장음표시 사용
61쪽
qui aedes.ffde usucap.ergo est etia falsum antecedens. ideo dieas istas portiones eodem iure deferri,alias non esset locus iuri accescendi .ut
Poliqua vidimus,quς sit causa efficiens quae materialis,& quς formalis. Sequitur ergo pro complemento istius introductionis: vides ear quae sit i causa finalis, & circa hoc Doctor varia adducunt, dc variEloquuntur,& plures adducunt rationes . . . mi. 7sm II
Prima ergo ratio originalis fuit,quam no.glossan I seruus communis .de acquir. haered. icilicet, ne testator decedat pro parte testatus.& pro parte intestatus.& eam sequitur Odotruci in Lunica. inst. o. in s.col.& post eum Ludou. Roma.& Barata l. unica, hiSataque, de caduc.tollen. Bald. in t .si mihi,& tibi,in prin deleg i.& Matthesidanda unica,*his itaque, dc pro hac opinione est bonus texandi. si duobus,fr.de milit. testam. l. ius nostrum, fi de regii l .iuria Verum licet illa ratio communis sit,ut dicit Dec.ind. l. unica. inst co.tita in priu lectit r. nu. . tamen rei jcitur ibi a Ias. num. I 2. & aposterioribus, in l. reconiuncti, delega. 3.& ab Alciat. lib . Paradox.cap 8. Verum rcspondetur,quod
ibi non constat de ista voluntate defuncti,cum de hoc ibi nullum vot thum, nec tex. ibi se fundat in hoc, immo ibi potius apparet de coimtraria voluntate, cum non dederit substitutum ibi uniuersalem; sed articularem , quo tollitur necessitas adeundi, ut tradunt Doctor in
non probare, cum ibi sit casus specialis, scilicet, ne persona testatoris staret in suspenso, & Bar.in d.l si solus,de acqu haercit. Ista responsio secundum Rainald. Perus non videtur tura. nam quandoque istud conceditur in iure,vi stet in suspenso, cum non statim cogatur laures deliberare, an velit adire,vel non. Ulterius quandosiant plures init tuti,unus potest stati m adire, alius potest deliberare, & sic porcst stare impedimento. Verum haec quoque solutio non videtur mihi bona, uia videtur contra tex .in t actus legitimi,st.de regu .iur. tamen subsi- quia adhuc de hoc non sum bene certus. Bene verum est,quod ratio illorum non videtur generalis, quia no militat in suis haeredibus, qui statim fiunt haeredes, etiam quod habeant beneficium abstinendi 28 a praetore, per hoc non desinunt esse haeredes,quia ' sicut prstor non potest facere haeredem,Squos autem, Inlli tui de honor. poste si .ita nopotest facere,quod ille qui fuit de iure ciuili haeres. desinat haeres esse, i.& si sine, S. sol quod Papinianus isde minor. not. las inst.in l. Unica, colum . tamen ut dixi, subsisto,& iterum cogitabo quia, ut dixi,licet ratio non sit generalis,tamen inicit verificari in aliquo casu, ut poDiit stare in pondenti ad tollendam rationem, Bar. in d. l si solus,& Dec. in I unica,mst. m. num. 23. Ideo respondeas ad da.si solus,per Franc
de Arctan Lis qui haeres,de acquir. red. quod ibi non simus in m
62쪽
ayteria iuris accrescendi ,sed in alia materia. Probatur,quia ad hoe i ut sit locus iuri accrescendi haereditario,oportet quod sint plures personae,quibus sit assignata ista haereditas, siue colunctim,siue disiunctim.
ut lligitur ex Lunica .,lusitaque,de cadu.Ioll.& l.unica an fr.eo. sed i n o l si lotus, unicus tantum erat i nititutus, ut patet ibi. ergo illa lex non urget in istamateria: sit bene illa interpretatio ibi, ne haeres acquirere posset unam part , & aliam repudiare ut ibi declarat gi. 3 o& Bar.&idem Baraia ibi ii de acqui r haered. nam i cum testator cum in omnibus portionibus instituerit haeredon, esset absurdum , quod unam vellet adire,aliam non .vit. I.& a.mde acquir.hςred &quod sit hoc absurdum,declaratin terminis Iurisconsillius, in Labsurduas deho. liber.& post eum Imperator in L i .ind.S. his itaq;ine cad. toll. Secundo igitur contra communem supra relatam rationem adduetint sipradicti Doct hoc: Nam si praedicta ratio esset vera, sequer 3 I tur,quod in successione tab intestato non esset locus iuri accrescendi, sed consequens est falsum, ut ex generalitate i. unicae,infr.eo.apparet,& ex l qui ex ducentis,ssile acqu.haered. ergo etiam est falsum antecedens,& ratio ista non videtur generat is. Dec.inst eo l.vnicin prismo notinum c. 17. respondet huic fundamento, dicens, per hoc non tolli , quin rario communis non procedat facto testamento ab int
3r stato. Nam ille qui potuit i condere testamentum,& non condidit, videtur veste, ut proximiores in gradu succedant,ad quod facit glossi solemnis, in l. non iustam, ubi Bald.isad Trebellia. & haeccius tacita
voluntas habetur pro testamento, cum censeatur vocare venientes tab inreliato, atque proximiores,lsi quis cum nullum,& l. conficiun tur,fl.de iur. codi. Hoc ergo stante,quod eius tacita voluntas habeatur pro testamento. tunc si unus ex iliis adeat alius vero non,tunc de funis
ctus videtur decedere, quasi pro parte testatus c quasi pro parte int
status, cum sua tacita voluntas non adimpleatur, nec ei acquiratur,
quem ipse tacite instituit, & sic contra volutatem defuncti deuolu tur ad succedentes in gradu, verum istac sideratio Decii non cet,& in specie repraehenditur ab Alciat libη. Paradox.cap. I.quia se cundum cum, primo sequeretur,quod inter duos qui succedunt per querelam,vel per con tralab non esset locus iuri accrescendi,cum succedant contra voluntatem desuncti a. ut liberis,ffide collat. led sequens est falsum,ut l.si proponas, iis de inoflic. testam. & l .si duobus, de contra tab. ergo & etiam antecedens, dc si replicaueris,ut supra duximus, quod licet isti contra voluntatem defuncti admittantur, t men ius accrescend i habent secundum voluntatem . Respondeo quod verum est, quod isti non habent con tra voluntatem istud has, lsed bene succedunt con tra Noluntatem, unde cum consideratio Dinch procedat in succedendo. ergo: : ni. ia I Secum
63쪽
Secundo si consideratio Decii esset vera sequeretur,quod in succe 33 sione pupillorum non esset locus iuri accrescendi cum t non possit
testari, ut l. I.sside si is,& legit. haered. sed consequens est fallum,ut pa
Tertio si consideratio Decii esset vera , sequeretur , quod quaelibet dispositio verba faciens de testamento, pertineret ad succcisonem ab intestato,sed hoc salum est,ut Mi idem,de Codicil . Nec verum est, ς lilia tacita voluntas defuncti sit restricta solum ad primum gradum ,3 cum t iste defunctus , atque eius dispositio censeatur se conformare cum dispositione iuris communis, ut l. haeredes mei, 9: cum ita sti ad Trebell. Sed ius commune facit, ut primo pudiante,secundiis am
. Vltimo ista consideratio Decii est conrearen in Lius nostrum,ff. de
reg.tur. ubi Iurisconsultus considerat differentiam intereum , qui rei vera decedit testatus,& inter eum,qui re vcra de dic inicitatus.. Ideo secundo aliam adducunt rationem,& ad contraria Ias unico Verbo respondetur,quod allegata per eum non procedunt in iure a
crescendi haereditario M ad i.fundus ille,sside contrah empi .dicas, ut per Alcindoco supra alleg to,quod non loquitur in iure accrescem ,sed in iure non decrescendi. Secundo inquam locoalia adducitur: ratio,quς est sumpta ex proprijs verbis Imperatoris,in d.l.unica, his itaque,de cadu.tollvi ratio eit ista. Ideo ius accrescendi hqreditarium
3 3 introductum est, i quia absurdum est, haeredem possie unam partem
haereditatis adire,aliam vero partem repudiare:& ad hoc concordattext in l. 1.&2.ff deacquir. haered.& ego addo pulcherrimum texti in hac materia,in l. nam absurdum, ae de bon. liberi idc hanc rationem
hic approbat Corras & si dixeris hoc procedere, quando VnicuSla res tantum fuisseti institutusAed nos praesupponimus plures. Respondeo,hoc non esse verum,quia d l .unica,*.his itaque, loquitur in pluribus haeredibus siue coniunctis,sive disiunctis,ut ibi apparo.Tamen licet illa ratio circa hoc videatur colorata, tamen non est bona, quia ibi non affertur ratio,quare sit introductum ius accrescendi ,sed qua Ie nolentibus, siue inuitis acquiratur. Idco Bal. tertio loco in d. Lunicis in primo de cadu. toll. dicit illud ius accrescendi esse introductum ,
quia haereditas unita debet deferri proximis in gradu, & illis modis eodem modo unita debet deferri secundis in gradu, primis repudiantibus, siue ex elusis lapiu temporis. sic deinceps,& non potest una.
eadem res acquiri, tam primis in gradu, quam secundisin gradu, ne 36 v in eadem res diuerib iurecenseatur, cum t ius accrescendi non Q tet, v t di i,gradum,ut S. penul.Instit de bonor. possess. & cum ista ratione transit Dec.in l. unica, infr.eoatu. 29. & videtur transire Aret. in I. I.
64쪽
In Rubr.C. quan non petent. pari. tr
in l. i.sside acquir. haered& cum ista transit Guliel. Bened. in repetit. c. Raynutius, nu. ΣΟ.de testam & Alciat. libs Parad.c.io.Verum huic etiam rationi potest responderi,dicendo esse contra tex. in S. i .& g.ssigitur.in Auth .de hqred .ab intest.ubi acquiritur una,& eadem haereditas filio,qui est in primo gradu,& nepoti, qui est in secundo gradu, nisi dixeris tu, ibi nepos non succedit laquam persona propria, sed tanquam ex persona patris, vigore transmissionis, & sic sunt in pari
gradu,& succedunt in stirpes,& non m capita,ut declarat Imperator in L cum filijs Inst. de haeredab in test. dc consuluit Dec in cons. i. Secundo,si vera esset ratio Bal. sequeretur, coheres ex iure accrescendi excluderet substitutum,contra l. a. g si duo.s de bono pos .s cud.tab.Ideo ego in ista materia pluribus opinionibus recollectis ita 3 7 concludere. Ideot ius accrescendi esse introductu, ut in materia iuccessionis due regulς seruarentur,& sic coniungere simul duas rones,& dicetem lic. Si sumus in successione testamentaria,&sic qia conditum est testamentum,tunc vera sit ratio communis,quae cst ne testator decedat pro parte testatus,& pro parte intestatus. d.l ius nostrum, isde reg. iur.&coprobatur ex dictis Balin l. sin.de indict. viduit. tot quia tunc esset scindere personam testatoris quia cosideraretur uno modo testatus,alio modo intestatus.& sic cit explicata prima regula.
Alia est regulam hac materia,ut si sumus in successione legitima,& jic qn non est conditum testin ,& tunc sit vera ratio Bal .cu in hoc casu fuerit introductu gratia seruandi successorium edictum,cu absurdum sit,ut una, & ea de res diuersis in gradu personis deferatur, cotra i .eu qui aedes,is de Usuc.& ex hoc colligit quare substitutus exclu dat coherede a iure accrescedi ila tunc d i ius nostru , no habet locu .
Tertia pol addi regula ex mente quorundam. s. Rainat. Perus. visicosiderctur persona hς redis, tuc sit vera ratio Curti j. f. ideo esse introductu,ne scindatur mens testatoris,qd esset li una adiret,altcra repudiaret,sed pol replicari iudicio meo olla non fuisse ratione introducedi ius accrescendi, sed potius quare inuitis,vel nolentibus acquirat . QExplicatis istis causis formalibus,quae ad scientiam, quare sit introduct u istud ius accrescendi pertinebat, ne mihi ascribi possit illud di ctu, is turpe est patritio viro ignorare ius in quo versatur, ideo ego soquutus ordine lurisconsulti, in l. i . ff.de iust.& iur. qui cu es t in tractatu iuris, in primis ponit,& nobis assignat distinitione iuris, & idefacit,& eum sequitur Imperaror. Instit.eod. tit.de iust. dc iur. qui ante omnia dat definitionem ivllitiae, dc post istos,idem facit Bart. in ruta
fide acquir. haered. quia cum eisset in tractatu acquirendarum haereditatum dat nobis dissinitionem haereditatis. ideo ego, qui eos in ista legum scientia tanquam Deos colo, ne ab ordine i florum recedam, opus est mihi; poliquam coalaci exillis causis istud ius accrescendi,
65쪽
scendi tradere definitionem iuris accrescendi ,& definiendo decla-33 rare t quid sit. Et primo definit Bald in i si mihi & tibi. ff. de leg. sed quia non est
vera definitio, ideo super ea non insisto. Secundo loco Curi. hic desinit,sed eam recentiores damnant, quia non tradit perfectam doctrinam.Tertio loco Ripa aliam assignat, tamen a quibusdam reprob tur,& bene,quia sentit esse idem ipsum ius,dc legem creantem,& disponentem, contra tex .in c debitum .de Baptis in& qui tuas de iur. patr.& c.fin de instit. v t per Doctor. declaratur in c. I .de constit. Adde Dec in riib. C qui admit. nunt. 8 Ideo a Rainaldo Perus. sic definitur, vel potius declaratur. Ius accrescendi est aequalitas a lege antiqua introducta,qua portio deficiens in totum et,qui acquisiuit, tacite accrescit per modum alluvionis,ut l. ii Titio fructus. n. de usu fr. dc quemadm quis utat. dc ideo ibi ponitur aequalitas. per t. quid aliud sunt iura st de ver b.signi sibi lege antiqua. probat optime t Celsus.*. sin fidelegat. a & per t. i.*. si nemo n. ad Trcbeli deficiens, ponit tanquam v crbum generale comprς hendens quocunque modo, scilicet siue per lapsum temporis,sive per repudiationem, vi l. si in testamento. E de vulg. dc pupil. adde quod potest etiam per mortem deficere ei, qui acquisiuit tacite probatur secundum illos in i 3. f. acquirere. ff. de n. posses. sed hoc iudicio meo, melius probatur per t. seruus communis ab extero, ibi, tacito iure F de acquir haered .dc per t. vnic. d. g his itaque. Ego autcm addidi in totum 6c ideo dixi,quia probo per solemn cmiciun l. si duo patroni in v crb iurasse isde iureiu quia si non deficeret in totum ipso iure, non cstri locus isti iuri , ut optime ibi glo illa probat. Adde d. f. his itaque d.l. unica de caduc.tollen. Scitanot.Salic. int. I. Gqui admit. dc post eum Alex. in ultimo no. dum dixi per modum alluvionis, probo per lex in l. Titio usu fructum. Ede vi ustu. dc per ista sit declaratum, quid sit ius accrescendi. His intur sic declaratis, tequitur videre iudicio meo,quae requira-39 tur ad hoc: ut locum habere pollit istud ius accrescendi. Cagno l. dc non, hic plura enumerant, sed tu ex mente aliquorum dicas esse uatuon requisita;Primo requiritur coniunctio,quod declara ut per ariimbre coniuncti. num. 26. de legat. 3. dc ista coniunctio diuiditur, quia quar iam est hominis, quaedam legis, de ista legis coniunctione habetur in i si pluribu fde legat. i .Coniunctio vero hominis est i riplexide qua in Liriplici modo,is de verb sign& late habetur ordinarie per Bar.& cpteros Doctor in dare coniuncti. -,Sccundum requisitum est,ut non habeat locum adita hae redi tate, promo est bonus texan l. si minor, ff.de acquir. haered. & si e requiri. turiquod portio non sit agnita,& ad hoc facit pulcherrimus t ex cinci. in Liae de usust cacacis.&l .aquam. st quemam. seruamat.&pro hoc
66쪽
In Rubr.C. quan .non petent pari. 1
hoc facit tex. in αὶ .de succes.stud. dc c. I defratr. de nou. nesinum stit.& not Bar in i re coniuncti. nume. 22.st. de leg 3. di in l. si mihi &Titio. trima. Tde verbor. obligat.quod intellige, hoc esse verum rogulariter. Tertium requisitum est, scilicet,ut eodem iure, non diuerso succedant, per t.sed cum pat rora st de bonor. poss pro quo tex. est bene videre Alciat. in lib. Paradox.cap.9.dc Curi. hic. si enim diuerso iure
succederent,tunc non esset locus iuri accrescendi .d Med cum patrono.ita declarat Cur. hic,nunx Iz.dc Cagnoi.dc Bonon . num. 28. Salic.
num .l9.dc alii Doctor.communiter in t .vnica insecod ubi de hoc late dicemus cum nolin. Quartum requisitum est, ut illi, qui succedunt luccedant de iure communi no singulari. vll. mulieri dc Titio,de cond.dc demonstri
Ista sunt in effectu ea quae requiruntur, ut habeat locum istud ius aci crescendi haereditatium. Potes tamcn his addere, quod requiritur, quod portio sit in totum, atque ipso iure euacuata, ut probatur in bunica. f. his itaque.de caduc. toll. dc per illam supra adductam gl. so lemnem .in l. si duo patroni. st.de iureiur. o Et diiseri t ius accrescendi a iure non decrescendi,& a iure decrescendi, quia ius accrescendi praesupponit coniunctionem, secundu Bal .in i si mihi. fide legat. i . & refert hic Ra inal. Perus Secundo ius accrescedi accrescit,ut patet ex verbis,dc probatur in l. unica.inst. eo.
i dc in f his itaque cl.unica.de caduc. tollen. Ius non decrescendi i nominuit, ut puta,si relinquo,siue promi ito,de hoc non curo, puta Se- pronio decem , dc Titio decem . nam ex quo eadem decem mihi dc Titio in solidum promissa sunt, cum sub uno verbo ista decem sint comprςhensa,vt l.stipulatio ista. f. cum qui fide verti obli . tunc quocunque modo deficit in perlona Titij,valet in persona Sempronii in tota quantitate de decem per ius non decrescendi ,ex quo eade quantitas tota fuit collata in persona cuiuslibet de per se. Vnde Sempro nius habet totam quantitatem iure suo per istud ius non decrescem di,sci licet non minuendi ita declarat Bal. in supra allegato loco, inlisi Titio,& m i hi, in princ.Ede lega t. a .quem refert Ias. oc ita ad ungue declarat in i si mihi de Titio.ff. de ver,oblig. in princ. dc ad hoc aliogat i proprium. st con . praedior. Et quod isti tres termini in iure reperiantur,probat tex. in Lunua.
a Ius vero decrescedi est,t quoties quis stipulatur sibi de Titio dec tunc quia adest copula,quae attribuit cuique quantitatem pro parte, dc sic pro virili euenit, quod cum impersonaeTitii siti stipulatiotrinitilis,quod sola quinque mihi debeatur. pars vero ritu deducitur, quia cum tactraneo inutiliter stipulat sim, non debet meapars augmi, ita
67쪽
ita miligitur ex l. si mihi & Titio. g. de verb oblig & illud appellatur
ius decrescendi, quod habet locum in contractibus, eo quia nemo alteri stipulari potest,kalteri. Instit de inutil .stipui.quandoque etiam in contractibus habet locum ius non decrescedi, ut in d. l. proprium, ratio et t. quia quilibet eorum totum iure proprio habet, ut dicit IacIoco supra allegato,ind l .si mihi,&Titio Ude verbo bli. Item differt
istud ius accrescendi haereditarium . ideli ista species transmigrationis ab alijs transmigrationibus, quia ista species non mutat gradum, ut in rupen Instit de bonor. post: .iliae vero sic. Abiolutis his, quae pro introductione istius iuris accrescendi erat 3 necessiaria. Continuatur ' ista Rubad praecedentes,ut per Accursiudic, quam continuationem Doctores communiter sequuntur,licet eam Dec. damnet, & alio modo continuet, ut hic per eum. Tamen potest saluari communis continuatio Accursit sic explicando. Cum supra titulo primo fuerit dictum, quae personae admittantur,verum quia interdum euenit, ut illi quibus desertur ista bonorum possiellio excludantur,& alijs deferatur ideo sequitur iste titulus. Nec obstat consideratio Decii quia lupra dictum fuit principaliter de personis, non delubstantia,&natura bonorum posse Isonis. Nec placet mihi continuatio Decii, etiam ista alia ratione, cum non sit absolutum, qui succedit perius accrescendi, succedit iure suo, non iure alterius, Super ista Rub in verbo no petentium, ritur dubitatio. quia quidam dicunt male inscriptum,quia videbatur, qu Cd magis conueniret .si Imperator dixisset non agnoscentium, ex quo supra in t fin .statutum est,quod non sit necessaria petitio, scd qualiscunque testatio. Sed responderi potest, quod fuit facta inscriptio respectu temporis Gordiani, quo tempore, non erat d. l.fin. vel res pode ut hic per Dec. Secunda oritur dubitatio su per ista Rub in verbo,quando, na colligunt quidam regulam esse in contrarium, & sic faciunt conclusio. nem, quod dictio, quando,denotct regulam in contrarium, sed ista ponderatio non est vera, quia immo rcgula cst quod habeat locum. vi l. 3. inuito. ff. de honor poli et Non obstat dictio quando,quia Alber. in dictionario in verbo quando. dicit non possie dari certam do-- ctrinam de ista dictione,quia i interdum importat conditionem,ut Bar.in l. i.m de cond & demonstr. quandoque causam,ut Bar.in loco allegato quandoque tempus, ita procedit Rub quando appellandusit.item Mib quando dies leg.ced cum simil.quandoque denotat rationem,& hic posset exemplificari ista Rub. nostra iudicio meo,ut includeret rationem quare accrescat,quia interdum euenit,ut unus ex
illis,quibus desertur,non admittatur, ideo ut aliis accrescar, facta est hic ista Rub. ali j,& Rainat Perus .dicunt, quod ista Rub.fuit inscripta. uita ratione, ad i. vnicinfra eod in qua tractatur, quando intcrdum, portio
68쪽
In Rubr.C quant non petent. pari. I
portio deficienῆ accrescit alteri: non autem quod denotet regula in contrarium, & sic videtur eadem ratio cum mea supra, quia dictio, quando,quadoque denotat rationem, ut i quod Meuius, g quod autem, ubi Bari col. ast .de legat. 2.
s. t Tertia oritur idubitatio a quo fuit facta illa inscriptio . Dec. dicit quod ab imperatore,quidam eum damnant, ideo dicas tu,quod fuit tacta a luit iniano, & per ista ad laudem Dei sit expedita solenis Ru b.
6 Adueri as quod iiii cotinuationi obstat regula, quae habet, ' quod continuatio non debet fieri ad titulos sc luentes, ted ad prς cedentes, iuxta. I. r.st de star. ho m.& no. Moderni Perusin rubr. Inilit .de oblig. cogita per te de solutione. . Declaratis his,quς ad faciliorem intellectum materiae iuris accrescendi haereditari j pr notanda censui, deuenio ad i. nostram. quς cuvnica structura verborum claudatur,commodam diuisionem non titur, neque etiam commode compendium poni potest, tamen atoctor.diuiditur in duas partes, que diuisio potest este probabilis rospectu mentis, sed non respectu verborum. Summatur varijs modis,& tu summa eam, ut per IasCasus in terminis coni inode figurari non potest, cum omnis uis
pendeat ab eius intellectu,tamen ita figurari potest. Decemit Titius relictis pluribus liberis,quibus competebat honorum possessio,& cu quidam ex illis omiserit istam bonorum possessione, dubitatur modo an portio deficiens accrescat iis, qui agnouerunt,an his, qui Omiserunt, & prima facie videbatur dicendum unumquemque admitti η debere ad illam portionem , cuni t illa repudiatio bonorum possessionis adhuc ei non delatae no valeret,ut l. i.* decretalis, de succes. edict. l .mater decedens,st .dcinossi test. unde cum non sit delata,& sic per consequens,eam adire non possit,non debet sibi prςiudicare eius
repudiatio . Hac tamen ratione non obstante contrarium deciditur
hic,& sic solummodo quod portio his solis accrescat,qui agnouer ut partem suam,& ratio cit: quia cum istud ius accrescendi sit introdu-43 ctum adsimilitudinem alluvionis, quae t non respectu personae, sin respectu rei ει ut in S. per alluvionem. Insti. de ter .diuis& l si Titio usum fructum, st . de usu fruct.sed cum ille qui omittit non habet rc, ergo et i ita accessJo per ius accrescendi non potest fieri. Ista casus figuratio mihi videtur esse contra istam legem,quia praesupponit , quod non sit delata, quod videtur contra text. nostrum, nisi replicaucris , quod hic non dicitur quod non sit delata , sed quod destrebatur, & antequam esset in totum delata, unus ex eis
69쪽
bonorum possessio pluribus liberis de iure pritorio. Ratio dubitandiciat,an inter succedet iure illo esset locus iuri accrescedi,& videba rur g non, quia ubi dis polit io legis non potest adaptari, tunc ea loca non habet ua not Bart. per illum tex. in L 3. g. lex Falcidia, is ad i. Falcid,& ibi Paul.de Callr. & Rom. in consi. 3 ad hoc facit tex. in Lut gradatim,is de mune & honor sed illa est hic,ergo&c. Minor pro.
9 batur,qui alius accrescendi haereditarium,accreicit inuito, uti.vni ca,f. his itaque,de caduc. tollensed bonorum possessio acquiritur volenti,ut hic,& l. 3.ε. inuito,ffde bonor pollicis ergo, 6 c. Secundo ius accrescendi no acquirit ut facto hominis,scdiplo iii re,ut I 2.9.6 duo, iidebo ror. post citaecun d.tabu, sed in bonorum postellione requiri. tur factum hominis, ut i .fi. supra titulo primo,ergo, &c. Tertio quia hoc videtur intro luctum in sublidium,nc illa portio vacet, sed hoc non euenit in booorum posscisione propter succcstbrium edictum, tamen contrarium deciditur hic,& dicit luc Rainai. qui hanc oppositionem adducit, quod ad contraria respondebitur intra . Tamen quia ego eius ordinem non sum sequuturus,ideo accommodabo ut melius potero huic obiectioni responsum, & ut mihi vidctur . eius fundamentum tendit ad hoc , quia bonorum pollellio elidiuersa a iure accrescendi, sed tunc inter diuersa ius accrescendi locum non habet, s l. sed cum patrono,is de bonor. poseis ergo, dcc. Hoc tamen non ob lante contrarium deciditur hic, quod etiam in bonoru possessionibus sit locus iuri accrescendi, nec t. sed cum patrono obstat, quia Gi primo sumus non solum in diuersis, sed etiam in incompa tibilibus inter se, id co non mirum ibi, si non habet locum ius accrescendi. argumento l. ubi repugnantia de regi ur. lueo Secundo duo contraria i in eodem subiecto esse non possunt,iux ta, i, primam, C.de far. hic vero non sumus in incopatibili bus patet, quia stant simul & semel bonorum possessio,&. ius accrescendi, ergo ut hic.
Secundo respondetur quod in diuersis habet locum ius accrescen Si di, quoties nulla laederetur iuris regula, quia i cessante causa finali,
cessat etiam dispolitio c. cum cessante,de appcl l adigere,* quamuis, detur. pat r. c. suggestum,dedecim.& Tiraqin tract de caus. cessan in 3 3. limit. Si vero in materia successionis laederetur aliqua iuris regula, tunc in diuersis non esset locus iuri accrescendi , quemadmodum in materia nostra: quia si sumus in successione testamentaria,laeder tur regula,ius nostrum, de regul .iur. si in successione legitima, laed retur regula, quae est, quod haeres non potest partem acquirere,&partem repudiare,ut l. i.& a fide acquiren. haered. & L absurdum, is de bon.liber.& l. unica, S. his itaque,de cadu.tollen. ideo non mirum
si habet locum ius accrescendi hic,quia sumus extra istos terminos,
70쪽
s a V ad hoe facit, quia i ubi est eadem ratio, ibi debet esse eadem iuris dispositio,in Titio,vbi Ias e verbor obligar.m l. vero sed cum patrono si esset locus iuri accrescendi, potius laederetur aliqua iuris r gula, quae est ne haereditasdiuerso iure censeaturi ut i eum qui aedes, Ede usucap. & noto Aretan i I st de acqui ren haered. Dald .in l .unica, C 'de caduc. tollen. α ini unica, G de indict. viduit. tollen. dc refert
Ad laeundam obiectionem Rainaldi, quae crat in bonorum possessione habet locum successorium edictum, & sic non est opus iure acerescendi ibi, cum illud sit subsidiarium auxilium. Respondeo, illud procederet, quando solum unus eiis in primo gradu ,& repudiassetiune bene labet locum succcmorium edictum,& deuoluere. tur ad secundum in gradu, vel si omnes in primo gradu repudiassent exprς sta vel tactae, si ante legitima succestione, ωd cu hic sint plures in gradu, dc unus dumtaxat omittat,no potest subintrare succes- cessorium edictu,sed bene ius accrescendi, ut hic,quod intellige, cetas ante legitima successione, iuxta regulam legis nostrae. Noro primo, ex isto tex.in verbo,ibi, perpetuum edictum, ' hoc edictum perpetuum cst, illud quod fuit latum poli legem lat 1 a Caio Corneliό,ut Instit.de perpet.& tem p .act. & non dicas esse edictum generale sed perpetuum. ut Bude. declarat in l. a. ff. de stat. homin. 33 6c ex hoc infero,quod i legitima successio dicitur illa, quae secundu ni leges defertur ,& non illa, quae excdicto Praetoris, & hoc colligitur hi C.
Nee obstat si dixeris ista poteit esse successio ab intestato, ergo,&cae . Quia rei pondetur, quod tex. non facit vim in bonorum possessone lacundum tabu. vel contra tabul. sed in simplici bonorum possessione,unde liberi,ita tenet Cyn. hici Alexan. Ias colum. I Dcc. num. 2.Cagnoi .colum. 2.& Corn. num. a. & facit ad hoc,t illud dicitur legitimum,quod secundum leges defertur, Ut l.legitima,de pact. cimi limi I. sed edicta Praetortim non sunt ex legibus,ergo,&c.vig. quos autem Institu. de bono.pomessi. dc de hoc tractatur supra in rub. ue s C qisi admit indiuxta ioc qinero,' an testamentaria succcmio dicariar logi at 5c hic ne confvsh eum Doctoribus proceda imis dicen- dum est uas esse Doctoriam Ooiniones. Prima cit, quod testamentaria si cessio non conlprehendatur sub legitima succcssione, & ita te
ita donant in Are,ut pet Me . in laex facto, S. primo, stad Trebelleciti consit. 3 6 colum. a. lib. a. fc sequitur Deo in conss. 3 i. lib. i. Pro te-oa B a nul