장음표시 사용
61쪽
eo, quia annum probationis ad prosi Lsioncm interrumpcns, indicat animum non peiscuerandi in Religione, quaproptcr, cum ammouerit id, quod de
ncccssitate rcq iritur in profitente, scilicci constantia in electione status Ecligiosi , idcirco rediens , Tyrocinium inchoare debet; Sed fugiens ex
carcere probatorio auget ex pullionis Dacit tua, puta, incorrigibilitatem, unde nili lex obstaret) potius ex hoc foret acceleranda expulsio , non retardanda . ii 4 Concluditur ergo, quod, licet semestre carcerationis pro expulsione moraliter discontinuari nequeat, ut innuebat prima opinio, coquia non ita fatigatur in corrigibilitas ex carcere moraliter discontinuato, sicut a continuo, ut probatum est; neque possit notabiliter imminui, occasione fugae, ut erat de mente Belis Ieti ; nam Toxius virique politioni aduersatur; non inde tamen sequitur, sic dcbere esse continuum continuitate physica, ut contendit Passeranus, sed sat est tale semel ire esse integrum,ti continuum integritate , ac continuatione morali , non excludenteraruitatem materiar, ut bene docet Sanctorus loco cit. cum caeteris, ab eodcm adductis. Quaeres, an talis carceratio esse possi ad solam custodiam, an vero qua
Iificata aristatione ,& paenitetrita. iis Respondeo cum Bordono, carcerem praedictum non debere esse ad solam custodiam, hoc est ve- Iuti apud nos in Donio disciplinae, sed debet esse carcer formalis, puta, in loco obseruato, sine caputio, & cho da, & etiam debet ieiunium in pane,
& aqua in publko Resestorio, simul
cum flagellatione per spatium unius Miserere, adhiberi. Patet hoc, quia Carcer ille adhibetur ad poenam deli-eli, & ad probationem, an velit resi pisci: dcbct ergo esse carcer formas μ& ita tenet Sanctorus . & Donatus.
4 i) Carcer velo formalis apud nos, ut ordinatur in otatutis, ao impo tat priuationem caputij, & chordae, flagellationem, & ieiunium in pane,& aqua pro qualibet sexta feria in Resectorio communi Fratrum . Haec e go omnia dubent adhiberi cum caris cerato , ad probandam incorrigibili.
iis Vnde non consequenter docet Sanctorus 3), dum ait, hoc ieiunium , & flagellationem non esse
adhibendam, quia, eum agatur de re graui, G odio a , non debemus declarare boe per uetatutum ordinis ,Ied per sus commune, in quo non conue niunt ista rigores; hae illo . Ratio enim
haec est potius ad oppositum, quia, cum agarrari de re grauissima, & de
extremo remedio ad procurandam Delinquentis conuersioncm , Omni
rigore iuris est procedendum . Si enim carceratus sic nullam cogeretur subire consulionem in se aisciplinando, & ieiunando coram Fratribus, sed communi victu uteretur in carcere, in quo liber est ab omnibus oneribus Religionis ; iste sane non molestum, nec ad poenam haberet ipsum carcerem , imo ad delicias, maxime si Carceratus esset ex illis, qui somno dediti , latius ducerent dormire carcerati , quam liberi se gere ad matutinas. Carcer ergo absq; tali ieiunio inutilis est ad finem correctionis consequendum, ob quam a Decreto Congregationis iniunctus est. Quod, si vult Sanctorus, quod camcei debet esse iuxta ius commune, in quo non iniungitur tale ieiunium,&non iuxta ius statutarium , quod iniungit , praeter ieiunium flagellationem; quare admittit, quod Carceratus
62쪽
tus ad incorrigibilitatcm probandam, debet priuari forma habitus , puta , caput io , & chorda , ut alibi docet 44). roite de iure communi Carce randi debent sipoliari habitu Clericalit Quod, si hoc non, sed talis priuatio fit ex praescripto Statuti, ordinantis talem priuationem ς & quare non se uanda est alia conditio, ex Statuto in
An expleto semestri carceris, statim expelli possit In corrigibilis. ii D Espondeo negatiue , id
L enim aperte deducitur ex verbis Decreta. i) EIano aut/m
perseuerauer x circ. σνeι tandem posis. unde colligitur opus esse, Ut pertinacia post lcmpus piobatorium duret, antequam ad expullionis remedium deueniatur. Quapropter quaecunque attcntata, intra probationis tempus, non dant locum expultioni, si elapso probationis tempore, animus mutatur, ut habet Passerinus. a ii 3 ualiter vero pcrvicaciam post semestre carcerationis durare coni j ciatur, duobus modis contingere potest, scilicet, dum incorrigibilitas signis,uel factis eroditur. Signis enim manifestatur , ii se ostendat minime humiliatum, ac de praeteritis delitas non pεnitentem, imo dicat, se velle de suis emulis ulcisci, aut iugum claustrale excutere ; in plasph cas ,
imprecationes, & minas erumpat ob illam incarcerationem, & multo sortius si protestetur, se nolle mores suos componere, & quae alias caute comis miserat, liberius deinceps patratu
ii 9 Factis vero proditur, si se
simulans emendatum , edustiis de G carcere,
iungenda carceratis formaliter, puta, ieiunium,& flagellatioὶ Non est maior ratio, quod carcer adhibeatur formalis iuxta Statuta ordinis in priuatione habitus, quam in ieiunio ; quod, si in illa sequimur ordinationem Statuisti, pariter sequi debemus in ieiunio,& disciplinatione, ut dictum est. Disitigod by Cooste
63쪽
carcere, non multo post tempore lap- bia dat responsa, ne siciat satis inter- , in aliud graue crimen reincidit. pellantibus, rationabiliter praesumitur Vtroque enim modo quis se prodit in sua incorrigibilitate contumax , in corrigibilem, teste Pasierino. D ideoque pro ccllus continuari poterit Ex signis enim censetur incoirigibilis, ad expulsionem, scd hoc cum magna qui, cium male secerit, non xuit se ludicis discretione, cum de re gra- emcndare; quod , si per carcerem uissima sit strino. probatus, suam pervicaciam falcatur, ira Quod, si in expressa obstinares est clara . Vnde de illo pronun- tione periistit, non id co tenctur Supetiat, non csse necesse , quod iterum rior, hue iudex ex pl. to semestri ip- iactis delinquat, sed sufficit, quod sum excarcerare ad eg pullionem, sed duret mala voluntas, exti in seclis ma- facultatiuum est ipsi , vel in carcereni stata, ad hoc ut locum habeat ex- detinere, vel ad expulsionem proce- pullio. Quod, si latiis criminosis mo- dere. Ratio est, quia expcllere incorrum corruptela dignoscitur poli car- rigibilcs eonceditu , non autem ruincerem sic metirem, quid dubitandum stingitur supcrioribus; dicit enim dc incorrigibilitate ad expultione mi Dιι ritum de I lectis , Eyci tandemia o Quale considunt Donatus . possint, quibus verbis denotatur fa-& Pasquaurus, ut Superiores, cultas, laon autem obligatio expellapso probationis tempore , mittant tendi, & ita tenet sanctorias . S duos Religiosos ad explorandam In- Cum ergo hoc ex Dre,eto arbitrarium corrigibilis intentionem, & similiter sit Superioribus, imo ctiam ex atatu attendi debet, num post tale tempus iis rasormatis 9 rc mittatur arbi pervicaciam suam prodat, vel an se trio Superiorum pro talibus carcere mendatum mani stet. Quod, si per- perpetuus, trirem cs, vel eleetio, licitae uicacia durat post tale tempus, siue quod transadio scrn stri, potest ac huc signis, siue sacris, ea redasta ad som detineri in carcere ad beneplacitum γ mam iudicii per claras probationes, Reus, vel ad eiectionem procedere vi dictum est de aliis criminibus, ac ludex. punitionibus, eo quia Pontifex exigat ias Quid autem Τ si ille prius car- expulsionis causas, plene probatas, cere probatus , signis , Sc lachrymis ehci tandem potest. emendationem promittens, stathniai Quid vero, si emendationis eductus non committat graue deli-sgna sint dubia 3 Respondeo, quod itum , sed ad solitam vitam relaxa- non ideo liberandus eii a carcere tam reuertatur, crapulando, se incbit Reus, sicut, dum signa emendationem ando, aleis ludendo, turpia loquendo, pollicentur; tunc enim liberari debet, peierando , blas biicinando , Frati cscum nequeat iudex ultra poenas, a iure inquietando fallis relationibus , de- statutas, excedere; non sic in praesciati tradιionibus, minis, paruis furtis &c. casu, eo quia prasumptio incorrigibi- vi prius solebat. Poterit ne ut incor-litatis stat contra ipsum , donec signis, reptus, & incorrigibilis expelli i Dico, vel sadiis oppositum ostendat. Pote- quod ii C, quia ex tali conuersatione,
rit ergo , vcl continuari carceratio, qua est contraria verbis, quibus pro- donec tempus eluccscere faciat men- misit emendationem, apcrte videtur,tem delinquentis; quod, si tentata va- se cx diutino carcere minime fuisse rijs modis constantia Rei, semper du- emendatum, Sc ita docet Petrias ab
64쪽
Angelis. so Non enim expectari debet, quod nouo delicto graui Religionem conturbet . Praesumptio autem incorrigibilitatis stat contra illum, de quo recte praesumitur, quod sallacibus verbis emendationem promiserit, & ipsi incumbit onus probandi emendationem , per mutati nem malae conuersationis antiquae; sed, cum hanc moribus non exhibeat, imo male vivat sicut prius, praesumptio firmatur, & transit in legitimam probationem incorrigibilitatis , ob quam potest ad expulsionem deueniri. Sed in hoc , sicut & in alio cassi designis dubijs correctionis , opus est magna discretione in iudicibus , Si quod continui sint actus peccaminosi talis Expellendi, & quod sint bene probati ; ideo caute ambulent in re tam graui Iudices expulsionis. ia 4 Quae res quid iuris, si ausu-geret de carcere, non completo semestri carcerationis: poterit ne contra eum procedi ad expulsionem, ita
ut habeatur pro expulsoὶ Resipondeo. quod de iure stricto non potest, quia carceratio semestris est de substantia probationis incorrigibilitatis, ut supr1 diximus, qua non seruatu, corruit actus , ut tenet Donatus, Si & ita resoluit Sacra Congregatio in suo D creto. sa) Optimum autem remedium est in tali casu petere dispensiationem a Sacra Congregatione Conta lis , quae ex tali fuga cognoscens euidenter eius incorrigibilitatem , dispensare potest, prout in facti contin gentia cum quodam disipensatum fuissse, narrat Dθnatus, loco citato, & de alio testatur υνγbtis Corradus ),& Auctor quoque, alias s )idipsum contigisse in facto simili testatus est. Vnde attendant Superiores difficillimum expulsionis remedium posse hac via facilitare, & Religionem expurgare a noxiorum humorum malignitate.
65쪽
An Monialis incorrigibilis possit expelli a Monasterio. SUMMARIUM.
123 Monialis,earnal ter deIInquens, in Ergastulis ineludenia est. I 26 Moniat is incorrigibil,s aae aha Niona terarem transferenda est, si sperator cox recito.
Iar Nonialis evolsa lite sendente pro vati artate e ussonis γfostentari debet a Mona leno, in qua professa est, ita fiota . Iat Fandamenta pro exsul oue M
229 Talis expulsio non rn dueenda , absque Sancia Sedis assensu.
n lis possit ipso facto amismoue i a Monasterio, ubi deliquit, atque in Ergastulis includi, si, abiecto pioposito Sanctitatis, illicita, atque
sacrilega contagione se miscuit ad filiorum procreationem, aperte deducitur ex eap. Impudicas, & ex eap. Si
quis Iae o, supra allatis, sue ibi enim
mandatur huiusimodi deicitabiles Personas a Monasteriorum c tu, Ecclesiarumque Colauentibus eliminare, quatenus reclusae in Ergastulis, tantum facinus continua lamentatione defleant : & ita separentur , & vlterius non sub uno cohabitent tecto . Quod, si unico, ac impudico concu-hitu Monialis sibi viam ad expulsionem aperit, patet, quod in criminibus notae impudicitiae iteratio non requiritur, &per consequens neque incorrigibilitas, quae non nisi ex iteratis actibus in huiusmodi abominationibus consurgit, ad hoc, ut sc perdita Nonialis, absque spe regressus , eX-
pclli, & ut di tum est, in Ergastulis
recludi possit . Hinc viguit usus, Moniales huiusmodi sacrilegas perpetuo carceri intra septa Monoesiciij
mancipari, vel a consortio caetera. rum irginum separatas, cum caeteris Mulieribus ad bonam fiugem, post siuaru in turpitudinum ignominios conuertis, sub eodem Monasterii tecto includere, ut cum eisdem occasum integritatis libar defleant. Sensus ergo inaestionis est, an Monialis, intcgiae quidem conuersationis, in custodia hono statis, sed aliorum criminum Rea,accedente incorrigibilitate, post trinam monitioncm cano nicam , ac punitionem , possit expelli ia6 Et quidcm, si spes emcndationis supellit, dato, quod in alio Monasterio recludatur, an ad hoc possit deueniri; arbitror aflirmativam nullatenus pati difficultatcm, eo quia, sic agendo consulatur bono Monaster ij, ac Religiosarum quietica quibus secernitur in corrigibilis; Monasterio, ad quod dirigitur Monialis, emendata non noceat , salutique Monialis expulsae fiat satis. iar Confirmatur argumento Rotae . sis) Vbi decernitur, alimcnta deberi Moniali, expulsae a Monasterio, in quo prossessa est, dum lis pendet super validitate expulsionis: id loquitur de Moniali, expulsa propter rixas, &ad alium Monasterium translata. idem
tenci cum eadem Rota Bariolus cum
66쪽
uideret de aliment s ad subuentationem Expulsis propter rixas, si Cataones hu: ulinodi expulsioni obli arciat tQuod, si ad expilli onis remedium deuenitur, intuitu boni communis solius Monasteri j, a quo etsi emend..t o Expulsis non expectctur, quom modo impedienda, quoti cs correctio speraturi Liquet ergo, hisce casibus licitum, & optimum esse te mcdium, ne otiis morbosa caeteras insiciat, ad Monialis incorrigibilis expulsionem, sese verius dcportationem, sic qualisi-
catam, clavcnire. Quod magis in controuersiam venit, est; Vtrum expulsio habeat locum , quando Monialis, ita in corrigibilis evadit , ut in nullo Monἡsterio eius reformatio, & correctio speretur. i 23 Rationem dubitandi intulit
hucusque non reccpit, Monialem expelli , tanquam incorrigibilem, nec
aliquis Dostor eo Tot e) id asseruit,
neque ex aliqua historia constat, aliquam fuisse taliter eiectam, ut in sa3culo viveret . Verum , ex eo , quod Doctores asserentes, licitam esse Regularis incorrigibilis expulsionem, nullum discrimen inter Monacum, Se Monialem incorrigibilem constituunt, ut vidcre est apud Palserinum, & alios s9), mens illorum interpretatiue deducitur, eandem esse pro utraque expulsione scntentiam . Et quidem, si ad trutinam motiva expulsionis reducantur , aeque ponderare videntur: nam , quae militant pro expulsione
Regularis incorrigibilis, & pro Monialis expulsione, locum habent. Resecantur enim carnes putridae, ne sanas corrumpant , & scabiosa ouis a caulis repellitur, ne caeteras inficiat,
ctum refcrtur cap. Restanda; si sed hoc inter Monacorum , ac Monialium C Lustra aequo pede graditur Nec Religionis vota i ri lius ligant Monialcm , quam Monacum, cisi inaeque lint vota solemnia, in facie Ecclesiae em: ga. Praeceptum vero Clausurae Moniales non ligat, nisi quam- dici in Monaster ijs detinentur , licui nec dclatio habitus Religiosi obligat
Regulares, nisi pro eo tempore, quo in Rcligione manent, ut infra Osten. demus. Postremo accedit singularis concessio Innocentii IU, facta Ciller- ciensibus apud Bullarium Bulla a T. cuius vigore possunt per Praelatos Moniales superbae, I rebelles a Religione expelli , prout habctur apud Icoderieum; a ia9 Attamen , etsi in rigore iurium, pro cN pullione incorrisibilium,
ita esset dicendum, id autem non audeo considere, sicut nec audet Sanis
ιθρα sa), ut id aliquis Praelatus praestet, inconsulto Romano Pontifice, aut eius Nuncio . Verum Pegerano
b) de hac au lorit iste Nuncij non
constat . Ratio est, quia res inusitata, & noua , qvie vix posset scandalum estugere. Dcinde, cum sexus earum
de facili si ibsit mutationi, D proprio
pondete infirmitas humana ad laxitudinem nos pertrahat, certe hic gladius expulsionis Religionis vincula rumpens, Clausuraeque perpetuae ligamina soluens, grauem ansam multis Monialibus ingereret, quae in Monasterijs inuitae degunt, ut se incorrigibiles fierent, sicque dispensationem, quam contra propria vota, vocitando non obtinent, arrepta incorrigibilitatis via
67쪽
via obtinerent, ac Monasterium de se rerent. Quare, ii ex pullio ut dictum est utrumque bonum respicit, Reli
ligionisque bonum, quia commune, riuato Expulsi bono praeualeat; hinc ono communi consulendum est,&illa Monialis incorrigibilis, includenda in Monasti rij carcere, ne alijs perniciosa conueriatione ossendiculo sit magis, quam eiicienda cum tanto scandalo, & periculo communis honialiarum ; ita firmat Λ0,-f. de Leon. cum alijs c), estque res certa, cum id habeatur ex Decreto sacrae Conis gregationis die a 7. Maij i6o3. apud Gauantum, prout ex Passerino locci
De Iudice expulsionis.sVΜΜARIUM.13o Sententia expulsionis a solo Ge
sunt quora hoe, per Decretam Hsam VIII. I3r Osimo a FrmativaPa ualeti ad Fyaneum, quos Generam flos si delegare facultatem expel
riorem Prouineialem ferra potest. I 36 Generalis ne eo sis sex Patrem , ct eorum assensu e eL
I 37 EIemo illorum quo tempore faetenda , ct qualiter. I 38 Talis electio non es faerenda
ex voto Capitularaum , sed sae
68쪽
Sententia ferai deget is volo maioris partis sex Patrum ele-e oram . I 3 Resolatio dubii, an, si υota sex Patruis sint diuersa rn parata
Ιηη Iudex expasonis, tenetur sequi
L expulsionis solus Generalis esse potest ; id enim aperte deducitur ex verbis Decreti, quod supra habetur . sc) EVci sandem post, sed
ab ino Generaιι tantum. Dictio illa tantum demit ius illud a quocunque alio . Quare ex hoc abrogatum ellpriuilegiorum iuri, cuique Urdini attributo . Priuilegio Minorum de Obseruantia, illis ab Alexandro G. co cesso, cuius vigore ius sententiandi in causa expultionis, Superioribus Prouincialibus erat impertitum , de consensu tamen maioris partis Capituli. Priuilegio Minimorum, quo extante, Prouinciales de solo consense Collegarum suorum, incorrigibilis expelle-
bant. Concessioni,sactae a Pio V. Oris dini D. Hieronymi, quoad expulsionem incoirigibilium ; id enim patet ex clausula leuocatoria citati Decreti , resipectiuE ad alias conccssiones,& priuilegia. Estque communis Doctorum sententia , ut videre liquet apud Bonacinam . Passieranum , Bo donum , & alios, qui, post tale Decrotum, scripserunt s7ὶisi An autem possit Generalia hanc facultatcm expellendi incorrigibiles delegare, sicut potest per alium informationes sumere, ac processum pro expulsione conficere 7 Pasitiati. gus ad Francum tenet aflirmatiuἡ SS), eo enim mouetur, quia Sacra Curaretatio Conc1I. , interpellata a Procuratore Generali ordinis Beatae Mariae de Mcrcede, Redemptionis Captiuorum. Sy) An Genεratis seu
D letalias possit ferre sententium . electronis a Reugιone, quando a tribus ex sex Patrιbus electis , Ieia a maiori parte dicta ententra approbetur. Ex quo Sacra Congregatio ad hanc petitionem , quae crat septima in ordine, sic respondit: Adseptimum. Senten tiam eiectionis a Religione ferri deb/re Ditem de voto maiorιs partis sex Patrum eιect riam . Et nil loquitur de D.letato, det ducit tacitam approbationem Congregationis, quod videlicet Generalis delegare possit Prouincialibus , Commissarijs , vel alijs causam expulsionis incorrigibilium. Vt autem se tueatur a Decreta Vrbani, ubi habetur, quod eiectio fiat ab ipsi, Generalι tantum ἔ re*ondet , quod per illam dictionem tantum fit exclusio alterius Coniudicis ordinarij, qui concurrat simul cum Generali ad semientiandum,
69쪽
tentiandum, non vero Delegato, qui loco Generalis sententiam tradat ex eius commissione. 32 Haec autem interpretatio
non subsistit, ut optime aduertit Passer inti, ); nam Sacra Congregatio,
tertio interrogata in eodem Decreto.
An Generaus ordinis possit deletaro
Generalibus per tale Decretum esse Omnino demptam facultatem delegandi, quoad sententiam expulsionis, sed sententiam esse ferendam ab eo,
qui eii caput Religionis. Quare, si in
septima respontione nil loquitur de Delegato, hoc est, quia iam erat pernegatiuam exclusa petitio , idcirco mens fuit ad principale interrogationis respondere , scilicet de numero votorum pro serenda sententia expul- sonis . Soli ergo Generalι incumbit sententiam expulsionis serre in eum, qui ter monitus,& punitus de grauibus dclictis , ac per semestre carceris inutiliter probatus, ac in ieiunio, Si paenitentia vexatus, non respuit,std pertinax in incorrigibilitate perseue
Sed quid agendum , si Generalis
decederet per mortem, aut renuntia
tionem, num tali casu possct erpul- sonis causa a Vicario Generali eXpe
i33 Respondetur, assirmative. Ratio est, quia tali facto Vicarius Generalis , vel quicunque alius, tunc vicem gerens Generalis, esset iudex O dinarius , Si Supremus Religionis, habens facultatem ordinariam Generalis , non tanquam Delegatus, sed tan
quam ordinarIus, scque ad sentenistiam procederet non auctoritate delegata, ac sub ordinata, sed ordinaria,& absoluta, quod est id, quod intendit De cietum . ita P ferantis 6 in ac nostri ordinis Statuta Generalia. 6a idem pariter intelligendum cst de
Commissario Generali, eledio secundum Evillam Unionis pro sua Familia Cismontana, vel xitia montana, quoad nos; siquidem ordinariam, ac uniuersalem iurisdictionem habet se tundum Statuta ordinis , 6; Sc Constitutionem Leonis Docimi 64 , es ea potest in sua Familia, qui Generalis
in toto ordine . Ploc poterit etiam Commissatius Generalis, deputatus a
G cnerali ad regendam Familiam, aqua Generalis dis edit, dum in aliam Familiam pergit, ut probat optime Sanctorus 6s), quia iste gerit omncs vices Generalis, nisi aliquod sibi speciale reseruet ; & hac de causa idem
praestare etiam poterunt Commissarij Generales, quibus Prouinciae alicuius Nationis regendae, commissae sunt,
dummodo iplis a Ministio, seu Vicario Generali delegata sit ipsius plenaria iacultas; a iure enim non habentaliam iacultatem, quam sibi a Generali Ministro, seu vicario fuerit delegata , ut ex Statutis 66 habetur .i34 Sed quia ob amplitudinem Religionis, & nimiam locorum distantiam ab in dijs Occidentalibus, Storientalibus, Si a Prouincijs in serioris Germaniae, dissicile est, quod Generales possint per se ad expulsionem procedere, ideo Sacra Congregatio Concilij indullit, ut in praefatis locis vis ta-
70쪽
Visitatores prouinciales , dcitinati a Generali cum amplitudine potcstatis, hoc pomini, ut habetur ex Statutis Toletanis i 63ῆ. , tenoris sequentis . Eι quoniam ob amplitudinem , c
. t 3s Ex dato surida mento arguit Roderictis cum Letana SS), quod, cum damnatus ad triremes sit eiectus ab Uidine, & pro eqcicudis incorrigibilibus , per Decrctum Sacrae Congrcgationis, sit adempta facultas . Dii initorio Prouinciae, videtur pari ter, sit sublata facultas damnandi ad - triremes perpetuos. Imo , quia in nostra Riligione est determinatum per Statuta quod, si aliquis, completo tempore poenae, reucitatur a trire
mibus, non amplius ad Urdinem recipiatur , conclucitur, quod apud illos perinde est eiectio ab Ordine ,& damnatio ad ii iremes; & ita, sicut quis non potest per Distinitorium expelli ab Ordine, ita neque possit ab eodem
damnari ad triremes. Sed haec minime obstant, quia, ut optime notauit Sanctorus o); Decretum Sacrae Con-
gresationis disponit de expellendis ab Urdine , non vero de puniendis , Si dando formam pro illis, de secundis nihil in nouat, reuocatque priuilcgia,
in ordine ad expultionem, non verbin ordine ad alias poenas , sancita per Statuta Rcligionum, iuxta priuilegia ea ium ; eo quia plura incommoda oriantur ex frequenti expulsione Inco trigibilium , Quam sequantur ex
damnatione ad triremes .i Aduertcndum tamen , quod Generales ex Decreto, supra recensito, nequcunt ad sententiam expulsionis deuenire, nisi adhibito em Πιο, σα senis sex Patrum ex grauioribus Resuron1s, algendorum ιn Iingulis CapitώIιs , ET Gυngregatroclibus Generaιιbus . Sed quia innumeris dii si- cultatibus implexa erat res haec, ex coquod illi sex Patνει debuissent semper esse in comitatu Generalis, dum visitaret Religionem , quod ii ne dispendio Prouinciarum pravitari non pse terat , nec illi scx Patres, ita plene informati poterant de moribus, & grauitate delictorum, conditionibus , Ω qualitatibus Incolligibilium, quae cui plurimum ab expcrimentali cognitio. ne, & consucti icine Patriae, pendent, proinde Sacia Congrc alio Concilij, loco sex Patri in pro toto Urdine, . seligendos, indullit sex in unaquaque
Prouincia, tcnor autem Decreti supra
habetur; i & de eo fit mentio in
a) Et hoc, ut G cneralis commode
illos ad se conuocare posce in una- quastic Piouincia, quoties vrgerct necessitas expulsiona. Sed quia, adhuc istante tali prouisione , non modica conlius chat dissicultas , num tales sex P..tres cligcndi sorent per vota Capituli Genera is pro Vnaquaque
Prouincia, quod quidem moralem impossibilitatem inuoluebat, bal, cndiu scilicct