장음표시 사용
321쪽
ματα καὶ ἀνδράποδα καὶ ταλλ' αγαθαJ εἰς την Βοιωτιαν τ οντα, εκ δ' ων ημας εφασαν ταν τη Βοιωτία διαρπασθησομενα Γυπ0 του πολεμου . καὶ αλλα πολλα πρ0ς τουτοις, εἰς ταυτα δε παντα συντεινοντ' 2Dελεγον. δ δ' ἡμεῖς προς ταυτα, τα μεν καθ' εκαστα εγω μεν αντὶ παντος αν τιμησαιμην ειπεῖν, υμας δεδεδοικα, μὴ παρεληλυθοτων των κωρων, ωσπερ αν εἰ κατακλυομον γεγενῆσθαι των πραγματων ηγουμενο , ματαιον οχλον τους περὶ τουτων λογους νομωγὶτε' οπι δ' ουν επει αμεν ημεῖς καὶ ημῖν απεκρίναντο, ἀκου- σατε. Λεγε ταυτὶ λαβων.
215 Μετα ταυτα τοινυν ἐκαλουν υμας καὶ μετεπεμποντο. ἐξητ ἐβοηθειτε, ῖνα ταμ μεσω παραλείπω, ουτως οἰκείως υμας εδεχοντο, ωστ' εξω των OπDτων καὶ τQν ιππεων οντων, εἰς τας οἰκίας καὶ ταστυ300 δεχεσθαι την στρατιαν, επὶ παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ τα τιμι τατα. καίτοι τρι ἐν ἐκείνη τη ἐμερα πασιν ανθρώποις εδειξαν ἐγκωμα Θηβαῖοι καθ et μων τα καλ- λιστα, Τ, μεν ανδρείας, ετερον δε δικαιοσυνης, τριτονδε σωφροσυνης. καὶ γαρ τ0ν αγωνα μεθ' υμων μιαλλοντὶ προς υμας ελ0όμενοι π0Mὶσασθαι, καὶ ἀμείνους εiναι καὶ δικαιοτερ αυουν υμας εκριναν Φιλίππου ' καὶ ταπαρ' αυτοῖς καὶ παρὰ πῆσι δ' ἐν πλειστχὶ φυλακὴ παῖδας καὶ γυναῖκας, υμῖν ποι σαντες σωφροσυνης 216πίστιν περὶ υμων εχνοντες εδειξαν. εν Oiς πασιν ανδρες Ἀθηναῖοι κατά γ υιιὰς ὀρθως ἐφάνησαν ἐγνω-
322쪽
XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕNΟΥΣ μενοι τας πρώτας, τὴν τ ἐπὶ του ποταριου καὶ την χειμερινην, ουκ αμέμπτους μιονον υμιας αυτους, αλλακαὶ θαυμιαστους ἐδειξατε, τῶ κοσριφ, ταῖς παρασκευαῖς, τη προθυήια. ἐφ' οἱς παρα ιμὲν τον αλλων et μι- ἐγιγνοντ' επωνοι, παρα δ' υμων θυσίαι καὶ ποριπαὶ τοις 217 θεοῖς. καὶ ἔγωγ' ηδέως αν ἐροιριην Aισχινην, οτε ταυτ'επραττετο και χλου και χαρας και επαινων τὶ πολις τὶν μιεστη, ποτερον συνε/θυε και συνευφραινετο τοῖς
πολλοῖς, τὶ λυπ0υμενος καὶ στένων καὶ δυσόμεναινων τοῖς κοινοῖς αγαθοῖς οικοι καθῆτο. ει μὲν γαρ παρῆν καὶ μετα τῖν αλλων ἐξητα το , πως ου δεινα ποιεῖ, μιαλλον δ' ουδ' 0σια, ει oν ος αριστων αυτος τους θεους ἐποιήσατο ιμαρτυρας, ταυν ος ουκ αριστα νυνυμιῆς αξιοῖ ψηφισασθαι τους ομιωμιοκοτας τους θεους;301ει δὲ μη παρχὴν, πῖς Ουκ ἀπολωλέναι πολλακις ἐστὶν δικαιος, ει ἐφ' οἱς εχαιρον οι ἴλλοι, ταυτ' ἐλυπεῖθ' οριον; Λέγε δη καὶ ταυτα τὰ ψηφισματά μοι.
218 Ουκουν ημεις ριὲν ἐν θυσιαις ημεν τοτε, Θηβαῖοι δ' ἐν τέ' δι' ηριας σεσωσθαι νομιι ιν, καὶ περιειστηκει τοῖς βοηθειας δεήσεσθαι δοκουσιν αφ' ων ἔπραττον ουτοι, αυτους βοηλῖν ἐτέροις ἐξ ων ἐπεισθητ' ἐμιοι. αλλα μιην οιας τοτ' ηφιει φωνας ὁ Φιλι-τος καὶ ἐνοιαις ην ταραχαῖς ἐπὶ τουτοις, ἐκ των ἐπιστολον τον ἐκεινου μαθήσεσθ'ε, ων εις IΠελοπόννησον επεριπεν. και ριοι λέγε ταυτας λαβών, ιν' ειδῆθ' η ἐριχὶ συνέχεια καὶ πλανοι καὶ ταλαιπωριαι καὶ τὰ πολλα ηφισμιατα, ὰ νυν ουτος διέσυρεν, τι απειργάσατο. 219 Kαιτοι πολλοὶ παρ υριῖν ανδρες 'Aθυναῖοι γεγο- νασι ρητορες ἔνδοξ0ι καὶ ριεγαλοι προ ἐριου, Καλλι-
323쪽
μιαν τγὶς ἰδιας ασφαλείας διδοναι, αλλ' αγαπητον εiναι,221ει μηδὲν παραλειπων τις α δει πραξειεν. επεπεισμην302δ' υπερ ἐμαυτου, τυχον μεν αναωθγητον, Oμως δ' επεπεισμην, μήτε γραφοντ' αν ἐμ0υ γραψαι βελτιον μηδενα, μήτε πραττοντα πραξαι, μήτε πρεσβευοντα πρεσβευσαι προθυμοτερον μηδε δεκαοίτερον. δια ταυτ'
222 Εἰς ταυτα κατεστησε Φιλιππον η εμὴ πολιτεία Αἰσχίνη ' ταυτην τὴν φωνην εκεῖνος αφῆκε, πολλους καὶ θρασεις τα προ τουτων τη πολει λογους επαιρο- μενος. ανθ' ον δικαιως εστεφανουμην υπο τουτωνί, καὶ συ παρων Ουκ αντελεγες, ὁ δε γραψαμενος Aμον- δας το μερος τον η ηφιον ουκ ελαβεν. Και μοι λεγε ταυτα τα ψηφισματα ταποπεφευγοτα, υπο τουτου δ'ουδε γραφεντα.
223 Tαυτὶ τα ψηφισματ' ανδρες Ἀθλὶναῖοι τας αυτας συλλαβας καὶ ταυτα ρηματ' εχει, απερ προτερον μεν
324쪽
227 Eiτα σοφι ται καὶ φησὶν προσήκειν, ' ς μιεν οἰκο- θεν et κετ' εχοντες δόξης περὶ ἡμῖν αμελῆσαι, ῶσπερ δ', Oταν οἰ0μιενοι περιεῖναι χρήματά τω λογιζησθε, αν καθαιρωσιν αἱ ψῆφοι καν μηδεν περιθ συγχωρειτε,
325쪽
αυτου του σοφου τουτου παραδειγμιατος ωριολογηκεν
'ημας υπάρχειν εγνωσμενους, δειε μεν λεγειν υπερ τῆς πατρίδος, αυτον δ' υπερ Φιλίππου ' ου γαρ αν μετα- πείθειν υμας ἐζήτει, μη τοιαυτης Ουσης τῆς υπαρχουσης304229υπολήψεως περὶ εκατερου. καὶ μην οτι γ' ου δικαια λεγει μιεταθεσθαι ταυτην την δοξαν αξιον, ἐγω διδαξωραδίως, ου τιθεὶς et: ' φους ου γαρ ἐστιν ὁ των πραγμιά-
των Ουτος λογισμιος , αλλ' αναμ μινZὶσκων εκαστ εν βραχε- σιν, λογισταῖς αρια καὶ μάρτυσιν τοις ακουουσιν υμῖν χρωμενος. τὶ γαρ εμη πολιτεια, τὶς ουτος κατηγορει, αντὶ μεν του Θηβαίους μετα σ)ιλιππου συνεμβαλεῖν εἰς την χώραν, ο παντες Fοντο, ριεθ' ημῖν παραταξαιμένους εκε 230νον κωλυειν εποίησεν αντὶ δε του εν τοὶ Ἀττικὴ τον πολεμον Eiναι, επτακοσια σταδι απο τῆς πολεως ἐπὶ τοις Βοιωτον Oριοις γενεσθαι ' αντὶ δε του τους ληστὰς ηριας φέρειν καὶ αγειν εκ τῆς Et βοίας, ἐν ειρήνη τχὶν Ἀττικην εκ θαλάττης εἰναι παντα τον πύλειμον ' αντὶ δε του του Ἐλλήσποντον εχειν Φιλιππον, λαβοντα Βυζαντιον, συμπολεμεῖν τους Βυζαντιους μεθ' ημῖν προς 231 εκεῖνον. αρα σοι χρή νοις ομοιος ὁ τον εργων λογισμος φαινεται; αὶ δειν ἀντανελεῖν ταυτα, αλλ' Oυχ Oπως τον απαντα χρονον μνημονευθήσεται σκεψασθαι; καὶ ουκετι προστιθημ' οτι τλὶς μεν ομοτητος, ην εν οἷς καθαπαξ τινων κατεστη κυριος Φίλιππος εστιν ιδειν, ετεροις πειραθῆναι συνεβη, τῆς δε φιλιανθρωπιας, ην τα λοιπατον πραγματων ἐκεινος περιβαλλ0όμενος επλαττετο, υμεῖς καλος ποιουντες τους καρπους κεκορασθε. αλλ'
232 Καὶ μιην ουδε τουτ εἰπεῖν οκνήσω, οτι ὁ τον ρητορα ι 0υλύμενος δικαιως ἐξετάζειν καὶ ριχὶ συκοφαν-
326쪽
λεχθην εγο, η δευρὶ τὴν χειρ' αλλα μιχὶ δευρὶ παρη-
233νεγκα), αλλ' επ αυτον τον εργων αν ἐσκοπει, τίνας εῖχεν αφορμας η πολις καὶ τίνας δυνάμεις, ω εἰς ταπραγόματ' εἰσηειν, καὶ τίνας συνήγαγον αυτη μετα ταυτ' επιστὰς εγώ, καὶ πῖς εiχεν τα τον ἐναντίων. εἰτ' εἰ μεν ελαττους εποίησα τας δυνάμεις, παρ ἐμοὶ ταδίκημ' αν εδείκνυεν ον, εἰ ὁ ε πολλῶ ιμείζους, ουκ αν
καὶ σκοπεῖτ' εἰ δικαίως χργησομιαι τῶ λ0γF. 234 2συναμιν μὲνJ τοίνυν εiχεν η π0λις τους νησιώτας,ουχ απαντας, αλλα τους ἀσθενεστάτους' ουτε γαρ Xως ουτε Ῥοδος ουτε Κερκυρα μεθ' ημιῖν τὶν χρηιμάτων δὲ συνταξιν εἰς πεντε καὶ τετταράκοντα ταλαντα, καὶ ταυτ' ην προεξειλεγμενα ὁπλίτην δ' χὶ Ἀπεα πλὴν τον οἰκείων ουδενα. O δε πάντων καὶ φοβερωτατον καὶ μάλισθ' υπερ τον εχθρίον, ουτοι παρεσκευάκεσαν τους περιχώρους απαντας εχθρας η φιλίας εγγυτερω, Μεγα- 235ρεας Θηβαίους Ευβ0εας. τα μιεν της πολεως ουτως υπῆρχεν εχοντα, καὶ ουδεὶς αν εχοι παρα ταυτ' εἰπεῖν αλλ' ουδεν τα δε του Φιλίππου, πρ0ς ον ην ημῖν
φαντουντων κρινομιενος, ουδε γραφας φευγων παρανο-
327쪽
λευσαντας, οὐδ' αγανακτου, επὶ τουτοις εωρατ' αισχρον γαρ), αλλα τοῖς θεοῖς εχουσα χαριν, εἰ κοινου κινδυνουτοῖς Ἐλλησι περμ ταντος, αυτη διπλασια τῖν αλλων 239εις την απάντων σωτηριαν παρεσχετο. εἰτα κενὰς χαρQuχαριτας τουτοισὶ συκοφαντον ἐμε. τί γαρ νυν λεγεις307Oi εχρην πραττειν, αλλ' ου τω δεν ἐν τη πολει καὶ παρων ταυτ' εγραφες, ειπερ ενεδεχετο παρα τους πα-ροντας καιρους, ἐν οἱς ουχ ο ' ε υλ0μεθα, αλλ' υσα δοίη τὰ πραγμιατ' εδει δεχεσθαι' ὁ γαρ αντωνουμενος καὶ ταχυ τους παρ ημον απελαυνομιενους προσδεξο- όμενος καὶ χρηματα προσθήσων υπῆρχεν λοιμος.
329쪽
κιας, Ουκ ἐξ Ἱλλυριων, ου παρα τῖν Θρακον βασιλεων, ουκ εκ βυωντιου, Ουκ αλλοθεν Ουδαμοθεν, ου τα τελευται εκ Θηβῖν, ἀλλ' εν οὶς κρατηθεῖεν οι πρεσβεις αυτου τω λογω, ταυτα τοῖς Oπλοις επιων κατεστρεφετο. 245τQ3τ' ουν απαιτεῖς παρ' εμιου, καὶ ουκ αἰσχπνει τον αυτον εἴς τε μαλακίαν σκωπτων καὶ τῆς et ιλιππου δυνάμεως αξιῖν εν' οντα κρειττω γενεσθαι, καὶ ταυτατοῖς λογοις. τίνος γαρ αλλου κυριος τὶν εγω; ου γαρτης γ εκαστου ψυχῆς, ουδε της τυχης τῖν παραταξα- μενων, ουδε τῆς στρατηγίας, ης ερι ἀπαιτεῖς ευθυνας 246οsτω σκαιος ε i. αλλὰ μην ων γ' αν ὁ ρήτωρ υπευθυνος ειη, πὰσαν ἐξετασιν λαμβανετε ' ου παραιτουμαι. τίν ουν εστι ταυτα; ἰδεῖν τα πραγματ αρχ0μενα, καὶ προαισθεσθαι , καὶ προειπεῖν τοῖς ἄλλοις. ταυτα πέπρακται μοι. κατι τας εκασταχου βραδυτρητας οκνους αγνοιας φιλονικιας, α πολιτικα ταῖς πολεσιν προοεστινo09απάσαις καὶ αναγκαι αμαρτήματα, ταυρο ος εἰς ἐλάχιστα συστεῖλαι, καὶ τουναντίον εἰς ὁμονοιαν καὶ φιλιαν καὶ του τα δεοντα ποιεῖν ορμην προτ0εψαι. καὶ ταυταμοι παντα πεποιηται, καὶ ουδεὶς μήποθ' ευρη κατουδὲν ἐλλειφθεν. ει το ινυν τις εροεθ' ὁντινουντωιν τα πλεῖστα Φιλιππος ων κατεπραξε διωκήσατο, πάντες αν εἴποιεν τω στρατοπεδί' καὶ τω διδ0ναι καὶ διαφθειρειν τους ἐπὶ των πραγμάτων. Oυκουν των μεν δυναμεων Ουτε κυριος Ουθ' ηγεμων ην εγω, ωστ' ουδ' ὁ λογος τον κατὰ ταυτα πραυθεντων πρ0ς εμε. καὶ ιμην του γε διαφθαρῆναι et γήμασιν κεκρατηκα Φιλιππιον ωσπερ γαρ ο ωνουμενος νενικηκεν τον λα
330쪽
μανια, οἴτ' αλλ' ουδὲν ἀπειρατον ὴν τουτοις κατεμου), ἐν τοινυν τουτοις πασι μιάλιστα ιμεν δια τους θεους, δευτερον δε δι υμιας καὶ τους αλλους Ἀθηναιους εσFζύμην, δικαιως ' τουτο γαρ καὶ αDVθές εστι καὶ υπερ