De separatione liberorum ex jure germanico cum primis Lubecensi

51쪽

dicit enim BALBus d); quod, quando pater ex forma statuti emetis

ossignare filio legitimam, intiniatur pater e forma saluti mori tum, cum ponis a gratur; ψoraus vi ex natura correlatorum , . dasis auell

52쪽

ex natura eorrelatorum in successione ab intestato nichi allemes richtigist, sondern in verschiedenen Fallen, absonderitin line πο- ων einer adoption, se ab extraneo geschlehel stinen Abiail leidet, gestalien Σwar der adoptatus dem adoptanti , dieser aber nichi hinwi, derum lenem ab intestare Iuuediret ι Hiemachst se. Sokonnen wir

. M . .

f. XXIV.

' Cum vero exclusio liberorum a successione parentum saepissumead odiosa maxime sit, referenda adeoque separatio, in primis quae ad elocandos liberos suscipitur, in dubio non intelligatur: inde an, mus separandi Parentum. facto declaratus, omnino erit investiga dus. Quod sie se habere docet Ius Lua. a in hunc in modum et mann eis inter semen Sota odis Torater tu der me aussiearet mis se

pactis nuptialibus tum aliis demonstrationibus legitimi recte ella, tur. Id quod eo usque extendit M Evi us b , ut si vel maxinae Pater tabulis testamenti, etiam sub fide iuramenti, asserat, hu'

53쪽

vel illum liberorum tantum iam accepisse, quantum satis, per hoc

a successione non excludi.

LIBERI SEPARAΤΙ ΗΑVD svCCEDUNT PARENTIgri sED LIBERI CONSORTES. Quoniam igitur ii sibi succedant, qui in communione bonorum usque ad mortem delancti inter se vixerunt s. IV. XXηὶ: inde rationem facile reddideris, cur I in liberi separati ad erciscundam Δ.miliam paternam non admittantur. Et hoc ita inquit Ι vs Lus.

ob via. Io. KL Ei Ni a dist. exhibens scendenis

eonvenientIas Iuris Culmensis & Geda. nensis cum Iure communi, Saxonico, Prulenico & Lubecens, Decad. IX. . in Er. Diff. Iurid. iunctim editis,

54쪽

scendentes s g. XVI, r. : consequens est et . nepotes ex filio separato ad cernendam hereditatem avitam, Patre praedefuncto, non admitti ad excludendos desuncti patris fiatres vel sorores non separatos, cum pater, per quem nepotes succedant, suum iam acceperit 3. XX . adeoque plus iuris in illos transferre non possit quam ipse habuit h) Quin immo 3ὶ illud eo usque extendatur, ut fiatres ex uno

latere coniuncti ad hereditatem fratris praeserantur liberis fiatris Vtroque parente iuncti, adeoque fratri vestaterali non separato prae liberis fratris bilateralis, sed separati, praerogativa competat i . Rem docet I v s Lua. kὶ di illustrabit adpositum schema

A in

n. Is I. R. ad art. 34. n. 9o. i in Exsulat hie ius repraesentati nis, quod, antiquo quidem Iuri Lube- censi ignotum, per EDICTu M tamen CAROLI V. IM p. d. a. Ira I. in ILL. ScRMAvssar Corp.rur. Publ. Acad. p. 77, receptum, Lubecae, salua tamens cessione ex capite communionis, vim gere , docet ILL. KRoΗN. l. e. P. I.

55쪽

A in primo matrimonio cum B sustepit filios C & D. Motitur A.& B ad secunda vota cum G progreditur filiumque C separat, alte-.rum filium D in communione retinet. Defunctis B. C. G. moritur etiam D improlis, relinquens ex seatre germano nepotes E. F. tam tremque uterinum V. . Vbi quaeritur: quis suecedat i Et admitte

dum esse H iubet lex communionis, exclusis, quibus iure successionis ordinariae hereditas debebatur, ES F. Ex quibus iam patet 4 hereditatem Parentum , remotis liberis dissortibus, ad non separato deuolui. Iva Lus. l), S us ΛΥΕNfE m) ΗA EvRGENs B in .

Quandoquidem vero iura successionis Drdinarie debeant esse

reciproca XXII, 3. : inde intelligimus, s) etiam parentes hereditatem liberorum, quos aparauerant, non occupare. Et hoc di.

56쪽

F 3 s. XXVII.

57쪽

f. XXVII

PARENTES ET MgERI IEPARATI SIBI IN VICEM succi TANQUAM PROXIMI AGNATI. Denique ex ultimo axiomate XIII, s. animaduertimus, i Liberos separatos Parentum suorum hereditatem occupare, dummodo illi nec liberos consortes nec descendentes ex illis reliquerint: Cum enim ratione saltem liberorum consortium pro mortuis hab

antur adeoque illud ad reliquos consanguineos extendendum non sit, liberis consortibus non extantibus, quasi reuiuiscere existiman tur. Vbi tamen illud obseruabimus, Separatos parentibus succedere non ut liberos sed tanquam proximos agnatos a . Quo quidem easu liberi separati, quae per separationem e bonis Parentum acceperunt, in commune ut eonserant, non tenentur b . Neque a deterior est Parentum conditio, cum ob mutua successionis iura, deficientibus liberis tam dissortibus quam consortibus ad heredit tem filii separati admittantur. Atque eo pertinet locus IvRIsLvy. H Dγω Linder τω Hren Eltem ausondera nud derelae; isne Gibeo

ex moribus Germanorum antiquis sum perest, quod Parentes demum post se tres hereditatem filii sortiantur. Adde Ius Lun. II, a, 13. STΑΤ. KEDIN . GENf. tit. XVI. I. I. ap. Pu PENDORF. l. e. P. I 3. C E L. DREYEsti diss. de inaeq. muc. & sem. Rec. P. 3. n.

Vnde ignoscant manes s. HMNECCI.

58쪽

Mnd oder defebre Lethes Erben metir is Lebra o se fasset das Gulaus die Eltern. Et in hunc modum m. Apr. M. I 749. in causa citharina Bertius contra Peter Nisibrandi, cuius speciem supra g. XXIIl adumbrauimus sententiam dixerunt ΙCti Halenses: Das dor M. Sueheu ge Pten Deben und Ummiam nach nichi sati finde. V R. N. d) Quam sententiam in instantia Leuterationis m. Dec. II meonfirmarunt Icti Ienenses. '. i

Zeichen, dais die se ratio hichi a solun sondem χω secundum quid, is tuisti der Gestaruistere den angesith ten essectum habe. Gleichaeie aber a

59쪽

- . . . I

Porro exinde discimus, integra manere Liberis iura familiae. proinde res hereditarias sine illorum consensu alienare nou possint Parentes, quin potius illis, si extra familiam vendita fuerint. competat ius retractus, das Mus Em aut Recht a , . Neque anulogiae Iuris nostri repugnat, iratrem separatum, maiorem XXV annis, Patre moriente, fratrum non separatorum minoremium ti tela

60쪽

tela iungi posse, eum I vs Lua. sb proximis agnatis prae reliquis id munus deserat fratrique pupillorum seniori decernant Leges Germanicae cc . Quod in emancipatis secus esse supra cf. VIII. visum

est. Cumque Parentes & Liberi separati se invicem testamento praeterire possint nee locus sit querelae nullitatis vel inoffetosi testa. menti F. XXII): inde consequitur ut hereditatem ad alios transferre queant valide. Quocirca illud tamen monebimus, s illis in pristini iuris memoriam, quo spem succedendi proximorum amatorum ultima voluntate intervertere nefas habebatur, partem aliquam, aut Schissiet vier Ummet, relinqui debere d . Cum enim liberi per Separationem deducantur in statum non Iiberorum I. XIII. adeoque illis nec legitima debeatur nec hereditas, nisi ex iure agnationis g. XXVII. : merito inde discedendum esse arbItr,mur a sententia MEvii e , qui in tali specie non solum liberos, si praeteriti sint, querela inossiciosi, verum etiam si instituti sint, at in minima parte, actione suppletoria testamentum paternum im- Pugnare posse existimat.

XXIX.