Compendium philosophiae naturalis, seu De consideratione rerum naturalium, earumque ad suum Creatorem reductione, libri 12. Auctore Francisco Titelmanno ..

발행: 1574년

분량: 222페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

semper in oppositio e Lunet ad Sole habeatur Lunae eclipsis. Opposscio enim singulis fit mensibus,raro aute eclipsis:nimirum quia non in qualibet oppositione Luna inuenitur sublinea ecliptica,nec in capite,nec in cauda draconis. Nu quam

autem eclipsis Lunae fieri potest ut diximus nisi quado L na simul cum Sole sub ecliptica inuenitur. Quod aliquando feri possit eclipsu Lutra tartialis.

Vamuis autem perfecta di totalis Lunae eclipsis non possit fieri,nisi cu sublinea ecliptica diametraliter opponitur Soli,potesttamen fieri eclipsis imperfecta & partialis,cum prope caput aut caudam draconis suerit sere diametraliter , quamuis non omnino diametraliter oppositx Solii utra metas siue terminos eclipsis,qui sunt x i I. Gadus ante

di post caput,vel caudam draconis secundum longitudinem. Luna enim existens ita propinqua ad oppositione diametral m Solis,intra tale spatium,secundu partem sui eclipsatur,ma is vel minus,iuxta quod vicinior est capiti,vel caudet draconis,aut ab eis distantior. Non tamen pline totaliter ecliapsari potest, nisi cum in capite aut cauda fuerit diametraliter Soli opposita. Est tamen aduertenda disserentia inter eclipsim Lunae totalem, & uniuersalem siue generaem. Totalis enim Eius ecliptis dicitur,quando penitus, ae totaliter secundsm omnes partes priuata est Solis lumine.Generalis autem siue uniuersali, eius ecclipsis dicitur,quando generaliter omnibώs apparet luminis defectus. Ex quo coctequitur, omnem eclipsim Lunae, siue totalem, siue parti,tem esse generalem. Luna enim eclipsim patiens undecunque videazui ,talis apparebit. Corpus enim quod denigratum est, aut maculam habet vel obscuritatem, siue ii Hoto,siue in parte , undecunque aspiciatur, talem denigrationem aut obicuritatem habere cernitur.Ita Luna umbra terrae perfusa de obscurata, und

cinaque videatur,iudicabitur ut priuata Solis lumine, siue secundum totum,sive secundum partem. Non ergo couertuntur ecliptis Lunae totalis & generalis,cu etia Partialis probata sit esse generalis.Secundum eam enim parrem qua aliquibus lumine priuatur,nemini potest apparere aliter quam luce priuata,nec secundum eam partem aliunde videtur illuminata: cuius contrarium cst in eclipsi partiali solis, ut ex sequentibus fiet manifestius.

212쪽

2M modo vero Luna est in coniunctione ad Solem, si coniun t e. ursa ctio fiat diametraliter sub linea ecliptica,ita ut coniuga- ri tur Luna Soli in capite vel in cauda draconis,per interpositionem Lunae inter Solem & nosti u aspectum, continget nobis solem eclipsari.Cu enim Luna sit corpus opacu & no tras Parens,penitus illuminari a Sole no potest,sed illuminatur tantum a Sole secundu suam medietatem, vel maiore parte eo

quod Sol maior sit Luna proiiciturq, umbra versus aspecta nostru ,εcobubratur nobis claritas Solis,sicque nobis Sol ec i-l satur.Quod non est ita intelligendum,quasi Sol vere possitumine priuari, cuiuscuq; corporis obiectio ae. Est enim hoc plane impossibile,cu Sol a seipso & no ab alio suu habeat lume.Sed quantu ad nostru iudiciu ,nostiumq; aspectu,dicitur eclipsari,quia scilicet nobis videtur eius lume deficere,quod nobis propter interpositionem Opaci lunaris corporis no appareat.Quomodo aute superius de Luna diximus quod perfecte & totaliter non eclipiatur,nisi cum ipsa sub linea ecliptica opponitur Soli in capite,aut cauda draconis: ita de Solis

eclipsi dicendum est,quod perfecta fieri non possis,nisi quando est diametralis colunctio Lunet & solis sub ecliptica linea

in capite aut cauda draconis, ambobus in capite,aut ambobus in cauda intuentibus, di diameti aliter tibi inuicem ita oppositis,ut eadem diameter per utriusque cetrum transeat. Potest tauqen fieri partialis solis eclipsis, etiam tunc quando Luna est ia coniunctione sere sub linea ecliptica, prope caput aut caudam draconis, intra metas, vel terminos eclipsis de quibus praedictum est. Inter eclipsim autem solis totalem, & partialem haec differentia est: quod in totali eclips,existente coniuctione directe in capite vel in cauda draconis,totum corpus solis illis obrubratur & obtenebratur, quibus est

ecl psis,ita ut nihil videant de globo solis. in eclipsi aute partiali, quando coniῖctio tanta est Prope altei u dictoru pu ctorum,i 5 obtenebratur totum corpu, solis, sed solum pars aliqua, ubi contingit interponi Iunam nostro aspectui Et contingit interdum hanc eclipsim ita modicam esse,ut vix percipiatur,nisi macula aliqua iub solari corpore. Ex praedictis patet ratio, quare non semper in coniunctione Solis & Lungvideamus solum cc iliari,quonia videlicet non tu omni con

213쪽

Iunctione,Luna in aliquo praedictorum punctorum inuenitur, aut prope intra metas eclipsis,sed frequetius in alia parte zodiaci soli coniungitur,extra punctos praedictos. Mani festum est insuper omnino non posse fieri solis eclipsim, nisi tempore coniunctionis & nouilunii, quemadmodum non Iotest fieri eclipsis Lunae,nisi tempore oppositionis & pleniuntFquoniam videlicet alias non contingit Lunam obiici inter solem & nostrum aspectum. Multiplex distetentia inter ecli sim Sol s m Lunae.

C A P. XXXV.

INter eclipsim autem Solis & Lunae,non unica disserentia est. Primum enim hoc ex dictis patet, quod eclipsis solis requirit coniunctione in eode pucto,ves prope ide puctum. Lunae vero eclipsis exigit oppositionem in puctis oppositis. Plior habet fieri tepore novilunij,posterior in tempore plenilunii. In priori, Luna interponitur inter solem & terra. In posteriori,terra inter Sole& Luna obiicitur media. In priore,umbra Lunae terram obscurat, in secuda umbra terrae corpus Lunae obfuscat. In priori,tantum fit luminis ab aspectu nostro subtractiosin posteriori, etia realis luminis priuatio. sunt praeter has duae aliae notabiles disserentiae, quaru prior haec est, quod eclipsis Lunae siue totalis se, siue partialis sempereti seneralis in omni terra, eclipsis aute Solis nu sua Eclipsis sa est generalis .Priore parte supra declarauimus. Posterior ve- lis nuquam ro ita probatur, quoniam no simul omnibu, Sol eclipsatur, est miluer .. neq; omnibus simul apparet lunae deficies,sed du hi Solem selis. eclipseri percipi ut,illi luce solis seu uturi& du ad hos eclipsis

peruenit, priores illi lucis fulgore iam recepertit.Quia enim Sol in eclipsi suum lumen uon perdit, sed tantu eius claritas obumbratur,ex interpositione Lunae,fieri potest, ut quibusdam obscuretur, quibusdam autem L. 6.Cum enim Luna sit multo minor tota terra S Sol multo maior luna, no potest Vmbra lunae tota terram cooperire: maxime quia iuxta praedicta umbra terrae secundu acutiem pyramidalem continuo minuitur: propter quod etiam si terra esset aequalis tantu Lunae,adhuc non posset penitus ab ea obubrari. Multo minus ergo nunc, ubi secundia veritatem multo est maior contines videlicet eam trigesies novie, poterit ab ea petiitus obsi braii. Unde cotingit fieri eclipsim in una regione, non autem in

alia,imo cotingere potest ut duoru vicinoru satis propinqu

214쪽

2rs DE COELO ET MUNDO

commorantium vel consistetnim iter habeat eclipsim, alter non,xtpote si intra unius aspectum & Solem fit interposita Luna,non auten inter alterius aspectu: aut ille si in umbra Lunae,hic autem no:utpote si illum lagat pyramidis acuties umbrae lunaris,non autem hunc aliquantulum ditantem ab altero . Nequaquam ergo potest fieri Solis eclipsis generalis

in uniuersa terra.Τutic enim tota terram posset obumbrare

livia,quod est impossibile. Totalis aute eclipsis Solis aliquibbus pote si fieri. Ad hoc enim non amplius requiritur,quam ut Sol in aliqua parte per directam interpostione Lunae penitus subtrahatur illic inhabitantium aspectui. Tunc enim nobis est totalis Solis cclipsis,quaando nostro aspectui totaliter cius lumen subtrahitur,propter directa interpositionem corporis iuuaris inter Solem di nostrum asphctum. Verum interim dum nobis ita totaliter eclipiatur, in aliis patribus terrae nec partialiter videbitur eclipsari, eo quod quantum: ad illas pa: tes terrς non sit interpositio Lunae,scq; generalis esse non poterit. Ait cra differentia est, quod eclipsis Solis incipit a parte occidentali corporis ipsius, eo quod Luna per proprium motum venit ab occidente. Sed eclipsis Lunae venit Primo a parte orientali corporis eius, eo quod ipsa proprii, imotu ab occidente veniens intrat umbram terrae, quam primo tangit in parte sui corporis orientali: verum tamen prius partem umbrae occidentalem ingreditur. De novilunio, in plenilunis.

OPportuae quoq; hoc loco, & de novilunio& plenita .nio,ia vasa Luvae illuminatione dicendum. Aduerte dum proinde est,q, cu Luna ex se lume non habeat,sed omne suum lumen recipit a Sole,omnis ratio mutationis, & variae illuminationis, per respectus varios ad Solem debet cosiderari. Est enim Luna corpus ad modii opacum,quod no potest a Solis lumine quantu uis sorti S valido total: ter penetrari,sed tantum secundu mediam parte, vel ampli. , ab eo potest illuminari .Illic autem illum luatur,ubi a Sole respicitur. Propter quod non semper in eadem sua parte lumen habere cernitur, eo quod non semper secundum eandem pamtem a Sole res citur, sed nunc desuper,nuc ab infra, nunc a latere hoc aut illo. Et secundum hanc illuminationem diuersam contingit omnis tu Luna mutatio. Quando enim Luna

215쪽

est coniuncta soli,ita ut pariter inueniantur sub aliqua parte

v odiaci,superior eius medietas,quae est versus astra, est illuminata : inferior vero medietas versus terram, obicura est, proiicitq; umbram:& tuc novilunium dicimus. Hebrs i veroneomenia appellabant,id est,nouum mensem.Distinguebat enim meses per Lunae cursum,ita ut sempera noviluuio me sena inchoare ni,suasq; calendas ipsum diem coniuctionis habebant.Deinde vero, cum Luna suo motu celeriori a Sole incipit recedere, incipit simul & lux eius a parte superiori ad inferiorem permutari,incipitq; nobis lux aliqua apparere in nostra medietate. Et quato Luna a Sole amplius declinat, tanto magis a parte superiori lumen recedit, & in parte laterali propter lateralem Solis aspectum illuminatur, primu quia de ut cornuta modice,& appellatur bicornis,deinde pleni ri lumine,& quarta crescea, vocatur: quae cum plena saerita quasi semicirculus apparet,quata est Luna septima.Post hac vero quartam prima incremeti iuuaris, continuo ad pleratudinem circuli tendit,secudum ampliorem a Sole declinati nem,usq; dum ad fimilitudinem pleni circuli venerit quod fit Luna I . ita ut Sol ct Luna irruematur in partibus zodiaei oppositis.Tuncq, pars eius inferior versus nos totaliter illuminatur,superiori omnino remanente priuata lumine p- petaturq; pleniluniuno quod nobis luc plene illuminata vi Quid deatur,licet secun du veritatem aeque semper sit illuminata. Atque hie finitur medietas mensis lunaris. Post hoc iterum incipit Luna Soli appropinquare,& per cosequens ab inseriori parte lumine priuari,& versus superiore pariem lumine crescere,rursumque ut cornuta a parte altera,& semicirculi in modum apparet, Luna x x i .donec tandem iterum habeatur ex com uinctione novilunium.Sicque perpetua hac instabilitate Luna mouetur, velocistimo suo motu quadrupliscem sibi singulis mensibus varians illuminationem.

De eclijsi facta tempore passionis Cisio.

Vae autem in capitulis praecedentibus de solis eclipsi di

licta sunt,opportune nimium coducere videntur ad consideratione eclipsis solaris, quam in sacris Euangeliis fa- ct im legimus media die, pendente in crucis patibulo Solis, Lunae,astrorumque omnlit,imo coeli & terri coditore Christo Iesu domino ta Deo nostro : quartam notabilis & supra

216쪽

xis DE COELO ET MUNDO

naturam insolita fuit, ut etiam gentilium historiis, postes rorum memoriae sit prodita: praeter quod diuinus ille Dio Diona ius nysius Areopagita, tum in AEgypto apud Heliopolim phi- reopagi losophu ,in epistola ad Polycarpumis pariter cum Apollo-- eclipsim phane lumino philosopho eandem conspexisse, & cum ad

inuertit in miratione maxima diligenter considerasse testatur. Con-

assione stat enim ex pi addictis hanc eclipsim nequaquam secundu natarisi turam potu se fieri,sed supernaturali tantum virtute. Nam tempus passionis Christi minime conueniebat tepori solaris eclipsis Haec enim bt ostensum & probatum est non nisi in contuinctione solis&lunae fieri potest. Τempore vero

is dionis Christi plenilunium erat, & oppositio lunae ad so-em .Quod praeter testimonium Dionylu, qui se asserit cum Apollophane in oppositione eam conspexisse, manifeste ex sanctorum Euangeliorum autoritate monstratur,quae describunt Chri sum tempore Paschalis solennitatis in sancta P rasceve pastum & immolitum. Paschalem autem solenni

talem ut ex legis praecepto habebant Iud si plena luna cel brare debebant, luna scilicet quintadecima: quemadmodum legimus Exodi xii. cap. Non solum igitur tempus

non fuit secundum naturam accommodum solari eclipsi, verum etiam maxime incommodum. Nullo enim tempore impossibilius est eam fieri,quam tepore oppositionis. Nun-quaem enim longius sol & luna absunt a coniuctione,quam Ω-msmi- oppositionis tempore. Exactius autem cuncta quae in hac racula i , - eclipsi contigerunt considerantibus,in uno portento quin eclips. que simul concurrunt consideranda miracula, quae ad gloΦriam immolati in cruce agni, particulatim nos minime pigebit explicare.Primum itaque suit ex parte temporiS, quoniam, iam diximus secundum naturam erat ad eclipsis generationem minime conueniens. Secundum eiat in cursu Lunae, quae naturaliter suo motu proprio ab occidente in orientem progredatur. In hac autem eclipsi, visa fuit a Dionysio motu velocissimo reuertens praeter naturam ab oriente versus meridiem,usq; dum stetit sub Sole,ubi per tres horas quieuit,& Solis lumen mortalibus occultauit. Post vero mortuo domino ad pro rium locum versus orientem, mo . tu celerrimo, veluti in instanti regressa est. Atque ita quiadem hora sexta & nona apparuit lub Sole, vespere autem Cccidente Sole,in oriente apparuit opposita Soli. Tertium nabracu

217쪽

LIBER VII. Os

raculum fuit ex parte,a qua incoepit eclipsis:nam supra declaratum est,eclipsim solarem debere secundum naturalem O i divem incipere a parte Occidentali corporis Solis.Illius autem eclis sis suit mitium a parte Orientali Solis. Nam Luna ut iam dictum est)retrocessit ab Oriente versus meridiem, sicque primo Solem tetigit ex parte Orientali. Quartum fuit miraclum ex parte tu qua post peractarueci pIani primum coepit corpus solare lucidum apparere. In eclipsi enim naturali, pars ilia Solis, quae primum obumbratnr interpositione Lunae, prima incipit apparere lucuda post eclipsis medium. In hac autem eclipsi, ordine contrario quod mirabile est pars illa quae primo obscurata fuit, & quam primum subintrauit corpus Lunar, postremo apparuit suo lumini restitiua . Vltima vero pars Solis, &quam nouissime Luna latrauit pars videlicet Occidentalis primum detecta apparuit,& ab obscuratione libera. Non enim pertransiuit Luna Solem, uti solet in naturali eclipsa, seb sub eo stetit trium horarum spatio, ac deinde non per traii: eundo Solem reliquit,sed rursum ad locum viata venerat id est,zd Orientem redeundo. Quintum fuit miraculum, ex mora & duratione eclipsis.Nam eclipsis Solis secum dum naturam diu durare non potest sed ocyssinae,& celerri me absoluitur,propter nimium solaris corporis ad corpus lunare superexcessum secudum quantitatem, & velocissimum

Lunae motu . Propter duas causas concurretes, non diu potest corpusculum tanto minus corpus lato maius noctro subita

heleat pectui.Siquidcm propter motum velocissimum Luna non diu potuli nostro virectui occultare Solem, corpus

tantae moli , quin alἰqua ex parte mox emicare, & effulgere incipiat nostro aspectui. Quemadmodum videmus ad ocu luin , nonnunquam magni corporis molem nostro aspectui abscondi per minimi corporis truerpositionem: quod tamen si vel transuersum utiguem vit latum culmum loco moueatur mox sub aἔpectum nostrum sese offeret quod ante fuerat occultum.Vt cum exempli gratia ante oculos mansitatum tenentes, ita prohibemus ne conlpiciamus globum Solis, qui mox se ingeret ncstro at pectui, ii vel minimum eam mouermaus. At vero eclipsis ista de qua loquimur tam admir bilis & horrenda non modici temporis tuit, neqi ad momentum transien ,scd Perpetuo trium horarum spatio, ab hora sexta

218쪽

zro DE COELO ET MUNDO

sexta ut Euangelicta ait usque ad horam nonam. Cuncta vero haec miracula beatus pater Dionysius Areopagita rn supradicta epistola, paucis verbis particulariter videtur attingere,quemadmoduin ex ipsius epistolae verbis Astronomicae rei perito facile fieri potest manifestum. V-οdeclipsi sa tempore pasylonis fuerit uniuersalis.

Super haec vero omnia, sorsitan & aliud mΤraculii sextum

adiiciendum erit, secundum naturam , multo etiam magis quam praecedentia impossibile. Videtur enim eclipsis ista de qua loquimur,suisse penitus uniuersalis in uniuerso orbe. De quo tamen contrariae extant sententiae. Nam aiunt quidam,ramum in Iudaea fuisse hanc eclipsin:& quod Euangs listae dicunt renebras factas super uniuersiam terram, limit te intelligunt de terra Iudaea . Atque hi nihil opus habent aliud superaddere miraculum. Altera vero probabilior,&scripturae r ationi, atque historicae fidei magis consona opinio est, quae uniuersalem dicit huisse hanc eclipsim, per uniuersum orbem. Est enina hoc magis scripturae consonum, quae simpliciter dicit super uniuersam terram facta, ese t nebras. Deinde & rationi magis consentaneum est, postquam ad glorificationem pendentis in cruce mundi conditoris eclipsim fieri voluisset gubernator naturae, ut miraculum istud palam omnibus in toto mundo exhiberet: qua doquidem ad omnium salutem agnus ille in Iudaea immon II7 labatur.Et decebat apud omnes lapidem hunc reprobatum coelitus clarificari: ita ut esset etiam exteris nationibus in te-

simonium abominandi facinoris, tam insolita conspecta eclipsis Quod etiam rei docuit euentus. Non enim solus ille Iudaea Centurio, visis iis quae facta sueram, dixit: Uere fi- . . lius Dei erat iste. Verum etiam apud Hilio pol m in Aegypto D qn si Dionysitim audiuimus conspecta re admiranda, memorabili 'memstmbile verbo exclamasse colam sodalibus, Aut Deus naturae pati- tWm tur,aut mundi machina dissoluitur. Fi ex hoc signo apud A- Ctμη ι7. thenas quod in Actis Apostolicis legitur ignoto Deo sertur

aram fuisse inscriptam. Praeterea, miraculum illud de retr cesssione umbrae solaris in tes imon una sanationis Erechiae regis , non in sola Iudaea exhibitum neque perceptum fuit, Verum etiam in exteris nationibus. Vnde & regem Babyloniorum legimus milige ad eum literas, di nuncios, ut inqui

rerent

219쪽

LIBER UIL

rerent deponeto,quod acciderat super terram :quemadmodum in libri; Paralip. legimus. Quanto magis ergo signum Paratu. istud, quod ad clarificationem Saluatoris mundi nebat, non in Iud a talum sed & in exteris regionibus decuit uniuei salefieri λMonstrat hoc ipsum fides historiis,quoniam ut Euse- Eusebius. bius Catiariensis refert Phlegon egregius Olympiadum sup Phlegon. putator,libro x i ide hac ec ipsi ita testatur: Olympiade

CC II. magna & excellens inter omnes quae ante acciderant

desectio Solis facta est, & dies hora sexta ita in tenebrosam noctem versus uet stellae in coelo xi ae sitar, terraeque motus in Bithynia Nicenae urbis multas ardes subuerterit. Ex cuius verbis mani seste pater, nec terraemotum peculiarem fuisse Iudaea nec Solis deliqum m. Id quod ex conspect one sellarum probatur. Non enim essicere posset eclipsi, Solis partiacularis,ut ullae stellae in coelo conspici intur, cum lumen Solis non tollatur, unde prohibetur stellarum aspectus. Maius enim lumen obfuscat minus. Vnde licet nobis abscondatur plobus Solis, non ob hoc lumen eius aufertur, quo obfuscantur stellar, ut videri non possint. Apparet ergo non fuisse particularem illam eclipsim. Quod si roges, quomodo fieri possit ut fuerit uniuersalis,cum Luna ut supra dictum est non possit sua interpositione totum corpus.Solis occultare ab aspectu nostro: hoc videlicet est quod dicimus stitis. nouum miraculum esse, uniuersalitatem istius eclipsis, ut facta intelligatur non solum per interpositionem Lunae inter Solem & terram , sed simul S per radiorum solarium retractionem. Diuina siquidem virtute factum creditur, ut Sol quasi exhorrescens impiissimum scelus, quod super terram tunc gerebatur, suum lumen a terra continuerit quod nunquam feci sie legitur ab initio seculi indignum ducens suo lumine terram laetificare,quando suum creatorem cospiciebat tam atroci & ignominioso mortis genere ab impiis cruciari. Itaque quemadmodum I unae eclipsis uniuersalis intelligitur per realem totius luminis subtractionem, sic R istasti inosinamur tactam per realem luminis a loco orbe subtri ctione,

quod nunqua secundum natura in eclipsi Solis potest contingere. Et ne cui nouum hoc comentum videatur, inuenimus plane buus sententiae fuisse beatum Hieronymum. Denique

quod Dionysius, Sc alii cum eo Philosophi in Heliopoli ad contemplationem huius eclipsis animum intcderunt, no est

220쪽

Mi DE COELO ET MUNDO

v simile factum esse,nisi quod etiam ipsi experirentur tenebras.Cum enim nullo modo secundu cursum naturae tepus esset eclipsis,nullam habebant causam neque occasionem ad

rem isti aduertiidi animum,nisi quod easdem quas in Iud et

patiebantur tenebras sceleris perpetratores, sentirent etiam ps,ut fierent rei incognitae admiratores. Unde verisimile est propter subitas,& inopinatas tenebras quas sentiebant, mox incoepisse illos applicare animum ad huius rei considerarionem,quemadmodum ab initio ut Philosophus testaturire' ridmirari coeptum est philosophari. Apparet ergo non in sola Iudaea fuisse hanc eclipsim particularem,sed penitus in omni terra uniuersalem : quemadmodum terraemorvi non solum particularis suit in Iudaea, sed etiam in aliis narionibus, ut retulimus ex descriptione digni fide etiam gentil,s historici. Quae uniuersalis eclipsis cum fieri no potuerit per solam Lunae interpositionem,consequitur debuisse Solem suos eontinere radios,ut concordi testimonio & una compassione terra mota,dirupta siue petrae in inserioribus, & luminaria obscurata superne, luaerent simul& clarificarent reprobatum lapidem,appensum in crure Christum Dominum.

Solutio cuiUlla abiectionis, libri conclusio. CAP. XXXIX.LLrum contra hanc nostram sententia obiiciat sorsitan V aliquis,Quonam modo haec constat,ut Solem dicamus continu e lumen, sellas tamen in coelo potuisse videri Si- . quidem ut iam ante dictum est 3 a Sole caetera astra lumen accipiunt.Si ergo quemadmodum refert Phlegon stellar in coelo videti poterant, certe & Solem oportuit luce non esse priuatum, alio qui & stellas suum lumen perdidisse. ablata Sola Io. nanque causa,auferri oportet etiam effectum .Huic obiectioni respondebimus, dicentes, Solem quidem non secundum substantiam priuatum fuisse lumine, quod illi secundu suam substantia indeficiens dedit altissimus, sed tantum suu lumen

continuisse,& suos radio' retraxisse,ut super terram eos non effunderet, nec aerem solito lumine illustraret. In terra enim scelus erat quod exhorrescebat, & cuius indignitatem volebat demonstrare.In superioribus autem non erat cur lumen contineret.Proinde quod in priori capite eclipsim istam similem se imus eclipsi lunari,non ita intelli pedum est, quasi sic sentiamus in eclipsi ista lumen vere deseci sse Soli, & omnino no fuisse lucem in substatia Solis, quomodo in sua eclipsi

SEARCH

MENU NAVIGATION