D. Iustiniani ... Institutionum libri quatuor. In gratiam cupidæ legum iuuentutis noti maxime necessariis explanati a Io. Sam. Strykio ..

발행: 1726년

분량: 687페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

DE SOCIETATE. 46IOpera in societate, ut eos iustum sit conditione meliore in societatem admitti. Nam re ita coiri posse societatem non dubitatur,

ut alter pecuniam conferat, alter non ferat, & tamen lucrum inter eos commune

sit, quia saepe opera alicuius pro pecunia Valet. Et adeo contra Quinti Mutii sententiam obtinuit, ut illud quoque constiterit. posse conuenire, ut quis lucri partem serat, de damno non teneatur. Quod re ipsum Seruius conuenienter sibi fieri existimauit.

Quod tamen ita intelligi oportet, ut si in alia re lucrum, in alia damnum illatum sit; compensatione saeta, solum quod superest.

intelligatur lucro esse. ιDe partibus express s in una causa. q. Illud expeditum est, si in una causa pars fuerit expressa sveluti in solo lucro, vel in solo damno) in altera vero omissa; in

Lucrum Non vero ipsa sors inter eos commuis nis fit. Vti nee si pereat sors, alter propterea aliquid eontribuere tenetur. Opera alicuius Honesta tamen haee esse debet, quia rei illicitae foeda communio I. Sῖ. b. t. De damno non teneatur Vieissiin vero, ut damni partem ferar, de lucro nihil capiat, non valet societas, sed Leonina dieitur. L. 29. I. M. R. h. t. nisi animum donandi quis exprimat. L.

contrah. empl.

Euod sperest Nam lucrum non intelligitur, nisi deducto prius damno. L. 3O. 1 . b. r.

482쪽

AG LIB. III. Tir. XXVLin eo quoque, quod praetermissum est, eana

dem partem seruari. iDe renuntiatione societatis. sq. Manet autem societas eo usque, donec in eodem consensu petseuerauerint.

At cum aliquis i) renuneiauerit secietati, luitur secietas. Sed plane si quis calliu

in hoc renuntiauerit secietati , ut obueniens aliquod lucrum selus habeat, veluti si totorum bonorum secius, cum ab aliquo heres esset relictus, in hoc renunciauerit secietati, ut hereditatem selus lucrifaceret: cogitur hoc lucrum communicare ; si quid vero ali ud lucrifaciat, quod non captauerit, ad ipsum solum pertinet. Ei vero, cui renunciatum est, Ad I. 3. Euod praetormissum est Hie fundatur

regula, quod omissum iudicetur ex expresso. Se si relationem habeat ad expressum, &Vtriusque eadem sit ratio. Ad I. 4. In eodem consensi Alias eontractu perfecto resilire non licet. arg. L. C. de α re A. Alius in societate, ne quis inuitus in communio detineatur l. υP. C. commvn. diuid. Quia coma munio est mater discordiae. L. T . Sieto. f de Drast. Cum naturalis hominum ad dissentiendum sit laeilitas l. 17.1 de his qui arbit.' Alia exeeptio est in mandato S . II. tit. se . Renunciauerit Otiae facultas renuneiandi nee pa cho excludi potest l. I . rel. IO. . h. t. Calgide Nemo enim ex dolo suo debet sentire

ommodum, t. 6 I. I S. si

483쪽

DE SOCIETATE. εest, quicquid omnino post renunciatam societatem adquiritur, soli conceditur.

. De morte.

s. Soluitur adhuc societas etiam sa) morte socii, quia qui societatein contrahit, certam personam sibi eligit: sed& si consensit plurium societas contracta sit, morte unius socii soluitur, etsi plures supersint: nisi in coeunda

societate aliter conuenerit.

Do fine negotii. 6. Item si alicuius rei contracta societas

sit, re 3) finis negotio impositus es, finitur

societas.

De publicatione. . 7. sq) Publicatione quoque distrahi soci tatem, manifestum est: scilicet si uniuersa

bona

Soli conceditur: Renuncians' enim sibi non tertio praeiudicare potest. L. I S st de R. L. Ad g. s. Morte) Hoc in societate & mandato receptum, contra regulam in L I3. C. de Const.μ-pul. expressam. Ratio additur in textu, quia cerata persona eiusque singularis industria electa censetur L 3I. f. de Solui. Hinc societatis in aeternum nullam coitionem esse dicitur in L po.sf. h. r. Actio tamen pro socio contra heredes datur. L. 63.

Aliter conuenerit) Quod sc. morte unius socii, quoad reliquos non debeat dissolui societas. Illa vero conuentio, ut societas in heredes eontinue tur, non valet Lys. N Sa . I. 9. 1 h. t. Ad f. 6. Finis negotii) obtento enim fine ees sani inedia. L. 6 s. f. r.

484쪽

in eo quoque, quod praetermissum est, eanadem partem seruari. t, De renuntiatione societatis. q. Manet autem societas eo usque, donec in eodem consensu petseuerauerint. At cum aliquis i) renuneiauerit societatiὸ

soluitur societas. Sed plane fi quis callid

in hoc renuntiauerit societati , ut obueniens aliquod lucrum solus habeat, veluti si toto rum bonorum socius, cum ab aliquo heres esset reliditas, in hoc renunclauerit societati ut hereditatem solus lucrifaceret: cogitur hoc lucrum communicare ; si quid vero ali ud lucrifaciat, quod non captauerit, ad ipsuin solum pertinet. Ei vero, cui renunciatum est Ad I. 3. Euod praetermiFum est Ηie funda tueregula, quod omisium iudicetur ex expresso. si relationem habeat ad expressum, & utriusquaeadem sit ratio.

perfecto resilire non licet. arg. L. C. de α σAlius in societate, ne quis inuitus in communio detineatur l. υP. C. commvn. Huid. Quia coma

munio est mater discordiae. L. fidio. f. de let. u. Cum naturalis hominum ad dissentiendum sit laeilitas l. D .F. de his quia it.' Alia exdeptio est in mandato Sy. II. tit.ssu. Renunc auerit Quae tacultas renuntiandi neci pacto excludi potest l. I 4 LIO. . h. t. Calgide Nemo enim ex dolo suo debet sentira

485쪽

DE SOCIETATE. 463 est, quicqui d omnino post renunciatam societatem adquiritur, soli conceditur.

. De morte.

s. Soluitur adhuc societas etiam sa) morte socii, quia qui societate in contrahit, certam personam sibi eligit: sed & si consensu plurium societas contracta sit, morte unius socii soluitur, etsi plures supersint: nisi in coeunda

societate aliter conuenerit.

D. Ane negotii. 6. Item si alicuius rei contraeta societas

sit, re s) finis negotis impositus es, finitur

societas.

De publicatione. 7. q) publicatione quoque distrahi soci tatem, manifestum est: 1cilicet si uniuersa

bona

Soli conceditur: Renuncians' enim sibi non tertio praeiudicare potest. L. I Ss j de R. L. Ad g. s. Morte , Hoc in societate & mandato

receptum, contra regulam in L I3. C. de Contr.si pati expressam. Ratio additur in textu, quia certa persona eiusque singularis industria electa censetur l. 3I. F. de Solui. Hinc societatis in aeternum nullam coitionem esse dicitur in L po.Τ. h. r. Α-ctio tamen pro socio contra heredes datur. L. 63. 8.J.ha. Aliter conuenerit) Quod se. morte unius sociis quoad reliquos non debeat dissolui societas. Illa vero conuentio, ut societas in heredes continuetur, non valet L 3s.s Sa . I. 9, 1. h. t. AEd I. 6. Finis negotii) obtento enim sine ces-

sint media. L. 6 s. s. Io.P. v. o.

486쪽

bona socii publicentur. Nam cum in eius loacum alius succedat, pro mortuo habetur. De cessione bonorum.

. 8. Item si quis ex sociis mole debiti prae grauatus, s) bonis fluis cesserit, ct ideo, pro pter publica & priuata debita, substantia eius

veneat, soluitur societas. Sed hoc casu, si adhuc consentiant in societatem, noua videatur incipere societas.

6. De dolo s eulpa.

9. Socius socio utrum eo nomine tanutum teneatur pro socio actione, si quid dolo commiserit, sicut is, qui deponi apua se pas sus est; an etiam culpae, id est desidiae atque negligentiae nomine, quaesitum est ; praeualuit tamen, etiam culpae nominς teneri eum. Culpa autem non ad exactissimam diligenutiam dirigenda est. Sufficit enim, talem di, ligentiam communibus rebus adhibere eiα

Ad g. 7. Alimsuccedat Fiscus nimirum. Pro mortuo habetur Sc. ciuiliter. Ad I. 8. Nova sidetuν incipere Si sc. vel botralterum adquisiverit, vel operam in noua societate conferat alteri sortem suppeditantii Ad 9. Pro socio actione Haee datur ad praestana dum id, quod ex natura contraetiis debetur. Adidiuidendas autem ipsas res eommunes, datur actio communi diuidundo I. I.F. commvn. diuta. Dolo Et lata culpa, quae sub dolo comprehenditur l. 32.sf. depos Culpa Sc. leuis. Quia utriusque versatur uti lita . Auda

487쪽

DE MANDATO. q6 socium, qualem suis rebus adhibere solet. Nam qui parum diligentem sectum sibi adissumit , de se queri, sibique hoc imputara

debet. ΤΙΤvLus XXVII.

D. XVII. I. C. IV. 3D

DE MANDATO. Diuisio a fine.

findatum contrahitur quinque modis ta- - , siue sua tantum gratia aliquis tibi mandet, siue sua & tua, siue aliena tantum, siue sua & aliena, siue tua & aliena. At si tua ta tum gratia tibi mandatum sit, superuacuum

Eualem suis Igitur praestanda eulpa leuis imeoncreto, & aestimanda ex industria iplius socii; non in abstracto, ex persona aliorum. Ratio scinquitur in teXtu. TITVLVS XXVII. Ad pr. Mandatum Ηoe distinguitur in iudieia is, quod procuratorium dicitur, de quo infra titiis iis per quos Q. N extraiudiciale de quo hic: Porinro vel generale est s. ad omnia negotia l. 6. I. 6. b. t. quo & pertinet mandatum cum libera c. 4. de Pro rur. in 6. v etspeciale ad certum negotium expediendum. Solo autem consensu constituitur mand tum, etiam tacito L. I 8. f. h. t. uinque modis Ouos eapropter obseruassa utile est, quo inde constare possit, quae' culpa sit in quovis mandato praestanda. Quodsi enim v. g. mandantis & mandatarii gratia fiat mandatum, cum utriusque commodum subsit, sussiciet etiamuraestare culpam Iouem.

488쪽

466 LIB. III. Τ1 T. XXVII.

est mandatum, & ob id nulla ex eo obligatio.

nec mandati inter vos actio nascitur Si mandantis gratia mandetur. I. Mandantis tantum gratia interuenit mandatum: veluti si quis tibi mandet, ut negotia eius gereres, vel ut fundum et emeres, vel ut pro eo spondere S. Si mandantis, mandataerii. 2. Tua gratia & mandantis: veluti, si mandet tibi, ut pecuniam sub usuris crede-Tes ei, qui in rem ipsius mutuaretur; aut, si volente te agere cum eo ex fideiussoria causa, mandet tibi, Ut cum reo agas periculo mandantis: vel, ut ipsius periculo stipuleris

ab eo, quem tibi deleget in id, quod tibi de

buerat.

Si aliena. 3. Aliena autem tantum causa interuenit

Adf. a. Crederes ei Hic sexta species mandati fingi posset, ubi mandantis, mandatarii & tertii utilitas concurrit. E. g. Si Meuio ob debitum immineat exeeutio, & creditor Titio mandet, quo Neuio sub usuris credat, ut hic se ab executiois ne liberet, & creditori solvat. Periculo mandantis Quod iure nouo cessat, eum fideiussor habeat beneficium excussionis, ne

conueniatur, debitore nondum excusso. Nov. q. c. I. Tunc tamen illis haec cautela, si fideiussor beneficio excussionis renunciauerit. Vid. Dn. Parens in Gur. Contr. Sin. a. c. 6. I. 23.

Adli. 3. Aliena autem tantum Aliquod tamen ipsius mandantis interesse concurrere debet l. 8.

489쪽

DE MANDATO. 467 mandatum: veluti si tibi aliquis mandet, ut Titii negotia gereres; vel ut Titio fundum

emeres, vel ut pro Titio sponderes. Si mandantis, aliena.

q. Sua & aliena: veluti si de communibuasi is & Titii negotiis gerendis tibi mandet, vel vi sibi & Titio fundum emeres, Vel ut pro eo & Titio spondereS. Si mandatarii, s aliena. s. Tua ct aliena: veluti, si tibi mandet, ut Titio sub usuris crederes: quia si sine usuris

Pecuniam crederes , aliena tantum gratia intercedit mandatum.

Si mandatarii. 6. Tua tantum gratia interuenit mandatum: veluti, si tibi mandet, ut pecunias tuas in citationes potius praediorum colloces, quam sceneres, vel ex diuerso, ut pecunias tuas sceneres potius, quam in emtiones praediorum colloces. Cuius generis mandatum, magis consilium, quam mandatum est; & ob id non est obligatorium. Ovia ngismo ex consitio mandati obligatur, etiamsi

non f. 6. b. t. si non praecedens, aerte ex ipsa gellionσnascens. Alias non competit actio mandati ae L.

8. I. . res. Ad g. 6. Non est obligatorium Nisi sit fraudulenis tum, sic enim ex dolo dabitur ac lol. 47.1 de R.L.

Fraus autem consilii non ex eventu, 1ed intentione, aestimanda.

490쪽

463 LIB. III. Τr T. XXVII.

non expediat ei, cui mandabatur: cum liberum cuique sit, apud se explorare, an sibi erapediat consilium. Itaque si otiosam pecuniam domi te habentem hortatus fuerit aliquis, ut rem aliquam emeres, Vel eam crederes ; quamuis non expediat eam tibi emisse, non tamen tibi mandati tenetur. Et adeo haec ita sunt, ut quaesitum sit, an mandati teneatur , qui mandauit tibi, ut pecuniam Titio foenerares 3 sed obtinuit Sabini sententia, ob- Iigatorium esse in hoc casu mandatum: quia non aliter Titio credidisses,quam si tibi mandatum esset. De mandato contra bonos mor .

. Illud quoque mandatum non est obligatorium, quod contra bonos mores est: veluti, si Titius de furto, aut de damno faciendo , aut de iniuria facienda mandet tibi. Licet enim poenam istius facti nomine praestiteris, non tamen ullam habes adversus Titium actionem.

Titio faenerares o Consilium ergo speciale incertam personam directum, eui alias fidem non habuissem, utique obligat l. 6. I s. s. h. t. Quod idem de commendatione personarum etiam verum est, quae non obligat commendantem, nisi fuerit specialis. l. II. f. II. f. h. t.

Ad g. 7. Non es obligatorium Seil. intuitu

mandantis & mandatarii, unde nihil operatur indemnitas expresse promissa, si negotium inuolvat delictum. Aduersus Titismo Laesus tamen contra man dantem

SEARCH

MENU NAVIGATION