장음표시 사용
741쪽
λέγουσι φλυηρεοντες, - ἐγὼ δοκέω, τά τε ἄλλα και ὁ η και
1 m δὲ ars oliς Ουκορθῆ, αλλ' ἐν γούνασι κειμένη μ έγαθος δὲ, οση περ μεγάλη βους ζωή. ἰκφέρεται δὲ ἐκ του οἰκ ματος
δὲ. quod a plerisquo libris commendatum recepimus cum Schweigh. et ἰnis s. Mox verba ταντα γαρ ων καὶ ris ιεις ωρεοειεν cum vi quadnuidi in es o nequo ac supra II, 12T :ταντα γὰρ ων καὶ huεις ἐμετρῆσαuεν, neminem sugit.
CAP. CXXXII. II δὲ βοῆς - ελατιJ Sensus loci
hie lare ost: obos haec o roliquum corpus hahot obicetum pallio purpureo sid ent, PretiosiAsim O) Praetor collum ot caput, quod nudum babot oti praebet crasso nil modum nuro inauratum - In seqq. ανὰ πάντα τα λεα eodem modo dixit Herodotus, quo enΡ. 130 ανα πα-
Ουκ ουνο sectομενον θεὴν v. τ. 1. Ji. o. quando Plangunt Aestyptii deum illum, cuiua nomen in tali re edere mihi nefas est, tum hunc bovem in lucem proferunt. Ad structuram verbi τυπrεσθαι cons. supra II, 61 ibiq.
dubium, hoc loco deum, quom edoro notas videtur, Osiridem osso. Narrat enim Plutarchus, Aegyptios Pro Isido coluisso vaccas simulacrum denurnium, quod annuis solemnibus, eum Ogiridem lugerent, nigro poplo obtoctum, pompa septies circa templum ducerent. Osiridem vero periisso dicebant eundemquo iugo-hnnt, qunndo Nilus recedit, nox longior fit lucisquo solaris Vis quasi superatur οι tabescit. Qua eadem in medium Proserens Zoegndo obelisco. pag. 4lb univorsnmdo Myeerini filia narrationem in suspicionem quodammodo vocat minimoquo crodibile censet, mulierculam nullo saei noro claram tanti habitam misso apud posteros. Noa haec quidem mittamus, RPPOnRmus, quae Cretinerias disputavit Com-m nti. Herodd. pag. 127 seqq.:, Iam si quneras, cur excellentiorem filiae sepulturam in bucula censue rit Mycorinus, quam in arcula: EX- podita iam responsio est, videlicet haec: quoniam qui in nrcula ανθρωποειδει condobgntur, ii ot ipsi quidem loculum habebant in mo- moriam Osiridis tactum, neque tamen e dom Prorsus, quo Osiris. modo condebantur, ut poto cuius mombra in bovem immissa morant. Porro qui in sacro conditorio sepulti sunt, orant illi quidem Duo τατοι υσίριδος oodona eum Osirido tumulo potiti: sed illa tamen puella sanctioro quodam vinculo fuit Osiridi copulata et quasi nupta et deo.
rat, ut semel in anno solem sibi adspicere liceret, educta tuo oAt e conclavi oo die, quo Populus Plangobat Osiridem. Quo ipso dio quod suspicero Volebat solem, hoc inspom fiobat redeuntis incis, quam ipsnm spem hoc temporo concipiebant Aegyptii. Haud absurdo i ai tur suspicoris Mycerinum tam am-
742쪽
bitiosa sun oration o stino nihil aliud
dam, sivo divinos lionores proli suae impertiendos. Λrguunt etiam
lueernno apud buculam noeensao et summentorum combustorum impondium. Ego lamen malim festorti solemnia emisiare, undo haec omnis
Myeorini historia Oxornata sit, non aliter quam Minois historia ot Pa siphnos. me pnem Myeerint 'ineatim uosa septi Iura erae a sit e re-hus scenicis , iautumno pertissi solitis virndo την ' σι ριδος καθειρξιν εις την σορον , i. e. Osiridem in aream inomatim re ebrabante Pasiphno nu
tom flagitiosa tabula orium duxori tex verni temporis solemniinle lun
Symbolio. II. pag. 2ua seqq. loeuntur. Qui idom. o monumentis Ao-gyptiis sabulas testimonium qu n retis hune in modum porgit: Divinos autem honoros vaccae impertitos roti inaquo omnia, quae Herodotous Ioens do Myeerint tinenlasnern hahet, ad Oculorum sensum exponit egrogia icon, quam Veneliis Oxstant m sex Prienei commentario nd Apuloium Horodotoo Ioeo primus adieeit Iae. Gronovius, repetendamquo euravit in sua editiono Wossoling., nunc vero Rerr doκidoramun in oditiono Selawoig- in usori. Magis nutom dobot nos advortoro illud, quod nupor admodum ad Herodotonm narrationem firmandam explieandamque ex The-hnicis hypogaeis fruorunt arteque pietoria lineari doseribondum euraverunt docti pore grinatoros Fran O-
alli. Illi enim in oporor Deseription do i Egypt. Antiqq. vol. II. p. 169 Thobis reperi Ao se testantur in angusto conelavi quinti so- pulcri regum aream soralem, quao omnibus in robus descriptioni IIo
rodotono usquequaquis congrueret.
Et sistit tabula adioeta huculam ingenicillatnm, velatnm, quomodo ΠΟ-rodotus describit eum disco solari intor eorunn loenio. Sunt vortia ipsa Gallorum haec: ,,il sussi, potarnitisi diro, do Jottor les Felix surta potnture, doni nous partous, POUrs'n Auror do son idoniitd aveo loco mo sepulerat deerit par Herodoto. L nititudo do la stonisso, la
sorino au reeit do Phistorion. )Πaeo qui thgerit, is extra dubitationis Aloam iam positum suspico-tur, otiam post obitum in buentis sopoliondos so eurasso Aegyptiorum aliquot restes aliosvo procures. Ne-uin Onim conditoria nobis Oxhibuorunt illam arculam. Haee Crou-κorus, Apidis dolii montionem saetoris , quem otiam sarcophagus hu- euino formam prno so serotis dosi gnasso potuerit. ,,Hoc si sin tu . pergit Creugerus P. lao, possinon m rem ita explicnro, ut reges Aestyptios di eas post mortem sonuin habuisso bovinao sormae eiAtam, quo ossoni etiam hoc paeto guotti τοι 'Osιοιδος, utpote cuiuη simulaeriam Apis esset. Ad Apidom quoquo pertinet solis diseus intore ornua bovis locatus; id quod in haud paucis tabulis iconibusquo
otiamnum sorvatis videro lieot; vid. Crouκorum p. la . not. lla. Indo Myeorini si iam mortuam bovis in
voluero conditam et sacris solom Di-hns euitam nil lunarem deam resori
qui alia quoque in hane rein attulit. Ad sacra. Osiridis Dertinuisse, iuno do Myeerini filia mortua ah
sor. I. p. 312 soq.; hovom automnon ad Isidom, sed ad deam Athor, quae inseris praesidoni, relatnm vult: vix recto, nisi Isidona eum don Athor eonfundi Oxirtimes, eum do Isido hio dubitari nequent, ad quam ipsam Osiridem quaerontem spoetat hos quotannis in lucem so lemnitor productne eons. Lopsi iis Chronologio etc. I. pag. 30s seq.,
743쪽
θῆναι του πατρος Μυκερίνον αποθνησκουσαν, ἐν τῶ ἐνιαυτωl33 απαξ sit ν τον ῆλιον κατιδεῖν. Μετα δὲ τῆς θυγατρὸς το πάθος δεχτερα τουτω τω βασιλέr ταδε γενέσθαι' ἐλθεῖν οἱ ιιαν- i 67τhro ν ἐκ Βουτους πόλιος, ο ς μέλλοι ἔτεα μουνον βιους τωέβJόμω τελευτήσειν. τον δὲ, δεινον ποιθσαμενον, πέμψαι ἐς το uαντ ἐον τω θεῶ ονείδισμα. ἀντιμεμ τόμενον. οτι ὁ ειὲν αυ- του πατήρ καὶ πατρως. ἀποκληῖσαντες τα ἱρα καὶ θεῶν Ου με - μννὶsμενοι, αλλα καὶ τους ανθρ63rrois φθειροντες, ἐβίωσαν χρο- poli ἐπὶ πολλὸν, αυεῖς δ' ευσεβxiς ἐων. ιιέλλοι ταχεως ουτωτελευτήσειν. Ἐκ δὲ του χρηστηοχυ πυτῶ δευτερα ἐλθεῖν λέγοντα - τουτων εῖνεκα καὶ συνταχυνειν αυτω τον βίον. Ου γὰρ ποιῆσαί μιν, το ὼν ην ποιέειν' δεῖν γὰρ Αἴγυπτον κακοὐ- σει ι ἐπ' ἔτεα πεντζκοντά τε καὶ ἐκατον, καὶ τους ιμὲν ὁ χνο τους πρὸ ἐκείνου γενομένους βασιλέας μαθεῖν τουτο, ἐκεῖνον δὲ
qui etiam provoeat ad illud sostum. do quo supra dixit Nostor II. Au
eulo in nrho Buto cogitari vult, do
quo II. 83. 152 ot 155. Indo Ne eris quoquo edidit τῆ θεφ; roliqui
vulgatnm rotinuorunt, qunm et ipso rotinendam eonsui, modo rosin universum de numino supremo
oraenia silento intelligas noquo dosola Latona, cuius utiquo hoc suit oraculum. Dativum τω θν is si ado νειδισuα roserre velis, haud obstat linguae usus noe vortii ονειδίυιν struetura eum dativo, ut I, soretu θεω ονειδιίαι. - Ad nr montum laudant Aodian. Var. Hist.
pienda sunt: , Nycerinum, quipPequi haee iam eontra so ipum do croin s. constituta indoquo immutabilia Oxso intollexissot. lueornas parari iussisso multas; quibus quotios ingrueret nox accensis. PO- lasso voluptatibus ino indulsisso.
VII. I lo. IX. 93. Ad Atrueturam
conferri poterunt, quae tradit Κuoh-Dor. Gr. Gr. h. Guz not. πινειν consulto Nostor addidisso putandns est, cum sufficerot uii quo sup rbiam rogis opinor do-elaraturus, qui contra saeras logos vini modum eortum praescribentos sic per totam noctem vinum sum- sorit: cons. Wil inson. Manners ote. II. p. l65 Et vid. supra Doth. ad
744쪽
δεκα δε εα ἀντὶ λεων γένηται, αἱ νυκτες ἡ αεραι ποιευ-
Πυραμίδα δὲ καὶ ουτος απελιπετο πολλον ἐλάσσω του πα- 134
καὶ tace πυνθανοιτο εIναι ἐνηβητήρια ἐπιτηδεωταταὶ t. o. in quacunque parte ressionis se exsus in el. ligeret esse iucundissimos, interprete Valch uario, qui post ειναι insori
vult γῆς scum λα iungendum, ut I, 98. 2l3. II, 172 etc. , quod deinde
ex Gregor. Corinth. do dial. Lo . k 65 receperunt Schweighneu cru et Gais sordius. Equidem a libris
scriptis stare malui hanc vocem minimo necessariam ignorantibus.
Corinth. do dial. Iou. g. 65. 130. Aelian. N. A. XI, 10. ubi Incolis alios quoquo locos attulit. Wesse- lineius cum hisce contendit Ioca voluptaria, quae apud Sallust. Catil. II invoninntur, Plaut. Poen. III, 2, 2b, alia. αἱ νυκτες ηαέραι ποιευμεναι J i.
o. quando noctes in dies conrer terentur; ubi structurao ne nun Obser-VRndum , quo nominativum loco genitivi Noster hic posuit, sensum magis respiciens et haec ipsa oodom casu antecedentibus, ad quas pertinent, adnectens; cons. Κuob-
Do Ornece . nominati. absoluit. P. 25. Neque alio modo accusativum κοῖλον in seq. eap. explicRVerim,
ad quem Matthiae suppleri vult ἔχουσαν, ut II, 41, ubi tamen vid. nott. Et obloquitur quoquo Goister, quom ibi lain attulimus, pag. 27. CAP. CXXXIV. που. ὁν ἐλάσσαγ του πατρὸςJ i.
o. multo minorem raramide a patre
Cheope, exfι eta. Do hoc dicendi genero praeter Matthino Gr. Gr. g. 454 cons. quao attulit Ultrieli: IIoitriigo E. Thucydides II. Pag. 15. Mox rovocavi o Plurisque eodd. εἴκοσι pro δείκοσι. quod Gnissord. dederat; cs. II, 121 init.
λον εκαστον τρειὼν πλέθρωιl Dolovi eum Schweigh comma post καrαδεο σαν. nec in reliquis quidquam mutandum censui, cum hie sero loci videatur esse sensus: , .reliquiteιiam Myeerinus pyramidem multo minorem ea, quam pater Cheops et vid. II. I 24 seqq.ὶ exstruxerat, cui uiginti pedes in quoque latere deerant, quo minus quodque latus trecentos pedes continereι. Nec alitor loeum intolloxit Zooga do Obelisee. Png. 389 not. 22. ubi sic reddidit: qu vis latere usisti pedibus trecentorum pedum mensura breviorem. Obloquitur Lotronne in Journal dos Sav. I 817. pag. 50 seq. et uocherchos fur los fragmens d'Ho ron pag. 184,
tum ob Diodori locum I. 64 ubi legimus: της μὰν γὰρ βάσεως εκα-
τριῶν tum ob grammaticaB rationes, quRo minimo eam patiantur ollipsin: κ ποδῶν καταδiovσαν,ώς μ' εIναι τριῶν πλέθρων κ α τὰ
745쪽
τρος XX ποδων καταδεουσαν, ut dueentia uiolati pedibus minorem pyramido a pntro constructa hane No-
stor dixerit pyramidem. Quod ut valdo probavit Iliot. ita rotoeit In-
τριων πλεθρων, ut unumquodque latus trecenti,a viginti pedes continuisse Nostor declaraverit: id vero
eo num ire vult cum Vorn men urn, qtino nunc roperiatur esse trocontorum viginti quin quo podum Rhe-
Nnn. et quod Oxeurrit, eum alii tudo pyramidis nd centum sexaginta octo forme pedes nscendat Rhotannos. At mensuras ab Nero dolo indientns cum iis . qnns invo-
motions , congruero monet Schweighnous rus: omnium necuratissimo
pyramidem, qualis nune est, videturo monsuη e so Perring, sani basin osso
liae pyramido. quae adhue supersios ost moliusque adeo serva in reliquis, en in vel lapidos eam vestioni os ox pnrto snporsint, ita seripsit Zooga l. l. p. 412r - hoe
trangressus venis ad pyramidem,quntra voenni tertium, amplam circitor podos ter eontenos, struelio.
nibus formo hipodalibus soptuaginta
octo, graduum instar asconsum pra hontibus nd verticem, qui nunctas limo earons Intun est ad orientem podos duodeeim, ad boroam quatuordocim. Aedificata ost ex eodem lapido, quo sunt reliquaerat cireum ineont multa granitiei saxi fragmina, ni tuo in ipsa molo hineot illine ossonduntur huius generis
lapidos lonstitudino quinquopodali:
quo firmatur votorum eriptorum narratio, insoriorom partem conte-
opias finibus nduoeto. Nostrn ne iatato hane pyramidom, quao reteris licet minor sit ot magnitudine et nititudine, structurno ipsiuκ modum si spectomus, omnium pulcherrim npra dicatur, accuratius perquisitam moliusquo inde cognitam esso laetamur: taetiam hoc ost praecipue opora Ilowardi vyso, qui non solum necurnio omnia doscripsit mora surasqno quam flori potuit aesturn-tissimo constituit, vorum otiam introitu pyramidis aperto in partos intortores aeeessit enmoram quo ibi invonit sepulcralem, una eum ipso rogis sareophago, cuius operculoquno inscriptas fuerunt notao hieroglyphicno, preces continent ad Osiridom in sororum prnos idem suetas ab ipso rogo hic condito, cu
esso nisi sum, qui apud syncollum Ox Mnnothono) voentur Μενχερης, apud Horodotum et Diodorum Μυκερῖνος. nihil dubium. IIune igitur
sarcophnetum, cuius imaginem Ex
83 squi idem pag. 94 opore ultimquoquo notis hieroglyphi eiκ tocium Oxhiboi) ot Bunson. Vol. II. lah. XV indo ablatum postmodo una
cum nave, quae eum ad Britannos devecturn erat, naufragio prope Cnrthagonam sneto portisse, maxim pore dolendum: es. Revus Archo
746쪽
ad II, 127. Huius lapidis roliquias nn verit, ut caeteris et artiseio et nil hue superesso in interioribus py- puleritudino praestiterit. Milii omnis rnintilis partibus assortitit Vrse, Pro- il in cima do Nilocrido linne pyrn-husch, niti, quos paulo ante exci- midem Oxstruonte ndmodum ineortata vittius . videtur. Traetavit haec quoquo Lo-
mnnidis tum esse putat Zooga do int, alterum oumque nntiquior motioliseo. p . mo. not. 22, Graeeos Myeor inram s. Men-ke-rn, Pyrniam anto Herodotum historiam py- midis exstructorem, et alterum longornmulum variis modis turbassct ni- posteriorem, Psam miti cliuni seevn- quo ex Aegyptiorum traditionibus dum, qui et ipso Men-ke-ra voce-nut pravo intellectis aut data opera tur, uxorem ius hahi orit Nilocri- commutatis eam, quae ad nos per- dem pollicemqno Graecam sive Rho- venerit, eonsarcinasse, qua veri- dopin sive Doriebam.
Manothonis fragmontis intelligi Rho- qui enim ad enu non refulissenι tilis dopin illam ah interpretibus eroa- pyrtimidis constructionem. Ad ipsnmtam osse ex Nitoeride, Aegypti re- loentionum: ἀν θεσών os ποιήσα-pina, cui nonnulli hanc pyramidem a riti facit quod eap. soquonti intribuerint. Videri autem hine Aru- venitur: ουδὲν δεῖ usγάλα οἱ χρη-
hes angam arripuisse, ut in una ματα ἀναθεiναι. - Ad seqq. ως
ex pyramidibus genii loeo habitare aογ' εἰπειν eons. II, 13 ibi t. noti
dieeront mulierem nudam insignis et ad argumentum cons. Di Odor. I. puleritudinis, quae aspeetu suo ho- 64. Strabon. XVII. pag. 80M A. minos amore insaniro saeiat. Haec lisil. Plin. l. l. ; o quibus intolli-Zoega; equidem in ro valdo lubrica gitur, hanc pyramidem prioribus atque incerta eorti quidquam pronun- multo speetatiorem fuisse maioriis liare nolim, quamquam de Myeerino, hiisque impensis exstructam. Atquo cuius sareophagus in hae ipsa pyra- id ipsum testantur, ut paulo antomido inuontus est, dubitari pro elo diximus , qui nostra notato tinticno init; nec magis dubitandum erit pyramidem inspexerunt. - Ad sordo Cheope atque Chophrene pγrn- mana ἀ-isi Mourm eons. noglortimidum Exstruetoribus, ut suis lo- augmenti eansa Bredov. p. 309. eis adnotavimus; quod vero Nito- προς in. oti κατα 'Auασιν βαa eris, sextae dynastino regina, de χευον- ην v. E. I. J Ad orationis qua vid. supra II, 1 ibique noli., strueturam haud ineommodo haee hane pyramidem tertium . quae My- ex anteeodentibus subintelligi po-eorino adseribitur, nodis eas so sor- horunt: οὐδὲ eo ν ODδε εἰδοτες uo tur vid. Syncoli. pag. 58 s. l08 φαίνονται aεγειν ovetoi. - De Rho- aeq. Od. Bonn.) id quidem ita com- clopide licis sero lo eos laudant intor
poni vult Bunson l. l. II. p. 236 protos: Diodor. Sie. I, 64. Strab. eq.), ut Nitoeris pyramidem a My- XVII. pag. 8o' B. C. pag. ii G2
Perino exstruetum, rudiorem illam Λ . Pl; n. H. N. XXXVII, II. Ao- qnidem amplifieaverit atque Ita exor- linia. V. u. XIII, 33. Plutarch. M -
747쪽
. na olim Rhodopi a suisse sintnebat pnsquo n scriptoribus antiquis eonfusas, alteram Psam milichi uxo rem sepultamque in pyramido, ni
tornm Aesopi conservam. qiano Amn-
uidis tomporo sortierit. Quae si vera linhontur, erroris culpa utique tenetiar Herodotiis , qui, ut re eio iam Wosset in eius monuit, duas Rhodopidas non novit ot Amasidis tempore Aesopi illam eontubernalom vignisso distineto affirmat. Ponit indo onm Larehor. l. l. p. 620
tra Horodotum infnrgit oum quo in-eusat, quod Charaxi amicam Dori estim et Imo pidem, morotri comquondam celebrem, diversam utram- quo multorom, pro una eadem quo
habuerit. Aecodunt alia tostimonin vid. Grauort. l. mox l. png. 12 Iseq.), quibus eortum fit, Dorichne nomen moretriei misso, quo nomino illa momoratur hoe ipso in earmine Sapphus, ad quam Herodotiis provocat. At monet Graueri. in ΛΡ-pondio. disA. do Aesopo ni quo ta
tractavit, quaocunquo alii seripto ros post Horodotum hac do multoro rotulerint. on et ampli senis ot oxng-gorata videri prae simpliciori onquo vortori Horodoti narratione, qui unam modo noverit Rhodopidom, haud aliam atquo Doricham, cum haud insolito moro qune prius, Cum
sorva osset, vocaretur Doricta, pti l
modo morotrix Rhodopidis nomen nasumserit, quo ipso cloin per omnem Graoeiam fuerit illustris. Quo omnis cadit et Dorironii suspieiost Athonaei eriminatio. Sed lego ipsa a viro dooto disputatata p. 12 Useqq. Qui idem hoc quoquo ponit pae. 118 seqq.: Snmi, tibi Her
dotum invonem diutius commoraiatum esse novimus, illum notitiam
eornm, quas de Rhodopido rosori necopisse videri. Grauorto in iis,quao do Rhodopido statuit, ndstipulator soro Κleino in ea disputa. tiono, quno inforta ost in t Zoiia selirin s. Allerthum sis is s. 1ηa5. p.
conser sis, quae Limburg Brouwer.
attulit in libro, quom nd II. 172eitabimus, pag. 33 not. et Bodor Gosehielito d. holion. Dielithun t. II, 2. pag. 4l2 seq. Ipsum mulieris nomen scriptum exstat in fietili de quo vid. Catalog. dol prine. di Canino pag. I Id. nr. 138ῖ; signis eatur ni tom ea, quae roseo erirtititi s. adspeelu: quo non Au ndie
libris votustis invitis, qui plerique
onm Offerunt seripturam, quae nunc
flcum ς, o vitio ortum osso pntet.
Voculam ην, quao in plerisque ii-bris anto iratos νων legitur, post
748쪽
ην 'μημονος του Ηται stoπόλιοςJIn Hephaealopolidis pntris nomino noli haerero, cum alia similia li. l. nomina nserat Wosset ingius, ut Σωπολις, Auς πολι ς. 'Aνcidietroaις, Ἀγησιπολις, Αρατησιπολις eis., quibus Hophnostopolidis nomon satis dolandatur; quod si pro urbis nomine habendum esset, aliter plano Aeribendum suissol. Plura Uesso ling. ad h. i. bono laudans Cuperi Obsorvati. IV, 4. pag. m. 395 seq.- Quom Herodotus Iadmonem nΡ-pollat . oundem Heraclides Ponti
scriptores Idmonem vocant, Aesopi dominum, qui Aesopum, origine Thracem, manu miserit. Nee ta-mon in Herodoto quidquam mutandum ossa racto monet idom Graiiori. l. l. pag. 60. 61 coli. pag.
fuisse Noster doctarat. - λογο-πDi v eum Horodotus vocat, qui quidquid enarra , refert, sensu lR-tiori; undo et historia a scrip υ- rem Et fabularem narratorem V X
indieat. Cons. II, 143. V, an et
Cronger. t Dio histor. Κungi dorGrieeh. pag. 177 s. pag. 139 ed. sec. Sed roeto taeoro, qui λογοποιον ne- eipiant fabularum aeripforem, negat Granori. Ioeo l. pag. 41, Cum hae voeo is, qui stibulas eo iniscatur signifieotur, non item qui scripserit;
iit ad o Plinius II. N. XXXVI, 12aecurate et consulto Aesopum appellarit fnhultimis philosophiam, non aeriptorem. Alias significationos eiusdem vocabuli attigi ad Ctesiae fragmm . pag. 83. - De ipso Aesopo dispiataro et longum et ab hoo loeo titionum; poAt Fabricium,
qui omnia, quus antiquo et receratiore temporo prolata uunt, exhibuit in Bibl. Urnoe. I. pag. Glου, quibus nunc accedit Vita Aosopi tib Anton. Westormanno primum odita Brunsvix. 184 , disseruit pluribus, quno ad Aesopum spectant, Graueri. in dissertati otio in udula, ne sigillatim de eius patria, quam Herodotus taeot, pag. ut seqq. , dotempore, quo sortiorit pag. 31-ad, circa quinquagesimam fero Olympiadem ; undo mortuum esso Aesopum Olympiade quinquagesimn quarta alii haud malo statuero videntur. Tu vid. potissimum Soliultae. l. l. pag. 3ου coli. 24, qui, eum Aesopus ante Olympiadem quin iungesimam secundam sami fuerit in servitute, ad hane oandom Olympiadem et Aosopum et Rhodopidem rcfort. Quas vero Plutarchus vit. Solon. 28, siliiquo narrant do Λesopo apud Croesum commorante eo
tempore, quo solon Sardoκ adierit eum Aesopo et ipso contabulans, on haud vera habet Grnuert. l. l. pag. 44-52, qui, cum Solonem apud Croesum unquam comis moratum osse negni, Aesopum quo-
qno 'ibidom eum Solono contabulari non potuisso contendit. Sodde his satis monitum ost ad umrodot. I, 30. Noe magis attinet, alia hic ropotore do Aesopo prolata, quem Olmp. LII. s. nuno 572 ro vora soruisso reeto quoquo posuit Fiselior: Griecti. Zeittas. p. 129, itomquo Clinton Fast. Nolleti. I. pag. 213 eoll. 239. Elonim volad linoe recto eonstituenda quam maximo valot hie loeus Herodoti, antiquissimi do Aesopo testin, n quo Diogonis Laert. I. g. 69. 72,
Suidne s. v. Araco πος. Undo ro-vora exstitisso Aesopum, merito
nuper professus est Edolostanti dii Moril. Boosios in dites dii mo3onstgo pag. 34 seq. , sed tabularum seri-
749쪽
ptorem unquam fuisse noxavit: quod tib Horodoti fide, ni in ut in contra, valdo alienum videtur: n qun endem viildo roeesserunt, qui Aesopi nomen prorsus fictum esse voluerunt: do quo quno suruntur, on sor omnia nil tabulas relegare nuper
mum, ut opinatur, seeuto iudientis Omilemque quaestionem valde conturbaris. Quem nihilo minus so-eutus est Wagenor, qui do Aesopo, quem pinno setitium osso hominem ponit, in Acadomi a Belgica exposuit: vid. PInstitui. II 1853 nr. 2li. pag. 89. Noe molioro sue-eessu tinue traetavit Zuondol Rho in. Mus. V, 3. pag. 422 seqq. inprimis pag. 447 seq. , eum ad Asrienni rulognrot Aesopum eiusque sabulas o Libyn atquo Aegypto in Graeciam dolatas scriberet.
i. e. nam et hic e Iadmonis serotis
R. Iadmoni seruit . Ad loeutidnom similia quaedam o Demosthene, Lysia, allis iam attulit Valeti Ennor. attigitquo otiam Matthiae Gr. Gr. I. 315. Ae lieot vol ox anteeodonti συνδουχος mento hie repetero δουλος. - Ad διεδεξε cons. noti. ad V, 124. Q uno eontinuo sequuntur verba, ita offenderunt Heroldum Emondd. Horodd. P. I. pag. ai), ut voculam γὰρ ex interpolatione ortam iudiearot a quo deinde etiam Insi et siti iis ad loetnm putaret, qui locum malo intolloxerint apodosin.
quo u voco nurco inceperint. Mihi non trum Probatur: namquo voculam
tuondum censoo nequo abiiciendum
ἐπεί τε, nil quod portinent verba ἄλλος μ1ω οὐδεὶς ἐφανη, ita ut so- quotilia 'αδμονος - ἀνει arro nΡΟ-dosin constituunt; in qua structurn vix partieulae μὲν ol δὲ quom quam
poenam repetere vellet eaedis Aesepia. enedia in Aesopo commissae, qua eadem sie expressit Plutarchus dosor. Dum vindiet. pag. 556 F. seq. BGτε περιαντες - κηρυ saειν καὶ
narrat, Aesopum a Croeso missumo rupo Hyampen urbi vicina praecipitarunt. Indo in elironieis Graoeis nuper Romae invontis et publieatis post Pisistratum Athenarum tyrannum eommemoratur Αἰσωπος υπὼUελτῶν κατεκρηuνισθη Annali. doli Institui. archoolog. 1853. Png. 88). Pluribus quoquo omnem hanennrrntionem retialit auctor vitae Ao- sopi ab Ant. Wostormanno oditno cap. 21. pag. 52-57. Qua de Aesopi eaedo iratus Apollo sterilitato terrao omnisque gonoris morbis Dolphos puniisεo sertur orneulumque doin odidisso, ut Aesopi, qui ipsi earissimus fuerit, manes placarent; quod eum saetum essot, omnibus ealamitatibus statim liberati effodieuntur Delphi. Quas quantum ad Horodotum illustrandum taciniat, nemo non vidot: ad sabultis in monquaecunque et Plutaretius ot filii ut Schol. ad Aristophan. V p. 144nsoq.ὶ vel brevius vel copiosius huc de re retiiterint, rovocata vult Graia-ert. in diss. laud. pag. 55 seqq. 62so I. Tu cons. otin in Schulig. l. laud. pag. 25. M et welelior. l. l. png. 23l seqq.
750쪽
CAP. CXXXV. Nou atrνtός μι ii Dolevi μιν, quod Sehaosurus dodit Gai9 sordiusque retinuit, eum moliores libri pleriquo
v. J Vulgo et hie et in sino eapitis
meri Ili. V, 49. vI, 402. Quod ad Sapphua neeessitudines niti not, euius de patre ne matre non satis liquot tres suis so fratres eiusdem vulgo commemorant: Larichu-, Charaaetim, Amrisivm; e quibus Larichum sororis versibus e lebratum esse scribunt Athonaous atque Eustathius; in Charaxum insonso nnimo suisse illam praetor Horodotum testantur Athenaeus, Strabo, Ovidius, E cuius vorbis Bur annus ad 1 oro id. XV. Ga) hoe eoniiciebat, Charaxum opibus dilapidatis tactum esse vel piratam vel romigem. Tu vid. I. Christ. Wols. Sapphus fragmm.
quod Horodotus, hae oecasion oblata. nihil quidquam n mplius rei uis lorit de eeleberrima poetria eiusque satis. τῆς μονσοποιο uJ Quod Fulvius Ursinus protuleratu εχOrtoiosi, id momorino fallenti dotiori reeto monuit vo solingius, quo monente Sappho μελοποιος dicitur, quemadmodum Pindarus in orat. pag. 25 Dionis HERODOT. I. Chrysost. et Hippono Thoocrito Anthol. III. pag. 392 s. ADnleci. Branch. t. I. png. 382. - In seqq. verba κάρτα ἐπαφροδιτος ox hoe opinor loeo assert Suidas s. v. κώρταΤ. II. pag. 83 od. Berntiardy. Ipsa vox ἐπατροδιτος inentis a. formae stria in praestans) apud Xonophon-tom aliosque scriptores Obvin, quorum locos suppeditat Thes. L. Gr.
vetusti omnes. Valetionarius conioeit 'Po3ωπιος, quod Rotet ius re-eopit, hoe sere sensu: Opes maynris, tiι Rhodopidis sellicet. Ga ssordiusne Sehwoighaeusorus ad eodd. auctoritatem rodierunt, quam dentio deseruerunt roce. Herodoti oditoros Valekonarii omendationem secuti quam squidem sequi nolui respicions ad similoni Nostri loeum
divorsitatem. Itaque retinui vulgatam. quam roeto sic explicuit Seliis ei ebaeusorus: υι quae modo-yis esset, mussiana pectinius ani ae quisivit, i. s. pro Rhodopidis renditione . tit quae lalis esset mulier, mu-yntis Opes xihi stompararis. Quibus optimo respondent Asqnantia: urceoo xv ῶς γε ἐς πνραuιδα τοιαυtην i. e. nec vero sal opos), quae ad tutem pyramidem eis mendum a merent. Κuehner Gr. Gr.