장음표시 사용
41쪽
ΣΣ D E HEBRA Is MO- Elementorum nomina dicimus; ipsa vero elemenis ta nequaquam, quatuor dumtaxat exceptis .' diciis mus eni in ε , & υ νιλον, οριικρον , α ω λεγα .is Ceteris autem tam Vocalibus, quam non vocali si bus , alias addentes litteras, ut δηταν1 . τ . α .is nomina constituimus, atque ita proferimus. Ve-- rum quousque elementi ipsius vim declaratam
, inserimus , convenit nomen illud vocare ipsum , si quod nobis significet elementum , ut in βητα,, adparet, ubi additis η. τ . α . nihil obsistit, quin
,, integro nomine natura elementi illius ostendeo retur , Cuius nominum auctor voluit ; usqueadeo se scite litteris nomina dedit. is Esse vero nomina Graecarum litterarum ab Hebraicis expetita , duo facile ostendunt . Maior Scripturae Hebraicae antiquitas , quam quod Graeca valeat praesumere , cum libri Moysis omnem cuiuscumque Graecae scripturae antiquitatem omnium coniensu longe transcendant: alterum vero, quod nomina litterarum Hebraicarum sint imaginum significativa , ut patet iis, qui huius linguae prima rudimenta salutarunt, quae significationes etiam litteris Chaldaicis communes sunt; at earum voces litteris Grae- Cis accommodatae, nihil fere significant : ex quo cognoscimus, Graecos ab Hebraeis litteras excepi si e . Sed qua aetate haec nomina incoeperint, liquido non constat . Si quid deferimus libro Zoharta Amen unae senis, qui de rerum creatione scripsi, Illa ante Mundi creationem exstiterunt, quam si Vela Iabulam , sive allegoriam refellit Rabi Eliezer cap. 3. is Quousque Mundus non est conditus, erat Deusis benedictus , & nomen ipsius solum, hoc est solais Divinitas. Antiquiora tamen haec nomina exstitisse, quam quod Bab Tlonica servitus fuerit, pro
42쪽
2ῖΑEGYPTIORUM hat eorundem nominum natura , quae pura puta Hebraica est; cum e contra cuncta Masoretum ,
vel Syriacis nominibus gaudeant , vel Hebraicis adeo corruptis , ut longe posteriora reputentur ;ita ut Elias Levita Germanus in Praefatione Ma-sbreth tradat, circa finem Templi secundi suisse adinventa , ut genuina Linguae Sanctae pronunciatio, quae iam 1 ensim ab ulu recedebat, diligenter servaretur; nam , ut ait, Deli arminus in Institutionibus Hebraici, antiqui vocalium loco adhibuerunt N Π '. Ne vero litteras Hebraicas a Chaldaeis una
cum nominibus acceptas credamus , quae opinio
Beato Hieronymo vulgo adpingitur , immo Hebraeis fuisse antiquissimas, multa persuadent, Scripturamque Samaritanam medio tantum tempore
exstitisse, & primo constans est Rabinorum traditio , quam firmant Rabi Simeon Ben- Eliezer R. Eliezer , Ben-Parta R. Eliezer Modat , & R. Judi Hahliados , sentientes legem scriptam fuisse a Moyse scriptura Assurit; quibus accedit R. Levi Tractat. Meghil a Cap. I. dicens is Assyrica scriptura data is est Lex , ut ostendit prodigium litterae Samech quod prodigium explicatur in Tractatu Schiabath Cap. Habboiad , ubi dicitur litteras in geminis tabulis , tanquam utrinque perforatis , ex utraque parte adparere , ut non sine miraculo interior lacuna litterarum clausarum Mem, & Samech,
' veluti suspensa subsisteret ; quod minime explicari posset in Scriptura Samaritana, in qua eae litterae clausae non sunt; cum potius id prodigium in
littera Min, quae clausa est Samaritanis, verisi in cari debuisset. Praeterea capitula columnarum , eo quod reserat imaginem litterae vau, vocantur
43쪽
nem huius litterae consecti , quemadmodum Divus Hieronymus vertit illud Exodi 33. 28. fecit cita capitella , pro columnis ; hanc vero similitudinem minime desumere potuisset a longe diversa sorma huius litterae apud Samaritanos. Etiam ex Iesu
Christi testimonio desumi potest aliquod huius veritatis argumentum , ubi dixit ,, Iota unum , aut se unus apex non praeteribit a lege : ut signifiearet nihil , vel minimum ab ea detracturain. FIaec vero sententia facile ostendit litteram ' , quac omnium minima est , in Lege adparere dei criptam . Nomine vero apicis non intelligit puncta Masoretica , quae nondum ea aetate introducta
erant ; sed ipsum ' Iod , quod interpositum litterae apicis figuram gerit , seu Potius capita, quibus litterae quaedam non ad ornatum , sed ex ipsarum natura litteris praefiguntur, ut litterae I Zain, quae proinde eo nomine , ac sidix eris clavam, adpellatur . Neque praetereunda est historia , quam in libro Arcae Noe reserunt R. Azarias, & Zemuch David , inventum nempe aliquando fuisse tumulum cuiusdam Ducis Amasae Regis Iuda, adposita inscriptione litteris Assyriis , quas vulgo Hebraicas Vocamus , exarata . Hoc vero minime alienum a veritate reputabimus,
si oculis subiiciamus antiquissimas illas scriptiones
adhuc in Arabiae rupibus exstantes , quas a Κircherio in Oedipo referuntur, & explicantur , &Μoysi contemporaneae reputantur, immo & eius iussu exaratae, ut testimonium aliquod peregrinationis ad posteros usque transmitteret , quarum sensus est . Locus in quo septuaginta palmae , pluvia, manda, ceteraque , quae licet nexibus involutae , sormam tamen referunt litterarum Hebrai
44쪽
AEGYPTIORVM ashraicarum. Adeo vero constans fuit se et apud Hebraeos opinio de antiquitate scripturae Afurit, ut gravis contentio si apud ipsos de antiquitate litterarum finalium Chamna pheg; cum enim R. Ieremias, sive ut alii volunt R. Chia , dixerit has quinque litteras esse inventum Zophim, idest
Prophetarum, ceteri uno ore contradicunt, neminem Prophetarum novas litterarum formas induxisse , ut ostendit R. Azarias ,, obtinet , ac su- perat sententia Sapientium , legem datam esseri litteris Asyriis ,. Nec facile meo iudicio credendum est Scripturam divinis testimoniis consecratam, aliquem ex Scribis ausum esse immutare , aut in aliam formam transcribere, ne suspicio novitatis populum perturbaret , & mysteria illa, quae in litterarum forma perscrutari solent,& quibus aliquando etiam nos utimur ad eorum pervicaciam impugnandam, quae hic adducere non vacat , penitus subverterentur . Quapropter cum
apud Divum Hieronymum in Prologo Galeato scriptum legamus ,, Hesdram Scribam , legisqueri Doctorem alias litteras invenisse , quibus nuncis utimur is Commode intelligi potest non ex ingenio , aut arbitrio id effecisse , sed dudum desuetas , & veluti Babylonica servitute obliteratas, re instituisse Samariticis eliminatis , ne cum illis , Vel
in hac re communicaret. Quum Propterea harumce litterarum forma omnium antiquissima habeatur , nominaque litterarum adamussim earum imaginibus respondeant, evidens fit nomina Grae- Carum litterarum a Iudaeis petita fuisse , atque Cadmeis adplicata , quo argumento utebamur ad
Hebraicae Linguae influxum in Graecam demonstrandum a C Α-
45쪽
A raptios Hebraica Lingua , vel altera illi Amili
loquutos , probatur ex illorum primaeva origine , a diuturna cohabitatione cum Hebraeis, ct ab inserisimilitudine ipsus in captivitate alteram Linguam conservasse, cum praesertim in captivitate Bablonica Linguam patriam amiserint. QVia vero, ut praemisimus , Hebraismum cenis semus in Graeciam non ab Hebraeis modo, sed etiam ab Aegyptiis delatum fuisse, quum inde tot Coloniae , mores . scientiae , atque instituta processerint; superest modo , ut Hebraismum Aegyptiorum Ostendamus . Primum Vero argumentum iure desumi valeat ab immediata derivatione Ae gyptiorum a Mitetraim Nepote Noe , & a quo Aegyptus adpellata est. Si enim Graecia mari undique expolita, atque undique pervia , &quae toties rerum vicissitudinibus apta, hinc atque inde commigravit , & fere nunquam sibi constitit, bellisque , & populationibus obiecta , peregrinos Reges passa est ἰ tamen tot vestigia primigeniae linguae a Iavano introductae , diu conservavit; quanto magis credendum est Aegyptum undique mari vallatum , & inclusum solitudinibus , ac veluti totius Mundi penetrale , quod perraro admodum externa bella petierunt & solicitarunt magis , quam perturbaverint ; demum omnium magister , nullius auditor, antiquam linguam sartam tectam custodisse pSecundum argumentum eraitur a diuturna trium seculorum cohabitatione Hebraeorum cum Aegyptiis ,
46쪽
AEGYPT LORVM a Iptiis, cum tanto numero essent , ut Scriptura Sacra in principio Exodi utatur hac phrasi : e impleverunt terram ; & quanquam in principio ab Aegyptiis saeparati Constiterint; certum tamen est succrescente eorum numero, in servitutem fuisse redactos , ac Aegyptiis immixtos diu exstitisse . Scio quidem Rabinos, ut divinam Hebraicae Linguae originem , perpetuamque illius conservationem in Populo ostenderent, tradidisse , illam ad instar sacri depositi perpetuo ab Hebraeis custoditam , quos inter R. Eliezer in suis i apitibus Cap. 38. Melchita in Sectione ingredere , Talcum a in lect. Balac, Scir , a Scirim Raba, quorum una est haec sententia ,, Etiam in Aegypto non muta -- vit suam linguam is At duo sunt , quae nimis dubiam reddunt hanc traditionem; difficultas nempe huius Linguae conservandae , dum servitute
premerentur , & exemplum eorundem Hebraeorum , qui servitutis Babylonicae spatio, certe multo breviore , eandem Linguam amiserunt .
Id quod attinet ad primum argumentum , animadversione dignum est , Hebraeos in Aegypto nullos libros habuisse , nullamque Legem scriptam ,
quorum usu antiquam Linguam conservarent; nulli praeterea inter ipsos fuere Magistratus, nulla Sacerdotia, nullae opes, nullumque otium , quo duplicis Linguae studium coleretur ; sed omnibus invisi , atque operibus luti , & lateris addicti ,& iam regno suspecti, nullam peregrinae linguae
addiscendae commoditatem , aut potestatem factam sibi habuere, cuius usu facilius coniurarent . Nec credibile mihi videtur cum Hebraeorum masculini sexus infantes perimi iussi sunt, concessum fui se Hebraeis matribRs Aegyptiorum ancillis , ut
47쪽
18 DE HEBRA Is MOalienam Linguam in natos instillarent. Quotquot igitur ex Aegypto migrarunt, nulluin ab infantia studium, nisi servile, cognoverunt. At contra quam Babylonem traducti sunt , non modo Libros sacros, & Prophetas habuere , quOrum adeo fuerunt studiosi , ut multos ex iis integre memoriae mandare Consuescerent , atque ,
ut aiunt, a ad , hoc est a prima ad ultimam
litteram ; verum etiam plurima gentis suae monumenta , Librosque sacros , qui interierunt, quorum usu Linguam patriam tot seculis tenaciter cultam ,& oraculis consecratam conservarent . Floruerant
ante Captivitatem inter ipsos Academiae, illaque praesertim sub Ezechia , de qua multa praedicantur apud Rabinos in Capite Chelela , ut iam ,, ,, ad ann. usque ad Bersabeae non inveniretur inter Hebraeos a Nn zy populus terrae, hoc est, homo rudis . Floruere inter ipsos familiae dignitatibus , opibus nobilitate, & Sacerdotio spectatissmae, atque in omni scientiariim genere exculistissimae . Haec servitus non ultra aetatem unam producta est, in tantum, ut multi , qui pereri in servitutem traducti fuerant , & adhuc primae dignitatis memores, senes in patriam remeaverint. His minime obstantibus , vix pauci in Uenti sunt, qui post reditum Hebraice callerent, ut cum Libri Moysis publice legerentur, explicari Per seniores, Veluti per interpretes oporteret . Immo necesse fuerit , ut Biblia Chaldaice verterentur, quorum traductiones , quas Taetumim vocant , &inter quas maxime probatur illa onhelos , qui Pentateucum Chaldaice vertit, Ionatae Ben Vziel,
qui Prophetas , & Iosephi Caeci , qui Hag Ogra-Pba, quarum usu plebs Hebraismi inscia Libros
48쪽
Moysi haberet familiares . Libri quoque sacri rui exinde conscripti sunt Chaldaice, Syriace,&iraece exarati habentur , ut iam Lingua purior Hebraica non nisi multo studio compararetur a Doctis; quod manifeste ostendit R. Azarias in Maor Anaim Cap. s T. adeo ut ex tot, tantisque dialectis in Iudaea Obtinentibus, nova, ut semper adsolet, Lingua emerserit, quam Hierosolymitanam vulgo nuncupant, quae Christi Servatoris aetate in usu fuit. Quis igitur eredat eosdem Hebraeos in Aegypto commorantes , & tanto maioribus dissicultatibus impeditos, Linguam peculiarem conservasse Z Sunt equidem , qui id miraculo adtribuant , ut Lex Mosaica in ea Lingua scriberetur , quae a Deo parentibus primis data est. Sed
non video cur ad miraculum recurramus , cum
tot sacri Libri non minoris dignitatis, Chaldaice,& Graece scripti sint . Nonne & Evangelia , &Novi Testamenti monumenta eidem Legi parere debuissent 8 Evidens igitur fit Libros sacros semperea Lingua conscriptos esse , quae ea aetate vulgaris, & obvia eli et . Haec apud me tanti ponderis sunt, ut probabilissimum putem non alia Lingua Legem a Moyse fuisse exaratam . quam ea, qua Hebraei in Aegypto utebantur, hoc est, Aegyptiaca. Si quo tamen aliqua differentia exstitit inter Pharaonicam Linguam, atque Israeliricam, ea tamen meo iudicio non fuit, ut alter alterum non intelligeret, quum praecipue adeo diuturnae simul fecissent. Vt vero suspicionem hanc meam aliquo experimento demonstrarem, placuit voces quam- Plurimas ex antiqua Aegypto exceptas, quae mihi dum haec scriberem , ad manus pervenerunt , ad Hebraicas origines revocare ; quas quum fere
consonas compererim , in ordinem digessi , ut
49쪽
DE HEERAISMO quod iam suspicatus fueram, ad evidentiam usque
Refelluntur obiecta, ct exemplis uberioribus demonstratur etiam Linguam Cbananaeam Hebraicae fulse adflnem . Id etiam probatur fragmentistin uae Punicae, quae enumerantur , quaeque Hebraismum purum putum redolent . Vperest, ut obiectis satisfaciamus , quae advero sus hanc noetiam sententiam adduci possunt . Primum quidem omnium validissimum desumitur ex Genesi Cap. 42. 23. ubi filii Iacob inducuntur Iosephum sibi incognitum adloquentes: nesciebant
autem, quod inteuigeret Ioseph, eo quod D, nhamelita , per interpretem loqueretur . Diversa
ergo erat Lingua filiorum Iacob ab illa Iosephi Aegyptie loquentis per interpretem , ab illa , qua ipsi loquebantur, & qua ipsi simul co loquentes , a Iosepho intelligi non putabant . Sed facillimum
est dimeultatem dissolvere ; non enim impugnamus adeo inter sese Linguas hasce repugnasse , ut quanquam substantia una esset , nonnisi dissiculter unus alterum intelligeret; sed regia dignitas postulabat, ut ad magis expeditam , Commuridamque diligentiam, Interpres utriusque gnarus adhiberetur z quam sententiam etiam gravissi ini Interprotes sequuti sunt , quum praecipue vis illius vocis non significat Expositorem , sed Loqueπ-tem, Legatum , & Oratorem, ut est in Lib. Iob 33. 23.
Si fuerit pro eo Angelus loquens ,, Sed potissima solutio dissicultatis ex iis, quae praemisimus, facile eruitur ; non en im quaestio nostra est de
50쪽
ΑEGYPTIORUM 31 primaeva Lingua Patriarcharum ; sed de illa Hebraeorum, quam Hebraei diuturna servitute contra ctam familiarem habuerunt, & quo Libri sacri conscripti apud nos adservantur. Secunda dissicultas eruitur ex Psalmo 8o. s. ubi de Iosepho dicitur is Cum exiret de terra Aegγ- , , pti, linguam , quam non no rat, audivit. Vnde colligunt Chananaeos Aegypto proximos diversa Lingua usos esse, quam quod in Aegypto vigeret; unde colligitur Linguas Orientis omnino inter se discrepatie . At qui ita arguunt , minime observarunt Eusebium , Athanasium , Theodore- tum , Euthymium, Hieronymum, Caietanum, potissimosque Recentiorum manifeste adserentes , non intelligi hic de Lingua Chananaeorum; sed de sermone, quo Deus in Sinai cum Moyse primum loquutus est , quem nemo ante noverat ; nulla enim Lex scripta pridem data fuerat . Sed ubi etiam de Chananaea loqueretur, minime hinc refellitur coniectura , Hebraeos in Aegypto servientes , Aegyptiace fuisse loquutos . Immo ut verius loquar , hoc argumento mirifice fulcitur haec nostra subspicio . Constat enim Chananaeos linguam fere Hebraicam adhibuisse, ut constat ex eorum nominibus propriis locorum, atque Urbium, quorum Perpauca adferre non pigebit .
BENADAD , Rex Syriae ra Ben Adad , filius Adad, qui Syriis Sol ab Ura Adar, splendere .
Tuost Phoeniciis, Taurus, unde & Latinis . Sed Nn Thor, invenitur etiam in Daniele Cap. 4. 22.& Cap. S. 2I NEEL