장음표시 사용
31쪽
D collocatione pron adi apud Plautum et Terentium. 2b
Pronomina inter se quam proxima collocari REIN et AEMPν ostenderunt cf. prooem. quam rem ad eam de qua dicimus collocationem mutandam ualuisse uerisimile uideri potest, praesertim si reguli adhibetur, quam 2EMP l. l. p. 20 constituit: casus obliqui pronominum personalium, i cum possessivis artius coniuncta sunt postponi dicat enim aliquis sic fieri posse ut pron pers inter oss. Ut R-rons et subst inseratur. Sed dicit idem . . collocationem solitam i e grummaticam, muttiri posse, si alteri pronomini uis sententia elata accedat, quod cum mea ratione consentit et exemplis inspectis recte se habere apparet. Nam de omnibus exemplis ubi Pron pers solum poss. a substaDtiuo disiungit, uno loco possi uicarore uidetur Ph. i 24 vom eis seium ferisse. Praeterea re 9 Eaesuscitate Mostram huc custodem mihi et t. iii inter proti noster uel uoster , quae grauiorem habent accentum et subst huc insertum inuenitur, quamquam possi paruam uim habet. Si plura uerba intercedunt ea oss. et Subst diaiungunt, quo ucto ut augetur. Ex re iidem collocatio multo rarior pendet, cum pron. Poss. quod SUbSt sequela pertinet coniunctione copulativa inprimis que, cum pron. Pereonali OD- iungitur Aul. 36. B. 13, p. 62 768 Iuppiter supreme, Serua me me que augmopes mg. 59 in. 9l Pol istu tibi et uos ero in manu. St. 0b, sed ii his quoque figura orationis, qua ui Sententiae augetur facile agnoscitur etiam pleraque ut quae uim habeant, Rui attuli. Pron. Osa a subsistitiuo non temore disiungi sed erias causas ubeSSe quibus proficiscens mos uerba disiungendi frequentior factus est, oratioue numero conclusa, cui sermo elogaritior conuenit, fauente; usquo causas in paene omnibus cxemplis etiam agnosci posse Θ uerba disiunxisse ex disputatione mea apparere spero quare his collocatione tractata ad eana, quae huic Iiroxim est, trRnSeo.
Pronomen possctssivum substantivum ipsum antooedit
Hoc loco positum pron poss. ui efferri RoΗDIv et ALBREcHTu statuere dixi p. 3ὶ cum autem apud comicos disiungendo uis augeatur uim pronominis iuxta subst positi minorem quam separati esse par St, quod uerumne Sit, nunc uideamus. Copiam xemplorum maximam eodem modo atque in capite
priore digero: de singulis disputare portongum neque operae pretium est. i. motio possctSSiu sermunicti Am. 73 An etiam credis id, quin in hae cistellula Tuo signo obsistnata fertur' 84 Quid si adduco tuom eo aliam Amphitruo id praedicat Alcmenae cognatum Se d- ducere uelle qui sibi non faueat. s. 8 8. p. 367 n. 133. rc. 4'4. g. illi Μ 10Λ1, n. 659 675. s. 496, 189. R. 974 1038 An 658 u. 024. h. 785. c. 89 sq.
32쪽
Aliquid indigno uel miro accidisse dicitur et pron. quod RUSRm, cur indignum uel mirum sit, significat ut peculiari effertur Ana. 297 q. nunc prost rea quod me meus erus Fecit ut vigilarem his pugnis faciet hodie ut in miam, apud seri uocem pron saepe deest hic Rutem illa sententia sucile agnoscitur. Aul. 301 432
Chia sinus. A Ratio contraria attributis inest quare ui efferuntur. 27 x ;0x. c. p. 320 Ne tuom animum auariorem faxini diuitu mem. d. 70 Caue tinciam oculos a meis oculis quoquam demouea tuos collocationi Rrtificiosae rarum xomplum: i. m. 22 sq. B Ex his exemplis etiam magi quam ex iis, ubi pron disiunctum anteponitur. 9pparet, quanto fuerit chiasini amore lingua latina. amsaepe pronomina, quae aer ChiuSmum Olmtitur, non modo non contraria sunt sed eiusdem quoque perSOnae ex qua re, ut Sermo elegantior fieret chiasinum adhibitum sesse apparet. f. p. 8. In his Xeniplis ambo Pronomina alii notioni opposita adem ui efferuntur. m. 26 sq. Amphitruo alius, qui Tuam rem curet teque absente hic munus fungatur tu , p. 71 Sq. R 3bb, D. 29b Ηt. 25 c. 242. R. 103 Ad meum erum arbitrum uocat me hic intra proes piis meas uis Ossessiua chiasmo augetur. C In multi exempli alterum Pron. Olim necessarium est, altorum, ut hinsinu emceretur additum SA uidetur et substantiu ui praeualent Chiasmi causa alterum antecedere neceSSe est; non Sine Rus autem est quod huiusmodi xempla ubi etiam a substantiu disiunctum antecedit fere non inueniuntur. Pron eadem sunt in exemplis X. c. s. 1l sq. tu mihi Maoratione omnem animum ostendiAt tu ι; cf. t. 1025 dictu filius tuos vostra mluntate. Inter pron. quae eiusdem ΘrSOnae non Unt, HriSSime ratio contraria non intorcodit ut in his duobus exemplis o 3l0 Sed estne hic meu sodalis, qui hue -- cedi eum amica sua' an. 969 Glycerium mea suos parentis re erit. Eodem modo in anaphora, quae dicitur u p. 3 a. in res se abst hic tamen numerus eorum exemplorum, in quibus Pron eiUSdem PerSonae Sunt neque ambo ui praecipua efferuntur, paruus est eam ob rem, credo, quod anRphora, quae collocationem solitam repotitam praebet non tam apta quam hi mu erat, qua
sermo elegantior fieret. A Ratio contraria in Q exemplis inuenitur ex. c. Aul. 12 Mea fidei tuaique rei; n. 418 sqq. anaphora cum chiasmo coniungitur B Ambo pron. alii notioni contraria opponuntur Cas. 2 Tua uo supereet tuomque imperium nec uiri . r. 586 nisi melius ad praedicatum pron referuntur), D. 703; repetitione uis augetur Mn. 40, n. 446 63 sq. Tn. 8b C Vis praecipua non est in bis exomplis proii. adem sunt Cp. 413 Cas. 65b. res a 80 sq. tuos Mer
33쪽
ne collocatione pron adi apud lautum et Terentium. et
583. n. 882, c. 789 sq. ron quamquam non eiusdem Versonae Sunt, ut Ontraria non efferuntur Cas. 230 Heia, mea Iuno, non de et esse te tam tristem uo Ioui,
Ep. 360. n. 738 sq. in quaestione repetiturin i 60 sq. . c. 21 b. Chia sinus non plenus qui uocatur cf. p. 8 uicies bis extat ex c. s. 517 Et meam part- loquendi et tuam trado tibi. otio pronomini contraria uniuorbo inest tricis septio ex. c. m. 89 illi dudum me ι amor negotium, inhibuit. St. 19 uel seruato εum modum uel tu dabo Ss . RITEOH ructe sto tabo; nam de eo agitur, ut alter tantum quantum alter bibat. In aliis exsinplis uis parua est, quamquam de duobus agitur personis. Quantus autem est linguae latinas amor notiones quodammodo contraria efferendi, qui iam in chiasini et anaphoris apparet otiam in his haec ratio Significatur, ex. c. si ii mo sibi mea res nando; huiusmodi x. sunt 24. V pron offertur quod notioni quae auditur uel ex sententia couigitur necessarium opponitur 48 X. X. c. m. ii 43 Mea ui subitas Dein sc non sua sponto feciq. 1002 uste et suos seruos poenas Sosia . . noti ego falsus Sosia. In aliis sententiis pron maiore quam Solita ui praeditum At. Haec exempla nimirum intor se dissimilia sunt ut in aliis pron magna ui efferatur in aliis uis non multo maior sit, unm si pron necessRrium tantum est, alia medium quendam locum teneant; quare inter haec et ea quae proxime usserenda sunt Xempla certi tormini difficile statuuntur. Ea, in quibus uis aucta esse uidetur sunt fere li0, X c. m. 198 Si donem mendacium, Mens meo more fecero, 2l5 Properi tre de suis finibu Memeittis de creent. D exemplis in quibus substantiu prora praeualet supra p. 9 sq. dixi; cum iis haec conferenda sunt, in quibus pron subat ipsum antocedit. m. 31
suo animo morem steria, ut tamen minor, cum etiam suo inisso nim m. . dici
possit, maior i me animo fuit oestrius, porro ex Neque meum pedem huc intuli Am. 733. f. p. 19, p. 439 et rc. 010 mei m mmut OMemplρ As. 39, cf. Cp. 29 sq. o 946 aliis locis ut p. 597 eaput significationem propriam abstrie vostrae aetati n. 783 in talibus autem uerboriim coniunctionibus pron post poni solet u infra p. 35. mei honoris causa Aul. 463 Crc. 49. g. 620 St. 338yi: nostri honoris ausa Ph. 928. Metri gratia pron postponi uidetur Quia nos honoristra causa ad te venimus n. 638: s. l91 honoris gratia hoc se tui subst praemittitur quippe cui magna uis ronica insit huc' moris vostri umio rotνι m. 867. Vide
34쪽
739. c. 245, 26. Ad hoc genus pleraque exempla pertinent, in quibus vox siue inest praesertim cuni apud uerba credendi committendi xia Am. 39l: me fidei redo Aul. ib. st 24b, u. 898. Plenior uis uocis est Aul. 2l, p. 351. 432. Ps. 316 TD. 192, h. 469. In precibus u infra p. 29.
Saepe autem pron subst ipsum antecedens nec ut peculiari effertur nec praeualet sed ad sententiam tantum Decessarium est Sic in 70 fers exemplis: Am. 662 Atque id se uolt eaeperiri suom bitum ut desiderem, si Quin huc adductis meum counatum aureatem Saepe pron e de causa necessarium est, ut hominona certum uel rem certam ab aliis discernat. Ita se habet multis locis ubi pron. uocibus quae necessitudinem aliquam significant, additum est. Haec uerba saepe Aine pronomine usurpantur; quodsi is de quo agitur non est necessarius eius qui loquitur aut ius, qui subiectum enuntiati est ad sententiam recte percipiendam pron addi oportet ut p. 349 Quia ego tuom patrem faciam parent dam. Voces huiusmodi sunt patre, muter parent , flius, a, nretus, a frater 8oror uir, t ae ,σ- a, meae aliaque et X., ubi pron apud has necessarium issi sunt feris clio. Si pron domonstrativum substantiu praemittitur et ut Sententia magis perspicua fiat subst sequitur, ut quis sit designetur pron addere necesse est ut p. 486 sq. Mi illum sectari solet Meum gnatum. Quoda pron hoc modo Surpatur, hoc genus a sequente, ubi pron additur, ut sententia lauior fiat aegre discernitur. Perspicuitatis causa pron additum esse inprimi apparet eum nouae personae in scaenam introeunt, et cum quis de noua aliqua re uerba acore incipit tum enim res quam clarissime pronomine addito exponuntur. X. c. s. I, 1 senΘ et seruus de filio amante colloquuDtur u 60 ad uxorem oratio transfertur his orbis Verum meam uxorem, Libane, scis u dis siet B. 076 109l Cas. 4b, 53. Cas. 719 de persona aduenient Redit ecum tandem opsonatu meus diutor Similite 797 Crc. 96 Μrc. 366, n. 442. Hoc studio orspicuitatis otiam effectum est ut in prologo Amphitruonis praecipue pron uoci putris praeponatur septies et 104 pater meus in xitu orsus ad similitudinem aliorum recte traiecit OTHE. Alia exempla in quibus hoc studium deprenditur sunt fere M ex. c. s. 696 Circumda torquembraehiis, meum olium cireum lecte.
Ρronomen significanter dicitur Am. 820 Istuc facinus, nostro generi non deee i. e. tam bono. 114 Suis Getis i immortes adficiet glorium e praeclaris de Hercule dicitur. f. porro A. 74 B. 898. p. 997 Crc. 291, ubi ira magis apparet, p. 452. n. 726. rc. 855. g. 619 635 754 942. 968. 060 2ὶ, r. 4ll. ΤΟ. 603. u. 1034, d. 742. - Contemptus inestras. 446 iam hi me abesse essu odio Cas. 142 R. 1024. c. 260. - rati sunt plura ex. 18, ex. c. S. 407 Quid hoc sit nessoti, neminem meum istum magni moerρ - Minantis Cp. 10 Mω- dominis meis pugnis aeculeabo furfures Crc. 67, n. 93, F. 45. - gritudo an im i adest Cas. 161 Nune huc mea Drtunas Eo queatum ad uicinam Cre. 33b
35쪽
De collocatione pron vili apud lautum et orentium. 29
Ep. 88, m. 83l. 93, ii sili. t. 137. h. 201. Iactantis sunt g. 087. Ita me mea forma habes sollicitum, 212. Ps. 83 - . 674. p. 4l3, c. 482. Mirantis Ana. 660-- uir hicquidem, dicit Alcmena uirum o insperato redire mirans. Similiter o 447 in primis; r. 14. n. 299, n. 76 quae exempla iis similia sunt ubi quis quem aduenientem uidet et quis sit perspicue praedicat p. 28, sed maiorem uim habent porro n. 868 1099, t. 431. - Precantis sunt S. 683, ηιλ erum tuis uetis ospituri, Aus 616 Crc. 63 Per tua mure te obsecro item g. 42; n. 419. 20. R. 698 tuo pure, An. 290. Inprimisi loci commemorandi sunt, ubi si quis alicuius auxilium implorat, uox sdei cum pronomine possessivo coniuncta adhibetur. Sosennia illa uerba sunt di vostrum Mem quorum exempla lautina ELLERHoν affert in omisit st. 259. n. 1070;Τer. n. 716 744. Hi 502, v. 18. 790. 24. 049. h. 767 808. d. 381. At, his locis stori ubi fides alicuius imploratur, segregandi non sunt. OSS. Semper antecedit. et si maior uis precibus additur a substantiu disiungitur u supra p. 22ὶ sod orbis alienis dicitur d. 489 Ilime dem nunc Mostrum implorat. X. Sunt di obsecro vostrum fom m. 1l30. st. 663. Pro di immortales obsecro vostrum
fidem O. 77, 530. n. 967. pro omisso Am 455 Iuno Lucina ruam fiam Aul. 692: Venus Crc. 196. Hominibus dicitur Ne dixeritis obsecro huis ostrom fidem g. 862. n. 999. tuum iam obsecro Am. 373.
Amor in maxima copia exomplorum perspicuus est huiusmodi enim longe pleraque sunt, ubi pron possi uocativi casus extat. Rem ita se abore iam ex eo apparet quod in plerisque aliquis aliquem alloquitur quem amat ut amator amicam mater filium etc. In multis quoque exemplis blanda quaedam appellatio inuenitur ut mea uoluptas meus oculus aliaeque, quarum magnam uarietatem Plautus inprimis praebet lege ex. c. n. 365 sqq. in multis aliis omen proprium est Voci uiri quidem ubicumque extat ut significetur maritus uocative dictae pron. POSS. Semper additum esse cHRORDER animaduertit et oκn exemplis confirmauit in quod o factum At quod uoce uiri aliam quoque significationem habente pronomine addito quid ibi uir uellet elucebat. Omnia exempla numerare operae pretium non ost sed ut e comparatione res quae iam rei atur commendatur etiam magis appareat temere aliquot locos ubi uocativus pronomine adiecto et non adiecto extat affero Senea, qui Ηc. I 2 colloquuntur, dicunt tantum Phidippe u. 56. L/i has u 263 et fratres d. . 2 mei v. 92 96 133, Demeu 00 11 136 neque seruus cum liberos alloquitur pron addit ox. c. h. 247 O homaria me. 339 mus Sostruta, neque homines, qui deos precantur c. 33 Quod te, sculapi et ρ Salus ne quid it huius oro sed meis ultis hominibus dicitur Cas. 801 n. 366ὶ, ne tu erus cum seruum ulloquitur, nisi aliqua de caua se e benignum et amicum osse ostendere uult ut adulescens mc. m. 84 L mi iuristimo
) ELLERHOFP De collocatione uerboriim apud lautum. tud. TVDEMUNDI II, p. 72. J SCHRORDER, De fragm. mphitr. Diss Argentorat 1879 p. 23. I. OEΗΜ Quaest. Plaut. et Tor. p. 25.
36쪽
seruo dicit qui uin dolore quem uxoris causa suscepit, nuntio suo libΘrauit; cf. R. 26 sq. Aduloscolas qui s. III, 3 a seruis blandis precibus argentum auferre studet eos appellatis. 689 O Libane, mi patrone 69 Mi Libane, ocellus tirma, et
mihi sod iis in his quidom procibus infimis pron semper additur cf. mea nutriae Αul. 69l. d. 288 uerba a mulae Seruus quoque, si laetitia et gratia afficitur, inminem liberum proDomino addito alloquitur: ex. c. Syrus cui Demeae opera liberis donata est, Ad 96 O OAD D. mea, edmo vir bonus. Haec magis familiaris appellatio interdum stiam alio motu animi efficitur ut anus pertorrita exclamat Μm 683 Dorimu mea Dori ι. et lorio auxilium implorans R. 867 mi Charmides Ct porro X. c. initium scaenae d. II 4, ubi fratres conueniunt alto dicit tantum Ctesipho u. 266 altor cuius gratia si amor superfluunt sic infit u 268 mi Eschine, O mi reman . Sono cum filia seusro loquens eam appellat Philumen imo 243 uir qui uxorem reprohondit Sostratuinc. 223. ea autem quae eeXcusare studet, mi Laches . 206. h. 2b aduloscens dicit Mi patrue, salue is autem ιbreuiter respondet et eum alloquitur u 2b Rogitas Phindria. c. IV aduleseeus, qui cum parentibus grauiter colloquitur pronomine omisso dicit u M.)vat l2, 56 puter Ancilla blando orans, ut cistella, quam amisit sibi reddatur mi h -- , mi spectatores st. 678 cf. 723. Sod ns amplius de hac re uerba laciam, de uerbis Demos monoro uolo qui antea seuerus et tristi comem et
is bilem se praebere studet. d. 883 sq. Quis homo' o Syre noster, salue quidst quid igitur' Reete. Φ Optum/st iam nune hinc tria primtim reddidi Proesernotu am et noster. ιι id i quid gitur', tiam in aliis casibus haec significatio
interdum inuenitur. m. 29 La ιmuntem ex bitti incinnus tu tua u rem CRS. 36 Sine f/ιο ο Itos Gos ire uolupta in o. rc. 475 interdum quasi uoca riuum obliquum esse dicas i. o. coniunctio orborum quae in uocatiUO M solen
Iam Pleraque Xempla ubi pron poss. subat ipsum antecedit attuli, et in iis aut ui peculiari elatum aut ad sententiam necessarium erat. Sed ea quoque Sunt in quibus proia minus necessarium sit haec unt fere 2 ex. c. s. 649 mea dicta deuorute. Aul. 626 Continuo mesem cor coepi urtem aere ludierum. De his exemplis singillatim disputare non possum quamquam non Rr credo causam huius collocationis inuostigari posso Sod etiamsi haec exempla excePtiones SSe Statuitur, ex exemplis tamen antea enumeratis proti subat ipsum antecΘdΘns niSi ui effertur, ad sententiam necessarium esse solere apparet de causis cur interdum etiam ui carens hoc loco ponatur uide quae supra p. 23 iXi
37쪽
m conoesttion pron adi apud lautum et Torontium. 3i
Proprium locum tonon uoces propinquitatem significantes, quas Pron , quod abesse posse uidetur, haud raro antecodit. . 23 ea exempla in quibus Pron. substantiu disiunctum anRcodit, afferens, pron etiamsi ui carent, apud has uoces saepe collocatione conspicuum fieri dixi et explanare studui. Multo plura haec sunt, in quibu subst ipsum pron antecedit multa tamen etiam ea exenapi sunt in quibus Pron , ut quis sit eluceat apponi nocesse est, de quibus in p. 28. Dubium non est, qui haec nonnihil valuerint, ut pron quamquam superuacaneum hi Vocibus frequentor addoretur. Si omnia haec respicias rem ipsam tulisse. Ut Pron apud has uoces frequontor ponere noceam esset inprimis discernendi causa, et Prono mine addito amorom ignificari et pron uocativo casu saepe extare , quod Si ita est, locum ante subst. Pron habent se apparere spero causas esse, cur quan quia i superuamne Rddita non raro subst antecodant. a sitam saepe sequi postea uia bimus. Voces enumeraui p. 28, quae foro 105 ex praebent, quae huc pertinent Ad eas accedunt uoco sodalis, miri, in amatoris quarum ' 18 X. huc referenda sunt.
Cur haec exempla separatim offeram . p. 12. is quae p. 25 attuli 'rimilia sunt, si cum pron personali iusdem personae antecedent pom copulatur. In multis exemplis et iis praetor cotem ubi Maeor, filivs etc. extant, pron. ab se Potest.
ut m 10s tibi iam cinori 16 x. in multis tamen figura orationis agnoscitur ulmo. 260 quae M atiamque inisti m spintit f. s. 1132. st 365, Aul. 218 etiam magis in his Cro. 72 sq. Cp. 702 670. st 501. u. 383, et praesortim si 'pro nomin non continua sunt m. 17. p. 597 Μg. 219. 17 724, St. 26. Vis Rugetur, si duo pronomina posEoasiua copulata sunt quo facto fit anaph a inui 12 msai Adsi tuaique re, Cas. 2 i. e. 603 uo chiasmus Cre. 577 sq) Porro
pron. Poss. ut quadam contraria praeditum At si pom et oss. non eiusdem personae
sunt ut n. 1128 mihi vis a Mias: ito si non cum pronomine personali sed cum substantiuo copulatur p. 55 sq. vimini paver lin - tibi Ninque matri Pn. 903, N. 111. Vno loco ae pron a uocativo disiungit Cas. 22 Uxor mea
Haec exempla iis, in quibus pron et subst non disiunguntur simillima sunt ut consentaneum est vi pron offertur g. 458, s. 887. St. 694 oc 279. Rnaphora Cp. 29 sq. merumqus autem pron os necessarium si ex in Irati m. 3084 sq. Cp. 67 i. s. 838 h. 49 minantis s. 909 - - mam mala o dine inuorso As 901 . f. n. 7s conismnentis Cre. 579 precantis Ost. 200. Vocatiuu Cas. 137 meus festus dios, Mn. 1125. n. 367, St. 737. - Abesse potest pron. X. c. p. 363 uolt te notios erus operum dure Tu ueteri domino, Tox. . orro nostre eruis filius p. 164 H. 602 tuam maiorem filium n. 278 St. 66. - que insertum est D. 647 ubi pron ut effertur.
38쪽
Prosae orationis Scriptore pron poss. postponere solent nisi ut praecipua effertur ) comicos autem interdum, etiamsi ui priuatum est, id anteponore iam uidimus P nunc quae uis apud eos pronomini postposito insit, exquirremus.1 Pron. OSS. vi S rtur. In hac quoque collocations huiusmodi Oxompla inueniuntur praecipuo in chiasinis in quibus, qua est indole haec figura, alterum pron quamquam uiolatum sequi uoces e est. Attributa ui contraria maiore minoraue elata sunt m. 22 sq. Nos nostras more nostro et modo instruaeimus miones itρm hostes conisu lemone Aucl. -κtruont, chiasmus trium membrorum, quorum alterum in primum in
sertum est ut Ad. 70; haec duo tertio opponuntur 409 sq. 4l2. quem uersum a u. 404, quamquam longius abest, referri uerba plane repetita arguunt est. 36m. Vis haud ita magna est Cas. 188 n. 25 sq. St. 737. n. 969. ronomina adom non inter se contraria sunt sed ad uim augendam per chiasinum posita repetuntur Ana. 494 p. 8ὶ B. 7. p. 81-3 7li R. 1038 mi. b. u. 076 Ph. 43 sq. Ηc. 242. - Chiasinum interdum non ad uim augendam, sed ad orationom legantiorem officiendam ualere dixi. iusmodi aliquot exempla non omnia assero cum pron ut caret. n. 63 sq. in tu ilium hodie sine dio di Tuo ιuam libertam arare 1339 St. 747, n. 22. c. 44. n. 34 sq. . h. 232 substantiu ui efferuntur), 33 sq. 959 Ηc. 68 sq. 226. Iiis exemplis pauci addo in quibus altera coniunctio orborum attributiva non St cf. procem p. 8 sq.), Am 694 te in deludam eontra lusorem met/m, ut 219. o. 991, n. 67. - Chiasmus non lonus inuenitur Am 928 tibi habeas res tuas, redda meas, st. 494. p. 337. Mn. 675 mg. 777, s. 648. R. 239 Ηt. 711 sq. - Duo attributi uni substantiu adduntur St. 0 Patrem tuom meumque adeo homo idem l, t. 385 Si pron suum utrumque subst Subsequitur anaphora adest quod modo ideo fit, quod subst maiore ui effertur, quamquam pron quoque uim habet B. 467 Mid fodiadem meum castigas, Lyde, disripulum tuom Cp. 3l6, p. 90. o. 33,
Ρh. 1016 modo autem uis pronominum parun St. ut decet, cum Sequantur g. 954 tiris meas σοὶ et dedo m dicionem tuam, r. 495. n. 22. sed otiam in his ΘX. Pron non Sunt eiusdem personae et cum repetita pronomina iam per se magis animadvortantur et modo anaphora modo hiasinus ad orationein xpoliondam adhibeatur, o factum os ut pronominibus per anaphoram positis uia maior insit. ΕΡ 663 sq. mn 363 fores quoi pateant moto quam domu tua, domus quom haeccitia sit uis contraria est st. 23 At enim ne tu eae na pugnos tuos in imperio meo.
39쪽
D collocatione pron adi apud lautum et Orontium. 33
In chiasmo ot anaphora quoque corta ratio ost, cur Pron. pom. ut latum postponatur; mn auisin alia ex. ubi pronomino quod pondus habet sequonte, talia excusatio Don ait sententia auis uim aperto indicot. Sed in his quoque non sine ratione pro h postponi o collocation uocum ausos o musae inprimis apparet, do quibus dixi . 4. Iis enim pron poss. postponitur, ut uersum claudat aio
apud alias quoqde uoces ponitur, praesertim si orbR nuntiati eiusmodi sunt, ut aliud orbum . . collocari non possit. Ita tu nuntiatis breuibus s. 23 sed iralmes mea Dabo, Cas. 383, r. 79 R. 719 nisi ad praedicatum referendum, item
um 112. In aede intorior uersus inuenitur M. 18. R. 765. h. 3b, ubi nescio an ex motro pend-t. R. 283 mari tib meo semio per metriim et meo permutare licet, quare haec collocatio parum apis uidetur eam ob rem in uerbia quae praecedunt supplementum PuusALi Momes meam viae vitam es cum Luou recipere non dubito, quod et in hoc enuntiato pron mas requiritur a lsolitontiam efforendam et chlaam illato coli sequentis collocatio recte se abos. Cp. 322 sumptu et vestitu tuo orba ad sententiam additioia sunt nec pronomini uis in t id tantum dicitur cibum et uestitum dominum praebere necesso esse. Alia
ratio est pronominum noster et, ter quae in fine uersus iambico extare non possunt et ipsa forma grauiore detinebantur, ne onclitica fierent, u 399 64b, P. 289 Ηt 506. u. 313 Ad. 409 indigna genere nostra, 492. His addo pauca xsinpla, in quibus aliquid indigne accidisso dicitur, sed ex copiis re 973 duis enti avianι ainteam risere emplam amento stio et Hl. 795 uis parua sat. s. 416 et c. 184 in no coli. m. 973, M. 610 R. 1047 in fine uersus. B. lio in anapaestis, c. 289 novier, Ph. 38 sobrinum tuom non noras' - Ρaucis locis pron significantor dicitur Cas. 383 Crc. 72 adura risium meum, Ad praetorevi ri. 579. Ρs. 24 rudis me ludo tuo . . solito. t. v. b Lubidos ludos uos spectare, quo tacto quid inter pron significanter et non ignificanter dictum intorsit, bone tipparet, ct 743 meo me ludo lamberas i. e. meo proprio, c. 76 omnia in fine uersus. Ad 398 Vigilantiam tuam tu mihi narras ut cetera in enuntiati breuibus 409.
Cum flectus pronomino exprimitur, pron per . non ita magnam ut in hiibot. quamquam ad totius oritontis uim augendam ualet raro tamen po8tponitur.
Irati sunt s. l6. p. 692 ob sutelas tuas. s. 837. c. 23, u. 65l. In minia pron antocedere solet p. 22 et 28ὶ subsequitur c. 28 Iam 'ese molatos elas Ompositos crispos incinnos tuos nouentatos usque eae erebro aeuellam, ut uersum claudat. raeterea, hi mali et cruciatus uoces adhibentur interdum so-quitur quod his ipsis uerbis minae insunt et pronomine addito eontentia plenius sonat. Si substantiu aliud attributum adi tum non est, pron necessarium est, cum malo malo uo dici non possit i. Mulo suo Am. 321, 366. Ut malo ui
maior efferatur, uerba intis pron et subst inseruntur malo cum tuo s. 30 eum
Exempla otiam collegit BRIX ad n 1013.
40쪽
invio Meiι -- 03 malo heres vostro Cas. 489 us mayntia uel a maea addi- inii. Aa 90 et Cus 57 eum vitalo masno tuo, Aul. 42b cum magno mado Mo. Cas. 82b malo maeum suo. R. 7 maxumo ad suo uel utrumque fit R. 656---- nasino suo, Mn. 1013 maeum heres hodia malo uos re uno loco As sos Emm uitium et euristine hodie eum tuo magno mado Inuoearii, ubi inter ego et isoratio quaedam contraria intercedit, pron poss. maiorei habet uim in ceterisuis praecipua tu substantiu posita est. Aliter o habet 'Mn. 133 Meo mado a maga abstati . qua uersus ininantis non est. Eodem modo ruriam ponitur: Cum emeia ι- m. 1033. Subst uerbis interiectis maior ut estortur Am. 793 αι eum e eivititam, nisi a rearet, tuo, p. 8 At eum cruciatu maaeum id faciumst M. Cro. 194eum erueiatu magno id dixisti ruo. - gritudo animi adest R. 507 P -m dedisti me blandimentis tuis. 83 An. 689 De exemplis malum imprecantis, ubi eam ue, eis inest, . p. b. mirantis sunt n. 46 Qui iste est o viva vos' 300. n. 76 1001 1093. - Precantis quae sunt non nisi Am. 23 et p. 442 Per deaeseram tuam te, oro his adnumeranda sunt; nam in ceteris ΟΙ- locati clitasmo us anaphora magis artificiosa facta est; ex. c. in quattuor primis uv. sinaris duae sunt anaphorae inter se per chimmum positae in porro g. 54. l. n. 418 sq. AD 289. 40. - Amor in iis praecipuo exemplis sprenditur. ubi cum nomino proprio poss. couiungitur, a quibus ea diligeuter separanda sunt, ubi pron tantum aliquem alicuius esse exprimit; l ex. ex. c. p. 157 A pol
mus tuus, quorum in titulo litterarum Crc. 29 sq. . s. a Phoeniritim Calidore an iatori suo et B. 734 . porro n. lis fratris mei yniae, I 293 ullum uom. Muptas m. 249 quasi uocatiui obliqui in Deinde de uocativo dicendum est, quom
pron 'saepius antecedit, sed in satis magna copia exemplorum etiam subsequitur. In multis pron in fine uersus extat, haec autem non sola causa pronominis postpositi est cum etiam forma monosyllaba mi saepius sequatur. Pron uocativo casu ad amorem significandum antecedere solore antea dixi, quamquam uis tam imminuta est ut sesqui possit. ALBREOH l. l. p. 9 ex pistulis Ciceronis duo exempla, ubi post nomen proprium pron ponitur, unumque, ubi post subst ponitur 'Done mi), affert, i autem ubi pron antecedit. Suspiceris forsitan orationis numero oonclusae causa hanc collocationom a positis magis frequentatam esse qua de re parum nota iudicium sustineo; sed hoc quoque notandum est Terentium, cuius orationstrictior est quam lauti, rarius pron summittere plautus enim singula fereoxeinpla pronominis postpositi in binis antecedentis 165 78 , frontius in quatemis aulaeodontis 60 16 habet si in his quidsm exemplis quattuor xceptis forma mi inuenitur 2 Pron. OSS. ad sontontiam non in momΘnto M. Adhuc non ita multa exempla attuli de mille et centum huius generis, quae
apud Plautum et orentium extant. Magna pars eorum, quae restant, ad genus pertinet, quod iam, si pron subst ipsum antecedit, satis frequens est. Pronomen,