Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

발행: 1898년

분량: 457페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

ἐμου, κοινὴ πασιν ουδεὶς εγγυτερω ' ob γαρ εκεινους σωθὶ ναι καὶ κατορθωσαι μάλιστα διεφερεν, ουτος καὶ322παθοντων α μηποτ' oφελον της υπερ παντων .λυπης πλειστον μετεῖχεν.289 Λεγε δ' αυτ ' τουτὶ τουπίγραμμα, ο δημοσια προειλεθ' η πολις αυτοῖς ἐπιγραψαι, ιν εἰδης Αἰσχίνηκαι εν αυτῶ τουτω σαυτον αγνώμονα καὶ συκοφαντηνοντα καὶ μαρον. Λεγε.

οἱ δε πατρας μεν ἐκας σφετέρας εἰς ὁνηριν εθεντο οπλα, καὶ αντιπαλων υβριν απεσκέδασαν μαρναμενοιν δ' αρετης κοὰ δείματος, Ουκ ἐσαωσαν φυχας, αλλ' 'Aῖδην κοινον εθεντο βραβη, Ουνεκεν Ἐλληνων, ως μὴ ζυγ' αυχένα θεντες δουλοσυνης στυγεραν ἀμιφὶς εχωσιν υβριν

γαια δε πατρις εχει κολποις των πλεῖστα καμοντων

342쪽

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ επαρας την φωνην γεγηθως καὶ λαρυγγίζων, βετο

καθ' ἐαυτου, οτι τοῖς γεγενημενοις ανιαροῖς ουδεν 292ομοίως εσχε τοῖς αλλοις. καίτοι τον τον νομων καὶ τῆς πολιτείας φασκοντα φροντίζειν, ωσπερ ουτος νυνί,

καὶ εἰ μηδεν αλλο, τουτο γ εχειν δεῖ, ταυτα λυπεῖσθαι καὶ ταυτα χαίρειν τοῖς πολλοῖς, καὶ μη τη πρ0'

χθω ' O συ νυνὶ πεποιηκως ει φανερος, ἐμε πάντων αἴτιον καὶ δι εμ εἰς πραγματα φασκων ἐμπεσεῖν την πολιν, Ουκ απο τῆς ἐμνης πολιτείας ουδε προαιρεσεως

293αρξαμενων υμον τοῖς Ἐλλησι βοηθεῖν, ἐπεὶ εμοιγ' εἰ τουτο δοθειαὶ παρ' υμῖν, δι ἔμ' υμῆς ηναντιοσθαι τηκατὰ τον Ἐλλήνων αρχὴ πραττομενη, μείζων αν δοθείη δωρεὰ συμπασον ων τοῖς αλλοις δεδώκατε. αλλ' ουτ αν θω ταυτα φήσαιμι αδικοίην γαρ αν υμαὰ,

ουτ αν υμεῖς ευ ο iδ' οτι συγχωρησαιτε ' Oυτος τ εἰ δίκαι εποίει, ουκ αν εῖνεκα τῆς προς εμ εχθρας τὰ μεγιστα τον et μετερων καλον εβλαπτε καὶ διεβαλλεν.294 'Aλλὰ τί ταυτ επιτιμο, πολλῶ σχετλιώτερ' ἄλλα κατηγορηκοτος αυτου καὶ κατεψευσμενου; ος γὰρ εμου φιλιππισμον, se γη καὶ θεοὶ, κατηγορεῖ, τί ουτος ουκαν εἴποι; καίτοι νη τον ιρακλεα καὶ παντας θεους, εἴ γ' επ αληθείας δεοι σκοπεῖσθαι, εἰ τι καταψευδε- σθαι καὶ δι εχθραν τι λεγειν ανελοντας εκ μεσου, τίνες ως αληθῖς εἰσὶν οἱς αν εἰκοτως καὶ δικαίως τηντον γεγενημενων αἰτίαν επὶ την κεφαλην αναθεῖεν ἄπαντες, τους Oμοίους τουτρο παρ εκάστη τον πολεωνci24295ευροιτ αν, ου τους ἐμοί' οῖ, οτ ην ασθενῆ τὰ Φιλίππου πράγματα καὶ κομιδη μικρα, πολλάκις προλεγον- των ημον καὶ παρακαλουντων καὶ διδασκοντων τὰ

343쪽

βελτιστα, τῆς ἰδίας ενεκ' αἰσχροκερδειας τα κοινὴ συμφεροντα προιεντο, τους υπαρχοντας εκαστοι πολίτας εξαπατοντες καὶ διαφθειροντες, εως δουλους εποίησαν,

τερον ἴμεν Dιλιππ', νυν δ' Ἀλεξάνδρω, τη γαστρι μιε-τρουντες καὶ τοῖς αἰσχιστοις την ευδαιμονίαν, την δ'ελευθεριαν καὶ το μηδε εχειν δεσποτην αυτον, ατοῖς προτεροις GDqσιν οροι τον αγαθῖν ησαν καὶ κα-νονες, ανατετροφOτες. 297 Tαυτης τοίνυν της ουτως αισχρας καὶ περιβολὶτου συστασεως καὶ κακίας, ιμαλλον δ' o ανδρες 'Am1ναῖοι325 προδοσιας, εἰ δεῖ μη ληρεῖν, τ ης τῖν Ἐλληνων ελευθερίας, η τε πολις παρα πασιν ανθρωποις αναίτιος γεγον' ἐκ του εμον πολιτευμάτων καὶ εγω παρ υμῖν. εἰτα μ ερωτας, αντὶ ποίας αρετὴς αξιο τιμασθαι; ἐγω δε σοι λεγω, οτι τον πολιτευομενων παρα τοῖς Ελλησι διαφθαρεντων απαντων, αρξαμενων απο σου, προτε-298ρον μεν et Iro Φιλιππου , νυν δ' υπ 'δλεξάνδρου,J εμ

344쪽

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣουτε καιρος Ουτε φιλανθρωπια λογων, ουτ ἐπαγγεδεων

μέγεθος, οπι ἐλπὶς ουτε φοβος, ουτ' αλλ' ουδὲν ἐπῆρεν ουδὲ προηγάγετο, ον ἔκρινα δικαιων καὶ συμφεροντων τη πατριδι, ουδὲν προδουναι, ουδ', Oσα συμβεβουλευκα

ἐπὶ το λυηια συμιβεβουλευκα , ἀλλ' απ ορθης καὶ δικαίας καδιαφθορου τῆς ψυχῆς, καὶ μεγιστων δὴ

πραγματων των κατ ἐμαυτον ανθρωπων ποοστας, πανε 299υγιος καὶ δικαίως πεπολιτευμαιέ. δια ταυτ αξιω τι- μασθαι. τον δὲ τειχισμον τουτον ον συ μου διέσυρες καὶ την ταφρειαν, αξια μὲν χάριτος καὶ ἐπαινου κρινω, πῖς γαρ ου; πορρω μιέντοι που τῖν ἐμαυτεμ πεπολιτευμενων τίθεμαι. ου λιθοις ἐτειχισα την πολιν ουδὲ πλίνθοις ἐγώ, ουδ' ἐπὶ τουτοις μέγιστον τον ἐμαυτου φρονω ' αλλ' αν τον ἐμον τειχισμον βουλη σκοπειν ευρησεις οπλα καὶ πολεις καὶ τοπους, καὶ λιμένας καὶ ναυς, καὶ πολλους ιππους καὶ τους υπὲρ τουτων αγω-300νιουμενους. ταυτα προυβαλομην ἐγιο προ τγὶς Ἀττικης,οσον ὴν ανθρωπινω λογισmse δυνατον, καὶ τουτοις ετειχισα την χώραν, ουχὶ τον κυκλον του II ειραιος ουδὲ του αστεως. ουδέ γ ηττήθην ἐγω τοῖς λογισμοῖς326 Φιλίππου, πολλου γε καὶ δει, ουδὲ ταῖς παρασκευαῖς, αλλ' οι τον συμμαχων στρατηγοὶ καὶ αι δυνάμεις τητυχύ. τινες αι τουτων αποδειξεις; ἐναργεῖς καὶ φανεραι. σκοπειτε δέ. 301 Tι χρην τον ευνουν πολιτην Γ ποιειν , τί τον μεταπασης προνοιας καὶ προθυμίας καὶ δικαιοσυνης υπερτγὶς πατριδος πολιτευομενον; ουκ ἐκ μὲν θαλαττης την

βοιαν προβαλέσθαι προ τῆς Ἀττικῆς, ἐκ δὲ τῆς με

345쪽

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ.

ποντα βοηθειας καὶ λέγοντα καὶ γράφοντα τοιαυτα, τὴν Προκοννησον, τὴν χερρονησον, την Tενεδον, ταδ' ὐπως οἰκεῖα καὶ συμμαχ υπάρξ ι πραξαι, το Βυζάντιον, την υβυδον, την Et βοιαν; καὶ τον μὲν τοῖς

εχθροῖς υπαρχουσον δυνάμεων τας μεγιστας αφελεῖν,ον δ' ενελειπε τη πύλει, ταυτα προσλωαι; ταυτα τοι- νυν απαντα πέπρακται τοῖς ἐμοῖς ψηφισμασι καὶ τοῖς 303εμοῖς πολιτευμασιν, α καὶ βουλιχυμεν' o ανδρες 'Aθηναῖοι, ἐαν ανευ φθονου τις βουληται σκοπεῖν, ορθος ευρησει καὶ πεπραγμενα παστὶ δικαιοσυνm καὶ τον ἐκά- στου καιρον Ου παρεθεντ ουδ' αγνοηθε- ουδὲ πρα-

θενθ' υπ εμου, καὶ ω εις ανδρος ἐνος δυναριιν καὶ λογιωμον ῆκεν, ουδὲν ἐλλειφθεν. ει δ' η δαιμονος τινος ἐὶ τυχης ἰσχρος, ὴ στρατηγον φαυλοτης, ' τον προ

ανδρα Ἀρκαδια ταυτα φρονουντ' εσχεν εμοι, ουδεις ουτε τῖν εξω LIυλῖν Ἐλλήνων Ουτε τον εισω τοῖς 305παρουσι κακοῖς εκεχρητ' ἄν, αλλα παντες ὰν οντες ελευθεροι καὶ αυτονομοι μετα πάσηὶς αδειας ασφαλος ἐν ευδαιμονια τας ἐαυτον ἄκουν πατριδας, τουτων τοσουτων καὶ τοιουτων αγαθον et μῖν καὶ τοῖς αλλοις

Ἀθηναιοις εχοντες χαριν δι ἐμε. ινα δ' - οτι πολλω τοῖς λογοις ἐλάττο γιν χρῖμαι τον εργων, ευλα- β0υμενος τον φθονον, λέγε μοι ταυτὶ καὶ ανάγνωθι λα- Ioab τον αριθμ0ν τον βοηθειων κατὰ ταμα ψηφισματα.

346쪽

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

306 Tαυτα καὶ τοιαυτα πραττειν Αἰσχίνη τον καλον καγαθον πολίτην δεῖ, ων κατορθουμιενων μεν, μεγίστοις ἀναμφισβητήτως υπῆρχεν εἰναι καὶ το δικαιως προσῆν, δες ετερως δε συμβάντων, το γουν ευδοκιμεῖν πεοιεστι καὶ το 1μηδενα μιεμιφεσθαι την πολιν μηδε την προαιρεσιν αυτης, αλλα την τυχην κακι ιν την ουτω307τα πράγματα κρινασαν, ου μα Ac ουκ αποσταντα τον συννερ0ντων τη πολει, ιιισθωσαντα δ' αυτιν τοῖς εναντιοις, τους et περ τῖν εχθρον καιρους αντὶ τον της πατριδος θεραπευειν, ουδε τον μεν πραγμιατ αξια τῆς πολεως υποσταντα λεγειν καὶ γραφειν καὶ μενειν επὶ τουτων βασκαινειν, αν δε τις ἰδία τι λυπήση, τουτομεμνῆσθαι καὶ τηρεῖν, ουδε γ' ησυχιαν αγειν αδικον 308καὶ et πουλον, ο συ ποιεῖς πολλάκις. εστι γαρ εστιν 328 ησυχια δικαία καὶ συμ νερ0υσα τη πολει, ην οι πολλοὶτον πολιτον υμιεῖς απλος ἄγετε. αλλ' ου ταυτην Ουτος

πνευμι εφάνη, καὶ πεφωνασκηκως καὶ συνειλοχος ργη-ματα καὶ λ0γους, συνειρει τουτους σαφος καπνευ- στει, ονησιν bHεν ουδεμιιαν φεροντας ουδ' αγαθου κτησιν ουδενος, συμιφοραν δε το τυχοντι τον πολιτον καὶ 309κοινην αισχυνην. καιτοι ταυτης τῆς μελετης Αισύνη

καὶ τχὶς επιμελειας, εἴπερ εκ ψυχῆς δικαίας εγίγνετο

καὶ τα τῆς πατρίδος συμφεροντα προΓρημενης, τους καρπ0υς εδει γενναίους καὶ καλους καὶ πασιν ωφελίμ

347쪽

των ην ἐν τοις ανω χρ0νοις ἐξέτασις, καὶ ἔδωχ ὁ

παρελθων χρονος πολλας αποδειξεις ανδρὶ καλφ τεκαγαθρ', ἐν οἷς ουδαμ0υ συ φανήσει γεγονως, ου πρωτος, ου δευτερος, ου τριτος, ου τέταρτος, ου πέμιπτος, Ουχ εκτος. Oυχ οποστοσουν, ουκουν ἐπι γ οἱς η πατρὰς 311ηυξανετο. τις γαρ συμμιαχια σου πραξαντος γέγονεντη πολιι; του δε βοήθεια, η κτῆσις ευνοιας η δοξης; τις δε πρεσβεια, τις διακονία δι ην η πολις ἐντι-329μοτέρα; τι των οἰκειων ὴ των Ἐλλ νικων καὶ ξενι- κων ἐπηνωρθωται; ποιαι τριηρεις; ποια βέλη; ποιοι νεωσοικOM, τις ἐπισκευχὶ τειχων; ποῖον ιππικον; τίτων ἀπαντων συ χρωιμιος; τις τὶ τοις ευπ0ροις ητοις αποροις πολιτικαὶ καὶ κοιναὶ βοήθεια χρημάτωνJ;312ουδεμία. ἀλύ ω ταν ει μηδεν τουτων, ευνοια γε καὶ προθυμιια ' που; ποτε; οστις ω παντων αδικωτατε, Ουδ'οθ' ἄπαντες, οσοι πωποτ' ἐφθέγξαντ' ἐπὶ του φὶματος, εις σωτηριαν ἐπεδιδοσαν, καὶ το τελευταιον 'Αριστονικος το συνειλεγμενον εις την ἐπιτιμιιαν, Ουδε τοτ' ουτε παρηλθες ουτ' ἐπέδωκας ουδέν, ουκ απορων, πως γαρ; ος γ ἐκεκληρονομιηκεις μεν των Φιλωνος του κηδεστου χρηματωνJ πDιονων ii πεντεταλαντων, διταλαντον δ'ειχες ερανον παρα των ηγεριονων των συριόμοριων ἐφ' 313οψ ελυριήνω τον τριηραρχικον νομιον. αλλ' ινα bιη λογον ἐκ λογου λέγων του παροντος ἐριαυτον ἐκκρουσω, παραλειψω ταυτα. ΩΓ οτι γ ουχὶ δι' ἔνδειαν ουκἐπέδωκας, ἐκ τουτων δῆλον, αλλα φυλαττων το μηδενἐναντίον γενεσθαι παρα σου τουτοις οἱς απαντα πολιτευη. ἐν τισιν Ουν συ νεανιας καὶ πηνικα λαριπρ0ς,

348쪽

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣῆνικ αν κατὰ τουτων τι δεθ, ἐν τουτοις λα-ρο Πνύτατος, μνημονικώτατος, υποκριτὴς αριστ0ς, τραγικος Θεοκρινης. 314 Eiτα τον προτερον γεγενημενων αγαθον ανδρων μεμνησω. καὶ καλως ποιεῖς. ου μεντοι δίκαιον ἐστινανδρες Ἀθηναῖοι, την προς τους τετελευτυκοτας ευνοιανυπαρχουσαν προλαβοντα παρ υμων, προς ἐκεινους εξε-330ταζειν καὶ παραβαλλειν ἐμε τον συζωντα μερο υμον. 315τις γαρ ουκ οἰδεν τον παντων, Oτι τοῖς μεν ζοσι πασιν

υπεστί τις η πλείων ἰὴ ἐλαττων φθονος, τους τεθνεω- τας δ' ουδε των ἐχθρων τις ροσεῖ; ουτως ουν ἐχον- των τουτων τη φυσει, προς τους προ ἐμιαυτου νυν isti κρινωμαι καὶ θεωραγμαι; μηδαμως' ουτε γαρ δίκαιον ουτ' ἴσον Αἰσχινη, αλλὰ προς σε καὶ αλλον ει τινα 316β0υλει τον ταυτα 0. J προηρημενων καὶ ζωντων. κα-

κεινο σκοπει. ποτερον καλλιον καὶ αμεινον τη πολει, δια τας τον προτερων ευεργεσίας ουσας et περμεγεθεις,

ου μεν ουν ειποι τις αν ἡλίκας, τας ἐπὶ τον παροντα βίον γιγνομενας εἰς ἀχαριστίαν καὶ προπηλακισμον αγειν, ii πασιν, οσοι τι μετ ευνοίας πραττουσιν, τῆς 317τουτων τιμης καὶ φιλανθρωπίας μετεῖναι; καὶ μην εἰ καὶ τουτ αρ ειπεῖν δει, τὶ μεν εμη πολιτεία καὶ προαίρεσις, αν τις σκοπη, ταῖς τον τότ ἐπαινουμενωνανδρων ομοία καὶ ταυτα βουλομενη φανήσεται, η δε σὴ ταῖς των τότε συκοφαντουντων δῆλον γαρ οτικαὶ κατ εκεινους ησαν τινες, οῖ διασυροντες τους οντας τοτε, τους προτερον γεγενημενους ἐπηνουν, βά-318σκανον πραγμα καὶ ταυτο ποιουντες σοί. εἶτα λέγεις ως

Ουδεν ομοιος εἰμ' ἐκείνοις ἐγώ; συ δ' ὁμοιος Αἰσχίνη; δ αδελφος ὁ σος; αλλος δε τις τον νυν ρητορων; ἐγω μὲν γαρ ουδένα αλλα προς τους ζοντας αλ

349쪽

τους καθ' αυτον, οἷσπερ ταλλα παντα, τους ποιητας,331319τους τους αγωνιστας. ὁ Φιλάμμων Ουχ οτι Γλαυ- κου του Καρυστίου καί τινων ἐτερων προτερον γεγενημε- νων ἀθλητιον ασθενεστερος ην, αστεφανωτος ἐκ τῆς υλυμπιας απὴὶει, αλλ' Oτι τον εἰσελθοντων προς αυτον αριστ ἐμάχετο, ἐστεφανουτο καὶ νικων ανηγορευετο.

καὶ συ προς τους νυν ορα με ρήτορας, προς σαυτον, προς ὁντινα ι Ουλει τον απάντων Ουδέν ἐαίσταμαι. 320ων, οτε μεν τη πολει τα βελτισθ' ελεσθαι παρῆν, ἐφαμιλλου τῆς εἰς την πατρίδ' ευνοίας ἐν κοινω πασιν κλειμένης, θω κρατιοτα λέγων ἐφαινομην, καὶ τοῖς ἐμοῖς μασι καὶ νομοις καὶ πρεσβείαις απαντα διωκεῖτο, υμῖν δ' ουδεὶς ὴν ουδαμου, πλὴν εἰ τουτοις ἐπηρεασαι τι δεοι ἐπειδη δ' α μυποτ ωφελεν συνεβη, καὶ ουκέτι συμβουλων αλλα τῖν τοῖς ἐπιταττομένοις υπηρετουν- των, καὶ τον κατα τῆς πατρίδος μισθαρνειν ετοίμων, καὶ των κολακευειν ετερον βουλομένων ἐξετασις, τηνι- καυτα συ καὶ τουτων εκαστος ἐν τάξει καὶ μέγας καὶ λαμπρ0ς ιπποτροφος, ἐγω δ' ἀσθενης, ομολογο, αλλ' 321 ευνους μαλλον υμον τουτοισί. δυο δ' ανδρες Ἀθηναῖοι τον φυσει-μέτριον πολίτην εχειν δει 0χπω γαρ μοι περὶ ἐμαυτου λέγοντι, ἀνεπιφθονώτατον ειπεῖν), ἐν μεν ταῖς ἐξουσίαις την του γενναίου καὶ του πρωτείου τὴ πολει προαίρεσιν διαφυλαττειν, ἐν παντὶ δεκαιρω καὶ πραξει τVν ευνοιαν τουτου γαρ η φυσις κυρια, του δυνασθαι δε καὶ ἰσχυειν ετερα. ταυτην τοὐ322νυν παρ' ἐμοὶ μεμενηκυῖαν ευρήσεθ' απλως. Oρατε δε. ουκ ἐξαιτουμενος, ουκ εἰς υμφικτυονας δίκας ἐπαγον- των, ουκ απειλουντων, ουκ ἐπαγγελλομένων, ουχὶ τους332 καταράτους τουτ0υς ωσπερ θηρία μοι προσβαλλοντων,22 φ

350쪽

324 Mη δητ o παντες θεοὶ, μηδεις ταυρο υμον επινευσειεν, αλλα μαλιστα μιλν καὶ τουτοις βελτιω τινὰ νουν καὶ φρενας ἐνδειητε, ει αρ εχουσιν ανιάτως, τουτους μιεν αυτους καF ἐαυτους ἐαωλεις καὶ προώλεις εν γη καὶ θαλαττη ποιήσατε, ημῖν δε τοις λοιποῖς την ταχιστην ἀπαλλαγην τον ἐπηρτημενων φοβων δοτε καὶ σωτηριαν ασφαλῆ. XIX. 333

SEARCH

MENU NAVIGATION