Quaestiones neotericae imprimis ad Ausonium pertinentes

발행: 1907년

분량: 84페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

copia praesto est Graece in epigrammate apud Ebelium,' apud Synesium, ' qui quo maiorem metro grauitatem daret, ubique posuit spondeos apud Clementem Alexandrium, ' Latine apud Ausonium, i rudentium,' artianum Capellam, Boethium, ' in Osidi Getae Medea, in lapidibus.' oetas Latinos a neotericis pendere uerisimile est, de Graecis qu0niam idem putare uix licet, statuendum erit iam antea poetam Graecum, Alexandrinum ni fallor, hoc metro

usum esse eumque secutos esse et poetas Graecos et neotericos.

9. tetrameter proceleumaticus catalecticus δ' in Sereni di 16 et 17, in lac. u. 63 quem Serenium esse infra uidebimus, in lac. u. 138. raeterea idem metrum extat in uersu Aristophane ab Hephaestione tradito τὰ δρε βαθύκομα dδ με το βροτο- in uersu imothoi δ' ura uiso δρίγανα διὰ ριυελοτρεφῆ, in uersu incerti auctoris 3

in epigrammate Diogenis Laertii quod ex libro quem inscripserat Πύμμορον Sumptum operi maiori inseruit δε A. ιόγενες, γε λεγε, τις λαβέ σε αιρος ἐς Αιδος A. ἔλαβέ με κυνος γριον δύξ, in tribus uersibus Caesi Bassi δρὶ ' odo ibi Bromia de pede mulier, modo pecora rapida caper agitat humi,

caput inanime tepet auida neque manus.

' Cam Lat. p.r coni. Buechelo 1523.1524. δ' sic ar Vict. p. 53,11 Κ. melius dicendum orat acatalectus , ut tecit Hephaestio p. 29,6'. p. 28, 3 Conabr. ultimus enim pes est anapaestus cuius εrtia syllaba anceps est.

22쪽

et incerti auctoris uersus in carminibus anapaesticis infuisse pro certo habendum est, sicuti alii quoque poetae Graeci inter anapaestos occasione data proceleumaticos posuerunt, ut maiorem coleritatem uel tale aliquid indicarent Ausonium carmine suo Septimium Serenum imitatum esse infra i demonstrabo. Restant igitur Caesi Bassi, neotericorum, Diogenis Laertii uersus, inter quos quae ratio intercedat, uidendum est. Nec Diogenem nec Serenum hoc metrum inuenisse apparet, nam Bassus iam antea eo usus est de hoc uero ipso quid iudicandum sit, satis difficile est dictu Bassum

enim uersus supra adlatos consulto fecisse, ut exemplum metri proceleumatici adferre posset, non est uerisimile, quoniam uersus inter se non cohaerent. Contra Si statuimus eum ex carmine uel suo uel alieno haec exempla selegisSe, non iam erit mirum sensum cohaerentem non inesse uersibus ex Ausoni enim carmine facito perspicitur talia carmina pro proceleumatici anapaestos quoque et dactylos nonnumquam exhibuisse, metrico uero ei uersus eligendi erant in quibus meri tantum proceleumatici inerant. Sed utrum uersus Caesi Bassi an alterius poetae sint, non liquet. Hoc ualet

de uersibus de metro ipso fortassis idem iudicandum est atque antea de dimetro anapaestico 8 diximus. Nam quod Diogenem

Basso uel Sereno niti censere non licet, uerisimile est iam poetam quendam Alexandrinum hoc metro usum esse et ab eo et Bassum et Diogenem pendere. 9 a trimeter anapaesticus catalectius

apud er Maur. u. 1857 et in Inc. m. 58-60 apud arium Victorinum seruatis Hetrum si uere neotericum est, sumptum est fortasse

ex carmine Simiae Rhodii, de quo ephaestio' sic uerba facit: TO

Baehrensio uero qui putat Marium Victorinum tres illos uersus incerti poetae sumpsisse ex eodem Sereni carmine prorsus adsentiri nequeo quamquam enim praeter o uerius et lac. u. 63 quem infra Mi Seren attribuemus, reliqua quoque totius capitis ariani' exempla, dico Inc. m. 61 quem Sereno dedit emsdortius,' et

23쪽

- 19 62 - Sereni esse possunt, tamen scrupulus mihi inicitur, cum animaduerterim illis uersibus de fabulis deorum agi, quod Serenus quantum uideo nusquam fecit. 10. tetrameter anapaesticus catalecticus siue istophanius in Sereni tr. 20 et in lac. u. 55. 56. 62.yi Hoc metro adhibendo neoterici uidentur secuti esse Varronem qui in saturis Menippeis saepe eo usus erat. Post hunc poetam id metrum quod apud poetas scaenicos celeberrimum erat, apud lyricos in obliuionem uidetur incidisse et a neotericis demum latebris ereptum esse. Satis mirum est idem metrum eadem fere aetate in Asia quoque l0nge ab urbe Roma revixisse sacerdos enim Apollinis Clarii altero p. Chr. n. saeculo medi Troceuenis oraculum dedit quod quinque tetrametros anapaesticos continet.' Huc accedit, quod tetrameter trochaicus, de quo eadem supra= dicenda erant quae hic de Aristophanio protulimus, inuenitur in eodem oraculo' et praeterea in tribus oraculis ab Apolline Clario adum fere aetate datis.' Quod idem uersus etiam in mimo Oxyrhynchita Xaρπιον extat, huc eum peruenisse puto ex comoedia, non ex poesi lyrica.10 a dimeter dactylicus catalecticus siue donius de quo sic erentianus' continuasse pedes istos in carmine solos dicitur haec eadem praeclara poeula Sappho. Planis igitur uerbis dicit uir doctus iam Sappho uersu adonio Aa r στίχον usam esse, itaque Christius' uix iure putasse mihi uidetur posteriores demum poetas Latinos ueluti erentianum hoc fecisse. Immo censeo ex ipso Sapphus carmine de quo loquitur

ΤerentianuS, uerSum Seruatum esse. Nam exempla uersus ad0nii

adferuntur a Mario lotio acordoto δ'

Christius qui in ari motr. p. 265 dicit a tetrametriam anapaesticum

e puris anapaestis constantem non nouisse, exempli causa adferro poterat Inc. u. 55.56. M.

' tr. 25. 47, 48, 242, 359, 394,421, 46 Busch.

p. 15.

24쪽

- 20 quis Adonem spem Cythereae. Nonne uersus Graecus et uersus Latinus prior ita inter se congruunt ut hunc esse uersum ex illo necesse sit Quod si de altero uersu Latino putamus, de ambobus idem iudicandum est Graecum uero uersum editores Sapphus inde a Bernio uariis de causis ascripserunt poeula Lesbiae.' Sapphus igitur uidetur fuisse carmen uersibus

adoniis compositum ex quo nobis noti sunt duo uersus continui prior Graeco sermone cd ιν Αδωνιν, alter translatus a metrico quodam in linguam Latinam spem Cythereae . Inde a Sapphus aetate usque adaerentianum uersus tales κατα στιχον positi uidentur obliuione obruti fuisse, nam duo uersus fistulae heocriteae' fero nullius momenti sunt. Et erentiano quoque exempla Latinae praesto non fuisse ex eo concludo, quod satis magno sane cum labore carmen adonium ex frustulis Vergilianis congessit ' ostea uero hoc metro usi sunt poetae complures,' eis fortasse nisi quae Τerentianus exposuerat 11 tetrameter dactylicus catalecticus in unam syllabam. Tota carmina ex talibus tantum uersibus uidetur primus composuisse Serenus; neque enim inuenitur hoc metrum apud poetas Romanos ante Serenum, et erentianus sic de eo

uerba facit Septimius, docuit quo ruris puscula libro,

hoc genere adsidue cecinit; 90nere pauca mihi sat erit, inquit amicus ager dominosis bene mi facias, memini ': pinea brachia cum trepidant, audio canticulum ephyri ' Addendum est praeterea D. 15 Sereni rure puella uaga uirid0. In hoc metro poetae Romani nusquam spondeum posuerunt exceptis Pomp0nio, quem tamen in choricis hunc uersum cum dimetro ana-

25쪽

- 21 paestico miscuisse tradit erentianus, i et Boethio ' qui simillimo modo singulis tetrametris dactylicis dimetros i0nicos adfixit poetae Graeci ubique hoc sibi concesserunt, nisi forte dicas heocritum in fistulae v. 11 et 120 τοδε τυφλοφόρων ἐρατον πῆ - Πάρις ετ Σιμχίδας hac lege uinctum non inseruisse spondeos. Iamen si totum carmen inspexeris ac uideris plurimos pede esse dactylicos, nonnullos Sp0ndiacos mecum putabis casu illos uersus mere dactylicos factos esse. Mixtam uero formam praebent Alcmanis fragmenta tria 'i

epigramma Anth. H. 15, 23, quod ante exitum saeculi alterius .

Chr. n. factum esse non potest,

epigramma Gregori agiangeni 'ubi tetrametro trimeter catalecticus additus est quasi epodus. Ante

Alcmanem eodem uersu iam usus erat Archilochus.' Latina exempla praeter Sereni et erentiani uersus haec inueni Ausoni carmina duo; 'i rudenti cath. 3 et perist. 3, utroque Ioco quinis uersibus ad stropham coniunctis carmen de S. Agatha martyre ascriptum Damas papae,' quod praebet strophas quaternorum uersuum et binos quidem uersus extremis syllabis consonantes. oetas Latinos hoc in uersu tractando tantopere discedere a Graecis eo magis mirum est, quod erentianus ' dicit uorsum esse hexametri heroi priorem partem spondeos igitur eam ipsam ob rem nonnumquam admixtos esse expectaueris. Censeo igitur eum qui primus praeceptum mirum obseruandum esse statuit, Serenus fortasse, ut supra uidimus, aut adductum esse uersibus Theocriti uel alterius cuiusdam

iov. 1965 sqq. - Trag. Rom. fragm. rec Ribbeck p. 268 h. I, quamquam fortasse Pomponius non binos uersus, sed singulos clametros catalecticos in unam syllabam acoro in animo habuit coni Aristoph. Ran. 880 Christ artimotr. p. 204. ' do cons phil. III cam. 6.

40 B. 53 B. 28 iusso Cr.' posm do se ipso 2 p. 1280,igno. - Diom. p. 515 14sqq. ,so hoc Varro ab Archilocho auctum dicit adiuncta syllaba et factum talo,

omnipotente parente meo.

si hophthomimores seruauit carmino utroque: hexametros facies ipsos, si cetera reddas.

26쪽

- 22 poetae eclinopaegniorum, quae sub arco fere editioni heocriti Theonianae addita esse nuper nos docuit WilamoWilgius,y aut eum n0 esse poetam neotericum, quippe qui aperte in nouis metris formandis eorum metricorum doctrinam secuti sint qui omnia metra ex hexametro heroo derivabant . Comparare fortasse licet trimetrum mere iambicum quo Catullus Vergilius Horatius usi sunt. 12 hexameter dactylicus qui quamquam in Flori tantum D. 10-13, apud erentianum, in lac. u. 1-16 extat, tamen sine dubio multo frequentior in neotericorum carminibus fuit; sed scriptores artis metricae, qui omnia fere fragmenta neotericorum Seruauerunt, non habebant, cur hexametros adferrent.12 a. idem uersus cuius syllaba paenultima ex longa breuis facta est Versum, qui apud erentianum seruatus est, ' a neoterico quodam formatum esse dixit Schullgius M visus erentiani u. 1920 sqq. dactylici finem uersus si cludat iambus, hoc est pro longa breuis ut paenultima fiat, auribus acciderit nouitas inopina mele0S, uix iure mea quidem sententia, si spectamus u. 1927 si nusquam hoc aliquis lectum putat. Ε cur erentiano ad ueteris cuiusdam poetae' uersus refugiendum erat quos ipse non iam satis bene in animo habebat,' si exempla neoterica in promptu erant Itaque magis facio cum Ribbeckio' qui censet erentianum illo loco Caesi Bassi arte metrica usum esse; qui cum paulo obscurius rem tractauisset, erentianus addidit illud puto . Accedit quod hoc uersu usus est Lucianus

prael. p. V.

' uersum uocat Diomedes p. 517, 15 . iambicum hoxametrum hoc exemplo apposito

per uarios semper currunt mea carmina modos,

Grasci τελι ιβον Har. Vict. p. 68,3 . .' - 1922-32 1934 1939. l. s. p. 277. ' uu 1935-38 nequo Liui noquo Laeui osse exposuit auricius Haupt, Obseruationes critica p. 43-- opuscula I p. 115 sq. 'ov. 1931 sq. Liuius illo ustus Graio cognomino suae inserit Inon uorsus puto, tale docimen.' Trag. Rom. fragm. p. 5: Dio romischo Tragodio m Zoitalter der Republi p. 34. ' in Tragodopodagras u. 312-324 cons. Friodrichamoier do Luciani rometrica, diss. iliensis anni 1889, p. 54sq.

27쪽

- 23 quoque qui eum certe non a neotericis mutuatus est. - Versum adhoametri μειουρου exemplum factum esse, quamquam Schullgius 'hoc negat et ipsa res indicat et erontianus dicit his uerbis uersus Homericus Ausoni resonans ita m0d0, quemque tauro Achaica gens uocitare solita est, attoniti r0es uiso serpente aestant.' Eodem modo atque hexameter claudus, ad exemplum tetr

metri dactylici catalectici in duas syllabas

quo Anacreo et Boethius' κατὰ στίχον, Archilochus et Η0ratius pro ep0d usi sunt, et quem inter incertorum neotericorum fragmenta' inseruit Baehrensius, uix iure quoniam iraeter Diomedem nec Τerentianus neque alius artis metricae scriptor talem uersum amfert, iactus est 13 tetrameter dactylicus iatalecticus ii duas syllabas cuius syllaba paenultima conrepta est Inuenitur hoc metrum in Anniani fr. 3, de quo infra ' agam, apud Τerentianum v. 1992-2004 in lac. u. 115 apud Marium Victoribnum seruato

pergat amica Venus modo iocis, quem utrum Apthonius ex alio scriptore sumpserit an ipse finxerit non constat. Videtur hoc metrum, quod nusquam alibi extat, n-nianus in Faliscis inuenisse, inuentum ab eo Boethius' imitatus esse. - Quaerat fortasse quis, utrum syllaba ultima an paenultima sub accentu fuerit.' Qua in re tractanda praeter hunc uersum hexametri quoque claudi rationem habendam esse apparet. Ac de Graecis quidem uersibus uidetur constare syllabam paenultimam sub ictu fuisse; nam et uersus Homericus et decem uersus Luciani exhibent uerbum paro tonon in exitu uersus positum in tribus

y l. s. p. 27 in adn.

Tρωες δέρρίγησαν ἐπεὶ ἰδον αἰολον φιν. do cons. phil. V arm. . unc propter concentum moneo ne putes Boethium ipsius Anacreontis carmina legisse multo uerisimilius est eum aut hoc metrum ex orati carminibus sumpsisso aut motrici cuiusdam libro

usum esse.

' Inc. u. 159.

hi cons. M. Vict. p. 73, 13 et 115. Κ.' p. 50 sqq.

7 de cons. phil. III cam l cons. p. 52. ' de hac o uberius quassivit Christius in ari metr. p. 224sqq. coni. praeterea Luc. uellorum, de re metr. p. 103.

28쪽

- 24 Luciani uersibus inuenitur uerbum proparoxytonon ' Si plane idem de Latinis quoque uersibus ualeret, necesse esset ubique in exitu uersuum uerba binarum syllabarum, pyrrhichiae scilicet uel iambica, posita esse. oc autem in Liui tantum uersibus ita se habet, ubi syllabam paenultimam sub ictu fuisse manifestum est uel ex eo quod hexametri heroi admixti sunt Apud reliquos poetas Latinos

hexametrorum exitus exhibent quattuor uerba binarum, decem plurium syllabarum, tetrametrorum sedecim binarum, undecim plurium syllabarum. Itaque numerus uerborum binarum et plurium syllabarum in exitu positorum fere idem est 20:21 . Quae res me mouet, ut putem Romanos his in uersibus syllabam ultimam maiore cum ui pronuntiasse, praesertim cum semper uerba ita pronuntiata ueluti diuticibus posvsiro pepulsirit, reuissire, Subisirint pecto

ruerint.

13a Neotericos pentametro elegiaco κατὰ στίχον usos esse demonstrari non potest; quaecumque enim conlegit exempla Baehrensius praeter uersus reciprocos ' omnes ex carminibus elegiacis Sumpta esse possunt,' oerentiani uero pentametri singuli M incensum non ueniunt.14. hepta meter dactylicus catalecticus in unam syllabam. De hoc uersu Diomedes haec refert,' postquam de Sereni di 20 locutus est: Sereni aliud tale est, D. 21)pingere conlibitum est, graphidem date, promite bolarium.

Superius comma est tetrametrum heroum ex superiore, posterius

comma est dimidium elegiaci . Versus aperte ex tribus partibus constat, quarum tertia est dimidium elegiaci, id est trimete dactylicus catalecticus in unam syllabam; qui restat tetrameter caesura solita exametri, nempe semiquinaria, in duas partes diuiditur. Ρraeter hunc unum uersum alia exempla repperire non p0tui; uidetur igitur Serenus primus hoc metrum finxisse neque inuenisse qui eum imitarentur.')Add aliud metrum, quod ex hoc ipso quod modo tractauimus derivatum St, 15 heptapodiam anapaesticam Diomedes enim sic pergit:

1 Sereni aliud tale D. 22

quod si tibi uirgo fauens reseret cito claustra puerperii. hic si primum semipedem detrahas, erit simile proximo Superi0rie.

' sed ustim conferas quae disserui infra p. 40.

29쪽

- 25 Alterum exemplum ex eodem scriptore metrico' adferre possumus: Anapaesticus, qui ex pedibus anapaestis constat, talis est in Sereno' cito tostula trita salo currit tibi per speculum, inope. Τertius uersus seruatus est ab Apthonio': Calabrius etiam uersus, quia occasio admonuit, inter anapaesticos numerabitur, utpote quie anapaesto et spondeo constet, uelut habeatur' ut est uentum, tibi comprecor errorem Similem. nam continet anapaestos duos et Spondeum, item anapaestos duos et spondeum, ultimum anapaestum singularem . Forma igitur uersus secundum pthonium est haec

Falsam esse hanc interpretationem apparet neque enim quadrat in uersus Serenios Diomedis, quem de e0dem metro agere ui quemquam negaturum esse put0. Si uero Diomedis interpretationem probauerimus, omnia sati bene se habebunt. Nam primo semipede detracto relinquitur heptameter dactylicus quem supra in tres partes diuisum esse uidimus. Iterior enim pars est trimeter herous, prior tetrameter, qui item ac supra legitimam caesuram post quintum semipedem exhibet

Contra si quis putauerit hunc uersum ortum esse ex Aristophanio cui ultima syllaba dempta esset, eius sententiam ob id reiciamus, quod uersus Minonianus post quartum anapaestum incisu non est. Ceterum haud scio an iure quis propter metrum hunc ueram Sereno attribuat, praesertim cum apud Marium Victorinum seruatus sit quem saepius Sereni uersus omisso auctoris nomine adferre iam uidit Baehrensius.' Itaque de hoc metro plane idem statuendum erit quod de heptametro dactylic diximus.15a uersu Archilochio maiore non uidentur usi esse κατὰ στίχον neoterici; nam erentianus quamquam quater eum continue posuit,' tamen hoc fecit ubi de metris Horatianis separatim l0quitur. Antea uero et postea hoc metrum interdum κατὰ στίχον inuenitur, ita tamen ut Prudenti' uersus semper hanc formam exhibeant -

p. 511, 18 K.

' tr. 19, conroctum a Buecheloro inmus Rhon uol. 39 anni 1884 p. 289. Rimar. Vict. p. 126 30 Κ.' abeatur coni. Baehrens Inc. u. 117. ' Ρ p. 388 in adn.' uu 2920-23 coni praeterea Inc. u. 54. y perist. 13.

30쪽

- 26 eeteri ' primo altero tertio loco uel dactylum uel spondeum nullo discrimine ponant.16. uersus Asclepiadeus minor in Sereni di 18 et nihil os quod amem Flaminia minus; nam quod assius heodorus dicit', Metrum aliud dactylicum pentametrum recipit pedes hos, dactylicum siue spondium loco primo et secundo, catalecto in medio, deinde duos dactylos sine catalecto, ut est illud Sereni α, hoc eum magis suae ipsius ignorantiae ' quam prioris cuiusdam metrici doctrinae debere puto. Legas enim nil pro nihil et iam habes notissimum illud metrum Maecenas, atavis edite regibus, quo erentianus quoque, Ausonius, rudentius, Claudianus, Endinlectius, Martianus Capella, Apollinaris Sidonius, uxorius et κατὰ στίχον Mi et in strophis' usi sunt.16a uersus Asclepiadeus maior apud Terentianum M. 2714-22 et in lac. u. 74-76.' Eodem uersu poetas eolicos imitatus iam usus erat Horatius κατὰ στιχον. oratius quidem et Τerentianus semper basi spondiacam posuerunt, Inceri orum uerouersiculi, qui propter ipsam hanc rem adferuntur, exhibent asinet spondiacam et trochaicam et pyrrhichiacam. 17. dimeter choriambicus uel choriambus cum bacchio, qui uocatur Ἀρχιλόχειον et Ἀριστοφύνειον, ' apud erentianum M. 2525-30. 33-38 et lac. u. 142 et 175. Versum uere Sseneotericum constat erentiani uerbis' uidero, si nouelli uersus erit poetae, sed unde eum sumpserint vix dici potest. Exempla enim quae repperi, ubi hoc metrum κατὰ στίχον positum est, sunt quinque et

' Theodoridas Anth. H. 13, 8 Booth. do cons. phil. V carm. 5. Deforma uersus cons etiam Eugon Tot carm. 9 uu 154 17. - Cratini tr. 325 K. traditum in Phrynichi ecloga p. 110 Lob sitno huc referendum cum Christiostri mola. p. 567, dubito.' p. 590,6 K. Quid dulianus opiscopus Tolotanus p. 52 do hoc metro dicat, noscio oditionem nim Romanam Juliani bibliothoca regiae neque Lip

siensis neque Dresdonsis raobent.

' cons. Wostphia, stri I p. 130 Ottomenso, do Juba in Actis societ. phil. Lips uol , p. 146 sqq. Tor Maur. u. 2644-2807 passim Auson cons. p. 38; rud cath. 5, contra Symm. I praef. p. 213 sqq. r. Claud. 1 c. 4 14 p. 90 K. Mart. cap. I, 91-93 2 122 9,011 sq. Sidon. p. 9, 13, p. 222 Μ. Luxor Anth.

289, 314 316, 323, 356, 36 R.

rudent praef. p. 1 r. Endes Anth. Lat. 893 R. ' cons. Ρrudent praef. p. 1 r. uersibus tertiis stropharum singularum. 7 cons Christi art. motr. p. 465. 'isu. 2528 sq.

SEARCH

MENU NAVIGATION