장음표시 사용
41쪽
stitem non uti beneficio separationis sed ad diuidenda cum heredibus bona uxoris simpliciter teneri b . Quin immo certum sit i3 γ, separationem ad liberos, ex matrimonio secundum principia iuris Mesesiastici re Germanici haud contracto adeoque commu- nione nondum existente I. , progenitos, non porrigi. Vnde admittenda mn est GROLLMANNI eὶ opinio, qui natos ex sponsa liberos . patre ante benedictionem sacerdotalem mortuo, huc releet; quam iuris patrii eorruptionem ex iure Canonico esse, existra omnem dubitationis aleam positum est. Nee minus inde esicitur, εὶ liberos. altero parentum defuncto, patrem superstitem
ad separandum, nisi iustis ex causis DIU , cogere non posi dγrq uti s) si parentes separauonem sustipere velint, prohibere
sEpMATIO FIERI DEBET A BONIS COMMUNIBra.
Porro exinde constrauitur ,-.6 separationem fieri debere a bo. nis eommunibus ca); etiam in alieno territorio sitis, ut seuda ta men & bona fideicqmmissaria excipiamur ff. L): Contra vero 7 huc
42쪽
hue non pertinere, si qui liberi a parentesiperstite a bonis tantum praedefuncti separentur bὶ. Haec enim partialis separatis abussi: ue ita dicitur nec habet essinum, liberos a saccessione remouendice . Ex eodem principio deducimus . 8 liberis separatis iura
sirecessionis in bona auita non ademta esse, quando amas, patremortuo, demum vita excedit; cum pater tum, cum liberos se raret, de illis nulla ratione aliquid disponere adeoque etiam ab illis separare liberos neutiquam potuerit: d , . Quem .in modumittatuta :Susatensia antiqua an. iri . declarauit Senatus Susatensisce . Vnde etiam 9, parentum arbitrio relinquendum esse putamus, quamcunque velint bonorum partem, siue sit mobilis Mei immobilis, corporalis ad incorporalis, modo in communione e linat s . I. , liberis assignare, ut ideo praecise opus non sit. illam, in pecunia numerata consistere. Cuius quidem portionis qualitatem Ius Lub. non determinat, ad quod illustrandum idcirco in labsidium vqcamus vicina ura Mechie urgica & ex his M ALcHDN EN sE f), TETEROUENfE g)' & WARNENfE h); ut i ii 'm: 'BI iγ: ' V-i tamen,
43쪽
tamen, assignatis nummis, contraire parentes nequeant si . cuni nihil tam congruum fidei humanae, quam ea, quae inter pacisi centes placuerunt, seruare h). Et cum bona, nisi deducto aere alieno, non intelligantur il : hinc prono fluit alueo, ιοὶ separa tionem fieri non posse, ut inde creditoribus de iure. quod ipsis in bona parentum competit, aliquid decedat. Quibus ideo ad revocanda ea, quae eorum in fraudem assignata sunt liberis, com4 parata est. Paulita m . Cuius ea est natura . ut dolosam. lienationem creditores doceant, ubi tamen respiciendum omnino erit tempus assignationis; unde si parens, rebus bene stantibus, Iiberos separauerit, postea autem aere alieno obruatur. non audium int n , eum ad expungenda parentum suorum nomina liberi separati non obligentur 3. II, 4. . '
tionem assignandam a parentibus S liberis eorumque tutoribus &consanguInes elle determinandam, quin & ingratatus a). tam
44쪽
quam Supremi Tutoris, arbitrio, ut ratam habeat, relinquendam. Luculenta sunt verba Iust. Lust E CEN sis b): MEMen aber discnder, ure 'einde und 'mundere damis nichi et Heden son, S, Murde damis aere Sohn oder die Dister nebens thren Freundo unae rimmundem dermis begnuget und fieHire fedine So tu selebe Perfohn, Misoder Tochter, abris en unae alaetbellet, es 10 metri onr vies, quae ultima verba luculentius declarant loquendi sermulae mis be- scheidenem Gut abuellen, mis besebei nem Gut a Muren c), mit emetui siem Gut aufereren d ), I v s Boi Tet EN a. te vocat elans bistisin Aus ruch. Illud autem requiritur ut portio determinanda ex modulo facultatum aestimetur, nacb G egenisis smd Verm len der ire f, ita ut liberi nullam Ginde Patrimonii deminutionem patiantur. Quare 3 exhibendum omnino esse, ex quo vires faculta. tum colligantur, inuentarium, quod iure Hamb. mediante iureiurando fieri docet G voLLMANNus fg , vel iuratam specifieatio. nem, fatentur Interpretes s h . Vt tamen 4 statum bonorum. non qui fuit tempore mortis praedeiuncti parentis, sed qualis est tempore assignationis, explorandum esse, communio suadeat si)
45쪽
Inde I. XIIX, iam satis patet s) liberos ullam, multo minus enormem, laesionem incurrere vix dici posse adeoque ex hoc capite rescindendam non esse separationem a ): quamuis negan dum non sit, circulos hos haud parum turbasse Ius Romanum, ex quo eius in Germania maior coepit esse auctoritas. Cum enim DD. Partem, qua liberi a successione excluduntur, Legitimae aequipararint ibin, quae vivis parentibus non debeatur; post separationem Vero, insigniter aucto parentum patrimonio, liberi assignata pusil la parte, dimidiam legitimae hae ratione non acceperint, inde N
normiter Iaesos esse sibi persuadent. Itaque, cum diuisio S per consequens etiam separatio vicem emtionis obtineat te): ' liberis laesionem hanc remedio L. a. C. de res. - . intra annum & diem impugnandi facultatem indulgent d , quam sententiam obserua tia fori comprobari negare non audeo. Quin immo etiam ex Pra. tione communionis appareat, εὶ ratam non esse separationem, in
detrimentum liberorum consortium suscepta, quam igitur hi, laesi in legitima, merito querela inviciosae separationis rescindunt e .
tonsortibus aequitas impertitur. ae cum illud, quod in assignatio. iodum excedit, pro donarione ha ar, . in eo quod Ius nostru i non ivit, reeeptum esse ius Romanum tandum non est. v. ΜEV. ad arr.
46쪽
Denique a paeistentibus quaedam bona excipi adeoque illos, si spes forsan affulgeat, luerosam hereditatem, ad parentes olim devolvendam; capiendi, partem istam protestando sibi reseruare pos
Quo autem iure liberi in bonis, quae per separationem capiunt, fruantur, nunc dispiciendum est. Et distinguetidum omnino erit, utrum parentes istam bonorum partem, conuentione d finitam. re vera liberis vel eorum tutoribus tradant, an eandem tantummodo per assignationem constituanti Primum quod attinet, supra 3. V. iam visum est, separationem locum sustinere diuisi nis: a qua ideo ad illam in regula validum ducitur argumentum et . Vnde statim, traditione facta, plenum ad liberos, etiam
47쪽
Ex quo fluit, haud quaquam gaudere patrem iure usus uctus in istis bonis, yt praeterea etiam parenti quidquam de illis vel inter vivos vel mortis caussa disponendi facultas denegetur d . ,-
Niter res sese habet, quando pater portionem, qua liberi s. parantur, ad eosdem non transfert sed illam tantum per assignationem constituit. Ita namque proprietas transit ad liberos, vlasfructus S administratio est penes parentem a ; quod ius unde sit, ex iis, quae supra cβ. V. diximus, facile intelligitur. Quae tamen bona ad utilitatem & commodum liberorum , sustentandam &inutandam pro dignitate sobolem sunt conserenda eo usque, do nec liberi ipsi suis rebus superesse possunt b . . Vnde dies Ibluti
nis venit, si liberi iustae aetatis sint, -n die Under ra Aren mun-
digre Iahren δοmmen, di tune liberi portionem assignatam iure optimo maximo exigunt e . Vbi tamen illud adhue monebimus, 'patrem, si egens factus bonis forsan cesserit, ex sententia MEvri d) in tantum condemnari, quantum facere potest G seu, ut ex usu sori loquamur, gaudere heneficio competentiae.
48쪽
SEPARATIO ADIMIT IURA SUCCESSIONIS AB INTESTATO. ci Ad quartum axioma f. XIII in notamus insignem Separationis essectum, qui se in successione libererum S parentum ab im. tinato exserit. 'Quamquam enim ratio naturalis. quasi lex quaedam tacita, lὶberis parentum hereditatem addicat, ut loquitur ICtus PAvLLvs a omnesque in eo conuenerint gentes Germanicae, quod liberis alite alios omnes ad edrum hereditatem vocarent, uti iam et anti uissima aetate testatur T Ac 1 Tvs μ); multo tamen aliter res se habere coepit, quando liberi a parentibus, facta honorum s paratione, segregati fuerint. Rationem, quaeras. in communione bonorum, quae tam sancta videbatur, eius in successionibus vel maxime rasimhn habendam esse existimaunt GermanL TVM sublata per separationem communione, ipsam etiam successionem liberorum in bona parentum cessare, iam per se patet. Ex quo mile erit intellectu cur i) liberi ipso separationis momento moriti velut ponianem ob intestato capere, mortui i& qui m.Uuis ampliusian exsunt, extranei, emancipati, S exheredati sc) dicuntur. Quin& et separationem esse instar emancipationis, exheredationis, renun-ιiationis , assignationemque vim ultimae voluntatis habere DD. asse-
a L. r. pr. D. δε Mn. damm reditatis, etiam quibus non debebatur ih de Mori Germ. C. ao. Iegitima, vid. HEI NEC C. EL I. G. .r γ II, 8,aos. Et ita LEX SAX. t. Xv. . . . te si hane denominationem sensu g. a. ap. GEORGISCH I. c. P. 463 iuris Germanici aeeipias, admitti pos se , dubium non est. Exheredes enim esse medio aevo dicebantur exsortes h Nulli lictat traditionem heroaetatis sine facere, praeter ad Ecelesiam vel Regi, is heredem suum exheredem faciat.
49쪽
rant d : quo iure, supra . VIII. disputatum est. Hine necessitas, liberos separatos heredes instituendi, parentibus remissa est ac proinde, cum suum iam acceperint i XX. , testamentum paternum neque querela nullitatis nec inomipsi impugnare possunt e)- , Eumdem separatio effectum producit 3 rgtione successionis parentum , quos simili ratione mortuos existimat S. XIV, raeosdemque demum post fratres tam consortes quam disiqnes ad heri reditatem filii separati vocat Ius Lus EcENfE f ,tiquod quissimum videtur, cum ivrg successionis naturali ratione debeant. esse reciproca S , - - ' .H
Quae iamiam dicta sunt, parentes, quibus liberi successiiri non essent, turbato mortalitatis ordine, ad luctuosam Iiberorum separatorum hereditatem non admitti, iis in locis, ubi Ius Lubeeen se viget, obtinere, dubitandum non est, At vero ubi vel ius illud nunquam receptum est ca) vel statutum, separationem admittenn
. . . . parem d) Cors M. Vol. III. Resp. I p.
50쪽
parentes haud speetatim a successione liberorum remouet, rem non ex iure Lubecensi sed ex iure communi aestimare visum est. Ob-
Iata fuit eiusmodi visio Ill. in haq Academia Gloriam ordini e ciuitate Lauenburgensi, ubi mater, de seeundis nuptiis cogitans,
natum ex primo matrimonio filium, per assignationem rimo th Ierorum, cum consensu tutorum, a bonis tam paternis quam maternis separauerat. i Filius, auia paterna adhuc vivente, minoremnis moritur. , Mouetur quaestio et Anae portio a nata Aviae iuresu resostis ab intestato cedat , eidemque litem in iudicio persequendi ius