장음표시 사용
11쪽
eon Ilione mea tritum illud sermone proverbium: VotivissES ATEsT, ratum atque acceptum habeas, enixe rogo. Dum autem senui iusta laborum T vost v M praemia seres, etiam de hac nova dignitate.
qua statim exsplendesces, T I a a quam maxime gratulor. Faxit proii de D E v s, ut, quemadmodum huc usque laudatissima studia TvA ex voto fluere sivit, honores etiam maiora in dies saciant incrementa. quibus Patriae inseruiendi & de singulo eiusdem ciue optime merendi ausa Tilli suppeditabitur exoptatissima. Deum venereris comitem, ex releberrimo hoc Mustrum domicilio abiturus, ut laetus iter T v v Mqueas perficere inque Patriam sospes ac incolumis reuertaris. Denique eum omnia, quae commoda, quae salutaria, quae prospera, quae isticia vel fingi cogitatione possimi, valetudine comprehensa videantur, nihil magis habeo in votis, quam ut mei semper memor, ad serissim susque annos bene valeas. Scr. in Georgia Augusta d. XIII. Apr.
12쪽
Iuris Germanici nullum in soris nostris usum, adoptato I
re Romano, superesse, si tantum urgere ridentur, Iustinianeae Lems nimio amore incensi inconcussam per minis furibus adprecantur libertatem. Quem quidem in esum, ut Germano pectore indignum, a maioribus ad posteros opulenta successione & quasi hereditate delatum fui se, saeculi vitium fuit non hominum. Quamquam enimius Romanum suam in decidendis causis hodienum vel maxime interponat auctoritatem; nunquam tamen tales late e tendere coepit imperium, ut moribus Germanicis aeternum plane exsilium indixerit. Habemus etiam nunc iuris patrii reliquias, velut seruatas ex naufragio tabulas; at a smperiorum faecaeorum DD. peregrinis laciniis ita interpola, tas, ut in tanta iurium commixtione ipsum Ius nostrum factum sere sit incertum. In quam fortunam etiam inciderunt iura statutaria, illi religiosi morum patriorum custod Vt exemplis rem demonstremus, nemo dubitabit . quid multo alia apud Germanos sit ratio communionis bonorum Oam societatis inter Romanos, ' Sinus Jjunen tenoi '
paratione Liberorum doctrina, quibus depellendis impar fuit ICtorum conditio, qui eamdem, ad regulas emanc, Bationis Romanae exactam, ex Legum Romanarum so
13쪽
mesis explicare conati sunt. Quare operae facturum me esse pretium iudicaui, quod in locum tam controuersum imcidens, argumentum copiosum nec a quopiam hactenus pro rei dignitate expositum, Dissertationi inaugurali sel, gerem. Equidem, quod ingenue confiteor, salebrosam hanc viam non una vice relinquendam putaueram; sed ne quid mihi ignauiae aut vecordiae tribueretur, insistendum potius atque in has semel angustias coniectus, pro virium imbecillitate, qua demum cunque via liceret, enitendum. Constitui. Itaque primo loco quaedam eX doctrina communionis honorum capita delibare necesse visum fuit; dei de genuinam Separationis notionem, a vulgaribus DD. opinionibus vindicatam, euoluere; tum demum, visa separationis natura & indole, insignes, quos produCit, effectus inuestigare operam dedi. Ut autem aliquod commentatiunculae decus accederet, loco suo argumenta inserui Re
sponsi Ill. ICtorum ordinis in Academia Georgia Augusta,
quod fauori debeo ILL. ORDINARII, DN. IO. FRID.wAHA, quo Viro, de me meisque stadsis immortaliter m rito, nihil unquam vidi ossiciosius & ad promouenda aliorum commoda paratius. Ceterum, cum non vanae gloriolae causa sed ipsa necessitatis Lege iubente scripserim, B. L. qtia possum bumanitate rogo, Vt, si quid non satis perptilitum sit, id aetati attribuat meque emendandis erroribus nunquam manum detracturum quin potius, si
adsit ne bi xx ipsis aliquando rerum argumentis scriptior ni meae ornamenta additurum esse, confidati
14쪽
COMMVNIONIS BONORVM TANQUAM FUNDAmmi SEPARATIONIS NATURA INVESTIGATUR.
ommunionem bonorum, illud a tissimum foete. tatis coniugalis vineaeum, paucis in ipso primordio disputare, ipsa nos iubet rei pro dignita. te pertractandae conditio. . Quod quidem ammmentum, tot iam voluminibus explicatum a , latius hic enarra .re, cum instituti ratio non patiatur: praestat saltem, secundum
principia iuris tabeeensis brevibus in ea inquirere, sine quibus.
ca conseret possunt,' quoad Ius CONR. Farn. ZERRAMI dissi. de Lubecense, b. D. HENR. wILH. communione bon. coniugali secundum. SCHvM AC RE Rr disi . de communiori L L. considerata Glis ir3r. Prior ne bom iniet coniuges eiusque effectu a me visa non est; posterior principia cundum I. L. Κd. II a a. & b. D. . Mutectachi- ssctaturi
15쪽
quae dicenda sunt, satisintelligi non posse videntur. Est autem
haee bonorum communio nihil aliud, quam condominium, vi quius omnia omnino bona utriusque Coniugis ab utroque, ut unum b) dc indiuisem patrimonium, possidentur. Vnde discimus, e- . gregium esse discrimen inter communianem Germanicam S con- δ
tractum Societatis Romanum, quo socius rei in societatem dedu- .ctae dominus quidem est, sed pro parte tantum, non in solidu adeoque sit inprimis L AvTER llacu c , qui, mira iuris peregrini cum patrio commixtione, omnem communionis doctrinam ad amussim societatis expendere voluit. . Et cum omnia bona communicentur. sequitur illa non tantum intelligi, quae pleno iure possidenta siue .sint hereditaria siue adquisita, ubicunque illa sita
sint s) sed iis , si quid est in actionibus; petitionibus aut per-
d) At rem non aeque certam existimant, qui statnta, si de rebus disponant, extra territorium, nisi paria
Quibuscum conspirat paroemia Germanicar Leib an Leib, Gut an Gut, ap. HERHvM L. I. O . 69. in Comment. Mopust. r. III. p. ra a. & Belgicat Mann ende Mashebben gen versve entiis,' A N V. MATTHAEI Par. a. F ir. Hinc Rrmula in pactis nupti Ebus colonorum Luneburgensium s
16쪽
secutionibus, annumerari ce). Quoniam autem per translatio
nem dominii fiat alienatio; facile colligitur, ea tantummodo bona communicari, quae alienari possunt, ac proinde v. c. seuda non
minus, uti statutis Nordtingensibus expresse prouisum est f
quam bona fideicommisio obnoxia in communionem non deduci se . Quandoquidem vero matrimonium causa sit huius condomunii, illud autem essectus ciuiles, nisi persecte, λω est, per benedictionem sacerdotalem & conscensionem thalami adimpletum sit, non producat: inde adfirmare non dubitamus, sine tali concub,
non esse communionem bonarum adeoque eamdem nuda con,
utrimqus sint laxa, vim suam explicain re non posse obiiciunt, eamdemque ob eausim inter res mobiles & imm byes malunt distinguere. Merentur in hanc rem conferri PERIL L. DE RETTELBL ADT dig. de portione Coni. statui. C. V.,9. sqq. E X C E L L. RisCII Gin f von Staingestam L. II. c. I 6. V. C. S T E IN Abh. des ,
ub. Rectis P. II. Iop. sq. Verum enim vero uniuersalem hanc rationem non esse adeoque contrariam asserti nem minus lactingere, eo usque assi
mandum est, quatenus dispositioni-inis statutariis .neque Leges rei sitae speetatim resistant, nec damnum inde emergat dominio eminenti veI superiois 'ritati territoriali vis inferatur. Quibus addimus, statutum, quo communi bonorum stabilis , non tam iura b
norum in alieno territorio fitorum quam potius iura & obligationes conis iugum , ratione illorum bonorum adseoque iura personarum determinare a proinde esse statutum personale, quod contra Ant. Matthaei euicit Vir illustiis idemque omnis Iuris eonsultissimus, GE. LUD. BOEHMEnus indiff. de Iur. & ohlig. Coni. superst. ex commvn. hon. uniuers68. & io. Add. LYNCRER Vol. II. Cons. 43. n. 7. 3.& Cons. I 6o. n. a 8. R. e I. s. de C. S. unde etiam hereis ditates delatas, nondum tame aditas, huc resert COTH ΜΛNNvs Vol. III. Cons 9. n. 3I. 8
17쪽
ventione, quae fit pastis nuptialibus, vigorem sortiri non posse M. Quid i quod haud desint statuta, quae nullam, nisi procreata sobole, ut certissimo concubitus pignore, communionem intelligant 0. Ex quibus facile reddideris rationem, cur ad constituendam
bonorum communionem non opus sit speetali conuentione, quin potius , pisi pactis conuentis aliter placuerit, ipso iacto Coniuges in eamdem consenuisse, Leges praesumant ch, i
fit vero hane communionem non tantum intercedere inter
Coaeuges, quin eius quoque partem se re natos ex hoc matrim nio liberos, tantum abest, ut dubitari queat. Id vero notabile diobseruandum cum primis est, non solum illam, altero Coniugum praedefuncto, a superstite continuari, sed iam utroque parente 'b
h) Id quod Germani vocant densetisprung, die Deiae besta en, das
Besager, IUS LUB. I, s, I . Vide, qui cum apparatu haec perpolluti, ILL. Bost A MERUM I. c. I. XL Imo vero imaginarium illum congressum, qualem in Saxonia, Dithmarsia & ciuitate beeensi vigere dicit C o C c Ei v s in Disc. ad tit. a. lib. a. Iur. Lub. de Sucin T. ab int. C. N. p. II. ex mente Uetaxari Legillatorum pro tali habe
dum non esse putat b. HEI NEC C. I. c. I, I 2, 237. a quo, si de Iure Lub. quaestio sit, per ea, quae DN. S T E is P. I. g. Ia I. adtesit, dissentimus. i) ΗEi NEO C. l. c. g. 28r. ILL. Pu FENDO R F Obs ivr.vniu. t. I. obs86.
18쪽
- , illos adficere, de quo iam nunc ex principiis Iuris Luheeensis eo curatius erit disserendum, quo disertius aduersae opinionis patrocinium suscipiant Interpretes a . . Seruant in hoc, ut in pleriΩque aliis, Leges patriae genuina antiqui Iuris Germanici vestigia, cum negandum pIane non sit, maiores nosros, conservandae familiae studiosissimos, toti familiae rerum suarum condominium
vindicasse, ita ut quo arctius communionis vinculum, eo fortius ius esset, succedendi in bona defuncti. . Quae omnia tam accurate probauit PERIL L. L. B. DE SEN RENDER G cbὶ .visi eamdem
Operam conaremur suscipere, actum agere merito videremur. Ne Vero in acerbae censurae periculum incurram, meum erit, hanc sen tentiam, legitimis Iuris nostri auctoritatibus comprobatam, iusto
argumentorum pondere firmare, ea consectaturus, quae velut con clusiones ex doctrina communionis, tanquam sente, manarunt. Inde nimirum est i) quod pater res uxoris immobiles di heredita-
rias neque per oppignorationem neque per venditionem neque per donationem, sine consensu uxoris &liberorum, alienare queat. . Ita constitutum in I URE L v h. o, quod illustrat charta de anno
a cf. praeter ΜΕ v lv Μ, COC CEIvs l. e. C. III. p. '. STE IN P. LI. I I p. not. vide tamen L FNcκE RUOl. II. COM I98. n. I 8. I mla erudita dissumtione, qua &turae magnitudini praelusit, de A esi filiae ultimi gentis suae in regnis o principatibus, C. R LI. t. V. a. s. Rein manu magvirere dec nou veris en nota vero Rhenien fiere e Griande tinae sebem de Erimiter, die Um uon finem Me
ario histrari. Putat quidem Ju E v I vs in addit. ad h. l. non comunctim ma tris & liberorum ecisensum requiri, sed sincere maternum, consiosum autem
19쪽
uxorem . non adhibito liberorum consentu, ipso iure inualidaeeenseantur. Ivs Lun. g der Μann nora meis, vann die in aere me fit,n und iander mit rinando erravet haben, homen ore Gyter
rixander heben nore sumtin, das es tu Recte k si fio, es vermissi-gen denti die Κinder darein. Ex eadem ratione facile explicari potest, cur in parens superstes, si diuisionem cum liberis institu . re velit, ad bona communia, hoc est, tam sua, quam quae sue rant defuncti . cum liberis S quidem non separatis. aequa lance diuidenda sit obstrictus th): separati enim cum extra commu
Statis. Memens r4. in Collect. stat. Κructingit p. I I. Alia exempla collegit D υ F n Es NE h. v. &D REYEa Comm. de Cespites. rm. inressibus habit. p. 9 p. Inde laudentium, utpote a Iaude h. e. consensu domini dictum. SCH LTER de bon. Iaudem.
autem liberorum demum, matre moris sua, adhibendum esse. At clariora sunt Iegis verba, quam ut ulli aduel ne interpretationi locus esse videarur.
V d) In dis . de fundamento pactorum familiae ad fideicommisia incli
20쪽
nionem vivanti non amplius 4dmittuntur ij. Et eum naturae communionis respondeat, ut non solum fructus & emesumenta capiantur sed & damna communi pericula sustineantur: inde non ob. Icurum est, quare 4 liberis quoque. contractum a parente aes alieoum sviendi necessitas sit inposita, a qua iterum ex rei statura immunes sunt liberi separati, k . Ex dictis igitur haud dimetieerit ad intelligendum, quaenam sit ratio. eur non ubique litari iisdem fruantur iuribus et cur praeterea non omnibus eaedem inpavpantur obligationes. Quae omnia curi statum liberorum conere nant adeoque quaestione praeiudiciali: fuerintne illi in eo in ne cum parentibus nec ne 3 sint determinanda: inde non mirum est.. Ius nostrum inter liberos, qui sunt in communione qui a