장음표시 사용
31쪽
2 THESAU Rustia bona, & fide non ficta. Ser. De 3. ordinib. Eeclesiae ad Patres in Capitulo. Vide etiam A lapide in I. cap. I. ad Timoth. Verba D. Bernardi inuenies etiam in Epistola dedicatoria, praemissa opusculo nostro de Lege Dei. Abbates seu Praelati, quem in correctione mo/ dum tenere debeant, vide dictum Α lapide ex D. Greg in c 42. Genes . Abbates & Praelati quomodo suam dignitatem tueri debeant, per exempla declaratum' vide apud
Abbates & praelati ingratitudinem subditorum suorum tolerare debent. Vide eumdem A lapide in
Praeesse, periculosum; subesse, tutum Bellarminus Conc. super Dominicam infra octauam Natiuit.&in Festo S Steph. Discite Praelati ait D Bernar in subditorum matres vos esse debere, non dominos. Si tulete magisam ari,quam metui. Et si in erdum seueritate opus est, sit paterna,non tyrannica. Serm. 2ue in Cant.
Praepositum monasterij sinquit D. Hieron.) timeas ut dominu, diligas ut patrem Credas tibi salutare quidquid ille praeceperiti. nec de Maioris sententia iudices, cuius ossicij est obedire, & implere quae iusIa sunt; dicente Moyse: Audi Israel,& tace. Ad Rusticum. Ρraelati scire debent sinquit D.Gregor. ὶ quod si
peruersa umquam perpetrent, tot mortibus digniunt, quot ad subditos perditionis exempla trania mittunt. Vnde necelle est, ut tanto cautius se a culpa custodiant, quanto per praua quae faciunt, non soli moriuntur. In suo Pastor. p. . Admon. F. Quantum
32쪽
LOCORUM COMMVNIVM. 3 antum perniciosa res est ad sequentium lapsum ruina Praepositi, in tantum contra utile est &salutare, cum se per firmamentum fidei fratribus praebet imitandum,inquit D. Cypr. Epistola . Nos inquit D. Aug. quos in isto loco de quo periculosa ratio redditurὶ Dominus constituit, habemus duo quaedam. Vnum quod Christiani simus, alterum quod Pia positi. Illud quod Christiani sumus,propter nos est: quod autem Praepositi sumus, propter vos est. In uno attenditur utilitas nostra, in altero non nisi vestra. QMdChristiani sumus inde reddemus rarionem Deo de vita nostrae quod Praepositi sumus, inde reddemus rationem Deo de dispensatione nostra. Ad hoc subdit istam difficul- ratem proponimus, ut compatientes nobis otitis pro nobis. Tract. De Pastoribus c. I . Vide eumdem Epistola 264. Plura de Abbatibus lege in Epistolis D. Bernar. varias enim ad Abbates diuersos scripsit. Vide etiatam nonnulla huc spectantia infra verbo Pastor. v. Episcopus. v. Sacerdos. & v. Praefecti.
Abnegatio sui inius. Quid sit Abnegare seipsum,pulchre & exempla riter docebat quemdam suum di stipulum Gregorius Nyss. De quo vide Petrum Besse Conc. in die
Abnegatio sui in qno consistat; vide A lapide in cap. 2. Epistolae ad Tit. Otiis sit usus & fluctus Abnegationis sui; Idem ibid. De Abnegatione sui vide etiam Chrys. Homit. De veneratione Crucis: & Homil. 16. in Matth. Pulchre D. Greg. Fortasse inquit) laboriosum, A a non
33쪽
A THESAU Rus non est homini relinquere sua ; sed valdh laborio.
sum est relinquere semetipsum. Minus quippe est abnegare quod habet; valde autem inultum est,a negare quod est. Nec tamen sufficit nostra relinque
re, nisi relinquamus & nos. Quid est quod dicimus. Nisi relinquamus & nos Si enim nosmetipsos relinquamus, qub ibimus extra nos Z vel quis est qui vaditὶ Sed audi quomodo hoc ipsum quod fieri non posse videtur,fiat. Aliud sumus per peccatum lapsi, aliud per naturam conditi : aliud quod fecimus, , aliud quod facti sumus. Relinquamus ergo nosmetipsos quales peccando nos fecimus, & maneamus nosipsi quales per gratiam facti sumus. Ecce enim qui luperbus fuit, si conuersus ad Christum humilis fictus est, seipsunt reliquit. Si luxuriosus qui s.
que ad continentiam vitam mutauit,abnegauit utique quod fuit. Si auarus quisque ambire iam desiij di largiri didicit propria qui prius rapiebat aliena, proculdubio semetipsum reliquit. Ipse quidem est
per naturam , sed non est ipse per malitiam. Hinc enim scriptum est: Verte impios,& non erunt;Prouerb. I 2. Conuersi namque impij non erunt; non quia non erunt omnino in ellentia, sed scilicet non erunt in impietatis culpa. Homil. 23.in Evang. Vide conformiter orig in c. I 6. Matth:
De Abnegatione sui plura vide ex Script. & Patribus in Viridario Ioannis Busaei, libro sane optimo & utilissimo, verbo Abnegatio sui. & apud
Stellam. Abrenuntiatio satanae.
Sicut inquit D. Chrysost in sine calceametis& vestibus in forum non descendis ; ita sine hoc verbo, Abrenuntio tibi. satana, numquam foras prodeas:
34쪽
LOCORUM COMMVNIVM. y ised cum es in ianuae vestibulo,hoc prius recole verbum, Abrenunιio tibi satana, & adhaereo tibi Christe; nec umquam absque hac voce exeas. Haec erit tibi baculus, haec armatura, haec turris inexpugnabilis. Homil. 2I. ad pop. Ant. Parata sunt corda vestra inquit D.Aug. ad Catechumenos quia exclusus est inimicus de cordibus vestris. Huic vos renuntiare professi estis: in qua professione non hominibus, sed Deo& Ange i lis eius conscribentibus dixistis; Renuntio Renuntiate non solum vocibus, sed etiam moribus; non tantum sono linguet,sed est actu vitaemec tantum la-bus nantibus, i edoperibus pronuntiantibus. Scitote vos cum callido, antiquo & veterno inimico suscepisse certamen: non in vobis post renuntiatio nem inueniat opera sua: non iure vos attrahat in seruitutem stiam. Deprehenderis enim & detegeris 'Christiane, quando aliud agis & aliud profiteris ; si
fidelis in nomine, aliud demonstrans in opere, non tenens promi lsionis tuae fidem; modb ingrediens Ecclesiam orationes fundere,p Modicum in spectaculis cum histrionibus impuGe clamare. Quid
tibi cum pompis diaboli , quibus renuntiasti
De symb. ad Catech. IIb. . c. I. Tom 9. Abrenuntiatio operum 9 pomparum Dianae.
Tunc veraciter fideles sumus sinquit D. Greg in si quod verbis promittimus,operibus complemusκ In die quipge Baptismatis omnibus nos antiqui hostis operibus, atque omnibus pompis abrenuntiare promisimus. Itaque unusquisque vestrum ad con- . siderationem suam mentis oculos reducat; & si seruat post Baptismum, quod ante Baptismum spopondit,certus iam quia fidelis est, gaudeat. Sed ecis A 3 cos
35쪽
ς THEs AVRVsce, si quod promisit minime seruauit, si ad exercenda praua opera, ad concupiscendas mundi pompas dilapsus est, videamus si iam scit plangere quod erranit. Apud misericordem namque Iudicem nec ille fallax habetur, qui ad veritatem reuertitur, etiam postquam mentitur. Quia omnipotens Deus dum libenter nostram poenitentiam sulcipit, ipsi: suo iudicio hoc quod errauit, abscondit. Hom. 29. in
Evang. Vide etiam Bellar minum lib. I. De arte moriendi, cap. IO.
De hac re etiam pulchrε D. Ambros. Quando, tinquit, te interrogauit Sacerdos, Abrenuntias diabolo,& operibus eius 3 quid respondisti 3 Abrenuntio. Abrenuntias faeculo,& voluptatibus eius 3 quid . respondisti 3 Abrenutio. Memor ergo esto sermonis tui, & numquam tibi excidat tuae ieries cautionis. Si chirographu homini dederis, teneris obnoxius; Vt pecuniam eius accipias, teneris astrictus; & reluctantem te foenerator adstringit, si recusas. Vadis ad iudicem , atqώ illic tua cautione conuinceris. Vbi prorniseris considera, vel quibus promiseris. Chirographurn tuum tenetur, non in terra, sed ita
caelo. Lib. I. De Sacramentis, cap. 2. Abre niuitio cupiditatum terrenarum.
Dicet ali quis, sin quit Chrysostomus) Quomodo
Npiditatem rerum terrenarum repellam 3 Si Ethnicus esses,& nihil post hanc vitam spernes, dissicito forsitan effet; nunc autem caelum expectans & ea quae in caelo sunt,dicis, Quomodo repellam3 Si c5trarium tibi dicere, Expete diuitias, appete terrena; potius tu mihi diceres, Et quomodo hoc facia si cς-lum expecto, a quo ista me cetardantὶ Iniuriam tibi
36쪽
LOCORUM COMMVNIVM. Tfacerem, si proposito tibi auro & pretiosis la Mibus, plumbum tibi appetendum dicerem. Νι- mil. 7. in Acta Apost. Abstinentia. De Abstinentia pulchre A lapide in c. 9. Genes. Exempla plurima Abstinentiae vide apud Maru
Abstinentia utilis quae sit. Vide apud Prosperum
lib. 2. De vita contempl. c. 12.& 23.
Qitos Abstinentia a certis cibis non ciborum inaturam damnet, sed concupiscentiam malam. Vide apud eumd.ibid.c.23. ' . De 'tilitate Abstinentiae, lege quoque Monita sacra Acriani Mangotij, parte i. Monito 64. Et rursum L lapidem c. 9. I. ad Corinth. Ego sinquit D. Bernar.) interdum abstineo, sed abstinentia mea satistitistio est pro peccato, non su- p.rstit o pro impietate. Serm 66. in Cant.
De zbstinentia inquit D. Leo) castae prodeunt
cogitatones, rationabiles virtutes , salubria consilia: dc voluntarias afflictiones caro concupiscentiis mortur,& virtutibus spiritus innovatur. Ser. Deieiurio Io. mens. Moditus ac temperatus cibus & carni & animae utilis est iit D. Hieronymus ad Rusticum.
Quid prodest tenuari corpus abstinentia, si ani- mus inluctescat superbia Quid virtutis habet vinum non bihere,& ira atque odio inebriariὶ Idem ad Celant. Gula a paratiso expulit regnantem: abstinentia ad paradisum Puocat errantem. Ambros. serm. De ieiunio, i Cogitandum summopere est, ut qui se illicita A meminit
37쪽
mq sit commisisse, a quibusdam etiam licitis
denκostinere, quatenus per hoc Conditori suo satisfaciant; ut qui commisit prohibita, sibimetipsi abscindere debeat & concessa , dc se reprehendati minimis , qui se meminit in maximis deliquisse. Gregor. Hom. . in Evang. Ego te aselle sinquiebat D.Hilarion faciam ut non calcitrea; nec te hordeo alam, sed paleis: fame te conficiam & siti: graui onerabo onere, ut cibum, potius quam lasciuiam cogites. Hieron. in Vita S. Hilar. De Abstinentia plura vide apud D. Aug. superil hid Roman. 14. Noli propter escam dεstruere opus Dei. Lege quoque Apophthegmata Christiana. Laurentij Beyerlinck, verbo Abstinentia. Esliber elegans & iucundus, ordine quoque Alphabetico digestus, quem & in multis aliis verbis meis consulere poteris. Vide quoque nonnulla hut spectantia infra v. Ieiunium.
Abufo,seu Abi μου. Duodecim sunt abusiones saeculi, seu uxidem abusionum gradus. Primus gradus est, Si sine bonis operibus sapiens quis &praedicator fuerit, qui quod sermone docet, actibus explere neglgit. Secundus , Si sine Religione senex esse intentatur. Tertius, Si sine obedientia adolescens deprehendatur. Quartus, Dities sine misericordia voeleem syna. Quintus, Faemina sine pudicitia. Sextus.
Dominus sine virtute. Septimus, Cluistianus Con, tentiosus. Octauus, Pauper superboe. Nonus,Rex iniquus. Decimus,Episcopus neglgens. Vndecimus. Plebs sine, disciplinae Duodicimus, Populua sine lege. Habentur hi gradus abiitomim in fine
38쪽
LOCORUM COMMVNIVM. Si operum D. Cypr. & etianianter opera D. August.
Duodecim etiam sunt abusiones Claustri secundum Hugonem, quibus tota Religionis summa corrumpitur: scilicet Primo, Praelatus negligens. Secundo, Discipulus inobediens. Tertio,Iuuenis otiusus. -rib, Scnex obstinatus. Qujnto, Monachus curialis. Sexto, Religiosus causidicus. Septim b,Habitus pretiosus. Octauo, Cibus exquisitus. Nono, Rumor in claustro. Decimo, Lis in Capitulo. Vndeeimo, Dissolutio in choro. Duodecimo,Irreuerentia iuxta altare. De claustro animae.
omodo Abusus rei non ipsam rem sed abu- . tentem malum essiciat, ostendit D. Chrysost. secm. De virtutibus & vitiis, Tomo F. te Abusu rerum vide plura apud Laurent. Beyerlinck in Amphili Christ. v.Abusus rerum.
Non esse habendam personarum acceptionem in corrigendis peccatis, sed potentes atque Magnates non minus corripiendos quam inferiores , vide Philipp. DiezConc. I. super Dom. 2. Aduent. &Conc. 3. in eamdem Rom. ad illa verba, Non licet tibi habere,&o. De Acceptione. personarum habet integram Cone. Balduinus Iunius Com. I. super DOm. 22. post Pentecost. De eadem materia fuse & doctis tractat Leonar. Lessius lib. 2. De iure & iustit. sect s. e. 32. dubii. r. & sequentibus. Exempla de vitanda personarum Acceptione,via de apud Cornet. Α lapide in c. I .De elon. Acceptio perssinarum non est,ubi non est iniquia
39쪽
ro T H E S A V R V SAcceptor personarum non est Deus,cum hunc adamnatione liberat, illum vero in eadem relinquit.
Idem ibid. de Epistola ios. Exemplis id ibidem de-
Vos sin quit Innocent )non attenditis merita causarum, sed personarum; non iura, sed munera; non quod ratio dictet, sed quod voluntas affectet; non quod ientiata ed quod mens cupiat; no quod licear, sed quod lubeat. Numquam in vobis est ita timplex Oculus, ut totum corpus sit lucidum, sed aliquid semper admittitis fermenti quo totam mallam corrumpitis. Pauperum causam cum mora negligitis, Diuitum causam cum instantia promouetis. In illis rigorem ostenditis, in istis ex mansuetudine dis. pensetis. Illos cum dissicultate respicitis, istos cum facinore tractatis. Illos negligenter auditis, istos subtiliter auscultatis. , Lib.a. De vilitate humanae
Clamat ait idem in pauper,& nullus exaudit. Loquitur diues, & quilibet applaudit. Diues locutus, & omnes tacuerunt, & verbum illius usque ad nubes perducunt : pauper locutus est, & dicunt, Quis est hicὶ Et si offenderit, sebuertent eum: clamat vim patiens, & nullus exaudit; vociferatur, &non est qui iudicet. Diuiti dicunt,Tu sede hic bene; pauperi vero, Tu strillic, vel sede sub scabello pedum meorum. Ibid. Vide etiam infra, verbo Personarum acceptio.
Accusare , Accusatio. modo diabolus futurus sit accusator noster in die Iudicii, vide apud Thom.Sinplet.in Prompt. mor. Dom. I. Quadrag. tex. 3. Accusatio
40쪽
Accusatio sui ipsius utilis est. Vide A lapide in
Accusationibus non facilς credendum. Idem in c. I 8. Gen. De accusatione, accusatore, &teste, vide Lessium lib. 1. De ure & iusti . c. o. dubit. I &sequent. Adam. De peccato Adami & Euae, & uter grauius peccauerit,vide Bellarmin. lib. 3. De amissione gratiae&statu peccati, c. q. &Chrys. Homil. 7. ad pop. Antioch.
De Adamo & Eua habet Homiliam idem Chrysost. in Genes. Quod Adam omni creaturae fuerit praelatus,Ho
miliam habet idem Chrys. ibid. De lapsu Adami Homiliam habet idem Chuc
ibidem. Conuenientias inter Adamum & Christum, item inter Euam &Ecclesiam,vide & lege apud Petrum Muranum libro De arbore vitae, Gall.scripto. Adami & Christi pulchras antitheses vide apud Cornet. Alapide in c. s. Roman. De Adami formatione,nomine, iustitia originali, sapientia, prophetia ; item de peccato eius seu lapsu, avide eum l. A lapide in c. a. & 3. Genes.&alibi v iijs locis. Iam natus sum de Adam sinquit D. Aug.) non potest me itertim generare Adam. Iam natus sum de Christo, non potest me iterum generare Christus. Trach. t I .in Ioannem. Vnus homo per quem ruina, alius homo per quem structura. Cecidit qui non mansit, erigit qui non cecidit. Ruit ille, quia dimisit manentem; manens