장음표시 사용
11쪽
s dere, quae vel ingeniosissimus poeta florentissimo li
terarum aevo haud dedignaretur. , Ut a loco de. moribus incipiam, quam sacete avaritia exagitetur, hic accipe k :VIII. I . 'Αρχη πασι κακων φιλοχζημ οσυνη και ανόια.
R' ουαε γαμος ἀμαι χρυσω ολος ποτε τιμιος
12쪽
o Και πτωχοις άιων ετερον Θεος ἡτοιμαζεν. Avaris nimirum tellus nimis angusti e l. Non modo terram ipsorum causa sectam opinantur; sed nisi coelum intercederet, ipsam adeo lucem pauperibus inviderent; quippe pecunia eam emtum irem divites, ut egenis alia terra ad habitandum foret circumspia
Quam reete, quamque ingenue Christianae reli- gionis indolem sibi repraesentaverint horum carmianum auctores; multa per omnes libros sparsa elogia ostendunt. En unum talem l : V. 36o. ει α δε Θεμις σοφ ιης και δοξα δικαιων. En alterum m), '
13쪽
Και νυκτοκλοπιαι, και πὰν κακον ημασι. ' κεινοις.
Sed se ae sunt omnes paginae versuum, in quibus Sibyllistae nune illud religionis beneficium explicant, quo Deum Verum, unum, sanctissimum, ab omni' sensualitate, ab omni idolorum indignitate alienum colere homines doeuerit, nunc sibi eam doctrinam' gratulantur, quae hominum servitutem, puerorum expositionem, foetus in utero expulsionem, veneficiat et plurima vagae Veneris monstra . sensim sensimque abolere allaboret. Ex libro Vto, omnium quidem disseillimo. sest eodem quoque maxime poetico. et subinde selieissima phantasiae audacia eminente, subinjicere jqvat duleissmam versuum seriem, canentem, quomodo Serapidis cultus vero Christianorum nummi sit cessurus. Indueitur Dei AEgyptiaci sacerdos suis
14쪽
Uυχοτροφον, γενετηραί Θεον μεγαν, αιεν
15쪽
Κεινοι ν δωσει Θεος άφθ πως βιοτευειν. Uteunque se habet illud ἁπαξ λεγροενον vocabulum λινσοσπιος, intelligendum erit quasi λινω ζωννυτος a: sindone laeetnetus; quod s. de Serapidis sacerdote su-nritur, elegans eademque simplicissima, quam innui, 'sententia prodit; dec opus sive cum Castalione ad Oniam, sive cum opso eo ad Mareqm AEgypti rum doetorem confugere. ' Majestatem coneinnitati
egregie mixtam habent eae sectiones quibus vel ima ginibiis ex Veteri Codice petitis seculi ait rei fel iei- itas i, vivide depingitur; Vel Jovae .gravItas idolo-hum sutili ati, templum coeleste manserum templo Vςstae interituro p) opponitur; vel ubi Deus q) con-
silia cum λογω de orbe creando communicans, aut elim muneri suo velut inaugurans orbe plaudente sistitur. Lepidam facilitatem in multis narrationibus reperies. .
Lege, si placet librum Imum de Noacho, pavem jussu divino intrante et indidem exeunte, loquaei sim plicitate narrantem; lege sub snem libri VIIIui, Mariae matris Jesu cum angelo coelitus mita confabu- . lamis
16쪽
Iantis metumque divinim eoneipientis descriptionem; '. et certus spondeo, te commotum ultimi praecipue loci Leeta duleedine ab hae lectione discessurum. Pauca quae attulimus lassicient, credo, 'ad diluendam sutilitatis horum librorum criminationem. Sed occurrit altera, quae nonnullis sorte gravior VL. debitur, obiectio: 'Fanaticam, aiunt, regni millen xii .spem haec omenta Sibyllina stabiliverunt, et quemibus seculis inter Christianos aluerunt. Vesana vero de universa rerum conversione, imperiique pret eipue Romani destructione praesagia, quam indigna Christianis, quam omnino noeiva deprehenduntur lv Ad pilus respondeo: non recte chiliasmi origines in Sibyllinis quaeri, cum millenys annorum numerus, regnum Messianum circumscripturus, hie nollibi M. latus invqniatur, et ipsi librorum computationi r , Romani regni eversio.em ad annum U. C. O48 omine ex literis petito reserenti, diserte repugnet. Quidam nostris auctpribus lueuienter s)innuunt,se praesagire Aurelium Verum Mareo Aurelio Antonino successurum, sed eundem Imperatorum ultimum futurum esse. Cum autem in utroque augurio eos errasse et libe- Tum utique esse, ut Apostolis sie seduli et di Christianis debebat, Veteris Testamenti atque Jesu effata ex suo
17쪽
iudieio interpretari) eventus mox docuisset, sane non horum librorum culpa est, si sequens aetas coeea quam ipsi nunquam postulassent siducia spes, quas irritas fuisse res ipsa docuisset, longius procrastina- rer. Regni Messiani descriptiones non aliae dantur, inquam quae, praeeunte Jesu et apostolis,propheticis U.T..' . pieturis sint accommodatae. Redeunt ad Petrinam novi coeli novaeque terrae, quae virtutis sedes sit,' exspectationem. Manifestum est, eas a Jesu effatis progressas esse; et longe minus sensuales sunt , quam quae veb in Apocalypsi, vel in Patribus Apostolicis exhibentur. Praedictiones quod attinet de imminente imperii Romani ruina, ignoscendum profecto terra-xum orbi, si ille, Ner lanae et Domitianeae post tot
antiquiora vulnera immanitatis impatiens, spem sibi indulgereta, tot 'malorum sub placida Christianismi umbra finem tandem . sore. Dixerat jam Paulus :
18쪽
sin Romam nullius non petulantiae sedem mytbice, insigniente. Perierant post longam satis dominationem generis humani dedecora Tiberius, Caligula,
Claudius , Nero; et a diuturnis aerumnis se levatum iri terrae speraverant. Verum sub Vespasano et Ti. to . vix respirare rursus inceperant, cum crudelior prioribus Domitiani tyrannis ipsius adeo Neronis de- siderium nonnullis incuteret. Hinc ex parte ortaseensemus traditiones de Nerone, non vere mortuo sed in oriente dicubi latente et ad sceptra capessenda redis ituro, quarum mentionem Suetonius, Tacitus et
Dio faciunt, quasque Apocalypsis pariter ac Sibyllia
. stae u diserte innuunt. Quam significanter exclamat unus ex nostris de Nerone x :V. I I. Tουτου γαρ φανεντος , η κτιπις ἐξετινἀχθη tVidelicet fastigium suum assequi debebat orbis misstia, ut selieitatis dein secuturae magnitudo tanto m .gis animadverteretur I At eogitatio de Romae domiliatione . quae per plura secula terras oppresserat, quam . facile iungi poterat, inprimis in hominis Asiatae cerebro, cum alio praesagio, sere, ut quae Roma Asiae rapinis extorsisset, huic restituerentur, ut multithesauri, qui ad Tiberim olim translati fuissent, do-
u Suetonii Nero e. 4o 67. Tacit. I, 2. II, 8. 'Dio Iitis LXIV. 6. vocastula XIII, 4. Sibo u. V. 364. VIII, 7a et saepius.
19쪽
mum tandem cum foenere reverterentur. At quantumvis nativa haec omnia sint, per ipsum eventuum tenorem necessario producta, verum vidissim est, leniri id quod in his ominibus durum videtur, status miseriam excepturi poetica pariter ac placida explicatione, quae, ut Vidimus, in χαριτι, ευλκια,
σοφι=1ς Θεμιδι, ut deinceps videbimus, in ipsius impiorum poenae cessatione finiretur. . Ut locum ob oculos' habeat lector, qui exempla Sibyllistarumae Roma praesagitionum sit, hunc subjicimus I): .
20쪽
Patet ex iis, quae sue usque disputavimus, quod objectionibus, quae contra libros Sibyllinos adferri solent, nil eorum epretio apud justos censores detrahitur. Accedunt, si historiam et antiquitates: in ecclesiasticas spectas, nonnulla, quae haud parum mo- 'menti iis tribuunt. Sibyllistae, dum in variis or
culis multifaria, quae terras vexabant, mala describunt, Ioquuntur de fame, peste, incendiis, terrae motibus, templorum ruinis, regionum et urbium
eversionibus, ubique, praecipue in Asia, tum grassantibus vel grassaturis. Quae in Suetonio, Tacito . et Historiae Augustae scriptoribus, quae in Dione Cas. 'sio, Dione Chrysostomo, Aristide aliisque, et dein-', ceps in Eusebii Chronico, ut numos et Ιnsexiptio- ' , nes taceam, de 'lias leguntur, iis quae in Sibyllinyἱnterdum pluries repetita occur unt, 'multum lusis affundunt, et vicissim inde foeneidantur; id quLd Dionis de Rhodo, Aristidis de Smyrna orationes, ne 'plura memorem, abunde ostendunt. Ei, qui commentarium , in Sibyllina seribere aggrederetur, talia omnia colligenda et in historiae usum non sane, . . exiguum conserenda forent. Nobis vero, qui id nunc non propositum habemus, satis erit ad . hane observationem lectoris animum advertisse. Monumentis quoque et antiquitatibus Christia