장음표시 사용
621쪽
τέχνη, τά ν δὲ θεῶν μετεξετεροισι. καὶ γὰρ Πρακλεος μαν τῆων αυτυλ εστὶ, καὶ 'Aπολλωνος, καὶ 'Aθληναίης, καὶ Αρτεμιδος, καὶ ωρεος, καὶ λος' καὶ Oγε μαλιστα ἐν τιμῆ
S l αλλὰ διάφοροί εἰσι. II δὲ ἰητρικγῆ κατὰ τάδε σφι δέδασται.
μιῆς νουσου εκαστος ἰνὶτρός ἐστι καὶ Ου πλεονων. πάντα δ'
quantum valvorint orae uia ad sacerdotum imporium et propagandum et tuendum. Iae quo, Aegyptiorum in reluas, monuit Iloe n. l. l. P. 11 D. Cr. eonsori praeterea Gosen. ad Iosai. VIX, a. pag. 60 l. - Inso a. ad loeution in εν τιμῆ αγονται cons. I lai et do ipso oraculo
etum, ut, quemnit modum partibus singulis singuli prasossent dii, ita otiam earum amotionibus ac morbis singuli prospieeront mediet sivo neordotos. Quamquam inro statu-ondum videtur. Aegyptiorum nrtem magis diaetoli eam quam vocant su- isso, quam veram medendi artona. Indo etiam Oxplicantur accurata illa inferioris conditionis hominibus dari solita prno opta, qualia supra invonimuκ II. II. Tu eons. He reti. II, 2. pag. 165 APq., CreuZer. Symbol. II. pnet. 125. Wossolin uius ni tulit ad h. l. Muxim . Tyr.
dissori. XXXIV, 1. pag. 403, qui
dor. Sieul. I. η2 ipsumque Nerodotum III, 1. i ibique nou.i, unde quam colobrati olim meritit Aegyptiorum medici, intelligimus.
In ipsa saera scriptura commemorantur me diei, quibus patris eadaver Sondiotidum tradit Iosephus, Gonos. II, 2, de quo loco cotis. Nieolai Melotem m. do servis Iosophi modicis, Magdeburg. 1752. Cons. Villiinson. Manners etc. III. pag. 3Νs seq. . qui p. asa affert imaginem modiei aegrum hominem irri tantis. Quid quod vol scriptis libris mo-dendi artis praucepta sex posuisse dicuntur: nnm inter libros Hormoti-Cos, quos in morat Clomons Alo-xandrinus Stromnit. VI, 4. p. et 58, ultimi sex, Pastophororum curae permissi, nil rem medicam pertinero dicuntur, unus adeo, numero quintus, oculos tractabat. Ad hos saeros libros portinet quoque qui Vo-eatur 'Auβρης, tosto Horastillino Hieroglypti. I, 38. Ac Papyrum ex
musco Ilorolinensi prase pin vnrinde ro modien continentem ntque ad decimum quartum nnte Chr. n. An iaculum rocodontem, nuper Protraxit simul suo do antiquissima Aegyptiorum scientia medendi egit Brugseli ita: Aligem. Mona1ssehristl85 3. I. p. 44 seqq. Ac vel postea
Ptolomaeorum netnto modicas artis studia maximo floruisso per Λο-gyptum satis constnt. Commemo
Grace. Amad. Peyron. p. 28. 103. Tn vide in universum de Aegyptiorum medicina quae saeculo dieimo sexto post Chr. n. exposnit cole horrimuΑ Prosper Alpinus quatuor
libris do Aegypti. medicina, Vo-
622쪽
ἰητρων ἐστὶ πλέα. οἱ μ ν γαρ οφθαλμων ἰητροὶ κετεστέασι, οἱ κεφαλῆς, οἱ δε οδοντων, οἱ δὲ τωυ κατα νηδυν, οἱ δὲ των
notiis 15st et Parisiis 1646. 4. editis, qui idem aliis qnatuor libris historias naturalis Aegypti Lugdun. Hatav. 1 35. 43 et uno libro doptantis Aegyptineis venotiis 15s 2ot 1633. 4.) edito hanc totam rem illustravit; nostra aetato inprimis consulendi sunt Sprengeli Gosehielito d. Argnoiliunde I. pag. 61 seqq. ed. teri ., Heckerr Goseli. d. Hotlkundo I. p. 29 seqq. De Boseli: De me dicina vett. Aegypti. Amstolo dam. 173I. 4. pluribus quoquo hanc romtraetavit.
solscis J Ad formam κατεστραοι, quam inlaetam reliqui, eons. II, 70ihi quo allata. Casterum haud sino pausa saetum videtur, quod primo loco oculorum medici ponuntur, si quid in oculorum morbis ot antiquis ot recontioribus temporibus Aegypti ineolas maximo laborasso eonstat : de qua re nostra notato plures Exposuerunt viri docti, quorum seripta vid. npud Ilaosor r G sch. d. Medi ein. g. 720 723. Mala den tium quomo adhue frequenter inveniri observat Lanet Aeeount olth mn ners and eustoma os tho
modern Egypt. I. p. 32. CAP. LXXXV.
Θρῆνοι δε και ταφαι acphooω εἰσὶ citato Soquitur loeus maximo meis morabilis do sopultura veterum Aegyptiorum, quem eum tractaverit Creugerus in Commenti. Herodd. cap. I, potiora hine ad Herodoti verba singula illustranda totumque
morem rito porspiciandum transferamus. Post Crouzerum nonnulla
li inson. Manners etc. see. Ber. II.
p. 451 seqq. , Rosollini Monumenti eivili III. png. 331 seqq. Quibuη
Egyptians, with remarks - and ob servations on the inummios of tho Canary Isiands, os tho anei ut ΡΟ-ruvians, Burmans ste. Lond. 1834, ac praecipuo Iul. Magnus: Das Ein halsamiron der Loichen in altor v. nouer Zoit. Brauns ei, si g. 183s. p. 22 seqq. , qui idem p. 45 alios quoquo laudavit viros doetos, qui do mu-miis Oxposuerunt, intor quos unum potissimum attulisse sumeiat do elum Gallum, Rouger: Noties suries emhaumemens des ancions Egyptions inr Deseripi. de l'Εgypt. T. VI. p. 461 seqq. Quibus omnibus
suo loeo utemur. Hie in univerasum monomus ot ox Minutoli libro I. pag. 1 ut seq. repetimus, morem istum condiondi endavera, perquam vetustum, non solum prisens apud gontes, quas novimus obtinuisse, vorum otiam in regionibus rocons do- toetis apud Peruanos atque Mericanos ropctria esse cadavera simi-lom in modum, quo apud Aegyptios sobat, condita atque reposita. Pluravid. in libro laudator Pettigrois Ahistory ote. et apud Magnus p. 64, Fritge l. mox l. pag. 38 seq. Causae vero, quae Aegyptios comm verint, ut tam oporoso condirent dolanetorum cada vora, Plures ex
stant; do quibus vid. Excursum ad h. i.
623쪽
o i v ίω ν a tia οἰκία, quae sint aedes. Equidem nihil eausao vidi, cur a
vulgata libris probata nisi quod
unus hie assori οἰκιεων et postori- oro loeo duo o&ιωH discederem. Intolligit Nostor tinum ea familior his. eae stimilia. In verbis subso-quentibus του τις καὶ asγος η Wer-ferna Actt. philt. Monaec. I. pag. 256) dosiderat particulam αν. post του inserendam, quoniam huiusmodi sontentia relativa per coniunctivnm sine αν efferri nequeat. Sedeautius Matthias Gr. Gr. g. 527 not. 2 locum vel in iis consendum esso putat, in quibus pra ter rogulam rarius omittatur particula, vel ita explieundum, ut ex proximo antecedentibus particula huc quoque roseratur. Tu cons. quoque IIorod. IV, 46 eoll. 66, ubi aequo abesso vidomus particulam αν hae in struetura, de qua copiose exposuit Baonmloin: Unterfueh. liber illo Orioch. Mod. pag. 212 seq.καe' ων ἐπaciscito τὴν κεφαλην πηλω ri καὶ το προσωπονJ Do κατ' cos Laasiato es noti. ad I, I sq. Hoe loeo eur medio verbo Noster ait usus. attentum lectorem non latebit. Nam sibi oblinunt iura caputatis ipsam etiam seriem. πηaoς dicitur terra liquore a vas stibacta, ut pluribus monet Creugerus. Cons. II, 36. 70. Observat Willi inson. Manners ote. I. pag. 256 foe. Ser. II.
p. 376. 403 seq.), quae do lugendi mors h. I. seribit Horodotus, ea ininginibus votorum Aegyptiorum at- quo adeo iis ipsis probari, quao adhuc per Aegyptum in luctu fiori soleant. Idem animadvertit Lano I. l. Vol. II. p. 202. 366 seq.αυ xαὲ - στρωφώμεναιl αυταὶ dedimus cum recenti. edd. pro Vulg. αὐται, quod hue non pertinot. Tυπτονται ἐπεζωσμεναι J τυπτονται, ut II, 6s. ἐπιζωσμέναι sunt oxplieante Wyttentiae hio in Sol et t. his t. p. 325 insuper cinetae, i. e. eivulo supra reliquias vestes ad uo: ita ut Aegyptiae, in luetu pectora nudantes, quo ea plangerent, Cingulum , ne scilicet ulterius etiam nudaretur corpus, eirca extremam coporis nudati partem adsumserint. Maluit tamen Fea ad Wine holmanti. opp. I. p. 33a M. Dresu. loeum ita intelligere, ut intra vestem -- sciam s. cingulum assuerint Aegyptii, quales in anaglyphis Aegyptiis vetustis reapse conspiciun tur hominos seminudi, cingulo intra vestes alligato. Eod hoc soret υποζωννυσθαι, a nostro loeo alionum. Magis huc saeiunt alia anaglypha, quorum notitiam doctis debemus Gallis. Repraesentant illa laminas lanus ducentes plangentosque, quae pociora nudant , ita tamen, ut cingulum valde tonue et augustum medium corpus circumdet. Cons. Costag. in Mem. Deseripi.
do l)Εg. I. pag. z4. Plura Cr. l. l. Quae otiam explicant Diodori verba do iugontibus Aegyptiis I,
Rosollini l. l. pag. 335, qui redditati inelae, ita ut vestis infra pectora, quae nudata suerint, eingulo alligata inferiorem eorporis pnrtem ieetam retinuerit. Quod ipsum auulpturis probari idein addit. καὶ φαινουσαι τους μαζουςJ Iam uomerus Od. XVIII, 67 φαίνεινμηρους dicit, eoque etiam portitient
Spartanao φαινυμηριδες, moneuis Cr. , qui l. l. praeter alia haec addidit: , Caeterum hune planctum Aegyptiorum propior defunctos Moses etiam agnoseit in Iosophi pietate memoranda GeDOA. L, i seqq. Et Babyloniorum similes lamentationes en in ro suisse perhibet Herodotus I, lu8 ubi vid. Doti . . Aliado huiusmodi mulierum plane tu o
624쪽
συν δέ σφι αἱ προσήκουσια πῆσαι. ἐτέρωθεν δὲ οἱ ανδρες τυπτοντια, ἐπεζωσμένοι καὶ ουτοι. ἐπεὰν δὲ ταυτα ποιήσωσι, ουτω ἐς νθν ταρίχευσιν κομηουσι. Εἰσὶ δὲ οἷ' ἐπ' 86αυτω τουτο3 κατέαται καὶ τέχνην ἔχουσι ταυτην. Oυτοι, ἐπεάν
peregrinationum libris eongessit Heynius in Spieiteg. antiq. mum. in Commenti. so . GOti. III. pag. 80 seqq. Magis nos advortoro debet illud, quod positoin ingendi plangondiquo ritiis liodieque per Aegyptum obtinere doeti Francogalli te-Riantur, quales et Herodotus deseripsit et pieturao illas Thohatea in sepuleris anto Oentos ponunt. Vid. Royer. ot Iomard. in Deser. do I 'Eg. livr. X. p. 43 et Antiqq. II. p. 383. Durcu ἐς την ταρίχευσιν κομιζουσιJ
dum asserunt cadaper, ut II, 89 διδουσι ταριχευειν. Ao probabilo est, in singulis vicis pagisque su- isas aedificia, tibi eadavera condirentur, plura otiam in qnali bot urbo maioro. Vortium ταριχευειν, quod do quolibot salsamenti genoro usurpatur, proprium dein univorso hii ieeo negotio condiondorum eadaverum adhaesit. Vid. Herodot. II, M. ris. III. 16. VI. 30; alios aliorum scriptorum loeos dabit Wos Retine. ad Diodor. Sieul. I, ut Itom- quo Cron Eor. Commonit. Herodd. pag. io do hoc verbo eiusque significationo disputans.
οι in απιτῶ eto υτ ' κατμται J κατ-so tota Ionica forma pro καθηνTαι ut I, is s. Explicat Valetionarius: eupati in aliqua re, et locutionem καθῆσθαι ἐστι etινι do artificibus aet-ltilariis , in os icina atia sedensibus eloperantihus usitatam, aliquot illustrat Oxomplis. Quaro hoe loco κατατετωχαται, quod Unlino vorsio Oxpressit, quodque in Sanerosii libro Vetusto eomparet, at simili deniquo loco I. lui firmari posso videturi qua ad hoe ipxum confluuii eriant )quibusdam placiturum video; nisi, quae mon est Aenientia, ipsius vo- eis primitivae videatur Interpretamentum male doin in textum receptum. Nee donique inhon tum vocabulum, si larichontas ipsos inferioremque oorum eonditionem con- sideres de qua cons. noti. nil II, 8 simulquo reputes , quRE BPquuntur hoe loeo vortia καὶ τεχνην hoοσιτα Την, videri consulto addita ad id ipsum sin απιτω τουτω καrέα rcia)explicandum; quomadmodum etiam
Diodorus I, si seribit de iis dom:
οί μὲν ου, τα sinu circi θεραπευ- οντες εἰσὶ τsχνιται την ἐπιμήμην ταντην ἐκ γινovς παρειλητοτες, Pluros deineops hornm ipsorum elasses quasi distinguens, eum primo loco ponat eum, qui seriba dicabatur ὁ γραuuατερος λεγοuενος , altero eum, qui παρασχιστης vocabatur, atque tum eos, qui ταριχευταὶ voeabantur, omni honore dignos si sacerdotibus familia ros, ut qui ipsi sacri sint liborequo in templa ingrediantur. Quos omnes si Herodotus non si euratius distinxit, minime indo paragellistas et tarichoniatas quo nomino in universum do clarantur, qui in mortuorum eorporibua curam ponunt) eonsndissoputandus erit: quao est sontontia Amadsi Poyron Papyri Graece. p. Is) do his exponentis atque do uni verso munere Choletiytarum, quorum in papyro Graeco mentio fit των etας χειτουργιας ἐν ταις νε
quaodam de taricheutarum arto epapyris Graecis attulit Brugseli: Lottro an vicomte de Rougg ote. Borol. 18. ,οὶ pag. 37. Neque hue non pertinoro videntur, qui in Gonos. L. 2 voeantur mediet iidemque servi Iosophi, quibus Iaeobi eadaver eondiondum traditur: quo ipso opinor, inferior taricheutarum conditio satis doelaratur: quam eandem confirmaro mihi videntur, quae infra II, 8u narrantur.
625쪽
νο uia ἐπὶ τοιουτω πρήγματι ουνομαγιν, τὴν δὲ δευτέρην δεικνυουσι υποδεεστερην τε ταυτης καὶ ε υτελεστερην, τὴν δὲ τριτην ευτελεστατην. φρασαντες δὲ πυνθανονται πιχρ' αυ- των. κατ' ῆν τινα βουλονταί σφι σκευασθῆναι τον νεκρον.
οἱ μὲν δη ἐκποδὼν, ιιισθω ομολογήσαντες, ἀπαλλάσσονται,
δειγματα νεκρῶν ξυλινα, τῆ γραφῆ
itomquo mox ἐσεργνυουσι squod ipsum tres libri afferunt pro vulg.
δεικνυασι et ἐσεργνυσι, quod utrumque rotinuit Diotach. Dindorsus seripsit δεικωυσι et ἐσεογνυσι. Sed vid. Brodov. p. 102. Intelligit exemplarin s. simulacra munuarum lignea, pictura inducta et quidem ea, quae Isidem, Osiridem ut plurimum, aliusve ros sacras exhiberet. Do lo entione τὴ γραφῆ ultiιussu ενα. qua indieat simulaera ista sic picta suisse, ut pictura verum maxime imitarentur atquo exprimerent, cons.
ταριχευσιν, praealantissimam Onim
intelligit eondiendi rationem. Cum enim tria hic ponat genera condi-ondi, illud observandum, cuiusviselassis modos videri suisso comis pluros, uti testantur mumias adhue quae supersunt. lQuaro non mirum, a recentiore Aegyptiarum tor- rarum porominatore quinque clas os osso obsorvatas. Vid. Minutoli:
nrnm Thobis aliisque in locis roportarum id eorto apparere, plures gradus huius triplieis, quam Horo- dolus ponit, rationis eondiondi ex stitisso aduoquo necissso videri, Plu ros constituero condiendi modos.
rootius a Diodoro traditum Putat, a mutim nil unumquodque eonditurae genus necessariorum rationem a tarichoutis suisse propositam do-sunctorum nocossariis, Horodoto aiepntroei natur Zooga do oboll. pag. 252 not. 15), ut moneat cogitari posse singula lignea Oxempla fasciis
Pro cuiusque eonditurno ratione divorsis involuta fuisse, unde ex cuia iusvis mumine aspoctu vel ex Pieto mumiae schemate distingueretur, cuius esset elassis. Et eom probat Horo doleam narrationem tabula o sopuleris Ilithyiopolis seruta, quae hoc negotium bono expressum nobis ante oculos ponit. Haee Creu- Eerus i. t. pag. 18 et tab. nr. I. Caeterum constitit haec prima ratio condiendi talento Attico, testo
Diodoro I, si, quod 1200 thaleros
Saxonicos sero aequat; aliora ratio viginti minis eonstitit.
νομα κ . T. a. J Cogitandum est de oriridis simulacro in mumino sormam composito, ut intelligitur tum ex diserto Athenagorae testimonio in Iogat. pro Christ. cap. 25. p. 32, tum ex ipsius Herodoti Ioeis interso eollatis II, 6 i. 132. 170 seq. Arguunt otiam ipsas Osiridis inaniagines vel in sepuleris ropertae vel in mumiarum picturis exhibitae. Plura Creuaeriis. Cons. otiam Wil-
p. 455, Rosellini I. l. p. 33u not.,
626쪽
οἱ δὲ υπολειπομενοι ἐν οἰκήμασι ωδε τα σπουδαιοτατα Ταριχευουσι. πρωτα μὲν σκολιω σιδηρω δια των ιιυξωτήρων ἐξάγουσι τον ἐγκέφαλον, τα μεν αυτου ουτω ἐξαγοντες, ταἐγχεοπιες φαρμακα ' μετα δὲ λίθω Αἰθιοπικω ὀξει παρασχίσαντες παρα την λαπαρην ἐξ ων εἷλον την κοιλειν πῆσαν 'adhibitis qui dieit conditnram esse perpetratam, quod eum Herodotosio largitan conelliari poterit, ut, cadavero tradito, necessariis abiro IL verti. Ita Zoega de obelisee. p. 256 ot Creuetorus I. q. p. 20. 21. οἴ 3ὲ Drtoas inrotis τοι si ot, iuασι loi δὲ sunt lariel, sutas, cum otμὲν in anteeodontibus sint desun-eii neeessarii; ἐν οἰκήuασι, i. e. non auis in aedimiis sivo destinetorum Mnedihtis. sed in nodissetis illis pn-hlieis ad eondienda endavera destinatis, quo mortuos hune in finem dotnlorint. Vid. II, 85 sn.
horatos complures so vidisκQ nde . quo seenm in Germaniam attulisso
tostatur Minniolir Naehirtigo ste. pag. isb not. i. observat Fritroloeo mox I. pag. 14. Borolini inmnaeo Aegyptio sorrum talo ad nneum monstrari itemqne lapides multos ex genero λίθου Arariore κου
panei in examen vocantos prorissus eON prunm ac veram invenerunt
ea monta haee qualia suerint, ox rosina aliisqtio materiis in cranio mumiarum roportis colligoro litot quamquam illud quidem miriam, aliis in erantis plurimam, in aliis prorsus nullam esse reportam. Vid. Creuror. l. I. ibique Blumenbaeh.
l. l. pag. sa Et Gmeli D. in Comm.so . Goit. IV. p. 4 seqq. , Fritetel. l. pag. 17. Magnus l. l. pag. au seq. λιθιν ΑἰθιοπικωJ Ilis paria quidem tendit Diodorus I s1. Lapidem ipsum
ad secandum eadaver adhibitum ex o genere volunt osse, quod Strabo
tor at tuo Philas se roporisso tostatur nigrum ac durum; quas durities eorto valdo congruit si usui.
oui Horodotus adhibitum esso illum seribit. Et reperti sunt utiquo in mumiis otiis modi enitri Ox Aethio pleo s. Syenita lapido eon eti. Vid. Creuger. l. l. ihiq. Caryophil. domnmorr. pag. 38 seq., Boettigere Ideon E. Arch. d. Mater. pag. 72'eoll. Blumenbael, inr Goott. Magar. I. p. Iau, Fritge l. l. Rosellini l. l. p. 338, qui idem addit inne in pidem Aothiopieum non alium videri ne silicem eum, qui apud Italos piotra laevia snpud nos: F -- s. Flinienstein vocetur . eum iuxtam umias plura huius lapidis fragmonia in enltri sormam osseta aquo valde aenia ipso inuonerit. Ae de tali lapido hoc loco eogitari vult quoquo Williinson Manno raolo. III. p. 26 i), eum aliis loeis do Syonita e gitandum sit.
οηνὶ -Qui hoe faci at, hinc παρασχίστης dicitur Diodor. I, si . vid. supra ad initium cnp. noti J- χαπαρην dieit partem mollem
627쪽
ἐκκαθήραντες δε αυr1ὶν και διηθήσαντες οἴνω φοινικVto , αυ- τις διηθεουσι θυμιήμασι τετριμμενοι σι. ἔπειτα την νηδυν
inter Ossa pectoris ot ossa ilium interiectam. Illud memorabile, ab Horodoto unam tantummodo in- eisionem n gnosci sub eos tarum parto saetam; contra in pictura ex intimino in voluero desumta npud Κircher: Ood. Aeg. III. p. 512, quam
Duper exhibuerunt editores Winkol in ann. his t. nrt. I. in hiil. 2, incisiost supra umbilieum, nec minus Gryphius mumiam Wrati Alavi onsona in linoa alba incisam rosori pag. 52. Quno si admittas, quo Vorodoti fidei patrocinoris, hinna incisiones
in uno eodemque eadavero taetnadixoris noeosse est. At vero praestat in medio relinquore, quae ossi reeontioribus ot Ρnrtim fortasse mangonicis mumiis roseruntur, si eir-eumspicere potius germanaμ ex Thebaicis sepuleris oriatas. Λiquo in iis unam duntaxat incisio nom offon-doruni Franeogalli eamque in sinistra corporis parto tactam, ut est
apud Diodor. tostantibus Villotoauap. Sylvest. do Saey ad Abdallatis. Rel. do i Eg. tom. I. png. 20 et Royor in Descript . do i 'Εg. livr. X. pag. 215. Quorum hie mumias etiam reperit, quno nullum incisionis vestigium exhiberent. Crour.
l. i. Add. Rosollini l. l. et prao-cipuo Maenias l. l. pag. 37.
' ων ε Πον την κοιλιην στῶσανJAd-ων ε no ν cons. noti. ad I, 104. vota re ventrom quidem et ni-vum significat, inde quo etiam intestina, quae nivo continentur. Sed eave eredas Herodoti eam esse sententiam, ac si intestina, Ox alvo o nata, doin purgata ac vino Eluta, rursus in enuitato ventris suorintroposita, prout viri quid ain doeticensuerunt. Cum Onim κοιλι η aIrus) priano loco uti quo indieet in eastina, qua o suerint oxomta, in ver- his ἐκκαθήραντες δε aDtην M. T. 1. Oeem cevetην ad κοιλίην quidem rosere idam osso patet, sed ita, ut κοιχνη intelligatur cavitas ventris, a qua intestina ne viscora erant diem a. Ad hane igitur cavi in omventris reserenda sunt, quao do expurgatione, elutione et extersi ne
alvi Noster seribit, minimo ad intestina ipsa, quibus quid saelum
sit, postquam ex omin suerint . egre-
o. e tirant vino palmeo; in quo cum
Nostro plano faeit Diodorus I. ul. I o vino e pnimis parato diximus ad I, 193. Magrin pnimarum iti Aogypto fuit eopia, neque tamen
illarum ea praestant in at ino in Asin. Plura Crougor. l. l. Magnus l. l. p. 32 doelarat, hoc vinum suisso li quor m spirituosum o Dalmnrumsucco parnium vel o Duelitina dul cibus formentationi subnetis. Tueons. Dioseorid. V. 20 qui, quomodo hoc vinum eonficiatur, indicat.
Arabia sol ieissimum ne pereipiendi modum ipso Noster doseribit III l07. Ilo. ii l. - Λiquo Gmolinus
l. l. p. 18 in his Horodoti verbis
doeot bina nobis tonenda osso: primum, adhibita suisse herhas et suo
eos aromaticos odoratos quo; niterum hoc, ventris cavum non Perfusum esse maiorin condiente, sed
subtilissimo per eorum sive erihrum traiecto ritis pulvere repletum: quod intolligatur o verbis θDiu risiciat τε - Totusa νοισι et τsroιμμένης. Do her-hnrum autem pulvero cogitat etiam
viseern in alvo roponenda eo pul- vero ad sporsa putat. In alia omnia abit Rouoltus in Monam. acad. Par. cietiit. anti. II 50. pag. 120 seqq. Nogat enim pulverem nromatum inviseern iniectuin, eius ino roi duas
caussas niseri: nequo onim idonoum esse solum pulvorem pinsmodi sie eandis corporibus, nequo Vero re.
628쪽
periri oliis pulvoris roliquias in mu-miis. Contra haee disputat Lau-thius in Histoir. de Panatom. VOl. I. pag. 20 seq. ot obloentus priorinreumonici hoc nitorum iis in in gii, ut dieat: pulvorom oum adhi-hirum osso nonnisi protiosissimo generi eondi ondorum eorporum eaque eadavera m dieatn perrarn osse, pro-
indo saetio potuisso seri, ut Rouel
Atqui ex istiusmodi eonionibus haud-qunquam pondot nuctoritas IIerodoti, ut qui in Thebaido hypogaeis quo regum alias mutnias speetn-
verit. Caotomim in Oxitu iuvat adserihoro verba Apuloii in Apolog. p. 20 Elmonii. t - ut si estis et
eastam et myrtham colorosque id goians odoros funeri tantum omptos arbitroris, eum et medicamen o pn-rentur et saeriseio. Crotiis. l. l.
pag. 36. aT. Seribit Frit xo l. l.
p. tu, haud duhium esse. styracem, opobalsamum et ladanum e ei sto Crotico profluens, of herbas, flores, et semina plantarum labiatamim et
umbelli rarum, quibus Aegyptus
abundat, esse adhibita, atque contusa nromnin, quae h. l. Herodotris eommemorat, e pulvere harum plantarum eum rosinis et balsamis
rosior, ox Africae nimirum arbus. enla aeneinrum eonsimili omnnans.
Plura etint Creuκorus l. l. itemquendmonet Evane. Ioann. XIX, 39, ubi myrrha condiendo Iosu corpori inservit. Quo do Ioco uhorrimo dis putavit in Plin. Exorce. sntinastus, set nium inrum quoquo montionem ita Deit, ut diserimon monstarot inter xenternia endavera Aegyptiorumst pollineta tantummodo, qualia apud Iuda os suere. Magnus l. l. p. 32 myrrham et ensaiam seribit probabilitor suisso resinam nrhoris mimosne et cortieona lauri enssino et cinnamomi. Utrum m3rrha usi sint votoros Aegyptii, non prorsus eortum osso ait Frtigo l. I. p. 10 quamquam admodum probabile.
similis cinnamomo, quo ipso condita Aogyptiorum cadavera prodit Diodorus I. l. Vid. IIorod. III, 107. 110 ot a Crou Eoro nilnin. θυωtier ah eo, quod antocodit θns priure, non nisi forma differro, reetemonet Ria inhon. ad Timaei Lox. Plat. p. 343. Addo alios a Crouetero laudatos, quo ot huius vocis et ante-eodontis θ μίηtici intergritas intelligatur. Mox de thure. qnod L βα- νωτο nomino intulit, vid. III. Ii T. Pinra G. , undo haec adscrihimus:
, , Elicitur nutem ex arbore thurisora, quam pro sinipero Phoenicia a. ι rifera tinbent nonnulli, suecus duplex: maior s. s asonias, at minor κ. o bitis; vid. I. II. Voss. ad Virgil. Georg. II, 117. Eelog. VIII,
65. ιταρι Τε vo νοι λιτρωJ λιτρm e melioribus eodd. nune receptum pro Vulg. νιτρο , quod Alexandri do mum temporibus in usum venit; lndo uroos Atticos dicere, νίτρον seriores, monet Moeris Grammati-
629쪽
εβδομηκοντα ' πλευνας δὲ τουτέων ουκ ἐξεστι ταριχευειν.
eus, libi vid. Piorsoni not. pag. 246. Add. Lobeeli. ad Phrynich. p. ma et cons. Idoler ad Aristolol. Moteorolog. I. p. 639. II. p. 474.
Est vero satis nune cognitum, Donasso hoc salis genus, sed istud, quod natrum et alaesi misera e nunc vocamus mineral-nthaliselios Salg a quod variis in rogionibus, australibus praesertim, invenitur et sa-
poni conficiendo inservit, quoquo hodio otiam per Λegyptiam lintea purgantur. Vid. Theophrast. do ign. p. 434 Sehnoider. Eologet. physs. p. 154 et noti. p. m ibi t. Book-
p. li1 ot ad Antigon. Caryst. pag. 216). Cuis ipsius eum nulla sat
apud Diodorum mentio, nequo oliam eius eortum vestigium in mumiis ehomica exploratione perquisitis appareat, dubitarunt viri doeti noe quidquam eorti pronuntiaro voluisorunt. Sed nu porrime tostatus ostBlumen haesitus insitrite o E. Naturgesch. II. pag. 5a. 87 s. ita), senatri haud ambigua in eadaveribus Aegyptiorum medicatis vos tigin OLsendisso, noquo carnem solum, verum otiam spondylos natro arrosos vidisso. Atquo natrum ob calidam inlurnin osseax ad sieeandum: ita ut, cum iam antea aromata in cadavor infusa per so absorbero exsiccaroque par sit, quidquid humoris in eavitatibus reliquum sit, nil impediat, quo minus eorpun sic conditum si salo alentico etiam prorsus o si eatum per septuaginta dies adeo indurescat, ut a putroditio nihil sit motuondum. Quod vero quis opinatus est, natri post immissitam futuram esso vim. ni quidquid in illis aromatihus osseaei tritia in-osset ad conservandum corpus, id om no soro por illud postea necedens in an ponom eonvortoretur et ad nihilum rodigorotur, hoc satis iam Oxplosit Lauthius in Anatomias histor. I. p. 20 soq. docens, nunquam sapor ora inde esset, si quis salom at alicum eum rosina seedria)eon sudorit et eommiseuerit. IIaee sero summa est eorum , quao disputavit Crouetor. a. l. p. 41-45. AL
ι istum hie intolligi doetiit quoquo Fritas l. l. p. 20. Magnus, qui l.
l. p. 32 seq. varias virorum docto rum sententias reecnsuit, eortum
sal hie intelligi posso negat: Aegyptios probabilitor adhibuisso putat
πλευνας δὲ τουτεων v. e. a.) πχευ- νας scit. ηαερας. Fuoro, quibus hoc septuaginta dioru in spatium iris o longius vid oretur, ita ut non ad saltitonom tantiam. Vorum ad universam condituram vol omno luetus tempuκ pas rosorri malloni, praesortim eum Diodorus resistra aut quadragistri ponat dies, quibus otiam Incobi Patriarchas condituram ah solutam osse logimus in Genes. L,
3, quibus quadrnginta diobus i in pletis severunt Inoohiam Aogyptii alioris) septuaginta diobus: quno ipsa enm Herodotoiη ita eonvontro vult Hengstonbore Dio Biichor Mosis ote. p. 70 seq.), ut, quoA Herodotun ponat septuaginta dios. hi
omno luetus tempus complore putentur, neque tantum ad salinatio nem pertineant. Cons. Wosset ing.
mi mm. Pag. η. Sed talo quid minimo iusta Herodotoorum vortiorum interpretatio patitur, ex qua ne- pinginta dios ad hane salition munice pori inuisso sintnondum ost. Noe Oxeodoro dotiebant hoc Apatio, quin, natro diutius incluso, periculum orat, No solidiores quoquo corporis partos dissolvororitur: undo otiam lotio dolii adiecta, quo natri vasorum quo lymphaticorum reli-
630쪽
ἐπεὰν δε παρελθωσι αἱ ἐβδομηκοντα, λου-αφες τον νεκρον,
κατειλίσσουσι παν αυτου το σωμα σινδονος βυσσίνης τελα
de vi si eandi, quae in natro in os t. Quo ipso omnis tollitur disseultas. Nequo hic quoque negligendum, Operosissimam Ot preestantissimam ii. l. condituram a Nostro commemorari. κατωισσovσι παν αυτου To aωμα σινδονος βυσσένης τεχαμωσι κατατετμημενοι σιJ i. e. t tum corpus se-elis eae sindone hyssina fasciis in Lotint. Sindonem squam vocom ni, ΠΟ-braico a d repetunt) linteum diei
tenuissimum, ex quo interiores tu-nleno eonficiebantur, vulgo tradunt: vid. Thesaur. Steph. Ling. Grasc.
VII. pag. 264 seqq. , Sehleus nor in Nov. Lexie. in N. T. II. pag. 872
seq., quibus ndd. Creu 2 r. l. l. p. 46. Cum vero hoc loco sindonem
βυσσίνην dieat Noster, plurimi hoe
pro totoneo Reeeperunt, nonnulli inleos intellexero pannos . quibus set ipsis involutao roportuo fiunt mu-mlao, quamvis alii hoc prorsus no-gatum vallent. Sod Iomardns Ddser. de ΡΕg. Antiqq. II, 10. I. 8. p. 339) ut plurimum coloneum n Aeroportum in sopuleris dicit; quos linteos in hypocaois insulao Philarum pannos offenderit, eos pauperrimis amieton dis insorviisse; qua-ro vix dubitandum . quin h. l. tonetim intolligi volvorit Herodotus, itii si do linteis sagetas cogitasset, hoe ipso voeabulo usurns suisset, ut snpra II. 8l, ubi tunieas commemorat linteas. Et quae ei rea
Thohas nupor roperta sunt operose condita endavera, ad primam elns-som haud dubio roserenda, en plurimum cotonet Oxhibuorunt. Haec pluribus exposuit Creuger l. I. p. 45-50, euius sententiam quoquo tuotur Rosollini Monum. civit. I.
rodoti loeo do eotoneo uni o cogitari posso statuit. Aliorum viro. rum doetorum sententias modo lin tens, modo cotoneas fascias intolligontium protulit Magnus i. t. p. I. Do Iin eis fasciis eogitandum Esso pronuntiat Wilkinson Mannersate. III. p. Il5ὶ idquo neeuratissima fasciarum ipsarum, quibus illigatao suorint munitas, inquisitionon viris doetis instituta prohari an firmat, idomqne invenit Iamen Thomason. qui haec ipsa mumiarum in volnera diligontissimo perquisivit arto microseopten adhibitat vid. Ontho mnmmy eloth os Εgypt in Classient Mus. VII. p. 152-s63. Ne quo alitor iam statnorat Lotron no Iournal dos Sav. 1844. pag. 666. Iroeuoil dos inseripti. Croes do i Ε
pag. al 5 seqq. , qui et hoe Horodoti loeo et altero, qui exstat VII, 118. non nisi do lino subtilissimo
eopitari posse consol, cum cotonoi nullus fuerit usus per Aegyptum ne- quo in mumiarum sagetis, nequo in vulneribus sanandis. Aeeessit C. F. Hormannus in Beelior. Chariel.
III. p. 187 mihique ipsi in his ae
quiescondum videtur. Ac si quas-rna, cur Herodotus, linteas fascias sirovora intellexerit, non linteas qno- qno dixerit has , Aod o sindone hyssina foetas, admonuit Lasson Indi selio Altorthumsti. I. p. 250. II. p. 554 seq. coli. Aug. Guil. Selilo sto Indion im Borlin. Tasehon inchoi 82s. pag. I , Graecam vocem σινδονος e Sanseritana voeo Sin Mudeduetam nil nisi Indi m significaro indeque ut ad alias res, ita ad vostos Indicas o gossypio concietas suid. Herodot. III, 106 sn. eoll. Thoophrast. Hist. Plant. IV I, 7. Strab. XU. p. 693 eoll. III
ot ox India in alias derras transportatas adhibori: addi vero βυσσίνης
utroquo Herodotoo loco, ut vostes s. saseias ox lino subtilissimo sa
elao intolligantur, cum βουσσος lini
genus quoddam tonuissimum doeta ret: do qua Voco in vid. nilata in
Thesaur. Ling. Graee. II. p. 46ood. Dind. Plura quoquo attulit Cron-ger l. l. pag. 49 seq., Sehleusner l. l. Vol. I. pag. 497 seq. In Rosot tana inscriptione oθονια β υσσιτα