Claudii Tutii ... Nouae repetitiones duae, rubricae nimirum et legis unicae, C. quando non pet. part. Legis item praegnantis, ff. de poenis. Quaestiones praeterea 18. in materia iuris patronatus ecclesiastici. Et allegationes in iure quinquaginta, di

발행: 1597년

분량: 353페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

tra regulas iuris, ut colligitur ex l quod vero, is de legibus, sed Q pretium luccedat loco rei in uniuersalibus est secundum regulas iuris ciuilis,ergo non est speciale. minor probatur per t. si rem,oc pretium, is de pet haered.ubi ponitur iita regula. Secundo probatur ibi, quod nosit speciale,quia non ponitur,quod dictum pretium succedat loco relati cuius fauore,sicut ponuntur specialia,v t in maloia dotis, pcr Bal. Nouel. dc per Doctor in I singularia, si si cert. pctat sed in d. l ponitur quod prcitum regulariter in uniuersalibus iaccedat loco rei. ergo

non obitat.

Unde secundo pro ista opinione adducitur hoc.Venditor haereditatis trans&rt in emptorem ea iura,quq tunc tem potis habebat l. heredem,ubi gloss.ff mandat.& Alexan .in conl 3 1 Iib et sed illud ius acicrescendi luperuenit ex poli facto, ergo istud ius in emptorem non transit. Respondetur,quod glo.& no in i haeredem procedunt quando iura latura non competunt tempore contractus nec vere, nec mcte , secus hic in casu nostro, cum simus in his, quae retrotrahuntur. 8a nam i ius accrescendi habet locum post repudiationem, quae retr trahitur, l. i. g. virum,stsisdin staud patron. l. si tibi homo,s.cu seruus,ffde legat. t.& per alia iura,quae adducit Dec. hic,sed quando haeres repudiat illa repudiatio retrotrahitur,& eit perinde ac si repudia. ti nunquam fuisset dclara haereditariergo etiam illud ius accrescendi superueniem compraehenditur. 13 Tertio adducunt, nam i inter succescntcs iure diuerso non est Iocus iuri accrescendi, uti seu cum patrono at debon .posses.& infra videbitur cum glos fin .sed emptor succedit iure diuerso ab eo,qui iuccedit ex testamento, dc ex voluntate domini: emptor vero non succedit ex testamento,nec ex voluntate domini,crgo inter istos no potest esse locus iuri accrescendi. Sed respondetur,quod dicta regula, l. sed cum patrono,non procedit, quando succedens iure diuerso fuits su brogat us in locu ni is ccedentis,sed em p tor su broga tur i n i ocu metus haeredis .i I S. penult.ff.de haered. vel act. 'end. unde cum subro. 83 gatus t sapiat naturam labrogantis primordialem, ut i ii eurn , S. qui iniuriarum at si quis Caut. glosicommuniter approbata in i .certi condicti issicere pet.iste non dicitur succedere iure diuerso, ct facit responsio originalis Aret. inst .si totam, fide acquir haered Secundo regula l. sed cum patrono,procedit quoties sumus in personis principalibus, quς succedunt ex propria persona,scd secus est in eo, i lii cedit ex piova aliena,vt in cnaptore,& sic cessat regula,& eius ratio Thob Nonius non recedit ab opinione Bart.in d l. re coniuncti, quae est,qubdi ac cicendi transtat inemptorem,& tnouetur: quia ius accrcicenci transit in eum,qui essectualiter habet hcreditatem,& no

pure dati totam. Vnde cu ista haereditas estinuati ter sit apud ipsum

emptorem,

82쪽

In Rubr. C. quan non petent. pari. 3 r

emptorem, S ad eum commodum, & incommodum pertinear, Momniaquς poteti ipse haeres,ipse emptor possit,ergo ei accrescit Neeol,llat quod haeres habeat pretiu, quia succedit loco rei, & loco augmenti, ut supra dictum cit. Quae opinio Thob. Nonii potest fortitan iudicio meo,ita declarari, quod procedat media te,no autem immediate. Nam immediate videtur pomedici, quod transeat in haeresdem quia totus tit.de haere. vel acti vend dicit, quod omne illud. quod haeres consequitur virtute iuris accrescendi, tenetur restituere emptori. ergo mediate emptori,immediate vero hς redi Suadetur hoc,quia

ex quo potest conueniri a creditoribusKquum videtur,quod ipsa portio ci accrescat,argum.l .secundum naturam,dereg iu.Nam ex quasi possessione licet ipse eam teneatur restituere, tamen commodum aliquod consequetiir,iuxta s.commodum, Instit.de interdi. bene verum est, quod in cnaptorem effectualiter transit postea omne commoduoc incommodum, l. 2.C.de haered vel actio. Vend.

Secundo comprobatur hoc dictum meum, scilicet quod accrescat haeredi immediate, per text. in hac materia,& in isto proposito notis, in l. qui ex duabus,f. qui semel iisde acquir. haered. ubi ponderatur ibi, quod semel extitit. Nam habetur,quod qui semel haeres fuit, deficien . tium partes etiam inuitus accipiet, & comprobatur per t.& si sine,*. sed quod Papinianus, isde minor. & ratio est: quia retinet ius haereditarium,l. a.de haere. vend.Nec obstati .si totam quia supra reston sum est, vel potes dicere,quod ibi haeredi non accrescit, idest effectu aliter, quod potes declarare ex illo verbo videtur, quod videtur denotare hoc quod licet regulariter haeredi habenti portionem haereditariam, d a

tamen quia tenetur restituere , ex quo rem non videtur habere, non

videtur etiam ci accrescere, cum apud ipsum effectu aliter no debeat manere istud ius accrescendi, & per hoc Iurisconsultus usus fuit ver. 86 bo videtur,quod regulariter i importat improprietatem,l. in ortini: bus, isde capi.& postlim. reucri l. f. vi deiecisse, is de vi,& via . denot. Alex post Rom. in l. t n. si cert. pet. Vel & secundo respondeas,*postquam ei, tanquam indigno fuit ablata haereditas, aufertur etiam Ius accrescendi ex quo ei res laquam ab indigno suit ablata . Et si ista ropinio erit vera,vtili tas crit illa. Primo,quia circuitus non eritin urulis propter commodum quasi pollestionis vi s.commodum, instit. de lintem. Secundo non fieret restit utio quando es et maximus excessus, I. I.C de rescin.Vend.& per Cagnoi .dc recentiores hic.& in d l.re con iuncti, dc adquid tencatur venditor haereditatis, vide per Prach. Papiens .in sotm libet .vendit. num .4. GDi Declaratis his, quae ad text. pertinebant nostrum accipio gloss. priamam, quae ex Riminal. Ias dc aliorum mente, in quatuor diuiditur partes, prout ibi ratione intellectus istius legiqAtratiror ponsi Hir ει e

83쪽

ια Claudi j Tut ij I. C.

Pla. Partes per se patent.Iasrursus primam diuidit partem in quinq; particulas, sed secundum nonnullos Doctor. in sex subdiuiditur. dcvltinia particula erit ibi, & secundum nullum. Pro expeditionc igitur accipio glo. verba cuius super intellectu sunt reserenda,ideo omitto ea referre. duplex inspectio super ista gloil in primis eli faciendi:

Prima erit quomodo ille tex. intelligatur. Secunda erit,an Iuccellio ciuilis, dc Praetoria sint impedimento iuri accrescendi in iii ccessione' Pretoria, Sc redeundo ad primam partem,scilicet quomodo ille tex. intelligatur,plures a Doctor .intellectus hic allignantur. Ego vero ex mente Thob. Non. quatuor dumtaxat referam. Primus igitur sit, ut intelligatur in successione matris, vel lineae maternae iit sensus. Mortua erat mater,vel aliquis ex linea materna, relictis pluribus liberis,dc unus repudiauit, & sic accrescit aliis: ut hic; dc sic exponetur cessante legitima saccellione quia in eis cessat legitima successio.Unde cum sumus in sidcellione illa,non possunt silccedere ex capite unde liberi,ut i quoties,C.de suis,& legit uod confirmatur per i .i g r cte. Uli tab.test nul l .exta. dc l illud, g.ad testamenta, st de contra tabo

Subdit glossi postea rationem quare in illis successionibus debeat in 7 telligi,&no in successione paterna,& ratio est illa: t quia exclusus ex

uno capite, poterit succedere ex alio, ut l. i. g. scd dc videndum, fr.de

succelsedi bunde absurdum esset dicere . quod isset ex .intelligatur in successione paterna. Et si dixeris tu, iste intellectus non poteli susti- 8 neri, cum praesupponat i filium in successione materna non habere legitimam successionem, quod est falsum. l. r. intin .st. unde legit Nam 89 ibi ex Senatusconsulto Orficiano quod est i iuris ciuilis portio,*.Senatusconsultum, Inst.de iur. nai. gent.& ciuil. habent legitimam luccessionem,& sic in eis non cessat legitima successio. Unde licet illi liberi sint exclusi a capite unde cognati, habebunt unde legitimi. R spondeo per Salic. hic: quod si intelligimus istuna tex in luccessione,

unde cognati, tunc exclusus a bonorum possessione,unde cognati ,di, citur etia exclusus a successione,unde legiti ni , quia cxclusus ab uno capite,quod venit post aliud ,in totum exclusus intelligitur: sicut quim repudiat i unum caput, quod venit post aliud ,in totum videtur repudiasse, i. illud. .de acquirend. hqred. Vnde,cum bonorum posscillo, 9 I unde cognati .competat post bonorum post eisionem,unde legitimi, Ddmoncndi, Institui.de haered quae ab intest .renunciando, unde cognati, renunciat etiam,vnde legitimi . Hoc tamen non obitante,iste intellectus non admittitur,dc communiter a Doctor. reprobatur, αsa ratio est: quia intellectus t qui verbis legis non conuenit, non est admittendus, i item ueniunt,f.aptanda,is depa.hςred. De in i quoties idem sermo,sside rem ivr.sed iste tex. loquitur de liberis, ergo etiam

s 3 debet intelli de bonorum pociaria unde liberi. Λt t

84쪽

In Rubr. C. quan . non petent pari. si

ne materna cessat bonorum possiessio unde liberi,ut glos& Doct. in l.quoties,de suis,& legit.& glos .infra unde liberi, in rub& et ia ibi

not. Alex.& l. i. f.li recte .msi tabu.testam . nul l .ext. Et si dixeris matri

succedunt liberi,non ut liberi, sed tanquam cognati,& bono tu possessio hic desertur liberis, tanquam liberis; idco defertur bonorum possiestio unde liberi. Respondeo, quod tunc non succedunt tanqualiberi,sed tanquam cognati,ut infra,vnde cognati. Secundo, si verus esset ille intellectus, versa generalia text. nimis restringeretur. Exemplum bene potest cile verum in se,dum modo intelligas in successione lineae maternae, & no in successione matris, cum habeant Orficianum,uti a. in fine, is unde legit. tamen quia restringeret text. nostrum, non placet.Tertio,non placer,quia text. noster loquitur in liberis,in quibus cessat legitima successio, sed in successione matris, ut dixi,datur legitima successo pcr Senatusconsultum Orficianum ergo &c. Et si dixeris iste intellcctus debet accomodari non in successione matris, sed in i uccessione ex linea materna: reprobatur primo, quia restringeret text.Secundo,qilia esset diuinare. Tertio , quia secundum istum intellectum praesupponeremus, sue quod illius et exclusus a successione patcrna per caput unde liberi, admittatur tanquam agnatus,vi l .i. f. sed videndum,de successedio Hoc ergo stante,portio sua non deficeret,sed hoc est falsum,quia li-93 cet succedat tanquam agnatus, tamen alios i qui velint succedere unde liberi,non excludit. S penuit. Institu de bonor. posscssion & cosuluit socin .in consil.63. colum. 3. volum. i. Elii dixeris isti liberi noerant in eodem gradu. sed in diuersis,ut Ias hic. Respondeo hoc esse contra text.nostrum, quia cum loquatur in pluribus liberis, quibus erat delata bonorum possiessio,ergo videntur in pari gradu, quia tan96 tum t proximioribus defertur.Vt l. i.* gradatim, is unde cognati, l. Iurisconsultus in princ.ff.dc grad.& S.sinat. Institu de bonorum possession .ita not.Bartol. hic,& post eum Dec.Bene verum est,quod dicit Iasin simplici locutione,sed non procedit ad icx. nostrum. Et siccum liberi sint in pari gradu, unus repudians non est impedimento ali js,qui velint succedere,vnde liberi, licet velit succedere tanquam agnatus, cum tunc non possit succedere sibi ipsi,vt. 9 sed & is. infin. Instit.de bonor. post esson.& sic illa bonorum possessio accrescit alijs eiusdem gradus. Quarto reprobatur iste intellectis,quia presupponit quod in suc-etessione materna non sit locus in bonorum pbmessive nisi, unde cos7 gnati,quod est falsum:&probatur, quia quoties detertur i haereditas alicui,lege,vel Senatusconsulto,desertur unde legitimi,l. r.in sin.

Vnde legit. sed in bonis maternis desertur filio per ossicianum. d. l.l .ergo non procedit iste intellectius, & si dixeris cum gloss isti liberi

elege

85쪽

ciegerunt bonorum possiessionem unde cognati in se videtur circis

1 a uoa una possielsio, , ndet murmi. Respondeo,cise diurnati veliticii ni de lioc in rex. noli ro verbum nullum adsit.

Quinto reprobatur, quia Cecundum istum intellectum illa verba. cestante legitima succestione,interpretarentur de iii cstione Prst 98 ria ab intestato,sed hoc est talium,quia illa i dicitur legitima successio , quae descendit ex lege,vel Siloatusconsuli ut Megi tinia de paci. 99 & Rubri c. is de legit. latet. Sed Praetor i nota habet porcitatem condendi legem, ut * quos autem, Institui. de bonorum pGeis iucrgo successio Praetoria est separata a ciuili. Ex dictis Accursii cobligitur una conclusio, quae eit, quod quando filius fuit exclusus a pri.

mo capi te, non poteli amplius ad ipsium reuerti, si alii extant in e dem gradu , ita notat hic Bartol.per t. per cum allegatam, vide l. octaui,sfunde coan. 5c S admonendi, Institur. de haered. ab in teli. quae loges Optime probant secundum Paul.de Montepic.hic Sed potest responderi, quod tex. in d.6.admonendi, loquitur de asoptiuis,& non suis. Similitcr non obitat l.Octaui, quia habet alium

in tellectum de quo per glois ibi. sed quicquid sis, vera est ista conclusio, per rationem d S.admonendi,& per texting. penult. instituto de bonorum possiessione. Tamen contra eam ex pluribus mouentur Bononienses hic. sed abiis ommillis videtur solum urgere l. a. in princi p. ffunde legir. ibi adhuc dicemus eos obstare legitimis, velum huic textui respondetur,dicendo non esse ad propositu, quia quaestio nolira cit , an si lilius suit exclusus a primo capi te,posiit ad ipsu reue ii .li alii sint in eodem gradu dc deciditur quod non, in text. vero l.2. ideo obstat legitimis, quia ille erat solus legitimus, ex quo texi colligitur ista conclusio, & crit secunda, quod filius a primo capite excluius poterit succedere per secundum , dc tunc aliis agnatis obstabilia Ioo eo gradu. Tertia est conclusio, quod etiam i nepos excludit alios agnatos,vel cognatos existentes in codem gradu: ista conciusio com sirmatur per t. a. in princi p. ffunde Iegit. propter quam legem ad ita tenendum mouetur hic Dec. num. 9 & peri .de bonis,f. huic autem, iis ad Carbon. ubi Iurisconsultus ibi reddit optimam rationem adaoi propositum adest, quia i sunt,& retinent qualitatem filiationis, de comprobatur:quia semper habent annum, ut l. i.f. Largius,ffde su γ si edict & hanc opinionem Decij sequuntur Bononien .hi δε comsrmatur hoc ex k cum filius, Institui.de hqred ab intest. quod verum est quando agit ir de successione Aui, & etiam Patrui, ut consuluit Paris in consi o. num et . tib ubi ad hoc multa congerit. Contrariam opinionem tenet damnando Decium Paul de Mon-

tepi c. hic,hac ratione: qiva ambo sunt in pari gradu,& respondet ad contraria, primo ad i.aafvnde legit.quia loquitur in filio, ad i. de b

86쪽

In Rubr.C. quan non petent. pari. 3y

nis, is de Carbo n. dicit, quod est in iure expressum de illis, 3c non ad hoc praecipue, quia loquitur in filio. Nonnulli vero ut Rainat. distinguu nt,considerantes,quod si iste nepos sit suus haeres, bene loquitur Dec & alii, scilicet, quod iste nepos excludar patrunm in succes.sione Aui sublato de medio eius patre . ratio est: quia militat eadem ratio,cum habeat qualitatem filiationis,& suitatis,& hoc intelligit, non solum si veniat, unde liberi , quod cit indubitatum, sed etiam si pro unde legitimi, dii ita procedit S cum filius, institui de haered . . bini est.Sin autem non sit suus,dicit illam lcntcntiam non poste detendi, & in his terminis procedit opinio Pauli de Montepi c. nouillim Etamen dicit posse considerari, & hoc in dubium reuocari per d.f. videndum, etiam in filio quando fit in primo gradu quia dicit. an inter caeteros,ergo debet admitti cum suis fratribus. Non obstat l. itfvnde

legit.quia intelligit, quod obstat alijs facient ibus partem per concursum. Tamen communis sententia est in contrarium. Ego vero h

die de iure nouissimo attenta differentia emancipationis iublata per roa g. nullum, Auth .de haered.ab intest. dicerem t conclusioncm Decii in terminis in quibus ipsc loquitur recte procedere abique ulla distinctione, cum Dec. loquatur de successione nepotis circa auum, quo-ao; ties pater est ablatus de medio,tunc t nepos dicitur semper suus, ut S. sui,Instit.de haered qualit.& differcn. Attento quod hodie sit sublata ista disserentia emancipationis,ut d x, cum nullum,in Auiti delis mi ab incit. Et si dixeris tu,disscrentiae mancipationis,& patriae potestaris videtur ablata in succellionibus ab in testato, ut d . cu in nullum,in successione vero ex tella mento, hoc non est absolutum. Res pondeo,quod sulfcit mihi, lictum meum in uno casu pollic V rificari, quia tunc. supra relatam distinctionem apparebit non esse

perfectam, cum debuit ipse ponere distinctione, postea limitare isto

modo, si verum ci quod dixi. Sequitur secundum exemplum, quod ab Accursio hic,& caeteris affertur ad declarationem huius l.nostraeic est, ut in ligatur in plu-ao ribus liberis non existentibus in potestate, sed emancipatis, i in quihus recte congruit, quod cestet lcgitima successio, ut , emancipati,& 9 admonendi, Instit. de haeredab intest.& Institu de success.cog in princ secus vero in suis,ut g sui, institui.de haered. qtini & dilser. dc l. necessarijs,is de acq. haere. & in ista materia duplex est facienda in i pectio Prima,anheue procedat istud exemptu in hac l. nostra. Secunda, an sint vera eius dicta Et quoad primam,istud exemplum. siue istum intellectum sequitur Odosted.Cyn. Alberi Paul de Castr.dc Dec hic,& istet intellectus videtur magis communiter apirobatu S, Verum hunc quoque in tellectum reprobant Bart. dc Ial. hic, dicentes non debere tintingi istam legem ad illum calum. dc ratio est: quia secum

C , dum

87쪽

16 Cla udi j Tuti; I. C.

dum istum intellectium prae su pponeremus, quod inter suos non esset locus iuri accrescendi, nisi cessaret legitima successio, sed hoc est talium, quia etiam in suis est locus iuri accrescendi, ne quis decedat pro parte testatus.& c.& facit i.si ex pluribus T de suis,& legit. Huiς rationi conatur respondere Accursius, nam quoties sumusios in iiiijs t isti fili j iure ciuili inspecto, non solum sunt sui, sed etiam,

necessiari j,S. sui autem, Inlli tui.de haered quai.& dister.& licet Praetor introduxerit ben cficium abllinendi, tamen per hoc non facit, quin Ios non sit suus haeres; quia tius Prae tori una non potest facere ut quis desinat esse haeres.ex quo cum non potest haeredem facere, ut S. quos autem, Insti de bon. possidclaeum quasi,, sed dc siquis,frae fideicom. lib. agno . l. nihil tam natu rate, is de reg.tur.l& si sine, S. sed quid Papinianus, st.de minor. glossin I. in su biti tutione ,st. de vulg S pupil. dc no. Ias hic,col. 9. Secundo probatur,quia tunc portio non esset euacu ta,iuxta l.Vnica f. hic itaque,de caduc. toll.Vnde cum ista portio non sit euacuata,ex quo filius haeres est,licet se pcr Praetorem abstinuerit, non crit locus iuri accrescendi, tamen haec responsio bona non est . quia licet iste haeres retineat solum nudum nomen, tamen non est impedimento iuri accrescendi,ut I.si ponas, S. L ff.de inost. testam. dc

Secundo reprobatur iste intellectus.cum sit diurnarium, ergo non est amplectendus: ut per Doct. in i ita stipulatus,ta grande, isde verta oblig est iste intellectus diuinativus, cu hic nullum sit verbu de emancipatis. Et si tu dixeris, licet iste tex .deliberis absolute loquatur, tamet cx qualitate text. & ex qualitate verborum, ibi, cessante dcc est necessario de emancipatis intelligendus. Respondeo, quod hoc esset

Verum, quando text. uteretur verbis, quae importarent ablativum absolutum. Tertio reprobatur,quia violaretur tex.ita restringendo, ut per C

gnol. hic. nonnulli, dc Ra inaI.respondent, quod dicta Cagnol. procedunt, si restringeremus hanc legem ad illum casum, sed nos non re-Mingimus dicimus enim ita posse exemplificari. Ego vero dicta Ca-gno l. dico recte posita esse, quia Accursius quaerit accommodare intellectum huic legi,dum ergo hunc dat,videtur eam restringere ad il-rO' luna solu ea sum, nam i qui unii dicit,aliud excludit,l cum Praetor, Ude iudic l. hoc articulo.st. de haered infli.I.quod si minosi,sed quod

in se e iure an liquo,hodie vero non de iure nouissimo, cu sit sublata differentia emancipationis,& patriae potestatis. dc emancipati legiti' Ioz met succedunt,ut d. . cum nullamis Autlade haered.ab interuis. - Quarto

88쪽

In Rubr aqua n. non petent pari. 37

. Quarto igitur reprobatur iste Accursit intellectus, quia non conueniunt verba legis illi intellectui cum dicat hic,ccst ante,sed in emancipatis non cessat,cum lint cogniti de iure ciuili etiam ipsi emancipa ti: fra Bal. hic qui dicit hoc probari in lea scii l l. seq. ff. de cap dimin.

ergo dicendum est. non conuenire dii politionem l . . g. toties, st. dedanan. infech. & inducit l .cas, quia cnaancipatu scit capax legati propter alimenta: ergo etiam est capax legitimae succestionis, cum ali-IO9 menta t aequiparentur,l. lancinnus,Vbi Cyn supra denupt. Huic fundamento respondetur primo,quod sit verum csset, quod non cessaret in his legitima successio: argumentum totum contrarium concluderet, scilicet, quod ille intellectus posset ad illam legem sustineri; I loquia cum tex.hic utatur ablativo absoluto,qui t importat coditionem, ut Bar. hic periura hic per eum allegata,& ibi cessante. quod significat,si cellauerit,& ratio est,quia iste ablativus importat, quod in istis regulariter non cellet legitima succcssio, ergo quoties in emanci. ato cessaret, haberet locum illa lex, sicut in suis, in quibus etiam est egit ima successio, tamen quoties cessat habet locum ista lex: ideo dicimus illam legem non possie exemplificari in emancipato, quia lex utitur ablativo absoluto, idest si cessavcrit , quod non potest verisicari in emancipatis, quia daretur intelligi, quod haberet lcgitimam successionem.

Secundo respondeo ad illud,quod dicit,quod sunt cogniti de iure

ciuili, licendo hoc esse cotra te x.6.emancipati, Inili. de lirirc. ab intest.

Nec obllat d. leas, cum it seq. quia potest dici esse speciale ibi propter

dotem,ut per Bal. Novell. in trach .dc dote. Tertio respondetur ex eodem Bal. non tenere consequentiam,cui

iii dedetur ius t alimentorum, debeatur legitima portio, patet, quia fratri inopi debetur legatum propter alimenta, l.qui filium, ubi glos.ff ubi pupil .educ de b. & in non debetur legitima portio, ut in Auth. ut cum de appeti cognos*.fi.& sic data instantia corruit argumentu, S. Pationum, Insti .de rer diuis. Secundo,etiam quod deberetur legiti-IIa naa,non sequitur, t tamen de iure ciuili, quia debetur de iure naturali,ut tenuit Min in rubr. C qui admitt. Quo ad secundam inspectione, prima conclusio est iuri immiscendi prςicribitur spatio triginta annorum,quae conclusio ex ista gi non colligitur ex prelie,sed tacite, cu dicat ista remedia esse perpetua, pro qua allegat Insti. tit.de perpet.& temp. acti Vbi exponitur perpetuo, idest, per triginta annos , & ista conclusio est magis communis, scilicet, quod iuri immiscendi praescribatur spatio triginta annorum, si- Iis cui iuri adeundi, fundamentum stat in hoc, quia i omnibus iuribus praescribitur spatio triginta annorum, l. omnes, C.de praescript.

α ita etiam communem dicit Iacin I. licet, st.de iure deli berandi, li-

89쪽

cet ipse in iure immiscendi teneat contrarium; & Αlex. hic in col.& Angelo& Paul de Cailr. in l. fin. isde acquirend haered. unde disputando communis opinio vix defendi pollet,ut per Salicet in d. Micet,

qui ctiam cum Ias. tenet contra illam communem ,hac ratione: quia

aut consideramus ius ciuile, aut ius Praetorium,si ius ciuile, cum sint sui ,& necessarii, ut S sui, institui. de haered. qualit.& dimeren . S l. necessarijs, Ede acquirend. haeredit. confitendum est, quod non cadat praescrjptio , cum statim sint haeredes, velint nolint. Nam aut repudiat ,& non potest iure ciuili inspecto, aut dicii transisse tempus,& non potest,quia nulla negligentia filii considerari potest. Aut con-n sideramus ius Praetorium,& tunc sic, beneficium 4 Pra toris abllianendi, fuit inductum in gratiam,vi l .si filius qui patri , is de vulgar dc pupill.& noti Port. Instit.de haered qualit.& disteren in princ. ergo ei non debet in odium redundare, i. quod fauore, st. le legibus.Sed si diceremus excludi per triginta annos, retorquerctur in Odium eius.

Ergo quo ad hoc debet cellarc ni ficium at itincndi,& huic opinioni adhaerendo, non obstat contrarium, quia illud quod habci ur,quod omnibus iuribus pr scribitur spatio triginta annorum, habet locum in iuribus, & actionibus, quae exerceri debent ab homine, sed ius ab stinendi est facultas quaedam impraescriptibilis uxta luiam publica, is devia publi Defendentes communem conantur respondere,& primo , quod dicta regula, i quod fauore: habet locum, nisi odium veniat in vim concellionis prius factae,5c ita respondet Dec. hic. & fuit limitatio Bald .ind. Hicer, in septima oppositione, de quo articulo in

materia scholarium, vide Doctor.ini. i .ff.de legar. i.& Aret. in i cum quidam, Tde vcrbor. oblig modo si filius vult gaudere suo beneficio, oportct,v t cum Cius quali rate utatur. Sed potest rc sponderi hoc esse verum,quando filius acceptaret beneficium expresso Sed praesupponimus nihil facere, cum solum se non immisceat.

Secundoctiam pro communi facit, quod hic dicit Curi quia sui Iaue t per beneficium Praetoris sunt restituti ad pristinum ius, ut i .nam

nec emaci patus, is de leg. i.& l .ci qui se non inaria iscuit, fide acq .haer. Operatur ergo dictum beneficium . quod illa qualitas inhaerens fili j sex lege. D tabul. ut inuiti essent sui haeredes, cesset, si cessat, tequitur uod competere debet tanquam ius,& non tanquam facultas,& sicubintrat dis positio d. l.omncs. Huic fundamento respondetur per Rain. hic, quod si est verum antecedens, credit etiam ipsum verum,& commune: tamen ipse existimat falsum antecedens pertext. puIcherrimum hic perlas adductum,in l. eum quasi g. sed& siquis verssed,& si suus,is de fideicommisi haered. & l quod Papinianus,s.sed&si sine is de minor & per not. per glossint.in substitutione, ff.de vulgari di pupillari. Namlex quo remanet ista existentia, ut operetur

illum

90쪽

In Rubr. C. quan . non petent. pari. I

illum effectum, scilicet, qutid dicatur suus, sequitur,quod non sit , ra declaratio Curti j, & responsio Decii,hic in prima lectura,nume. in

Nec obstat I.nam, nec emancipatus: quia admitto ego, quod verum iit,respectu haereditatis,& quoad onera haereditaria,&non respectui plius existentiae imitatis, quia cum Praetor non postit directe tollere ius ciuile,consciat an cum videtur, ut non possit tollere suitatem,ideo ipse dicit videri sibi veriorem sententiam A lexa n.& Ial. con tra com- II 6 munem.Nec obstat etiam responsio Sapiς,dum dicit hic,i quod de iure Digestorum non erat cognita praescriptio triginta annorum, sed fuerit inuenta de iure C. ut inquit glosi in l.qui occiderc,S I .st. ad legem Aquil& ini. Iulianus,st.ex quibcaus m a Barr in i .fin .in princ. i de eo per suem fac.er. dc sic praescriptio triginta annorum fuit inuenta per i .ucuti& l omnes,C depraescrip t. triginta annorum. Vnde ista lex licet, detur.deliberan. habuit rei pectuna ad iura Digellorum,& sic non ad istam praescriptionem, ita ctiam declarat Ias .in d.l.licet, tamen non obstat,quia dicit hoc esse facultatis,& non iuris. Secundo etiam l. licet est de iure Cod quidam vero distinguunt,aut loquimur inspectu creditorum,& non possunt filium conuenire elapsis triginta annis aut respectu agnatorum an cum cxcludant, comunis est * sic. tamen Ra inal. reprobat,quia quςdam est extensio hominis, quc dam legatis,ut Bal pluribus in consilijs considerat: in practica tamen discodendum non est a communi,& licet Ial. hic,& in d. l. licet,leneat con . tra comunem : tamen ibi etiam retinet eam,& limitat eam, quando filia solum esset instituta in testamento matris, ita Palium cohaerede non haberet,ut ibi apud cum videre poteris. idem las defendit etiam

communem, in cons. I9. v Ol. i. dc tenet etiam Tira qu in l. si unquam, num. D 2. Gde reuoc. donat.adducens, more suo, plures auctoritates.

Vltima sit conclusio superisto intellectu, quod ius abstinendi concessum suis,dicatur de iure Praetorio,no ciuili,& opinio ista est sippius

comprobata,& licet videatur glosi dubitasse, ut Salic aduertit,tamen non est negandum , hoc sensisse: obstarct in , quia beneficia Praetoris sitiar annalia ergo vidctur copleto anno, non posse excipere, dicendo se velle abstinere. m. vero hic respondet, quod beneficia Praetoris III sunt annalia, verum ad agendum, ad excipiendum vero sunt perpetua, Ut l. pure, 6.fin .ff dedol. except.in hoc tamen considerandum cst, an istud beneficium detur per viam actionis,vel exceptionis, dc tuc si conlideras tacitam repudiationem est talc beneficium annale: si vero consideras expressam repudiationem, in perpetuum, cum perpetuo contra creditorcs ex ci pere possit ,& di cere se veli e absi i nere,& i n hoc procedit argumentatio Romani,& regulam, l. pure, g .si. limita,ut per Bar.In l. a. st .de except.& adde etiam ad dicta in regulam sex limitationes per Felin.traditas in caunt quidam,de rescrip & addicta Accursit

SEARCH

MENU NAVIGATION