Herodoti Halicarnassensis Musae textum ad Gaisfordii editionem recognovit, perpetua tum Fr. Creuzeri tum sua annotatione instruxit, commentationem de vita et scriptis Herodoti, tabulas geographicas, imagines ligno incisas indicesque adiecit J. C. F.

811쪽

δοκέοντες παρὰ ταυτα ουδ' αν τους σοφωτάτους ανθ ρωπων Αἰγυπτίους ουδὲν ἐπεξευρεῖν. ως δὲ α πικομενοι ἐς την Αἴγυπτον ονHλεῖοι ἔλεγον, των ε ινεκα ἀπίκοντο, ἐνθαυτα o βασι - λευς ουτος συγκαλέεται A Wπτίων τους λεγομένους εινα Go- φωτατους. συνελθοντες δὲ οἱ Αἰγυπτιοι ἐπυνθάνοντο των 'Hλείων λεγόaπων απαροα, τα κατῆκει σφεας ποιέειν περὶ το i/ἀγωνα ' απηγησάsμενοι δὲ τα παντα ἔφασαν ῆκειν ἐπιμαθησο - IMμενοι. εἴ τι ἔχοιεν Αἰγυπτιοι τουτων δικαιοτερον ἐπεξευρεῖν. οἱ δὲ βουλευσάμ ενοι επειρωτων τους Πλείους, εἴ σφι οἱ πολιῆται ἐναγωνίζονται. οἱ δε ἔφασαν, καὶ σφέων και τῶν ἀλλων

Ελλήνων ὁμοίως τω βουλομ ενω ἐξεῖναι αγωνιζεσθαι. οἱ δὲ Αἰ

γυπτιοι ἔφασsν, σφεας ουτω τιθεντως παντὸς του δικαίου ηιμαρτηκέναι ' ουδεμίαν γαρ εἶναι μηχανὴν, ὁκως ου τω agrω αγω - νιζομένω προσθ/ησονται, αδικεοντες τὸν ξεῖνον. ἀλλ' εἰ δὴ βουλοντο δικαίως τιθεναι, καὶ τουτου ει νεκα ἀπικοίατο ἐς Αἴγυπτον, ξείνοισι ἀγωνιστλῆσι ἐκέλευον τον ἀγωνα ριθεναι,

'Hλείων δὲ μηδενὶ εἶναι ἀγωνίυσθαι. Tαυτα μὲν Αἰγυπτιοι

sere narrans ad Amarini noque vero

ad Imammis, ut Herodotus. Eleorum legatos venisse narrat. A quo hae. tonus dissentit Plutarchus Quaesit.

Pinit. pag. 10 o A, quod Aegyptio.

rum reΗΡοnsum sophistarum uni tribuit. Ne ino non conveniunt, quae

apud Philostrat. vit. A poli. III, aoeoll. IV, 29 loguntur. Captorumno initatis Eleorum in his ludis administrandis axomplum Romanorum notato subministrat Dio Chrysostom. in Rhod. pag. 344 C. Ilaoe Val- okon. et wesseling. . quihus Cr. n.

cumento ost haec Grnoeorum ad Ao-gypti rogoin togatio, quantoporo itin . notato iam inter utrninquo gentem

812쪽

αμμος δὲ α ἔτεα μουνον βασιλευσαντος Αἰγυπτου καὶ 161

στρατευσαμένου ἐς Αἰθιοπίνν καὶ μεταυτίκα τελευτήσαWrOς, αεδε ατο 'Aπρίης ὁ νάμμος, ος μετα ναμμήτιχον τὸν εωυτου προπατορα ἐγένετο ευδαιμονέστατος των προτερον βασιλέων, ἐπ ἔτεα πέντε καὶ εἴκοσι ἄρξας' ἐν τοῖσι ἐπί τε Σιδωνα στρα - τον ῆλασε καὶ ἐναυμάχησε τω Ἀρίαν. 'Επεὶ δέ οἱ ἔδεε κακιος γενέσθαι, ἐγένετο -ο προφάσιος, τὴν ἐγω μεζονως μὲν ἐν τοῖσι Λιβυκοῖσι λογοισι ἀπηγήσομαι, μετριως δ' ἐν τῶ παρ-

CAP. CLXI.

qui viginti quinque annos regnasse dieitur, apud Asrieannm et Eus hium l. l. voeatur Ovατρις, qui undeosinti annos ab Africano, ni- soli quinque ab Eusebio regnasse dicitur, ad quem, ex utriusque scriptoris testimonio, Iudaeorum ro- liqui confugerunt, raptis ah AAsyriorum exercitu Hierosolymis. Dio

quinquusintia quinque annos tribuit, eui Herodotus III. 10, ubi vid. noti.)ot Asrienniis quiadraginta quutuor, Eusebius quia δε inta utim adscribunt annos; equidem Fisehoruna Aocutus l. l. annos 504-57u a. Chr. n. Apriae tribuero malui, quom eundem Lareherus intra annos lisa

Bunson. Egypta Placo ete. II. p. nim undeusinii praesorunt annon Aprino ab Asrienno tributos. Ipsum regis nomon, quod apud Athonaeum quoquo XIII. p. 560 exstat Aprutia Aegyptiorum in monumentis proditum sibi eruisso mphre visus est Rosollini l. l. , non ita discedens a Graeca nppellatione ot ab Hebraten Voce metri, de qua es. Gesenius rhos. Litig. Π r. I. p. 5 m. Quae in saera scriptura cons. Iere in .

de hoe rogo traduntur, oornm nihil nequo apud Horodotum nequo ullum alium Grao eorum scriptorom exstat traditum: laninque nNebucadnoEnresusum osso Ilophram s s. Apriam indequo totam Aegyptum vastatam canunt prophetas; aptum et inter etiam esse Aegyptium regem

qnna inter ipsa seditionis temporan Nostro commemoratno accidisso Opinantur viri docti scs. Inc. Dori- Eon. Origg. Aegypti. Enp. 24, Beeli r Voltgosehielito 1. Png. 729 seq. 3, ab Horodoti narrationo prorsunnliona sunt, ad qunm haud scio an propius spectet, quod monuit Ueo ren. Id ori II, 2. pag. 404, quo indico Aprias, eum expeditionibus hollio is valdo doditus esset, Aegyptio

rum animos Oxpertus est nvorsos,

quippo qui pro suo peregrinorum odio istiusmodi sxpediti nos negerrimo tulisse videantur. Wilhin son Manners ote. I. pag. letu seq. Herodoti silentium de iis, quae sacras seri pinrao libri tradunt, indorepeti vult, quod quaeeunquo Herodotus habet, en sacerdotibus Ao-gyptiis debuit, reliqua con Aulto ro-tieantibus. Cons. etiam infra ad II, III noti.ettia TvριωJ i. e. Tyriorum resei. Cons. I, 2, ne plura. Has regis ex- podition os in Phoeniciam attigit qui, quo Diodorus, PhoeniceA ot Cyprios pugna navali victos osso nd-dens; do expeditiono in Cyronaoos id om tostatur. Tu cons. otiam Dian-elior: Gesoli. d. Alterili. I. p. tua.

insen IV l59, tibi do his robus exponitur. Minimo autem hie eogi-

813쪽

800. HERODOTI

εόντι. αποπεμα ας γαρ στράτευμα ο 'Aπρίης ἐπὶ Κυρναιους ιιεγαλωστι προσέπτωσε. Αἰγυπτιοι δὲ ταυτα επιμεμνόμενοιαπεστλiσαν απ αυτου, δοκεοντες τοι/ 'Aπρίγὶν ἐκ προνοίης αυ- τους αποπαφαι ἐς φαινόμενον κακῖν, ῖνα δὴ σφέων φθορῆγέν τω, αλῖς δὲ τῶν λοιπῶν Αἰγυπτίων ἀσφαλεστερον α9Ili. ταυτα δὲ δεινα ποιευμενοι Ουτοί τε οι απονοστ 1saiπες καὶ οι G2 των απολομένων φίλοι, απέστησαν ἐκ τῆς ἰθένης. Πυθόμενος δὲ Ἀπρίης ταυτα πεμπει ἐπ' αυτους - αγιν καταπαυσοντα λυγοισι. O δὲ ἐπεί τε ἀπικοιμενος κατελάμβανε τους Αἰγυπτιους, les ταυτα μὴ ποιέειν λέγοντος αλου, τῶν τις Αἰγυπτίων οπισθεστας περiε Di κε οἱ κυνεην' καὶ περιτιθεὶς ἔφη ἐπὶ βασιληι tu

tandum do poculiari scriptiono, quam do Libya Horodotus composuerit. ιεγtiacuari προσιπταισεJ IJo vorbo προσπταιειν vid. not. nil I, 65. In seqq. ἐς φαινotis νον κακον est rin mianifestum . reperium exitium.

libri nonnulli subministratinni, cum Gais . reposui. Vulgo Γ Ωι.

Ad locutionem ἐκ τῆς ἰθιης se ne-Hisio, eontinvo cons. ἐκ νέης I, suibiq. laudii. Vulgo ἰθείης, mitius roeto; vid. Bredo v. pag. 158. 160. CAP. CLXII.

tinee sit loci sontentia: dum hie igitur iuui a rego missus erat) verbatae iobat, quibus Aegyptios robotios

ἐπὶ βασιληι η regni eausa A. resem herini atti a serum. Tu eonser ais I,

41. II. l2l, 4 ibiq. laud. Et videtur utique galea regino dignitatis apud Aegyptios insigne suisse, Ri,quao II, 1M narrantur, respicin-

814쪽

ἐκελευσε Ἀπρινὶ ἀπάγειν. ouως δὲ αυτον αξιουν τον Παταρβη - ρον, βασιλεος ιιεταπεμποιμενου, ἰέναι προς αυτον, τον δὲ αυ- τω υποκρίνεσθαι, ώς ταυτα παλαι παρεσκευωτο ποιεειν, καὶ αυτω ου μέμφασθαι Aπρίζ παρεσεσθαι γαρ καὶ αυτος καὶ

αλλους ἄξειν. τον δὲ Πατάρβημιν ἔκ τε τῶν λεγομένων Ουκ

αγνοεῖν την διανοιαν, καὶ παρασκευαζομενον Ορεοντα, σπου

δῆ απιέναι, βουλοuενον τqν ταχίστην βασιλεr δηλῶσαι τα

διακειμενον, Ουδενα δῆ χρονον ἐπισχοντες ἀπιστέατο προς τους ετερους, καὶ ἐδίδοσαν σφεας αυτους 'Aμάσι. Πυθομενος 163 δὲ καὶ ταυτα o Aπρίγης ωπλιγ τους ἐπικουρους καὶ ῆλαυνε ἐπὶ τους Αἰγυπτίους ' ειχε περὶ εωυτον Κῆρας τε καὶ Ιωνας,

rostitui vulgatam ἐκεχευσε, cuius ioco Gais sordius, quom reponit. edd. secuti sunt, ex aliquot libris dodit ἐκέλευε, quod, vel ob antecedontem noristum απιματαῖσε minus utique videtur aptum. ouως δὲ αυτον αξιουωJ αντον ostobioeti qui dieitur aecusativus; Amn- sin enim respicit, quom Pntnrbo-mis rogavit, ut, rege nressponte, ad ipsum regem) aceoderet. Hine ros 31 in seqq. ad Amasin pertinoi,ci Dico ad Patarbem in , alterum vero centcu ου μέμψασθαι nil Amasin, ad quem otiam in seqq. pertinet αυτος, de quo nominativo eons. noti. ad II, Il8. Do oolori transitu ora tionis diroetao in indireetam cons. VIIL 3 ihi ino noti. Pro μr oci- σθαι Seliso rus posuit μεμυεύθαι, sino ulla iusta eausa. Cotis. I, 24

tum ad ea seil. perficienda, quae minatus orat) vidorot Patarhemis, eoleriter abiisso dicitur. - In nD- toeodontibus retinui διανοιαν, ut

I, 46, ubi vid.

stravit Wosselingitis his oromptis I, 209. III, 25. IV, 102. V 6η. la8. VIII, 8n. Plutarch. opp. II.

pag. 410 C. Tn addo sis, quae ad I, 34 adnotavimus. περι θυμως εχονταJ i. e. ira gravi percitum. accensum. Cf. I, 162 otnot. ad III, 50. aDμη διακειμενον

815쪽

ἄνδρας ἐπικουρους τρισμυρίους ' χὶν δέ οι τα βασιληὶα ἐν 2 αἱ πολι, ιμεγάλα ἐοντα καὶ ἀξιοθέητα. καὶ οῖ τε περὶ τον πρίην ἐπὶ τους Αἰγυπτίους ηωαν, καὶ οι περὶ τον Auασι ν ἐπὶ τους ξείνους. ἐν τε δὴ Μωuέuφι ποD ἐγένοντο ἀμνοτεροι καὶ πειρησεσθαι ἔμελλον ἀλλ ήλων. Εστι δε Αἰγυπτίων ἐπτα γένεα καὶ τουτων οι μεν ιρεες, l85

CAP. CLXIII. Καφάς τε καὶ γωναςJ Cons. not. ad II, 152. i54. III, 4. 4b. De

num oro mercenariorum militum Herodoto eum Diodoro convenit I, 68. Nox pro vulg. 3σttv scripsi eum recenti. Edd. hi σαν; vid. noti. ad

vero ἐν Latinorum ad . ut supra

II. 15s ἐν Μαγδοὶ is . ot nitis loeis a W solineio laudatis III. 45. VIII,

8n. Plura Fiselior. ad Wollor. III b. Ρag. las seq. Unger: Paradox. Thobb. pag. 102. - Ad urbis ipsius situm do finisendum facit Diodorus, qui l. l. ad Mariam vi eum proelium

commissum esso refert. Cui si iungamus, quao ad h. l. olint Wosso lineius, ni quo inprimis At con Aula.

rans Strabonis locum XVII. pne. 80a s. 1155 Η vix dubium vido-tur, quin Momemmia sila morit ad canni m. qui e Canopieo fluvio ad Nareotidem ineum ductus erat, eo inloeo, cui etiamnum nomen Muno . Volus nomen Aogyptium PanousAhel suisse eontendit Champost l)Εgypt .sous l. Phar. II. pag. 252 seq. coli. Rennol. I l. pag. si .

γίνεα. quas nitas dicuntur Iribvs s.

ptiorum, quas nos vulgo dicimus Ansten. Do quibus primarius ostDiodori locus I. 73 coli. I, 28, ubi totam Aegypti regionem tripartitam

osso dicit, euios primam portionem sacerdotum ordo Aihi vindieet, alteram rogos, tertiam milites. Mox tamen, cap. 74, rem publieam distinctam quoquo esse scribit in tros alias hominum elasses, illis insori Oros, pastorum videlicet, agricolarum et opiseum. Do quibus singulis dein exponit. Addit u esse lingius Strabonis testimonium XVII.

par. Ilan B. s. pag. 737 ubi tri-Hiei inodo Aegypti populum divisum scribit inter sacerdotes, milites, regricolas, quos dieit γῆν τε xαὶ

τέχνας ἐργα σθαι) atquo Platonis

in Titia. pag. 24, qui sex memorat classes: sacerdotum, pugnatorum, artificum, pastorum, Venatorum et agricolarum. Aegyptiorum ordines

hos sivo tribus Iesaias quoque signifiearo vi lotur XIX, 13. Ae septem Indorum ordines similos sereretulit Megasilienos apud Strabon. XV. Ρng. I 03 seqq. itemque Diodor. II, 40. Arrian. Indice. 1l, lieot, RR-eros Indorum libros antiquos si consulamus, quutuor tantum Indorum ordines sexsistant: de quibus nocurate Oxposueruiit noliten: Das alto

Indion II. pag. il seqq. , Lassen: Indisello Alior umsk. I. pag. 80l Seqq. Haec vero similitudo ordinum inter Aegyptios atquo Indos

iam antea viros doetos ndverterat, in cnusas atquo originos huius distributionis inquironi est quae omnia ah hoe Herodoti loco eum nitoria

videantur, pluribus porsequi non licet; vid. Meiners in disputatione

do caus A. ordiniam s. en inrum in

num num rum attinet, qui septenarius in utraquo stetito suisso traditur, numeri huius sanctitatem ali-

816쪽

ol δὲ κεκλέατο, οἱ δὲ βουκολοι οἱ δὲ συβωτα, οἱ δὲ κάπηλοι, οἱ δὲ ε ρμηνέες, οἱ dὲ κυβερνῆτω. γενεα μὲν Αἰγυ-

quid valuisse suspicatur Bol,lon l.

l. pag. 2s), eum apud Indos resvornotinitior tantum itiveniantur ordines; ad quos ipsos etiam Aegyptiorum Ordines revocaro liceat: saeordotum, militum, opis eum, agri eoln- rum: nequo aliam sero sententiam esse video Willi insoni Mannors ote.

simum ordines por Aegyptum antiquitus exstitisse eontendentis, primum sacerdotum ordinem, nitorum militiam atquo agricolarum, tertium urbanorum hominum i. o. omnis generis artis eum et opis eum, qui sellularias artes exercent), quartum plebis i. e. pastorum, piscatorum Omnisque mereonariorum turbae). In quo, alia ut taeeam, id mo unldo advortit, quod milites et narieolas in unum eonfundi vult ordinem,

mea sententia Innximo separandos.

Suffieiant haee: do aliis, quno huc pertinent. monebimus ad II. 166s n. Diodorum eum Herodoto sa-ello ita in eoneordiam rodigi posse putat V hiemann Thot odor dio Wissensebast d. nit. Aegyp t. pag. 8lseq. , ut pastoros non alii habeati tur atque βουκολοι, γεωργοὶ ii domqui ovβωται sq), τεχνιYαι Diodori simul comprehendant καπηλους ot κυβερνήτας itemque interprotes,

postea demum constitutos. οι μὲν io εε ςJ In primo sacer. eum ordine omnes conveniunt v teres seriptoros. Do quo plura n serunt viri docti modo laudati. Tu eons. etiam noti. ad Horodotum II, 26. 37. 42 aliosque locos. Ad hune ordinem pori inuisso non ipsos tantum saperdotes, sed omnes etiam sacerdotum scribas, artiseos, servos, prue Onos, alios id genus, rueto eontendere videtur Willi inson.

l. l. pag. 237 seq. Indo haud re-eto mihi scripsisso videtur Winhol manti: Gosch. d. Κunsi I. Opp. III.) pag. 74, eum artifices infimo ordini ad κeriptos humilem conditio nom ogisse putaret.

quoquo foeundo ordino militum vo tores consentiunt. Iidem memoran

Quao duno sunt Herodoto classes, a Diodoro ad unam piastorum elasissem roseruntur, in duas fortasso partes diseretam, ut Neerenio videtur l. l. pag. 14s, quo uterque seriptor eoneiliari queat. Ad ιυ-bulcos automi eodem Hoerenio docento, non ii tantum reserendi sunt, qui in iis Aegypti regionibus eommorabantur, quae vel propter montes vel propter stagna paludesquo haud sorrent nil rorum enituram, qui- quo vitam nomadicam sero agebant,

sed ii quoque, qui fixas coperant sodes, praesertim ei rea Arahi eorum montium radices, ubi optimis saltibus terra abundat, aut in Dotta regionibus paludosis. Quaro di stinguuntur ab iis, qui agris colendis operam dant, II, II. Pastores autem, subtileos inprimis, ab Aegyptiis contemtos ad Ooquo in s moloeo habitos suisso satis constat, nee plura monere attinot post ea quae ad II, 47. 328 notavimus. Tu vid. etiam Hoeron. l. l. png. 146 151 ot Icos ollini. l. l. pag. 108, quinpte monet, lino pastorum classi minimo eontineri non ad os palantes eum grogibus suis: hos enim Ao-gyptiis maximo invisos suisso ne quo indo eonfundi dehoro eum iis pastoribus, qui eortas habuerint sedes per Aegyptum gregefiquo custodierint. os δὶ καπηaoιJ Πane elassem institorum, merentorum, enuponummisso negat Noeron. l. l. pag. t seq., quippe qua contineantur, quicunque artes sollularias quascunque exere eant die Kaste der oe

817쪽

804 HERODOTI

βιες , εκ νομῶν δὲ τωνδε εἰσί. κατα γαρ dxi νομους Αἴγυπτος

nrtibus, quas singuli profiteantur, in totidem elasses divisi, eum filio nonnisi nrtem patris traetare licue rit. Cons. Horod. II, 141 et Ro- sollini Monum. civit. III. pag. 108, Boeokh. in: Abhandi. d. Bortiti. Aknd. d. Wissenseh. an. Ih20 et 182 i. pag. 24 seq. Ae mirari subeat, ab Herodoto non commemorari Urieolarum classem, quam V

eat Diodorus l. l. Hi ne agricolaselnssi καπήλων adseriptos suisso quidam censuere; nisi, quo ducit ipso Herodotus, cum terram Omn ma quis portionibus inter Aegyptios divisam osso seribit II, Ius, plurium aliarum classium communis suerit agricultura, nee certum qu Oddain hominum genus eonstituerit.

elasse haud ii contineri videntur, si qui navibus per mare u heron.

tur, cum mare exosum esset Ao-

gyptiis , sed frequens istorum hominum genus, qui in Nilo, inundationis praesertim tempora, nRVigationem institnobant. Cons. II, 9n ibi t. not. et inprimis Hoeren. l. l. pne. 143-145, Rogellini l. l. pag. 122, Brugsch: Lot tro h Mr. do Rongo te. pag. 5i coli. Pag. 18. Etenim in papyro bilingui eo m- memorantnr utiquo huiusmodi κυβερνητα. Ae pertinet huc quam- maximo inseriptio sepuleri prope

invonta et in nostrum sermonem

en Ahmes, Dauin rum princeps a rege donatus niquo honoratus, itemque classi praesectus, qua rex expedi-iionos instituit victoriasquo reportavit. Inde monento Cr. ad h. l. κνιυρνηeας hoseo pro gubernatori-bna maritimis habent auctores ope

Phan. ByEant. s. v. Tu add. Hemias tortius. ad Aristoph. Plui. 729, qui diversum utrius quo gentis nomen a divorso vestitus genero tractu in osso censet. Sed Iablonstito inter prete, Voce. Aegg. pag. 69 seqq. sol soqq. , Εὐασιριες sunt iuvenes. adolescentes indo maximo apti adoxpoditiones bellicas oxtra Aegyptis nos instituendas , Ερμotυβιες vero hellan es, mili an es, quibus seniores in tolligi arbitratur, ad patriam de-sondendam potius destinatos quam ad hollum sxtrn Aegypti fines pro-sorundum. soyssarth Boitriigo g. Κontritas. d. nit. Aegypt . II. Pug. 34 soq. 147ὶ Hormo tybios interpre

Iahlonskii rationes magis aecedit Ut leniann Philolog. Aegypt . Pax. 15 ot lου) eui Calasirii sunt δε lescentes, Hormotybii etis odientes clati

atria, i. e. , ,en exercitus pars, quae

castella patrias eustodiebat atque defendebat, dum iuvenes sortissimi atque validissimi Ααici σιριες) in eampos descendo bant et in nequo pugnam ciero solobant. His addo quae liabot Rosollini l. l. pag. 20aseq. Noorenio l. l. pag. 136 diversae primitus suisse videntur gentos s. tribus, quas diversis quoquo locis habitarint et in unam militum classem dein eo aluerint. At neent Thiorbaeti l. I. milites alius stirpis originisque suis so atque ipsos Pharaonos rolio uosque Aegyptios. ἐκ νομων τωνδε /ίσίJ Inro notat Uooron. l. l. pag. 136. Iazeoll. Rosollini l. l. pag. 200, maximam militum partona in inferiori

Aegypto torras suas ne stationes habuisse assignatas, eum unus tau

818쪽

ium nomiis in media Aegypto Clioni-midis, alterquo Thobateus in superiori Aegypto iisdem assigrintus osset, ex quo etiam intolligitur, eur Iudaeos sugiontes ex Αogypto Pharao eum tanto exercitu porsequi potuerit. Cum voro rogionibus Dolia adlaeentibus maximum Aogyptiis imminoret poriculum Psaminiti i potissimum ne lato atquo eorum , qui secuti sunt roges, hoe ita institutum fuisse vidotur, ut illis in regionibus prnecipuo castrasna haberent militos, praeter quos

alii quoquo illic linhilasso videntur

homines, pastores, agrieolae, qui, quae militibus noe ossaria ossent nil vietum. Ρnrnrent. Ipsos enim militos agris eoiendis operatos esse vixdum amrmaro licet, cum aliadosint testimonia, si a Diodoro dis-eesseris, qui tertiam omnium agrorum portionem militum fuisse enaria

ant, quas do numero nomorum nequis ae do singulorum nomorum nomini lina ae finitina apud veteres in-voninntur tradita. Neque enim una adem quo nomorum divisio semper in Aogypto obtinuisso videtur, quippo temporum docursu pro statu Puplico regniquo conditio no erobriu mutata. Nomen autem singuli no-

idem osse nomus, qui Ptolemaeo dieitur Nponet, ot ab eodom inter Busiritieum et Bu hasticum s. Phat-nitieum ot Pelusiacum) fluvium ponitur. In insula Prosopitido collo-ent Dan villius, minus recto menquidem sententia. Tu cons. Sehlielit hors t. l. l. pag. 72 et Mannert. X, i. pag. 568, qui Natho et ipsam insulam misso snspicatur. oes ἐπὶ πλείστους γενοι αroJ Εadem invonitur loeutio II, 166, ubi ἐπὶ exprimere videtur Latinorum ad. Cons. Matth. Gr. Gr. pag. 1169. Sod mastis me quidom h. l. advortit optativus γενοicero, cuius loco aliquot libri offorunt ἐγένοντος quod ipsum doei monto osso vidotur, primitivam loetionem fuisse ἐγενέατο, quae forma invonitur II, 166; vid. noti. nd I, 214. Vereor enim, ut h. l. ors cum optativo ad vulgarem usum, do quo Matth. I. 521. Ρnet. l005 seqq. rovocari quoat.

XXXVIIJ aeeodotito ipsius rodiein Florentini auctoritate. Elmstri. ad Euripid. Herael. 3 scribi voluit dixit tota. Equidem cum Brodovio pag. 305 seeurato haec tra tanto et nolinoro Gr. Gr. I. 2ii, 2 reposui ἀνεῖνται, ut II, 65. Est vero roddendum: vacant militiae. Haud aliter II i6I: eoυς ἐς πολεuos ἀνειμένους, i. s. eos, qui rei mi-Ii uri paeant. Add. VII, 103 ot cons.

819쪽

806HERODOTI

nomus a Thebarum urhe cognominatus. Tn eons. II, 4. 15. 42. De Biahnati urbo, unde Bubastitas no-mus, diximus ad II, 60. 'A ς θ ι et η ςJ Urbem noe Herodotus nee quisquam nliuη, quantum seio, indieavit. Nomiis inter Bubastin et Taniti situs videtur Lar-ehoro tom. VIII. pag. 37 s. v. I xciriri Tnnites nomiis ni, urbo Tuni, quae Herodoto quid om non nominatur, quamqvnm valdo ni ti- qua adeoque Pharaonum sodes in Mosis historia eolobrata. ut e li-hris saeris apparet, quibus dicitur

Zoan . Hinc μεγαλη πολις apud Strabon. XVII. png. 802 ot Sio- Plian. BFEant. s. v. dicitur, itido ὁ Tανιτης νοuoc ibid. Sita oratin orientali ripa Tanitiei fluvii haud proelii ab oo loeo, ubi fluvius eum

mari coniunetitur. Noe multum inde aliost laeus Mengaleb, qui hodio dicitur. Magnam suisso urbem nt-

quo amplam et initimum arguunt rudera , quibus ab Arabibus idem nomon impositum San. Plura Cham poll. l'Εκypt. solis l. Pliar. II. P. 10i seq. 107 soq. , Rittor: Erdhundo Ι. pag. η2s se a. eoll. Goson. ad Iosai. XIX, 1 i. pag. Gl6, quem ad h. l. eitat cr. Μενδήσιος Cons. supra ad III, 43. 46 noti.

Sol ennytico diximus in Exeursu ad II, i . Urbo in ipsam haud memorat Noster, quao Straboni XVII. pag. 802) dieitur νγ ννντ η

vii quoquo Plinius Hist. Nat. V

apud Nostrum mentio, quamqvnmo praecipuis Aogypti insorioris urbibus suis;o sortur, eons. Amminti.

demque otiam referro volunt eam

Aegypti urbem . quno npud eundem Stephanum sex Noenta eo Milesio as fortur, υθαδιναβις; es. Muollor: Fragmm . his l. Graee. III. p. 632. Sita erat ad orientalem partem suminis Pollistaei haud pro ent ah oolo eo, ubi a Polusineo separatur Pha imittenm ostium. Antiquum nomen Arar hi s. Aurepe nnno e t eommutatum in Afrib, qui viens urbis velori A loeum Oeeupat. Vid. Cham poli. l. I. pag. 48, Rittor. l. l. I. Pag. 828. p ci o β α ι θ it η ςJ Pharhnethi es no-mus, quem Drnetor Herodotum Stra

g. 49 momorant, nomen traxit tibia rho Pharhneesu, quam eandem ess niquo eam, quas nune voeatur Baliabeis, nonnulli perperam nrbitrati sunt, ut pluribus commonstravit Cham poli. l. l. II. pag. st seqq. Nam Phnrbnetlius sita erat ad orion talem ripam Tnniti ei fluvii, oeei-dontem versus n Polus ineo, ubi adlinc Tnd rn eonspieiuntur nd vicum Iurbat . in quo ipso nomine votorem appolintionem. demto selli eotarticulo P, agnovit Cham pollio. Nam

820쪽

σιος, Μυεκφορίτης ' ουτος ο νομος ἐν νησίη οἰκέει, αντίον Βουβαστιος πολιος. ουτοι δὲ οἱ νομοὶ Καλασιριων εἰσὶ, γενο- μενοι , οτε ἐπὶ πλεωτους ἐγευέατο, πέντε καὶ εἴκοσι μυριαδες

tor. l. l. I. prie. 82Η.ωuo Dpeης-J TMnuis urbs, unde no-mus Thmvites, una de maioribus Aeeypti insorioris urbibus suisse perhibotur ot n Ptolomaeo caput nomi-Mendesii dieitur. lio ot Herodotus

duos eosque divorsos memorot no- mos, Mendesium ntque Thmnitem. Qua o sic eomponere studet Cham-poll. l. l. II. pag. l 15 seq., ut vo- μου npud Herodotum non tam do provino in s. prnesoctura, nil quam plures urbes pertinuerint , quam ΡΟ-tins do singulo alicuius urbis territorio diei existimot. Quas tamen

vereor, ut virorum doctorum assensum inveniant. Ulut ost, sita erat Thmnia urbs haud admodum romotan Nili fluvio Mendosio, media sere intor Tanitieum et Mondosium fluvium. Ruin ne urbis amplas exstant

tribus milliariis Gallicis a Man-κourni, propo vicum Te may Thmaonioth . Plura Cham poli. l. l. et

Nomi situs non satis eortia A. Dnn-

villius eollocat in oeeidon tali sobon nytiei fluvii ripa, ubi nunc Bansuh, ut Arabes dicunt. Cons. Champoll. l. l. II. png. 227. Mannerto X. l. pag. 5 a) vidotur nomus meri

diem vorsus ah urho, quno nunc appollatur Mansura. in media territa fluvio remotus colloeari posso.

sius haud ni itis osso videtur at inonomiis Sothrotios, Horodoto haud ommemoratus, in orientali parto laeus Mengaleli, quo olim Anysis rex eonfugerit, in cuius memoriam sortasso nonius itn fuerit appollatus. Μυεκφοριτηέ J Cum insula, in qua hie nonaris, parum ampin sit, Cham-poll. I. l. II. png. 68 oam Buba stieo nomo adseripiti in laisso putat. Nomen ipsum signifiearo docet in ultim storentem, Ilarthus Ornarum. Nequo reapse postero temporo ulla huius nomi mentio, quem septentrionem versus ni, urbo Bubasti, intra Polus ineum et Taniti eum fluvinin suisso oxistimat Manianort. l. t. X, 1. pag. 59l. - Dourho mhas i vid. supra II, 60. 137. ἐν νήσω ο&sMJ οιχεῖν hie xistimesse significat. Laiadnt Wosse ling. Homor. Ili. II, 626 eoll. Sophool. Ai. nul ii Iosquo nitoriam seriptorum loeos. Tu vid. supra I, 27ihique noti. - Ad vortiar oes ἐπὶ

dor. II 2 l. Ipsum argumentum sis pectomus, satis ex hoc Ioeo eoll.

sacerdotibus sermo apparet, omnia munera apud Aegyptios haereditarin suisso omnemque vitae eonditionem a patro nil filium ita transiisso. ut filio haud lienorit aliud

enpossero negotium indeque otiamnseotidoro in nrium ordinem: quod

idem eonfirmnnt a Diodoro I. 73.74 disputa in ne similiti Indorum In stitia in quae attigimus ad II. 164. At voro exstitit nuper vir doctus Amphro inr Roxiae d. doux mond. 4848. T. XXIII. pag. 8aη seqq.PInstitut 18l8 sset. II. nr. 1 3 seq. pag. 74 seq. . Revno nrei,dologi -

ptiorum ordinos ita separatos misson erat, ut nemo quisquam in alium ordino in transgredi aliudque negotium atquo paternum ngere potue-

라틴어 텍스트