Libri sibyllistarum veteris Ecclesiae crisi, quatenus monumenta christiana sunt, subjecti. Disquisitio auctore Birgero Thorlacio..

31쪽

norum eordata elogantia; quod proprium Montano erat Ρaractetum se venditare et hoc nomine se supra ipsum Jesum efferre, hujus asserti nullum omnino est in Sibyllistis vestigium; Tertulliani vero tumor, et clara, aperta, in plerisque simplex Sibyllistarum expositio tantum fere a se invicem, quantum coelum a terra, distant. Gnosti eis haec carmina tribuere volebat Hunius; sed quae vere Gnosti ea in illis sunt, ita se habent, ut crediderim quidem, unum alterumve Sibyllistam Gnostieismo addietum fuisse, . sed totum librorem tenotem illum spirare omnino

negem. Quod denique eontendebat Heumnimus r haereticis neeessario adscribendos hos libros, quia inter orthodoxos scriptores eo aevo nullus insignior poeta floruerit, et quia multa irviis lateant haeretico- ' rum dogmata, ea quidem ratiocinatio paraim infirma

est, quatenus negativo argumento nititur, partim eo

'nomine elindicat ι quod ineunte qt medio: seento adoorthodoxiae ae heterodoxiae limites nondum satis constituti esse poterant.. Res autem altius repetenda erit.' Licet externis argumentis talia ad liquidum perduci nequeant, aliquam tamen de diversis horum librorum auctoribus suspicionem . iam excitare poterat

Codex Regius Parisiensis, quo Opsopaeus in editione sua adornanda usum se profitetur. Is enim libros hoe

ri in Fabrie. Bibl. Graeca ed. Hartia T. x P. 23t.

32쪽

hoe ordine habebat: 8, I, 2, 3, 4, , V. I-Ios; Libri Imi initium squod in editionibus ex Theophilo suppletum, est , libri quinti finis, sextus, totusque septarimus liber deerato Id absque dubio non prorsus

fortuito factum. . Habebat puto librorum isto eodice comprehensorum collector suas rationes, quas seque-xetur Libro- sexto in Vulgaribus recensionibus etiam nune inscriptum legitur : ετερας ἐιναει ταυταλκσιι quod judicium . in Patribus Ecclesiasticis v. e. Clemente, Lactgntio eaer. plerumque sic exprimitur: Dieit alia Sibylla, i. c. ut equidem interpretor: ''e

nil alius Sibyllista''. Displicebat sorte colleetori in ultimix: libri ueti sectionibus oraculorum partim titio, partim obscuritas, quamvis ea, nisi meum me sellit judicium, .mnium sunt maxime poetica. Septimum exelusisse eredi potest, vel ob Gnosticismum i in quibusdam pellucentem, Vel quia praedictionuni argumentum nil, in prioribus non tractatum, 'exhi here ei videbatur. Accedit, quod in solitis editio nibus λογος δευτερος in duas pyrtes abit,i quarum p steriori praetaum est: ',αλὶν is τω τριτω ἀυτης

eonetii Codex IX libros nominabat; quod libro oetavo post v. 48 et subjungitur primum duplex, sed brevis, appendia, dein παραλελειρο, ενοι, rum ad '

33쪽

notatione Graeca, quae monet Phoeylidem, Philo. sophum Milesium, haec ex Sibyllinis surripuissi . , Quod externa argumenta innuebant, diversos in his libris aucu res esse agnoscendos, id argumenta ' interna non verosimile modo reddunt, sed sere su- ' pra omne dubium ponunt. Sive rationem spectes, qua Sibyllae de se ipsae loquentes indueuntur, sive libros integros cum aliis libris, vel eorundem librorum particulas invicem, contendas, sive unam alie tamque in aliis aliisque libris propositam ideam aeeu- . r ibas inspicere velis: ad auetorum diversitatem his cmnibus te ultro duci animadvertes. . Cum Christianis plilaeuisset in suis coetibus mutnos metus, inter multiplices temporum aerumnire, mutuasque in futurum spes, Iesu et Apostoloseum Ma- tis nixas secum communicare, variis involucris v llita fuisse ista praesagia probabile. est. Ex talibus nullum, si aevi ideas spectes, magis dommodum videbatur, quam illud, quo homo ejusmodi divinationes froserens Sibyllae perionam indueret, cum eius vati eiqiis totus orbis plenus esset, ita tamm, ut ad Christianorum usiis aecommodate insermaretuα Si quidem in V. T. historia diluvium machicum ponitur velut interstitium inter priscum novumque ON., bem, ea quae apud Graecos circumferebantur de divi- niuoria Sibyllarum vi deque .grandaeva carum aetare, ad

34쪽

. ad remotius hoc aevum nune reserebantur, ut tales'. vates ab hocce velut sistigio in suturas longe generationes prospecturae sisterentur. i. Quam feliciter id fieret, a cujusque, talem v tem repraesentantis, ingenio dependebat. In libris nostris Sibylla quinquies se nominat, verum non sine aliqua varie temperati ingenii significatione. Lonogior loquς est, qui in fine libri tertii legitur, ubi vates Noacti nurum του μεν. πω νυμφέ ejusque de sanguine natam se profitetur. Unde nuper venerit,

quid sibri propositum sit, qualisque habeatur, se ex-

.. γ

35쪽

Quod Babylone venientem se fingit, . indicat vel de rebus Asiaticis canentem, vel ex ipsa sorte Babylone oriundum vatem. Erythrae ouae Ioniae urbs est se natam serri ait; unde patet, auctorem Erythraeaen hilissimae Sibyllae personam eum Noachitide conjunctam induisse. Quod denique Circem matrem, GnOstum patrem nonnullos ipsi tribuisse refert, in eo mysticum nutum dgnosco, quod inter sibyllistas haud pauet Gnostici fuerint. Pari vel majori adeo confidentia, quam hujus particulae auctor, utitur ille

Vates, qui in L. VIII t) canit:

36쪽

ι . . Και δι' ἐμου ςοματος ταλελεγμενα, παντα

Longe alius indolis sunt Sibyllarum L. II u et VII x de se differentium eloquia. Illa se miseram. Hamat, judicii extremi sermidine, quippe qu. ve- sana, impudens cκυνωλις , in 'egenos dura, faetis

laseiva, dietis intemperans sώτε γαμων μεμελημεν , ῶτε λογισμωνὶ vixisset. Haec sertioribus adhue, quosque legens horresces, coloribus suam impieta tem deseribit. Non solum vagae veneris quam in Noaehiel aevi hominibus Mosaica narratio notat , sed

37쪽

ineestus adeo'se incusare videtur, ob quae crimina, parum abest .sin aeternis se damnet supplieiis. Ver- .

38쪽

Quam commode aevo Noaehieo palatia vestibulis Q splendidis instrueta memorentur, ipse Ppeta. viderit. Phantasiae audaciam, licet subhorridam nemo faede

ei negabit; sed aeque Iuculentum est, 'duo ultima caris .mina alium prorsus, quam duo prius commemorata genium spirare. Vares, cujus carmen in L. Vto a 'ersu inde is a legitur, quaeque, numine plena, praesagiorum nigredine vehementer se commotam queritur, Ita dis cognata, ἡ γνωστέ) appellatur. Causam non longe quaerendam censeo. Nam L. Vtus multa, . lde AEgypto vaticinia continet. Poeta carminis auc

tor, Alexandrinus forte erat. Verum quicquid de 'hae conjectura statuas, probabile certe est, tertiam nos in poematum concinnapone diversitatem ex ipsis Sibyllarum titulis sie indagasse. Saltem longe faci- , lius magisque construum est sic nuncupationem, Ἱσιδος η γνως 1, sibi explicare, quam coeco opinionum de multis in vetustate Sibyllis, quarum una sorte gyptum adierit, labyrintho, unde Pedem expe- dire nefas, se intricare. μ

Compara in hac oraculorum compage unum librum cum altero; com para in eodem libro singula . invicem oracula, et mox tibi persuadebis, Non po- . tuisse omnia ab eadem manu esse prosecta, sed plu- .

rium, diversi ingenii hominum, labores Aella inda-i' - . C a gabis.

39쪽

gabis. Quid dissmilius, quam Libri IVti et VII mi

tenor, quamvis in pari prorsus argumento versen-

turl Uterque poeticus est, uterque dogmatica in termiscet, sed vIlmi tractatio aliquid mysticon, ali- . quid ab enthusiastico quodam sensu petitum habet, quod auctoris ingenium a vulgaribus secernit. Lege

Jesu historiam in Libri Imi, lege eandem in sui fin'

et licet unus alterum supplere videat pr, in hae nativum quid, facetum et loquax animadvertes, quod in illa non reperies. Sunt multa effata, pluresve sus et interdum Fersuum series, integra adeo orasu-IOrum argumenta, ter, quater vel pluries in variis libris repetita, id quod unus, si fuisset totius operis auetor, vix sibi permisisset. . Cum Libri primi initio Noachi, Libri tertii , Rheae natorum historia, illa narrationi Mosaicae convenienter, haec cum omnibus mythologiae ethnseae ambagibus ambitiose emponatur, credemusne eidem narratori placuisse ita utraque relatione aeque pperose versari y An putabi-.mus unum pictorem esse, illum qui Libri IIdiv. 1asse iis ultimum judicium sic delinea vit, ut ossa, earnes, nervos, Venas, pellem crinesque ipsos illos quos homo his in terris hibuerit, artibus redituros non Iectoris nauseab asserat; alterumque, qui ultimis L. veisibus universae rerum turbationis

' partem saeir, quod sol, luna sidera in pugnam fm

40쪽

eum invieem mittantur, atque. hanc eorporum eo testium digladiationem eum mira astronomica erudutione per viginti serme lineas persequitur, nee ana finit, quam ανα τερος αιΘηρ evaserit. Singulos quoque libros magis spectandos esse ut oraculorum a pluribus prosectorum collectionem, quam ut continuum poema ab unis vate prosectum, attentior eorum lectio quemqpe doeebit. Uno id alteroque . exemplo ex L. III et Vio age ostendamus. Ex Libro IIIlio sumemus duo loca Gog et. Magog

nuneupantia; unus est, pracedente AEgypti, seque te Libyae commemoratione γ).L. III. 257. 'Aι ιιι σοι χωρα γ Mαγωγ μ εσον

ουσα.

. λαινον.

ter locus, cui praemittitur Thraciae et Galatiae, sub jungitur Lyciae, Musiae, Phrygiae eLPamphyliae mentio a , . ' . L. III. . so. 'Aι ἀισοι γ, και πασιν ἐφεξης - αM ' γωγ