Qua ratione pictores Pompeiani in componendis parietibus usi sint

41쪽

multo neglegentius et liberius collocatae sun Accedit, quod nusquam alibi ita quasi manibus comprehendere possumus, quanta diversitas, quod ad formam et colores attinet, inter has picturas et apographa tabularum in summo pariete picta intercedat Notandum autem est, spatium loci hic quoque non iam usque ad horizontis lineam expositum, sed clausum esse aedibus, muris, portis, quo iacto picturae fere ad exiguum tabularum Spatium rediguntur. Eo enim puncto temporiS, quo e prospectibus imagines

factae sunt, auctoritas tabularum efficax esse incipit, quae in eo quoque deprehenditur, quod eae qua modo e cussimus picturae, non iam figuras Romanas, sed Graecas ostendunt. Itaque picturae parietariae progressum Supra descriptum hoc modo definire poSSumus. I. Specie pro Spectus.

A. II. Species prospectus cum figuris. III. Species prospectus cum figuris mythologicis. IV. Imagines, figurae Romanae cim topio Stanetad epigrammi). B. V. Imagines figurae Graecae in topio. Galathea. VI. Imagines: figura Graecae in topio angusto. Io. Domus Famesina.

Haec autem singula genera non hoc ordine sese in-Secuta Sse, Sed partim eodem tempore nata esse verisimileeSt; neque novo genere exorto antecedentia exstincta

Sunt, Sed permanebant, id quod in picturis Pompeianis

examinandis confirmatum videbimus. Priusquam autem ad eas nos Convertimus, duae domus Famesinae picturae, quae a reliquis diversae Sunt,

commemorari debent Μ. d. I. XII, L 6, 2 et 2 lin. Sunt

autem non Verae picturae, sed potius delineationes versicolores in albo i), alterius autem exemplum Simulacrumi Μau, Annal. d. Inst. 1884. p. 319. Detineationis indolestam antiqua est, ut fieri non possit, ut in pictura L 2 antiquum simulacrum pictore Romano aedditum sit. id quod Petersen,

42쪽

referendae et toto genere ab iis, qua tractavimuS, piC- turis diversae sunt; quod autem et ipsae medio parietes mant, inde expediri potest, quod reliquae quoque picturae non iam prospectus speciem praebent, Sed imaginum instar sunt. Accedit, quod altera opus statuarium imitatur, in altera autem parietaria pictura aliquid valuisse videtur. Duae enim figurae, quas L VI, 2 ostendit, ectyporum more certo et finito spatio loci continentur, reliqua autem area alba relicta est, qua re Pictor a Continuatione loci abstinuisse videtur. Attamen cervuS, qui ipse quoque ectyporum canoni respondet, paulum infra eas duas figuras pictus ostendit, id, quod infra est, non pro area parietis sive imaginis habendum esse, sed pro loci Spatio, quod ante ea figuras est. Sed fieri non potuit, ut pictor hoc assequeretur. Utraque enim figura secundum ectypistilum certa origontis linea caret, quo fit, ut exiguum spatium, in quo figurae collocatae sunt, a loco paulum tantum superiore conspiciatur, eiusque finis anterior in area picturae esse videatur. Sed ut area inferior spatium in fronte continuare videretur, opus esset figuras a loco multo superiore conspici. Quo fit, ut aut spatium, quod ante figuras est, infra inflectum, aut figurae retro innectae esse videantur. Idem autem in cervo evenit. Quae discrepantia alicuius momenti est, cum eam in tertio quoque stilo inventuri simus.

Rom. iit. 1892, p. 60 statuit, sed ut haec pictura Cumma l. l. apographum tabulae antiquae habendum ait, quae tamen ipsa simulacrum etiam antiquius imitabatur.

43쪽

Parietes Pompeian silli secundi.

Iam cognovimus complures picturas ompeiana Secundi stili in domo epigrammatum exstante quae non solum, quod ad locum, sed etiam, quod ad ipsas figuras attinet, arti Romanae tribuendae sunt Vidimus autem picturas Romanas maxima ex parte figurachabere, qua etabulis Graecis depromptas esse plerumque verisimile St, Semel autem constat. Quibus respondent eae secundi stili picturae, quas domus quae dicitur citaristae nobis donavit,

De pictura artis et Veneris amorem exhibente Η. 323 λ), cum inter copiosius disseruerit, paucis tantum verbi agam. Locum, qui Saxis, pila, monte, in quo arbor eminet, definitur, Romano pictori tribuendum esse inter demonstravit, id quod dubium esse non poteSt, cum a Graeco more plane abhorreat Quod autem inter omnes figuras ad eandem tabulam Gramcam referenda esse contendit, mihi quidem nullo modo persuasit. Etiamsi enim difficultatem praetermittimus, quam homo ille a dextra parte stans interpretationi affert*), et duritiam compositionis, ubi sexuoso gracilique Veneris lineamento rectum et arduum corpus huius hominis respondet, fieri non potest, ut in tabula Graeca figurae in spatio tam amplo et ab elato oculorum signo conspecto collocatae fuerint. Confera velim, quanta Sit, quod ad locum attinet, diversita. in collocatione Nanisi Fr Winter cher Vorlagen pompeianischer Wandgemalde. Osterr Jahresh. V, 1902, p. 96 Fig. 5. 'methic Rhein Μus 1869, p. 520. Untersuctangen, p. 22ὶ custodem alterum, Dilthey Ann. d. Inst. 1875, p. 17 Gingronem. Winter l. l. Solem nominat; f. etiam Hermes l902, p. 318 Robert),

44쪽

l. l. p. 99, Fig. 1 collatum. Contra dormientem custodem ad archetypum referendum esse, ex opere fictili Winter l. l Fig. t et 17 discimus. Atque haud scio, an in eodem plano, in quo ara et Venus, collocatus fuerit. amen haec incertiora sunt, quam quae diiudicari possint. Similem loci descriptionem maenadis dormientis imago Η. 566 ostendit, ubi planum anterius rursus figuris

caret, reliquus autem locus saxis, figuris, rupibus e structus es Figurarum autem pro area magnitudo fere eadem est, atque in picturam. 23. Figuras e tabula deprompta esse verisimile est, cuius origo aetati hellenisticae tribuenda est. Τertia picturam. 1523 in eadem camera, ac 323 et 140l, reperta ab his picturis eo diversa est, quod locum architectonicum, muri et templo clausum, nobis ostendit, qui locus, Sicut ceteri, is pictura prospectus praebente ortuSesses debet. Similem autem clocum, qui etiam veruSprospectus habendus est, partes apud mau, uai VII b,

ostendit, ubi templum rotundum, in recessu autem murum

et alterum templum videmus. Sed cum illic figurae mereomativae sint, haec pictura tabulae dispositione megalographia reddita est Figuras autem ad tabulam Graecam satis antiquam quarti saeculi referendas esse FurtWanfere Winter demonstraverunt; qua in tabula eas omni loci

continuatione caruisse verisimile est Per locum autem complures gradus et altaria disposita sunt; altaria secundum altitudinem horizontis lineae super gradus in fronte collocatos, in quibus mulier, sive Leda sive Nemesis, Stat, apparen In recessu autem a sinistro latere murus sive solarium Helbig locum claudit, super murum mons eminet, CuiuS in vertice aquila inside Τota dextra pars templo praeclaro obtinetur, arbores etiam post templum collocatae sunt emi Helbig. Atlas T. V. inrisaneler, Sam uno Sahourori

45쪽

plum cui ordin tribuendum sit, accurate perspici non potesLVidetur autem doricum, prostylum, octastylum esse. ira autem est amplitudo pronai, cum columnae in fronte arctissime positae sint Illud enim cum templo Etrusco sive Romano simile sit, hoc ab illo alienum est epistylium

autem canon Graeco magis responde Utrum autem gradus templum circumdent necne, cum inferior para,

neglegentius picta sit, intellegi non potest. Inde

apparet, pictorum non verum templum reddidisse, sed memoria pinxisse Anta anterior videtur in muro quodam Stare, qui ad columnas anteriores ducit, quo fit, ut paene in podio satis alto collocata esse videatur. Columnae autem non muro illo insistunt, sed infra productae Sunt, unde apparet, murum illum inter columnam extremam et antam collocatum esse. Itaque debuit pictor etiam antam

intra murum producere, id quod in pictura huic simili Sogliano 55l recte factum es Iam videamus, num tales muri interpositi i in vera architectura exstiterint Simile aliquid autem parietaria pictura in iis muris praebet,

quos a Manaeschisme, e tersen Schemande esse

puta Quamquam autem facile fieri potuit, ut in templo

prostylo intervalla inter antas et interiores columnas muris clauderentur, tamen hoc numquam in templis nobis cognitis observatum est Pictor autem huius pi turae cotidie parietes videre poterat, ubi tales muri picti erant, et, cum tali pilae et columnae coniunctio templi latere paene ad aream ordinato simillima esset parti parietis secundi stili, facile parietum usum ad picturae architecturam transiere potuit. Quod autem anta non infra murum producta est, inscitiae pictoris tribuam. Certe autem pictori Romano totus locus, in quem figurae Graecae tabulae translatae sunt, tribuendus est

i Exstiterunt, sed aliis in locis, vel in templo Selinusio F., CLΚoldewey u. uchstein Die griechisch. Tempe in Unteritalien .

Sigillen, p. 118, 162. Gene p. 191. Jahrb. d. Inst. 1905, p. 137

46쪽

Quarta picturam. 0U regem barbarum et iuvenem supplicantem ostendit Iure autem inter figuras ad tabulam quarti saeculi rettulit, cui opinioni imprimis sedis delineatio favet Tamen figurarum proportiones turbatae

exemplum non accurate depictum esse demonstrant Tentorium autem, quamquam etiam quarto saeculo tribuere possimus, tamen a pictore Ompeiano additum esse verisimile est, cum argumento et arte coniunctum sit cum

reliquis tentoriis rebusque topiariis supra pictis, quae nullo modo tabulae Graecae tribui possunt Quae quattuor picturae ita inter se consentiunt, ut eas ab eodem pictore facta esse verisimile sit, consentiunt etiam cum Romanis secundi stili picturis. Sed cum uni pictori tribuendae sint, non omnes secundi stili picturas Ρompeianas tales fuisse concludere licet, sed sicut Romae etiam Pompei alia quoque, quae tabula per maiora topia dispositas habebant, exstitisse verisimile est i Stein, Arch Zeiti 1866 p.ra, T. 205, inter . l. p. 105.