장음표시 사용
331쪽
oτε χίων Ουδεὶς ἐκ του ταρi/έος τουτου ουτε ονλας κριθέον προχυσιν ἐποιέετο θεῶν Ουδενὶ, ουτε πέuuam ἐπέσσετο καρπου του ἐν υτεν, ἀπείχετο τε τῶν πάντων ἱριον τα πάντα ἐκ
lsit τῆς χωρης ταυτης γινομ να. Xῖοι μεν νυν IIακτυνὶν ἐξέδοσαν. Μαζάρος μετα ταυτα ἐστρατευε το ἐπὶ τοὐς συμπολιορκι - σαντας INβαλον. καὶ τουτο μὲν Πρινὶ νέας Πτηνδραποδίσατο, τουτο δὲ Μαιάνδρου πεδίον παν ἐπεδραιιε, ληῖην ποιευμενος τω στρατω, Μαγνησίην δὲ ώσαυειος. μετα δε ταυτα αυτίκα
boro placuit Brodovio p. 217, quom
sivo idem diei nouemus, ipsnmque loci ionem immutare nudeamus. Ae cedit his quoque Noeris. Caeterum
mittentibus, sed ropulsam serentibus, nisi ultro servos sese Por n-rum siloi tradoro volsont. Sed lo-gantur ipsn vortia, orientalium principum superbiam lastumque optimedoeiurantia.
ὁκως γὰρ τειχήρεας ποιησειεl τειχηρης proprie non nil urtios, sed
nil uri tum incolas reserendum, cum ait: intra moeniri compti sus . infrumurum inedistis. Sed huiusmodi ni ructurno nil sonκum magis quam ndvortin necommodatao numinum ro-
332쪽
ios mitra illos; idonique p. diit seq. Oxplieuit, quid sint hae in ros circi, quae endem oceurrunt I, 18 leoll. 1, sa ot IX, 8li, ubi do tumulis sopuloralibus die utitur. Add. II, lar. Quod sequitur ἐπορθεε,
obvium apud Diodor. Sie. XV, 4. XI, 32, ubi eons. Wosset ing. CAP. CLXIII.
urbs, ni eloro Stophano Bygantino. Noe quidquam video, cur TONAδοιην hie minus do ipso mari sunm do regionibuη ndineontibushule mari s. do litoro atque ora Ait intelligondiim. Vid. Lolroianor Rochere hos fur Dienit p. ira soq. Contendit quidem C. O. Muester. Etrusec. I. p. lio , ea rogi nos paludosas ac stagnosas intolligi, quas Padus et Λdixo por-moniat maro potentos, ipsamque
o initur torra Tvρσηνιη , non do Etruria una, verum do omni Italia, quam DoA die imus, a ripiendum, quod pluribus nitin Atriivit Bro-dov. in Uranologia p. XXIV. Aepraecipuo hie respici videtur onponinsulas Italieno pnra nitora, qui ooccidontem versias pertinet nil ipsummaro, quod hine voentur Tyrrhoni- eum. Deris do on potissimum Gallino et Hispanino parto, quae nil idom hoc maro attinet moditorrn-neum , ita tuo do Ora utriusquo tor-rno maritima inde a Li 3um finibus usquo nil eolumniis Herculo , intelligi posso viilotur; non nitior sortito hoe id om nomen apud Thu-eydidoni VI, 2 ubi vid. interpreti. JGalliae partem doelarat. Quidquid
Voro extra columnas, quas dixi, si inna est, Grnoris tuo innotuit, id opinor pertinebit nil Tartessum, euius iam in Anern seripturn i in menticinom seri iet: 'ς τὶ eonstat, ut ad rogiones maximo romota η ore idontem versus reserri dehoro nΡpn-roni. Phoonteibus moridionalis uispaniae Ρars subdita communi co- omino hoe innotuisso vidotur,
unde intelligi polost, qui taetiam sit, ut et fluvius et insula ot ipsa rogici talo nomen necipero potuerit. Quodsi onim do fluvio sermo, intelligitur Baetis aluo Gundat quivir; qui tibi in maro influit binis ostiis, insula indo osseitur, in qua Tar-lossi urbem Strabo ponit. Et sienomino hoc latiun sorpento tum T -gionem istam, tum vol eolonias in ea sitas ita nominatas osso vidonius. Quaro si ro vom exstitit urbs Tnrtessus, nee regio tantum, eam a Phoenteibus in maris orneonditam suisso utiquo probabilo ost. Noe minus proh nhilo vel ex hoe Nostri loco sit, hanc coloniam,quao prius Phoenicum suorni, post siti misso iuris, rogibus suis pn-rentum, nee Phoonteum imperin pntientem. Tu cons. do his IIeoron.
in Ideon I, 2. p. 4n seqq. 12 et
IIongstonboret: Do Tyrr. robb. P. Ia seq. - Uerodotus uno tantum loco itorum commonioravit Tuo
333쪽
eolumnas situm emporium: atqueste etiam hoe loco τον Tαρτησσον non do fluvio, sed de urbo eius quo ditiotio intelligere malim, cum mox a quatur δευραννευσε δὲ Trao-τπισσου ipsique ineolae appollentur Oi IDYρeri sariri. Harie vero urbem eum ditiono sua circa Ostia Baulis, qui et ipso Tartessus vocatur, quaerendam osse vix dubium mihi videtur: nequo iniuria hae de musa de loco , cui nune nomen Atin Luiariar de Bias time , cogitaverat Miot, alter Gallus interpres. De Tartesso
pluribus disputarunt Ukert Geogr. d. Grioch. u. Hoem. II, l. p. 241 seqq. Clossin: Realoneyelopaedio v. Pauly VI. 2. p. 162ῖ seqq. Movers: Dio Phoonigier II, 2. p. Gu2 seqq.uiu seqq. Quae si respicimus, mittere Anne poterimus, quas hane inrona disputat Grast in t Do P Iberio ou Essat eriti auo ete. Paris i 83Ν Ρ. 51 sseqq. G2 seqq. 1ia AOqq. et
quae nuper contendit RodAloi, incommoritatione, quase inseribitur: Tartessus, Ein Deitrag Eur Uesch. etc. s Hamburg. 18is.), ubi Tartes-
sum non aliam esso vult atque Doriosam s. TOrtosam, ut nunc VOcnnt,
strandi, speriendi, indequo de mendi, inseniendi infra 1, 3I1. coli. IV, 42. VII, 2 i5. Atquo hoc ipso verbo Herodotum vix illud tantum doelu-
raro voluisse Oxistimat C. O. Mueller. Etrusce. I. p. ii 2), Phoenoeusos Tyrrhenum mare pernavigasse, sod potius illud, primos commer-eium instituisse eum Tyrrhonis Tyrrhonorum ipsa in terra eo donaque modo etiam eum Tartessiis . Initium voro navigati Dum istarum
Olymp. tricesimam vel vicesimam. Dii στρογγυλησι νηνσὶ, ειλλα πιντηκυντεροι σιJ Cons. quae supra disputavimus ad 1, 2. Nam rotundis navibus vulgo olim utebantur ad commoreia, longis ad bella. Hinc ut poculiaro notaro debebat
Horodotus, Phoeneenses, quos ni r enturae causa navigantes rotundis uti navibus eonsontaneum erat, Peniceontoria fuisse usos, quae naves
ad hollieum usum fuero PMatne, quinquaginta remis uno ordine instructae. Cf. quae ad Ctesias Por-stea citavi pag. 142. His vero tin-vibus Phoeaoenses in huiusmodi tin-vigistionibus uti nocesse erat, quDH- iam Tyrrhenum quod aiunt mare tune Tuscis latronibus roplo tum erat, illoque tempore Tufei in illo mari elussibus dominabantur, et tum commore iis tum vero potissimum latrociniis euiusvis generis insignes adeoque infames fuero. G. eonsori Niobuhr. Loom. Gesch. I. p. 1au seq. Od. soc. Tu add. Mueller. l. i. p. 192. 288. τω ουνομα ut ν ην ἈργανθωνιοςlQuas do notato et regni et vilao Arganthonii seribit Herodotus, eadem sermo Plinius Uist. Nat. VIII, 4η, Cieero do sonoeliat. 19, alii,
quamquam in ipso annorum numero non omnes consolatiunt, quorum centum et quinquaginta retinos illum rogoni vixisse quidam enarratit. Vid. Anacreontis fragmentum apud Strabon. III. p. ibi atque Bergh. nil Anacreonta reliqq. p. vi. Quod ut intelligatur, teneamus necesso ost ipsum numerum ter quadrusiniti et his qtiadrisiniti annorum. Nam numerus quiadriasinta s. dierum s. annorum apud voterea subitido ita portitur, ut longum omnino temporis spatium nee
neeurate do initum declaretur. Quo numero indefinito vol ipsao hominum notates γεπιαὶ) significantur,
hoe quadraginta annorum κpntio haud definito eonsumtas, ita ut duplox s. triplox isto Dumorus totidotii denotet aetates s. γενεus.
334쪽
παντα εἴκοσι καὶ ε κατον. τουτω δὲ τω ἀνδρὶ προσφιλεες οἱ Φωκαεες -τω δή τι ἐγενοντο, ως τα μὲν πρωτα σφεας ἐκλιπόντας γωνίην ἐκελευσε τῆς ἐωυτου χώρης οἰκ σαι, Dκου 78 βουλονται μετα δὲ, ως τουτο γε Ουκ ἔπειθε τους Φωκαιέας,
ὁ δὲ πυθομενος τον Μῆδον παρ αυτῶν ώς αυξοιτο, ἐδίδου σφι χρήματα τεῖχος περιβαλέσθαι τὴν πολιν. ἐδίδου δὲ α φει -δεως ' καὶ γαρ καὶ γῆ περίοδος του τείχεος Ουκ ολίγοι σταδιοί
εἰσι ' τουτο δὲ παν λίθων μεγαλων καὶ ευ συναρμοσμενων.
Ira μὲν δὴ τε uος τοῖσι Φωκαιευσι τροπω τοιωδε δετεποι Hr. 16 ὁ δὲ υρπαγος, ως ἐπέγλασε τὴν στρατιῆν, ἐπολιορκεε αυτους,
πρOrcyχει-ενος επεα, ως οἱ καταχρα, εἰ βουλονται Φωκαιε ες
Aeeodit, quod orientales hominos hoe numero omnino mulsum quildum indieant. Monuit Bredov. in: Untors ueh. uber Gogonstitndo d. Gesch. u. Geogr. I. pag. 108 seqq.lli. 113 seq. m. addit: Muenter: Dor Stom der Woisen, p. 27. Haec igitur si respexoris, vixdum haerebis in tot annorum numero, qui Arganthonio rogi tribuuntur. Do Arganthonio cons. quoquo Baur: Naturrolig. d. Alterthums. I p. 29.
ἐβίω os δὲ πάνταJ παντα, quod Viger. p. 135 interpretatur omnino, Hormanno p. 72s ibid.) displieot
scribenti τα παντα. Cui obloeutus est Sehnosor. ad Dionys. Halicam. do composit. vertib. pag. 33b, eum πανeta otiam sine articulo praeposito hoc reperiatur sensu. Estonim: in Allem. Vid. Matth. Gr. Gr. I. 266. not. et Κuolinor. Gramm. Oraee. g. 489. not. 1., quibus nu-etoribus articulo, quom invitis eodd. inseruerunt reeonti. edd. , hie nullo modo ost opus. Explieuit usum Nitκseh. ad Homeri Odyss. V . 244. Alio sensu παντα I, 50, ubi vid. noti. ot IX, 8i, ubi vid. noti. Mox eum Gaissord. roscripsi τουτωδὲ pro vulg. τουτω δή. ὁ δὲ πυθομενος του Μῆδον παρ' αυτῶν ώς αυξο eoJ Notamus in his partieulam δ ε repetitam, eum istud, quod praecesserat, μεταδὲ utiquo sumeiat. Similia quaedam cons. supra I, 143. II, 180.
voce τὴν Μῆδον haesorunt viri docti, ita ut, cum Harpagus Nedus intelligi nequeat, eo ν Λυδον i. o. Croesum hie substitui mallent. Tn Cyrum intelligo Mediim,
id ost Medorum regem. cum Perann Modorum nomine apud Graecos Do-quontissimo significari nemo no-
seiat, vol Cyri ducem, tiarpastum, nationo Modum I, 108J. Nequo Alitor statuit ot Negris ad h. l. et Groto History os Gre eo Iv. p. 272, qui difficultatos chronologicas In
hac tota narratione obvias vix commodo solvi posso putat. Sod
temporum rationem consistero ar
tur ad illud tompus , quo. Alaliasuerit eondita, sed ad id tempus, quo Phoeneonsos patria relicta Cyrnum profecti sint. ἐδιδου σφι χρήματα περιβαλέσθαι την κοχινὶ Cons. Κuoh-nor. Gr. Gr. g. 536 do vorbi περιβάλλεσθαι structura. - ηo structura: ἡ περίοδος - στάδιοί εἰσι cons. M I, 93. CAP. CLXIV. πο si sinu εωος ἔπεα, ac οἱ κατα-χρα , εἰ βουλο-cia Φωκαιέες N. T.
335쪽
απηγαγε την στρατι ηυ, οἱ Q ωκαιέες ἐν τουτω κατασπασαντες τας πεντηκοντε υς, ἐσθέιμενοι τέκνα καὶ γυναῖκας καὶ ἐπιπλα παντα, προς δὲ καὶ τα αγαλματα τα ἐκ των Φων καὶ τα
tria haec voeti inla continua ponun-tnr, nullo indieato oorum diserimine. Larehoro hie turrim ut munitionis a. moenium partem s. Propugnaculum unum intolligore pla- eos. At roeto videtur monoro Duroan do I a Mallo Mgm. do i Acad. dos Inscr. XVIII. p. 413 do turri hie non agi, Aod do muri propugnn- ω , quod unum dolieoro iubentur
pet, ut Gnllieo roddit. Itaquo de si portore muri parto, in qua defendentos stant, cogitandum: qua doloeta saellius eapi atquo in ob
καὶ Diumaci ἔν κατιρῶσαιJ i. e. unas aedes eonseretire regi, in Oh clientiae nrssumensum es Per irae dominationis. Haec qiridem verissimn videtiir interprotatio maximo tuo et rei Et loco consentanea; nam κα1ιoiastra alias do diis, quibus quidpiam dodientur atquo eonsecratur, hie ad regem ipsum transfertur, eum, quidquid ad sum portineret qunsi s nerum haboretur. II ine nulla opus mutatione, nee ea, qunm Reif-kius proposuit, a Wesselingio sniis iam rosuinta, nec aliora illa, a Wesselingio ipso proposita: καὶ Ol
hahi titionem deli Mere. Noe libri addieunt. - In seqq. scripsi μίαν eum Gaiss. pro μιην, quod ex Aldo propagatum fuit. Ad ἔπι πχα cons. I, 94. 150. Verbis ἐν os rospondent verba ἐν τουτω, quod Horodotus haud somel socii, monstrantos truvo Spoel m. Quaest. Herod. I.
p. 39. 41, qui laudat III. I s. IV, 95. VI, 89. IX, 2a eoll. Ii 186. VII, 26. χωρὶς o τι χαλκος mi λιθος mi γρα-τη ηνJ-o τι non diffori a μηδτι, quod Iogitur I, 18. 14a. Nee
336쪽
Dωκαέες, ἐπεί τε σφι Xχι τας νήσους τας Οἰνουσσας καλεομένας Ουκ εβουλοντο coνεομένοισι πωλέειν, δειμαίνοντες, μη
rum in honorem suspensae neque atque alia donaria reperiantur, cogitaro malunt. Milii potior videtur Loironnii sententia, tum ob vorba proximo antecedentia χαaκος xi λι- quibus potissimum simulacra s. donaria nonea vel marmoroa significari vidontur in templis collo tu pariotibusvo infixa indoque minus commodo nuserenda, tum ob verba τα αλλα ανα is coci, quibus reliqua indieantur donarin saetii operatrntasportanda: otonim nd lineo ipsa portinoroiit tabulao pictae, qualos h. l. intolligi volunt Raoul Roehottooi Woletior.
eolarumque migratio in ann. a.
Chr. n. 542 s. Olymp. 59 statuento Sehuligio in Apparat . ad Annali. I. pag. 38. Nee nlitor Lar chor. in inh. chronologica. Clinton. Fast. Hellen. I. p. 238 annum 544nnio Chr. n. ponere mavult. κω ηυ rotinui, auctore Brodorio in e covcειαν mutandum, do quo cons.
quo illas numero esse narrant, navigantibus amplum portum praebon-tos, nomine Spermadori. - Mox
ploriquo libri reeto: dsonisveto, cum olim vulgo ossot oditum ἐβουλευω-
rientibus, cum in vorbo ooωεομm hievoluntatis atque conatus insit notio, de qua Wesselingius dixit ad I, 6η. - insula, quo doin
Phocaeonses se convertorunt, Corsica est, nomino deducto a Cyrno, Hereulis filio. Sod de eo satis e n- stat. Cons. Diodor. Sieul. V, la. Horod. VII, 165. Io. Rospatii DoCorsiea insula a Romanis capta
seil. του ἐμποριου; timebant scilicet , no hae colonia Ρhocaeonsium ipsi mereatura et commoreio excluderentur. - αυτων, ut alias, hie quoquo o Sehellorshomiano dedimus, praeeunto Gaissordio. Vulgo αυ- Τέων. - ανεGrήσανeto vulgo intolligunt: excitarunt, sibi ereinerum , i. o. condiderunt. Sehwoigha serus mavult explicaro: Meiectis cώ- torsi αναστατων ποι ηθέντων)urbe potiri. M
urbs posthae vocata est Aleria, quippe quo Sylla eoloniam duxit, in modia ora orientali sita. Moniadoso apud Diodorum Sion . V, laseribitur Glaris. Et consor quoquo Sonoeam in Consolat. ad Hol- viam e. 8, ubi Phocaeam enm Pho ui . .
337쪽
νον, πρωτα καταπλευσαντες ἐς την Φωκαδεὶν, κατεπονευσαν τῶν ID ρσί ori/ την φυλακxὶν, ἡ ἐφρουρεε παραδεξαμενη παραδερπαγου την πόλιν. μετα δὲ, ως τουτο σφι ἐξέργαστο, ἐποιq- σαντο ἰσχυρας καταρας τῶ υπολειπομένω ἐωντων του στολου. προς δὲ ταυτισι καὶ μυδρον σιδήρεον κατεποντωσαν, καὶ OIμο- 79
σαν μὴ πρὶν ἐς Φωκαίqν ῆξειν, πρὶν χὶ τον μυδρον τουτοναναφῆναι. Στελλομένων δὲ αυτων ἐπὶ την Κυρνον, υπὲρ θμίσεας τῶν αστῶν ἔλαβε ποθος τε καὶ οἶκτος τ=ῆς πολιος καὶ τῶν ηθέων τῆς χωργὶς ' ψευδορκιοι δὲ γενομενοι απεπλεον ὀπίσω
eido eonfundit illo. Strabo VI, 1. p. 252 ox Antiocho tradit, Phocaeenses primum in Cyrnum et Mas- alliam pro et os osso, deindo Eleam condidisse. Quo vero temporo Phocaeensos coloniam in Cyrno eo radidorunt sanno G2 anto Chr. n. , si Sehuligium, anno 564, si Clintonem sequimur ad I, 164, anno 560, ut ponit Rospati Do Corsiea insula a Romanis capta Nonastor. 1850. p. 7.), eo magnam insulas partem Etruscos iam obtinuisse statuit Mi-enti Storia ote. II. p. 53. QUO Eodem tempore eum Carthaginienses iam Sardiniam tonerent, explicari inde posse idem censol, quod utrique, et Etrusei et Carthaginiensos laodore iuneti Graocos advonas hollo petiisse mox narrantur: ulrnqueonim gons Graecis invida ob eoni moreti rationes; es. eap. 166. I)o Etruscis consul. otiam C. O. Muel-Ier. Etrusce. I. p. 181. - Ad verba se a. 'Αργανθώνιος δὲ τηνικα D et αῆδη τετελευτήπιε cons. noti. ad I, 163. καὶ μυδρον σιδήρρον καΤεπον- τω est μυ3ρος est mnaxa quaevis Ontia, undo μυδρος σιδήρεος femrum eandens s. ferri massa ardens, ἡ πεπυρωμενος σίδηρος, ut logitur in Excorpiis ox commenti. Alexandr. in Aristolol. Metoorol. I. p. 136. Vol. I. Od. Idolor. Vid. Bloms. in Glossar. ad Aeschyl. Promoth. vinci. vs. 374. Nineroddi vult Dodorieli l. I. p. 10or
sori idem Callimaelium in soliolita ad Sophoel. Antig. 264, npud quem simplieitor Oxstat μιγας μυδρος. Atque μυδρος quoquo demtissa lapidea Oeeurrit; quam etiam
hoe in loeo intolloxisso vi dotiar Noratius Εpod. XVI, 25. Simili ivrisiurandi gonoro usus ost Aristi-dos , ut in eius vita rosert Plutarchus cap. XXV. pag. 334 A atque Cinna eodem Plutarcho testo in vit. Syll. 10 eire. sn. Similo Epidamniorum iura motitum praehent Diodori Exeorpta Vatieana VII X, 20. Do huiusmodi iura montis ac diris publico enunciatis inprimis consulatur Lasauix: Uobor d. Flueti bolGriochon u. Romem pag. 14 Studion dos Elasa. Aliorthums pag. IMAOqq.). Undo vel in proverbium abiit Φωκαέων cioci. Vid. Sui
syehit glossar αναφήνω ' ανατα- νῆνοα i. e. apparere, memere), nisi eorrupto iam libro Herodoteo usus est Hesychius. Namque linenotiono intransitiva inusitatus ostnoristus primus, adeo ut ipsum ΠνGφανῆ νω, quod iam Rotskio itimentem Vonorat, Noster scrip8isso videatur; vido nocurato do h. l. disputantem Bredov. p. 357. Co-bet quoquo ανα φανῆναι logi iubet.
338쪽
CLIO. I. I 66.325ες την Φωκαίην. οῖ δὲ αυτῶν το ὁρκιον εφυλασσον, αερθέντες ἐκ τῶν Οἰνουσσεων επλεον. Ἐπεί τε δὲ ες την Κυρνον curί- 166 κοντο, οἴκεον κοινῆ μετὰ των προτερον απικομενων ἐπ ετ εα
πεντε, καὶ ἱρὰ ενιδρυσαντο. καὶ , ηγον γαρ δη καὶ ε νερον
τους περιοίκους απαντας, στρατευονται ων ε π αυτους κοινωλόγω χρησάμενοι Tυρσηνοὶ καὶ Καρχηδόνιοι, νηυσὶ εκατεροιεξήκοντα. οἱ δὲ Φωκαιεες πληρωσαντες καὶ αὐτοὶ τὰ πλοῖα, εοντα ἀριθμὸν εξήκοντα, ἡντίαζον ἰς τὸ Σαρδόνιον καλεόμενον πελαγος. συμιμισγοντων δὲ τῆ ναυμαχ4. Καδμε ιη τις νίκη
est: per quisque annos. Sic plano
mox otiam scripsi ηντίαζον pro αν-
monui ad I, 163. Add. Mieati Sto via ote. II. p. 54 seqq. 336 seqq.
Undo non mirum eos coniunctos hie roporiri eum Carthaginiensibus per inserius idem maro dominantos noe ullo modo alis nigonis gentibus maris fructum coloniasquo eondondiocensionom permittentes. Itaque postea utramquo nationem foedere
iunctam invenimus apud Pindar. Pyth. I, 139 seqq. Noe vero omnes Tuseos hio intolligi vult Niohith Hus cuius locum ndseripsit G. R5m. Gosch. I. p. 130 seq. ed. sec.), Verum sos tantum, qui Agyllam habitarint, Caorites, quos etiam solos seolus in eaptivis commissum luisso infra Iogimus I, 167. Vix enim Par orat, sos poenam scoloris daro, ad quos istud ipsum minimo portinnorit, qui nullam culpno partem in so admiser;nt. Do foedoribus intor Tuscos et Carthaginiensos Cr. consuli vult oundem Nio bubr. I. p. 122. Nam vel Aristo telis notato illa exstitisso dicuntur. Καδμει η τις ωμη τοῖσι Φωκαι- si,mJ Retinni Καδμείη, ab omnibus libris allatum, a Bredovici P. Ietu in Καδμη i mutntum, quod ro-eopit Diotseli. Cadmea vietoria dioitur ut Schwoighaouseri utar voria his , , ,eum plus incommodi neeo-pit vietor, quam intulit; lix ut
1iostes cindem quidem aecoporint priusquo ex noto so receperint, ipsi inmon victores Phoen onsos tam afflicti e pugna diseesserint, ut victos potius qnnm victores existima veris. Vid. Wesseling. ad Diodor.
Bone enotorum LRr horus monet, hane victoriam non confundondam Aso cum ea, qunm Phoenoonsos
Massiliam condontes do Carthagi nioris thus roportasse Thucydidos seribat I, 13. Nam Massiliam eon ditam esso ante haec tompora doquihus hie agitur) sexagesimo soroanno. Quod si verum est, non mirum, hio loci nullam fori mora tion om eolonino a Phocaeensibus Massiliam deditetne, nee illud iuro mireris, Phocaeenses patria relietn
339쪽
τοῖσι Φωκαιευσι ἐγενετο. αἱ μὲν γὰρ τεσσεράκοντά σφι νῆες διεφθάρησαν, αἱ δὲ εἴκοσι αἱ περιεουσαι ησαν αIris ι απε- στραφατο γὰρ τους εμβολους. καταπλωσαντες δὲ ἐς την 'Aλα- λίην ανε λαβον τα τέκνα καὶ τας γυναῖκας καὶ την αλλην κτῆσιν, μην οἱαί τε ἐγίνοντο αἱ νῆές σφι αγειν ' καὶ ἔπειτα αφέν -
167 τες τὴν Κυρνον ἔπλεον ες 'γιον. Tων δὲ διαφθαρεισεων
non ad suo' Massilienses, vorum alio so convertisse, eum hi aretis snibus suerint adline inelusi har-harisque gentibus eineti. Cum vero sint, qui hae Oecasione Massiliam a Phoeneensibus conditam narrent, ut Isocratos in Archid. g. 84. p. 133, Pausanias X, 8, Ammian. Marcollin. XV, 9, eos et tempora et ros livorsas utiquo por- miscuisse nune statuunt. Nam vix erodihilo, IIerodotum, huiusmodi res tam aeeurato et studioso indagantem, talo quid si ro vera nee ido-rit , omisisse, prnosortim qui in ea Italias parto ipso diu commoratu suorit, tibi Phoeaoensos dein confoderint. Cons. Dahi manni IIerodot. p. 141. Vix ovim dubitandum, quin Noster, Massiliam, quam Anno
Oeensione conditam si gxistimassot, id eorto hoc loco, ubi roliquas istorum expoditiones commemorat, Verisbulo eorto indicassot neque silentio plano praeteriisset: undo merito colligas, illum aliter sensisse, Masingiliam quo ipsam, quo temporo Phocaeonsos patriam rolinquero sunt coaeti, dudum exstitisse, longe antea conditam vel ex mente ΗorOdoti: quars Massiliam eonditam anno sermo 600 n. Chr. n. plerumque ponunt; vido Clinton. Fast. Hollon. I. p. 220 ot Dodorieli. Rhoin. Mus. IV. p. 125 ot inprimis p. lo2 seqq. , Schult E. Apparat. erit. Speo. II. p. 40 seq. Lelinori. Do sood. Ionio. p. 53 soq. Do originibus Massilino urbis eiusdem quo robus gestis praeter Iobanias era, a . laudatum vetoris uel si lino rosot instituta. Κiliae 18s . p. 30 seqq.)
oxponit χάλκωμα περιτιθεμενον rdo rostris navium sivo do summa proras parto in serrum exeunte, quo in hostilos naves incurrnnt intolligendum: vid. Sehossor do milit. nav. V, 5. Boocklar Urhi d. sibor d. Soewos n. Dag. 100 seq. - Mox pro vulgato εγένοντο cum recenti.
o Sehellerstiemiano scripsi ἐγίνοντο. Obloquitur consor in Ephem. Ionenss. 1R1 . nr. 164. pag. 373. καταπλωσαντες - αν λαβοωJgωαχααβαννιν line in ro proprium notat Stobolis. ad Pausan. I, 4. I. 3, qui Herodoti orationem imitatus
ost. - Pro ἀτεντες roeenit. edd. ἀπεντες, contra eodd. auctoritatem.
viri doeti, ipsoquo Brodov. p. id quaedam exeid Isso his putat, undo Dindors ot Dietseli laeunno gigni, post Τυρσηνοὶ posuerunt. SchwoIg-haous erus, cit τῶν nd Phocaeonsos reserens, locum sic intorprolatus esti Carra insenses Tyrrhenique plures captivos fecerunt quam morae iaxes eosque infer se partui sunt: dein eosdem in terram exposuos Inpidih Oh erant. Iuniendum enim osso:
dolii ἔλαχόν τε - καὶ καπελευσαν. Quas quidem recto monuit, In eo lamon, si bono olus sonistitiam percepi, Inpsus, quod avrio ν
340쪽
νεω ρ τυυς ανδρας Οι τε Καρχηδονιοι καὶ οἱ Τυρσηνοὶ ελαχον τε αντων πολλs πλείους. καὶ τουτους εξαγαγοπιες κατε- λευσαν. μετα δε υγυλλαίοισι παντα τα παριόντα τον χωρον, ἐν τῶ οἱ Ρωκαιε ες καταλεικτθεντες ἐκεατο, ἐγίνετο διαστρο -
φα καὶ ἔμπηρα καὶ αποπληκτα, ομοίως πρόβατα καὶ υποζυ-
genitivum a comparativo ποχχω πλε ovς pondero Oxistimat et hune in modum otinm loeum interprotntus ost. Mihi enim genitivus partitivus, ut aiunt, osse videtur, ut hie loci sit sonsus: multo plures virorum e navibus aismersis inferrept rtim Phoeaeensium, Carthainienses
sequontia pertineat), mox neeurn-tius' sontentiam suam Oxplienus
sui, iungit αυτ ον i. o. των ἀνδρων)πολχω πλείους, ita ut proprie eidioondum fuisset των ἀνδρων. Sod huiusmodi genitivos haud raro neglectos osso monstrant en, quae
Matthino collegit in Gr. Graec. I. 310, quibus hie ipso locus optimo addi poterit. Cary in Anglien Ue
tis haheat notionem , plerumque adiecinin reperiri vOeem κλήρω vel
similem quandam, ut III, 83. 128. IV, 9 l. 153. Unde mihi suspieio
Qui deincops memorantur Agyllaei, sunt ineolao eius urbis, quae post dicta est mere, quamquo Olim Agyllam dietam esse seriptores plures pronuntiant, a Pelasgis Thossali- eis, ut volunt, eonditam. Vid. Forbigor Nandb. d. ali. Geogr. III.
p. non, qui strabonis V. p. 225 , Dionysii Halle. Antiqq. ROmm. I,
Crouror is in Antiquiti. Roman D. eompendio pag. 12 a. 14 ed. goe. Add. C. O. Muellor. Etrusce. I. P. 87 seq., qui vetus urbis nomon Etruscum fuisse vult maria. Nomon ADIIae ad Semiti eam stirpem re vocaro nuper studuit Ohishauson
manorum rebus, ut satis constat, admodum celebratur Caere, in euius Ioeo nune invenitur vieus no mino Cerveteri: qua de ro praoter
suit Ludovieus Caninne Desertia Elono di Cero antiea od in parti-eolaro dei monumonto sopoleratoote. Rom. 1838. 4. Meum vero ipsum, in quo Phocaeensos Ia
pidibus obmiti sunt et in qno posthae ludos egerunt Agyllaei, Goli Topography os Romo Andita vieinity I. p. 27ὶ invonisso sibi vidotur in ea planitio, quae
indo a vico Corveteri mare vorsus
tendit, in qua adhue exstaro di euntur plures tumuli ipsi quo fluvii Vaeetna ot Sanguinara, quod ipsum nomen ad sanguinolentam hane Phocaeensium necem roserri posso eon
πληκταJ i. e. distoria, mutila Et membris evipta s. fractia. Sunt voeabulae ro medica soro desumta: nam δεαστροφα dicuntur corporis mom-hra s. Partes, quas vectis distor ino sunt pravamquo sormam neceperunt; unde μορφη καὶ τρενες διάστροφοι ησαν de Io in bovem