Qua ratione pictores Pompeiani in componendis parietibus usi sint

발행: 1908년

분량: 46페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

propria est, denique ipsa argumenta, quae quidem intellegimus, has picturas temporibus illis adsignanti Accuratiore autem temporis definitione abstinere debemus quamquam enim verisimile est, nonnullas initio aetatis illius tribuendas, alias posterioribus temporibus factas esse, tamen ars apographorima illorum non tanta est, ut accuratius eam inquirere liceat Itaque satis est intellexisse has picturas exempla continuati loci aetatis hellenisticae praebere. Id enim propositum habueramus, ut, qualichic locus esset, intellegeremus. Invenimus autem loci continuationem in omnibus his picturis in eo constare, quod fundi area quasi paries vel finis argumento constitutus significatur. Itaque locus est scaena angustiSSima, neque figurarum collocatio eo commutatur. Quo facto hae picturae, quod ad locum attinet, ab antiquioribus natura diVersae non sunt,

id quod haud ses an inde derivandum sit, quod aetatis

hellenisticae ars non iam satis valebat ad augendam eam artem, quae initio eius nata era Itaque contenta erat angusto illo loco neque eum amplificare conata esti consensu autem omnium picturarum rationem qua in illa aetate continuatus locu pingebatur, restituere possumus, cim nulla pictura a ratione illa dissera Tamen animadvertendum est, numerum argumentorum, quae in his exemplis picta sunt, Sati eXiguum SSe neque nos omnes species variationesque huius rationis in illis in

Venturos me Sperare POSSα

aeter has pictura etiam alia monumenta se vata sunt, quae interna Stendunt, Sunt autem vascula

Tarentina scaenas habentia, ubi plerumque nonnullae figurae in aedicula, quae mediam picturam obtinet, positae sunt At non solum aediculae, Sed Vera domus intem quaequam origo eius aedificii St. in As steae vasculo i)i Μ. d. I. VIII, 10, tener Vorlegebl B, Tas. i. Jahrb. d.

22쪽

- 17 invenimus, quod Herculem iurentem ostendit. ars autem homini vasculorim haud scio an aetati priori, quam qua in tabulis primum locum continuatum pictum esse didicimus, tribuenda sit, quod tamen nostrae sententiae minime repugnat. Nam primum quidem hae vasculorum

picturae omnino cum magna tabularum pictura coniungendae non sunt i), deinde autem neque vascula arentina neque ASstea Vas reVera domus interna praebent.

Tota enim aedicula ita picta est, ut illam non e loco intus posito, Sed quasi statuariae opus a loco foris posito videamus. Tota autem pictura, cuius pars illa aedieula est, omni loci continuatione care Itaque hae picturae eis,

quae continuatum locum ostendunt, adnumerandae non Sunt

Sed alia pictura cum tabulis illis coniungenda est, quam Dis MobrandEniscis Hochaei ' nominare solemus. Et figurae quidem quin ad exemplum Graecum referendae sint, dubium esse non potest. Testimonio est praeter ipsas figuras ratio, qua sedes Hymenae picta est, quae a

nullo certo oculorum Signo Spectatur. Respondet collocatio quoque figurarum in loco et ratio, qua locus, cuius latitudinem ex iusco soli colore accurate intellegere poS- sumus, cum figuris desini Respondet a sinistra parte Serva multo minor, tamquam remota Sit picta, cum tamen pede eam post ipsam columellam insistere demonstrent Denique locus plerumque muro clauditur, area inter dextrum marginem et primam figuram Saxo expletur, ea autem pars fundi, quae inter hanc figuram et murum relinquitur, caeruleo colore picta est. Quae omnia in picturis domus Famesinae invenimus.

Μira latitudo huius picturae, qua zophoro simillimai Walainger, De vasculis Tarentinis, Bon 1899.' B. Nogara, e ogge Aldobrandine, p. 22 Cf. R. Forater,

Arch. ei: 1875, p. 80 Robert Hermes XXXV, 1900 p. 667ff

23쪽

- l fit et longe superat eas, quas Rober comparavit, tabulas, dubitationem affert, an exemplar quoque ophori instar fuerit Accurate ei respondent et forma et figurarum dispositione duae Domus Aureae picturae, quarum altera Martis et Veneris, altera Hippolyti fabulam exhibeti),

quae ipsae quoque ophoris simile intra concamerationis mamentationem sunt Utraque autem secundum

apographa, quae nobis Servata sunt, omni loci significatione caruisse et figuras per incertum fundum dispositas habuisse videtur. Itaque fieri potest, ut murus, qui pro cubiculi pariete positus scrupulim movet, a Romano demum pictore additus sit, quamquam etiam econtrario cogitari potest, loci signa in Domus Aureae picturis, quod mamentorum instar Sunt, miSSa SSe. Accedit autem, quod pilae caput simile est ei, quod sub dextro picturae angulo e parietis mamentatione superest Ulut id est, certe compositio eidem aetati, atque antiquiora Domus alatinae et Domus Famesinae apographa, tribuenda est, i. e. Aetionis vel non multo posterioribus temporibus. De loci autem specie, quam telae pictae, quae ab Arvanilopullos agasis repertae sunt', et stelae orientis

Graeciae, de quibus E. HuhD disseruit, praebent, alio loco

disseram. i De Marte et en cf. Mini, Vestigia delle terme di Tito, L 25, Ρonce, Description de Bain de Titus, i. 23 Codex scuriat, herRusgeg. V. Egger, p. 70, Fig. 43. - De Hippolyto situ L 43, Ρonce L 2, hiersch, Dissertatio qua probatur etc. 1835 T. 4,

24쪽

De spatio circumscripto in parietibus stili secundi.

Toto caelo ab his Graecarum tabularum apographis eae picturae e secundi stili pariete exsectae distant, quae nunc in bibliotheca Vaticana conservantur, picturae Vlixis errationes e sopia habent F Quae discrepantia neque bonitate operis neque dissimilitudine argumentorum, sed diversissima artis indole effecta est. Nam neque pictor eos, a quibus apographa illa picta erant, arte superabat neque fabulae ab iis, quas Graecae tabulae nobis praebent, genere diVersae sunt, sed omnino novum artis genus nobis ostenditur, id est topiorum pictura. amen nescio an vocabulo opis insit aliquid, quod ipsum quoque ad argumentum pertineat, propria autem est huic novae arti facultas describendae loci continuationis. Nam cum Graeci pictores aut omnino continuatum locum pingere conati non sint aut post Alexandri agni aetatem problema illud sive vitaverint sive exiguum tantum spatium circumscripserint, hic pictor plane eius artis compos est arteque ea ita luxuriatur, ut

non Solum magnum numerum atque arietatem --

plissimorum topiorum fere recte depinxerit, sed etiam in figuris collocandis studiosissime omnia Vitare conatus Sit, quae ectypi memoriam revocare possint, ita ut vel figurae amplitudini loci exprimendae serviant tam et disiecte figurae per topia dispositae sunt et omnium fere motus ad picturae aream transverse fiunt. Sed de figuris postea copiosius agere in animo habeo, ab accurata autem topiorum tabularumque descriptione abstineo, pra

25쪽

sertim cum nuper a B Nogara diligentissime descriptae sin Unum tantum addam, quod discrepantiam, quae est inter has picturas et tabulas Graecas, maxime apertam reddit; nam cum illis aut omnino desit oculorum signum vel horizontis linea rebus angulo recto ad picturae aream translatis, aut eius lineae altitudo incerta sit, haec topia a certo signo oculorim conspiciuntur, cuius altitudo in omnibus iis picturis, ubi mare pictum est, per horizontis lineam satis altam significatur. Quod

ipsum quoque documento est, haec duo picturae genera tota arte inter se diVersa esse neque iam neque nexum excogitari posse, quibus inter se coniungantur, quamquam aetate non ita multum diversae sunt, cum pleraeque

illae tabulae aetati hellenisticae, topia autem Vaticanaam Divo Augusto non multo priori tribuenda sint Topia autem Vaticana non tabularum pictarim instar Sunt, sed prospectus vicem tenen Similes prospectus praebent parietes cubiculii villae, quae in vico Bosco- reale reperta est, qui et ipsi secundo stilo adnumerandi sun Cuius parietis mamentatio duplicem pilarum et

columnarum seriem ostendit, inter quas prospectu Se erit Loca autem, quae post pilas esse videntur, inter Se non cohaerent, sed unusquisque, qui inter duas pilas apparet, per Se existere ridetur, unde apparet, pictorem non id quod unoram appellamus praebere voluisse, Sed magis arti, quam veritati studuisse. Singulas autem picturas cum topiis Vaticanis non facile conferre possumus, et quod natura locorum diversa est maior pars enim architectonica praebet et quod amplitudo locorum plerumque non ita magna est Tamen conferas quamohortum in L X redditum cum iis topiis Vaticanis,

ubi mare pictum non es Utrobique enim locus non usque rues horizontii lineam continuatur, med rupibusi F. Bamahel, a Villa Pompeiana di . Fannio Sinistorel 901 L IX X.

26쪽

picturis oscorealensibus etiam angustior est, cum reS maiores pictae sint; sed in summa rupe horti porta magis amplificatur omnibus autem cubiculi picturis communia sunt et amplitudo loci, quae plane a tabulis Graecis aliena est, et oculorum signum Certum atque satis elatum. Itaque, quamquam magnae diversitates sunt inter has picturas et topia Vaticana, tamen, si tabulas Grael cas conferimus, unum genus idemque ab illis plane di-Versum esse intellegitur. Aliam quoque differentiam adhuc omisimus desunt picturis oscorealensibus fabularum explicationes. Itaque quaerendum est, et qualis nexus has picturas inter se coniungat et quomodo hoc genus ortum sit. Responsumdat Vitruvius, cum non dubium esse possit, quin picturae Vaticanae iis adnumerandae sint, quarum memoriam ille i)Servarit, dum megalographias habentes deorum simulacra seu fabularum dissosita explicationes, non minus troianas pugna seu Ulixis errationes fer Iosia non solum Commemorat, Sed etiam, unde ortae Sint ostendit.

Habemus apud illum VII, 5, 1-3ὶ ' brevem picturae parietariae historiam, quae in complures partes dividi potest, quarum prima primo stilo, reliquae secundo stilo respondent Cuius discemuntur genera tri ): 'ostea

ingressi sunt ut etiam aedi serum foras, columnarum et fatalianorum eminentes proiecturas imitaren, fatentibus autem locis uti exhedris proster ampliaturines saririum scaenarum frontes tragico more aut comico seu fabrico designarent, ' De arch. VII, 5, ed. Rose .

De Vitruvii Pliniique locis commemoratis CL Letronne, Letues 'n antiquitatre, p. 253 ff. Helbig, hein Μuseum 1870, p. 393 Helbig, Untersuchungen, p. 62, 217, oermann D. Land-schas i. d. Mnsti alti Volher, p. 221 ff., Mau Geschichte, p. 246.

27쪽

tatibus Iosiorum ornarent ab certis Iocorum 'roprietatibus imagines exprimentes pinguntur enim sorius 'romuntoria litora flumina fontes euripi fana luci montes ecora fassores, nonnullis locis item signantur me lographiae

habenus deorum simulacra seu fabularum dispositas ex- 'licationes, non minus troianas urnas seu Ulixis eremtiones fer opia, ceumque quae sunt eorum similibus rationibus ab rerum natura recreata. Quae genera non tempore, sed usu inter se diversa sunt. De secunda autem

specie cum alio loco V, 6, 9 Vitruvius copiosius scripserit, hic tertium genus, topiorum dico imagines, e plicat, cum Singula, quae pinguntur, euumeret Μanifeste Vitruvius declarat, topiorum picturam ortam esse e secundi stili parietum mamentatione enumeratio autem varietatum topiorum quae incipit a verbis pinguntur enim in duas partes divisa est, quarum prior topiorum exempla praebet, altera copiosis Verbis speciem aliquam megalographias dico, describit. Ex ipsa autem topiorum indole, quae a prospectus Specie proficiscitur, apparet megalographiarum picturam non in topiorum generis principiis, sed paulo post inventam vel potius inceptam esse. Nam perdurasse atque viguisse etiam Vitruvii aetate alterum quoque genus, e verbis sinon uret nonnullis locis apparet Verbum autem megalographiae non diversum, quod ad artem attinet, picturae genus significat, sed ad argumentum tantum pertinet est enim magnarum rerum fictura )Itaque hae megalographiae non genere, Sed argumento avarietatibus illis topiorum differunt, novita autem argumenti in eo est, quod opiis tabularum dispositae explicationes additae sunt. Omnino autem Verisimile est, priuSquam

heroes additi sint, imagines hominum, quales tunc in topiis versabantur, ad id efficiendum, quod nos Mouo dicimus,' s. Stephani Thesaurum sub μεγαλογρα is.

28쪽

- 23 insertas esse. Cui rei testimonio sunt et quod ecora pastores in topiis repraesentati apud Vitruvium inter topia et megalographias medium locum tenent et linii N. Η. XXXV, 16 verba, quae sunt de Studio pictore;

nam dubium non esse potest, quin ad idem picturae genus, quod Vitruvius tractat, pertineant. Eadem enim est parietaria pictura, eadem Sunt argumenta, eadem est Augusti aetas Plinius autem, postquam topia enumeravit, pergit varias ibi obambulantium species aut navigantium terraque illas adeuntium asellis aut vehiculis, iam

piscanus aucupant que aut venante aut etiam vindemianus etc.

Ergo hic pluribus verbis idem genus significatur, quod est medium inter Iosia et fabularum explicariones, ita ut hoc incrementum parietariae picturae fuisse alii

topia

II topia cum figuris vitae cotidianae III topia cum figuris heroum. Τopiorum autem exemplum paries Boseorealensis praebet, secundae speciei paries apud au, t. VII, 2, ultimum autem huius incrementi germen topia Vaticana Sunt, quamquam minime necesse est, hos ipsos parietes eundem temporis ordinem habere. Μaxime autem interest, quod neque Vitruvius tabularum mentionem facit et linius Studii illius picturam diserte tabulis opponit, cum scribit 118) sed nulla gloria an cum est nisi qui tabulas finxere . . . . non enim sarie res excolebant dominis an um nondum libebat parietes Deos tinguere . . . Accedit, quod diligentissima topiorrum descriptio, quam apud utrumque auctorem invenimus, docet primum quidem omnino novam fuisse hanc artem, deinde autem diversam ab illa, quae ab utroque paulo ante comme-

29쪽

morata est, id est scaenarum pictura. Quo discimus, nihil commune habuisse parietariam eius aetatis picturam cum tabularum picturis, cum omnino alio fonte orta siti Itaque horum auctorum verba idem, atque ipsae Picturae, nos docent, errationes illas Ulixis per topia novum aliquid et plane a tabulis diversum esse, sed

quaestionem non solum movent, sed etiam Solvunt. Ergo cavendum est, ne nexum quaeramus inter tabulas

Graecas et has picturas, cum sint duo nihil inter se commune habentia genera. Itaque plane aliter apud antiquos pingendi ars progressa est atque nostris temporibus neque ullo modo licet antiquae artis historiae lacuna ita explere, ut ad hodiemae artis similitudinem recurramus. Nam cum edit Aeri pictura tabularum paulatim ad id pervenerit, ut continuatum locum pingere

POSSet itaque uno et continuato progressu hanc facultatem aSSecuta Sit, contra Graeca tabularum pictura aut omnino ea abstinuit aut exiguum tantum locum pingere potuit, continuata autem locorum descriptio alia origine orta est, e parietum pictura. Itaque hic pro uno eiusdem artis progressu duorum artis generum progreSSu Sunt, qui omnino non inter se coniuncti sunLPostquam autem naturam topiariae picturae cogno-VimuS, restat interrogare, quo tempore et ubi terrarum orta sit. axime autem interest, utrum haec quoque arS

in Graecia an alibi nata sit

3 Scaenae in tabulis quoque pingebantur, Plin. Ν Η. XXXV, lix Serapionis Iabia hic scaena optime pinxi Itaque diversae filisse debent a picturis Vaticanis parietibusque in vico Bos-Coreale repertis, quae topia appellandae sunt, atque pro tabularum arte angustiorem locum habuisse. aud scio, an scaenae astrico

more designatae Vidi VII, 5,2. V 6, 9 habendae sint picturae villae ad rimam ortam repertae Ant. Deismater, T. ii 24, 60)reliquaeque earum similes Hethie, Wandgemalde, p. 385ὶ scaena

autem Comico more designata ectypum Caenam Comicam Con

tinens Neapolitanum. Schrether mellenisti Reliefbilder, T. 3.

30쪽

Vitruvius tradit sua aetate eam picturam etiam exstitisse 'inonfur enim, si nantur Tempus autem inventionis verbis ostea ivressi sunt definitur. Quod cum ad secundum stilum pertineat, ad annum circiter 80 a Chr. n. i)referendum es Sed cum prospectus non iam initio illius generis, sed illo iam paulum exaucto picti sint, inventio paulo post ponenda est. At quinam hanc artem invenerunt Primo obtutu Vitruvius antiquis hanc inventionem tribuere videri potes At cum longum rerum

cursum enumeret, verba ingressi sunt non iam ex antiqui pendent, sed incertum subiectum supplendum est; itaque nihil de inventoribus ex illo loco discimus. Sed etiamsi ingressi sunt cum antiqui coniungendum SSet, non multum commutaretur, cum apud eundem VII, 1, 17 antiqui nostri pertineat ad Cossutium et C. ucionem, quorum hic qui Virtutis artanae cellam aedilicavit non multo ante vixit Plinius autem et tempus et locum inventionis tradidit, cum Studium Divi Augusti aetate primm picturam parietariam instituisse dicat, id quod ita accipiendum est, ut Studius excellentissimus eius generis pictor praedicetur, sed invenisse eum hanc artem minime opus est. Itaque inventionem aetati Augusto paulum antiquiori tribuere possumus, id quod cum Vitruvii verbis consentit A viro Romano autem hoc genus institutum

esse Plinius tradidit nec habemus, cur de huius dictiveritate dubitemus. Ibi enim facillime institui potuit,

ubi non genus per multa saecula antiquitus traditum florebat, sicut apud Graecos tabularum pictura. Itaque Romana tellus maxime idonea erat, quae hunc noVum florem edere Eadem de causa tam subito tam e

pellentem loci ingendi facultatem invenimus, cum nulla consuetudine tradita impediti ipsam pictores naturam imi

SEARCH

MENU NAVIGATION