Godofredi Hermanni Epitome doctrinae metricae

발행: 1852년

분량: 346페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

β. 694.

Exemplo accuratae responsionis sit totum illud cadimen in Choephoris a v. 312. in quo si in antistropha η laedi aequalitas videtur, est illud ea caussa factum, quam 9. 69I. indicavi. Idque uncis incluso chori nomine significamus. Est igitur haec carminis illius descriptio, quattuor

L 0restes. Electra. Clio S. L Orestes. Electra. Chorus.

322쪽

LIB. III. CAP. XXIV. loquente, vel rebus, quae in scena aguntur, alio aliquo modo conturbatis, consulto recessum est ab illa responsionum a qualitate, non quidem ut ea tolleretur, sed ut interieetis alienis interpellaretur.

g. 700.

Insigne liuiusmodi inierpellationis sxemplum Th. Ty Whittus animadvertit in Euripidis Ione a v. 219. Ibi choricae

mulieres dum inter se carmen antistrophicum canunt, in secunda antistropha Ionem compellant, qui respondet versibus anapaesticis, nullos in stropha alios anapaestos oppositos h hentibus, ita ut antistropha, cuius Stropha uno tenore cantata fuerat, nunc particulatim, interloquente idemtidem Ione, c natur: in qua re observandum est, syllabas sinales versuum et strophicorum et antistrophicorum non iis syllabis, quae in quoque genere Suecedere debebant, sed iis, quae re vera statim sequuntur ab altero pronuntiatae, accommodatas esse. Antistropha illa cum interpellantibus eam idem iidem anapaestis haec eSt.

X. σέ τοι, τὸν παρα ναὸν αυ

323쪽

τ υν ἐμων τυραννων.

παρουσας δ' ἀμφι ταδ' ἐρωτας. β. 701. Comici aliquatulo, risus excitandi caussa, in ipsis trimetris diverbiorum videntur interpellationi locum secisse. Aristophanes in Acharn. 404. ΛΙ. Ευριπίδη, Ευριπίδων.

Ne quis miretur, quo modo animadvertere potuerint spectutores interpellatum esse irimetrum, tenendum est, Dicaeopolin illa Mριπίδη, Ευριπίδιον lento et per intervalla proferre, eodemque modo ei respondere Euripidem ἀλλ' οὐ σχολαὶ illos autem qui inter haec medii sunt duo trimetri celeriter pronuntiari, ita ut ipsa recitationis diversitas indicet, interceptum trimetrum expleri verbis Euripidis. . 702. Magis etiam ridiculum est illud in Ranis v. 664. ubi Bacchus, dum verberatur, dolorem dissimulans cantare incipit, sed vincente dolore ex cantu excidens postremis verbis in trimetrum relabitur: BI. Πόσειδον, EA. ξλγησέν τις.ΛI. ος Αἰγαίου πρῶνας η γλαυκῶς ιιέδεις αλος ἐν βένθεσιν. Etiam in lyricis carminibus μωυμνια versum interpellare

dicetur 6. 710.

324쪽

296 . LIB. III. CAP. Xxlv.

6. 703.

Quemadmodum in comoediis loci quidam sunt, qui omni metro eareant, et plane prosa oratione scripti sint, ut praeconum proclamationes, velut in Thesmophorimusis v. 295., ita risus captandi caussa etiam antistrophica interdum verbis quibusdam nunc omni metro destitutis, nunc alia metra habentibus interpellari turbarique videntur. Hae ratione in Ecclesiarusis v. 912. videntur levi mutations facta defendi posse librorum scripturae: NE. αἰα ι, T s ποτε πείσομαι; στρ.ουχ ἔκει μου ταῖρος,μονη δ' αυτου λειποιί, ηγορ ιοι μητηρ αλληβέβηκε. κα&οι ταλλα γ οδδ ἐν δεῖ λέγειν.

δοκεις δε μοι καὶ λάβδα κατὰ τοὐς 1εσβίους.

τἀμὰ παίγνια, τὴν δ' ἐμὴν ωραν Ουκ απολεῖς, ουν ἀπολή et νει.

β. 704. Alius non plane dissimilis lusus videtur in Vespis esse v. 317. ubi senex in domo sua inclusus, dolens, quod sibi non liceat eum sodalibus in iudicium ire, non, quod facturua

erat, si liber esset, iacitque mox, ubi indignatur, alacres Glyeoneos, sed eorum loco quinque lugubres versus canit: φίλοι τηκομαι ειἐν πάλαι δια τῆς οπῆς

325쪽

σκους, κακον τι ποιῆσαl.

q. 705.

Vsitatissimae sunt interpellationes in carminibus paro-m0eDStrophis, quorum natura quodammodo in interpellations posita esti De qua re infra.

De canticis solutis. l. 706.

Cantica ea, quae non sunt antistrophica, sed libera metrorum compositione facta, ἀπολελυμ ένα a metricis vocantur: de quibus v. Hephaest. p. 66. 69 II 6. I 263. Horum alia dicunt αστροφα, quae tam parva sint, ut ne integram quidem stropham constituant; alia ανομοιοστροφα, quae ex dissimilibus strophis facta, nunc personae mutatioue, nunc ephymnio, nune epodo, nunc alio epiphonemate disterminentur: et quidem si ex duabus Strophis constant, ετ ερο - στροφα dicunt; si ex pluribus, αλλοιοστ ρ οφ α; alia denique ατμητα, quae possint quidem in strophas distingui, sed in quibus nullum indicium adsit, distincta ita

326쪽

LIB. III. CAP. xxv.

. 707.

Hae partitiones quum rem non exhauriant, nos ita hane omnem varietatem ad genera quaedam revocamus. Atque απολελυιιένα aut ex solis metris quibusdam constant, quae sunt ἄστροφα, aut ex strophis, quae sunt τ ροφικα.

Ex his αστροφα complectuntur ἐπιφωνήματα, ἐφυμνια, et ἐπι-εγ ματ ικα, quae omnia non nisi longitudine videntur disterre.

. 709.

'Eπιπιονηματα Sive αναφωνὴ ματ α vocantur exclamationes, quae extra Strophas vel verSus Sunt, ut g et, ἰώ, αἰαι, et alia plurima.

Certis vocabulis constant ἐφυμνια, ut 'Ι ε Παιάν,

υ διθυραμβε. quae si non sunt in fine strophae, sed in media, s εσυ ινιυVncantur. Sappho:

327쪽

DE CANTICIS SOLUTIS.

Vbi recte, ut videtur, Benileius ad Horat. p. 710. metrum fuisse hoc putat: υ μοι ὁ η τὸ ιιελαθρον αεἶρετε, τεκτονες υνδρες, quod interpellabatur isto mesymnio.

Ἐπιφθεγματικα sunt, quae integri versus longitudinem habent: ut haec duo Bacchylidis exempla:

η καλος Θεοκριτος, ου μουνος ανθρώπων ἐρας. et, συ δ' ἐν χιτωνι ιιόνto παρα ἔζν φιλην γυναῖκα φεύγεις.

Vide do his epiphonematis Hephaest. p. 70. seq. ' IG. seqq.

Ea autem, quae nobis στροφικα appellare placet, aut μονοστροφα Sunt, aut πολυστροφα.

Μονοστροφα Sunt, quae ex una tantum stropha constant. Quae si Iongiora sunt, ut magnitudinem Strophae excedant, et tamen non possunt in plures strophas dividi, ατμητα vocantur; quales νόμοι suerunt, et, ut videtur, recentiores dithyrambi.

LIo λυστροφα Sunt, quae ex pluribus Strophis constant: eaque ανο ιοι o στροφα vocantur, Si dissimiles strophas habent; παρομοιόστροφα autem, si similes. Ex his ανομοιοστροφα, si duas tantum strophas continent, ετερ ἡ στ ροφ α dicuntur. Diuili od by Cooste

328쪽

LIB. III. CAP. XXV.

Ex his facillima sunt ανο ιι o ιυστρ o φα. Haec sere ex systematis quibusdam vel versibus nunc similibus, nunc dissimilibus composita sunt. Vt in Oreste v. 982.

α ρῆφιασι μυρίαις πέτραν αλυσεσι χρυσέαισι φερο/ιέναν δίναισι βῶλον-'Oλύμπου,ν ἐν θρήνοισιν ἀναβοάσω γέροντι πατρὶ Ἀντάλω, υς ἐτεκεν, ἔτεκε γενέτορας ἐαέθεν δομων, or κατεῖδον ἄτας,

τὸ χρυσομαλλον ἀρνος onogἐγένετο τέρας ὀλουν, Oλοον Ἀτρέος ιπποβοτα.οθεν ερις τό τε πτερωτον στρ. O . αλιου ιισέβαλεν ἄροια, ταν πρὸς ἐσπέραν κέλευθον

329쪽

DE CANTICIA SOLUTIS.

τωνδέ τ' ἀμεlβει αεὶ θανάτους θανάτων, τά τ ἐπ-φια δειπνα Θυέστου, λέκτρα τε Κρησσας ζ εροπας δολί- ας δολίοισι γάμοις, τὰ πανυστατα δ' εἰς ἐ/ιὸ καὶ γενέταν ἐμὸν ξλυθε πολυστονοισιν δομων ἀνάγκαις.

Magnam vero difficultatem habent παροφιοιοστροφα, quorum haec ratio est, ut strophae, eX quibus constant, non totae sibi exaequatae sint, sed ex parte respondeant, eX parte non respondeant. Et quum ubique, ubi responsiones animadvertimus, primo debeamus de antistrophicis investigandis eogitare, saepe vel impeditior stropharum dispositio, vel lacunae ac mendae, quibus plena sunt Veterum poetarum scripta, haudem sacere possunt, ut modo antistrophica esse putemus, quae paromoeostropha Sunt, modo paromoeostropha videantur, quae antistrophica suerunt.

Ac non parum auget hanc dissicultatem illud, quod multa carmina partim antistrophica, partim paro moeostropha sunt, ut saepe incerti haereamus, utrum, quae sibi non accurate respondent, pro paromoeostrophis, an pro corruptis habenda

sint.

Praeterea interpellationes stropharum in hoc genere frequentes sunt, quae non possunt non impeditissimam reddere constitutionem talium carminum: ut non sit mirum, si multis in locis non inveniamus, quod pro certo haberi queat. f. 7l9. Denique aliis in earminibus lex quaedam et ordo stropharum invenitur, in aliis autem nullam legem nullumque o

330쪽

LIB. III. CAP. XXV. dinem deprehendi licet, omninoque tam varia est paromoe9Strophorum ratio, ut quoque in carmins et sagacitate magna et diligentia opus sit, si, quod probabile videri possit, eruere velis.

In universum natura paro moe ostro p horum in eo est posita, ut strophae sibi non totae, sed ex parte, et quidem plerumque aut initiis aut exitu respondeant. Quod eiusmodi est, ut respondentia ab non respondentibus possint interpellata videri. Vnde omnino interpellationes in paro moeostrophis usitatissimae Sunt.

Νon videtur autem dubitandum esse, quin hae responsiones certis harmoniae modorumque conformationibus et mutationibus ab iis, quae sibi non respondent, distinctae fuerint, ita ut transitio ab altero genere ad alterum ultro sese debuerit auribus obtrudere. Sed modos carminum quum non habeamus, nihil nobis hodie, quam metrorum similitudo vel dissimilitudo, unde coniecturam laciamus, reliquum est. Quod apparet quam sit ambiguum, ubi eadem metra saepe repe

tuntur.

6. 722.

Insigne exemplum, in quo plerumque initia responsionem continent, exstat apud Aeschylum in Sept. ad Th. a v. 78. ex quo carmine, cuius postrema pars antistrophica est, has tantum tres giruphas ex iis, quae paromoeostropha Sunt, RD

SEARCH

MENU NAVIGATION