Herodoti Halicarnassensis Musae textum ad Gaisfordii editionem recognovit, perpetua tum Fr. Creuzeri tum sua annotatione instruxit, commentationem de vita et scriptis Herodoti, tabulas geographicas, imagines ligno incisas indicesque adiecit J. C. F.

발행: 1856년

분량: 913페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

33S HERODOTI

απεδοξε ἔδοξε δὲ τοῖσι πατριοισι μουνον χρῆσθαι θεοῖσι ,

σαν ἐκβάλλειν τους ξεινικους θεους. καὶ Ουτοι μὲν τροποι 173 τοιουτοισι χρεωπιαι. οἱ δὲ Λυκιοι ἐκ Κρητης τωρχαῖον γεγο- νασι. σην γαρ Κρητην ειχον το παλαιον πῆσαν mrρβαροι. διε

sive privata singulorum civium, et deos perestrinos. exiernos, adeoque hospites, quos scilicet aliunde nd se iverant publiceque receperant. ΕΟ-rum quoquo in honorom institutaeci Θεοξένια, quae haud raro in Graeeorum civitatibus Oeeurrunt, ut notat Casauhon. ad Athon. IX. p.

δον ad omnes praherea s. iuvenes spectat. Cons. not. nostram ad

quiddam do Segestanis matronis virginibusque Dianam ex urbe QT- portantibus et usque ad agri finos rosequentibus narrat Cieero in Verr. V, 35. Alia huius generis praetorea laudavit Vale honarius. - 4nda urbs in Lyciae atqne Carias fini hus ad mare alta erat, unde modo Lyelao modo Cariae adseribitur. Cons. Strabon. XIV. p. 651. s. p. 963. B ihique Casauh. Plin. l. N. V, 28. Ipso Horodotus VIII, 87 eivitatem hane commemorRt, aliiqno votoros, quos laudat For-higer: Hand h. d. ait. Geogr. II. p. 225. Λo nuitium huius urbis fiori Millingone Syllogo os anc.

72. Add. Raoul Rochoiter Ionrn. d. Sav. 1842. p. 39n. Locum urbis atquo ruinas quasdam piusdem sibi inveniAso vidotur Follows Dis- eo verios in Lyeia p. 105 soq.; Dustra so ruinas hos quaesivisse asserit Ross: Icloinusion u. Deutaeh-land pag. 103. Cum vero nupor prope vicum, cui Domen morosm-De tribuunt, ruinno satis amplae urbis doloelao sint, quas in inseriptionibus ibi repertis vocatur m panda atque Casianda, haee

Omnia ad unam eandemque urbem revera pertinere eontendunt

editoros i Sprati et Edis. Forbes operis: Travols in Lycia, Milyas and tho Cibs ratis hy Danieli London. 1847. I. p. 42 seq. II. p. 268. Tu vido quae dixi in Iahrb. d. Philol. u. Daedag. VI. pag. 6 seq. Inseriptiones Graeeas urbis Cadyandensis Oxhibet Corp. Inser. Graec. t. III. Dr. 4225.

Cretas ineolis antiquissimis vid. Diod. Sieul. V. 64. 80. Primitusonim misso Eteoerotas s. indigenas, quorum rox merit Cros, multarnm rerum utilium inuontor. His multo post Pelasgos supervenisse, insulae partem quandam, ubi nΡ-pulerant, Obtinentes. Tortios immigrasses Dores, Toetamo Dori filio duce. Et necessis o quartum hominum genus, quod e promiscuis undique harbaris in Crestam con-s uxorii oandemquo linguam, quuroliqui Crotonsos uterentur, ns um- serit. Asterium, porro Nnrrant, Toetnmi filium. Europam in matrimonium duxisse sitosque, a Iove ante suscoptos, adoptasse, Minoem, Rhadamanthum atque Sarpedonem. Qui Minos avus ost eius Minois, quem post maris imporium obti-Duisse scimus. Cons. Diodor. Sie.

IV, 60. et Herodot. VII, 160 III

352쪽

CLIO. I. 173.

339νειχθέντων δὲ ἐν Κρ ἐτρ περὶ τῆς βασιληλὶς των Κυρωπης

παίδων, Σαρπηδονος τε καὶ Μίνω, ως ἐπεκρατθσε τῆ στασει Μίνως, ἐξ ἐλασε αυτον τε Σαρπηδόνα καὶ τους στασιώτας αυ- του ' οἱ δὲ απωσθεντες ἀπίκοντο τῆς Ἀσίης ἐς γῆν την Μιλυάδα την γαρ νυν Λυκιοι νέμονται, αυτη τὸ παλωὸν ην - λυας' οἱ δὲ Μιλυαι τοτε Σόλυμοι ἐκαλεοντο. τεως μὲν δη αυ τῶν Σαρπηδὼν ηρχε' οἱ δὲ ἐκαλεοντο, τό περ τε ηνείκαντο

Ουνομα, καὶ νυν ἔτι καλεονται υπο των περιοίκων οἱ Λυκιοι, inel. Hooeli Creta II. p. 4 seq.eoll. 1. p. a 41 seqq. Nitgig: Urgesch. d. Philist. p. 65 seqq. 207seqq. 226. Lycii, qui ex Herodoti

Donte antiquitus Cretam tenuerint barbarisque hane insulam prisco novo tenentibus aecens ridi sint,

haud scio an et ipsi ad eandem pertinoant stirpem Semiticam, ad quam Cares et Lelegos, Lydos et Mysos pertinere supra ad I, 171)statuimus. - In seqq. στασει haud mutavi in arcisi; e . noti. ad

oi 31 Mi aDi Tois Mantini ἐνα- λεοντοJ Eadom Strabo ex Horodotinue tori talo XII. pag. 858 s. pag. li 3 ad. Casauh. Ae hono tonendum usi postora aetato Milyadia nomen, olim universae Lyeiae tributum, de una quadam Lyciae interiore parte dici, cuius fines neeuratius indieat Straho XIII. in sino. Noe sensu aeripiendum apud Arrianum Exped. Alex. I, 24. Polyb. V, 73. II ot in inseriptione Graeca, vid. Corp. Inserr. Graeeo. T. III. nr. 4318. Hi ne vortiat os δι Μιλυαι torε Maυμοι ἐκαλεοντο, malim sic interpretnri: , Ii qui nune Milyae

ineuntur, tum eum se. Omnis torra

Νitaseli. p. 45. Inter copias, quas Xerxem sequuntur eontra Graeciam

proficiscentom, Chooritus quoquo gentem, si uno in Solymis montibus ita bitavit, commonioraverat: id quod do Iudaeis intellexit Iosophus conir. Apion. I. p. 454. T. II. ed. Ηavore. Tu vide pluribus do hae rodisputantem Naolio ad Choerili fragmm. p. 132 seqq. Iam planum

erit et ois spe taro ad eo παλαιον noe ullo modo mutandum esse. In seqq. scripsimns αυΤῶν pro αὐ-

I, 168 Ibiqno noli. - ώνα χοον νost temporis aueressti R. de ursu. l. e. post. Nam ατα hic quoqno temporis eontinuali notionem retinero, non dubium. Cons. Flseliorem n d

353쪽

340 HERODOTI

εἰρομενου ὁὲ ἐτέρου του πλησίον, τις εἰη, καταλεξει ἐωυτὴν μητροθε i , καὶ τλῆς μητρος ανανεμ δεται τας μητερας. καὶ ην μέν γε γυνὴ αστη δουλω συνοικήση, γενναῖα τὰ τέκνα νενο- μιισται ' ηυ δὲ ανῆρ αστῖς καὶ ὁ πρῶτος αυτων, γυναικα

ινην ii παλλακημ' ἔχιδε ἄτιμα τὰ τέκνα γίνεται. 4 οἱ μέν νυν Κῆρες, ουδὲ υ λαμπρὐυ ἔργον ἀποδεξαμενοι, δουλωθησαν υπὸ Αρπάγου, ουτε αυτοὶ οἱ κῆρες ἀποδιξάμενοι ot δὲ ν, ουτε ἴσοι MD νων ταυτην τὴν χώρρο οἰκέουσι. οἰκέουσι δὲ καὶ ἄλλοι, καὶ Λακεδαιμονιων ἄποικοι Κνίδιοι,

suetudo en natos foeundum matri

nomen appellandi Xanthiis, Lyciorum genti, a Plutaretio tribuitur opp. II. p. 243 D, ubi eonsul. Wytionbach. Animadverss. II. P. 9 , ipsisque Lyciis a Nicolao Damaseono pag. MΝ od. Oreli. ubi cs. noti. Png. 2293. Cr. Ρrnotoreaeonsori oroll. in Suppli. ad Nieol. pag. 75. Confirmn ri lineo volunt inseriptionibus stineralibus por Lyciam roperti Η, in quihuκ domnelia matribus genero ducto indieantur. Alias antiquitatis nationos hunc Inorem sociatas esse, mihi non liquot. Advortit tamen, quod C. O. Mnollor Etrusce. I. pag. 403 seq.coli. Groto senil in Soebo do Archiva Ν29. nr. 28. p. 10s.) attulit e so-puleralibus Etruscorum inscriptionibus, in quibus multo erebrius

matris eommemoratur nomen, quam

patris. Quod illo ad praecipuum

quondam apud Etruseos honorom seminarum refert. Quae Larchorus ad Horodoti locum adscripsit de origino iAtius moris, malumus silentio praeterire. Inquisivit in hune morem rariorem illum quidem Fr. do Raumor Histor. Tasclienti. 183a. p. 3374 ound mquo nd ruditatem quandam vitae nondum excultuo resori; addit vero idem ex Bodin. Do republ. 1. 3 19. in Campania Gallica olim nobilem virginom ignobili homini, cui nupserit, nobilitatem attulisso. Futurum καταλεξει. ανανε uεεται), quod

hoc loco adhibetur do eo, quod fieri solet, attiuit M Atthino Gr. Gr. I. 502, a coli. Κuolinor Or. Gr. g. 440, 2, quibus add. Iaeotis ad Ao. lian. N. A. IV, 28. Noe sano opus pro ἀνανεμ εται legero ἀνα-

ad clam Graoeorum eonsuetudinem, qua suo nomini patris nomon ad deronti lin Lycios Ioeo patris nomen matris exhibero solitos esse.

354쪽

videtur Noster seripsisso do Caribus, quos anten omni virtutis laudo exeolluisses supra I, III init. dixe

rat.

κΛὶ Λακιδαιμονιων gποικοι Κνι- διοιJ Horaelidao dueo Ilippota CnIdum olim eondidisse seruntur, o Poloponneso huc pro laeti. Cui ta mae otiam fidem addoro existimant Vonoris cultum in Cnidiorum urbe, quas vix nlia sit at tuo Cytheroa Venus, a Laeonum eolonis hue ad voeta. Cons. Diodor. Sicul. V. u. 5a. c. o. MDollor: dio Dorer, I. p. 123 seq. eoll. Raoni Noeliotto Hist. do volt l. d. eolon. Gre q. III. p. 8 seq. 72. Add. Corp. In seripit. Graece. T. II. nr. 265a ibi ius Boeekh. pag. 418. - Antovortin τῆς v x. a. recenti. edd. insoruerunt M. cui respondeat insen ιορυσσον. E libris nihil no

tatur

m nubassus remo a Chersoneso inciperet: etenim pertinoi αργμενης ad χωοης atque τῆς At βασσινὶς eum proximo anteeedonlibias verbis ἐκτνῆς χερσονήσου Iungondum, quod vel praepositus articulus declarat; undo linoe Ioel oxistit sontontiar, cum s Cnidiorum rogio inriserern Chersoneso 'hassin, totaque praeter exiguum tractum quo eum terra continenti cohaeret esset circumflua. Byhassus ipsa, qtino nomendodit Chersoneso, extra Chorsonesum sita orat, quae ipsa tota ad Cnidiorum ditionem portinabat Et, si ab una eaque exigua parto discossoris scit . ea, qua eum terra continonti eoniuncta orat , eircum Oirca

formo mari erat cincta. Ibi igitur, ubi Chorsonesus, quao lotn Cnidiorum erat, desiit, ineipioliat in torra continenti Bubassus ibiquo otiam isthmum porsodoro Institu-orunt Cnidii. A septentrione Choris sonosum istam alluit sinus Coramicus, qui nune dieitur Golso di Castol Marmora; vetore appollations probabiliter deducta ab urbe Ceranio, quas ad illum fuit oxstructa; meridiem versus mare, quod iuxta Symen et Rhodum ost, Chersonesum eircumdat. In verbo ἀργμενης aequo atquo VII, 11 Nostor nugmentum nosti exit, quod in hoc vorbo alias addore solet, ut monuit Brodov. pag. 204. Neque vero mihi indo opus videtur mutatione. τὰ μὲν γαρ αυτῆς κ. T. 1. J αυ- τῆς seit. χερσονήσον, quod pravo olim litora initiali maiori erat seriptum. - α περγει cum Gnis s. dodi pro ciπείργει. addicentibus tribus libris. Consor I, I2. Atquo constanter pro εχγω Nosior dixit εὐγω plura vid. npud Brodov. p. ilia,

qui idem pro βορῆν reposuit βο- ρεην, ut I. s. ubi vid. 4 κατα Συμην is καὶ 'Poflos θαὶασσαJ Sume insula meridiem

versias n Cnidia ditione sita, nee ipsa valdo romota ti terra conti

nonii, intor Chium et Rhodum insulam. Hodio dieitur Symo s.

355쪽

342 HERODOTI

λασσαθ' τὸ ων δ' ὀλίγον τουτο, ἐον Oσον τε επὶ πεντε σταδια ωρυσσον οἱ Κνίδιοι, ἐν οσφυρπαγος την γωνίην κατεστρε - φετο, βουλομενοι νῆσον τqν χωρην ποιῆσοα. εντος δε πασα

σφι ἐγένετο ' τῆ γὰρ η Κνιδίη χωρη ἐς την χὶ πειρον τελε πῆ, ταυταὶ ὁ δε, Ῥος ἐστι, τον ωρυσσον. καὶ δὴ που. ij χειρι εργα

ζομένων των Κνιδίων, μαλλον γαρ τι καὶ θειοτερον εqω- νοντο τιτρωσκεσθω οἱ ἐργαζομενοι του οἰκοτος τά τε αλλα του

σωματος, καὶ μάλιστα τὰ περι τοὐς ὀφθαλμους, θραυομενης τῆς πέτρης, ἔπειιπον ἐς /λφους θεοπροπους ἐπειρησομένους Mτο ἀντιξοον. η δὲ Πυθίη σφι, ως αυτοὶ Κνίδιοι λεγουσι, χρα

VIII, 4l et Poppo ad Thucydid. I, 2. pag. 471.ωρ vasorii id est: perfodere eonstituerent . ubi in importaeto voluntatis atque conatus signiseatio inest.

miniaretur, rat isthmus ille terraque Asiae continens Desperet Unoe si tonoas, vix ulla opus omondatione; nam certatim viri docti in loeo, qui interpretatione illustrandus, non eonioetura mutandus ornt, emendationes proposuerunt, in quibus recensendis eo minus immorari In heat, quo nangis istae ad unum omnis suporvaeuas videantur. Pluravid. in noti. Valelienarii, Messe-

lingit et Sehwoi . ad h. l. Alia

μαλλον ταρ τι ναὶ θειοτερον ἐτα oveto v. g. i. J Noe quoque loeo enunciation m causalom porparticulam γὰρ praemissam invo nimus, et eam, qun effectus notatur επεμπον κ. x. 1.), postpositam; de quo diximus ad I, 24. xi et otia-avps θω hoc loco omninor araei, laborare. Sie τραν in vulnus pro plaga. eliade supra I, 18. Noe aliena sunt. qui. ad Plutareti. Alaeibiad. pag. 215 citavi. - του οἰκοτος eum eomparativis praogrossis

iungonduine massis quum consenιώ- neum erat.

dum id ipsum saxum, quo isthmus constabat, quoquo terrae continonii iuncta erat peninsula illa s. Cni diorum ditio, perfringebatur Cuidiorum munibus. - το αντίξοον ost id. quod ipsis adversaretur. nquo latento sipsos) tanta mala ipsis

infligerentur opus facientibus. αντίξοος. contraritis. adversarius, frequens Nostror I, 2l8. IV. 129. VI, T. VII, 40. 150. 192. VIII, 119. Pro vulg. ἐπε ρησομένους se ipsi

356쪽

Κνίδιοι μέν, ταυτα τῆς Πυθίης χρησάσης, του τε ορυγματος ἐπαυσαντο καὶ Αρπάγω, ἐπιοντι συν τω στρατῶ, ἀμαχητί σφεας αυτους παρέδοσαν. Ἱμαν δε Πηδασέες ot κουντες υπὲρ 175

εσεσθαι, αυτοῖσί τε καὶ τοῖσι περιοίκοισι, ἡ ἱερείη τῆς ' η -

ναίνὶς πώγωνα μεγαν ἴσχει. τρις σφι τουτο ἐγενετο. ουτοιτων περὶ Καρίην ἀνδρων μουνοί τε ἀπιεσχον χρονον ρπάγω καὶ πρῆγματα παρέσχον πλεῖστα, ουρος τειχίσαντες, τω θυ-

ει κ' εβο DuroJ κε contra vulgarem usum hie protas i additum iure notat Matthiao Gr. Gr. g. 508. not.1, ubi vid. Plura citat Seliae rusiti Moloit. eriti. p. 51. Add. Hartune: Lobr. d. Partih. II. p. 220. Friiseh. in Iahrbb. f. Philol. u. Daedae. Suppl. IU. p. 95. Bnoum letti: Untors. libor d. Grioeli. Modip. lan, qui Omnes altorum κ' reti

nent, epicorum ex usu sic positum. Quare non opus, quod Stogor. Prao-

tiores edd. receperunt.

CAP. CLXXV.

I. 1. Ad nreumentum eons. VIII, 104, ubi idom. quod hoe loco, das acordolo Minervae narrntur: sodhia tantum istud aecidisso ibi legimus: id quod ex hoe loco corri standum censuit Cnsauhon. ad Strabon. XIII. p. sus. pag. 61i ed. Casauh. . qui idem scriptor haoeeitat Horodoti verba. τοισι οπιDς τι μιχλοι ἀνεπιτή-διον rasoθαιJ ἀνεπιτηδεον videtur seripsisse pro more Graecorum rem gravom leniori designnns Domino atque mitiori. Sie ἀνεπιτηδεον. i. e. importunum, larem odum, dixit domn o nrasi ptiblice imminenti. In

Da ViII, 104 scripsit χαλεπον.

rum areoliae hine nulla emendandi

causa.

dantiir. loqui inr otiam Aristoteles Hist. Animal. III, 11. m. Aesimilom quandam famam de virginiΑ sanetae imagine, eui harba nee resent, in vico quodam Teriolen sium, qui vocatur Casteireth in ditione Groodonsi narrari, logi in Ophemeridibus, quibus nomon Morgontilati 1834. nr. 245. p. 97s. ἀντεσχον χρονον χρονον est inti t. o. per aliquod tempus , ut V,

44. Supra I. 116 ἐπὶ χρονον, ubi

OD . noti. Sed χρονω, quod in s no cap. exstat, ostr rundem. Cons. supra ad I. 68. 84. Pro ορος, quod omnes libri tenoni, cum recenit. odd. indo a Belivero scripsi ovo ος, quod idom plaeot Bredovio p. 164. De monte Liri, cuius proximo mentio fit, instent scriptores V te res, qui ad nos porusnorunt. Apud unum Ptolemaeum V, 3 oppidum Carlao inveniri Λυδαι, monet Wosse lingius, sed idem addit, vario seribi istud nomen, et Clyde et xυδία.

C P. CLXXVI. ς' to Σάνθιον πεδιονὶ Atines Lyeiae urbs maxima dicitur a Stra

357쪽

341 HERODOTI

τον, υπεξιοντες καὶ νοι, ολίγοι προς πολλους, αρετας

απεδείκνυντο ' ἐσσωθέι τες δὲ καὶ κατειληθέντες ἐς το αστυ

ginta stadia n mnri distans, ad sinistram Xanthi fluvii oui olim nomen Sirbis), eampos indo ad maro extensos permeantis, ut intolligitur o Strabono atque Arriano Εxpod. Alex. I, 24) niquo etiam Oximagino lapidi in eisn iuno exhibet areom Xanthi in collo sitam eam posque inde patentos, quos perfuit Xanthus; vid. Traveis in Lyein,

p. 28. atque via. II. Ρ. i doli nontion om totius regionis. Non longo distat vicus, cui nomen Eoon ut Angli seribunt, Κυnti . iii Nossseribit. Reliquos votorum locos do Xantho praobot Forbiger: IInndb. d. ali. Geogr. II. p. 258 coli. p. 104, ubi do fluvio. Nnne urbo momnoin quo Oius regionem, paucis votorum testimoniis cognitam, nunc necurntius perquisitam molius inoeognitum osso in otamur soliori in virorum doctorum Anglorum, inprimis Caroli Fellows, qui primus pluribus it inoribu A in Lyeiam saetis

Xanthi regionem nilliue eximiis nristis Grapeno oppribus, Drnoeipue se puleralibus monumentis in- ignomporquisivit no do singulis rotulit, quae Strabonis testimonium, Xanthum maximnna Lyein urbona su- isso dieentis. eomprobant; vid. rIournat writion during nn exorir-sion in Asia minor. Lond. 1μa8.

ubi es. praecipue p. 23 I seqq.)

otiam delinoatis in virr. docti. libristit laeeam, eum n d Herodoti loeum illustrandum nihil afferant, unam tantum o multis nune doloetis ses. Ccirpus Inserr. Graece. T. 11 I. Dr.

commemorare iuvat inscriptionomGraseam, in qua niarpasi filius eo-lebratur. De nostro Harpngo, Cyri

duco, sermonem Psso non posse, vix

opus mouero: ad longo posteriora tempora portinet inseriptio, quao vix anto olymp. C tacta osso vi-dotur: sod unum o posteris illius Harpasti indicari eo magis credam

quod vol infra VI, 28 intor duo os

Darii Hystaspi commemoratur nar-

passus. Ac licet quoquo suspicaria Cyro Harpasto illi eiusquo posteris traditam fuisse Lyeiam provin-oiam haereditario imporio rogendam. Tu vido Follows l. l. supra l. l. hi in Transactions os tho royal so-eioty os litorat. sec. sur. Τ. I. p.

Corp. Inscr. Gracter. l. supra l.

ed. Schweigh. . qui tor Xanthios seribit tam illustro exemplum intuenda libortalo edidisso, primum

istud, quod narrat Horod Ottin, nitorum Aloxandri Magni t m poro, tortium . eum a Bruto Romanis ius obsideroratur; do quo eodem hostiso,t Plutarchus in nrui. enp. 31. P.

is η l . eoll. Philon. Quod omnis prob. lib. p. 883. Cons. etiam Iacoba Vermisellio Schrist. VI. p.

358쪽

CLIO. Ι. 177. 178.

τὰ χρ ματα καὶ τους οἰκετας καὶ λωτα ii πῆ φαν την ακρο-ποDν πασαν τα πιὶν καίεσθαι. ταυτα δὲ ποι ἡσαντες καὶ συνομόσαντες ὁρκους δεινους, υπεξελθοντες απέθανον παντες Σανθιοι μαχοuενοι. των δὲ νυν Λυκίων, φαμενων Σανθίων εἶναι,

οἱ πολλοὶ, ὁγδωκοντα ἱστιέων. εἰσὶ ἐπ λυδες ' αἱ δὲ

ογδωκοντα ἱστίαι αυται ετ υχον τηνικαυτα ἐκδημεουσαι, καὶ ουτω περιεγένοντο. τῆν 1μὲν δὴ Ξάνθον ουτως ἔσχε ὁ υρπαγος. πα9απλθσιως δε καὶ την Καυνον ἔσχε. και γὰρ οἱ Καυνιοι τους Λυκίους ἐμtμσαντο τα πλέω. uεν νυν κάτω τῆς Mσίνηὶς υρπαγος ανάστατα ἐμοίεε, τὰ 177δὲ ἄνω αυτῆς αυτος Κυρος, παν ἔθνος καταστρεφομενος καὶ ουδὲν παριείς. τα μεν νυν αυτων πλέω παρήσομεν ' τὰ δε οἱ παρεσχε πόνον τε πλεῖστον καὶ ἀξιαπηγqτότατά ἐστι, τουτων ἐπιμνήσομαι. . 178

Kυρος ἐπεί τε τὰ παντα τῆς γ πειρον υποχείρια ἐποιήσατο, συρίοισι ἐπετίθετο. Dis δὲ ' συρίης ἐστὶ τα μεν κου καὶ

ἄλλα πολίσματα μεγάλα πολλα, το ουνοααστοτατον καὶ

. ac deinde ionem sisiecerunt s. ac renderunt. ita ut lota arx flammis

ahsumeretur. Ubi iam nihil abun daro ' videtur. Cf. Lohoeli ad Sophocl. Al. 2. pag. II et Herod.

II, 99.

missa ah Πarpago ndduetos, QO demquo nuctores operum artis, quae adhue miramur, sunt, qui temoroeon tondant; sed vi do quao dixi in Iahrb. s. Philolog. u. Paedaa. LI. p. 10 seq. Ε roli quis Asia mino ris partibus adeoque sex sis Gras eis urbibun illos venisso proltibilius

ἱσtim sunt aedes, domus) familiae. Cons. V, 40. VI, 86 et Brodov. pag. 146. C P. CLXXVII.

τα μέν νυν κάτω τῆς 'Aoιης Αρπαγος κ. T. a.J τα κάτω τῆς υσίης s. inferiorem Asiae partem dieit eam, qnas vulgo Asia minor appollatur ot Halyo flumine a reliqua Asia Orientem versus disiungitur. Iam quas trans Halyn sita est Asia, Eam dicit τα ανω, superioris Asiae rogiones. Vid. ad I 2 monita. Atque hae in expediations Cyrum ot Saeas et Baetrios sibi subogisso, noo magno negotio, suspicatur Ronnol. In Geograph. Ho-rodot. pag. 515 ed. v rnacul. Cons. Herodot. I, 153 at quas ibi adseri

psimus.

ἐσεὶ evi u ω κου καὶ cia1α ποχισματα κ . T. 1. J Voculam τα. qnaon Sanerosii libro abost, in eaoteris rotinetur, stoeit Dindors, tineis inelusit tanquam spuriam Diotseh. Mihi servari posso videtur. Mox

359쪽

346 HERODOTI

dd. iubente Brodov. p. lsa. Vulgo

os, ubi do Nino a Medis duoo

Diodor. Sieua. II. I, qui idem eap. a do urho lane pluribus dispuint. -- Assyriam hie latiori sonsti diei monuimus ad I. 102. is Brennacissi Soquitur iam multis delebrata illa Babylonis ot ur 'his et regionis deseriptio, in qua illud prineipio lectores tenore velimus . Herodotum ipsum illam ur

hora adiisso sitietura quo porti Atra

quao hic nobis doseribit. Nine illi minimo nudiondi sunt, qui Assyriam si vo Bithyloniam nostrum seri ptorem invisisso nul noearunt nuteorto in dubitam voearunt. eumen, quae en pp. 18l-Isa. 193 20o narrantur, satis indie erit virum qni has torrns ipse peragraverit in- lentis quo oeulis et nurihus nocti-

referre. vorum et in m nlia quaedam,qnao eum ipsiuη netnte non am nlius existerent sui V. e. moenia n

dorum Siculum Ionimus I, Cios. Fragm m. p. 397 AOq. In nonnulliseopiosiora quidem Horodoteis. Λ quo Ctosias, ut Horodotuη, inmquao ipso viderat, tum quae aliis

didorat. Roliqui seriptores. quin Abylonis urbis taciunt montionem

aliorutrum horum socuti sesso videntur. Neo recentiori aetato do- suere , qui loeum urbis olim amaptissimas investigantes rudora quo invisontos perlustrantesque accuratiora do his edocere Veiorum qu auctorum deseriptiones vol eonfirmaro vel rosollere eonarentur. In

quibus praeter Niebubrium alioκ laudat RennoI. pag. 54n d. vernno. Sod Angli praoeipuo hominos tanto enm studio niquo industria in haoo

inquisivorunt. ut inm eortius doliis nune Atatuero possimus ; Inm. Clutidius RiM. qui Brittanicarum rorum procurator in urbo Baud ad pluries invisit rudera. quas Anhylonis es eruntur, et compluribus

seriptionibus inventa sua publiei eii iuris ): Roher . K--Porier. . ). qui septoni post annis in iisdom

rogionibus ruderibusquo perlustrandis neeuratissimo versatus ita doliis diasoruit, ut tacite Omnium consensu eos, qui ante ipsum has ro stiones Invisorant ne descripserant vieisso perhibeatur. Quom cum iurodneom assum sorit Iloeron. . l. l. P. 15' son. , nos quoque pum in singulis Horodotoas narrationis vorbis illustrandis d neom sequamur necesso

ost. additis iis, qnno ab eo in dotempore aliorum virorum doctoriam eura pervostigata necessoriant. Ille in universum monitos velimus lo-etoros ex sodem Nooronio l. l. p 1 5). quae veteres scriptoros. In primis Horodotus, do loco et ama

360쪽

8ιλις ' κεεται ἐν πεδίω uεγαλω, μεγαθος εουσα μετωπον ε κα-στον εικοσι καὶ ἐκατον σταδίων, ἐουσης τετραγωνου Ουτοι

hi in Babulonis votoris tradiderint, ea, quoad ox ruderibus adhuc Oxstantibus eolligi potest, maximo videri pro habilia optimoquo eonfirmari et situ ot magnitudine ruinarum, quas isti per grinatoros porquisivorent. Noe omnino talia aro ipsa abhorroro, monstrant en qilao do urbe haud minoris nmbi tus atque magnitudinis apud Sinns

xstri et a reeentioris aetatis peregrinator Marvo Polo. haud dubiaesdoi vir. narrat perquam similia iis quae de Babylono pater historiae rotulit. Vid. Hooren. l. l. pag. Is 2 AOq. His addo Angli porostri natoris disquisitionom do ambitu moenium Babyloni eorum ipsiusqiae urbis. Biichingliami Itinerar. In Me sopotam. Berolin. 1828. cap. XXIII. pag. 402 seqq. , . Add. Drum non . in Tho et si eat Ionrnal Vor. XVI. p. 149 seq.. tibi do auetoritato huius deseriptionis Babyloniorum urbis te. disputatur; ol Hiri. die G schielito dor Baithunst bot d. Allon I. p. sal ssqq. G. Monnitoliam de Babylono ex roeentiorum, quos supra nominari, itinorariis Vati dor mys in Commentnr. go - gr. in Arrian. Exped. Alexandr.

tato, ut de aliis ineonm porostrinatoribus, qui votoris Babylonias ro

in has rogiones prolaeti sunt, singula aeeurntina dosntro at ino illustrarct sindurrunt. quorum opora sano hi elum est, ut imulta. quae anton dubia erant. eortius nune otaeeuratius ecinstituero lieoat. Emi

noni intor Anglos coloberrimus m

ua Diseoveri es in tho ruinaos Ninovol, and Babulon ole. Lond. 1853. Chap. XXII seqq. . me--ω, alii; intor Gallos Frundis, Fresne . opperi. o quibus quid pro- eerimus, suo loeo indieahimus. Inter historieos quoquo ponsuli potorii Groto histor3 os Greeeo III. p. 395 seqq. Conspectum eorum, quae adtine supersunt, dedit nuper Whoolor: Tho goography os Horo-dot. p. 254 seqq. io Date τοιαυτη δή τιςl Hase verba a sequonti reotic itn d iniunxit

Sehweighnousortis, ut πολις ad κεε - ται portineret. Rouo nuimus eum recenti. edd. prior m distinctionem.

quidem verissima esso nemo nune

dubitat, tibi do situ Babylonis it

lorum peregrinatorum studiis ne euratiora sumus edoeti. Qui in sorare eonsentiunt, ut rudera, qua

meridiem versus ah urbo Bagdad duodeeim milliaria geographica proseiseonti ad vicum niua. qui nune

dieitur, comparent, nmpla ne dispersa in utraque fluminis ripa ad Babylonem votorom pertineant. Quaro ab hoe vleo, euius situm no-etirnis nune definitum reperio apud

Rieli Narrative etc. p. 176 seq. , plerumquo proficiscuntur, qui hane rogionem perlustraro volint. Est quidon, planitios longo lato tuo palons, olim stultissima, nune rudiast ineuita, ita tamen ut manifesta vestigia appareant, olim eandem enitissimam misso. D seripso titillam in singulis praeter alios RPh. Porser. Ainneir. indequo Hesren.

finiendo mo oniumque mensoris ve-

toros admodum dissontinni. Horo dotiam foetati vidontur Plinius Η.

N. VI, 26 Philostrat. Vii. Apoll.

I, 2b, Orosius II, 6. Sed Ctostas

SEARCH

MENU NAVIGATION