ἐκείνου μεγαλην ευεργεσιαν καταθέσθαι 12 προς αυτον, ιν oς οικειότατ' αυτην αποδέχηται ' πραττοντος ως λέγεται καὶ διημαρτηκοτος ο ἐς ἐπεχειρησεν, ηγεῖσθαι τὴν νῆσον ταυτγην, οπερ εστιν, ἄλλο μὲν ουδὲν

229쪽

αν Hναι βασιλu χρησίμην ἐν τῶ παροντι, τῆς δ' αυτης

230쪽

XV. ΔΗΜΟΣΘENΟΥΣ λήσητε βοηθῆσαι, ως καὶ συνενήνοχε ταυτ' αυτοῖς ' εχ1195μεν γαρ πραττοντες Ουκ οἰδ' εἰλοτ' αν ευ φρονῆσαι ηθελησαν, οντες 'Pοδιοι, εργφ δε πειραθεντες καὶ διδαχθεντες, οτι πολλων κακων η ἄνοι αἰτία τοῖς πολλοῖς γίγνεται, ταχ αν, εἰ τυχοιεν, σωφρονεστεροι προς τον λοιπον του χρονου γενοιντο. τουτο δ' Ου μικρανωφελειαν αυτοῖς ηγουμαι. φημὶ δη χρῆναι πειρασθαι σωζειν τους ανδρας καὶ μη μνησικακεῖν, ενθυμουμενους οτι πολλὰ καὶ υμεις υπb των επιβουλευσαντωνεξηπατησθε, ων ουδεν0ς αυτοὶ δουναι δίκην δικαιοναν εἰναι φήσαιτε.17 υρι τε δε κακεῖν' ω ανδρες 'Aθηναιοι, οτι πολ- λους υμεῖς πολεμους πεπολεμηκατε καὶ προς δημοκρατίας καὶ πρ0ς ὀλιγαρχίας. καὶ τουτο μεν ιστε καὶ αυτοί αλλ' υπερ ων προς εκατερους ἔσθ' υμῖν ὁ πολεμος, τουτ' ισως υμων Ουδεὶς λογίζεται. υπερ τίνων ουνεστίν; πρ0ς μεν τους δήμους η περὶ τὴν ἰδίων εγκλημάτων, ου δυνηθεντων δημοσία διαλυσασθαι ταυτα,

μονίας ' προς δε τας ολιγαρχίας, υπερ μεν τουτωνουδενος, υπερ δε τῆς πολιτείας καὶ τῆς ελευθεριας 18 ωστ' εγωγ ουκ αν οκνήσαιμ ελεῖν μαλλον ηγεῖσθαι συμφερειν, δημοκρατουμενους τους GDqνας απαντας πολεμεῖν υμιν, ii ολιγαρχουμενους φιλους εἰναι. προς

μεν γαρ ἐλευθερους οντας ου - αν εἰρήνηνυμας ποιησασθαι νομίζω, οποτε βουληθείητε, πρ0ς δε τους ὀλιγαρχουμενους ουδὲ την φιλίαν ασφαλῆ Γνο

SEARCH

MENU NAVIGATION