장음표시 사용
31쪽
- 27 tres uersus Aristophanis' et fortasse bis bini Simiae.' Versus igitur uidetur aetate Alexandrin0rum in usu fuisse, et ab eis haud scio an neoterici metrum mutuati sint. Cum uersu Sapphico maiore coniunctus est idem uersus apud Horatium, i et Archil0chum quoque
quem metrum Ἀρχαύχειον frequentasse apparet ex nomine ipso, ad stropham formandam eo usum esse uerisimile est. 18 tetrameter choriambicus quem uocant metrum
in Sereni di 23, apud erentianum m. 1897-1907, in lac. u. 69. 71 129. 162. Hunc uersum Serenum secundum Alexandrinorum exempla, imprimis halaeci hymnos i fecisse neque antea poetas Romanos talibus uersibus usos esse manifestum est ex erentiani uu 1885-92. Et pr0fect0 Alexandrinorum aetate choriambos magniaeStimatos esse concludere licet et ex Callimachi Branchoqi ubi pentameter choriambicus κατὰ στιχον positus erat, et ex Simiae technopaegniis, in quibus omnis generis uersus choriambici insunt, ab hexametro usque ad monometrum cui bacchius tantum reStat, inter e0s Sapphicus quoque.' Hunc ipsum uersum longe notissimum fuisse demonstratur ara Besantini, qui cum uaria metra in unum carmen cogere uellet, hoc exemplum choriambici selegit.' audita Romani. Illud enim quod negat erentianus 'hoc coriore metri Roman0s aliquid ueteres scripsisse p0etas,n0 qu0que probare possumus. am primus inuenitur uersus choriambicus et is quidem Asclepiadeus apud Catullum, tum hexameter choriambicus cuius pes ultimus bacchius est apud Caesium Bassum.' Postea neotericos imitati Sapphic usi sunt Ausonius δ' et artianus Capella λδ κατὰ στιχον, Claudianus δ' in exitu strophae cuius pars
prior tres dimetros anacreonteos continet.
fr. 10 K. ex Aeolosicone, et D. 695 K. quod Dindoesius propter metrum ad eandem comoediam rettulit.' πέλεκ. v. s. 10, πτέρν' u. 5. 8 Bucol. Oraeo. d. Wilam. p. 146 sq. cam. Ira qui tamen uorsum pro dactylico habuit cons. Κiesstingi praef. ad ed. Horati p. XIII. ' nam Soroni quoquo fragmentum uidetur hymni initium me. Callimacho od Schnoidor uol. II p. 162 D. M.' πέλω. u. 5. 6 πτέρν' u. 3. 10. y uu 24-26 p. 154 Wilam.' uu 1880 sq. uidentur has sumpta osse ex Cassio Basso p. 263, 27 K' h. 4 Baehrons Gramm. Lat VI p. 264, 1 K. cons. Simiae --. u.
D 2, 12 δ' laso. 2 12 p. 88 sq. . ubi Sapphicus in duas partes diuisus est, non
32쪽
- 28 18 a. uersum hendecasyllabum mirum in modum formatum tractat erentianus m. 1939-56. Versus enim constat ex hexametri pedibus primis duobus cum semipede et ultimis duobus, ita tamen ut uersus semper incipiat a spondeo Si uero ad uersum quem derivator ille sagacissimus quasi uelo obscurauit propius accesserimus, uidebimus uersum uere non esse dactylicum, sed trimetrum ionicum a minore
Facile autem intellegemus illum metricum quem erentianus in hac re secutus est, caesura quam hic uersu fere semper exhibet, commotum esse, ut uersum ita in duas partes dirimeret. raeterea Ionga syllaba ineunte uersu pro duabus breuibus posita est, quod aliter uersus ex heroo derivari non poterat. Eandem fere doctrinam metrici cuiusdam Graeci qui ipse quoque hoc metrum ex hexametro dactylico deriuauerat, uidentur mihi secuti esse auctores carminum quorundam Anacreonteorum,*i cum saepissime hac forma pro
Terentianum ipsum uel alium metricum secuti hoc metrum adhibuerunt Martianus Capella' et Boethius, i 0mmemorauit Ausonius;ε apud Boethium uer praeter legitimam formam, qua erentianus semper usus est et quam apud illum quoque primariam esse statuitaeeiperus, 'hae quoque formae inueniuntur
Terentianum non secutus est Eugenius Metanus, cum hunc uersum conscripsit 'iCrucis almae fero signum iuge daemon.
recte ut ego opinor nusquam enim altero choriambo exeunte syllabam ancipitem aut hiatum admisit poeta. Loon agister apud Berghium, oet lyr. r. p. 1091 - III 355; Anacreo ed. Ohthor p. 219, ed. Michelangeli p. 314 incerti υδαριο ερωτωσον in ramori Anecdot Paris uol. IV p. 380 et in Hormanni Epit doctr. motr. 438. ' Θ, bl sqq. ubi bini uersus intercalares quinquiens repetuntur.' de cons. phil. I arm. 2: Boothium is ipsius Terentiani libro hoc metrum sumpsisse cons infra p. 52 manifestum est ex his uersibus: Tor. aur. 1950 a regina graui saucia cura Booth. 5 roscit in immensum noxia curia.
M 393 88 sqq. 162 S. 248 Ρ.ὶ cons infra g 10. hi in od Boethi p. 225. ' carm. 79 p. 264 Voli. cons. Draconti do laud. do 3, 223 p. 98 Volt.:
Ρetrus . . . crucis alma signifer et dux.
33쪽
Qui quomodo ad poetam saeculi septimi peruenerit, nescio tamen Eugenius eum cognoscere potuit uel ex carminibus Graecis ' ese scriptore quodam metrico. 18b te trameter ionicus a minore quamuis raro tamen per omnia poeseos Latinae tempora inuenitur. Exempla enim inueni haec Varronis sat Menipp. r. 579 Buech., M. Bur. u. 2065 sq. Inc. u. 92. 135-137, Mart. Cap. 4, 424.
18 c. idem fere ualet de uersu galliambo, qui tamen post Τerentianum' non iam inuenitur, nisi lac. u. 30 31.' 3. 4 posterioris aetatis sunt,' et 19. de uersu Sotadeo' qui inde ab Enni Sota semper in usu fuit apud Romanos usque ad Optatianum ortyrium.' 20 tetra metri retici exemplum tradidit Diomedes
ex poeta ignoto sumptum alma lux roscida prima flamma nitens. Huius autem metri Sereni quoque r. 7 esse puto cum Baehrensio, quamquam de eo Di0medes' sic uerba facit: Serenus mirum comma
huius modi fecit in his uersiculis, pusioni meo
haec dimetra ex epitrito sunt epitritus autem pes constat ex longa et breui et duabus longis posterior pes aut iambus est aut pariambus. Μetrum igitur carminis putauit esse
Sed dubitari nequit, quin sint aut duo dimetri cretici aut tetrameter,
quod mihi magis placet qu0niam neque syllaba anceps neque histius inter alterum et tertium creticum inuenitur. Versum creticum in senectute me baiulant excripsit Iaminius Vacca ' ex ectypo quod nunc admodum mutilatum adseruatur utinae Imaginem, in qua amores Senem sella
ira mea hymn. 6.' M. Vict. p. 4, 35Κ - Inc. u. 1. uu 288 2900.' quem uocat neotericum Diom. p. 514, 23 coni. p. 6k. apud Graecos ultima exempla uidentur esso octo uersus Diogenis Laertii 8 914 226, 20 Cob. ' Ter Maur. si nonnullos alios uorsus insortos neglegimus, v. 85-278.1457- 1579 2013-92 Iuc. u. 61. 82. 87. 88 118. 133 140 16s. 170, 3 172, 2. 7 15, uu 14 sq. redeuntes p. 17 ue. 21 v. omno gen rediens p. 62 uo.' p. 13,22 K. - Inc. u. 168.
4. 18, 9 sqq. . 'o 11 d. Schreibor, Berichio de Suchs Ges de Wiss. Ol. 33 anni 188 p. 85.
34쪽
- 30 gestatoria ferunt, saeculi sectandi fere p. Chr. n. esse dicit Christianus Huelsen, 3 qui idem coniecit in uersu inscripto unum creticum periisse et toti uersu alterum tetrametrum creticum antecessisse.'Versus igitur, si metrum et aetatem spectamus, optime quadrata Sereni tr. 7. - Hoc metro poetis ueteribus Graecorum ducibus saepe usus erat aetate Alexandrinorum Simias, ex cuius carminibus tetrametris reticis conscriptis quinque uersus seruauit Hephaestio.' Hoc igitur poeta neotericos niti uerisimillimum est, sed utrum ipsius carmina legerint an metrum ex metrici cuiusdam arte hauserint, non satis apparet. 20 a. De genere satis miro uersuum Iudicrorum Ah narrat Diomedes. Erant enim uersus qui inuerso quoque uerborum ordine pronuntiari poterant et qui inde nomen reciprocorum acceperunt. Exemplorum quae adfert Diomedes, unum in neotericum esse dicit,
de reliquis duobus ' nihil accuratius tradit eque uero ex Diomedis uerbis concludi posse hos uersus esse neotericos, si eundem huic uerbo sensum tribuimus atque semper facimus, inde apparet, quod et artialis' loquitur de carminibus supinis , et Quintilianus ' ex poeta non ignobilic, fortasse Caesio Basso,)' hos adfert uersus
astra tenet caelum, mare classes, area meSSem, meSSem area classes mare, caelum tenet aStra.
caput exeruit mobile pinus repetita, repetita pinus mobile Xeruit caput. Omittere enim licet Vergili uersum 33
Musa, mihi causas memora quo numine laeso, qui sane casu reciprocus est. 'i
Rom. itioil uol. 16 anni 1001, p. 265 adn. i. ' l. s. p. 268.' p. 42,3 6 14 Westph. p. 41, 19 22, p. 42,3 Consbr. cons Luc. ueller, de ro motr. p. 581 sq. h p. 16, 24 K. Foro adem xtant apud M. Vict. p. 113, 11 ., qui
tamen omnia nominis neotericorum uestigia deleuit.' p. 516, 25 sq. Ino. u. 169 cons supra p. l. y p. 16, 29 sq. Inc. u. 170 1. 3 p. 517, 11 sq. Ino. u. 171 in 171, 1 pro numina conii. omina Baehrens et Leo in Horma uol. 24 anni
1889 p. 29 adn. 2.' 2 86, 1 cum Hedlaenderi adnotatione.' inst. r. 0 4 90. ' Leo l. s. V Aen. 1, 8 cons. Diom. p. 517, 1 . λ' Alia exempla haec inueni: ar Vict. p. 113, 16 17 21 . Inc. uu 170 172 Serv. do contum motris p. 487, 7 K., ficta ut semper; orlyr. opi carm. 13 p. 15mue., carm. 15 uu 9. 10. 11. 14. 15 p. 17 Μue., carm. 21 uersus omne genus p. 62. - Νonnulla talia conlegit,uellerus in Od. Ρorlyrip. 31 sq. Versus Simonidis et Timocreontis quos adfert Gaiaordius in
35쪽
- 31 Proprium uero genus reciprocorum, quod uocatur ana cyclicum, a neotericis et inuentum esse Diomedes λὶ dixit his uerbis usus: reciprocum neoterici, si non fallor, nouum protulerunt, ut per duos uersus duo alii recurrant, ut in illis uersibus Nereides freta sic uerrentes caerula tranant, flamine considens ut Notus carium; Icarium olus ut confidens stamine, tranant caerula uerrentes sic freta Νereides.' hic et in currentibus et in recurrentibus uersibus priores hexametri sunt, posteriores pentametri elegiaci. Sed supra uidimus eos uersus quos ueteres scriptores neotericis et attribuunt, admodum uariae aetatis esse posse neque licere eos omnes sine discrimine poetis alterius saeculi quos nos dicimus neotericos ascribere. - 0stea anacyclicos iecerunt Optatianus Portyrius ' et Apollinaris Sidonius. Ρraeterea commemorandi sunt ei uersus recurrente S qui e , ut Sidoni' uerbis utar metro stante neque litteris loco motis ut exordio ad Qerminum, sic a sine releguntur ad Summum. et
Exemplum quod idem scriptor addit Roma tibi subito motibus ibit amor,' sitne iure a Baehrensio inter neotericorum uersus ' insertum, nescio; nam etsi ex Sidoni uerbis illud antiquum concludere licet 0st saeculum alterum factum id non esse, tamen ex uersu in pariete Pompeiano inscripto '
Κηία με προσῆλθε φλυαρία et μέλοντα. OP ἐθώ.οντά με προσῆλθε κυια φλυαρια non sunt uero reciproci, quoniam uerba in altero uersu miscentur, non inuerso ordine ponuntur. - Addo catalogum uersuum Ochoicorum qui non multum ante saeculum quartum apud Romanos uidentur orti esse, sed apud Ausonium
M opist. 9, 14, 6 p. 230, 3 sqq. M. opist. 9, 14, p. 229, 15 sqq. .' alterum uorsum Inc. u. 174 rocto sees it Luetjohann. Inc. u. 173.' assisl Epigr. Gr. 1124 p. 566 eundem cum aliis nouem recurrentibus ex codio quodam didit Duebnerus in Anth. at uol. I p. 608.
36쪽
scriptos in Italia notos fuisse. Salmasiani quidem codicis uersum huius iam nomine culpennemo te cedis, murorum si decet omen posterioris demum aetatis esse facile perspicitur ex re orthographica. Haec hactenus. Iam si quaesiverimus, quid eis quae exposuimus lucrati simus, omnia haec metra erunt diuidenda in partes sex: A. metra quae semper apud poetas Romanos in usu fuerunt:
B. metra quae neoterici quodammodo ab obliuione uindicauerunt: quod post Varronem in uolgi tantum carminibus inuenitur, 10 quo post Varronem poetae lFrici usi non erant, quo post Catullum poetae usi non erant κατὰ στίχον; C metra quae neoterici ab Alexandrinis uidentur mutuati esse: 1 et 20 fortasse a Simia, item
D. metrum quod iam apud Caesiam Bassum inuenitur 9; E. metra quae a Petroni Romanis familiaria facta sunt 2, 3; F. metra quibus uidentur neoterici primi usi esse: 13 quod uidetur Annianus in Faliscis inuenisse, 14, 15 quae uidetur Serenus inuenisse, 11 quo primus κατὰ στίχον uidetur usus esse Serenus. Postquam metra sic in ordinem redegimus, apparet n0 esse prorsus simplicem rationem quam neoterici secuti sunt, sed modo hinc modo illinc eos proiectos esse in metris adhibendis. Id tamen Statuere possumus Semper eos studuisse, ut aut noua singerent aut antiquiora nec iam detrita in suum usum conuerterent. Vidimus enim metra quaedam quibus poetae aetatis Augusteae si non erant, apud neotericos iterum in honore esse coepisse. Et hoc ipsum optime consentire cum aetatis adrianeae ingeni atque indole nemo erit qui neget. Ipse enim imperator Ciceroni Catonem, Vergilio Ennium, Sallustio C0elium praeferebat raecipue uero his qu0que temporibus uidentur Romani ea exempla imitati esse, quibus semper usi erant, Graecorum dico.
37쪽
- 3, Ac primum quidem quaerendum est, quae ratio intercedat inter neotericos et ea carmina Graeca quae ex eadem aetate fere sola Seruata sunt et quae Anacreonte vocamus i. Et certe in nonnullis rebus consentiunt utriusque generis carmina, nam et lasciua et breuia sunt, ita tamen, ut non iam formam epigrammatum uersibus elegiacis compositorum exhibeant, quam antea poetae potissimum dilexerant, sed ex uariis et eis quidem plerumque breui-0ribus uersibus constent. Sed si metra ipsa spectamus, re prorsus aliter se habet. Apud neotericos, quantum nos videmus, ctgna Stuarietas metrorum, in Anacre0nteis pauca metra tam saepe iterantur, ut lectori totum corpus perlustranti taedium pariatur. Vnum tantum metrum et hic et illic inuenitur, dimeter ionicus anacreonteus 3 dimeter iambicus catalectus 1 qui uidetur tantopere
neotericis in deliciis fuisse, in Anacreonteis omnino deest.' Porro si ad res tractatas accedimus, etiam minores sunt similitudines. Id unum fortasse quis dixerit et in Flori uersibus ad Hadrianum scriptis et in Anacreonteorum carmine 7 8 poetas exponere sibi nihil interesse diuitiarum ac potestatis, et imprimis similes esse uersus
et ego nolo CaeSar SSe; sed talia nullius momenti sunt. Accedit quod haec carmina ad res satis diuersas facta sunt Anacreontea, ut in conuiuii canerentur, neoteric0rum carmina, ut ab hominibus eruditis et litteratis egerentur.
Τamen his qu0que temporibus apud Graecos n0n omnino de- Sunt quae cum eotericorum carminibus comparentur; nam quod ne0terici praecipue studuerunt, ut numerosi essent, hoc praeter ali0S poetas Graecos etiam Diogenem Laertium iecisse non solum ex
metris quibusdam 8,si quae supra tractauimus, sed imprimis ex titulo libri quem fuisse Πύμμετρον constat, perspicitur. Sed item
Supra iam uidimus hanc πολυμετριαν non neotericorum et Diogenis aetate demum inuentam esse posse, sed iam antea eius uestigia
inueniri atque etiam recedere usque ad Simiae Rhodii et halaedi tempora. 0 igitur poetas, de quibus fere nihil scimus' nisi eos
numerosiSSimos fuisse, eorumque aequales et imitatores censeo et poetis nonnullis Graecis ueluti Diogeni et neotericis exempla prae-- carmin 1. 3 M. 5-20 6-20 altero fero saeculo p. Chr. n. in unum corpus redacta esse censuit Hanssen, Anacreonteorum syllogo Pal. p. 6 contra Crustus apud Pauly-Wiss uol. I p. 2047 39. Carmina i-32 34 aetati sophistarum ascripsit Crustus l. s. p. 2047 56. ' contra coni. p. 12 adn. 2.' coni Susemihlium Gesch. d. grioch Liti. i. d. Alexandrinerget I p. 179 sqq. et II p. 523.
38쪽
- 34 buisse. Quamquam discemere non audeo, utrum neoterici horum poetarum ipsorum carmina legerint an ea cognouerint ex libro metrici cuiusdam, fortasse Caesi Bassi tetrametrum quidem proceleumaticum uidetur Serenus ex Bassi arte sumpsisse. Sed praeterea neoterici, ni fallor, ipsi quoque noua metra finxerunt, quamquam haec metra quo magis artificiosa eo minus pulchra sunt. Neque hoc abesse ab horum poetarum natura apparet; fuerunt enim neoterici, item a Caesius Bassus et erentianus Maurus, a Varronis disciplina metrica, quam notum est id spectauisse, ut poetae noua metra excogitare possent ' Quod utrum vianus et Serenus soli fecerint an alii quoque neoterici, diiudicare non possumus hos enim uidetur erentianus, cui omnia fere quae huc pertinent debemus, ante ceteros magni aestimauisse eamque ob rem saepius commemorauisse.
Nonnulla quoque sunt metra quibus poetae posteriores usi sunt neotericorum exemplo commoti. maeo quoque in ordinem liceat mihi redigere secundum aetatis rationem. Inueniuntur in Medea centone,
1, 5 apud iberianum, 1, 5, 8, 9, 11, 14, 18 apud Ausonium, 1, 11 apud Damasum , apud Ambrosium, 1, 5, 8, I 1 apud rudentium, 18h apud Claudianum, 5, 8, 18 apud artianum Capellam,
apud uxorium, apud Dracontium, 8, 13 apud Boethium, 1, 5 apud Ennodium, 1, 5 apud Venantium Fortunatum,1 apud Gregorium agnum, apud Eugenium oletanum, in inscriptionibus apud uechelerum.
Nemo igitur metria neotericis saepius usus est quam AusoniuS, quin etiam praeter 13 omnia metra neoterica quae carmina poetarum posteriorum exhibent, apud Ausonium iam inueniuntur. etrum 13 apud Boethium demum reuixisse mirum non est intra' enim demonstrabo eum hoc metrum petiisse ex erentiani ipsius libro
coni Leonem l. s. p. 294.' coni Caes. Bass. p. 271,25 et Leonem l. s. p. 292. ' p. 52 coni etiam supra p. 28 adn. 3.
39쪽
- 35 Denique memoratu dignum est omnia metra quae Ausonius a neotericis mutuatus est, extare in Sereni fragmentis uel inuenta
Primum animaduertendum est apud Ausonium neque uersus extare quorum syllaba paenultima contra morem c0nrepta Sit, neque uersu reciprocos. Hoc eo magis mirum est, quod Ausonius ab
ineptiolis haud ita mersus erat. Satis enim superque hoc demonstrant eclinopaegnion et epistula qua de ostreis egit ' Accedit, quod Ausonius rationem, ' carmen satis serium, ex 42 uersibus rho palicis composuit m uersus, quos Di0medes' appellat γfistulares , a monosyllabo uerbo incipientes gradatim crescunt .ε Quos unde Ausonius sumere potuerit, non facile est perspectu, nisi putamus eum Homeri uersum' c καρ Ἀτρείδη, μοιρηγενες, ὀλβιώδαιριον imitatum esse. Sacerdos' enim aperte dicit so Latinum exemplum non repperisse, et ex Vergili uersu 'iquarum quae forma pulcherrima Deiopea uerba commutans format inopalicum quae quarum specie pulcherrima Deiopea. Diomedes praeter Homericum uersum nullum adfert, Servius, ut semper fecit in libello de centum metris , huius quoque generis
rem tibi confeci, doctissime, dulciSonoram. Praeter metricorum exempla quinque inueni hexametros rhopalicos; nonnulli tamen utrum magis casu an consilio rhopalici iacti sint, uix discreveris. Ῥrimus quidem quantum n0s nouimus, inopalicum Latine scripsit ortyrius.
Soucheanos adforo, quod Thesaurus linguae Latinas eisdem utitur. e uero lectores semper cogantur fas tabulas adhibere quibus numeri paginarum Schenklianarum et oiperianarum comparantur uncis has inclusa addidi.
7 Αon. 1, 72. ' p. 467 15 sqq. . ' Opt. ori carm. 15, p. 17 ue. reliqui conlecti sunt a uellero,
40쪽
epistulae 1 226 S. 309 Ρ. . Accedunt 1 carmina, de quibus infra agam, ubi hic uersus cum aliis ad strophas coniunctus est. Item de proprietatibus dimetri et trimetri iambici suo J0c dicam.' 2 trimeter iambicus, qui duas formas habet, unam Graecam
Illius formae exempla sunt carmina 48 208 S. 314 . , 67 21 S. 339 .i 155 7 S. 11 .i 205 65 S. 63 .i 395,6 7 164 S. 254 .i, 396, 20-23 165 S. 251 . , 413,1-46 18 S. 270 Ρ in Septem carmina spuria 116 117, 140, 142, 143 246, 310i,
tredecim carmina in quibus hic uersus cum aliis ad strophas coniunctu est,
item numeros congessit Theobaldus Raelise, deos metrica Ausonii, diss. Rostochionsis 1868 p. 23 sqq. ' anapaestus in tertio dimetri pedo uno tantum loco inuenitur 406, 91 176 S. 242 .ilallique somnifero modos. Alii loci ubi anapaesti uidentur inesso in altor 400, 81 uel tertio 192.10 22;392, 18 pedo dimetri uel in quinto pedo trimetri 172, 3 I92 27 20 194 21;195.1 413, 25 415, 41ὶ ita explicandi sunt, ut si uelisu syllabam non faciat, sed pro consonant legenda sit cons. uellor, de re motr. ' p. 289 sq.' p. 41 sqq.
cons. adn. 2.h in udo spondei sedibus imparibus positi iam frequentes sunt, ut sola neglegentia hoc euenire non potuisse persuasum habeam. Itaque non adsentior Luc. uellero qui in libro de re metri ' p. 92 dicit: ac ne in ludo quidem sapientium consulto credo quasi eaenicae artis similitudine ab Ausonio uitiari iambos, sed potius elegantia defectum; nam si hoc uerum est, Ausonius idem uitium in 1 uorsibus 76iens commisit, Tis in ultero, si e in quarto pede. Praeterea Ausonium postas scaenicos imitatum esse e multi rebus apparet, ueluti ex liguris Prologi et Ludiα, X eo quod sapientes plausum spectatorum petunt, quod singulos spectatores adlocuntur 304,4 .