장음표시 사용
651쪽
τετρημενος διτάλαντας μάλιστά κη σταθμον τουτων την μὲν θυωδεδεμένην κάλω, ἐριπροσθε του πλοίου απίει ἐπιφέρεσθαι, τον δὲ λιθον ἄλλιμ κάλω οπισθε. ἡ μὲν δὴ θυο η, τουρ υ ἐμπίπτοντος, χωρε ει ταχέως. καὶ ε κει τὴν βῶριν τουτο
αἱ πολιες μουναι φαίνονται υπερέχουσαι, μαλιστα κη ἐιι νερέες et ῆσι ἐν τῶ Λιγαίω ποντω νγοισι. τα μὲν γαρ αλλα τῆς Λἰ-
do nomino Aegyptio observationem haud pauet votorum comprobant ipsique reconti re , linguae Aegyptino periti, ιaris Aeraptiorum ser
vult Aogyptiorum germone vocari ha a. baa; hari navem dici Soli consecratam. Equidem do his haud decernam: Vocem ipsam Gra eis haud leno tam misso docet praeter
alios A ehylus, qui Suppl. Mo. AIγυπτίαν βωριν dixit: quocum cons. Euripid. Iphigon. Aul. 28I. In pieturis Aegyptiis, quales grande dosoriptionis Aogypti opus eontinet,
huiusmodi naves conspici bene mOnet Hoeren. Ideon ete. II, 2. Pag.
quoquo haris Indi at navi αἱ um s. cymbam ex Papyro s. nrundine coti- textam, quales naves limo olim in
Aegypto froquontos, tum hodioque in Aethiopia usitatnμ esse in oti Atranin Gosonio disputata ad Iesai. XVIII. 2. pag. 577. Atque otiam Rittorus Erilli. I. p. mi) in huius loel argumento eo magis insistondum putat, quo cortius indo intelligi queat, iuniata navigiorum frequentia commercium intorius por Aegyptum so ruerit, quale vix aliis in Asiae, Sinai atqus Indino fluviis simile quidquani reperiatur. καὶ αγει ι νια nouας χιλιάδας etiaό et B sl Ilaoe num vero die antur, dubitat Willi inson. Matinersete. III. p. l88, cum tantum pondus istius modi naves ferre nequDant.
tino reposui eum reeenti. edd. πόλιες; idem in seqq. o Sanerost. libro dedi: vid. Brodov. p. 266. ἐπινεριες ei σι ιν τω Αἰγαιευ πον- τιμ νήσοισιJ Paria Oxstant apud Diodor. I. an. Atquo iam apud Iesaiam XIX, 5 Nilus in do vocatur mare; quom ad loeum aliorum seri-
652쪽
γυπτου πέλαγος γίνεται, αἱ δε πολιες μουνω υπερεχουσι. πορ θμευονται ων, ἐπεαν τουτο γένηται, ουκετι κατα τὰ ρε εθρα του ποταμοί, αυ.α δια ριεσου του πεδίου. ἐς μέν γε Μεμφιν ἐκ Ναυκρατιος ἀναπλωοντι παρ' αυτας τας πυραμιδας γίνεται ὁ πλοος ' εστι δε ουκ ουτος, αλλα παρα τὸ οξυ του Aέλτα
καὶ παρα Κερκασωρον πολιν. ἐς δὲ Λαυκρατιν απὼ θαλασ-σης καὶ Κανώβου δια ποδίου πλέων γῆξεις κατ' Oνθυλλαν τε πολιν καὶ τὴν 'Αρχανδρου καλευμεν λην. υτεων δὲ ἡ μεν9Sυνθυλλα. ἐουσα λογίμη πόλις, ἐς υποδψιατα ἐξαίρετος διδο-
ptorum similia ossata collegit Gosen. p. 609, a G. laudatus. Qua osequuntur: τα μὲν γαρ αλλα etης ALγυπτου πελαγος γ Hrcii R. T. 1. vero a Nostro diei testantur ro- eontioris notatis peregrinatoros: unum attulisse sufficiat Willi insonum Matiners ot c. se . Aer. I. p. ar),
qui, si maxima sit Nili inundatio, idem adhue observari posso seribitndditque so ipsum vicos Aegypti
tanquam insulas ex aquis emineratos conspexisse: quamquam id quoque nrino non sori idom addit.
Vissi oundom virum doetum in Iourna, os tho geographie. society. IX. p. 433. ἐκ Nαυκρατιος ἀναπλωοντιJ Naueratis iis insorioro Aegypto sita et Graecis nb Amaside coneessa: do qua plura vid. nd. II, 178. 170. παρ' civ τας τας πνραμιδαςJ i. o. praeter ipsas pyramides; hari an denora iden vorbet. Sunt vero illae, quae modino inter Memphim et pagi
Dulta npicem etiamnum conspiciuntur prope Gieteli, cons. Mannert. Geogr. d. Gr. u. Hoem. X, i. Pag.
464 et plura infra. ad II, 124.
ἔστι ODκ ουτοςJ se. αλοος. Nequo Enim hane navigationem solitam et ordinariam asso Noster vult,
quae potius iuxta pagi Delta apicemst Coreasorum urbem sat . - ου κ
eandem osse urbem, quao Graecis etiam appellatur sisnaeeopolis Striib. XVII. p. 803 B. s. p. 1155. Sto-phnu. ByE. s. v.), ab Nili fluvio Canopico aliquantum romota, hodio Selaistin diein; Areliandropolin, quae postea Andropolis ot nunc Mobtindieatur, paulo infra Anthynam esse sitam Et quidem ea dein in planitie. Quibuscum etiam conveniunt soro, quao Larcherus disputat in tub. geograph. s. voee. In alia omnia abit Mannerius l. l. X, i. p. 595 seqq., euius disputationis summa haec sere est: Gynnemporis urbis nomen sub imperio Romano commutatum suisso in Andropolin, ita ut una eademque urbs hoe utroque nomino sit in tolligenda. quae post Andro sit vocata, nune Mabur; Ar- Mandropolin vero prorsus incognitam osse. Willi inson. Manners etc. II. p. 162) in ea regi Ono, quas a de- sortis non longo remota est, Anthyllam sitam suisso putat: quam eandem Oh nomen e Graeea voco ανθος duetnm Graoeorum suisse coloniam in inseriore Aegypto conditam existimat Letronne Mom. det Aead. des Inseripit. T. XIX. P. I. Png. 21.
653쪽
99 Μέχρι μὲν τουτου otiuς τε ἐμὴ καὶ γνωμη καὶ ἱστοριη ταντα
standos haec urbs is . huius urbis reditus in sinoesiariter assisnata s. a Diribvia est uxori ius satrapae Persici. qui in Aestis o inmerat. Nam τον ἀεὶ βασιλεε οντα Αἰγυπτου satrapam dici, qui regis instar in Ao- pto regnat. non magis attinet monere, quam illud, imperium isto. rum prae sociorum renyso regium et vix legibus circumscriptum suisse in subditos, qualo hodieque est Turcarum praBlaetorum, quibus nomen est Pascha. Indo restis appellatio in satrapa nihil habet absoni. Plurado satrapis citavi ad Ctesiae langmm .
pag. 122 et ad Herodot. I, lu2. Qui satrapas etiam in aliis rebus
exteris, quas dicunt. i. e. Ornatu, nuticorum ministrorum ae satellitum copia regem summum Persarum imitari studobant. Hinc etiam ipsomni uxores reginae et eo loco habitae, quo regis summi seminste. Qui eum seminis suis ad singulas ornatus partes Aingula oppida sive
eorum reditus dare soleret, morem
istum imitati sunt reguli isti provinciarum sive satrapae. QuRre
Parum differt, quod quae hio ἐς υποδήuατα tradita dicitur roginae urbs, Rpud Athenaeum I. pRg. 33 εἰς ζώνην ut apud Xenoptioni. Anabas. I. 4, 1 . Platon. Alcibiad. I. p. 123 B. Philostrat. Vii. Apollon. II, 3Iὶ assignata suisse naris
ratur. Tu vide, quaa disputavi ad Ctosiae fragm m. p. 200. Ἀρχάνδρου toti Φθίο v. TON Aχαι- ουὶ Haec ita sunt prolata, ut iure Phraia filium et Actaei nepotom dicere posse videaris Arctandrum. Nec alitor Stephanus Bygant. s. v. 'Ελλας atque Eustath. ad Homer. Ili. II, 683. pag. 320, 30. Quod vero apud Pausan. VII, I. g. 3. Arctandrum Actaei filium ae postmodo Danai generum . ex Phthiotide terra Argos venisso legimus, inde colligas, apud Horodotum Voce ro 3 ymisv nomen Archandri gontilo ne quo patris nomen indicari, si quidem eodem testo Eustathio l. l. pag. 320, 25ὶ Phili solidis ineola et Φθιος et Φθι cor qς dieatur. Sed in Herodoto, qui ite huius terrae incolis alteram tantum formam Mnώτης VII, l32 coli. I, 50 adhibet,
hoc serri posse recte negat Seliu-bart: una t. consenio . historice. p. 36 seq.; neque enim dubitandum quin Areliandrum Phthii filium Νο-
stor dixerit, discrepnns utique nPausania aliam famam aliosvis Ructores sequento eidonique, ut idem Sol iubart. l. l. intuit, praeserendus.
o v uενtot γε Αἰγυπτιον TO Ov-νοuαJ i. e. nec tumen Amyptium quidem est nomen s. ae Amretium certe non est nomen. De partieulis
manno spag. Ill) γνωμη e8t: metu eloenes Uroesi, et ἱστορίη mei ne Emkundiguus. De hac voco diximus ad init. Oporis. Quod vero ex hoe Herodoti loeo emeoro vult Idem
654쪽
λέγουσά ἐστι' το απο τουδε Αἰγυπτίους ερχομαι λόγους ερεων, κατα ηκουον, προσέσται δε αυτοῖσί τι καὶ τῆς ἐμης Oφιος. Tὐν Μῆνα, τον πρωτον βασιλευσαντα Αἰγυπτου, οἱ ιρε ες ἔλεγον τουτο μεν απογεφυρωσαι τὸν Μεμφιν ' τον γαρ ποταμον πάντα ἐεειν παρα το ουρος το ς' ἄμμινον πρῖς Λι
Dahimannus: Horodoto in historia eonseri bonita iam praesto fuisso librorum histori ei si geographiel Argia monti eopiam quandam, eundem-
nudientibus, verum legentibus, idundo eolligi possit, aquidem haud perspicio. Cons. eundo in p. 146.
Caeterum vix monore attinet, quantum hie loeus valeat ad ipsam H rodoti narrationem eiusque fidem roeto diiudicandam: quippe quiquam aeeurato discernat ititor son tes, unde singula, qua tradidit fluxorint, neminem sugere potost, qui ipse omnia recte discernere eanisdemque crisin adhiboro velit, quam longe ante hanc ipsam ariem inventam excutiana quo historiae pater summa diligentia adhibuit lueuton torque hoe loco, ubi ad singulas Aegyptiorum res gestas aecedit do- clarandas , professus est. Qua doro vid. Commentat. IIerod. g. s.
Haud improbabilo est, quod IIeeronius statuit Ideen II, 2. png. 208 seq. eoll. p. 421 seqq. , quao-eunquo iam ex Aogyptia historia proserantur, ea Memphiticorum sa-eordotum quos praeeipuo Noster eonsuluit; vid. II, a) ox oro fluxisso, Diodorum vero Thebanos gn- cordotos seeutum esse, Maneth
noni Holiopolitas. Unde eerto In tolligitnr, qui sactuin sit, ut in singulis Aogypti rogibus onumorandis illi seriptores tantoporo dissontiant. Do participio io εων eotis. I, 194. - χα et α rescripsi iubonio Struvio ot Brodov. , quos et lavi ad I, 208,
cum recenti. odd. pro oo, quod olim vulgatum erat: κατα τα, es. etiam
IV, 76. VI, 88. Est. vero κατα in his positum pro κατ' κα F) α
altorum opus fluvii alio dedueti urbisquo in Ioeo siceo iam eonditae, altorum templi splondidi vulenti dedieati. Quam ante verba την Μεμ νιν aliquot libri, quos Gais-
sordius seeutus est, addunt voculam καὶ , equidem eum recenti. odd. eleei. quippe ortam ex praecedentis vocis syllaba Oxtrema nequctaptam ad ipsam Ioei sontentiam.
exstructa est; amere obiee o a Nilo eiusqtie inundialisnthus Iulum praestare. Nam γεφυραν, undo απογεφυρουν, non solum pontem, sed etiam aggerem signifieare, satis probarunt viri eii. ut minimo h. i. opus sit legere αποστενυγρωσα Atimorum nias edidere et arestisterea, quemadmodum olim coniecerat Wessolingius.
Do Mene vid. ad II, 4 fin. noti. Unum addo Diodor. I, 50, ubi, quao do Mene Horodotus hic memoriao prodidit, ad Uehoretim rogem reseruntur, de quo es. -s
Τον γαρ ποταuoν πα-α ἔδειωκ. x. a. J Pertinent huc ea, quae nil II, 10 adnotavimus de priori Nili eursu per Libyao deserta. A Nilum ipsum si eo itinero ad mar
volvisso nquas nego , eius eorto fluvium sive partona sie fluxisso existimandum erit. Quas Hoeronii ostsententia Idoen ete. II, 2. pag. seq. eoll. Duroau do in Mallo Ggogr. physiq. ete. pag. 37 seq. Tn vid. aliam Wilhinson. Egypt. and Theb. pag. 340 seq. et praecipuo Bunsent. l. p. 40 seq. Parthoyr Das Nil that p. 128. - Mox scripsi ovρος
655쪽
cum recenti. edd. pro ορος; cons.
Ava, ut mox προς μεσαμβρι ης, ite quo cons. supra I, 84.
προσχωσαν rial unod ita intellistenduin, ut Mones is init Nili brachium, quod moridiem vorsus fluebat eum
se. in locum, tibi doin urbem exstruxit), humo adgosta complevorit, fluvii igitur cursum Obstrnx rit, quippe negero opposito eum nlio, i. e. orientem versus, dirigons. προσ-χουν eodem sensu II, 10. Minus roeto Miot. Gallico tinoe ita expressit: rire fressa te muri que D leure formiau potir se porter viti milli
Sed iam emondavit Lotronno sineensura huius libri pag. I), ipse sie interpretans: Menes barra aumoyon do in digue le eotide que letretide formnia titi inii in silo Momphis);
oot Plato Phaodr. g. lis . p. 25TIa, ubi vid. notata ab Ilo indors. p. 286 A qq.. quibus adit. Litianii Epist. 46. nil ibi quo Wolf. ΙΡΑe autem loeus, tibi hie Nili αγκων olim Oxstitit , nunc vocatur μ' et sic
quatraordecim milliaria Anglien remotus n vico Mit - ration ny, qui in odium soro locum votoris Momphidis nunc Occupat, ut doeet Wil-kin on. l. l. et Bunson l. l. p. 4 i
656쪽
ἔχεται, φρασσόμενος ανα παν ἔτος. εἰ γαρ ἐθελήσει ρχIας
alveo, alio euratim diristia, qui prohibotur eursu priori alioque suoro
nactus est. Ronnelius ad sensum tinnil malo sie reddit: Meser Mye
quod n priori vetere alveo aepara- tim fluit, ut mox το απεργμένον do on territe parto, in quam quominus fluvius aquas suas coniiciat impoditus ost. Aliter Bunsen l. l.,
quatenus quotannis munitur septo vel potius septum inguor) exstructum quotannis invisitur et, si quid opus, reficitur. Indo idoni Ronia Delius Et Bunson. r Mer mird j r- ieci ianvehera re
14. I, 32. ἐήξας scit. aggerem, quo
in alium alveum fluvius ductus orato qno eontinebatur. Tomist, i. e. en pnrte, qua prnis undas volvebat quo in loco exsiccato nune urbs Ilomphis erat Oxstrueta. Wilhin- sonum linoe tractantem Mannersole. I. p. so si nudimus, vix innis inm indo portent nin urbi exsistore potuit, euius modo partes quaedam insoriores detrimentum tum copissent, si Nili aquas effractis Ugoribus se nimis effudissent. γεγονεναι τὸ απεργμενονJ i. e. is traetus terrae, unde fluvitia amo re M ιν elo iam prohibi tis ea . qtiem perfitiere amplitia non potui . - Ad structuram Ox nntecodd. suppl. Ol
mulla. Nos do ipso nrhis loco at- quo nomino quaedam hic notabimus. Nam Aitnm eius vario inodo
indi runt viri docti: quorum qni pud Gigeli κ. Dii gali, quod nono vocatur, in oeeidontali Nili ripa Memphin conditam suisso perhi- boni, ii vol Plinio tosto Η. N. XXXVI, 16) erroris argui possunt.
Et seeuti sunt alii peregrinatoros qui ab isto loco meridiom vorsus proseiseenti Memphin sitam snisso consorent iis in loeis, tibi nunc exstant viei hini Mitris v si Mo. ha an si vo Monte/-Rahinia et Mokhnam. Quae sententia Gallorum quoque cloetorum assensum tulit in ipsa Ioea aeenrato inqnirentium. ita ut iure aequi seoro possis. Vid. Champoll. L Εgypt. Rous. l. PhnΥ. I. pag. 342 seqq. ot pag. 247 seq., Mutineri: Geograph. d. Or. u. ROom. X, 1. png. 450 eoll. cum Ronnol. p. 509 ssqq. st Sehlichthorst. l. l. pag. 80 seqq.; omnium vero nocuis ratissime do hae nrtio nunc disputat Closa ini Pauly Roaloncyclop. IV. p. l766 seqq. Quos viros cloetos consulant. qui plura do iactis magnitudine et splendoro edoeori cupiant, ab Herodoti interprotationotiand seio an nimis aliena. Nomen urbi A sie interpretatur Iablonskius voec. Aege. pae. 13I), ut plenam bonorum intolli eat . Noe multum ab oo roeodit Cham poli. l. l. p. a63 qni Dei boni nignifieationem in envoco inesso oxisti m nt. Graseum vero nomon resori ad Aogyptium M l. quo illa urbs ah Aogyptiis rovera fuerit voeitata. In Mobra Ornm literis v eatur Noph. Moph. Plura Gosen. ad Iosai. XIX, 1 a. pag. 622. Ipsa Aegyptiorum monumenta nomon nrbis nolin hieroglyphieis dolinoninm Oxhibent menno e s. Men-nus, undo ii Rum Orn eum nomon deducti m voliant, quod teste Plutaretio de Isid. et Osir.
657쪽
cap. 20. P. 359 nlii bonorum νον-ttim - alii septiterum Osiridis explicabant; nostra aetate interpretantur honorum Ioetim vol Dei Ρihah)
mum s. stiationem. Cons Bunson. l.
l. II. p. 44, Williinson. l. l. pag. 175, 1 opsius: Chrono log. d. Aeg. I. p. 174 not., Partho ad Plutareh. l. l. p. 202. ἐν et ' στεινω τῆς ΑἰγυπtovJ tostgi νον angustam Aogypti partem dieit eam, quas a pari Delta upico
meridiem versus escendenti montibus utrinquo inelusa Nili osse ii
απεργειν monet, usurpari hoc verbum a Nostro, quando aut maro aut fluvius regionem dieatur Qxcludere f. seiungero, ne longius illa porrigat, i. o. mire, terminiare: tu
Mone inchoatum tantummodo tem plum posteri rogos certatim exornarunt. Addidit vostibula septentrionum versus Moeris, occiden tomvorsus Rhamps initus, Orientem versus eaquo magnificentissima Asychis. meridiem versus Psam milichus. Horum vero regum nomina cum
in ipsis his vostibulis, quantum quidem eorum adhuc superest, minimo inveniantur, Ma tridem ipsum, qui auctora Horodoto II, 1l0 eolossos tantum addidit, in his propylaeorum exstruetoribus locum habere, ex inscriptione ibi inventa probat Brugset, Reisoborietito ausAegypt. p. 74 seq.) Rnitipsum tertium et quintum vicesimno dynasti ne adiiciens, de quibus cf. noti. ad II. 12i ete. Do eolos o ante hoe templum erecto, Amasidis opere Noster retulit II, 176, eui addo quas apud Straboti. XVII. pag. 1 lGI Almol. pag. 807 Casauh. do hoe templo loguntur amplissimo certo et splendidissimo. Cuius adhue ruderis inveniuntur disporsa ad vi eum Mit - NationDy. Vid. Cham-poll. l. l. pag. 354 seq. 360 seq. Rogihro Doser. do P Egypt. t. III. p. 452. Qui Nephaestus s. Util nus Herodoto dicitur deus, idem est, qui vocatur Phu ignis vim tum corpoream tum intolloetualom do clarans. Vid. noti. ad II, 3. CAP. C.
βaου, quoniam de libro s. volumine papyriaceo hie cogitandum ost es. noti. ad I, 123), non de planta,undo illud conseitur, de qua es. II, 92 ibique noti. Qua de re qui scripserunt, affert Beelit Augem. Woligese h. I. p. 257. 755, quibus Add. W. A. Schmidit Dio Ortoeli. Papyrusroilon Eu Borlin ete. pag. 4 seqq. et quas alia affert Baum- stark iti: Pauly. Roalencyelop. V. p. 1154 seqq. . Lepsius: Chronolog. d. Aegypt. I. p. 32. - Ad argu-monium loci hace monet Creueter. Comm. Horodd. p. 107): Qui locus nune platitus intelligitur post protraeta ex hypogaois Thebaicis
volumina papFrnem, non solum imaginibus ornata, verum etiam lato patentibus scripturae columnis reserta: undo recto colligit doctissi mus Ioniard. in Deserit t. de i Eg. Antiqq. II. pag. 358, nun modo tos-
658쪽
Moras ERerns, ritus, disciplinarum praecepta sacrarum perscripta suis solii illis voluminibus, vorum etiam historias, et pro tinnntihua magnam partem habotida osse ER quae Pn-
pyri ilino habuerunt. Indo proelivo ost ad intelligendum, eur Diodorus I, 53 res Sesostridis uborius porseeutus sit, brevitas Herodotus. Nimirnm si statuas, o maioribus V luminthus hausta osso ea, quao Diodorus memorando nudivorat, e brevioribus autem lectitata, quas apud Herodotum relata sunt: dehent proinde utrinsqtio narrationes censerio fide annalium sacerdotialium. I sindoquas verbis narrata toguntur apud utrumque scriptorem , eadem pror- sns, vel ex parto valde similia, ann-glypha exhibent in parietibus tomplorum palatiorum quo Exsculpta. Quo ea pertinent, quae in uteo Modinatabu visuntur aeneis quo tabulis reddita Oxstant in opore laudato. Ad ea eons. quas ibi dona monentur ab oditoribus vol. II. cap. s. Beet.
I. p. 60 seqq. Quas tabulae ad. hibondae sunt Herodoto II. en P. 102 soqq. Idem poston in Sym-hol. Iv. praefat. pag. VIII. not. ed. sed . sT. II. png. 2na seq. Od. teri. monet Aogyptiis suisse ear-m Ina epi en s. traditiones secundum sacerdotum anecessiones et Pharaonum dynastias ordinatas, quas
ipsas Herodoto ex his voluminthtis papyraeeis praelegerint Ancordolos. Noe meram historiam illis eontentam suisso, sed mulin ulta admixta. ,,Vielmehr waren dioso opifel, historiselion Vobertiosoruneon violsit
tig mit Jonen religi Ason Logondon
librum, quem Nostor h. l. commemorat , non tam ad historiam pertinnisso putat, sed nil tompli ot sacrorum res, cum unusquisquo rex
munus auspicans initia quasi ne ceperit in templo indeque tanquam saeordos in hune librum saerum T latus fuerit. Eqnidom librum hune,
ex quo nomitin et Eue eossiones re eum Herodoto praelegerint sacerdotes, non tam carmina resque An- erus eontinuisse erodum, stid eo. rum sx genero suisse, qui singulorum rogum nomina resque gestas ordine chronologieo a saeordotibus notatas continuorint indeque annatos libri iuro vocari quoant, de quibus libris plura Diodorus I, 44 eoll. XVI, 51: neque dubium, indo duetos osso indieos illos regum Ao-gyptiorum Manothonis eura servaiatos: nostra vero notate plura huiuscemodi volumina papyracea, quae
et nominn et succossiones regum
singulorum ndooquo res ah his go- stas declarant, eruta atque in Europam dolata esso sntis constat, inter iuno egregium illud volumen, quod Taurini nune nsservatur, comis memorns se susseint, iton quo Londinensia, do quibus eons. Tho historical papyri os tho hritisti Musoum, Lond. 184t seq., Bungen: Aegyptons Stolle ete. I. p. 26 seq.ω seqq. 82 seqq. . Lepsius: Chron ol. d. Aegypt. I. p. 38 seq. 50
mero treconiorum triginin regum
haud plano consontit Diodorus, qui
potiores latitum reges commemorasse videtur. Vid. I, 45. 47. 50 seqq. Neque Manethonem admo dum a Nostro dissentire probare studuit Πooren. Id en II, 2. pag. 427 soq. Quae enim n Manothonos ap. Syncoll. pag. 52 seqq.) roeensentur soptem doeim rogum familias ipsiquo reges dueonti septuaginta sex, convenient eum Herodotois treeentis triginta, si duarum sami liarum, sextae ne decimae, reges
haud indieari apud Manuthon m re putaveris. Atqui utriusque fami-
659쪽
lino regum numerus Horodotouinnumerum comploro poterat. In eo voro plano eoncordat uterquo scri-Ρtor, quod unam commemorant reginam, Nitoerin nomino, quodque etiam unani Aethiopierim rogum sa miliam dieit Manotho, quae soptem decim rogos continuerit. Ae deni- quo in eo consensio, quod ab liiseo rostibus nihil sors, quod memoratu valde dignum morit, peractum su- erit. Tempus vero, quo rogos istinoruerint, accuratius vix equidem dos ni orim, nisi illud eum Noe ronio l. l. pau. 426, rogos istos antee dero annum iactu ntito Clir. n. , quippe quo anno Mooris, qui ultimus horum rogum perhibetur, obiit, aut annum l356, si Larolieri pro- hos calculos Chronolost. d IIorodot.
p. 80. 87 . Qui idem l. l. pag.
84 s q. annorum numerum indagare studet, quos restos illi troeonti triginta complovorint. Nam singulas notatos ad num orum vicenarium revoeans officit numorum os annorum, ita ut Menes rogitaveritanno I9M n. Chr. n. Sed mox prae sort alias rationes, quibus ex Herodoti monto Menem deeem adeO- quo undoei in foro millo annis ante
Chr. n. regnum tenuisse sintvondum sit. Quuo quidem protulisse sat hahemns; nam rosolloro talia
minimo vacat. Noe singulos atti-not rocensoro rogos aut eorundem
familias; vid. modo Boch: A lleom. Woligosch. I. pag. 283 soqq. coli. pag. 281, Bunson l. l. II. pag. 3η seqq. . Lepsius i. t. pag. 405 547, Rosollini Monum. storici I. pag. 20 seqq. 69 s q. Numerus rogum CCCXXX ox Ilorodoti monto es. II, 10 i in finitur Moorido: n quo u isque ad Seth nom cum XI rogos
suorint, osscitur num oriis regum
CCCXLI qui traditur II. 142. No.
quo hie ipso num rus admodum discedoro videtur a Munethonis numeris, quales nune eonstituit idem Lopsius i. t. pag. 256, si vo fundom Prorsua num orum Nanothoni tribuas . sivo aliquot nddas roges, ut
Hune eonsonsum intor Manethonem ntquo Herodotum morito quoquo re
seqq. , neque longo abesso Numerum rogum in Taurinensi papyro doelaratorum indieat S. Biret, Transacti. os illo royal foetei y os litorat. I. p. 204 seqq. ἐν τοσαυτIst γενεῆσι πωνὶ Non tam do gonorationibus quam do successionibus haoe intollistoti in osse monet Larcherus. Vid. ad II, 142 noit.
stypti olim morit coniunetio. Cons. IIeoren. Idoen II. 2. pag. ii 8 et noti. nd Horod. II, 29. Apud Nnnethonom, qualem constituit Lopsius i. t. pag. 255 AOq.), roges quintae et sextae dynastiae, qui num oro sunt quindoeim, Aothiopos perhi-bontur. Quibus si adiiciantur tres roges Aothiopes dynasti XX v, nu- morum octodecim rogum Aotii iopum ah Horodoto indientum prorsus comprobari idoni vir doetus stat Dit. Τοπεο τη Βαβολωνίη, ΝιτωκριςJ Nulla, si quid video, emendation hio petet locus, nee seribondiam ἐυτῆ Βαβna. . ut quidam libri ossoriant, nec καὶ τὴν si vo τη ἐν. nee doni- quo ην τῆ ut quibusdam viris doctis in mentem venit. - Ad argumentum Ioet vid. I. 185. 18 do Nilocri Babylonin. Ad Λoilii opum regum familinm utrum Aostyptia Ni-ioeris portineat, haud monot Nostor, qui ita potius do ea loquitur, ut Aegyptiam fuisso suspiceris. Λ
660쪽
raptiorum rebus nullam commemo-rnri roginam multorem , sed in anaglyphis Aethiopieis reeons doloetis plures conspiei seminas reginas. Ad quaA etiam portinuisso vult Xuo in loro doleam. In ipsis Aogyptiorum
dum eui inventum, quod unum in Moxta Manethonis dynastin eaquo Momphitica comparet, ubi omnium uno notatis formosissima dieitur MIocris, quilo tortin in pyramid in Exstruxerit roen unquo por XII annos teranorit i Syneoll. pag. 58sivo pag. 108). Thohanorum rociam in indico apud Erat Athenom
eris viceΝimum Aoeundum locum obtinet, lamina loeo viri rognans. Quam eandem esso atque Herodoleam nunc soro convenit intor viros doctos; vid. I nnaon l. l. II.
in m. storie. I. p. 36 soq. I l. pag. la'. qui nomen roginno. quam Eratosthenos l. l. reddit 'Aθηναν νικητορον. probanto Iahlongkio voce. Aeeg. pag. 162, oodum sors modo interprotatur, eum Net s. Nu nihil aliud sit nisi mira, i. o. Minerva, t Gro ab Aro significet viseere.
si uηκες v. T. 1. J Vtiluo haoe ita accipi utile se fecisso scilieot conclave praelongum subterraneum, novum quiddam so moliri dicentem , animo aliud cogitantem. Uhi καινουν cum glossa IIorodot. exponunt: χρήσασθαι λογεν κων ', novo ς-uram sermone uti. quemndmodum apud Thucydid. III, 82 καινουσθcie τας
tion . Sod Valehentirius verbo και νουν atimicandi inaustirandi et . ineundi trihuit notionom, quam e-dom in verbo cognatao stirpis aes igni sentionis πιανι ιν idem eom.
probat. Iam et ' λυγε' de quo e f. noti. Ad I, M) erit oppositum sequonti sos, quemadmodum alina sibi opponuntur λογc' μὲν - ιογε' δὲ, nlia id genus, et apud Latinos
vult vir doetus loei sententiam: quod
fleri curarerat aptitimum conelare Auhia erranetim, verbo qnidem auspicatam,
hos rationom , erit non tam eamera cone ave, quam aedes, nedicula;