장음표시 사용
411쪽
δεινη. καὶ περὶ ταυτης τῆς ανθρωπου καὶ ἐν Ἀρκαδία λογος ην ἐν τοῖς μυριοις, καὶ Aι0φαντος ἐν υμιναπηγγελλεν, δ νυν ιμαρτυρεῖν αυτον ἀναγκάσω, καὶ κατὰ Θετταλίαν πολυς λύγος καὶ πανταχου.
412쪽
XIX. ΔΗMΟΣΘΕΝΟΥΣ199 Kαὶ τοιαυτα συνειδώος αυτ se πεπραγμενα , ὁ ακαθαρτος ουτος τολμιησει βλεπειν εἰς υμας, καὶ τον βεβιωμενον αυτω βίον αυτικα δη μαλ' ερει λα ρα τli φωνὴ ' εφ' οἱς εγωγ αποπνιγομαι. Oυκ ισασιν Ουτοί σε, τ0 μιεν ἀρχης τας βυβλους αναγιγνωσκοντα τημητρι τελουστὶ, καὶ παιδ' Oντ' εν λασοις καὶ μεθυουσιν 200ανθρωποις καλινδουμενον; μετα ταυτα δε ταῖς αρχαῖς υπογραμματευοντα, καὶ δυο ιν η τριων δραχμων πονηρον Oντα; τα τελευταια δ' εναγχος εν χορηγιοις αλλοτριοις επὶ τω τριταγωνιστειν αγαπητος παρατρεφόμενον; ποιον ουν ερεῖς βιον; ον που βεβιωκας; επεὶ ογε βεβι μενος σοι τοιουτος φαίνεται. αλλα δὴ τα τῆς εξουσιας. ουτος αλλον εκρινε παρ υμῖν επὶ πορνεια. αλλα ιι πω ταυτα, αλλα τας μιαρτυριας μοι λέγε προ-
εξαιφνης ριεταβεβληριαι καὶ κατηγορco. εστι δ' υπερμεν των πεπραγόμενων ουτε δικαια, ουτε προσηκουσ' η τοιαυτηὶ απολογία, εμου μεντοι τις κατηγορια' εγωμεν γαρ, εἰ ταυτα πεποιηκα, φαυλος εἰμι ανθρωπος,
413쪽
τα δε πραγματ' ουδεν βελτιω δια τουτο, ουδε πολλου 203δει. ου μην αλλ' εγωγ οἰμαι μοι προσήκειν αμφ0τερυι ιν επιδεῖξαι, καὶ οτι ψευσεται, ταυτ' εαν λεγm καὶ
ως ου πεπρακται ταυτα, δυνήσεται πεισαι τους αυτους
205εορακότας υμας καὶ ευ εἰδοτας. Oυκουν ος ου κεκοινωνηκα τουτοις ουδενος, λοιπ0ν εμοὶ δειξαι. βουλεσθ' ουν υμῖν, παντα ταλλ' αφείς , α παρ υμ ιν αντεῖπον,εν τη αποδημια προσεκρουον, ως απαντα τον χρονον ὴναντιωμαι, αυτους παρασχωμαι 1μαρτυρας τουτους, υτι παντα ταναντι ἐιιοὶ καὶ τουτοις πεπρακται, και χ9η-μαρο ουτοι μεν εχουσιν εφ υμιν, εγω δ' ουκ ηθελησα λαβειν; θ εα γασθε δή. 206 Tινα των εν τη πολει φησαιτ αν βδελυρώτατον εἶναι καὶ πλειστης αναιδειας καὶ ολιγωριας μεστον; ουδεὶς ουδ' αν αμαρτων et μον αλλον ευ οἰδ' Oτι φήσειεν, ἰὴ Φιλοκρατην. τινα δε φθεγγεσθαι μεγιστον απαν- των καὶ σαφεστατ αν ειπειν O τι βουλοιτο τὴ φωνη; Aισχινην οἰδ' οτι τουτονί τινα δ' ουτοι μεν ατολμον
414쪽
XIX. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ κατηγορουντος ακουετε μου καὶ ἐλέγροντος αεὶ τουτους καὶ λέγοντος αντικρυς, οτι χρήματ' εἰλ φασι καὶ
παντα πεπρακασι τὰ πραγματα τῆς πολεως. καὶ του- των Ουδεὶς π-Oτ ακουων ταυτ αντειπεν ουδε διηρε 208το στομια, ουδ' ἔδειξεν εαυτον. τί ποτ' ουν εστι τοαιτιον, Oτι οι βδελυρώτατοι τον ἐν τη πολει καὶ μέγιστον φθεγγομενοι, του καὶ ατολμιοτάτου πάντων ἐμου καὶ ουδενος μεῖζον φθεγγομιένου τοσουτον ηττωνται; οτι ταληθες ισχυούν, καὶ τουναντιον ασθενες το συν-406ειδέναι πεπρακοσιν αυτοῖς τὰ πραγματα. τουτο παραιρεῖται την θρασυτητα την τουτων, τουτ' ἀποστρεφει τὴν γλοτταν, ἐριφραττει τ0 στύ ἄγχει, σιωπῆν ποιεL209το τοίνυν τελευταιον ιστε δήπου πρώην ἐν II ειραιει, ω αυτον ουκ εἰατε πρεσβευειν, βοωνος εἰσαγγελειμε καὶ γραψεται καὶ ἰου ἰου. καίτοι ταυτα μεν Γεστι μα- κρων καὶ πολλον αγώνων καὶ λογίον ἀρχη, ἐκεινα δ' τλα καὶ δυ ὴ τρι i σως ρα ματα, α καν ἐχθες ἐωνη- μενος ανθρωπος εἰπειν ηδυνήθη, ανδρες Ἀθηναιοι, τουτὶ το πρῆγμα πανδεινον ἐστιν. ουτοσὶ κατηγορεῖ ταυτ ἐμου, ων αυτος κοινων0ς γέγονε, καὶ χρηματ' εἰληφέναι φησὶν αυτος εἰληφως ὴ ιιετειληφώς.
διάνοια, αλλ' ανεδυετο, ἐπελαριβάνετ' αυτῆς τἰ, συνειδέναι. λοιδορεῖσθαι δ' αλλ' απτ' ἐκώλυεν αυτον 211ουδε ι λασφημεῖν. ο τοίνυν μεγιστον ἁπάντων, ου λογος αλλ' εργον βουλομιενου γαρ ἐμου τὰ δίκαια, ωσπερ επρεσβευσα δίς, οἱ τω υμιν βουναι δίς, προσελθων Αἰσχίνης ουτοσὶ τοῖς λογισταις εχων
415쪽
μαρτυρας πολλους, ἀπηγορευε μη καλε ιν εμ εἰς τοδικαστηριον, ως δεδωκ0τ' ευθυνας καὶ ουκ ονθ' -ευθυνον, καὶ το πραγμ' ην υπεργελοιον. τί ουν ην τουτο; τῆς προτερας ἐκείνης πρεσβείας, ης ουδεὶς κα-407τηγ0ρει, δους λ0γον, ουκετ' εβουλετ' αυθις εἰσιεναι περὶ ταυτης ης νυν εἰσερχεται, ἐν η παντα τἀδικηματ' 212ἐνην ἐκ δε του δὶς εμ ελελθειν ἀναγκη περιιστατο
τον, o στε μηδενὶ νυν ξυμων ευσεβος εχειν αποψηφισασθαι Γαυτου , καὶ μηδὲν αληθες ερουντα περὶ ἐμου εἰ γαρ ειχε, τοτ αν καὶ λεγων καὶ κατηγορον ἐξητα- το, ου μιὰ Aι Ουκ ἀπηγορευεν καλεῖν. 21s Dς τοίνυν ταυτ' αληθη λεγω, καλει μοι τουτωντους μάρτυρας. υλλα μην αν γε τι εξω της πρεσβείας βλασφημιηπερὶ εμου, κατὰ πολz ουκ αν εἰκ0τως ακουοιτ' αυτου. ου γαρ εγω κρίνομαι τημερον, ουδ' εγχεῖ μετα ταυθ' υδωρ ουδεὶς ἐμοί. τί ουν εστι ταυτα πλην δικαιωνλ0γων ἀπορια; τίς γαρ αν κατηγορεῖν ελοιτο κρινο- 2Dμενος, εχων ὁ τι ἀπολογησεται; ετι τοίνυν κακεῖνο σκοπεῖτ' ανδρες δικασταί. εἰ εκρινομην μεν εγω, καθτηγορει δ' Αἰσχίνης ουτοσί, Φίλιππος δ' ην ὁ κρινων,
εἰτ ἐγὰγ μηδεν εχων εἰπεῖν ος ουκ αδικῖ, κακος ελεγον τουτονὶ καὶ προπηλακί ιν επεχείρουν, Ουκ αν Oίεσθε καὶ κατ' αυτο τουτ' αγανακτησαι τον OGGrπον, εἰ παρ εκείνF τους εκείνου τις ευεργετας κακος λεγει; τοίνυν υμεῖς χείρους γενησθε OGίππου, ἀλλ υπερῶν ἀγωνίζεται, περὶ τουτων ἀναγκά τ' ἀπολογεῖσθαι. Λεγε την μαρτυρίαν.
416쪽
215 Ουκουν ἐγδε ιιεν, ἐκ του μηδεν ἐμαυτῶ συνειδέναι,
καὶ λ0γον διδοναι καὶ παντα τακ τον νομιων υπεχεινώμην δειν, ουτος δε ταναντια. πῖς ουν ταυτ ἐμοὶ καὶ τουτω πεπρακται; ῆ πῖς ενεστι τουτω ταυτα προς
τουF οτι, αφ' ου γεγονασιν ανθρωποι καὶ κρισεις γίγνονται, ουδεὶς πωποθ' ομολογον αδικειν εαλω, αλλ' αναισνντουσιν, αρνουνται, ψευδονται, προφασεις πλαττονται, παντα ποιουσιν υπερ του μη δουναι δίκην.216ων ουδενι δει παρακρουσθῆναι τUιερον υμας, αλλ' αφ' ων ωτ' αὐτοὶ τα πραγριατα κριναι, mi τοις εbι0ῖς λογοις τοῖς τούτου προσεχεινή μ ει - τοῖς μαρ- ' τυσιν, Osς ουτος ετοίμιους αει μαρτυρεῖν οτιουν, et ι
λογων κρισιν υμας τήμερον, ειπερ ευ φρονεῖτε, προσήκει ποιεῖν, αλλ' υπερ πραγματων αἰσχρως καὶ δεινος απολωλ0των την υπαρχουσαν αἰσχυνην εἰς τους αἰτίους απωσασθαι, τα πεπραγόμεν , α παντες ἐπίστασθ', ἐξετάσαντας. τι ουν ωτι ταυτα, ὰ καὶ ου παρ' 218ημώγν υμας ακουσαι δει; εἰ μεν απανθ οσ' υπεσχονθ' et μιιν, εκ της εἰρήνης γεγονε, τοσαυτης ανανδριας καὶ κακιας υμεις ομολογειτ' εἰναι μεστοί, ωστε μήτ'εν τη χώρα τον πολεμιιων οντων, μήτ' εκ θαλαττης πολιορκουμενοι, τ' εν αλλω μηδενὶ δεινῶ τῆς πολεως ουσης, αλλα καὶ ευωνον δενουμενοι, καὶ ταλλ' 409 219Oυδεν χειρον πραττοντες ri νυν, προειδοτες καὶ προακηκοοτες παρα τουτων καὶ τους συμμαχους απολουόμενους,
417쪽
καὶ Θηβω ους ισχυρους γενησομενους, καὶ ταπὶ Θρακης Φιλιππον λ 0μενον, καὶ ἐν M 30ία κατασκευασθησομεν ὁρμητ)ήρι' ἐφ' υμας, καὶ πανε α πεπρακται γενησομενα, ειτα την ειρήνην εποι, σασω ἀγαπητως, απO-ψaηφίσασθ' Αἰσχινου, καὶ μιχὶ πρ0ς τοσουτοις αἰσχροῖς καὶ επιορκιαν προσκτησησθε ουδεν γαρ υμας αδικει, αλύ εγιο μιαίνοιμαι καὶ τετυφωμιαι νυν κατηγορον αυτου. 220εἰ δε πάντα ταναντια τουτων καὶ πολλα καὶ φιλανθρωπ ειποντες, Φιλιππον φιλειν την πολιν, Φωκέας σωσειν, Θηβαλυς παυσε ιν της υβρεως, ετι προς του- τοις μειζον ὴ κατ 'Ampίπολιν, ευ ποιήσειν υμας, ἐὰν τυχη τλὶς ειρήνης, Eet βοιαν, 'AZρωπον αποδώσειν ει ταυτ' ειποντες καὶ υποσχομιεν0ι, παντ' ε λπατήκασι καὶ πεφενακίκασι, καὶ μονον ου την Ἀττικχὶν υριον περιδὶ- ρηνται, καταψηφίσασθε, καὶ ριὴ πρ0ς τοις αλλοις οἷς
υπερ ῶν ουτοι δεδωροδοκήκασιν, υμιεις την αραν καὶ την επιορκιαν Oικαδ' εισενεγκησθε.221 Ἐτι τοινυν κακεινο σκοπειτ' o ἄνδρες δικασταί, τίνος εῖνεκ εγω μηδεν ηδικηκοτων τουτων κατηγορεινὰν προειλομην. ου γαρ ευρλὶσετε. ηδυ πολλοχυς εχθρους
εχειν; ουδε γ ασφαλες. ἀλύ υπijρχε μιοι προς τουτοναπεμειά τις; ουδεριια. τί ουν; ἐφοβου περὶ σαυτου, καὶ δια δειλίαν ταυτην ηγήσω σωτηριαν καὶ γαρ ταυτ'ακήκο' αυτον λεγειν. καίτοι 1μηδενος γ οντος Αισχίνη δεινου μηδ' ἀδικήματος, ως συ φτὶς. ει γαρ αυ ταυτ' 410ερει, σκοπειτ' ἁνδρες δικασται, ει εφ' οἱς ὁ μηδ' οτιουν ἀδικον εφοβουμιην εγω si1ὶ δια τουτους απολωμαι, τί 222τουτους προσηκει παθειν τους αυτους ηδικηκοτας; αλύου δια ταυτα. αλλα δια τί σου κατηγορω; συκοφαντωνὴ Λία, D' αργυριον λάβω παρα σου. καὶ ποτερον
418쪽
XIX. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ κρεῖττον ὴν μοι παρα Φιλιππου λαμῖν, του διδοντος πολυ καὶ μηδενος τουτων ελαττον, καὶ φίλον κακεῖνον εχειν καὶ τουτους ησαν γαρ ὰν ησαν φίλοι τον αυτον κεκοινωνηκοτC ουδε γαρ νυν δεδραν πατρικην εχουσι προς ιμε, αλλ' οτι τον πεπραγμενων ου μετεσχηκα), ii παρὰ τουτων αφ' ων ειδε φασι μεταιτειν, κακεινω τ' ωρ0ν εἰναι καὶ τουτοις; καὶ τους μεν αιχμαλωτους εκ τῖν ἰδίων τοσουτων χρημάτων λυεσθαι, μκρα δ' αξιουν παρα τουτων αἰσχρῖς μετ' εχθρας λαμβάνειν; 223ουκ ἔστι ταυτα, αλλ' απήγγειλα ιμεν ταλ θη καὶ απε- σχύμην του λαβειν του δικαίου καὶ τῆς αληθειας εινεκα καὶ του λοιπου βίου. νομιζων, ωσπερ αλλοι τινες, παρ' υμῖν καὶ αυτος δεν επιεικης τιμήσεσθαι, καὶ Ουκ ανταλ-λακτέον ειναί μοι την προς υμας φιλοτιμίαν ουδεν0ς
κερδους' μισο δε τουτους, οτι μομηρους καὶ θεοις εχθρους ειδον εν τοὶ πρεσβεια, καὶ απεστερUiαι καὶ τον ἰδίων φιλοτιμον , διὰ την τουτων δωροδοκίαν πρ0ς ολην δυσχερος υμον την πρεσβειαν εσχηκότων κατηπορο νυνὶ καπὶ τας ευθυνας ῆκω, το μελλον προορώμενος καὶ βουλύμενος, αγονι καὶ δικαστηριωμοι διωρισθαι παρ υμῖν, οτι ταναντι ἐμοὶ καὶ του-224τοις πεπρακται. καὶ δέδοικα δέδοικα ειρήσεται γαρ411πανε α φρονο πρ0ς υμας) μη τοτε μιεν συνεπισπά
κοτες ητε. πανταπασι γαρ ανδρες Ἀθηναιοι εκλελυσθαι μοι δοκειτε καὶ παθειν αναμενειν τα δεινα, πορρωθεν δ' ὁροντες ου φυλαττεσθαι, ουδε φροντί ιν τῆς πο- λεως παλαι κατὰ πολλους καὶ δεινους τροπους δια 225φθειρομενης. Oυκ οιεσθε δεινον εἶναι καὶ et περφυες;
καὶ γαρ εἴ τι σιωπαν ἐγνώκειν, λέγειν εξαγομαι.) ἴστε
δήπου Πυθοκλεα τουτονὶ τ0ν IΠυθοδωρου. τουτω
419쪽
φιλανθρωπως ἐκεχρημην εγο, καὶ α)ηδες ἐμοὶ καὶ τουτω
ἐνθαδὶ πραξη μηδεν ηγεῖσθαι λησειν, αλλὰ φίλους τε νοριι ιν Osς αν εκεινω δοκη καὶ μὴ φιλους in αυτως, τοῖς δε προς υμας ζωσι καὶ τῆς παρ υμιον τιμῆς γλιχο-
ρεουσα, αθροος τη π0λει βλάβη γίγνεται. 229 μηδεν ο ανδρες Ἀθηναιοι πάθλὶτε τήμερον,
420쪽
ἀφήσετε; Ἀθήνηθεν επρεσβευσάν τινες ως Φίλιππον τουτονί. Φιλοκρατης, Aισχινης, Φρυνων, Aημοσθενης. τί ουν; ὁ ειεν πρhς τῶ μηδεν εκ τχὶς πρεσβείας λαβεῖν,
τους αἰχμαλώτους εκ τῖν ἰδίων ελυσατο ' ὁ δ' ιον τα τῆς π0λεως πραγματα χρηματων απεδοτο, τουτων πορ- 230νας ηγοραζε καὶ 4θυς περιιών. καὶ ὁ μεν τον υιον επεμψε Φιλίππω, πριν εἰς ανδρας εγγραψαι, ὁ μαρ0ς Φρυνιow ὁ δ' ουδεν αναξιον ουτε της πολεως ουαυτου διεπραξατο. καὶ ὁ μεν χορηγων καὶ τριηραρχων, ετι καὶ ταυτ' ἄετο δεῖν εθελοντης αναλίσκειν, Duεσθαι, μηδεν' εν συμφορα των πODτων δι ενδειαν περιοραν 413 ὁ δε τοσουτου δεῖ των υπαρχοντων τιν αἰχμαλωτων σωσαι, ω σε ολον τοπον καὶ πλεῖν η μυρίους μενοπλίτας, ομου δε χιλίους ιππεας των fυπαρχοντωνJσυμμαχων, οπως αἰχμαλωτοι γενωνται Φιλίππω, συμ- 231παρεσκευασεν. τί Oυν μετα ταυτα; Ἀθηναῖοι λαβοντες - δεσαν μεν γαρ παλαι - τί δε; τους μεν χρήματ' εἰληφοτας καὶ δωρα, καὶ κuταμα ναντας εαυτους, τλὶν
πολιν, τους εαυτων παῖδας, αφεῖσαν καὶ νουν εχεινηγουντο καὶ την πολιν ευθενεῖσθαι. τον δε κατηγορουντα τί; εμβεβροντησθαι, την πολιν αγνοεῖν, ουκ232εχειν Oποι τα εαυτου ρίπτη. καὶ τίς ω ανδρες Ἀθηναῖοι τουτ' ἐδων το παραδειγμα, δίκαιον αυτον παρασχεῖν ἐθελήσει; τίς προῖκα ποεσβευειν, εἰ μήτε λαβεῖν
μήτε των εἰληφοτων αξιοπιστοτερον παρ υμῖν εἶναι δοκεῖν υπαρξει; ου μονον κρίνετε τουτους τήμερον, αλλα καὶ νομον τίθεσω εἰς απαντα τον μετα ταυταχρ0νον, ποτερον χρηματων αἰσχρως υπερ των εχθρων πρεσβευειν απαντας προσηκει, ὴ προῖχ υπερ et μων τα233βελτιστ' αδωροδοκήτως. αλλα ι λὶν περὶ μεν των αλλ ν