장음표시 사용
761쪽
fuit Aegyptiis, qui a Persis doso
cerant; qua de ro dixi ad Ctesinofrnein m. p. I 2 l. Cons. etiam noti. ad Herodot. III. 1 H. A quo tem poro usque ad His in o. Indaeorum regis, ne intem, in quam Anysis et Νnbaco incidant, eum in torvallum sit annorum plus trocentorum, in Horodoto sic logendum e crasot Perietonina Ao Dit. Origg. XI. Pag.
τακοσια. Nolim onim libris in vitis quidqunm mutare in iis, quae minimo eorta videantur nec unqunm ad liquidnm perduci queant. Herodotum enim, euius num ori hic utiquo minus eonveniant, qui cum Aliis ita in eoiaeordiam rodigoro volit, ut eo rin, quam desidern mus, temporum ratio ot singulorum re- cum ordo constituntur, ei vereortit ros succedat . ubi tantao turbaoo , veniant totquo ciboriantur di sit euitatos. qtans in tanta testimonio riim et inopin et diserepantia tot loro nequons. Cons. noit. ad II laz ot ExeurA. ad II, 14 l. Nos otia lini Non. stor. II. D. Iuu septingentos hosce annos vol librariis do hori vol sabulis haud aliter ne ro liqua, quae narrantur de Anysicaeeo, nisseribi dobero existimat.
eolas insularum huius laeus, piscatores uinximam partem, liberos propemodum osso homines, Paludi-hus ne stagnis tutissimos ab omni impotu. Ln re horus t. VIII. p. 2i2 ad paludosam linoo rosori regi non . quae n reeontioribus seripio ribus dientiar Hearchia, cum No-rodoto sint τα ἔλεre. Nee aliter
loquitur Wilhinson. Manners etc. I. p. iact), cum ipsum rogis nomen se-pMah. i. o. filius Pthahi) do. einrot stirpem Momphiticnm nequo Aothiopi eam. Alii viri doeti rotulerunt nil eum re gom, qui apud Na- nothonem nitimus sortur dynastino vicesimae tertiao rox. nomino a air,
i inperium quo per XXXI annos tenuisse dicitur vid. Syneoll. p. 74 sive p. 138 ed. Bonn 3. CL Hiigie ad Io. naiam p. 2υ Gosonins Hall. Litt. Zoit. 184 l. nr. I 5. ii. 5no. Bunsent. l. III. p. 336. Do quo in mon iure mihi dii hilaro videtur B ockh. l. l. pag. 708. Equidem hune Horodoti
Sethonom vix alium osso crodntrantque eum , qui apud Manethonem vid. supra nil II, 137 noti.) vocatur I prevoς. tortius Aethiopum dynnstiae rox. qui eodem nomino
762쪽
τους εκαστω δυώδεκα ἀρουρας. μετα δε ἐπ Λιγυπτον ἐλαυ- νειν στρατον μέγαν Σαναχαριβον βασιλέα 'Aραβίων τε καὶ 'Aσσυρίων. ουκ ων δη ἐθέλειν τοὐς μαχίμους των Αἰγυπτίων
monum ontis ut appollatur et roprne-Aontatur alios viros bollo eaptos
secum dueens vid. Rosollini Non. stor. II. p. ll2 .li 8 eoll. Iv. pag. I 80 soqq. quiquo idem in saera
scriptura commemoratur Tirhahia f.
XXXVII, 9. II Rogu. XIX, si coli. Ioseph. Antiqq. X. I. g. 4 et Stra. hon. I. p. 6l et XV. p. 687, ubi
Tεαρκων vocatur; plura quoque ansori Boeekh. I. l. p. zl2 seq. Etenim in sacra seriptura haud aliam expoditionom intolligi posso atque eam, de qua Herodotus h. I. 1rndit, milii dubium non ost; pluravid. in Exeursia ad h. l. Nequo ni iter sensisse video et Rosellini l. l. ot Willi inson. l. l. i qui, nisi Herodotous Secto et reliquorum I 1-νnetis pro Uno oodoinquo perhibentur, ita etiam statui possct addit, ut in inferiori Aegypto Sethonem,
in superiori Tarneum uno eodem quo temporo regna 'o putemuA.
gatur ἀλογίην, ad quod gonitivus
ucii seribi mn vult ro μαχιμον, quod ad παραχρησόυενον reserendum sit, eoll. VIII, 20. Sehweighaeuserus, quod probo, nihil mutavit, cum similem locutionem ἀλογι ην 6ειν, cui genitivus adstruntur, Horodotus in monto habuisse videatur, secutus eam structuram, de qua Matthiae Gr. Gr. I. 348. Nequo recenti. edd. quid qunm mutasso vi doo; Spen- gel. Rhoin. Μus. N. F. VI. p. 154)seribi vult horici παραχρησαuετων
positione ις. ad quam inendam eon ferri poterunt, quas ad I, 41 attulimus. Ad verbum παραχρηGόuενον eons. I, l . IV, 159. V, 92. VII, 223. - οἱ ι άritio ι Αἰγυπτιὰν infra quoquo memorantur II, 164
ubi vid. eoll. II, 30 ot Diodor. I, 73. 94. Ae suspieoris lieet, ad militum gentem soΚrieger haste priOros Aegypti reges pertinuisse; quihus Oxκlinetis aut poteAtato privalis sacerdotos summum imperium occupasse unumque de suis, summum Vulcani pontiscem, constituisso Aogypti rogem, cuius nomen ad postori intem propagare studuerint. Cf. Bech. l. i. I. p. 720 et van Limburg -Brouisor libro ad II, 172 laudato pag. n7 s q. Ad vertin
praetor Eustath. ad Ili. β' p. 2lsi, i si vo i59. 2 Herodotum ipsum II 168. Paulo anto seripsi ἐπὶ των προτερον βαGιλίων pro προτί-
stant I, 186. VI, 37. us, ubi vid.
es καὶ ἈσσυριωνJ Extrema vorha Iosephus Archaoolog. X, i. g. 4 in suo Uerodoti libro haud logisse videtur, eum Herodotum in Oo lapsum conqueritur, quod non Assyriorum, sed Arabum dixerit rogona. Libri
scripti, quantum nos scimus, omnes retinent verba τε καὶ υσσυρίων,
763쪽
sias a libriirio s. leeloro Iudaieno his lorino gnaro addita esse opinatus erat Book: De gloss. eriit. qualest. II. p. 9. 10; mihi voromiam maximo illa retinendn osso videntur. Arnhum regem quod Sutin-ehoritium Horodotus dixit, bene monuit Gesonius i TlioA. L. Nebr. II. p. u62 eoll. ad Iosai. XXXVI, l)Arabum nomon ampliore signis eatu ad Syros in Mesopotam in portinere videri; Arabes, qui in poninsula Potrnon sIos. XXI, li) ot Arabiam intor et Euphrntem habitarint, hieini olligi statuit Cluss in Pnulytientoneyelop. VI, I. pag. Ioz not. Nomen rogis in saeris libris scribitur quod Graeci vario
modo reddidorunt, vid. Goson. l. l. , qui sneerdotis saneti signiscationem prohabilitor in hae voeo in tere putat, quum noliten μanserilleo seriptam vult aen rih atquo intorpretatur exerti utim visiorem. Tu vid. otiam Keilr Commoni. Eud. Biteli. d. Κύnig. p. 519. In inscriptionibus euneatis palatii, quodn Sanaeliarib Exstructum contonis uniat in loeo, eui nuue nomon NobiYon κ ox ndvorso urbis Mossul, nomon probabiliter scriptum tradunt SonMi-ir- ha, in quo et dolet domini signissentionem in osso di- eunt; es. Oppori in t Zuiisebria d. dou ueli. morgonii ind. Goselis hast. v III, a. p. 596. Do reliquis, quae ad ii. l. Apoetant, vid. Excursum ad h. l. 1s ἀπορι ν απειλημένονJ Vid. I, 24 ibiq. Doll. coli. VIII, los. IX, M. In seqq. ad μεγαρον cons. not.
rere) eons. I, lub. II, II 8. III, 45. IV, M. IX, s. In As q. ad vorti ne ταυτη γάρ εἰσι αι 1sgoacia eotis. III, 5, ubi do desortis, quae ter- rostri itinere Aegyptum petontibus permon ad n sunt, seribit μου νὴ δὲ ταυτη εἰσὶ φανερH sopolia ἐς Αιγυπτον, quibuscum cons. eap. I
cturam nominativi αὐτος in verbis: αντος γάρ οῖ πέμψει ν eons. II, II 8 inique nOit.
o Brodovii monitu pag. 327 seripsi φαγεῖν pro φαγδειν, ut paulo niat
764쪽
τοῖσι ἐναντίοισι αυτοῖσι ἐπιχυθέντας νυκτὸς ειυς αρουραίους, κατα ιιὸν φαγεῖν τους φαρετρεωνας αυτων, κατα δὲ τα τοξα, προς δὲ τῶν ασπίδων τα οχανα, ωστε τὴ υστεραίy φευγοντων
prodit Iudaeiis prophoia XXXVII,
36; peste enim ae divinitus misso angelo intor laetore ad roditum As-
yrios coaetos osso seribit, nangnam stragem perpessos, qua centum octoginta quin quo millia hominum periisso dicuntur. Quibus addere licet, quao Hieronymus Commenti. in Iosai. XI. 37. T. IV. p. 4si ed.
Vallars. seribit: , pugnasse nut m Sonnachorib regem Assyriorum contra Aogyptios ot obfodisso Pelusium: iamque exstructis aggeribusnrbi capiendae venisso Taraelium rogem Aethiopum di auxilium et una noeto iuxta Ierusalem centum octoginta quin ano millia exoret tus Assyrii pestilentia corruisso narrnt Herodotus et plenissimo Berosus, Chaldai eae scriptor historiae, quorum fides do propriis libris potonda
pepererit tiarentionem. Quae ta-mon minime satisfacere posso cen-Aot Gesonius, a Cr. laudatus, nd Iosai. l. l. pag. 974. Ad Mielin iis sontentiam illo nos nitendoro iubet, itan mus Aegyptiorum in notis hio-roglyphi eis donotet vastationem otdestructionem, teste Norapoli. II io-roglyph. I , D, ubi vid. Loomans p. 273. Qun muris nota in regiso regio salso intolloeta ortam videri
Herodoli narratiotioni. Neque aliter ex muris symbolo haee repeti
respiciens piloquo nil rogis statuam
murom manu tenentis. Add. oundem: Urgese hi lite d. Philist. p. 2ul, qui quod Herodoleam huius rei
narrationem Philistaeam dieit, malim Aogyptiam diesro, i. o. traditam Horodoto ab Aegyptiorum sacerdotibus itii rem exponentibus volpotius exornantibus. Tu cons. quo
gius grammaticorum narratiotios ad
Iliad. I, 30 attulit de Troadis in
probatam triens. Medicetis, Florentinus, alii libri assurrunt γυμνῶι ἀνοπλων, unde We selingius conioeit γDu νῶι καὶ νοπλων idquo Plutare hi ot Appiani locis oandem loeutionem exhibentibus satis firmavit. Quod lubens roci porom, cum vulgnta γvμνων ο πλων durius quid habent, qnod vix quemquam fugit. διὰ γραti utitωνὶ γράμμαrce la. l. oadem intellex rim, quao snpra II, 125.136. Nostor dixit, ubi vid. noti. - Quod voro suspicatur Wil hin-son. Mnni ors ote. I. p. 14i, post hoe eap. videri loeum capp. 161 168
765쪽
142 'M μεν τοσονδε του D,γου Αἰγυπτιοί τε καὶ οι ἱρέες nεγον, αποδεικνυντες, απὐ του πρωτου βασιλέος ἐς του 'Hφαι-
στου τυν ιρεα τουτον τον τελευταῖον βασιλευσαντα μίαν τε καὶ
τεσσερακοντα καὶ τρι ληκοσίας ανθρώπων γενεὰς γενομένας, καὶ ἐν ταυτkσι ἀρυρέας καὶ βασιλέας εκατέρους τοσουτους γενο- ιμένους. καί τοι τριγὶκοσιαι μεν ανδρῶν γενεαὶ δυνέαται μυρια
ἔτεα γενεαὶ γὰρ τρεῖς ανδρῶν ε κατον ἔτεα ἐστι. μῆς δὲ καὶ
infersendum, id quido in mihi vix sori
quibus lim eonserendn sunt, quae
supra II, su dixit. - Ad loeutionem ἔστηκε - λιθινος ille o. cui statua ex inpide facta posita est)ecius. Cobet Varr. Lecti. p. l07. C p. CXLII.
ιιιαν τε καὶ τεσσερακοντα καὶ τριωκοσιας ἀνθρώπων γενεας γενομεναςJ saues eum Gais sordio seri psi pro μιην. - Quod vero Ilorodotus h. l. γενεὰς earum quo ambitum ita dos nit, ut iros eonstituant sumnanin centum n nnorum in quo, toste Wessolingio ad h. I. , alios nactus est e rasentientes, alios dissentientes), hoc non Matis congruit eum iis, quae loguntur I. 7, ubi cons. Dolt. Quam sunm enim veteros inde ab Herodoti notate centumnnnorum spatium tribus γενεαῖς plorum quo absolverus, in singulis tamen illud vix accurnio Ohsorvniarunt, ut heno notat V kert. Geogr. d. Gr. u. Roem. I, 2. Png. 72, quo- eum eons. etiam Schubari in t Wion.
Jahrhb. Vol. XLVII. p. 3 seqq. Et alibi quoquo, observanio WEs- solitigio ad h. l. , Horodotus de sin-ytilis hominiιtia sive rosthus sine ulla finiti tomporis notatione vocem n d hibet, veluti VI, 98. Quam Wos- solingit observationem itn nuper probavit Gosen. ad Iosai. XIX, 11. pag. 620) a laudatus, ni h. l.
γενεαν necessario de unius rogis regno neeipi statuat, eum toti domreges, quot γενεαὶ, indicontur. No- quo aliter formo Willi inson. Man-ners etc. I. png. 18 atque Loy Fat. et condit. Aegypt . sub imper. Persarr. pag. Iu seq.), qui altorum
tulit, in quo voeo γεννων non sermeneiates, quarum quaeque 331 annorum est, sed successiones hominum indieantur. Unde sequitur, minus
ac urnto annorum cortam summam
ex his eonstitui posso, omnemque computationem in univorsum potiussa tam usi sumptam videri. Quo
Recedit illud, quod reges illi ad
divorsas dynastias portinere videntur nee singuli singulos deinceps exeopomiat, sed magnam part m nequales sibi regnavorunt diversis ititerras partibus. Quao si reputaveris, haud ita nimius videbitur annorum numerus ab Herodoto proditus. Noe desunt similes aliorum scriptorum numeri, quos vel ad nstronomiam vol ad mythos tabulas suo relatos volunt. Consor Beeli.
Nec riangis congruit, quod mox iueomputandis singulis πιον γενεων nnnis noque lapsus posuit Ilaiu
sum eonsulto secisso putandus ost rit signifiearot, in tanto nnia rumtiumstro in univorsum sui ito eo quod singulis γενεαις certum quen-
766쪽
τεσσεράκοπια δει των ἐπιλοίπων γε νεων, αι ἐπῆσαν τῆσι τριηκοσίησι, ἐστὶ τεσσερακοντα καὶ τροὶκοσια καὶ χίλια δεεα.ουτω ἐν μυριοισί τε δεεσι καὶ χιλίοισι καὶ προς τρι qκοσιοισι τε καὶ τεσσεράκοντα ελεγον πιον ἀνθρωποειδεα ουδενα γενέσθαι' ου ειέν τοι ot δὲ προτερον Ουδε υστερον ἐν τοῖσι υπολοίποισι Αἰγυπτου βασιλευσι γενομένοισι ἔλεγον τοι Dυ νουθεν. Ἐν τοίνυν τουτω τω χρόνω τετρακις ἔλεγον ἐξ hθεων τον ῆλιον ανατεῖλαι' ἔνθα τε νυν καταδυεται, ἐνθευτεν δὶς
dam oumquε parem Omnibus numerum annorum tribuorat) vix multum interesso tot annorum discrimori. Ad diserimon inter pluralem numerum 3Dνεαται ot singularoni isti in seqq. attondi iussit Bredo v. p. 335, eum quo eodem p. 219 seripsi etiam γενειον pro γενεέων. - In seqq. reliqui ου μιν τοι ot δε, ubi reconi. odd. voculam τοι, quae nduobus libris abosso dicitur, omi
θεον ανθρωποειδεπι i. e. deum 1timanti forma praeditum. CODL II, 86: tυπον ἀν θ ρω dit o ει 3 iti ot I, lai ανθρωποφυέας - τDυς θεους, tibi vid. noti. xttραπις - ἐξ ηθίων τον ritis νανατειλαil Reddunt vulgor i. as emquater ex ria aviam sedem Orium esse' idque non sine vi quadam dici, ni)paret ex repetito Mεγον, eum haoeres Nostrum ita adverteret, ut narrationis auctoros itorum indiearol. Verba quao etiam
simili modo posita reperiuntur 1. i5, iam Thonina Magistesr p. 3luintolloxit ἔξω τῆς συνηθειας n quo non differt Suidas exponens ἐκ των
euti sunt Nisebor ad Wollor. Graium III. b. p. 127 et Unlchonar. , qui hane praepositionis ἐκ vim, qua pro poni sumatur, in compositis saepenumero latero monuit, nequo vero alia ipsius praepositionis sic adhibitae exempla attulit. Soeuti quoque sunt Sehweighaeu- sertis, afforons dictionem tu eoi, μεσου κατῆσθαι apud Horod. III
83. IV, 118. do qua plura vid. in Thos. L. Gr. III. p. als ed.
Dindors, a nostro tamen loco alionam, Stobolis ad Pausan. III, 14,s, quo loco nune n Bolihoro et et eaett. edd. repositum est ἐκτος τῆς πολεως pro ἔκ τῆς π., itemque Noeris, qui Oxponit ἔξω του συνηθι σαενο v τorto v. Sod offenditur Booekli, hune locum tractans Sehmidi: Zelisei, r. s. Goselii hia-wisse sch. II. p. dis spqq.), Verbis ηθεων, quae sivo vortas , solem ex sedibus suis ortum esse , ad altorum Horodoti loeum I, 15 ro- spieiotis, Rivo reddas , . extra sodem suam eon uotam , vix susseoro posso nrbitratur; itaquo ex ηθέων
vult eo sensu, ut sol quater sedem i. o. locum, unde prosciscaturr,.den Ativnvspunet der Bempytino Jmutnsse perhibentur; quam in romaddit Pomponii Molao verba I, 9, sex hoc ipso Horodoti Ioeo probabiliter duetne , quater eursus suos vortisse sidera, ne solem his inna Oc-eidisse, unde nunc oriatur. Persuasit hane mutationom Lopsio Chron olog. I. p. lso) itoinquo Suhwon-ehio sin Sohnoidowin. Philolog. I. p. 162 qui eum ἐναντέων ante ἡθίων excidisso primum suspientus esset, postea Booekhio so nd- stipulaturum osso dixit, nisi locutio ἐξ ἀνασtῆναι, de sole
adhibita, ot ipsa offendoret simulque transitus nimis durus viderotur. Equid om si ipso his offendor, ne- quo sol in ii θίων ἄνασtῆναι valere posso erodnm: .,solem aedemstiam mulasseis quae significatio utique ahost n verbo ἀναστῆναι, quod nihil aliud deelarare h. l. poterit, nisi storem e sedihtis mis pro e tims. loco moliam . pulsum esse. Itaquo
767쪽
ἐπανατε tam ' καὶ ε νθεν νυν ανατέλλει , ἐν θαυτα δὶς καταδυ
rotinui omnium librorum ieetionem
volim: Solem quater his temporibus non solito liseo, i. e. quo nunc AOlent, Ortum esse, niquo in his quatuor eursus vicissitudinibus duas talos fuisse, ut eursum hule nostro contrarium sequeretur. No. quo aliter Letronni, cuius verbanΡponoro iuvat i Metii. do I Aend.
eum in Polit. p. 260 Λ ubi iisdom
soro verbis similia narrantur de soliκ ortu et Oeensu mutato Atroi ro-
μὲν ανατέλλει νυν, εἰς rosmo ν τοτε et ν Toπον ἐδυετο, ανεraias δ' ἐκ του μαντίου κ. r. a. , quo eodem, monento Letr nnio a. l. p. t tu, speetnnt Euripidon in Orest. 1000, alia quae idoni vir doetus nitulit . quorum stiriasse bono memor Noster indo similem quandam Aegyptiorum tinrrationem h. l. protulissopi in idus est. Cr. a confert, qua B
rum narrati rioni, quam Herodiatias
prodidit, attigit I. Sealiger. do emend. tempp. p. 108, et post illum G euet. Origg. log. et art. diss. Iv. t. III. p. 300 od. Paris., qui hoc ponit: Aegyptios obseuro indicassovidori mutatum solis cursum tem poro Ios uno imporatoris ot His ine Iudasorum rogis, do quo utroque
in Iosuao libro X, 12. 13 et II
Rog. 20 s. Aliam his adiicit Wos selingius sententiam viri doeti in Memor. Trivult in. Janvior i 762) t. LXV pag. 409 ed. Ainsteliad. , qunm
pluribus referre taedet. cum n, Herodoti vorbis illa sit maximontiona. Nee meliori successu haec tractarunt neademici Parisiensos, do in Nituro, Broqui y, Dupuis, quorum scripti nos insertae exstant tolli. XXIX Momo tr. do l'Aead. dos Inserit t. png. n4 seqq. Noe de- suorunt nostra nolato, qui, eum sumnin m antiquitatem nil ininde-eim millia annorum adeo recedentem Aegyptiorum robus Raserere studerent, nil uorodoti quoque lo- eum provocarent eum tuo sex diverso statu signcirum κodiaci ot setontinaequinoctiorum ceriis periodis progredientium explicatum vellent. Tu vid. quos cr. Common init. Herodd.
l. p. 422, Stiint Martio iti: Mi m. do l Aea d. d. Inseripti. XII. 2. D.
768쪽
ναι' καὶ ουδὲν των κατ' Αἴγυπτον υπο ταυτα ετεροιωθῆναι,ουτε τα ἐκ τῆς γης ουτε τα ἐκ του ποταμου σφι γινομενα ουτε
lini Monum. storie. I. pag. M. not.,
86, qui novus portodi annivo reias rinati notati nona in his latore arbitraturi quod idem suspicatur
casso satis habeo: etenim ipso pronuntin re nolim, num ad mondae iuot somnia Aogyptiorum haee sintro soronda indeque missa saetonda quas Sentigeri ost sentontia adeo que Letronnii otiam osso vidotur nn vori quid 'contineant. quod adaidorum cognitionem ntinorumque cursum indo constituendum omnino pertinet. - In vortiis seqq.
γοποιφ κ. t. a. t mea a m Mia tum, qui quingentis sorino annis a Chr. n. floruit, Herodotus h. l. in tolligit. Qui, pluribus orbis terrarum partibus perlustratis, Opus condiderat, quod inseripsit γῆς πεοιο-
δον qua varias terrarum partes ab ipso perlustratas neeurnio Porseripsisse sortur adeoquo tabulam s. maypnm goographicam ndi eisse,
de qna Nostor infra V, 4s. Alios
dirn ter a seripsit libros historioinrgumenti a veteribus passim commemoratos, nee Horodoto ignotos qui, eum magna esset Hoentaei auctoritas, non solum multa vid tur omisisse, quae ni, Heentneo satis iam Oxposita videret. verum
ni in quoquo, quao minus bene ab illo tradita essent, ut emendaret, sibi proposuisso. Unde tactum, ut
acerbius subindo Hoeataonis tangere eiusdeinque opinionos aerius perstringor videatur Herodotus.
Vid. not. ad II, 21. 68 in. 71 init. II. Ibis ot Cremorum in Fragm. hist. pag. 22. Quas hoe loco tangit Herodotus, cta pertinuis8o videntur ad γενεαλογειν opus, quoeel oberrimorum Graeciae hominum
heroumque sortem enumeratam eorumque res gostas literis consignatas suisso probabile est. Vid. Creu- Eor l. l. pag. 45 seqq. , qui idem do Hoentaso plura disputavit pag.
3 aeqq. 38 seqq. et nune haec Enddit: , , as Hoeatnoo Milosio Thobis moranto ot Diodoro doinde narrationum fido dignissimarum copiam relinquento optimo iudieant nuetores operis Descript. do i Eg. II, p. 5s . - Tu add. Uhorti l. l. I, i. pag. 69 seq. et Κlauson ad Ho-cataei fragm. p. 2 seqq. , quo auctor Hoeninens haoe narravit in deseriptiona Thebarum; itaquo hune locum intor fragmonia operis, eui
ποιον Noeataeum vocat his oriae scriptorem, enarratorem. ut hono monet Wossolingius ad V, 36 eoll. V, 125 ot II, lai ibi t. noti. Eodem .
nomine Horodotum appellavit Iulianus aογοποιον, haud ignominiae enusa, sed tanquam historino seriptorem , probo sonsu. Videntur
Hoylor. ad Iulian. v. XXII. pag. 2 2 seq. a Cr. nd hune l. laudatus. Ipso Horodotus in Arriani Poripi. νη dieitur λογοποιος probo
utique sensu. Quae sequuntur veri,ne γενεηλογήσαντι τε soatrios καὶ ἀναδησαν τι την πατριην ἐς εκκαιδεκατον θεον, valent: qui generis auoriginem recensere eamque ad deum tanquam progenitorem fecimum sex-
769쪽
καὶ αναδησαντι τὴν πατρι θν ἐς ἐκκαιδέκατον θεὸν, ἐποίησαν οἱ ἱρέες του Λιος, οἷον τι καὶ ἐμοὶ ου γενεηλογήσαντι ἐμεωυτον. ἐσαγαγοντες ἐς τὸ μέγαρον ἔσω, ἐμ 1μέγα. ἐξηρίθμεον
δεικνυντες κολοσσους ς υλίνους τοσουτους, οσους περ εἶπον αρχι ρευς γαρ μαστος αυτολ ισταται ἐπὶ τῆς ἐωυτου to ης εἰ- κονα εωυτου. αριθόιαντες - καὶ δεικνυντες οἱ ἱρέες ωοὶ απεδείκνυσαν παῖδα πατρος ἐωυτων ε καστον ἐόντα. ἐκ το 1 I74ttim s. auctorem doeimum sextum a se ipso retroratim ductum referre influtiora , ubi τὴν πατρισὶν non
alio sonsu dixit atque infra II, 146
των τὴν γένεσιν. Ne quo aliter III, 75: αὐξciuενος cino υφαιμε- νεος ἐγενεηioγησε την πατρι ην τηνκυoo D. Indo haud intereodam, si quis hoc otiam loeo et 3ω παtριην do phratria, quam Attici die obant neeipere velit, ut feeit Welelior: Dor opiael, o Cycl. p. 162. Tu cons. I, 200 et 1, 125 ibi quo noti. Dous autem, quem genoris stirpem retulit Hecataeus, vix alius esse potuit atque Apollo, a Milesiis insigniter
satis patet, Herodotum ipsum The- his eoinmorntum fuisse. vid. supra
ipsum amplissimum esso atrium.
ligit, otiam in Aogyptiis templis
ligni quendoin suisse usum ad ornamenta. nlin id genus. Atque nil. hibuit hune l. , monente Creta Eero, Viseonti ad Mus. Pi -Cloinent. vol.
II. pag. 32. Galli vero doeti l. l. pag. 169) hos ligneos Glossos ar-hitrantur suisso sareophagos ligneos . sivo mumiarum areas, in quibus ipsorum p ntificum maximorum cndavern modi eas a inclusa
suorint. Quibus minimo illud ro fragari monet Crouzer. Nomm. Nerodd. Dag. 201), quod eontinuo
quisque Ancordos summus, diam vivit, imaginem fiunis ponere diei
tur ; nam similiter loqui Nostriam II, 86 do voris naum iis; deinde viros honoratos in eonelavibus aedificiorum memorari sepultos, atque reputandum omnino esse, qnam vim in Aegyptiorum vita ne sociolato habitorit mi in inrum Apectacu
soninneum sit eiusmodi roligitiuum sncordoti, vivum ne spirantem Ribi arculam ipsum suam eollocnsso irantrio sublustri. obloquitur Galliis interpres recentior, in ipsa eslossorem voce haerens . cum Herodoti verba. qualia nune lonuntur, vix talom interprotati nom mittant. Neque enim vorba αυτόλ ῖσταται - 1ἰκονα do mumia, qua o humiroponi solet vid. noti. ad II, M), accipi poterunt. καστος αυτοθι ιστα et αι J ισταται pleriquo libri et optimi pro-hante quoquo Brodov. p. 397. COn-trn o Anneroni libro aliisqno EltκQunest. Horodd. sase. I. p. 12sJahrbb. s. Philolog. Suppl. IX. P. 118 roponi iubet Iarci verbo activo, quod invenimus II, 86. IV, 10anliis quo locis. quos indieat we
solingius. Quoniam voro h. l. ngitur do statun. quam sibi quisque ponit ponendamve Oxat. satis videtur tutus modii vorbi usus.
770쪽
αγχιστα ἀποθανοντος τῆς εἰκονος διεξιοντες δια πασέων, εως Ου απέδεῖαν απασας αυτας. ματαίω δὲ γενεηλογ, σαντι είου - τον καὶ αναδ, σαντι ἐς ἐκκαιδέκατον θεόν. ἀντεγενεηλογησαν
ἐπι τῆ αριθμησει, ου δεκόμενοι παo' αυτου απο θεου γενέσθαι ἄνθρωπον. αντε γενεηλογχὶσαν δὲ coδε, φαuενοι εκαστοὶ των κολοσσων LMωuιν ἐκ Πιρωιειος γεγονεναι ' ἐς ο τους πέντε καὶ τεσσεράκοντα καὶ τριηκοσίους απέδεξαν κολοσσους
Πιρωρον ἐκ Πιρωμιος γενομενον, καὶ ουτε ἐς θεον ουτε ἐς
διεξιοντες δια πασέωνὶ Imitatuso,t hanc locuti noni Pansanias IX, 27. g. 5, ubi vid. Stobol. Do ipso verbo διεξιέναι eotis. I, li;6 ibiq.
not. Ad πασέων suppl. τῶν εἰκο- νων. Ad seqq. -ου απιδεξ cons. Struv. Speo. quaest. do dini. Herod. I. pag. 43. 44, quem Ri nudias , Aeribondum Erit ἐς o, quod per librnrios snopius transformatum in tu os tandem otiam in pως ovabiorit. Reeenit. pdd. inde a Noli horo seripserunt ἐς o. quod etiam hic reponi iubet Bredov. p. 283.
Equidem librorum Acriptorum omnium auctoritatem sequi nansui. Qua padoni sex enusa in seqq. r
liqui αριθμήσει, quod Bokkor. et
proximo ne edors nil ἀναψαι το
remet, i. e. orientem, quod Asnιm est ab Herodoto confusum osso dixornt eum Piromi, i. e. homine, ei sententiae suffragatur GoAen. ad Iesai.
XIX. II. p. 620 not., obloquitur Laroherus. idquo vix fieri potuisso
in voenbulo tam vulgato contendit. Noete, si quid video. Ae lucem arbitror afferri posse huie loeo Horodoleo, si contuleris Maxim. Tyr. Dissert. VIII, 5. pag. la seq. Rot k., cuius verba insignomAegyptiarum Graecarumque roti-gionum indolis signi sontionem ha hont. Iam quis dubitet, Hecataeum qui derum adeo feoorat generis sui αὐχηγετην, de reliquis doliaeops
maioribus Anis item magnifieentius esse loeutum, ut eos saltem horoasae κρε.ττονας appoliaret. Cuius modi orationi saeordotos nihil aptiusnPponere Poterant, quam illud: .., Horum pontificum, quorum imagines ridspieis, unusquis quo mitose quantivis καλος κἄγαθος, nequo tamen quemquam die inius ex doo vel ex horoe esso generatum. MAttendo extremat ovτε ἐς Ουτν
igitur eortius, qunm Hecataeum, qui deum auetorem sui generis proferret , herona otiam intor Milesios suos maiores iactasse. sivo κρειω- τονας. Qnibus salso Thobaici saeordoto obtrudebunt illos alios, quos tantummodo αγαθους dies-bant. - Quas cum ita sint, Herodotum prorsus accurate explicasso
Αlqno Laerogius, reserento Lare hero, eum Aogyptio hocce nomine etiam Indorum comparavit Bissumas. Bra a s Birma). Addoox Wossolingit ad h. i. nota. Κir- choro observanto, IIIoa ut Coptiaosso Birum fori . heroem: alibi ta men simplicitor ni m. hominem sino ullo honi malivo additamento. Aenuporrimo ex Woleheri prologg. ad Theognid. pag. XXIV notavit Hos-