Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

351쪽

ΕΤΕΡΑ ΥΠΟΘΕΣΙΣ.LLόλεμος συνειστηκει Φιλιππω καὶ Ἀθηναίοις μακρος, ἐε ουπερ παραβὰς τας πρ0ς αυτους συνθηκας ελαβε παρ'

352쪽

λων κω Θηβαίων, ἐβουληθαὶ τους Ἀθηναίους ἐξαπατησαι. καὶ ταυτης τῆς προφασεως δραξαμενος Φίλιmπος, απ0λυων

Ἀριστοδημον καὶ μοπτόλεμον ελεγεν αυτοις οτι φίλος εἰμὶ 3 Ἀθηναίοις. συνεβη δε παλιν τι τοιουτον γενεσθαι. Φρυνων τις Ἀθηναιος απιὼν 'Oλυμπίασιν αγωνισ0μενος h εασ0μενος, ἐκρατοηθη υπο τινων στρατιωτων του Φιλωτου ἐν ἱερομηνία καὶ αφηρεθη παντα τα αυτου. καὶ ελθων εἰς 'Aθηνας παρεκαλει τους Ἀθηναίους, ινα χειροτονησωσιν αυτον πρεσβευ- την, οπως απελθων προς Φιλιππον λαβη απερ αφηρεθη καὶ πεισθεντες Ἀθηναιοι ἐχειροτονησαν αυτον καὶ Κτησι- φοντα. καὶ ἐχθοντων αυτον εἰς Μακεδονίαν, φιλοφρ0νως αυτους ἐδεξατο ὁ Φιλιππιος, ωστε καὶ τα αφαιρεθεντα υπο

οτι ιερομηνία ἐστί. καὶ τουτοις παλιν ομοίως ελεγεν Aς φίλος εἰμὶ Ἀθηναίοις. καὶ ἐλθοντες εἰς την Ἀττικην τα αυτα τοῖς 4 αλλοις απηγγειλαν. ταυτα ακουσαντες Ἀθηναῖοι ἐβουλοντο μαθειν, εἰ μετ' αληθείας εἰρηνην αγειν βουλεται Φίλιππος. καὶ δη χειροτονουσι δεκα πρεσβεις. εἰ ὶ δ' ουτοι Κτησιφον 36'ΑριστοδUχος, γατρ0κλαὶς, Κίμων, Nαυσικλχὶς, Αερκυλ0ς, Φρυ- νων, Φιλοκρατης, Αἰσχίνης, Λημοσθενης. πεμπουσι δε τουτους

353쪽

εἰς Μακεδονίαν, ινα μάθωσιν εἰ μετ' αληθειας βουλεται εἰρήνην αγειν ο Φίλιππος καὶ εἰ αληθες ἐστιν, ἐνεγκαι παρ

Φιλίππου ὁ Λημοσθενης, ῶς αεὶ καταστρεφομενου καὶ ἐπηρεαζοντος, λεγει τ0ις Ἀθηναίοις ταχεως δουναι τους ορκους, καὶ μη παροντος Κερσοβλεπτου ελεγε γαρ oτι εἰς την Θρακην απερχομενων τὶμῖν παρεξει τους ορκους ὁ Κερσοβλέπτης. 6 ιστεον δε οτι Λημοσθενης απῆλθεν ἐν τη δευτερα πρεσβεία

δια τοιαυτην προφασιν απελθων γαρ εἰς την πρώτην πρεσβείαν, ευρεν εν Μακεδονία τινας των Ἀθηναίων αἰχμαλώτους, καὶ υπεσχετο φερειν εκ των ἰδιων χρηριάτων καὶ ρυ- σασθαι αυτους, ουκ ἐδυνατο δε τουτο ποιαὶσαι, εἰ μη εντ προσχήὶματι πρεσβευτου. ελεγε δε τὴν πρεσβείαν απελθειν

κους λαβειν. οι δε μη πεισθεντες πεζὴ απῆλθον, καὶ εἰς

Μακεδονιαν απελθοντες ἐκαθισαν ολους τρεις μῆνας, εως Ου337 πολλα των Αθηναιων χωρια καταστρεψας υπεστρεφε Φίλιππος, εν οἷς καὶ Κερσοβλεπτης. καὶ ἐλθων Ουγι ευθυς παρεσχεν αυτοις τους ὁρκους, αλλ' ειλκυσεν αυτους, εως ηυτρεπισε την ἐπι Φωκεας στρατείαν, καίτοι πρεσβευσαμενων προς αυτον σωκεων περὶ διαλυσεως του πολεμου. καὶ εξελθοντος αυτου ἐπὶ τους Φωκεας, αντὶ του παρασχειν ἐν ἱερω τους ορκ0υς, ἐν πανδοχείω παρεσχε λεγιον ουτω ἡσπενδομαι υθηναίοις καὶ τοις 'Aθηναίων συμμάχοις, χωρὶς Ἀλεων καὶ Oωκεων . ελεγε γαρ οτι οι 'Aλεις ἐχθροὶ ησαν των φιλων μου, των σαρσαλίων Φωκευσι δε ου σπενδοριαι, ἐπειδTὶπερ τὶσε-8 βησαν εἰς το ἱερον. ἐλθουσης ουν ταὶς δευτερας πρεσβείας εἰς την Ἀττιγιήν, ὁ Λημοσθενης ἐστασια λεγιον, υτι Ουκ αρεσκει

354쪽

εἰτε κακως πραζει η πρεσβεία. καὶ τοτε φοβηθεὶς ὁ Αἰσχί

δε τῆς δευτερας πρεσβείας μονος ὁ ΛU10σθενης δεδωκεν

355쪽

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΡΕΣΒΕΙΑΣ.

τριτης πρεσβειας; λέγ0μεν M 0τι μετα τρια ετη τῆς γραφης εἰσηλθεν εχων την κατηγοριαν. γενομενης γαρ της δευτερας πρεσβειας, μαθοντες οἱ 'Aθηναῖοι τὴν των ωωκέων απω- λειαν, ἐσκευαγώγ0υν ἐκ των αγρων καὶ ἐν πολλω θορυβωη αν καὶ μετα τρια ετη ειστὶλθεν ὁ Λημ0σθένης κατηγ0ρτὶ-339σων Λισχίνου. καὶ κρινει αυτ0ν δια μο ἐγκληματα, δια τηναπωλειαν των Φωκέων καὶ δια δωροδοκίαν. ιστέον δὲ οτι προηγουμενον ἐστιν εγκλημα, οτι Φωκuς απολωλασιν. προς συσταειν τουτου δευτερ0ν ανέκυψε ζήτημα, υτι ἐπὶ χραὶμασιν

Aισχίνη τουτο τετολμηται , ως συστασιν γινεσθαι του προ- 12 τερου ἐγκλχὶματος του κατα Φωκέας. τεκμτὶρια ἐστι του παλαι ταυτα ἐσκευωρησθαι καὶ κατεσκευασθαι, δύ ων αμα καὶ προαναιρει το χρωμα Αἰσχίν0υ, καταφευγοντος ἐπὶ αγνοιαν καὶ συγγνώμην καὶ τουτων τα μὲν Ac των παρειμένων ειληφε, τα ὁ ε ἐκ των πεπραγμένων. συνειπε γαρ Φιλοκρατει ανευ Φωκέων γραφοντι την Γρτὶνην. ουκ ἐχαδεν ορκους παρα Θετταλων συμμαχουντων Φιλιππω, si oυκ αν συνεστρατευσαν

ἐπὶ Φωκέας, ειπερ δεδωκ0τες ησαν τ0υς ορκους ἐνέδωκε Φιλίππω Ἀγονον παρασκευασασθαι τὴν ἐπὶ Φωκέας στρατειαν διέτριψε γαρ ἐκεινος τους χρονους ἐόεπίτηδες αναλίσκων, ινα μη περιπλευσας ὁ δῆμος κλειση τας LIυλας. ἐξ,ὶπατησε την π0λιν ἐπανελθον ἐπίτηδες διτταῖς ἐλπισι, μιαμὲν οτι Θηβαῖ0ι απολ0υνται, ἐτέρα δὲ οτι Φωκήῖς σωθησονται, ωστε μη ἐγγενεσθαι βουλευσασθαί τι δεξιον οπὲρ σωκέων ' Hπε γαρ δειν Φιλιππω πιστευειν ' σωσειν γαρ αυτους 13 τοὶ πυλει ἐπηγγειλατο. καὶ του μὲν προτέρου ταυτα τεκμήρια. του δὲ δευτερου του περὶ των δωρων, ἐν ω δεικνυται oτιχρὶ ματα ειληφεν Αισχίνης, ταυτα τεκμτὶρια ων ομοιως ταμὲν ἐκ των παρειμένων ἐστί, τα δὲ ἐκ των πεπραγμένων. ου μισει Φιλιππον, καιπερ ἐξαπατηθεις υπ αυτου, ως φησι.340 συνειπε Φίλίππω γενεσθαι Ἀμφικτυονα, πρεσβευσαμένων περὶ αυτου των Ἀμφικτυόνων. συνεστιν αn Φιλ0κρατει χρ ηματα

356쪽

XIX. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ πρεσβευτης επι την Φωκίδα προς Φίλιππον ἐπὶ ταῖς υπο

O γη μεν ο ανδρες Ἀθηναῖοι σπουδαὶ περὶ του-34lτονὶ τον αγῖνα καὶ παραγγελία γεγονε, σχεδιν οἶμαι, παντας υμας 'β θχησθω, εορακοτας αρτι τους Oτ εκλη- ρου IF ενοχλουντας καὶ προσιοντας υμῖν. δεήσομαι δε παντων υμον, α καὶ τοῖς μη δεηθεῖσι δίκαιον ἐστινυπαρχειν , μηδεμίαν μήτε χαριν μήτ' ανδρα ποιεισθαι περὶ πλείονος, ἐὶ το δίκραον καὶ τον ὁρκον, ον εiσελήλυθεν υμον εκαστος ομωμοκως, ἐνθυμουμενους, οτι ταυτα μεν -' υ ερ υμων καὶ ολχὶς της πολεως, αἱ δε των παρακλήτων αυται δεήσεις καὶ σπουδαὶ τωνιδιων πλεονεξιων εῖνεκα γιγνονται, ας ῖνα κωλυην οἱ

357쪽

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΡΕΣΒΕΙΑΣ.

δικαιως προσέρχονται, καν δεδωκοτες Qσιν ευθυνας, την ἀειλογιαν ορο προτεινομενους, τουτονὶ δ' Αἰσχίνην πολυ ταναντία τουτου πρὶν γαρ εισελθειν εἰς υμας καὶ λογον δουναι τον πεπραγμενων, τον μεν αντὶρηκε τῖν ἐπὶ τας ευθυνας ἐλθοντων, τοις δ' ἀπειλει περιιων, δεινοτατον παντων ἔθος εις την πολιτειαν tiσα-

γων καὶ ασυμφορώτατον υμ- εἰ γαρ ὁ πραξας τι τον κοινον καὶ διοικησας, τῶ παρύ ἐαυτου φοβω καὶ μητῶ δικαίφ κατασκευασει μηδέν' εἰναι κατήγορον αυτου,34 2 πανταπασιν ακυροι παντων υμεῖς γενήσεσθε.

3 To μεν ουν ἐξελέγξειν πολλα καὶ δεινα πεποιηκοτα τουτονὶ καὶ τῆς ἐσχάτης οντα τιμωριας αξιον, θαρρῖκαὶ πανυ πιστευω' ο δὲ καίπερ υπειληφως ταυτα φοβουμαι, φρασω προς υμας καὶ ουκ αποκρυψομαι, οτιμοι δοκουσιν ἄπαντες οι παρ υμῖν αγῖνες Ουχ ήττονο ανδ γες 'Aθηναιοι τον καιρον η τον πραγματων εἶναι, καὶ τι χρονον γεγενῆσθαι μετα την πρεσβειαναολυν δέδοικα, μή τινα λήθην η συνήθειαν τον αδι- 4 κηματων υμῖν πεποιήκll. ος δή μοι δοκειτ' αν δμως ἐκ τουτων καὶ γνῖναι τα δίκαια καὶ δικασαι νυνι, τουω υμῖν λέξω. σκέψασθε παρ υμ, αυτοις se ανδρες δικασταὶ καὶ λογισασθε, τίνων προσηκει λογον παρα πρεσβευτου λαμῖν. πρῖτον μεν τοίνυνJ ωναπηγγειλε, δευτερον δ' ων επεισε, τριτον δ' ων προσ-εταξατ αυτο, μετα ταυτα τον χρονων, εφ' απασι δε τουτοις, εἰ αδωροδοκήτως ὴ μχὶ παντα ταυτα πεπρα-5 κται. τι δήποτε τουτων; Oτι ἐκ μὲν τον απαγγελιοντο ι ΟυDυσασθαι περὶ των πραγματων υμιν ἐστίν αν μεν ουν δεσιν αDVθεῖς, τα δέοντ' ἔγνωτε, αν δε μητοιαυται, ταναντια. τας δε συμιβουλίας πιστοτερας υπο λαμβανετ εἰναι τας τον πρεσβεων ' ως γαρ ειδοτων

358쪽

δικαιος εστιν ὁ πρεσβευτης φαυλον ουδ' ασυμφορον 6 έ μιν συμβεβουλευκως. καὶ μην περὶ ων γ η προσθεταξατ ελειν ἰὴ πραξαι καὶ διαρρήδην εψηφισασθε

ποιῆσαι, προσήκει διωκηκεναι. εἰεν' των δε δη χρο- νων δια τι; οτι πολλακις ω ανδρες Αθηναιοι συμιβαίνει3Mπολλων πραγμιάτων καὶ μεγαλων καιρον εν βραχειχρ0νω γίγνεσθαι, ον ἐαν τις εκων καθυφri τοῖς ἐναντίοις καὶ προδω, ουδ' αν οτιουν ποιοὶ παλιν Oi0ς τ7 εσται σωσαι. ειλα μην υπερ γε του προικ' τὶ τοψεν εκ τουτων λαμιβανειν, εξ ων τὶ πολις βλαπτεται, πάντες οἰδ' Oτι φησαιτ αν εἰναι δειν0ν καὶ πολλῆς οργῆς αξιον ' ὁ μιεντοι τ0ν νομιον τιθεὶς ου διωρισεν

καὶ δειξω σαφως Αἰσχινην τουτονὶ καὶ μιηδεν αληθες

απηγγελκοτα καὶ κεκωλυκοτ' εριου του δῆμον ἀκουσαιταληθη, καὶ παντα ταναντία των συριφεροντων συμι- βεβουλευκοτα, καὶ μηδεν ων προσεταξαθ' υμιεις πεποιηκοτα, καὶ ανηλωκοτα τους χρονους εν οὶς πολλων καὶ μεγαλων πραγμιάτων καιροὶ προεινται τη πολει, καὶ παντων τουτων δωρα καὶ ιιισθους εἰληφοτα μετὰ Φιλοκρατους, καταψηφισα IF αυτου καὶ δικην αξιαντων ἀδικημάτων λαβετε ' αν δε μιχὶ δειξω ταυτ' η μη παντα, ἐμὲ μεν φαυλον ηγεισθε, τουτον δ' kφετε.

359쪽

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΡΕΣΒΕΙΑΣ.

Oτι τους πολλους υπομνησαι, τίνα ταξιν εαυτον εταξεν

Αἰσχίνης ἐν τη πολιτεία το πρωτον, καὶ τίνας λογους κατα του Φιλιππου δημηγορεῖν φετο δεῖν, D' ειδηθ',841Oτι τοῖς υφ' εαυτου πεπραγμένοις καὶ δεδημηγορημένοις ἐν αρχὶὶ, μαλιστ' ἐξελεγμήσεται δορ εχων. 10 εστι τοίνυν ουτος ὁ πρῖτος Ἀθηναίων αωθομενος Φιλιππον, ως τοτε δημηγορον εφm ἐπιβουλευοντα τοῖς GDqσι καὶ διαφθειροντα τινας τον ἐν Αρκαδία προεστηκοτων, καὶ εχων Ἀσχανδρον τον Νεοπτολέμου δευτεραγωνιστην προσιων μεν τη βουλὴ, προσιων δε τῶδήμω περι τουτων, καὶ πείσας υμας πανταχοῖ πρεσβεις πεμψαι τους συναξοντας δευρο τους βουλευσομιενους 11 περι του προς Φίλιππον πολεμου, καὶ απαγγέλλων μεταταυν ηκων εξ Ἀρκαδίας τους καλους ἐκείνους καὶ μακρους λ0γους, ους ἐν τοῖς ιιυριοις ἐν μεγαλη πολειπρος Ἀερωνυμον τον υπερ Φιλίππου λεγον ' υπερ υμωνεφη δεδημηγορηκέναι, καὶ διε ων ηλίκα την Ἐλλαδαπασαν, ουχὶ τας ἰδίας αδικουο ιν μονον πατρίδας, οι δωροδοκουντες καὶ χρηματα λαμβανοντες παραμιλίππου. 12 ἐπειδη τοίνυν ταυτα πολιτευομένου τουτου τοτε, καὶ τουτο το δειγμ ἐξενηνοχύτος περὶ αυτου, τους περὶ τὴς ειρήνης πρεσβεις πεμπειν ως ΦΩιππον ἐπεισθητε, υπ' Ἀριστοδημου καὶ Νεοπτολεμ ου καὶ Κτησιφοντος καὶ των ἄλλων τον ἐκεῖθεν ωταγγελλοντων ουδ' οτιουνυγιες, γίγνεται τον πρεσβεων τουτων εὶς καὶJ ουτος, ουχ ὼς τῖν αποδωσομενων τα υμέτερα, ουδ' ως τῖν πεπιστευκοτων τω Φιλίππ', αλλ' ως τῖν φυλαξοντων τους αλλους' δια γαρ τους προει9ημενους λογους καὶ τὴν arobς τον Φίλιππον ἀπέμειαν, ταυτην εἰκοτως περὶ 13 αυτου παντες ε χετε την δοξαν. προσελθων τοίνυν ἐμοὶ μετα ταυτα, συνεταττετο κοινὴ πρεσβευειν, πια345

360쪽

XIX. ΔΗΜΟΣΘENΟΥΣοπως τον μαρ0ν καὶ αναιδῆ φυλαξομεν ἀμφοτεροι,τον Φιλοκράτην, πολλὰ παρεκελευσατο. καὶ μεχρι του δευρ' επανελθειν απο τῆς πρωτης πρεσβείας, ἐμε γ0υνω ανδρες Ἀθηναῖοι διεφθαρμενος καὶ πεπρακως εαυτον ελανθανε. χωρὶς γαρ τον αλλων ων, οπερ ειπον, ειρήκει προτερον, αναστας τη προτερα των εκκλησιον, εν αἱς

περὶ τῆς εἰρήνης ἐβουλευεσθε, ηρξατ' αρχην, ην εγω

καὶ τοις ρm1ασιν οἶμαι τοις αυτοις οἱσπερ ουτος εἰπεν 14 εν υμῖν απομνημονευσειν. Gεἰ πανυ πολυν εφη χρονονε σκοπει Φιλοκρατης Δ ανδρες Ἀθηναιοι, πως αν αριστ'εναντιωθειχὶ τὴ ειρήνύ , ουκ αν αυτον αμεινον ευρεῖν οἶμαι, ὴ τοιαυτα γράφοντα. εγω δε ταυτην μεν τηνειρήνην, εως αν εἷς Αθηναιων λειπηται, ουδεποτ' ανουμβουλευσωμι ποιησασθαι τη πολει, ειρήνην μεντοι φημὶ δεῖν ποιεῖσθαι καὶ τοιουτους τινας εἰπε βραχεῖς 15 καὶ μετριους λογους. ὁ δε ταυτ εἰπον τη προτεραιαπαντων ακουοντων υμον, εἰς την υστεραιαν, ἐν si τηνειρήνην εδει κυρουσθαι, ἐμου ταῖ τον συμμαχων συνηγορουντος δογματι, καὶ την εἰρήνην οπως ιση καὶ δικαια γενηται πραττοντος, καὶ υμον βουλομιενων ταυτα καὶ ουδε φωνην εθελόντων ἀκουειν του καταπτυστου Φιλοκρατους, αναστας ἐδημηγορει καὶ συνηγορει 'κείν' 16 πολλον αξ ους, ω Ζευ καὶ θεοὶ, θανατων λ0γους, ως ουτε τον προγονιον υμας μεμνῆσθαι δεοι, ουτε τον τὰ τροπαια λεγοντων καὶ τας ναυμαχιας ανεχεσθαι,

νομον τε θη σειν καὶ γραφειν μηδενὶ τον Ἐλλήνωνυμας βοηθεῖν, ος δν μη πρ0τερος βεβοηθηκως θ. σαα346 ταυθ' ὁ σχετλιος καὶ αναιδης ουτος ἐτολμα λεγειν