장음표시 사용
341쪽
για καὶ ανθρωποι. οἱ δὲ Ἀγυλλαῖοι ἐς Αελφους ἔπεμπον, βουλομενοι ακέσασθω την αααρταδα. η δὲ IIυθίνὶ σφέας εκέλευσε ποιέειν, τα καὶ νυν οἱ 'Aγυλλαῖοι ἔτι ἐπαελέουσι καὶ γαρ ἐναγουσί σφι μεγαλως, καὶ αγωνα γυμνικον καὶ
ἱππικον ἐπιστῶσι. καὶ Ουτοι μὲν των Φωκαιέων τοιουτω Moca διεχρησαντο. οἱ δὲ αυτων ἐς το 'Pηγιον καταφυγοντες,
ἐνθευτεν ὁρμεωμενοι, ἐκτήσαντο πολιν γῆς τῆς Οἰνωτρίης
mutata dixit Aos hylus in Prometh. 694, ubi vid. Blomsold. in Glossar. Alia, quae vel magis ad nostrum locum pertinent, praehot Foosii Oeconom. IIippocrat. p. 157; ἔμπηρα
sunt membra capin aut mutilata indeque non prorsus absoluta, vid.
ibid. p. 203 ot cons. Horod. I, lusi
virginos dieotitom τας αμορφους καὶ u πήρους. αποπληκτα eorporis partos dicuntur rosolutas et dobili
intae, exstincta nervorum vi, stupi-
nitur VIII, 140, Ionicam dicunt
torminationem, quamquam ea alii quoque multo posteriores scriptores snnt usi. Tu vid. Creugeri not.
ad Olympiodor. Commenti. in Alia ib. I. pag. 65. - In seqq. aptis usus est verbo ἐπιτελειν, quippo quod verbum de saeris faciundis Iudisvo instituondis solemno. Vid. ad Ctesiae fragmm . pag. 436 a molaudata. - Quod ad oraculum at- titiot Agyllaeis s. Caeritibus a Pythia datum, eo Limburg-Broviser
Histoiro do Ia eivilisat. II, 4. si vo Vol. VI. p. 141) humanitatis et pietatis per oracula propagatae ne nutritas sensum doelarari arbitratur. Quod vero Dolphos seiseitatum mi. sorint Cnorites, cum in sua vel urbo vel torra idem consilium po-
toro licuorit, id ex magna vi otauctoritate thooerntiao, qualis apud Etruscos floruorit, repoti vult Mi- eali Storia ete. II. p. iri. Cumonim do inaceis intor elis iisdem-
quo expiandis ageretur, Graseum deum Eumque primarium eonsuli consentnneum erat ab ea urbe, quae
ab ipsis Graecis s. Polasgis olimeondita sorobatur atqno Ah oo indotemporo huius rationis memoriam retinebat et eolebat. Inter Pho- oonses et Italos, Romnnos quoque, quaB Tntiones maturo iam in
torcesserint , disquisivit Κlans en Aeneas u. dio Ponat. II. p. 6oa seq.
parentare potissimum ad mortuos rosortur, indeque ad heroum ntquo Manium euitum. Vid. Πorod. II, 44 sn. Plui. Aristid. cap. 21. Cons. Gregor. Corinth. do dialoet. Ion.
g. 100. pag. 515, ubi legimus: ἐνα γίζειν ' eto rores ἐπι ερειν ἡ θυσιν
ἐκτήσαντο πολιν γ ῆς τῆς OLνωτριης ταυτηνὶ Arridorot, quod Selimoigh. coniecit ἔκτιοαν pro κτήσαντο), nisi id ipsum eontinuologoretur, ut vix probabilo sit,
idom paulo antea olim exstitisso. Larchorus maluerat ἰκτίσαντο. Nou
trum heno. Est enim Lerisceri sol nequi inerunt, quo ipso indieatur, non primos suisso Phoeneon. sos, qui hoc in loeo urbem eondi dorint, sod antea in m alias aliarum illic eontium suisse sodes. Quaro ἐκτήσαντο nolim reddere possederunt, ut socii Eltκ Qua ost. Herodd. p. 11 Seli eighae agoro adversans ipsoquo proponens coniecturam ἐστήσαντο sti. o. exaedi earundurhem , minime noeessariam illam quidem. Vulgatam, quam recto rotinuerunt recenit. Edd., tuitus quoquo ost Groteland in: Bltilior. s.
342쪽
Ioniam in hane tirhem deduxerunt edocti n viro Posidonino ole. Congruit ipsnm urbis nomen, quod
origino Etruseum in huius contis monumentis Oeenrrit FFAIA). Vi do Iluonter. Vel in pag. 15, qui hoe
saetum esso oxistimat anno licia anto Chr. n. Ex ipso tam n nomino ni
ἰνωτοίη terrn non universa, quam nos dieimns. Italia ost, verum olus pnrs quaedam australis, quam ipsam Horodotiis Italiae quoquo nomino consignavit. Vid. Brod v. in Urn-Nolog. Horcid t. pag. XXVI. Undo Iouimus apud Ammian. Marcolain. XV, s. q. nhi vid. interpretes Phoeaeens Inm istoriam nonnullos in Luranis Vol iam condidisse. Oenorei onim olim habitnbant Brutatium agrum et Lucaniam, of nnio Rahollorem invasionom ora Oeeldenis talis quoquo usqno ad Posidoniam
Clarh. Od. Caissord. Graecum uria his D men, qunto Horodotus offert, in omnibus numis reporitur, postmodo vario pronuntiatum, undo otiam in soripturn vnrintum, mononio Nnonloro Volia in Lneanion pnet. 2 22 , qui varia hine orta
3 6. Cyrniam, Horeulis si inm. Aquo Graoeo dientur Corstea insula nominat servius ad Virgil. Eel. IX. 30: quod cur negot schwzh., quidem non perspieio. Roetius illo iudieat de Bonodieti eonioetura sinflet. somin. philol. Lips. Vol. II. T. II. p. 2833, qua legendum sit 11ος Mντα. ut paludum, in quibus Phoenoensos tosto Dionysio Πa lieare. I, 20 Veliam urhem condi derunt , nomen uerit κυρνος.
343쪽
χομενοι, ἐξέλιπον τὰς πατριδας. οἱ δ' ἄλλοι Ἱωνες, πλ11υ
distinenondae coloniae, a viris doetis in unam tomoro consusne, quarum prior Claromoniorum, quuBtosto Eusebio incidit in Olymp. XXXI. l. Abdoram diaeta est a Ti
mesio, altera posterior Teiorum, qui Porsarum dominationem fugientes hue soso recoporunt urbemque donuo condiderunt, Olymp. LIX. 4sivo 54l a. Chr. n. aut anno 54an. Chr. D. , ut roetius nobis statuore videtur C. F. Hormaim, qui Abdo
rae res aesturntius pors cuius ost
mus itiatis θεις pro sξελαθεὶς,
quod Ox Aldo propagatum tuetur Piorsonus ad Moerid. p. 13, apud quom alteram sormam ἰλληνικῶς
diei tostimus. Et bono diei ἐξεχα-
te in Attico seriptoro . non est quod nocemus. sod Horodotum asperiores formas diligero. apto monuit Sehwoisthaeuserus. Accedit pra toron librorum auetoritas, qui in asportori illa forma plerumque conia spirant, ut I. 173. III. 4n. 51. IV, 4. V, 145. Quare a mo impetraronori potui, ut Ared vium siquorer.
p. 345 in his omnibus Ioeis contra eodd. auctoritatom litorulam j ei iei tom. Apud Pausnniam endem formae variolas, ut modo si non , modo cum ii in litorn invoniatur.
344쪽
Μιλγίων, δια μαχης μὲν απικέατο 'Αρπάγω, καταπερ οἱ ἐκλιπόντες, καὶ ανδρες ἐγένοντο ἀγαθοὶ, περὶ τῆς εωυτου
ε καστος μαχόμενοι εσσωθέντες δὲ καὶ αλοντες ἔμενον καταχωρην εκαστοι, καὶ τὰ ἐπιτασσομενα ἐπετέλεον. Μιλ σ οι δὲ, ώς καὶ προτερον μοι εἴρηται. αὐτω Κυρω ορκιον ποινὶ σαμενοι, ησυχίηΠ' ζγον. Ουτω δὴ το δευτερον Ιωνιη ἐδε
δουλωτο. Aς δὲ τους ἐν τῆ ηπείρω Ἱωνας ἐχειρώσατο υρπαγος, οἱ τὰς νήσους ἔχο-ες Ἱωνες, καταύρωδήσαντες ταυτα, σφέας αἰ τοὐς ἔδοσαν Κυρω. Κεκακωμένων δὲ Ιω- l70
νων καὶ συλλεγομένων ουδὲν εσσον ἐς το IΠανιωνιον, πυνθανομαι γνώμην Βίαντα ανδρα Προὶ νέα ἀποδέξασθαι Ιωσι χρησιμωτάτην ' τῆ εἰ ἐπείθοντο, παρεῖχε αν σφι ευδαιμο νέειν Ἐλλθνων μαλιστα ' ος
i. e. ciam Iones his malis i. o. bollo a Porsia illato eorundemque imporio ipsis imposito essent anheli alque nihilominus i. o. quamvis Paruis essent subditi) in Panionium ut anto Porsariam imperium soliti orant) eonvenirent ete. Unde mihi quodammodo patere videtur, Ionibus . qui Persis se dedissent, . eam rot pnblieno formam, qua arat a usi fuerint, osso permissam ipsamque libertatis speciem quandam effie re-
lietam, ut, quemadmodum anton sacere consuerissent, Panionium eonisvonironi ne de robus eo inmunibus
npud Nostrum 1 I, Iun. V, 27. VI 2 3. 27. VII, IsI. VIII, 68. I. a.
frequentor dixit Nostor I, 207. II, 24. III. Id. 82. lso. IV. 97. VII, M. VIII. l . IX. 58; quo eodem sors sonsu ἐκτερεσθω γνώμη ' V,
an, ninus αποφαίνεσθα γνωμην, do quo dixi d Plutareh. Pyrrh. p. 61. - Do Biante, qui admodum provecta aetato fuisse videtur, cum haeo Ionthus suaderet, os. noti. ad
345쪽
νους καὶ ἄρχo-ας αλλων, μυ νουσι δέ σφι ἐν τῆ γωνίη Ουκἔτη ἐνοραν ἐλευθερίην ἔτι ἐσομένην. Aυτη μὲν Βίαντος του Πριηνέος γνώμη, ἐπὶ διεφθαρμένοισι 'I-σι 'γενομένη. χρηστη δὲ καὶ, πρὶν ῆ δια-αρῆναι γωνίην, Θάλεω ἀνδρος Μιλησίου ἐγένετο, το gνέκαθεν γένος ἐοντος Φοίνικος, ος ἐκέ-
um Icmum res iam pertisrsae essene.
65. VI. 35. 125. 128. VII, 221, nee alii Alliel scriptoros. in quihus Lucinnus, Pa abstinuerunt. ut ahundo
346쪽
μεν δή σφι γνώμας τοιάσδε απεδέξαντο. Αρπαγος δὲ καταστρεψάμενος γωνίην ἐποιέετο στρα - 17 lτηινὶν ἐπὶ Καρας καὶ Καυνίους καὶ Λυκίους, ἄμα αγομενος
καὶ Ιωνας καὶ Αἰολέας. Εἰσὶ δὲ τουτων καρες μὲν ἀπιγμέ-
terris otiam suspieari τας αλλοθι, πυλιας οἰκεοι ἐνας aut Otariuένας, ,,ηeriptum oportuisse, aut τας ἐν οἰκημένας. Quorum neu trum placet; eons. etiam noti. ad
rum more, quo victores victam gentem una secum dueerent, copiis- quo suis centinuo illam adderent.
Cares, qui Graecas stirpis volunt esse, primitus o Graeeia ipsa pro- laetos Aegaei maris insulas Oeeu-pn se vulgo narrant, eosdemquo et moreatura et latrociniis maritimis
inclitos suisso addunt. Primus iugum illis imposuisso dieitur Minos, qui primus Graecorum elasso plurimum valuit, nonnullos subigondo suisquo Crotonsibus adiicion-do, alios, qui iugum ferro nollent, Oileiondo, ita ut insulis rolietis ad proxima Asino litora seso reeipe ront ibique sedes figerent. Unde sunt rursus pulsi multo post advenientibus o Graoeia Ionibus, do quibus vidimus ad I, 142. At vero
alia si circumspiciamus, Carum gens primitivas sedos in Asia ha huisso videtur, Semiticae stirpi ae- censenda; Qx Asia progrossa in proximo sitas inanias Cretam prasci otenuit ibique cum aliis huius insulas ineolis quodammodo eoaluissovidotur. Ac Somitieam originomtestantur vocabula quaedam Cariea,
qualia collegit soblonsky Opusce. T. III. p. 94; nequo tino non Perlinoi Homerus, qui Caros dixit σαρ-
in torprotes; tu vid. inprimis Strabonem do huius vocis vi disserentem XI v. p. 661 Cas. Plura dabunt Hooch. Creta II. p. 6 seqq. 200 seqq. Berthoau: Zur Goseh. d. Israolit. p. 192 seqq. Moverat Die Phoenia. I. p. II seqq. , qui Care ex Palaestina repetit gentemquo sive Phooni iam si vo Canaiticam
proprio misso statuit. Leleges nCaribus non diversos nut certo cum iis ita permixtos esse, ut pro una eademque gente merito haberi possint, praetor Herodotum Strabo, Pausanias, alii asserunt. Tu vid. pluribus haec exponentem Raoul Ro-ehotto: Histoiro de Pgtabliss. descolon. Grecq. I. pag. 378 seqq. 384 seqq. ibique Strabon. XIV. pag. 976 s. pag. 661 od. Casauh., qui eum Horodoto plano eonsentit, coll. XIII. p. 900 s. pag. 611 Cas. et VII. p. 321 Cas. Hoe igitur sivorum, Leloges et ipsi ad Asiam
atque ad Semitieam stirpem portinebunt, nequo ad Graeciam, ut
qui utramque gentem contra diseristum Harodoti ae Strahonis tosti monium ita distingui vult, ut Caros ad Asiao populos pertineant aequo ae Lydi at Mysi, Leleges prisco
aovo Graeciam tenuerint ipsam,
unde prolaeti ot insulas et ipsam
Asia o ornm proximam Occuparint.
Quod quidem vir doctissimus mihi haud persuasit, haud nescienti, quam varia quamque diversa do hae Le
347쪽
legum gonte apud veteres tradita reperiantur. Tu cons. Hoeeli l. i. et quao alia exeitavit C. F. Hor-ninma. Grioch. Staalsalterili. g. v.
esso. Et re vera potuit sos otiooro Minos, si qui ipsius imperium ro- usarent aliosque in eorum loeum dueere colonos, reliqua terra iis rolieta, qui imporium ipsius agno
Worsorus in Aeti. philoll. Monace. I, 2. pag. 244 anto μακρOrciet Ovinsori vult Al, quod uti aliis lo- eis additum invonitur, ita tamen
hoc loco cur nocessario adiiciendum sit, nulla mihi idonea apparot eausa. Cons. infra II, 29 init. Sehwoigh. in Loxie. Horod. II. p. Η4 oandem prosori suspieionem, Herodotum sorsitan scripsissor ἐπὶ
μακροταTον; ipsum vero locum sieroddidit: ., quan n ess, averiorum temporum memoriam altissime repete . audita essen cere posui.
Versam personam a. subiectum sint reserandi, verum ad idem istud, quo antocodentia, quibus μεν partieula adioeta est, speetent. Paulo post a Seholiorsh. scripsimus
απαντων virgula a sequentibus so- paranda sunt, ut haee loei indoexistat sentent Inr , ,eum Minos magnnui sibi traeium subogissot ethollo solix esset, Carica gen Omnium gontium fuit e larissima, hoc simul tempore squo ei Harpagus bellum intulit), vol maximo elara
Uoe voro si doelarare voluisset No- tor, aliter scripsisset aut certe particulam verbis κατα τουτον cruorOν χρονον κ . t. λ. addidisset:
sod haec ipsa vortin αμα) satis indicant, non do alio tomporo osso sermonom, sed do eo ipso tompore quo Minos longe latequo imperitabat sellaquo orat bello: in quo gerendo Caribus et ipsis utebatur, quae gens illa aetato omnium sui telarissima. Harpagi vero tempore Caros hane virtutem minime commonstrasse, Nostri verba satis do-elarant I, II4 init. Ad loeulionomμακρω μάustia superlativo additam ot eum vi quadam post positam eons. II, Tu ot Matth. Gr. Gr. l. 46l. . καὶ γαρ ἐπὶ τα κρανεα χοτους ἐπιδiεσθα κ . t. a. J Tria haee inventa Strabo quoquo Caribus adseribit XIV. p. 976 B, usus, quod ad eristas galeis impositas attinet, Alcaei testimonio. Noe dissentit Aelian. Animal. Hist. XII. as, ex
Herodoto prosectus, cui add. Plntaretii locum in Artaxorx. cap. tu. pag. lol6 B. Nunc vero, quum inter sculpturas Assyrias Nini votoris similia cassidum ornamonin, qualia hie Caribus adscribuntur,
348쪽
λοφους επιδέεσθω Καρες εἰσι οἱ καταδεξαντες, καὶ επὶ τὰς
ασπίδας τα σφι α ποιεεσθαι. καὶ Οχανα ἀσπίσι Ουτοί εἰσι οἱ 'l ποιησάαενοι πρωτοι ' τεως δὲ α νευ οχμων εφορεον τὰς ἀσπίδας παντες, οιπερ εώθεσαν ἀσπίσι χρεεσθαι, τε Aαuῶσι σκυτίνοισι οἰηκίωντες, περὶ τοωι αυχέσι τε καὶ τοωι αριστεγωι sin οισι περικείμενοι. μετα δὲ, τους Καρας χροι/ω υστερον πολλῶ Λωριε ες τε καὶ Ἱωνες ε ξανεστησαν ἐκ τῶν νημων καὶ
dotoeta sint, Caros uti Assyriis potiu- lineo aeeepisso arbitratur Layardi Nineve and ita remaina II. p. 338 seq. a47. - Ad καταδιξειν- τες cons. I, 163. - ἄχανα sunt ansae, quibus elipeus festabatur elressehatum, muntihriri. Namque antea ad elipeos portandos loris latis ute-hantur, quibus nomen τεχαμῶνες. Testis est Homerus, apud quem equontissimo istiusmodi lora mo-
morantur, Ili. II, 388. IV, 796. Is A. XI. M. XII, 401 sto. Horodotus
Male olim ἐωθει σαν, quod eum reis ponit. edd. mutavimus, eum ab Herodoti dialoeto lilionum sit; vid. Bre-dov. p. 336. In seq. hirrvoωντες est se antea. Tessentes.
ost natem stubermare, navis cursum hernacula regere. non aliter ati
ασπίδας , ni bono praeeipit Matthino Gr. Gr. I. 424, 2. pag. 78 l.
αετα δε, τους Αἀρας χρόνω υ aet/ρον Itoaatis R. x. a. t Sensus Ioel non obseurus, modo roeto distinxeris, ita ut post μεetor δὲ ponatur comma. Nam Horodotus vult, postea postquam scilicet Minois imperio subditi essent Cares) et quidom longo post tempore Cares a Dori bus Ionibusque insulis illis, quas indo a Minois aetato adsoque inm
anion tonuerant, pulsos esse Con-
etosquB, ut indo in terram Asiaocontinentem cederent. Dorum veroot Iotium migratio ea Est, do qua antea exposuerat I, 142 seqq. Cons.
Matthiao Miseoll. philologg. II, 2.
Ad argumentum vertib. seqq. LRreherus annotat, probabilo Esse, revera Caros nullo alio unquam usos esso nomino, verum ah oxteris p inisso diei Lologes, quum utrius. quo gentis hominos in unum eoa- Inorint. Tu vido supra noti. ibi
349쪽
αρχαῖον, του Μυσοῖσι μὲν καὶ Λυδοῖσι μετεστι, ως κασιγνίὶ - τοισι ἰουσι τοισι Καρσι. τὸν γαρ Λυδον καὶ τον Μυσὐν λεγουσι εἶναι Καρῖς αδελφεους. τουτοισι μὲν δὴ μετεστι Oσοι
δὲ, coireες αλλου ἔθνεος, ὁμογλωσσοι τοῖσι Καρσὶ ἐγένοντο,1 72 τουτοισι δὲ Ου μετα. Οἱ δὲ Καυνιοι αλοχθονες , δοκεειν ἐμοὶ,
χόσοισι eum recenti. scripsimus tum binorum librorum ex nuctoritatelum Strabonis e loeo. Vulgo MN-aceas Οισι. In inseriptionibus Graecis u. Inser. Gr. Τ. II. nr. 26ul. e. et 270 l) eum simpliei incriptum reperitur. Cons. Praeterenuolsten. ad Steph. ByEant. p. 214 et Bredov. p. 137. Do m aris, Cariae urtio satis ampla ut videtur ornataque, vid. Strabon. XIV. p. 658. p. 973 seq. Reliquos vetorum loeos neque ac recenti ulti, qui lias regiones inviserint ae descripserint, praebet Forbigor: 1land-hueh d. ali. Geogr. II. p. 232. Add. Corp. Inscripti. Graece. T. II. nr. 2us1 seqq.
Nune idom nomon sero retentum osso Melasso a. Melassa tradunt.
Rossius Κleinasion u. Deutschland p. 1l2 seq. eoll. 127) a Graecis nune voeari Maισος seribit, tonuene ullo oppidum, via vetoria urbis amplitudinem doelarans. Add. Fol-lowa Asia min. p. 259. Lycia p. 67soq. Tehihatehes in dournal Asiati- quo Sorio V. T. IV. p. 71 seq., qui oppidi domus antiquioris urbis ro- liquias sat multas ostendero asserit. In hae urbe templum fuit Iovis Carii, quem eundem atque Stratium στρατιον porhibot Aelianus do Nat. Animal l. XII, 30. Reetius Strabo inter utrumque distinguit, varia utriusque dei templa commemorans ot eum Herodoto egregie conspirans, lib. XIV. p. nos Cas. sive p. 9 a C. 974 A. Namque Iupiter στρciri Oς portinet ad Labranda,.qui est vicus prope Mylasar vid. insin noti. nd v, iis. Iovis Carii templum Mylasorum in urbo Strahol. l. scribit κοινον απαντων Λαρών, ου μέτεσte καὶ Λυδοις καὶ Μυσοῖς ως αδεχτoiς; es. Otto Inhn: Arellaeolog. Λuialliso p. 42 seq. Quamquam igitur hie distingui neeesse est, ne duo templa unius quidem dei sod variis cognominibus Ornati
confundamus, tamon, si altius inquirore velis, vix notiono ac signi-1ienti otio multum inter utrumque Iovom intororit. Namque eonstat Cares ut bollicosam sontem deos quoque armis indutos, militari seritio specie et cogitasse et repraesenistasso; ita ut Iovem.Cares simili
modo, quo Iovem στραrιον, armis instructum, repraesentasse et Coluisse erodiderim. Cons. Sol dant. l. p. 112. Emorie. David: Iupiter ate. II. p. 457 seq. Creugere Symbol. II. p. 5 . III. p. 98 ed. tert. Streheri Abitandi. d. M sinetin.
Iovem, quom a Graoeorum Iovo discernit, nullum alium osso vult nisi Agamomnonem Homeri earminibus celebratum. ώς κασιγνητοισι ἐουσι τοισι δαρ-od Cons. Strabonem XIV. p. 976.
- His verbis ot aequentibus si nihil aliud, eorto eommunem originem ninuo stirpem istarum gentium sR-tis deelarari puto in ses. Ηooeli I. l. p. 301 seq.); quare in Lydia ni-
quo Mysiis eolonos Carum quaerunt, hane ipsam ob causam fi crorum participes. Cons. Moul Ro-ehoito Histolao do PgtablIss. I. p. 389 seq. Quas si vera sint aut euris veri speciem quandam Praeboant , intolligitur, eur reliquos alienigenos, quamvis eandem linguam edontes, Oxcluserint. Pertinuisso enim isti vidontur ad alias gentes indigenas, ante illorum Eolonorum adventum hane torram tenentes, mox vero oppressas ct colonis victoribus, quorum vel linguam ut victi adseiverint.
350쪽
εἰσί ' αὐτοὶ μεντοι ἐκ Κρντνης φασὶ ει ναι. προσκεχωρηκασι δε
γλῶσσαν ριὲν προς τὀ Καρικὸν ε θνος, ri οἱ Κῆρες προς τὸ Καυνικον ' τουτο γαρ Ουκ εχω ἀτρεκεως διακρῖναι. νομοισι δὲ χρεωντο κεχωρισμένοισι πολλον των τε αλλων ανθρώπων καὶ Καρῶν. τοῖσι γαρ καλὼ στόν ἐστι κατ' ἡλικί ν τε καὶ φιλοτητα
εἰλαδὸν συγγίνεσθαι ἐς ποσιν, καὶ ἀνδράσι καὶ γυναιξὶ καὶ
παιωρ ἱδρυθεντων δέ σφι ιρων ξεινικων, μετεπειτα ως σφι
sus apud Herodotum, et his locis ot I, II6. tum Strabonis auctoritas, o Nostro haud dubio prosei seontis XIV. p. 964 A. s. png. 352 Casaub. Nam ius Herodotus Cnneonios utique ignoravit, nee Caueonos idem novit, quos poeta nominat in Iliad. X. 429.
tionis linouam. - Iablon stilo Diss. do Lingua Lyeaon. t. III. p. 95Optasee. scribere placuit r πρός τοRαρι, ὁν ἔθος pro 1θνος): ad morem loquendi et consuetudinem Car enm. Minus solicitor in hoo loeo explicando vorsatur IIuno in Obsorvv. ad Iliad. I. III. pag. 51. Nam
modo sit aeeipiendum, diseoptant votoros interprotos atque grammn-lici, quorum sentonitas retulit IIoyno
ad h. l. pag. 434 seq. atque Frei-tag ad i. a. p. 521. Propter Strationis locum XIV. p. 663, ubi βαρβαροφωνους explicat τους ελληνι -
earn ob causam Cares a potita diei putent, quod Graecum sermonom, quom adseiverant, asporo at eorrupto retulerint, malo die nioA et pronuntiantes. Cons. Soldan. l. i.
p. 102. Multa candem in rem disputat Iablonsh. l. l. p. 11 seq. 94ii ERODOT. I. seq. satis constaro arbitratus, Carum antiquiorum linguam, quamvis a Graeeis quaedam assumserit,
tamen propter id ipsum a Graeca dialoeto discernendam. Atquo vel eam Ob eausam a Graeeis distingui Cares ot ad Semiticam stirpompertinero, cum aliis viris doetis iam supra ad I, 17i init. statuimus. Caunios vero ot ipsos ad Cari eam stirpem primitus portinuisso, reeio contendero videtur Hoeek rota II. p. all. - In seqq. κατ ηλικίην τε καὶ φιλοτητα est aecundum aetatem ni tuo amiciliam. Pro εἰλαδον, quod eodd. praebent, Burgos in Proleste. Thueydid. p. 330 roserihi vult ἰχαδὴν, idoniquo placuit
quoque nredov. p. 160, quom so-cutus est Diolaeli. Equidem a libris manu seriptis stare malui. Mox eum Bol horo ravoeavi ιδρυθιωτ-ν pro ιδρυ νθεντων. quae forma ni, Herodoto aliena videtur. CL DOtt.
ἱδρυθίνειον δῶ στι ιρων ξεινι- νων R. T. a J sensus Ioel is soroest: ,,Cum olim peregrina sacrii apud ipsos instituta essent, Postea,
ubi hoe ipsis displicuit plaeuii vero
patriis tantum uti iliis . omnos Caunii puberes, armis indutis . hastis aerein sortentos usque ad Calyn-dieos fines progressi sunt, dieentesso eiicere deos peregrinos. Qui dii porogrini quales fuerint. noquo ignoramus atque patrios illorum
deos, quos solos nune colere eoD-stituerant, nisi eosdem, quos Cares venerabantur, Iovem potis8imum, suisse suspicoris. Atquo in universum notandum est, in veterum roligionibus sibi haud raro opponi deos patrios, quorum snera a maioribus tradita, alvo publica