Stoicheiosis tes Christianon pisteos = Rudimenta fidei Christianae, siue catechismus : Huic adiunctus nunc est Catechismus alius magis compendarius

161쪽

nos adiuuandi contulit,qiuaerimuS.

M. f. ergo ad hominum opem fidemque confugimus, nihil obstare dicis quominus unum inuocemus Deum, quum fiducia in eos nostra inmae recumbat nec aliter

imploremus ipsos nisi quia benefaciendi facultate eos instruendori beneficetiae suae mmistros nobis quodammodo demnauit Deus quorum permanus adiuuare nos, cquae pud illos deposuit subsidiae, erogare nobis Velit. P. Sic sentio. Ac proinde quicquid ab illis beneficiorum percipimus, Deo acceptum referre conuenit: sicuti reuera unus ipse illa omnia no bis eorum ministerio largitur. M. Verum annon hominibus tamen, quoties aliquid in nos officii cotulerunt ,habenda est gratia id enim ipsa natura aequitas cle humanitatis dictat. P. Habenda prorsus . vel ob unam hanc causam, quod hoc ipsos honore dignatur Deus, ut quare liberalitatis fisae fonte invix austo fluunς

162쪽

bona,per eoru manus,tanqua per riuos, ad nos derivet. Hac enim ratione nos illis obstringit, atq; dipsuna Vult nos agnoscere . itaque quis hominibus gratia non praebet, suam in Deum quoque ingratitudinem liqc modo prodit. N. Ηmcne licebit colligere, perperam inuocari tum Angelos, tum sanctos Domini seruos, qui ex hac vita Mimigrarunt P. Licebit. Neque enim sanctis has partes attribuit Deus Vt nobis opitulentur. Quantum vero ad Angelos spectat, tametsi eorum titur opera in salutem nostram , non tamen a nobis vult implorari. N. Quicquid ergo ad ordinem a Deo institutum apte Ogruenterque non AEuadrat, id cum eius Voluntate pugnare dicis. P. Sic est Certum enim infidelitatis signu est,iis quae dat nobis Deus, noesse contentos. Deinde, si in sanctorum Angelorumque fidem nos conferamus, binos ad se unu Deus ὀ-cat,partemq; fiduciae, quae tota resse

165쪽

N E. 1sidere in solo Deo debuerat, transferamus in ipsos, in idololatria prolabimur, qu scilicet partiamur inter eos quod sibi Deus in selidum nivendicabat. M. Nuc de orandi ratione tractemus. Sufficit ne ad orandum lingua,an Etem etiam & cor requirit oratio P. Lingua qui deno semper necessaria ecto intelligentia vero Massectania quam carere potest vera oratio. M. Quo mihi argumeto hoc probabis e P Qualidoqui ciem Deus pruitus est,. cum alia semper cor ab hon1inibus exigit,tum vero miratione praesertim, qua cum ipso sua Vota communicant. Quamobrem ' nonnisi iis Psali f.il qui eum in Veritate inuocauerint, propinquum se fore pollicetur, Xaduerso autem ' execratur omne Sin Eur. 29.d. maledicit qui per fictionem de non

ex animo precantur.

M. Vana ergo nihili erunt preces quaecunque lingua tantum conceptae fuerint.

Non id modo,sed Deo etiam svnam opere displicebunt.

L. N

166쪽

nostras sentiamus, utque is sensus moerorem in animis nostris cinxietatem generet:deinde Vt Velae menti serioque obtinenda a Deo grati edesyderio aestuemus , quod precandi quoque ardorem in nobis accendat.

M. Anatiuo ne hominibus ingenion anat hic affectus,an a Dei gratia illis prouenit P. Deum hic nobis subuenire neces

se eis nos enim ad Utrumque pror'

sus sumus stupidi Spiritus Dei est

qui inenarrabiles gemitus excitat in nobis, animosque nostros format in haec desyderia quae in oratione re quia untur, Ut ait Pauliis. M. Eone spectat haec doctrina,vires1-des quodammodo oscitantes mΟ- tum Spiritus expectemus , nec se

quisque ad orandiim solicitet

169쪽

N E. ς, P. Minime Vero Q n hic potius est finis, ut dum frigere se adorandum pigros vel salinus bene comparatos sentiunt fideles, ad Deum pro istinus confugiant , seque inflamma ri postulent igneis Spiritu eiu Saculeis , quo ad orandum reddantur. donet. M. Non tamen intelligi nullum. in precibus esse linguae sum. P. Nequaquam . est enim saepe adiu-Inento ad subleuanda retinendamq; mente, ne a facile a Deo abstrahatur. Praeterea, quum ad illustrandam Dei gloriam creata sit prae aliis membris, totam eius facultatem in hunci sum explicari par est.Ad haec ,hominem interdum studi vehementia huc impellit ut praeter consilium lino gua in Vocem prorumpat.

1. Si ita est, quid proficiunt qui exotica lingua sibique non haleslectam

rant

P. 'Id vero nihil est aliud quam cum et . Cor.1 .a eo ludere. Ergo a Christianis facessat haec hJpocrisIS. I .iii.

170쪽

an vero constitutum id certo habereno Oportet, exauditum nos iri a Donaino P. Hoc perpetuum sit orationis sundamentuna, exauditum nos iri a Domino,&,quicquid petierimus,impetraturos, quatenus nobis conducet. Hac rat1one doce ' Paulus,ex fide manare rectam inuocationem Dei. Nam rite nemo unquam ipsum inuocabit, nisi qui in certa bonitatis vi ius fiducia prius acquieuerit. i, τὶ

N. Quid ergo iis fiet qui haesitantes

Oratu, nec in animis suis statuunt quid sint orando profecturi imo incerti sunt audiantur necne a D Os, ii

P. Vanae sunt ac irrita ipsorum prece , quum nulla promissione sint suffultae.Iubemur enim certa fide pertere: promi Tio additur quicquid credetes petierim', id nobis data iri

M. Restat ut videarnus Unde nobis tantum confidentiae , Vt quum Ot

modis indigni simus Dei cospectu,