Herodoti Halicarnassensis Musae textum ad Gaisfordii editionem recognovit, perpetua tum Fr. Creuzeri tum sua annotatione instruxit, commentationem de vita et scriptis Herodoti, tabulas geographicas, imagines ligno incisas indicesque adiecit J. C. F.

발행: 1856년

분량: 913페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

ες Ελεφαντι νην κε λε oli1νην πόλιν σταJιοι χλοι καὶ ὀκτακόσιοί εἰσι.

statuas nocesse sit. Cons. Wheoler

Geographv of Herodot. p. 356.

Manuert Goograph. X, l. p. 48lὶ hine colligi posso putat, uoliopolin

ad eanalom sitam misso, qui iam multo anto Ptolomaoorum aetatemn Nilo orientam vorsus ad sinum Arahi cum usquo suo rit dod uetus.

Ex quo eatinii qui ali Ucliopoli in Nilum ipsum naviget Thebasque Pe

quod vulgo abest, o Florent. cod. adleeimus. Εκt antem haese sero loci sententia: quando hare gladia se m

inde summa aere milia centum viginti gladiorum . quae est Aegyptiae Ier-rne lovi udo inde a mori tisque ad Thebas. iam misi indistin post

γαρ εἰσι εἴκοοι. καὶ δεατὴν κοδείε&κισχιλιοι, ubi partieula γὰρ neminem romorabitur, qui mominorit. quoties linee partieula ita ponatur, ut nil on, quae Dor parenthesin

quasi intori octa proxime nntecedunt, spectet. - In ipsis Dum oris haud prorsus constans sibi videtur Horodotus, qui hic summam stR-diorum a mari usque ad Holiopolinot ThobaΑ saeit 6l 20, eum anton

II. 73 1500 stadia posuisset a mnriusquo ad Heliopolin ot ab Holiopoliusqno ad Thehas 4860; undo summa exsistit stadiorum mim. Fuero, qui librariis Herodoti textum coriarum pontibus hoe tribuerent, quamvis mendi vix ulla appareat auspieio. Si sana sunt Nostri verba,

vix ea alio modo socum componi

posso existimat Setilichthors t. l. l. pag. 30, nisi priorem eomputatio-nom de ierrestri itinero si in tolli-gns, alteram eam quo maiorem de itinero, quod in fluvio fiat atque tortuosum ob eius cursum longiussit. Sod monotit editores operis Descript . do l Eg. l. i. , Iasee diu tantias Omnes eongruas soro, siroeta linea eas ductas osso tibi pers inseri . Sic mille octingontis sin- diis Herodotois exactὐ respondere summam i80 000 metres, quae PR-dom vera Inveniatur vlao longitudo mappnna inspicionii. Distantiam Thebarum ab ipso muri minus bone iudicari posAe, cum non satis ne curates Horodotus loeum dosnierit, undo distantia sit dimotiorida, nec tamen nbsonam videri, si ninrimoditerraneo prope Pelusium inei piens rectam lineam ad Thohas us- quo duxeris. Tu cons. oliam Io-mard. l. I. pag. 508. Sod sorritin e non Ρομso Herodoti vortia, siroeto intolligantur, bene monot Lotronnius l. l. p. 444 eorruptum osse nn morum stadiorum 61 20 vel hane ob eausnim iudicans , quod numeri

dubio sint exemti. σταδιοι rιχιοι καὶ Oκτακοσιοί

batam , quam etiam secuti sunt omnes recentioris notatis oditoros.

Aldina habot: νειοσι καὶ ὀκτακο- σιοι, quas lectio in Laur. Vallae in- torpretatione expressa est, et in Sanorosti libro alioque Parisino nuper inventa atque a Lotronnio, qui

462쪽

totum hune locum accurato tractat

p. l46-l5o, ita explicata, ut, si talia stadia intolligantur, quorum triginin qxpleant seboonum es. noti. nil II, s), haoo lectio eum

veris monsuris, quas Proseri, maxime eongruere perhibeatur. Neque vero ab his mensuris nil modum reeodoni uindin I 800, quae moliorum soro librorum eonsensus affert, modo talia intelligantur stadia . quo. rum saxaginta conficiant schoenum. CAP. X.

haoe adiiciens: , Si uerodotus ne- eurato dieere vellet, scriboro dotis

Sod illo eo, quod lihora utitur Ora.

Iono, mutat structuram atquo ultima vortia ex iis, quao anteeediant

nostis ε καὶ αντεμ μοι , suspendit Quas struetura non disceditnb ea, quam paulo anto ad II, 8

ηententias, quae ex hoe ipso loeo fluxorunt, in in notavit Wos sol inst.

Est praeeipuus Plinii locus II. N. II, 85, qui Herodoti vorba repo- iit, coli. Arrian. Expod. Alex. V. si et Strabon. XIII. p. lol 3 s. ssi qui idem Herodotum laudat atque Nearehum. Impugnat qui dom Nostri sententiam Mannert. l. t. X, 1. p. 245 seqq. , cui opponimus, quae

ad II, 4 ot 5 adnotata sunt. Maxime vero hne faciunt on, quae Ritior. dissoruit in Erdkundo I. pag. 852. Rerum naturalium peritos illo seribit, qui Aegyptum hucusquo inviserint, eam in sententiam adduetos suisse, ut omnem

Nili eonvallem maris sinum olim uisso spariter atque nune sinum Arabi eum) suspiearentur, in quem mare per eam intrarit rogionem, quas nune Delia perhibeatur, ab Alexandria usque ad Pelusium por- roeta intra Mohatta in ot Libyae nontes prominentos. Atquo ipsis in praeeipitibus saxis montis No

Lattam supra Memphin vostigiaeerta qua dam undarum maris reperiri. Sod multum utiquo ostiu-xisse temporia, vix accuratius indicandum, dum Delta ex undis ina ris provenorit. Faciunt quoque hue, quas idom proseri Rittor. l. l. pag. 858 seq. 860 seq. ox Gallorum doctorum investigationibus. Veri enim similo videri, Nilum, antequam Delta limo et arenis compleverit, alia via per Libyno deserta in mare undas suas volvisse si quidem peream eonvallem, quae nune voeetur.

septentrionem ot oecidentem conversa , ita ut a mori die vallem Moe ridis continuaro videatur. In qua ipsa tum alia esso invonia, tum

fragmenta ligni potrifieata Ipsos. quo truncos petriseatos satis longos, piscium ossa petrificata, et quae his sunt similia. Cons. noti. ad II, 12 Init. ot II, D. Εam gententiam prohat Minutoli Roiso naeli dom Tompet d. sup . Amni. pag. I seq. Et eommunieavit mecum m. scriptionom, ab Ilittoro quoque laudatam , ubi haee res accuratius traelata est: Mgmoiro sur la valido

des Laes do Natron et eoilo du

463쪽

450 HERODOTI

λάσσης, ωσπερ γε τα περὶ χυιον καὶ Tευθρανίον. καὶ φεσόν τε καὶ Μαιανδρου πεδίον, ὼστε εἶναι σι ιικρα ταντα μεγάλοισι Iiis βαλέειν. των γὰρ ταυτα τὰ χροορία προσχωσαν των ποταμῶν, ἐνὶ τῶν στοιματων του Νείλου, εό ντος πενταστο1ιου, -δεὶς αυ- τῶν πλέὶθεος περι ἄξιος συμβληθῆναι εστί. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι ποταμνοὶ Ου κατὰ τον Νεῖλον εό ντες μεγάθεα, οι τινες εργα

uani ο γε τὰ περὶ Iaios x. x. a Jωσπερ γε e melioribus codd. rostitutum a Gais sordio rotinui eum recenti. edd. et Aldinao leet onem, iunm etiam sane rosti Cod. praebet: sis περ τα τε περ ι Ἱλιον κ . r. a. rovoeari vult Elia Iahrbb. d. Philol. u. Daedag. Suppl. IX. p. 120), qui idem etiam in verbis proximo sequentibus pro α στε, quod tu tur plurimorum ot optimorum codd. consonsus, o Sarieroni libro reponi vult εος, quod in siinili sonto titia

δή. - Do Dia a regiono nune valdo mutatn satis dispuintum est Dostra notato a viris doetis, quorum libros excitat Forbiger Uandb. d. nit. Noogr. II. p. 14u in not. Add. Tebihahel, in Asio minoia ro I. Ρng. 2l4 soqq. Tetita nitie interior Nysiae ost rogio pedos iris, quam Mysus fluvius permeat, montibus undiquo eineta; vid. ibid. p. 157. Do Maeandri eampis diximus ad I, 18.

lseuntiar IV, Θ, nisi quod procosis exsint eos, quod inde etiam hoc loco fuero qui repositum volloni, ut II, 24. 125. 135. VII, 24. Aliis loeis, in quibus voeula in coς sequonto infinitivo positam ut vi domus, ita nihil indo eolligi posse existimamus, eur h. l. in tali sentent in casis serri nequeat. eo D NεΩov, ἐοντος πενταστο- μουJ πεντασrouon optimi quique tuontur seripti libri. Alii Aeci- στομον, quod ex communi votorum opiniotio do soptom Nili ostiis ortum esse videtur. Herodotus enim, qui infra II, 15 quinquo tantum Nili Ostia commemorat, duo illa omisit ostia, quao hominum nrto ne manibus neque natura sue rant esse in , Bolbitinum ne BueOlieum. Hi ne reeto Eustath. ad Dionys. Perloget. 226 ab Horodoto Nilo tribui quin io tantum ostia seribit, δηλαδὴ κατα τα τDaινῶ a rota citcr. ως

eadem quinque ostia infra II, 17 die utitur ἰθαγενια aeos τα. Ad septenarium numerum haud scio an religio etiam nonnihil valuerit, quae sanetum quam maximo voluit hune

numerum.

eodem modo apud Thueydid. II, 102. o v κατα τον δεδειλον εὐτες με - γα θεαJ De usu praepositionis κατα cons. I, 121. - μεγαθεα hono eor-roxit Wessoling. pro vulg. μεγα θεες. Saneroni lihor Oxhthot με - γαθεει, undo Sehaosor. et Larcher. reposuerunt αεγάθεr, quo tamen opus non osse bono monet Sehweigh.

comparans I, 202. III, 102. 107. Hinc merito in Plutaretii Aristid. 23 διιι ere μεγεθη rovoeavit sintenis. - Pro cavo recipias

464쪽

705 I s. p. 45s roserunt, quibus Anuli .loeti rocontioris tostimonium nudit Lnrehor. cr. eonferri iubet Popponis Protogg. ad Thucyd. vol. I, 2. pag. 257. Add. Forbiger. Hand b. d. ali. Geogr. III. p. 10la. Elonim has insultio anto Λeholoiostin sitne postmodo, terrn anulina fluvio ndgosta, cum ipsa conti-nonte regione eoaluerunt. Nune loco nomen cureolari.

ginta quatuor esse dies eonsumtos; unde usquo ad Ghela sex dierumitor esse. Herodotum nutem eum do on sinus parto , quao Aegypto respondeat, loqui probabile sit, nihil Lareboro videtur in hiseo ossentisonum. Pluribus do nostro loeo disputavit Broigor. in Commentat. supra laud. pag. 16 seq. hoc ponetis: Herodotoum numerum qun-draginta dierum valero haud posse, nisi oram legendo illum inventum esse statuas simulque perpetuum, qui in illo sinu sit, undarum su-xum ae refluxum navigationi eol riori magno impedimento esse reputes. Cum Stri bono XVI. p. 768s. ilia coli. Plin. II. N. VI, 33

Herodotum ita eoneiliari posse existimat , ut illius mensiara non ultra eum locum, qui nunc Babcl-Mand obvoeotur, protendatur, hic vero omnem siniis Arabiei longitudinem us- quo ad mare indiearo volvorit. Cnius siniis longitudinem 325 milliariorum Germanicorum esso statuit Nonnol. Geogr. Herod. p. 687 not., ita ut oeto soro milliaria in singulos Davientionis dies in eidant. Neque insolitum hoe osse, multa illic congesta exempla evineunt. Sed Niehubrius filius in Dissortat. laud. de Herodoti Geogr. pag. 210 vera esse Negat , quae Herodotus hie memoriae prodidorit. Equidom quadraginta dierum navigatione, quam posuit Herodotus, non ita Offendor, modooam ita intelligamus, ut a loco qui nunc vocatur Sueet, usque ad Rahel Mandet, saetam existimemus: quis enim in talibus omnia iam ne-

eurate eum nostris mensuris convenire posse existimet, mutata pror

ans navigandi rationo' Indo do sinus longitudino molius quam dolatitudino Nostrum edoctum svisso pronuntiat whoolor Geography os Herodot. p. 315., eum quae sinus ost latitudo prope SusE, eam nil reliquam sinus latitudinem, quaoniique longe maior est, transtulerit.

465쪽

452 HERODOTI

το. ετερον τοιουτον κολπου καὶ τὴν Αἴγυπτον δοκέω γενέσθm

κου, τὸν μὲν ἐκ τῆς βορηῖης θαλάσσης κολπον ἰσεχοντα εαὶ Αἰθιοπίης, του δὲ 'Αράφον, τον ἔρχοι cra λαων. ἐκ της νοτί ςφεροντα ἐπὶ Συρίης, σχεδον si ἐν ota Diλοισι συντετρεινοντας τους μυχους, ολίγον δέ τι παραλλασσοντας τῆς χωρης. εἰ co ν

Μοχπος. ῆαισυ ηαίρης retioovJ Ilaoe verba morito advertunt Broigor. in disput. laudat. p. i8, cum vix ullua in sinu Arabico inveniatur eius latitudinis loeus, quom dimidio dioi

transgredi possis. Quare Herodotum do on huius sinus parto loqui mavult, qui vulgo sinus ne opo/itea appolletur. Maxima enim huius sinus latitudo dimidium sero eradus aequatoris eoinplet nee stadiorum trecentorum monsuram ullo modo exeodit.

eoll. VIII. 129. ubi de recessu mR-ris αμπωτις aequo dieitur: qna dovoeo etiam seripserunt Pindari intor-pretos ad olymp. IX. 52. Add. Aristotel. Motoorol. II, 8. 7. Conlrnήηχίη do mariκ necessu fluctuum quo appulsu dicitur. Utrum auo in-vonias quoquo apud Arrinn. Indie. 29 eoll. 2 l. 37. 38. Quod ad rem

attinet ipsam. nquarum in sinu Arabieci fluxus ae refluxi μ satis no

Indieus, euius pars ost sinus Arabiens. - Do ἐσέχοντα eons. initium capitis. Proxima vorba: Aotiβιον. τον tornu αι χέρων, quas in omnibus libris comparoni, uneis inclusit Schwoighnousorus, quasi nilotan ab hoe loeo ot ox seliolio oli in huc imperite invoeta. Socutus eum est Gais sordius ae nuper Diotaeh. Mihi lamon iusta ae susseiens eausa haud RI' Pnruit, cur voees istas damnarem; itaque uneis liboravi.

cum, quem statuit, et Arabicum. Verbum σνντετραι νειν Schweigh. in Lexio. Herodot. a. v. reddit: perforando itinuere et miseere, ita ut

duo muris sinus ex adverso sibi Oecurrontes propemo Itim xihi innio perfora se intimos suos recessus a que adeo iunxisse et misetiisse dicantur.

Blom fiold. in Glossar. ad Aosetiyli

Choophor. 449 ita σDντετραι νει vvortit: simul terebrare. loei quo sensum ita Oxposuit: , ad intimos re-reastis penetrant idem fere terrae spatium disseetin ea. ut initium hultis cum sine si ivs eoncorde . quod ad parallelismum ti tinei: praes stilem aptitio inser suo inter xρ distant. Cons.

λούσοντες. exigvam in ferentiam indicaturus: Ita ut otiam ii. l. ὀχιγον δέ τι παραλλαaσοντας τῆς χωρη, do utroque maris Ainu hono diei possit, intor quom parvum modo terrae spatium intorsit. Mendosumosi quod libri quidam afferunt συμ-

466쪽

γε δισμυριων ἐτέων; ἐγω μὲν γὰρ ελπομαί γε καὶ μυριων ἐντος

τῆς ἐχομένος γῆς, κογχυλιά τε φαινόμενα ἐπὶ τοῖσι Ουρεσι καὶ

Sehweigh. et Gnis . lubenter adneivimus, eum vulgo abesset. Eleagantem periphrasin in vortio ἐθε amicti et litie loco et VII, 40 Incol, ni iis notat ad Platonis Laeli. p. 100E in Socrat. p. 220). Tu cons. Herod. I, 32. ius eoil. z4 ihiqno noti. Est antom hoc sero Horodoti aren- montumr si Nilus in Arabi eum sinum so effunderet, posse utique in ne sinum intra viginti millo novol doeom millo annorum spatium ita explori Nili alluvione, ut torraseret conlinons: unde eonsontaneum esse per id tempus,' quod anta effluxerit, sinum AOgyptium quom supponit) eoquo vel maiorem uinum potuisso compleri Nili, tanti fluvii, alluvionibus, ut in torram eontinenlom mutatiis suerit. xt uis κωλτει ψεοντος κ . r. a. Jμιν ad κόλπον Αρώβιον speetat eoutou ad Nilum fluvitam. id ima pedi . quaerit Herodotus, qtiominus Nilo fluente statis ille eompleri yotuisse censendus sit in ra Nininti mi le idem annorum spatium ' Nam equiadem puto Bel infra decem mille anno rtini apatium hoc fleri potuisse. - Ω-πDuαι QOdom putandi, existimandi sensu, quo supra I. u5 in veloro

oraculo, et II, 26. 43. 120 ete. κου γε δη - ovκ αν χωσθεινὶ κοχ-πoci Verbn interieetar etroorpsos ῆιμὲ νεώσθαι spuria videntur Val ehenario, qui idom seribi vult ηκου i. q. η που), unde alii post hae dii κου. libris non addicentibus sino quibus quid iunm hic mutan dum nego. Est onim loei solistis: oui titi e infra illud tempus, quod.

ligit Matth. h. st l. a. Noquo aliter sero κως on logitur III i55 sitio

voenia δη, quae hoe loeo ad sen-tontiam nugondam ot frmandam addita videtur. Benedietus in Aett. somin. philol. Lips. II, 2. p. 285 cor

odit. pag. XI mavult κου τ3 δη. κολπος καὶ που. o μεζων ἔτι του του roeto intolligitur statis set multo maior hoe Amyptio sinu: quem Nili alluvionibus eompletum esse intra

multorum annorum spatium anto indicaverat. - Ad formam vocis

ἐργατικος eons. Bredov. p. 348. GP. XII. καὶ enim λεγοvσι αντα πειθομαι v. x. 1.J Herodoti haec est spnten ita: se non solum fidem habero iis, si qui talia do Λogypto narrent, vorum ipsum sibi do his valde persuasisse, duetum terra ipsius in dolo aliisquo vestigiis, unde maris undis hane regionem olim ieetam

snplum prominensem a terea eonfi

nenti, quno solli est Lihya si vo Asrien ost putanda. ex qua Aegyptus quasi promineat in mare, ita ut ipsa terra olim maris undis tecta videri quent. κογrvatis τε φαινομsνα ἐπὶ toῖσιουρεσιJ ουρεσι eum reconit. editt. dedimus pro ορεσι. Ad argumentum cons. Plutaret, . de Isid. ei Osi

467쪽

454 HERODOTI

rid. cap. 40. p. 367 A, ubi haoe Ioaguntur: θάλασσα γαρ τὶν ἡ Αι γυ-

in motitibus inueti latitur et ad Noaebitieam inundationum vel te inpus diluvianum vulgo resernntur. Aeeuratius Ox recentiorum peregrinatorum libris do his exposuit uitter: Erilli undo I. p. 858 seq. Namque suprn eum locum, ubi Nilus in duo

brael, in disseeatur, duae sunt convalles , nitora orientem versus nita altern oceidentem versus. Illa, quae

per montem Mohattaria usque ad salis puteos, moridiem versus enm regionem tangetis, eui Dunc nomen Suor. In ea hodieqtae magna con-ehyliorum invenitur copia, quae Omnem sero superficiem obtegunt; supersunt adeo concharum tostae non petriscatae; si uno omnia satis evincunt, inaris undis hune locum

olim suisse tectum. Addo, quae in andom sententiam assori Wheolor

Goography os IIerodot. p. 353 not. Atque otiam Duroau do la Mallo li. pag. 154 oo, quod h. l. κογχυλια

i. o. eoquilles non altetroes) nequo πετρωδη i. e. eoquillos potri se )memoron tur, inferioris Aegypti solum recens indieari iudicat. Doni tern valle via. not. nil II, 10. eiuris ἐπανθὰ o PotiνJ Ad vim verbi ἐπανθειν superne efflorescere es. Theocrit. V. 131. XX, 2 l. PorOmnem Aegypti superficiem hodie-

και aptiuuoν μουνον - 1 IOH μDD- ωον resor nil ODρος, cum haec sit uerodoti seni otitia, nolum montem arena obtectum invortiri. Supra II.

ipsis ita separandae sunt nue toro

Nauchio Iahrbb. f. Philolog. M. Paodast. Suppl. XIV. p. 55 I seq.), ut significont id om sero at tuo τὴ

tura. Quod mihi quidem vir doetus

non persuasit, qui causam non perspicios cur a vulgata ratione, quae hune dativum cum seqq. eoniungi iubet, recedam. Caeterum pendent

προσεικεχην Ilredov. p. 160 mutari vult in προσι κεχην. idque recepit Diotaeh. Mihi in tali ro n eodi eum consensu haud diseodendum vido-tur. Do ipsa Aegyptine terrae in- dolo ac natura copiosius disputat Narimnnuus l. l. pag. l48. Est enim vel tenuis terra eoloris subalbi Oademque nrenosa, quae Aegypti Libyaequo loen deserta obtogit, volpinguis et humida nigri e loris, qua ab utraquo Nili ripa superseium Obtogit sortilissimamquo reddit.

468쪽

Λιβυην ωιιεν ερυθροτερθν τε γῆν καὶ υπος αuμοτέργμ/ τὴν δὲ Ἀραβίαν/ τε καὶ Συρίην ἀργιλωδεστέρην τε καὶ υπόπετρον

positum est, eum in Aldina esset μελαγγειον quae forma communis dialoeti ab Horodoto ubest. Vid. Bredov. p. 13s. Quod sequitur καταρρηγνυμενην i. e. confriactam rimis hiatium l. iam correxit Fisebor ad Walti r. III, a. p. lnu ex innio vulgato κατ ε ορηγνυμένην, en ius loco nuper ex Arriani Anah. II, 23,

tinero videtur. Apud Herodotum VII, 23 καταρρηγνυμενοι οἱ νοη sol. quod ad lectionem roe Eptam haud seio an unicat. De voco προχυοις dixi ad II, 5. - Ad loci aragumentum adseritiam Plutaretii locum et assienm do Isid. et Osirid. eap. aa. p. 364 C: την Λιγυπτον,

ειμαζουσι. Addit Wyttonhaelitus in Animadvors s. p. 217 alium Plutar-ehi loeum in Alexandr. vit. cap. 26. p. 670 F. Atqno Xηuίαν s. memnit aliud osso nisi nio m. idquo ipsum Aegypti nomon suisso apud Aegyptios, qui noci Graeca appellatione vulgo usitata, nee Hobrne- cirum voco Mirraim s. Mise. unquam

uorint usi, dudum monuit Iahlotisti. mpnsee. I. p. d04 seq. et eopiosa disputatiotio firmavit Chainpollio Plegyp i. solis l. Phar. I. pag. lulseqq. luet seqq. Add. m. in Sym-hol. II. p. 108 od. tert. Indo in ip sis Aegyptiorum monumentis Ao ptum notis hieroglyphi eis si nisi

illa Cypri inseriptio io, quam n du- eo de Luynes publieatam Oxplieuit Rostili, quem vido p. 56. 66 eius ti bri, quem ad II, 182 indicabimus;

noquo divorsam hane vocem ossen hi blica voco Iram. iam Ilioronymus Quaest. 11ohrr. in Genes. IX, 18 T. III. p. 316 ed. Vallars.) doetiit ne nuper eon tondit Willi inson: Mati nors ete. I. p. 2. Cons. quoquo Sol-voliri Traduci. et Analyso des inseripit. sur robolisquo Iegypt . do Paris p. 16. Do variis nominibus quibus olim Aegyptus designabatur,vid. Utilo instin in Philolog. Aegypt . p. I seq. at seq. Forbiger Fland buch d. tili. Goograph. II. p. 766seq. Cons. etiam noti. ad Herodot.

πήχεας το ἐλαχιοτον κ . t. a. t Qui Horodotum si haec et quae sequuntur do sedecim cubitis seribontemorraro dixit, is non satis respexit statum Nili ot terrarum adiacentium ob fluvii alluviones crebro mutatum, ut illius alio tomporo esse videatur. Quod eontra Dococh. monet I nretior. . eui adde, quae Ron notius dis

putat p. 597 et quae do vario Nili

statu ne mensuris in univorsum Oxponuntur ab Harimniano l. i. p. 122. Horodoti auctoritat om sero tuentur, alios ut taeenm, Pluinrehun Do I s. t OMir. cap. 4 a. p. 368 13. Et Strabo

XVII. p. il36 C. s. pag. 788, qui

ante Petronii aetatem maximnm narrat suis so sortilitatem, eum Nilus ad quiarium ot decimum cubitum ex crevisset; qui cum ad octavum modo adsurrexissot, sumem ovenissonique inopiam. Quo vel disortius Plinius II. N. V. s. g. 10. iustum

469쪽

seribit Nili ineromentum sedecim esse euhilorum; si minus sit, inopia premi Aegyptum ne laborare. Et in hoe aedecim eubitorum numero omnes sero seriptoros ab Herodoto inde usquo nd Leonom Asrieanum consentire monet Rittor. Erdhundo I. p. 838; eo enim opus esse, quo messis bona sat. Quin otiamnumat Nilus ad hane usquo altitudinem, quam logitimam dicoro liceat, ere-πεrit, per totam Aegyptum veetigal pondendum esse. Quare subinde fieri, ut vera Nili undarum mensuraeeletur, aut, si minor sit, aneta dicatur, ut scilicet iuro quasi vectigal ab incolis posci possit. Quae

ipsa ros porogrinat ros quosdam in fraudem induxit. Alia nune seions praetereo, quas apud ipsum Ritto. rum logi malim. Salis enim Herodoti sdom in hiseo probasso nobis videmur. Hinc vel in Romanae aetatis inseriptionibus Aogyptiis in-vonitur δικαια ἀναβασις do iusta

hae quatuordo i m eubitorum mensura. Vid. Lotronno: Rochoretios sur

ras accurato constituendas atque

omnino Nili eroscentis aquas dimo-tiondas antis constat ah ipsis votoribus Aogyptiis propria quaedam

instrum otita eorumnarum formam

plerum quo sero cxlithontia inventasuisso, Nilometra vulgo vocant, do

hone usus est Parthoy ad Plutareti. do Isid. at Osirid. p. 243 seq., tibi omnium Nilomotrorum vestigia, quotquot o vetoribus seriptoribus vol ex ipsis monumentis cognita sunt, collegit Doclaratur haec quoquo ros imaginibus vetorum Aegyptiorum, do qnibus cons. noti. ad

II, ls; ipsumquo Nili line resorri

poterit nomen. si quidom silvius est temporo definito, ut voliant

Proseons terrn quo exundans. Vid.

Crour. Symbol. II. p. 29 ed. tori. , tibi aliorum quoque sontontiae do huius vocis olymo ne signissentions afferuntur, quibus add. Hitκig. ad

Ios. XIX, 6, qui Nili nomon ad

eundem signiscatum revoeari vult, quo nomen Aegypti Chem M. Che

λος Sanseritanum esse dicens Xsias, i. e. niser. rita apud Ios. XXIII. ar quod vero altero eiusdem prOphetao Ioeo Nilus vocatur nil nisi flumen osso statuit. Nequentia soro habot Bol,lon: Das alto Indien II. p. 457 seq. Graecorum scriptorum locoη de Nilo ansori Forbigor l. l. II. p. 76s coli. Ti.

Moeride cons. infra II, 100 seqq.ihiquo noli. Larchorus, qui uerodotum anno 460 n. Chr. n. Aegyptum pormeantem facit, ut ad II, 1 vidimus. Mooridom mortuum hine ponit 806 annis anto Horodotum in Aegyptum proscetum, i. o. anno 1356anto Chr. n. Cons. Tnti. chronolog. p. 86 seq. Gravius voro illud vido tur, quod huius regis aetato Niliereseontis octo cubiti satis suissoporhibentur ad eampos irrigandos, ad quos Herodoti aetato s. novom post saecula sedecim vel quindecim roquirebantur: quod si vorum est, intra hoc tempus terram soplomeubitis anetam suisso dicas noeess ost: id vero fori non potuisse, de-elarant eomputationes nostra ne into saetas de eo modo, quo terra suporseios Nili alluvionibus avgo-tur; undo ad septem eubitorum in eromentum sere Iaz seeulis opus suisso osseitur. Quaro hunc octoenbitorum numerum ad tabulas re togandum conset R. Iaeotis Do ΠΟ-r doti mensur. p. 21. Equidem in his id tantum attondi volim: Horo dotum, qui quae sua astato obtinuerunt, en Et accurate et vors retulit, in iis, qnno Mooridis rogis

tomporibus acciderint, Aoqui ea, quas a sacerdotibus tradita neeepit id quo etiam eonsulto do inraro: undo si minus vera haec esso rep riantur. Herodoto minimo id imputandum.

470쪽

κοτι, οτε των ἱρέων ταῶτα ἐγιο ἡκουον. νῶν δὲ, ῆν μνὶ ἐπ' εκ - . καίδεκα ῆ πεντεκαίδεκα πηχεας αναβῆ το ἐλαυστον Ο ποταμος, ουκ υπερβαίνει ἐς την χωρην. δοκέουσί τέ μοι Αἰγυπτίων οἱ ἔνερθε τῆς λίμνης τῆς Μοιριος οἰκεοντες τά τε cuλα χωρία καὶ το καλεομενον Αελτα, ἐν Ουτω ἡ χωρη αi ἔτη κατὰ λογον επιδιδῶ ἐς υψος. καὶ το ὁμοῖον αποδιδω ἐς αυξησιν, μὴ κατακλυζον -

τος αυτὴν τοὐ Νείλου πείσεσθαι τὀν παντα χρονον τον ἐπίλοιπον Αἰγυπτιοι, το κοτε αυτοὶ ΕλHηνας ἔφασαν πείσεσθαι. πυθομενοι γαρ. ως υεται πασα η χώρη των Ελλθνων, αλλ ου ποταμοῖσι αρδεται, καταπερ η σφετερο. εφασαν Ελλθνας φευ-

otiam pro vulg. ἰ διδοι et αποδιδοῖ eoni unetivi formam restitui eum recenti. edd. tribonio Brodov. p. 40 l. Voeulam εἰ in his tuentur G. Hermannus do pnrtie. αν p. 101 et Hartvng Lehro d. Partih. II. p. 300. In ipsa sontontia vix illa, quam nonnulli odorati sunt, inostlautologia, eum doconto Wesse in fio νψος ad soli altitudinem, αD-ησις ad eiusdsm iner montum spe-etot. Quaro nihil mutandum monet Lotronnius Iourn. d. Sav. 18l7. pag. 48 seq.), eum idem sors sit atquot ηυ - ἐπιδιδοῖ τε και αυξάνοιτο ἐς Mistoc sive ἐν ἐπιδιδοι ἔς τε υψος κH αυξησιν. Itaque otiam nulla opus verborum trutispositione, qualom tentat Bonodiet. in Acti. se in in .rog. Lips. II. p. 286. Ad vorba eo καλεομενον Λέλτα eon . Plinii lo eum ad II, 15 allatum. - Voeula Αἰγυπτιοι spectat ad verba, quae initio periodi loguntur: Αἰγυπτιωνοί ἔνερθε τῆς χανης τῆς Μοίριος

medium laquae), quam vocis significationem aliquot oxemplis illustravit Wossoling. ad h. l. Hine is sorooxsistit loci sensus: neqtie enim illis ullum aliaud fro modium) est, unde

aquam ad uros irrissandos petane, nisi a Iose sommmodo, i. g. non alia unde ullam aquae eopiam petere possunt nisi pluriis a Ione missis. Satis vero eonstat. Iovis nomine quamvis coeli si auris tomportem indieari illum quo doum nuctorem ferri omnium, quae eo litus npparoant docidantve. Quare cum pluvias ad illum rosorantur, explicandum quod

paulo anto legituri εἰ tin ἐθελήσειστε τειν δεθεῖς, ubi vulgo laudant Aristophan. in Ao. i50i. Noe alio ortinet, quod h. I. legitur oti un

cos Herodotoos I, 8 . III, III. IV,

SEARCH

MENU NAVIGATION