장음표시 사용
71쪽
nui facultate,& Moderni supputantes, libro tertiosupputationum.& adducunt ad hoc ,l.illud,sside acquiren haered. Verum huic texui, qui videtur prima fronte urgere, respondetur, quod ex eo ibi non venit testamentaria successito, quia ibi illa legitima successio non profertur simpliciter, sed respective ad successionem testamentariam.&hoc probatur per Deciin cap. Ecclesia Sanctae Mariae, num e. a uo, de constit. & probatur in titu. de seruit. dc aqv. dc S. final. Insti- 6 tui. detur. natur. ubi fit distinctio de re ad personam & tamen et a inpellatione rei veniunt etiam personae, ut i prima, ae si certum petat.& Institui. de rebus corpor. & incorpor. in princi R. idem est in Illu de seruit. Sc aqti . ubi sit distinctio de seruitute &aqua,& tamen appellatione seruitutis, venit seruitus:aquae dc ratio ost: quia quoties
genus profertur respectu alicuius speciei, tunc omnes alias com praehendit, praeter eam cuius respectu genus prosertur, ut j. doli clausula, cum ibi not. perglol. T. de verborum obligat. licet illa sit realis responsio, tamen alio etiam modo potest rei ponderi iudicio meo, dicendo, quod text. in dict l. illud, in hac materia non m ς-tur allegari, tanquam indubitabilis,contra l. Labeo. de Carti edict. eui enim dubium est , quod si in aliqua lege lit facta mentio de legi tima, dc testamentaria, quod neque legitima compraehendit test mentariam, ut ibi, dc e contra. Nili dicas tu, ideo esse additam testamentariam,quia sub legitima videbatur posse compraehendito istamentaria, quoties non csset prolata respective. Dubium vero,
nostrum cst, an si in aliqua dispositione iuris simpliciter sit facta me lio de succcssione legitima absque appellatione testamentariae, utruveniat testamen tarsa'successito, an quae sit ab intestato: dc his duobus modis potest etiam responderi ad L cum alicui, ff. de negotijs gestis, cum ibi legitima haereditas proferatur respcctiue ad testamcn
. Ideo secundo loco adducitur textan l. tertia, S de illo, T. pro soc qui S. est singularis secundum Ba M. ibi. Huic textui respondet Alciat libro quarto. Paradox. capit. septimo, & Budς usibi,&post cos Ripa, in i .re coniuncti qui hoc sibi attii buit, quod ille tex. in dict., i h 7 de illo, non loquitur de legitima, sed de iusta haereditate, cum i vembum iusta denotet per se turn,ut per Doct in I.prima, st. de testam.&.runc bc ne differt a testamentaria , ut Alciat dicto loco, de Budς ibi.
nam haereditas quae defertur ab intestato, defertur ex Dmni iuri ,&cx voluntate de sancti, uti. si quis cum nullum,& l. conficiuntur,detur codicili. sed secus est ita testamentaria, ideo no mirum,si appellatione , iusta, non venit testamentaria, sed legitima. Cum reuerentia illorum Doctorum & aliorum,hic ego dico, ouod mihi uide tur omnes hallucinati super isto tex. quia primo dicunt, quod ista
72쪽
In Rubr C. quan . non petent. pari. ra
uom munis opinio non probatur hic, cum loquatur de iii sta, & non de legitima,deinde confitentur tacite, Q recte probatur, quod probo, quia dicunt ipsi, dc tex. quod sub appellationc iustae haeredita iis, venit legitima successio,& non restamentaria , ergo testamentaria disteri a legitima, si differt, ergo appellatione legitimae non venit testamen raria, unde ille text.videtur mihi indubitabilis in hac materia, cum ibitet tamentaria succellio,& legitima ponantur ia quam distincta: ideo non mirum ibi,si unum non venit appellatione alicrius. Vci secundorci pondeas ad illum text. quod ibi testamentaria non venit appella. tione legitimae, quia legitima proferriar respective ad testam claman; , unde subintrat hoc, p vox generis prolata rcspectu speciei,non com- praehendit illam speciem,cuius respectu profertur,vid. l.doli clausula clim ibi not per glois ideo vides quomodo facile istae leges tollunatur.quas in hoc propolito tanti faciunt Doctores.
1 8 Ideo tertio loco t adducunt ibi Doct. ω in dubio verba in potiori
significatu i unt accipienda l. i. g.qui in perpetuum,F si ager vectig.6c g. sed ius ciuile.versquoties, Insii, detur. nat .gent.& civit. Sed potet ius eit,ut significet hoc verbum, legitimam,successionem ab intestato,cii illa ex omni iure deferatur,&ex voluntate testatoris, d l. confici utur, de iure codicili. Secundo, cum illius successionis ab intestato causa proxima sit ipsa lex, in testamentaria vero non, sed potius testamentum: unde sequitur,quod appellatione legitimae non venit testametaria. & hoc funda metum vere est ad propositum iudicio meo, cum praesupponat an in dubio appellatione legitimae veniat testamentaria luc illo,& non praeliipponat,an unum veniat appellarione ait rius quando in eadem re sunt polita tan quam disiuncta Verum huic fundamento respondetor primo,dicendo, quod ista propositio, scilicet, verba in potiori significatu, re vera sit, quoties dispositio illa non potest veri sicari nisi in uno casu,& significatu . & ita loquitur d. l. i. S. qui in perpetuum, & d.6. ius autem ciuile , quia ii venisset ibi potentius, certe ius gentium,& non ius ciuile veniret, sed ideo ibi venit ius ciuile Romanorum, quia non poterat ad aliud referri. Nam quaestio erat ibi an appellatione iuris, veniret ius ita tutarium Atheniensium, an Romanorum,& certe cum cstet ibi in urbe Romana, non poterat
referri nisi ad ius Romanorum. Et idem fuisset iudicio meo,si fuimet
in ciuitate Atheniensi. cum quaestio esset de iure statutario, non communi,dc ex illo S colligitur ad hoc faciunt notata per Dec.in rubr.deiuri id om n. iud. Alciat .an l. .*Cato, nu. i 8.ff.deverb Obli. Vnde cum a hic non sit prolatum in sola si ficatione, ergo ad solam non dcbet restringi, sed generalis cile dcbet, I t compraehendat etiam testamen tariam,vi I. I.8.6c generaliter T deleg praest.
Ideo altera cit opinio,quod appellatione legitimae successionis proi' . . la 3 priu
73쪽
prie veniat successo testamentaria, & ita tenet Sebast. Sap. hic,nu. 3. Alciat. lib 4. Parad.c 7.& in l. lege obuenire.Ede verbuign. per illum tex .iuncta l. legitima de pact.cum in illo tex. l.lege obuenire,illa testamentaria successio non improprie a lege veniat. Huic fundamento respondet Dec.& Curi. hic Nam dum dici rur ibi, non improprie, nos equitur,ergo proprie stricto modo, licet largo modo, pro vi tato, quae ibi ponitur,ostendit,quia cum a lege Ia.tabul confirmetur,ula confirmatio non facit,quod proprie dicatur a lege, qa quando actus
validus confirmatur, non denominatur a confirmante, ut not. in l.
quoties,st de haered instit.& Bar. not.in l.& quia, isde iurisd. omiud. Ideo haereditas,quae delata sit alicui ex testamento,non proprii dicitur a lege deferri, sed ab ipso testatore,& aliud est,in illa haereditate, quae immediate ab ipsa lege delata sit, ut dicit Bartin d l3.5.de illo, iis pro soc & hoc videtur de mente lurisconsulti , in d. l. lege obuenire, dum implicando dicit, & cam hae redi ratem, quia dicit etiam illa
non improprie dicitur a lege, non tamen proprie sicut illa, quae immediate desertur a lege S ita restri Dec.hic, per ista in hac opinione. Et si tu dixeris, non eis e verum,quod ante legemi .labu esset valida 'succellio testamentaria. cum itestamentum potius sit in troductum contra rigorem iuris ratio est quia disponit de rchus non suis,quado est mortuus, ut g deinceps Auth de nupt. unde cum ista successio sit collata in tempus illicitum, licet sit facta tepore licito,sin vita, ideo
testamentum videtur inductium contra rigorem iuriScae gratia,cum disponat testator de re post mortem,quae non est amplius sua,vt d. g. deinceps,ita no. Abdi in rub. de test.& consuluit etiam cons.6 3. vol. I. Rei pondetur tamen non esse verum, testamentum sit introductu ex gra tia con tra rigorem iuris, immo potius de rigore iuris cit inductum,ita tenet Bal. Ang & Gomez.in billa institutio is de haered .inst.& Paul. de Cast. in l. i.madi. Falc. Viglius& Ias .inadu. sui S ad Port. Instit de test. N ec obstat, * ista succellio sit collata in tempus illicitum, quia respondeo R hoc non obitat quin non dicatur hoc csse de rigore iuris, dc hoc sit verum, patet , quia ius introduxit quandam petasOnam,quae voluit in totum prς sentare personam defuncti,quae persona appellatur haercditas. vii .hς reditas in multi os de acq .rer.dom.& l. mortuo, isde fideius . no.Bar.inrub. de acquir.haered.& sic pater, quod est de iuris rigore,& ctiam in tempus licitum collatum. Secundo respondetur, I, lege obuenire, * non procedit ista seque-6Ola, non est improprie, ergo proprie quia inter i proprium, Scim proprium datur medium, ut is de suis& legi hqred. l. i. quemadmodum
de exerc. dc not. in l.qui se patris,C.unde lib. Ideo secundo adducunt,
74쪽
In Rubr. C. quan . non peterit. pari. 2 3 a
l.legitima,ssde pact. ubi legitima conuentio ex eo dicitur, quia a lo. ge confirmatur; sed ad hoc respondetur,quod ideo ibi denominatura confirmante cum illa conuentio de per se esset inefficax, ut lauris gentium, s. igitur nuda,fide pact. unde argumentum ex illo tex. non
procedit cum in casu noli ro luccessio de per se sit valida , ut legitur
in Genesi cap. S. 6i Tertio adducunt. t causa immediata no est in consideration magis quam causa non multum remota, Vt no Bartin l. uxori, la et is deaur.& arg. leg. 6c in l. ambitiosa,de decret. ab ordin. fac. unde licet testamentum iit causa proxima tanaen quia lex est causa non multum remota, debet dc potest ab ea denominari ita arguit Sapia hic Respo- dea, quod causa non multum remota cit in consideratione, quoties non concurrit cum caΠsa proxima, alias secus,quia tunc denomina tur a proximiori .vitatem eorum,S si decuriones ff. quod cuiusq.uniuer nom cicum aliqui S lcrescrip4n 6. Bar. in t .vnum cx familia,S. ii rem,sside lagat. i. dc c. literis,dcrescrip t. no Dec in rub. C qui ad mi. nucis dc ita no Claud.de Sesset in l. Gallus fille casus il .dclib.dc posthum num 8 S addo Alflict.in decis m. Vnde cum hic concurrat causa proxima,& non mullum,s lex, ergo debet denominari a proxima, a testamcnto,& sic dicetur testamentaria . Thob. Nonius hic.
dicit, quod quoties vox illa, legitima profertur simpliciter de per se, & non respective ad aliud ,tunc dicit iv successio legitima coprςhea 6 et dit etiam testamentariam, quia ista eii vox generis quc t coprehcndit sub se omnes speci ,gl. in c consanguinei,dere iud.DOct in i legitima,de pact.& in quali t specie proprie inc', l .si quid earum. b. ii
63 tima,eo addito,ir ab ipsa lege venit & in lege fundatur, cum t teli mentum sit nullum sine haeredis institutione Sanicha redis, institu. de legat. sed institutio hς redis dicitur i uris ciuilis: ergo ista succcstio testamentaria habet vires a lege . Nec cst verum, quod ista successio
testamentaria haberet vires ante ius civile , quia tu Cc temporis luccessio deferebatur per benedictionem,& no a per testamentum, clinon esset haeredis institutio, & sic cum illa habu crit vires a lege, dicitur legitima. Sivcro ista vox,legitima non profertur gen craliter, t ed respective, tunc si ad testamen rariam, eam non comprς hedit,dcita procedullago supcrius in I.oppolit.allegatς cum tit .de legi liceri Zc sic conciliat Oia iura, maxime, qui ahqredatas legitima proprie dξ ab intest maxime vrstringere tex in l. 3.g.de illo, ubi glo.tf pro loc dc6 Dec. In cons 3 i. lib. I. Dicit ramen, in consulendo,t & iudicando Non est a coi recedendum, ut per Bart dc alios,in l. si. .si contitus vel viri. b.dc per Canon in c. I de const& limita ut pei eos ibi. ι
75쪽
Ego vero dicerem istam materiam esse intelligendam secundum subiectam materiam,cum illa sit adeo potens, Ut de proprio improprium faciat & econtra,vt in terminis facit texun l. 3.n.de bon poss.& in t .si uno, ff. locat.&consuluit Dec in cons. 8 s. dc Abbin cons. 13. vol. a. Secundo considero,posse declarari hoc modo secundo, quia ista vox legitima, ut supra dictum est,est generalis,& plura compraehendit & sic stat loco generis, unde non est mirum,si compre hendat etiam testamentariam , cum genus in qualibet specie proprie insit, li63 vero ista vox, legitima, accipiatur in specie, ut regulariteri sunt intelligenda verba, thoc legatu ,is deleg 3.&sic pro h ς redi tate ab int stato,& tunc dubiu non est,* non venit testamentaria,sed quia huic distinctioni ur obstaret .lege obuenire, ubi appellatione legitimae venit testamentaria in casu,quo legitima ibi in specie accipitur,& sic p66 hς reditate ab intestato, ut patet ex dictione t etiam, cuius natura est
appetivi Io. Calder. in cons infin. tit de praeb & talis crit sensus: sub appellatione legitimae comprςhenditur non solum haereditas ab intestato. licet accipiatur vox legitima in specie,ut ibi, sed etiam com prςhcnditur icstamentaria, di quod hoc sit verum patet ex ratione decilionis,ibi,quia lege confirmatur,ut supra probatum fuit. Tertio ego considero, * ista vox, legitima. het nomen a lege ciuili& a lege naturali, hinc est, Q legitima filio dr debita iure quasi naturae. Ideo si oes illi,qui iure. s.legis ciuilis. naturalis,vel Senatusco sulto possunt habere ista successione ab intestato, licet sint instituti per viam testam uti,dico ego, tunc istos habere legitimam successione,&istam testam etaria hic venire sub note legitimae successionis, cu iam illis debebatur iure legitimo,absq; testamento. Vnde licet consequat per via testam cti, per hoc non pol alterari, quin dicatur legitima succcssio, cum proprie secundu leges habeant, ideo ii instituti crunt descendentes. vel alii quibus secundu ordine debetur succcssio ex legubus,tunc semper dicetur legitima successio,cu illis leg i et .lah. vel Senatusconsulto debebatur,ut init.ad Treb.in prm.& Instit.de leg.agn.
succes. Si vero sunt instituti alii, qui legibus illis no haberent successione, nisi essent instituti tunc dico non appellatur legitima,& illi,quibus iure legitimo debetur hς reditas, dicant habere legitima, licet per viam testamenti consequantur, probatur per Uege obuenire, ibi in illa implicatiua et, ubi colligitur,* licet haberet successione P viam testamenti,in dicitur legitim M licet prima fronte hoc videatur applaudere, in non mihi placer, quia primo esset nimis restringere,
tex.illu , in descedenti b.dc sic in illis quibus hς reditas legibus desert solum modo loquatur, cu potius immo generaliter loquat,& illa dictio s
76쪽
In Rubr. C. quan . non petent. pari. 21
ctio,et,est implicatiua malis respectu testati,vel in testati successionis. Secundo sequeretur hoc absurdum, quoties alii , quam descendentes essent instituti,non diceretur habere legitima successone,qd est falsum, cum testin comprobatur semper legibus, vi su p. probaui, ergo habent legitima successionem proprie, ut i legitima,ff.depach. Secundo si testamentum sit M leges,ut supra probaui, quia fit per liqredis institutionem,ergo illi, qui habent successsione ex tello, dicunt habere legitima successionem, cum fm leges habeant, ut d l. lcge o, uenire dcasta sunt in effectu, quς potui ego coliderare, dc pro ista. mea Oppossitione ulterius facit, legitima successo dicit illa,que legibus, vel Senatusconsulto debetur,ut d. l. legitima,de paci.& rub.il delem. tui. Hinc * fili j et in bonis matris dicuntur habere bonorum possessionem unde legitimi,cum illis per Senatuscon Orfician. debeatur, La .ffunde legit. Et hoc erit valde utile scire propter statuta loquetia 6 de legitima,& testamentaria succcisone cum verba in t statutis proprie dc stricte sitnt accipienda,vi l 3. 9 hec verba,n.de neg.gestoc ratio est quia statuta ut plurimum sunt contra ius cOe,dc ad hoc facit i.q3 vero,isde legib & addo ad ea quae supra dixi,* in illis qui iure legitimo, sex legibus habent succcllionem,licet eam per viam testamenti conlequantur,nihilominus dicetur legitima successo dico * in istis versatur magis proprietas,quam in alijs, in quibus non consideratur legitima succellio iure legitimo,s ex legibus,dc patet in illis verbis no improprie, cum ibi secundum nonnullos illa verba non videantursare pro negativa,& dicunt isti, quoties dico proprie,tunc requiritur Omnis pro prictas,quando dico non improprie,non est ita quς reda omnis proprietas. V nde poterit subintrare hic illa regula, magis dc minus non faciunt diser respecie, tradit Bar.in tract de alueo. ideo ista accipias lec mulum subiectam materiam , Ut supra dixi. Noto secundo, quod portio i deficiens accrescit personis,& non portioni,ita colligitur ex rex. nostro hic ibi. His bonorum possessori. bus,dc in l.qui ex duabus. 6.sin de acquir. haered. dc g. penuit. Initi t. de bonor.posscstdc si vis videre alia iura .vide Cagno l. in rubr supra eod.
nun . 22. tamen quia istud notandum non recipitur a Doctor. communiter: ideo in hac materia duplex est necessaria inspectio. Prima erit,an istud ius accrescendi versetur circa portionem haereditariam, vel circa personas. Secunda erit,an transeat in singularem successo-69 rem. Et quoad primam inspectione, concludas, quod istud ius t acicrescat portioni haereditariae, dc non personae, ita tenent Salicet. RLminat. Corn. Ias. & Dec. hic quia dicunt hanc esse regulam & sequitur hic Cur iun. Sc communiter Doctorini re coniuncti, st. delegat. 3. dc in I. Vnica, S his itaque,de caduc. tollen .dc mouentur,per t. si tintana isde acquiren.haeredit.& l.Papinianus, isad Trebell. io Secundo
77쪽
Secundo hoc probatur ratione: quia si verum esset quAd istud ius acicresceret personis,sequeretur,quod extincta persona,extingueretur ius accrelcendi,ut in *.in nouillimo t. unicς,dccad. loli & f. finitur, Inllit.de usust.led consequens eli falsum, quia transmittitur in suos, uti qui ex duabus, g fin st de acquir. hqred.& l. si ex plui ibus Edesbis& legit.haered. Nec obitat textollertii cum d .l qui ex duabus,dccum l. unica, ghis itaque.ibi, nolentibus, cum similibus alijs iuribus, quia non dicunt simpliciter,quod portio eis accrescat ex iure ac oscendi, sed bene faciunt fundamentum dictae legcs in hoc, scilicet si adierint haereditatem, tunc bene eis accrescit,vel si pelicrint bonoru post ellionem,& sic intuitu portionis, quia si non adiutilent haereditatem, vel bonorum possessionem, non peiijssent,non eis accrcscere dc ita colligitur a contrario sensu. Secundo modo potest responderi,dum ibi habetur his solis id est ad utilitatcm eorum,ut in limili no. Barto in l. i. ff. ii scru . vendi c. & refert Dec supra in rubr. nume.8 dc
o Circa vero alteram inspectioncm,scilicet an i ius istud accrescendi haereditarium transeat in singularem iii cccstbrem Tres sunt considerandi casus. Primus casus sit, quando haeres vendidit haereditate di concepit verba in m tu ru,scilicet quod vendat non solum G,qus tunc temporis habet, sed etiam si quae alia in futurum ex illa causa, sit habiturus, & tunc concludas,quod ius accrescendi transit in emptorem, dc ita videtur ex intentione scribentium: nam quoties v c
7 I ba i contractus non sunt restricta ad tempus praesens, sed respiciant
suturum tunc vis illius contractus extenditur ad omnia iura, quae
ex causa depraesenti in futurum pollet habere, ut l.cum virum, in ii. de fideicom .dc not. Barin l. li uxor,g diuus lLad l. lui de adult.& in l. qui Romae,*duo fratres, fide ver b oblig. 5c ibi alii Doctor. Bal. in l. pactum,in Col decollat.& Bar. in i poli emancipata,* i .is de lib.leg. Ita hic ita praesupponimus esse concepta vcrba: crgo illud iuS supcta
ueniens post venditam haereditatem trai ct in emptorem. Secundus est casius, quando haeres vendens haereditatem, non concepit verba in futurum,scd solum in tempus praesens, & ad illud ius, quod tunc temporis habebat se restrinxit, dc tunc concludas, quod Hapcrueniens spectat ad haeredem, & hoc videtur ex mente scribentium δε per Ri p.indlae coniuncti. Namqnoties sumus in interprς-7atandis con tractibus,t voluntas contrahentium est attendenda, cum ipsa in hac materia dicatur lex,ut l. I. g. si conueniat,ffdepos. sed hic mens haered is est vendere praesentia iura, & pollea acquisita ergo inemptorent non debet transire illa portio postea deficiens, cum i bi simus in lim itatis,ergo limitata debet producere causam,v ti in agris, fide acquiraendo
78쪽
In Rubr. Q quan . non petenti pari.
Tertius vero est casus,& quidem dubius, scilicet, quando iste venditor non concepit verba in futurum, nec etiam se ad tempus praesens restrinxit, sed simpliciter vendidit. Quaeritur modo hic,an estc-ctualiter ius istud accrescat emptori, vel haeredi, qui talem vendidit haereditatem,& ne confuse procedamus. Praemittendum cst,duaScs-73 se opiniones Doctorum. Quarum prima est, quod ius iaccrescendi
Transit in illum emptorem haereditatis,& per consequens etiam effectualiter commodum,& incommodum. ita tenet Bar.in l.re coniuncti,in 3.q. primae qprincipalis,st de legat. .& ibi Crot. nu. 7. & Polit. num. 9 dc ita tenet Decihic, quod in effectu ius istud, quo ad effectu transit in istum emptorem ,& hoc sentit ipse,dum dicit, quod commodum in eadem haereditate ad emptorem spectat, quia haeres tenetur omnia illi restituere, ut l. a.& per totum,st de hqred.vel acti.Vend. Sapia idem tenet hic,num. 23.cum sicq & Cagia l. nu. 26. quide communi testatur inspectis opinionibus recentiorum.& mouentur per t. si totam, in cuius intellectu Doctores laborant, nam si praesupponatur,quod loquatur de instituto in totum male potest dici, esse locum iuri accrescendi,cum plures debent esse hqredes,ut hic per i nostram, tamen quicquid sit, sat est quod inducitur pro ista opinione. Primo quia dicit, quod non accrescit, sed pertinet ad fiscum, ergo transit istud ius ad successorem. Secundo inducitur in sui ratione quia dicit ideo haeredi non accrescit, quia rem non habet: ergo emptori, qui rem habet accrescit. Iacrespondet huic rex. sed eius responsio est cotra texi sicut est illa Deci j, cum iste tex. loquatur in fisco . ideo respondeas non mirum csse, si il-74 ludius transit in fiscum Nam licet fiscus' non dicatur haeres, tamen dicitur successor uniuersalis,ut Bart.& communiter Doctor. not.in l. si constante, is sol mair.Balin l. cum proponebatur, C de pact. sed nos loquimur in succcssore particulari,crgo de isto tex.ad materiam n stram potest argumentari tanquam ex diuersis,l. Papinianus exuli, is de minor. Nec obstat si cum quibusdam dicas, quod ista responsio sit periculosa, cum non sit absolutum hoc ; quia dico ego , absolute Iegulariter sil cum esse successorem proprie,cum suecedat in uniuem state,l quaedam, S .is autem, T de edend. & ibi not. & traditur in l. ad tempus,is de usu cap.& successbrem cum appellat, 1.2.C.ad taut .de vi. licet sorsitan posset replicari, quod per omnia non sit loco successoris uniuersalis,ut pcrglost. notta l. in ter eos, isde fideiuss. & glossi in I. quoties fdenouat.&consuluit Bar. in cons. I 66.Alamannus de Spoleto. ideo secundo respondet ur, quod ideo ius istud transit in fiscum , quia istud ius non accrescit personae, sed portioni, di. si totam, si de acquir. haered.& supra conclusum est,sed ibi in d usi totam illae hqres
non habebat amplius portionem haereditatis, cum ab eo fuerit ab stracta
79쪽
stracta ta quam ab indigno, iuxta l. eum,is de his quib. ut indig. sed ista
ratio cessat in casu nostro, quia lite venditor haereditatis, retinet ius haereditatis,& per consequens potest a creditoribus haereditariis conueniri l a. Odepast& l. 2. C. de haere. vel action. vend eo addito,quod pretium succedit loco rei ut i si rem,& pretium,ffide pet.haered. 5c ita videtur sentire Salicet. hic. Secundo igitur adducunt in argumentum l. Papinianus, is ad Tre. bel l .ubi illud ius transit in fidei commilliarium, crgo etiam in emptorem. Huic textui dupliciter respondetur. Primo quia haeres non adiuit sponte sua, sed coactus a fidei commissario, nam tunc commodu.& incommodum transit in fidei commissarium, toto tit.ls. ad Trebel sed cum hic non fuerit compulsus vendere, ergo in emptorem non transit,& est diuersum a re nostra. Secundo quod ex co ibi transit in fidei commissarium,quia est successor vn tueri alis. vi Institu. de fidei haered. dc habet etiam haereditatem ex mente teliatoris iure hereditario, secus in emptore haereditatis, qui est successor particularis, nccquid habet ex mente testatoris iure haereditario, immo contra mentem,& sic de illo ad litum non potest sumi argumentum. Tertio adducitur lex a. g. penult.is delis red. vel actio. vend. ibi em-
litor vicem haeredis suilinet, cum habeat portionem, sed ius accr cendi etiam inuito habenti portionem accrcscit i.qui ex duabus. T. de acquir haered. ergo emptori accrescit, qui habet portionem. Respondetur quod licet emptor vices haeredis sustineat, tamen portio haereditaria non eli penes ipsum emptorem, sed penes ipsum haeredem, nam per illam venditionem non eli ci ablata haereditas, quod 3 patet, i quia potest conueniri a creditoribus, ut l. 2. C. de past & l a. C.de haered .vel action.vend. ergo haeredi debet accrescere cum pomtioni haereditariae accrescat,& licet emptor vices haeredis sustineat, tamen ius haereditarium permanet apud haeredem,& si tu dixeris curecentioribus hic, immo videtur transire illud ius in emptorem cum ad similitudinem alluvionis sit introductuna, ut l.Titio vinafructu , ff.de usu fruct. sed in emptorem fundi non solum ipsum dominium transit,sed etiam omne illud, quod accedit per alluvionem: ergo et in illum emptorem debet transire ius accrescendi. Respondeo quod
ideo in emptorem fundi transit illud, quod accedit per alluvionem, quia habet fundum, cui dicta alluvio accedere potest, sed secus est inemptore haereditatis,quia non habet portionem haereditariam. ergo& c. quia si verum esset, quod ille emptor haberet istam portionem 76 haereditariam,sequeretur quod haeres t non amplius haberet ius haereditarium,sed consequens est falsum,ut in .Qde paci.& l. a. C de haere.vel acti vend eo addito,quod iste vendi tor habet pretium, quod succedit loco rei. . Quarto
80쪽
In Rubr. C. qu ali non petent. pari. χρ
Qia arto Curi.iun hic dicit,quod circuitus t inutilis est euitandus,Lcumfundus,f. cum seruum,ff. si cert. petat. scd ita esset hic, cum actio.& ius competit venditori, qui tame debet emptori restituere,ut Deci hic. ergo, dcc. & isto argumento alias utitur Por de Bella pert in alia materia in l. I.ff. de legat. i. Sed respondetur primo, quod non eit fatis absolutum, quod debeat fieri restitutio emptori, immo contrarium tenet Rip.dc quidam alij in i .re coniuncti,il .de legat. 3. Secundo illud esset verum, quando circuitus ellet penitus inutilis, sed hic potest asser re aliquam utilitatem venditori ex possessilone, iuxta S. commodu, Instit.de interd. ergo.&c. Tertio, illam propositionem procedere in calibus a iure ex prellis, v t in S.seruum tuum,l cum fundum, is si certi
petat, ubi ita not. Dec num. 3.
3 Alia est opinio scilicet quod istud ius t accrescendi transeat in ven
Indubitati iuris est quod ius t substitutionis non transit in emptorem haereditatis,l. ex facto,s Iulianus Longinus, isde vulg.dc pupill. so sed ius illud t accrescendi non est aliud, quam tacita substitutio, l. ii
Titio,& Meuio,g. Iulianus,st de lega a .ergo. Verum huic fundamento respondetur,quod ideo ius substitutionis no transit in emptorem, quia substitutio respicit personam,& non portioncm,sicut ius accrescendi, ut i si ex pluribus,tfde suis,& legit. Praeterea ,si substitutio respiceret portionem, sequeretur, quod si substitu tus sub conditione elset mortuuS non eueniente adhuc conaditione , istud ius substitutionis transmii teret ad haeredem, quod est salsum,ut 9.in nouill imo,l. vnic C.dccad. tollend. sed secus est in iure accrescen dii quod respicit portionem haereditariam: unde cum e flectualiter ista portio haereditatis sit apud ipsum emptorem: nam licet haeres conueniatur a creditoribus, incommodum spectat ad empi rem, ut in .de hςred. vel action. vendit. Nec Obilat sidix cris cum Salicilicet ita sit, tamen penes haeredem est pretium, quod succedit loco rei,cum simus in uniuersalibus,t. si rem, dc pretium, is de petit.haered. ergo si rei accrescit,haeredi debet accrescere. Respondetur,quod istud pretium non solum succedit loco rei, sed etiam loco augmenti umnictis,ut l.si egO,S .item ait iisde Publicia. sed istud ius est in troductum ad similitudinem alluvionis,unde concludendum est, quod istud protium succedat etiam loco augmenti,ut l.si ego, f. idem ait, de Publicia. Rip4n d. bre coniuncti. Nec obstat si dixeris, hic sunt duo lpeci lia,quae non possunt concurrere,ut i I. C dei nomodon.l I. C de doti proin.dc Dec in I. I .in si is de Ossic. eius. Bart. in l. si is qui pro emptore,
1 ff. de usucap.quia respodeo,i quod illud dicitur speciale,quod est co-