Quaestionum Lucianearum capita quattuor

51쪽

43S0oundo loco Schwargitis,' ut fidem histortuam Dom01ui uti philosopho deta aliat, mirum HSSe dicit, quod neque

aequalium neque in Soquontium Scriptorum quisquam ante Elin apium nominaverit talem Virum, qui Soditionem in contionem pr0gr0SSuS Seda ViSSet, qui t0t0 p0pulo publice iugontem OrtUUS, p0Stea ad 00 cultu S 0SSet, ut lapi S quo lassus nequieSeero SolituS QSset, adoraretur. Male, . nisi mo fallit animuS, miratu S QSt. Quaero: quis tandem anto Euna pium Lucianimi ipsum commemora Vit 3 Nemo, neque aequalium neque p0Sterorum. Olim VV. dii. hoo eXplicare Studuerunt

eo, ut dicerent, Philostratum omnino de eo tacui SSo, quod Luciano ob ingonii varietatem insensus fuiss0t. Sed eum ne hoc quid0m domonstrare potu orint, mihi verisimilius Videtur, Philostratum tacuisse, quod omnino pauca illa Scripta

sophistica vol rhotorica a Luciano conscripta QSSO 110ScienS, eum in numero sophistarum omnino non haberet. Luesania Senim tanta satyricorum libellorum seriptor gloria it irebat, ut modiocrem illum quam rhetor deporta Verat, mox prol SUSobliteratam osso consentaneum Sit. Philostratu S Vero, Si privata ira ita oboauoatus fuisset, certe e. c. ASpnSium

S inphi Stam, qui ipsius patri inimicissimus fuit, y aut sit sentio praeterisset aut ei maledixiss0t: attamen moderate et pro

1881 p. 334.

3) do inimicitiis Aspasti ut patris Phil0strati alibi s080 verba

lauisso Philostratus dicit: quo in libr0, aut uno aut pluribUS, nune amisso Luciani quoque fortaSSo mentio facta erat.

52쪽

niret, hunc Scriptorem, quamvis Superstitiosum, tamen animi minuti aut angusti fuisso non erodemus. Sed Si revera Philostratus nihil d0 Luciano ut do duorum contemptore attulit, simul habemus oXplicationem, eur de Demonacte quoque tacuerit, qui non Aouus ac Lucianus cogitavit dediS atque religionibus, quae a Philostrato permagni aestimata Stint.' Hoo igitur argu montum SuhWargit nihil valet. D0indo Schwargius do fragmontis Dom0naetis quae in il0rilegiis gra0ois non ita rara inveniuntur, pauca addidit. Sod his neque Seli vargius satisfecit, neque, qu0d Valde

miror, Ziegel erus neque WichmannuS ea omnino attigerunt, quanquam in hac re cardo quaeStioniS VerSatur. Schwargius tria tantum diota Demonautis novit ox Ionii. Stobaeo et Ioan Dama Soeno deSumpta; cogitaSSe non vid0tur n00 40 Antonii Mariniivo florilegiis, ne de Commentation0 Fr. V. Fritgsoliti, qua0 Rostochii a. 1864 primum edita nunc demum in oditionis viri praestantissimi Vol. III. p. 2 pag. X - XXVI repotita est.

Enumerata sunt a FritZsolito fragmenta XXIV, a quibuS nonnusta Statim secernenda sunt, quia sino dubi0 aliis philosophis tribuonda sunt. Itaque praetereo fraglai. IX.

XXIII. XXIV.

ipsa roligio vi lotur Dom0nautis Ut Lueiani quasi quaedam e ipula fuiSSe, quorum utrique commune fuit superstitioni S odium averrimum, ut ViX Statui p0Ss0t, utor 00rum liborius do robus sontiret diviniS.'

53쪽

45 Duo vero fragmenta, quae deinde a Stobaseo momoriae tradita sunt, nihil dubitationis admittunt fragm. III FritZsoliti Stob. 1lor. 2l, 8 -ερω

0d. Combesis), cum lemmate Λ μωνακτος. Sequuntur ea, quae in aliis florilogiis sub nomino Demonaetis inveniuntur, apud Stobaeum Vero aliis tribuuntur

Fritgsuhius p. XVI D0monaoti ha00 verba attribuit, sed quae addit, ut sententiam muniret, mihi quidem parum Verismillia vid0ntur. In erodibile enim est, lemma υνιι φ Πντος 0X 16, 29 in hunc lovum arruptum esse. Probabilius reSoveniSS0 videtur sic: Loous attributus orat Antiphonti, S0deum lemma Casu aliquo omissum esset, compilator tyίβλουτων παραλλί λ ων, qui hoe loeo Stobaeum usurpaVit, hune locum sei attribuit auctori, cui ant000dens a Stobaseo addiutus

54쪽

0rat, i. e. Democrito. J EX nomino Domoeriti duino0ps DomOnaetiS nomen corruptum eSt, quae duo nomina in hoc libro Parall0lon Saopius e insu Sa Sunt. Saul pius igitur Suo iuro hune loeum inter AntiphontiS fragmonia rooepisso mihi videtur.

Add0 iam alia duo fragm0nta, quae FritZSuhius, qui

GO φισιαοὶς di daσκαλίας ἐστίν. Etiam hie loeus a Stobu001lor. 29, 91 reotius assertur eum lemmate is sicli 0υς, ad quem optime quadrat, ef BernayS. Pholii in p. 130. Haseo omnia habemus fragmenta quae in Stobaeo invo-niuntur, atque aut ab hoc aut ab aliis Donio noti attribuuntur. Si complectimur omnia, duo tantum 1 0Sinni, quae haud dubi0 D0monautis sunt. Haee sunt apophthegmata, in quibus Demona X ut tortia porsona loquitur: ita quo Waolismuthio assonti0mur di00nti η Molit minitor ist durKynther Domona X, Von dona das Parali 0l0nbueli galliroiulio nomon et tiri, uls Soli risi stellor dona Stobaeus unb0kniant.' Appono deinceps ea fragmenta, quae a Stobaeo omnino

55쪽

in Lueiano ipso non insunt. FritZSchi HS autem, qui post e. li magnam quandam lacunam permulta hau Si SSe putat es p. XXVI), cum dieat, alia severa', alia iocosa' fuissonp0plithegmata, quorum illa abrepta essent laeuna, litio 'quinque apophthegmata, de quibus agitur, ex nostro libello Lucian0o int0gro fluxisso arbitratus est. Sed hoo minimo verisimilo vid0tur: primum quod Stobaeus Luoianum Seriptorem omnino non novit, deinde quod singula s0vera 'apophthegmata etiam in iocosorum et amoenorum ' Luciani nilmero leguntur, ef eo. 20. 32. 5l. 59. 62. Denique n0Seio an haec quinque ap0phthemata , praecipue qu0d ap. FritZSch. XVI. est, non severis' illis, quae Fritgsolitus d0pordita voluit, Sed potius amoenis', Sive, ut graeca adscribam verba Luoiani loiς ευσεπως τε βs a καὶ ἀστείως λελεγι ε-ν0ις' c. 12) appononda fuserint. Nequo igitur dubitandum eSt, quin haec apophthegmata OX alio quodam fonto hausta

sint.

56쪽

48 Quae cunn ita sint, quoniam alium at suo Luciani col-l0otion0m illotorum Demona utiS OXtitiSSO QOn Spicuum est, num tuis etiamnunc de ficta philoSophi persona uogitabit, cum praesortim haec quae collegimuS 1lorilegii r0liqua, quamquam nequaquam pendent e Ludianea Vita, optime cum oti Congruunt γViduamus nunc quomodo quae SuperSunt fragmenta D0monautis hane sontentiam fulviant. Sunt autem ha00 D. VI Fr. Anton. p. 209, 42. Ma X. II p. 585 Ioan. Damasu. Cf. Stob. ed. Mei nolle IV p. 196 Ix suor aris Oς' O

58쪽

His omnibus locis adseribam unum, qui etsi Sub nomine Demonaetis traditus non est, tamen huius phil0Sophi 08Se0Xistimo. Loguntur enim in Georgid. cod. Laur. fol. 61 haseo

59쪽

plano Soeundum fragmentum verum Donion notis retinuitqu0 prius eum lemmate si sicύνακτος ὼλ AL M0Zq. Sud d0 fragm0ntis Dom0naetis lineo haetenus. Non orat mihi prop0Situm, ut de Singulis eorum omnem remoVerem dubitation0m, hoc domonstrare Volui: haee fragmenta non modo non esse neglegenda in quaeStione quam tractamuS, verum etiam eius discrimen fauere. Nam Si qui S ea. quae hoo 90oundo lo00 attuli fragmenta animo CompleXUS perluStraverit, aliquantum interesse intor haec et ea quinque quae apophthegmata nomina VimuS QOneedet, eum apophthegmata Demonactem cum aliis fortuito uolloquentona indueant, ha00 tamen fragmenta e philosophiae praeceptis aut ab ipso aut ab a0quali conseriptis desumpta sunt. Itaque quoniηm Supra ost0ndimus, illa apophthegmata non fluXisSe o Luci neu vita, nune t0rtium do Demonacte philosopho librum erodomus 0Xtitisse, ita quo de philosophia eius autum sit. Haud in opto igitur FritZsuhius i. c. p. XXV suspientur: quamobrem paul0 90St m0rtem Demonautis alius philosophus et ha00 Demonactea et Sino dubio alia generis sejusdem in lucemodidisse eonS0ndus est.' Itaque fortasse diseipulorum aliquis

haec ex ore magistri excepta litoris mandavit. Tumon nescio

60쪽

no ς' digito demonstrant, quod quidem Videam, Scripta phil0S0plaica, quae nemini nisi- Γε Laidευs νοις ' placere

Sed quo modo cunque haec res se habet, nemo diutius rogitabit ilo Selawargii Sententia, quacum qua ratione ea quae de fragmontis eXposui concilianda sint no ipso Argo sui dena perspicacior homo videbit. Itaque quae r0liqua assertilio argum0nta multo breviuS refellere conabor. Tortio igitur loco Suhwargius admiratur, Cur Lucianti Shuno illius notatis suspi0ntissimum virum n0quo in aliis tot ScriptiS USquam commemoraverit, neque ei libellum quemquam dedicaverit. Anto omnia Demon autem nominandum fuisse in o. T. Eunuehi, ubi fυιό χε f 0 ουν -ὶ ΛΓνιουν'0adom fere contra Phaborinum mOVentur loca, quae Vit. Dem. c. 12. 13 narrantur a Demonaulo dictu . Sod SuhWargius non Observavit conSuetudinem Luciani, qui aut 901 raro aut nunquam ViVum quemquam nomine in Scriptis Suis appellavit. Itaque et in mortuos domum AJ0Xandrum

De altoro isto argumento, Lia uianum Dem0n acti lib0llum non dodietisse, mihi diSS0rondum 0SSe non puto. Nam eXiguo laboro decem illorum temporum Viros enumerare Vellem,

quibus Ludianus libros dedi euro vol potius opistulas scribere potuiss0t. Atque eodem iuro negarem Philonem, Cronium, Sabinum, Timoclem, Celsum unquam eXtitiSSe, quippe qu0S