장음표시 사용
21쪽
autem Sic agam, ut quali uniuScujuSque apud Nonnum sit natura et ingenium Stendatur, praeterea, quae ratio inter Singula personas Christumque intercedat, cernatur. Unde omnes totiu Paraphrasis loco S, qui ad Singula perSona pertinent, contuli, nemorum deScripti manca atque curta videretur Alter capite ordine
dicam de diversis locis insignibus, qui capitibus XVIII-XIX Occurrunt ad historiam Domini calamitates haurientis illustrandam idonei.
POStremum capite tertio, addam appendicem, quo omnia notatu digna, quae re prioribus capitibus tractata magis explicant nec tamen easdem ipsa attingunt, disponentur. Hoc mode St dissertationis inauguralis specimine spero fore, ut Nonni christiani fides et religio magi eluceat ejusque evangelii Joanne Paraphrasis aliquanto meliu cognoScatur pluri Sque aeStimetur.
23쪽
TRACTANTUR PERSONAE PER CAP. XVIII XI OBVIAE.
MARIA IRGO SPONSUSQUE EJUS JOSEPH. De Maria, matre Domini, Nonnus, cum evangelistae vestigiis insistere soleat, duos tantum loco habet Sicut ipsum evangelium. En paraphrastae verba:
24쪽
N. 5. Quod ad ornatum verborum foresque dicendi attinet, quamvis his locis, quibus agitur de Maria, plurima inveniantur poetarum more, ut junt, epitheta, haec tamen omnia id maxime Spectant, ut virginis matris Christi dignitatem atque honorem eXplicent. Nam, ut mittam Vocem συνεστιος apud poeta Satis Sitatam, cetera ad Mariam Sive Θεοτίκον SiV παρ ενον pertinent. Vocabulum autem, quo Nonnus Significavit Mariam esse Dei matrem, Si Θεητύκoc, quippe cum Verbum θεοτίκος'), quod apud Scriptores frequens St, metro dactylico carmini non congrueret. Sed nuncupando Chri Sti matrem dys irώχον - adhibet autem hanc vocem tantummodo de Maria idque ter h- utitur vocabulo Scriptorum ecclesiasticorum atque theologiae proprio. Neque enim apud auctore profanos neque in Dionysiacis occurrit. Sed primu SOrigene hac voce usus esse dicitur. Nam Socrates in Historia Eccle-
Ταρ, πλατε υς ζήτασε in Tum deincep idem Vocabulum scriptum
videmus apud Alexandrum episcopum Alexandrinum ), Ephraena ), Cassianum ), Cyrillum Alexandrinum ), Vincentium Lirinen Sem q).
Atqui inter omnes o convenit Mariam Vocandam SSe Θεοτίκον propterea quod, ut ait CyrilluS, Θεος ιμεν ὁ Αογος ἐν, γεγονε σε καὶ
' Cf. Jo XIX, 25-27. Par. I, 9 66 XIX, 35. ' Cf. n. 69. ' M. P. G. LXVII, 8l2, Η. E. VII, 32. y Cf. n. 0. ' M. P. G. XVIII, 568.3 Assemani S. P. N. Ephraei Syri opera omnia quae extant, graece, Syriace, latine 3, 200. ' Μ. . . , l. ' M. . G. LXXV, 1400 LXXVII, 3 176 M. . . , 58.
25쪽
Stici mutuatu est, eandem vim atque notionem Subjeci SSe atque illi subjecerunt. Id in Paraphrasi passim quoque patet. NaturaSenim maxime inter Se di Stinctas divinam dico et humanam, tribuit uni Christo, secundum alteram aeterno Maria virgine genito secundum alteram. Ergo Sicut Chri Stu ab e Vocatur θεος νηρ ), ita Maria θεητίχος ideo, quod Chri Stum, qui St Deu S, Secundum naturam humanam genuit. Abhorret igitur Nonnus a decreto Nestorii, patriarchae Constantinopolitani, quo duos esse Christos, alterum Filium Dei, alterum filium hominis, docet, eaque de causa Mariam non Dei Sed hominis
Huic doctrinae opposuit Cyrillus duodecim, ut Ocant, anathematismΟS, quo anno 3 p. Chr. n. concilium Ephe Sinum confirmavit. Itaque Nonnus propriam Oci θεοτύκος notionem ignorare ipSoque vocabulo temere et inconsulte uti haud potuit. Nam iisdem fere Nestorii et Cyrilli temporibus vixit, quamquam certum non St, utrum ju Μεταβολαὶ tempore praece SSerit anathematismo Cyrilli necne. Incidit enim hoc loco re controverSae plena dissensioni inter doctos, quaestionem dico de definito tempore, quo vixerit ScripSeritque poeta. Nam cum multi nostrae aetatis viri docti Nonnum circa annum 400 florui SSe censeant, alii eum ad Scribunt tempori, quod est inter annos 440 et 490 ). Quidquid est, Panopolitanum nostrum re convenire cum Cyrillo
habet dubitationi S. Huc referri potest quaestiuncula de verbo D sώπαις , quod in ParaphraSi est παρ λεγώμενον. Quaeritur enim, utrum haec VOX significet hoc loco Dei filia' an . quae filium habet Deum .' M. P. G. LXXV, 1400 de Origene cf. E. Neu bert, Mari dans regii se Anteniceenne, p. 33-l35 Lecosire, Paris I908 de ceteri locos laudatoS.
Joanne ChrySOStomus, quamquam re con Sentit, Voce θεοτοκος nunquam
26쪽
Utrumque hac voce Significari OSSe quam certissimum est '). Nec tamen equidem dubito facere cum Daniele Hein si in Aristarcho Sacro, qui apud Onnum huic Voci notionem Dei para ' vulte Sse subjectam. Haec enim Significatio optime congruit tam locis
quae in Paraphrasi tantum transitive accipi possunt. Accedit quod Sophocles in exico suo unam tantum hujus vocis interpretationem habet, Sc. . hi si ci d iis ii e ). Inde id saltem efficere mihi videor eum persuasum habere apud Scriptores Saeculi primia Chr. n. Sque ad auctore saeculii Chr. n. undecim aliam hujus vocabuli notionem non Occurrisse. Tamen video Antonium Ballerinum in vertendo Sermone S. Germani, patriarchae ConStantinopolitani, in ingre Ssum sanctissimae Dei parae, ubi idem vocabulum Scriptum legimus, bis Scripsisse Dei filia' q). Cui non assentior. N. 6. Alterum beneficium matri Domini praecipue datum, in quo confirmando et testificando Nonnu multu eSt, perpetua atque constans est ju virginitas 3. De qua haec habet:
Quae Omnia vincunt Nonia persuasissimum fuisse Mariam virginitatis decus illibatum Semper retinui SSe. Nec Sine cauSa hoc Mariae privilegium, silente Joanni evangelio, copioSiu explicavit et persecutus est. Etenim extremo Saeculo quinto JovinianuS Virginitatem Mariae destruebat, dicens eam pariendo fui SSe corruptam V ), Helvidius autem et Antidico marianitae Mariam post partum Virginem non perman Si SSe sed nupSiSSecio Seph contendebant ). Sed has opiniones satis late diffusa esse inde patet, quod Hieronymu operae pretium esse duxit in Singulis a se editis' Cf. n. 2. Par. IV, 252 XXI, 91 cf. n. 2. Par. IV, 5 f cf. n. 72. E. A. Sophocles, Gree lexico of the Roma an Byzantine periodS,
' M. P. G. XCVIII, 291 299. ' Cf. . uiper, O. l. p. 362 Sq..' M. P. L. XLII, 45 Aug. demaereS. 2.' M. P. L. XXIII, 203, ter adv. Helv. 9.
27쪽
libris adversus Jovinianum et adverSu Helvidium ea impugnare. Mirum igitur non Si paraphraStam perpetuam Dei genitricis virginitatem prae Sertim quatenti Maria in ipso Christi partu et post partum virgo permanserit, diserte circum Scribere voluisse. Omissis
aperte indicatur virginali Christi conceptio, imprimis notanda Sunt Vocabula in Signia , c ris ιν et mistocis σι , , quodio Steri u Vocabulum in Paraphrasi semel tam tum modo legitur ). Cum enim Voci cibo. Vis et notio Sit dolore puerperae V, tranSferatur tamen eadem ad ipsum partum Sine ussa dolorum Significatione. existit quaestio utrum locis laudati Verbum coora Valeat partu SV
an partu dolores . Nonnus autem Mariam virginem cum Diocli να tum περ ocυσινα appellat Attamen vocabulo posteriori Mariam partu dolores non expertam Significatum voluit, quippe quam Vocet Θεητοκον, παισοτοκον, τεκosoαν ). Non eodem igitur modo eam re τε ocioσινα
appellat, quo in Dionysiacis linervam ), quin etiam Auram a Baccho Violatam quae inducitur
Tales enim dicuntur, quod illa nunquam partum edidit, haec tum primum in eo fuit, ut pareret, antea nunquam. Verum Mariam matrem virginem hoc epitheto celebrat perinde ac Proctu S. archi episcopus Constantinopolitanusq) qui Dei genitricem laudibus effert. Filii ejus ortum atque initium nascendi hunc in modum explicando
28쪽
Neque contra dici potest vocabulum resto υσιν non latiu patere quam partu dolore non experta ' ideoque Mariam e naturae legibus Filium peperisse, mirum in modum doloribu Stantum Sublati S. Etenim mater Dei, poStquam partum edidit, plane et aperte a Nonia O
quamquam Filium genuit, virgo permansit. Haud dubie igitur consentit Nonnu canoni tertio synodi Lateranensis anno 649 coacti: . Si qui Secundum Sanctos Patre non confitetur proprie et Secundum Veritatem Dei genitricem Sanctam semperque Virginem et immaculatam Mariam, utpote ipsum Deum Verbum Specialiter et Veraciter . . . AbSque emine concepi SSe ex Spiritu Sancto, et incorruptibiliter eam genuisse, in dissolubili permanente et poSt partum ejuSdem Virginitate, condemnatus Sit ). Ex definita Vocis Nonnianae residis si Significatione fortaSSequi Spiam duxerit vocabulum soli,cli, ' de Maria virgine dictum idem Valere, Sc. partu doloribus felix'', i. e. partu dolore non eXperta . Attamen, quamquam haec interpretatio ab exqui Sito paraphraStae genere dicendi non abhorret, ceteris loci S ubi Voca
certum est vim hujus voci translatam esse ita, ut notio dolori S, qui Significatur Oce ouo ἐς penitu evaneScat. Primu enim locu probabilius Vertitur: fratrem fertilis investigatorem maris' '). Quod autem attinet ad alterum, Sive vertas cum Heliasio: ad civitatempi Scosam' ' Sive malis: ad civitatem partu hominum felicem
' Par. XIX, 143 cf. n. 4. ' Versio e insit.' Hein Siu interpretatus esse videtur nomen proprium Beth Saida, NI A 2 i. e. domu venationi S marinae , cf. Dion XIII, 8T: ευωδινος 'Aφιδνης, equo oppido Marcellus dicit: celebre par Se mine d'argent , ed. min. III, p. 195 Dion XIII, 6T: Σαρδιας ευωδινας.
29쪽
longos capillos habentium Galilaeorum , quis est, qui cogitet de doloribus partus Unde patet vocabuli His νιν vim in MetaphraSieSSe partu felix , non de Signati doloribus. Omitto Voce εο υσ1 Significari posse eum, qui felici partu editus est, qua Significatione in araphrasi admissa contextum orationi SNOnnianae plane corruere incurrit in Oculos. Neque fieri mihi posse videtur, ut quis, ratione habita Sententiarum laudatarum, vocibuSευέ σεν et απειρωσεν Significari putet Mariam sine partu Joannis matrem extiti SSe. Omnia enim eo Spectant, ut poeta, quod ad Mariae virginitatem illibatam attinet, nonnisi de ipsa deque Filio ejus Christo Domino agere videatur. Profecto paraphraSta Verba
ασπορος '), λώχευτος ' more poetarum addidit, ut planum faceret Oannem, utpote qui νη i. e. Vir adultu e SSet, non ni Si per abusionem Mariae filium nuncupari. Verumtamen hoc, quod re ipsa monet, addere ridiculum erat, ni hunc filium per abusionem dictum opponeret vere Filio Christo a Maria matre eaque Virgine edito. In verbis denique ceteri horum commatum, ut κορεεην ), ρε λοπὰρ θενε μῆτερ ), SiV in VerSi interpretando
quo virginita more poetico opponitur conjugio, non St, cur hoc loco minoremur. Cum quaestione de virginitate Mariae arte conjuncta Sunt ea, quae m. T. Nonnus habet de osepho, matris virgini SponSo. Sunt autem haec:
Desideratur in Paraphrasi tertius evangelii decioseph locus,
phrasis descriptio totius loci o. VI, 4l-54 desit. Quam deesse ipse librarius in codice Marciano indicavit, Spatio complurium VerSuum non expleto De hac lacuna ceterisque hujusmodi recte KOchly: ParaphraSi in V, inquit, lacuni deturpatam esse interrupta verborum rerumque continuitas aliquot loci tam aperte clamat,
' Par. XIX, 144 praeterea III, 28 XII, T. ' Par. XIX, 45 .' Par. II, Dion. II, 56. ' Par. XIX, 139 φιλοπάρθενος Dion. II, 22 46. ' Cf. Jo. I, 45. ' Cf. Jo. VII, 3, ubi Josephi mentio non fit. J Jo. VI, 2.
30쪽
ut eos simpliciter enumerasse sufficiat Longissima quidem lacuna est post m. v. q63, qui VerSu υστατἐ i or φέγγος ἐλευσεται ill- γενεέης bi fere idem OSi tu in causa fuit, ut intermedia reSpondentia evangelii verSibu 6, 4l-54 errore omitterentur' ).
N. 8. Quae sit os ephi indoles et quae ratio intercedat ei cum Maria, describit Nonnus uno tantum vocabulo adhibito nempe oo εος ), quod Significat id quod est secundum jus divinum V. Sanctu SV, justus ' Hoc nomine u Sti appellatur oseph a Matthaeo ), eodem persaepe in Historia Josephi fabri lignarii, ut: Quaeramus virum justum et pium, cui committatur Maria usque ad tempus nuptiarum V tum: Cecidit Butem Sor Stiper Senem pium Josephum justum V denique: - Surgen itaque Sene justus Josephus, accepit secum Mariam virginem. Et venerunt Bethlehemum V 3. Ex quo intellegitur paraphrastam loco laudato acceptam ab antiquis opinionem dedosephi
ju Stitia Secutum Sse, Sed pro vocabulo ἐκαιος, quo utitur Matthaeu S, adhibui SSe vocem δοιος Hac autem Oce poeta con SultouSuS SSe mihi videtur, praesertim cum habeat de Deo Patre: νέκαιε τἄτερ, Sicut ipS Joanne S: τἄτερ σέκαιε ), neque Vocabulum Joanneum σικαε ooυνηρ vitaverit. Sed ut apud Matthaeum Joseph Mariae dignitati consuluit ita, ut nollet eam traducere ', .cum SSet u StuSV Sc. σέ κα εος ο ν ' Sic poetam pium habitum JoSephi Sponsi erga sponsam Mariam illustrari voluisse vocabulo magi Sacro sto veri Simile est. Unde fit, ut religioSe quoque addat vocem βού, μενον δ υἱὼν Ῥωσὴφ . N. . Reliquum St, ut agam de fratribus, qui dicuntur, Domini. Loci autem, qui huc Spectant, sunt '):