장음표시 사용
701쪽
reputarivi mecum, cogitans. Cons. I, et 8. Mox pro ακονΤος, quod omnos tenent libri scripti, Brodov. p. ii 2 reponi iussit ἀεκοντος, quod reeenti. edd. re perunt. - Ad συνοικε in seqq. cons. I, 9s. 93. 37. IIa ote. 1l δἐ eoi καὶ ἐν rotat πρωτοισι χρονοι si ταντα ἐγίνωσκονJ Horo doleas argumentationis, quae h. I. incipit, hic sero sensus: , si vero primis sanequam temporibus Tro ianis Priamo olusque cognatis pla- uisset, Helenam retinero noc Grao eis doposcentibus reddere, tamen postea, cum multis holli calamita tibus se pressos magnaque suorum strage asilicios vidissent, vix dii hium, quin Helenam Graecis rod didissent, ipsoque Priamus, si He- Ionam in matrimonium duxissot,oam redditurus suisset, qua se suos- quo bolli calamitatibus liberarol. εQuando enim hoc ipse rox domus que regiae princeps raeisset, multomagi A EOns intaneum, in rogis filio et quidem eo, ad quom vel mortuo patro minime devotiturum osset
regnum, hoc idem fieri. 1l δἰ eo. καὶ - ἐγίνωσκονJ scit. o IIρίαμος καὶ si προσήκοντες αυ-
ad primos bolli annos, quod Graeei ob Holonam raptam contra Troia
ἐπεὶ πολλοὶ μὲν R. x. a J Haee verba per parenthesin quasi aeeipionda sunt dilatam usque ad vErba χρεωμενον λεγειν in lus. , ubi ora
quas in parenthesi prolata sunt. Quaro haud malo addidit partieulam δὲ . post paronthesin eamque longiorem inferri Molitam. o κοτε σνμμίσγοιεν τοῖσι G1ησιJσυuμιγνυναι, cum hoste congredi, iii I, i 23. 106 ete. - In seqq. sormulam: οὐκ ἔστι Otε ou enltiorem dieit Wossoling. Sehweigh. in Lex. Horod. R. v. 3τε eius sonsum ita exponit: ,. ni est volt non Dux
eum non etc., id ost: nunquam non e
semper quoties facitiis praelium estote M Locutione δυο ri toεἰς multitudinem quandam declarari, quam tandem verba addita καὶ ἔτι πλείους vel magis h. i. extollunt, recte admonuit Niiκseb. Molott. de histor. Hom. sase. II. p. 18 not. ot ad
Odyss. XII. 154. p. 300. Indo etiam explicandum καὶ δὶς καὶ τρὶς, quod Iogitur apud Nostrum II, 12 i. g. 2. Doliqui vero naελυς, a Diotachio,
702쪽
Bono Sehweighaous erus: vi rem anmmia penes illum foret. Nani πρα-νuctere indieat imperium. Pertim sum--m. Cons. noti. ad Plutaretii Flamin. p. lis. Do usu praepositionis ἐπὶ in locutione: ἐπ' ἐκείνω monuit Fischor. ad Wollor. III, b.
p. 235. - In seqq. ανηρ sensu ominenti aecipiendum, de quo es. VII, 2 is ibique Valeken. Mox reis liqui ἐπιτρεπει v. quod in ta toti - πειν commutari volunt: sed vid. noit. ad I, M. xon δαιMOν v πtiρασκευάζοντος,οκως πανωλεθρινγ κ. T. 1.J Porti-nont hue ea, quas ad I, 32 disputavimus do on Nostri sententia, quabominos superbos arrogantesque R diis dolidi nito gradu atque ovorti statuebat. Noquo Nemesis illa, quae prava tacitiora atque ilia pia sibi punienda sumit, cuiquam parcit, nee ullo modo remittit, cum hominos immissis ealamitati hus ad modostam et honosiam vitam pordueero et ab eo, quidquid notas ost, dolorrore volit. Hanc vero vindictam qnnsi divinam historiis suis ut commonstraret, propositum habuit pater historino, indequo otiam Troiani holli mala atque ealamitates repetit. divinitus immissas Troianis obpriora dolicta atque peccata. Cons. I aeger. Dispuit. Herodd. pag. 45IIRRODOT. I. et qua o supra ad II, lici adnotavimus. Nam suorunt, qui plano aliter tradesront holiumques Troianum dieeroni Doquontino hominum
exonerandae causa a diis eonflatum
esse: id quod ad philosophorum quoquo ηcholas transiit. Vid. schol. ad Iliad. I, 5. Euripid. IIolon. 39seqq. Strab. IV. pag. 270 A. p. 18a D ot Chrusippi fragm. apud Plutaret, . Mor. II. p. 104u B. 1052s Baguot. commoti t. do Chrysipp. Lovan. 1822. p. 208). Sed hae odis plieuerunt patri historias, qui
alio modo Troianorum mala Oxplicanda oonsuit. Atque simili modo Stasinum in Cypriiη enrminibus OxNolena abducta, quod ius gravissimo fuerit violatum, calamitates Troianas repetivisse, eandemque etiam aliorum pootarum, Alei annis Baeehylidis, Aesehyli, sontoni inmsuisso nilinonet Wolcher: I or Epi- solio Cycl. II. p. 15s. - Coniunetivum ποι ristiam. Drnecedente Vocula oκως, iure h. l . non sollicitarunt editores . explicandum illum quidem seeundum en, qu ne exposuit nilotimi sitir Grieeh. Mod. P. 113 seqq. Et eons. quoque Κ uehuer. Gr. Gr. g. III. Itaque nolui reeiporo ποιήσουσι , quod roponi vult Cobot. CAP. CXXI.
703쪽
δριάντας δυο, ἐοντας το μεγαθος πεντε καὶ εἰκοσι πηνων, των Αἰγυπτιοι τὐν μεν προς έ οὐ co εστ εωτα καλεουσι θερος. τὴν δεπρος νοτον χειμῶνα. καὶ τον 1μὲν καλεουσι θερος, τουτον μὲν προσκυνεουσί τε καὶ ε ὐ ποιεουσι, τόν δε χειμῶνα καλευόμενον
γονJ Clini Herodoto consentit Diodoma I, 62. Hoc onim auetoro Proteum regno vita tuo defunctum
ηilius, parsimon in adsoquo nunritia illustrior quam reluis praeclare go-κtis. Rognaro illo coepit indo ab anno 1244 a. Chr. n. , ut sintvit Laretiorus Chron olog. d II erod. t.
Aegyptio rege, eiu quo expeditionibus e nnrrantur, non in Rhampsi nutim Horodoti, sed in Sosostrineadoro supra ad II, 102 vidimus. Ille voro sius Rhampsinitus sive Romphis, qui Protoum regnantemereepit, ultimum undovicesimas dynastias rogem, ut ad II, li 2 vidi mus, primus utique rox vicesimaodynastino osse debebit, qui o Lo-psit ealentis anno 1277 n. Chr. n. ad regnum necessit. Nomon huius rogis et reliquorum huius dynastia oregum npud Manothonom haud indieatur, in ipsis monumentis, in
quibus haud infroquens eorum mPntio , Omnes nomino Ram is doela ratitur , lesto Rosset in . Mon. sior.
II. p. 44 seq. Itaque Iertium huina nominis regem eonstituit Lepsina
Chronolog. d. Aegypt. I. p. 299
seq.), ita discornendum a Aeetin Ramae A. Sosostri Magno, de quo
cto nuctore. Huno rogom robus gestis exeolluisse ipsa testantur monumenta r in pnrietibus tompli apud Modinat-Αhn. in ipsis igitur Thobis , imaginibus ropraesentantur,
quae illo peregit. Alii R iampsitii
clina rovoca vorant ἐεικοσι; equidemo melioribus codd. eum Heli horo et reliquiου odd. roscripsi et h. l. ei
unum in Herodoto serri posse monstravit Brodov. p. 45. Atque inninntea neerrimus dolansor exstitit H. Apotrius in got. ad h. l. uvae enim apud Horodotum invomuntur sormae ἐείκοσι. 4saιος, λαν. πάὲς ae similes, ad nimiam Grammati- eorum seduliintom rosert, qui id praecipuo sociati silerint, ut Musas Horodoti muliorum Ionienrum more protiosis indutae vestibus ineoderent. Quaro linoe omnia expungidobore, quae Ox parto etiam e veris gibus , quos Herodotus historiis inseruerit. in textum irropsorint. Tueons. II, 122. 130. 134. Sod doliis omnibns nnne ita disseruit Bre. dov. . ut vix quidquam addi queat. Horodotum autem quamquam in quibusdam formis sibi non prorsus constaro, sed promiscuo modo Ionicas modo vulgares formas adhi-hore exploratum tinti mus, tamen in aliis quid foeutus sit, optimos quosque codieos consentientos formo qui reporiuntur satis docero arbitra. mur, indequo enutum editorem nihil aliud agore posso, nisi ut horum ipsorum nuetoritatem, quas otiam plerumque cum ipsis grnmmaticOrum praeeeptis eongrunt, sequatur. To Drον μὲν προσκυνιο σι τεθNota μὲν repotitum, eum antea inmosset καὶ τον si . e. υν) μὲν καλιουσι πιρος. Do quo es. noti. nil II. 42. Do verbo προ πινειν
diximus ad II, M. - In iis, qua o
704쪽
τα εμπαλιν τOtπων ερδουσι. Πλουτον δὲ τουτω τω βασι λεl' i γενέσθαι αργυρου ει εγαν τον ουδένα τῶν υστερον ἐπιτραφεν -
Rativum adiungeret, ut I, 201. II, is . las ole. eoll. I, 84. II, 10 l. IV, 122 o te. Aequabunt autem hieolossi si ad nostras mensuras re- voeaveris) magnitudino pedes triginta sex et dimidium alterius pedis. Do utriusquo eolossi significationo quae hie loguntur, ea si voro tradita sunt, vix alio κpoetnre poterunt, atque reliqun do Rhami sinito quas mox traduntur, de quibus vid. noti. Ad II, 122 ot in Exenrsia ad h. l. Nam vel his eolossis doelarari putoni vieos illas
in omni rorum natura obvias, Ut vitae et mortis, ita lucis et tone-hrarum ote . ac potissimum torrao verno aestivoque anni tomporo so- rontis omniaque ad hominum vitam snAtontandam proeroantis, sed hi mali tomporo sterilis atque infructuosne, tota fore naturn exstinctantque emortua: quae ipsae tempestatum vires eum bonis et malis
geniis si vo diis signiseentur, indoli. l. , ubi in Aegyptiorum rebus Versam nr, Oxiridem nitoro, Typhonem altero eo losso expressum misso statuas lieot. Conferri quoquo potorii Sotaror Boi trage κ. Konnt-niss. d. nit. Aegypt. II. p. i 24.
πλουτος χρυσου. Sordidam regis huina avaritiam notat quoquo Diodor. I, 62, qui eum tantam poeu nino eopiam reliquisse scribit, quantam rogum anto ipsum nomo; argentionim si nuri talenta quadringentios millo illum coegisso. Id vero ipsum haud scio an in enusa suerit, cur quae mox en nrratur sabula, nil Ithampsinitum potius quam nd nllum alium regem reseratur. - De ipsa tabula, 'quao deinceps narratur, vide Excursum.
cedentium. Verbum ἐπιτρscpso a supra iam invenimus I, 12a. Add. IV, a. - Mox ad verbum θησαυ- ριζειν consor ad II, 86 disputata; olvoδομεεσθαι est aedimandum curare, ut ποιεῖσθαι supra II, l00. Pro ἀσπαληθέ ut dederat Gais
etoli τῶν ro ιχων ε- ις τα ἔξω uερος τῆς οἰκίης ἔχεινJ i. e. , euitia aedifieii) eum tintis paries ex rorsum spe Inrel. Iin Schwsigilaou- serus; ubi noglexit vorba τῆς οἰκίης. quae ad regis opinor iinlatium pertinoni, ubi exstrueta ruit ista camera. Quamquam enim supra I, 17 otirificetia easdem domus di cit Nostor, quas οἰκιας, tamen nitis locis discornoto videtur ita,nt ocimici de nodicula s. eamurn aut conclavi adhibeat, ut II, 36.100. 148. I. lim. 179. Ae talem eameram s. nediculam palatio ad-ioctam h. quoque l. intelligero malim. Ex qua vocis signiscationo eum quoque usum repotero lioet,
de quo ad II, 121. g. 5 notabimus. Larcherus reddit: - ut tin
705쪽
λεγοντα, ως ταυτα διαφυλασσοντες ταμίαι των βασιλέος χρ=ημώ- των ἔσονται. καὶ τον μεν δελευτῆσαι τον βίον, τους δὲ παῖδας αυτου Ουκ ἐς uακρνὶν ἔργου ἔχεσθαι' ἐπελθόντας δε ἐπὶ τα βασιλῆὶα νυκτος καὶ τον λίθον ἐπὶ τρο οἰκοδομήματι α νευρον - τας ρχὶωίως μεταχειρίσασθια καὶ των χρημάτων πολλὰ ἐξε et νείκασθαι. sὸς δὲ τυχεῖν τον βασιλέα ἀνοιξαντα το οἴκ)is a. θωυμασαι ἰδόντα των χρiημάτων καταδεα τὰ αγγξω, οὐκ ἔχειν l60ον τινα ἐπαιτιαται, τῶν τε σημάντρων ἐοντων σώων καὶ
des mura eloia hora de renerin e dupalaia ad sonsum haud malo. Re eontior Gallus intorpros in aliis neeurntior. hune locum prorsus no-glexit. Quo melius Italus linoe interpretatus est: - θ' edimore una eamera di pistra, delia qualetino de' muri riseristi alia parta terna detia easn- 6ειν εῖς τι invenimus I, 180. lui, ubi vid.; τον δὲ ἐργti μενον in aeqq. intelligit opificem, cui munus exstruendae cam orno n rege suit domandatum. Eundem paulo infra dicit οἰκοδο uo ν. archiaeetum, vocabulo probo ot perperam u Grammati eis damnato. Vid. Crenetor. ad Plotin. p. 185, qui nune addit Loboch. ad Phrynieli. p. 487 se l. in not. Huius architeeti quod h. l. exhibotur singulare, quod Oxeogitaverit, nrti seium , id ad communem qnondam nodisseiorum struondorum morem resorro indo quo tabulae Horodotoae sensum repetoro vult IIamilton Roaseareh. in Asia min. II. p. 44. Ad vortia vcit Ono duo ανδρων κ&ὲ υπὁ ειυς eonforas Nit Eseh. ad II, 120 Inudatum, qui tinc sormula dicendi paucitatem vel summam deelarari admonuit, aliis exemplis allatis.
Aovναι τα μitora αὐτοDJ τci μέ- Tora. mensurias, consulto Nostrum seripsisso putat Schweighaei serus, scit. non solum ipsius lapidis mensuram, sed monsuram di Atari inrtim ab imo solliseio et ab utroque in
Oυκ ἐς μακρον ἔργου siεσθαι δἐς μακρην iuro praetulit Seli et gli. vulgator ἐς iudiκρον; ad illud vulgo
ρεσθαι, admovere manus . iaccedere ad aliquid, non sine studio ae sostinationo, Anti η illustratum ab IIoo-gevoenio ad Viger. p. 255 soq. vid. Horod. VIII, ll. IX. 102. In seqq.
706쪽
μεῖν αυτου την κεφαλην. ἴκως μὴ αυτὸς ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς. ος εῖν3. προσαπολέση καὶ ἐκεῖνον. τω δὲ δοξαι ευ λέ
seeutos, qu m eundem recenti. edd. foetiti sunt; vulgo κεκλFin ov. quod nequo ne κεκλειομένου librorum seri plorum complurium auctoritato ni titur neque vero Horodotoum ossovidotur. Nec magis probandum κατακεκχει ni ἐωOD. quod vett. odd.
praebent. Ad loci nrgumentum apto monot Willi inson. Manners. ete. II. p. III, in Aoruptiorum monumentis onspici domus obiee elausas mn iorem ino in securitatem addi sub indo sigillum oecasionalty sealedwith a mass os ciny ὶ ipsoque Oxhibot soros aliquot ita elausas obice. σήti αττρον sodem sonsu adhi-huit do sigillo Euripid. Iphigon.
libro ost δόξαν, quod si voram esset, Eodom modo positum sorot, quo II ll8. Eurip. Suppl. 120. Hera- elid. 187, quos loeos affert Wosso- lineius. Sed vetat sequoris καὶ ποιῆσαι, ni heno monot Schweigh.
707쪽
λίθον ἀπιέναι ἐπ οἴκου, φέροντα την κεφαλνην του ἀδελφεου. a Ως δὲ ηuερη ἐγένετο. ἐσελθοντα τον βασιλέα ἐς το οἴκημα ἐκπεπλο ι, ορέοντα το σωροι του φωρος ἐν τη πάγγὶ ανεν τῆς κεφαλῆς ἐον το ota qua ασινὲς καὶ Ουτε ἔσοδον Ουτε ἔκδυσιν ουδεμίαν ἔχον. ἀπορευμενον δε μιν ταδε ποιῆσαι
κους δὲ αυτου καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι, τον αν ἴδων-τat αποκλαυσαντα ri κατοικτισαμενον. συλλαβοντας αγε ιν προς ἐωυτον. ἀνακρεμ αεμένου δὲ του νέκυος την μητέρα δεινως φέρειν ' λογους δε προς του περιεοντα παῖδα ποιευμένην ποοστάσσειν αυτω, υτεω τροπω δυναται, μηχανῆσθαι. οκως ro σωμα του αδελφεου καταλυοας κομιεῖ ' εἰ δὲ τουτων αμελη-
σει, διαπειλέειν αυτην, ως ἐλθουσα πρὸς τον βασιλεα μηνυ - 4 σει αὐτον ἔχ'ντα τα χρ ματα. 3ὸς δὲ χαλεπως ἐλαμβάνετο ημήτγηρ του περιεοντος παιδος καὶ πολλὰ προς α πην λέγων
Ουκ ἔπειθε. ἐπιτεχνγασθαι τοιαδε μιν. Oνους κατασκευασα - μενον. καὶ ασκους πλησαντα οἴνου. ἐπι θενναι ἐπὶ των ονων. καὶ επειτα ἐλαυνειν αυτους' ως δὲ κατα τοὐς φυλάσσοντας ηντον κρεμαμενον νέκυν, ἐπισπασαντα των α σκων δυο η τρεῖς ποδεωνας αυτον λυε ιν απαμμένους. ως ὁὲ ἔβρεε ο οινος, την
eum Gais s. roposui pro ovMμίην.νατα του τείχεος κατ ρεμάσωJ i. e. ex muro suspendisse. Do usu praepositionis κατα monitum lioeloeo allato in Fiseliori Animadverss.
Ad Wollor. Gr. Gr. III. b. pag. i T. Vid. Horod. VIII, 53, ubi vel κατωadditur . et eons. II, 31 ibi ino ad
hat rolieto II. 85 seqq.), remansit nequo indo ad inserorum ineolas admitti ipso filius poterat. g. 4.ως δὲ χαλεπω ς ι aciuβα ν δ et on ιι τηο roo περιεοντος πω δοςJ Immerito verba: η μήτηρ του πι-οιέοντος παιδος Wosselingio aliis- quo suspecta sunt visa. Neque enim subioeti in proxima orationis parto subita mutatio noκ offendere debet nam ad καὶ που te λέγων o ἔπειθs suppl. ο ποις) . quippe quae omisso pronomino, vol serioris aetatis seriptoribus haud est insolita.
Vid. quae in Crouxori Meloti. III. pag. 36 disputavi. No ine loeutio roeas πως λαμβάνεσθαι habet . quod
nos offendat; est onim interprete Sohweighnoia soror aspere incessere premere. Cons. Dion. Cass. LIV, 2 i.
ως κα τ ὰ to υς. φυλάσσοντας xi H i. o. cum eo loeo os sol, ubi illi erant . qui cndavor custodiebant. Ubi nota usum praopositionis καtre
prope, tuam. ad . de quo plura Fiseherus ad Wollor. III, h. pag. 183. 187.
708쪽
κεφαλήν uιν κοπτε σθω μεγαλα βοῶντα. ώς Ουκ εχοντα, πρὀςDκοων τῶν ονων πρῶτον τράπηται. τους δὲ φνλάκους ώς ἰδεἴν πολυν ρέοντα τον οἶνον, συντρεχειν ἐς τὴν οδον ἀγγήια l6l ἔχοντας, καὶ τον ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίγιν ἐν κέρδεῖ ποι - ενιμένους ' τον δὲ διαλοιδορέεσθαι πῆσι ὀργὴν προσποιευμενον. παραμυθευμένων δὲ αυτον των φυλάκων, χρονω πρηυνεσθαι προσποιέεσθαι καὶ et πίεσθαι τῆς οργῆς ' τέλος δὲ ἐξελάσαι αυτον τους Oνους ἐκ τῆς οδου καὶ κατασκευάζειν. ώς δὲ λογους τε πλείους ἐγγίνεσθαι. καί τινα καὶ σκῶψαί μνν καὶ ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι. ἐπιδουναι αυτοῖσι τῶν ἀσκῶν ἔνα ' τους δὲ αυτου. ῶσπερ εἶχον, κατακλιθέντας πινειν διανοέεσθαι. καὶ ἐκεῖνον παραλαvβανειν, καὶ κελευε ιν μετ' εωυτῶν μείναν τα συμπίνειν ' τὴν πεισθῆναί τε δη καὶ καταμεῖναι. ως δέ μι- παρὰ την πόσιν φιλοφρονως ἐσπάζοντο, ἐπιδουναι αυτοῖσι καὶ αλλον των ἀσκῶν. δαφιλ δὲ τῶ ποτω χρησαμένους τους φυλακους υπερμεθυσθῆναι, καὶ κρατηθέντας υπο του υπνου, αυτου, ἐνθαπερ επινον, κατακοιμηθῆναι. τὸν δὲ, ὼς πρόσω τῆς νυκτος τό τε σῶαα του ἀδελ εου καταλυσαι, καὶ τῶν φυ-
λακων ἐπὶ λυμη πάντων ξυρῆσαι τὰς δεξιας παρηῖδας, ἐπι
lig. τους ονους, i. e. asinos dentio instruere ad onora hono serenda.
permonisse ad ristian. risum elicuisse,
ubi modii verbi usum pro aetivo attigit Matth. Gr. Gr. pag. 035. Ad vorbi signis entionem cons. Pausan. IX, b. 8 et Vit. Homeri 2I;
in Plutaretii Flamin. 17, ubi es. noti. p. 120. - In seqq. ad vortia coc ro Osco ηω τῆς νυκτος es. IX, 44 ibi quo noti. καὶ των φυλακων ἐπὶ avμη παν-
των κ . t. a.J I. e. custodum Omnium oro v cisκου προεχει, ut ait schol.
ad Eurip. Med. 67s , lacinia pendula , o qua liquor emittitur. Cons. otiam Sehol. ad Aristoph. Vesp. 6Io. Alio sensu de regionis lae inta s. oxtrema parto Occurrit VIII, 31. Utres per Aegyptum liaud inusita tos suisse, licet vulgo, postora Potissimum notato, nmphoris uteron-lnr, docet Willi inson. Manners etc. II. p. 158 seq. 364 seq.την κε poetiiν μιν κυπrεσθαιJ Cons. II. Gl ot ad verba ἐν κερδε ' ποιεν- μένους i. o. Iti O sihi Upomere. in athi ponere) I, II R. In soqq. pro πολυν Brodov. p. 36 roserihi vult
stare. lenire nerhis) vid. ad Piniareh. Ateib. png. l29 seq. χρονεμ est postea , tempore aliquo elapso, ut
709쪽
θεντα δὲ τον νεκυν ἐπὶ τους ονους ἀπελαυνειν ἐπ οικον, ἐπι-5 τελέσαντα τῆ ιιητρὶ τα προσταχi έντα. Tῖν δὲ βασιλέα ως αυει' ἀπηγγέλθη του φωρος ο νέκυς ἐκκεκλεμμένος. δεινα ποιέειν' πάνrως in βουλομενον ευρε θῆναι. ῆστις κοτὲ εἴη ὁ
ταυτα ανὶ χανώειενος, ποιῆσαί si ντάδε, ἐμοὶ ιδνου πιστο ' την δὲ θυγατερα τqν ἐωυτου κατίσω ἐπ' ota ματος, ἐντειλάόμενον παντας τε ομοίως προσδέκεσθαι. καὶ πρὶν συγγενέσθαι, αναγκάζειν λέγειν αυτ ij. ο τι ἐν τῶ βι ω ἔργαστο αυτω σοφ-α- τον καὶ ἀνοσιώτατον' ος δ ῖν ἀπηγqσηται τὰ περὶ τον φῶρα γεγενημένα, τουτον συλλαμβάνειν. καὶ μὴ απιέναι ἔξω. ως
δε τὴν παῖδα ποι δειν τα ἐκ του πατρός προσταχθεντα, τον τωρα πυθομενον, τίον ει νεκα ταυτα ἐπρήσσετο. βουληθέντα πο λυτροπίη του βασιλέος περιγενέσθαι ποιεειν ταδε. νεκ9DUπροσφάτου ἀποταμοντα ἐν τρο colico τὴν χειρα ἰέναι αυτὸν
dextras stentia contumeliae causu ria
xisse. Ad ἐπὶ λυμη seons. III, 14ote.) vidans Mntili. pag. ll65. Satis vero constat, npud orientales homines qunm contum otiosum aut poenas aut iniuriao gonus sit, quo anti, rha volintur aut ex parte radatur. Praobet vel saera scriptura Oxomplum II Samuol. 10, 4 ignomini ac similis ab Ammonitarum rogulo togatis Davidis imposituo; utido poston bellum ortum. De Ara. hihns ac Turris nostrae notatis idem inter omneη eonstat: do quaro monuit Sindolmann in Program
nter consulto seripsit ποιέειν ins-nitivo praesoniis, do re, quae non uno temporis momonio poracia eo-gitari potest: mox Voro ποιν omniquo viae aut de iis, quae semol
suam itississe in lupanari sedere. AF cum reponit. recepimus, eum prius n textu abesset. - Locutio
κατίσαι ἐπ' otarit retoc voeare puellam in lupanar0 invenitur II, 126, ot frequens alibi να σθω ἐπ' οἰκήuieto ς de ipsis pnollis prostantibus ot in lupanari sodontibus.
i 2 i. g. l. Tot ἐν ton πατρος προσταχθένταJDo usu prnopositionis ἐκ in talibus es. Prooom. IIerodoti, I, Io ete.
viris. doetis disputata sunt ad Odyss. init. ἀποταμοντα - την χειραὶ χειρα hie diei hriaehitim. ab humoro in Oxtimos digitos porrectum, monet wessotine. Cons. etiam IV, 62.
Alia aditeit Larehorus, in quibus IIomor. Iliad. XI, 252. XIII. 539.
etum intelligit, ut iniuria de voco προστατος dubitet Phrynichus pag. 374 soq. , ubi vid. Lobeeli. Tu cons. otiam Eustath. ad Iliad. V. p. 564, in si vo 428, s.
710쪽
ρχοντα αυτ νιν υπο τῶ ιματίω εσελλίντα δὲ ως του βασιλεος 162την θυγατερα, καὶ 'εἰρωτώμενον τά περ καὶ οἱ ἄλλοί. ἀπηγήσασθαι, ώς ἀνοσιώτατον μὲν εἴη εργασμένος, Αε του ἀδελφεου ἐν τῶ θησαυρω του βασιλεος υπο πάγης αλοντος ἀποτάμοι τqν κεφαλαν. σοφώτατον δὲ, ῖτε τους φυλάκους καταμεθυ-ας κα
μίζουσαν αυτου ἐκείνου τῆς χειρῖς αντε χεσθαι ' τον δὲ φῶρα προεμενον αυτ ri οἴχεσθαι διὰ θυρεων φευγοντα. Sὸς δὲ καὶ ηταυτα ἐς τὸν βασιλ- ανενειχθῆνω, ἐκπεπλῆχθω μὲν ἐπι τὴ πολυφροσυνη τε καὶ τολμνὶ τανθρωπου. τέλος δὲ διαπεμποντα ἐς πασας τας πόλις ἐπαγγέλλεσπαι ἄδειάν τε δι- δοντα, καὶ μεγάλα υποδεκομενον ἐλθοντι ἐς ἴψιν την δεου - του. τον δὲ νορα πιστευσαντα ἐλθεῖν προς αυτον. Ῥαμ-ς ίνιτον δὲ μεγάλως θωυμάσαι. και οἱ τὴν θυγατέρα ταυτην συνοικισαι, ώς πλειστα ἐπισταμένω ανθρωπιον' Αἰγυπτίους μὲν γὰρ των ἄλλων προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων. '
Μετα δὲ ταυτὰ ἔλεγον τουτον τὸν βασιλέα ζωὰν κti ταβῆ - 122
pulatur Sintonis ad Plutarch. Porici. p. 308. Nec tamen equidem his permotus sum, ut n lectione recepta rocederem. Cons. Matthino Gr. Gr. P . li4T. Mox intactum reliqui εἰρωτώuενον. libris soro probatum, a Borhockio mutatum in εἰρωτεouενον probante Bredov. pag. 387. Vulentam retinuit Diot seli: Din lors dedit εἰρω- Τεώμενον. - Pro κρεαααενυν. quod minus aptum est, cum Schweigh. et Gaiκ s. edidi κρεαάuενον, quod codices nonnulli offorebant, quodque otiam dedit Dindors. καταλύειν hic valet tollere, indeque auferre.
quod rovoeavit Beli horus, in ἀνη- νεέχθη vertendum, iudiee Brodov. pag. 300 coli. pag. 14s. Sehao rus dedit ανενεῖχθαι, quod roe perunt Gaissord. ot Schweighaousor. Ε Sanerosti libro alteroquo Parisino ανηνν χθαι exhibuit Dindors: ανενηνείχθω reposuit Diotsch. Equid om perlustrans varias huius verbi sormas , quas apud Nostrum obvias exhibuit Bredov. l. l. , repo- nondum duxi ἀνενειχθῆναι, sorvato infinitivo noristi, quem h. l.
taque ipsa linius infinitivi sorma quam sandem invenimus II, 1li.
ταυτην σvνοικι ut Ut συνοικεῖν matrimonio itine iam esse, in matrimonio hahere II, 120 ete. , ita σννοικιζειν Miam in matrimonium dare, nivium dare.