장음표시 사용
51쪽
2 8 Praeludia ad Tract. de Electione, &c.
tur Statutum, de quo in argumento, quod sufficit pro opinione Caietani. Respondetur tertio, quod argumentum pure negativum, quale est propinsitum a Castro, parum, aut nihil resu lariter concludit.
EXplicandu se perest, an reus trans,
grediens statutum p nale incurrat culpam in casu omillionis sislutionis pinnae, quando omissio, vel transgressio est talis statuti, quod ex suo genere non obliget ad culpam , sed tantum ad poenam; quemadmodum superius dictum est de statutis fratrum ordinis
Pro huius difficultatis explicaticino
respondcocum Caiet. aa 2.2. Driam. . I 8 6. art. s. in solutione terti, dubi' ab e dem proposivi, per sequentia verba, quae sunt ipsius Caietani. Licet quidam diacant, quod peccatum incurritur , si paenitentia non sit; quia sic Abgantur ad euitanis iam tulpam, ne siubeantpoenam: quia i men sine ratione hoe dicitur , fir legis iniuersalitati derogat, ideo dicendum est, quod fleue non peccat frangendo silentiam, ita non peceat omittendo poenam taxatam, est impositam. Et ratio est, quia lex π niuersalis, er non particularis est, cum dicimus; Nolumus quod statuta nostra Obligent ad
culpam, sed solum ad paenam. Constat autem , quod si trans esse in operando excusatur a culpa, ly omisso paenitentiae non excusaretur a cu*a, iam particularis est lex iria, sist re pectu agendorum , 6st non restem patiendorum. Et consequenter , cum Religiosi non abier teneantur ad huiusmod paenitentias , nisi ex merere futut rumsuvirum, sequeretur quod statuta obligarent ad culpam sine contemptu, θνρ rapto : cuius oppositum in eis habetur. Et licet 'eciale exemplum allatum D in Ordine Pradicatorum, dicta sunt tamen hae ad declarandum eetera similia in quibus eumque Religionibus; sicut etiam reliqua intelligenda stat tam sequmtia , quam antecedentia, quoniam des milibus idem est iudicium. Haec Caietanus. Quam responsionem colligit ex doctrina Angelici metoris in corpore eiusdem. Iraecitati articuli, praesertim illis veris . O liorum autem transgressio non Aligat ad mortale , nisi ropter contemptum Regula, quia hoc directe com rariareturno fessioni, perquam quis mouit Regularem Utam, me ropter praeceptum, siue oret
ni a tralato faciam, siue in Regula expressum; quia hoc est facere contra obedien-tιa motum. Et in responsione ad plumum argumentum habet idem S. Doctor haec quae sequuntur. In aliqua e men Religione, scilicet ordinis Fratrum Praedicatorum, transiressio talis, mel emisso ex Fuo genere non obligat ad eulpam, neque mortalem, neque mental me sebiam ad
taenam taxatam sustinendam . quia per hunc modum ad talia obseruanda obliga tur : qui tamen Possent mematiter, et mortaliter peccare ex neragentia, mel libidine, se contemptu.
Quam sententiam , siue responsione
licet gratis) Alfonsus de Castro lib. 1. de potest tuearnal c 8. pia medii ubi interquam plura asserit Caietfuisse circa hoc de .ceptum . Quam sententiam dicit se non posse probare. Addens post multa: Vaec aietani sementia ex diametro petnas ciam tittera sui Statuti, quae talis eri: Vt mnitati, si r paci totι- Oriunt prourdeamus,
lumus, sist declaramus, mi seinstitutiones nostra i scilicet ordinis Praedicatorum non obligent nos ad culpam : Ied ad poenam. Quis non videat Castrum euidenter decipi , dum asserit verba citati statu ti esse
52쪽
De vi obligaffine, Condit. ac interpr. Can. 2 9
contraria doctrinae,& sententiae Caietani asserentis, transgresibres statutorum non inuoluentium praeceptum formale
non obligari ad culHm; led ad poenam
tantum, in ordine Praedicatorum . Fiat igitur per quemcumque collatio verborum adducti Statuti, & illorum quibus Caietanus suam exprimit sententia;& liquido apparebit nullam prorsus reperiri contradictionem inter verba Statuti recensiti, & verba explicantia sόntentiam Caietani, imo mirabilem, Mmani sellam in omnibus, & per omnia
conuenientiam, atque identitate siensiis.
Ad id vero quod dicit Castro, se non probare sententiam Caietani, nec posse intelligere, quomodo transgressio, siue omisito deliberata poenae, quam lex pc natis imponit, non obliget saltem ad
peccatum veniale transgressores : Respondetur id paru referre, cum haec sua nonintelligentia praedustorum sit potius voluntaria , quam rationabilis. Et ad aliud argumentum: Si Monachus omittens sustinere poenam, ad qua per Statutum oblisatur , nullam culpam incurrit, nullo modo per obligationem ad poenam sustinendam obligabuntur Fratres ad seruanda Statuta: Respondetur negando illationem , siue consequentiam . Et ratio negationis est,
quia Statuta, de quibus sit pra, non obligant simpliciter, sed ad poenam tantum per Iudicem infligendam, modo susiacienter declarato paulo superius in vendicatione immediate huic anteposita. Quod vero asserit idem Castro, Opinionem , S: sententiam Caietani aperte contradicere litterae B. Thomae; ex sola
inspectione, & lectiones apradictorum locorum D. Thomae, quae fideliter per extensum relata fuere, apparet cunctis palam falsitas asserti ipsius Castro. Denique adducit pro se verba Commentarij, quod edidit Vincentius Ban- Tractatis de Electione. delius Magister Generalis eiusdem lacri Ordinis Praedicatorum ad Statuta generalia, vel Constitutiones sui ordinis, quae sunt, ut asserit ipse Castro, sequetia:
detreo transtresfures no strariam Conriituiationum . quandoseunt pure Constitutiones,
εν non habent praceptum annexum, εν id quod est in ais, non es alas lege diuina
probibitum, mel mandatum; non obligam tar ad aliquam tulpam , sed tantum ad poenam in Cinstitutionibus taxatam, mel per Praelatos ιmponendam, mel taxandam; quam si facere recusauerint, non euadenι culpam. Et quamuis poena non debeat infligi n lenti si e culpa, ei tamen ciuise πο-
luntarie obligaui t ad aliquam poenam , po
teri talis poena infigi sine culpa. Haec Barbdellus. . Quae verba, praesertim nouissi ma, si attente fuerint ponderata, ut decet, proculdubio inserunt totum comtrarium ei quod intendit Castro. Addo quod alia verba antecedentia; sed tantum ad poenam in Constitutionibus taxatam, mel per Praelatos imponendam, mel taxandam ; quam si facere recusauerint , non euadent culpam . Si pariter Milla subtiliter, ac in vero sensu expen dantur, necessariὰ intelliguntur de poena imposita, & taxata per sententiam
Praelati, continentem nouum manda.
tum, siue praeceptum de exequendo pin
nam taxatam, vel P andam; cuius noui
praecepti Omissio non est absque culpa, ut asserit Bandestus. Igitur non ex vi Statuti obligantis tantum ad renam; sed semper aliunde, scilicet virtute illius noui praecepti, & mandati, quod continetur expresse, vel virtualiter ad minus in omni sententia, siue declaratione poenali facta per Iudicem, vel per supe riorem, oritur culpa. Quod totum euis dentius demonstratur ex verbis ipsiuς mei Bandelli tin declaratione Statutide quo supra antecedentibus, & conia sequentibus ad verba citata a Castro,
53쪽
qui etiam in hoc non fuit fidelis, & thia
egetrelator verborum Bandelli. Nam ante verba citata a Castro, habenturisquencia verba. Cum in Matutis mari. me sis attendenda intentio; ετ evoluntas
eorum,qui nonras Constitvnones eaederunn,
fuerit, it nm stilicet Prosetares ordinis Praedicatorum non Agarent ad culpam, sicut patet ex Capitulo secundo cie neralissimo Parisiis celebrata i Σ3 6. Et immediate post citata verba a Castro, sἡ4quentia haec habentur confirmantia meam expositionem . de qua supra irri' mediate, & sunt haec. In Religione Oν-dinis Fratrum Praedicatorum, trans ffio, mel emiso scilicet Regulae, siue Constitutionum in ex suo genere non obli
gatia eti*am,nec mortalem, que menia
lem, sed sosium ad poenam taxatam μέ nendam : quia per hune modum ad talia obstruanda obligantur . sivi tamen possentientaliter, mel mortaliter peccare ex negligentia, mel libidine, sin contemptu. Sequamuis perea non debeat infigi nolenti fiane eulpa r ri tamen qui moluntarie si obligauit ad aliquam famam, potest latis na fine culpa in bo . Tales autem sunt Fratres Ordinis nomι. qui moluntarii insea filisne huic tegis obligauerunt. Haec Bandellus ubi supra. Quibus verbis Bandellus ipse in declaratione Statuti ordinis Praedicatorum aperte nimis declarans se ipsum ., dicit primo, omissionem Regulae, &Constitutionum eiusdem ordinis Praedicatorum non Obligare ex suo genere ad culpam nec mortalem, neque Venialem di secundo, quod si in his accidat allia quando culpa, aliunde id euenit, ex negligentia scilicet, vel libidine, aut con
Et si quis nomine, & in persona Castri iterum obi jciat, quod Bandellus loquitur ibidem de O mi 1sione Statut Ium , non autem de omistione pama:
taxatae in Sectutis non oblivatibus ad culpam: Breuiter respondetur quod ilitatiue, Niconsequenter necessatio incit utrumque: quia illud secudum de omissione solutionis poenae, pendet O Inoa primo illo, a transgressione videlicet Statuti, de quo supra. Si ergo ex vi tranLgressionis non incurritur peccatum, igi.
Lur multo:mmus ex omi1Ιione solun nis poenae illatae ob transgressio m. ICuncta haec magis explicantur ea vertas east. is. δ'. t. texta. Constitu tionum eiusdem ordinis Praedicatorusub littera, B, quae sunt. Declaramus quod Constitutiones nostra contismi Struata di-
freta, fir matri conformioni Religionis:
quae quidem tenentur Fratres firmare o mo. do , quo in eis continentur, hoe erit me .pta mi Pracrata, sest Samia simplicia it
In declaratione cuius textus post relatam doctrinam D. Thomae,de qua supra , quod prosessores scilicet ordinis Praedicatorum, licet in sita professione non promittant principaliter seruare Coni itiitiones; sed tantum obedire seis
cundum eas: promittunt tamen ex con
sequenti, & implicite seruare spectantia ad ipsum ordinem, licet in ProseΩsione hoc non promittant expresSe. De quibus Constitutionibus, siue Statutis ὸ quorum obseruationem promittunt noabsolute ; sed stib illa conditione, de qua supra, immediate loquens praedicta declaratio haec habet. Transgresso mera illorum Staturarum, qua non absolute, sed
sub illa eonditione in si a Prostes ione seruare pro infit, non obligat ad culpam ; sed
ad paenam . Prassista autem Consiliuno. nes, quia non continent nisi Statuta bonesta, or rationabilia, βιntper Sedem Apostolicam confirmata, sicut patet in Privit illo, quod dicitur Mare magnum LAlexan
54쪽
De vi obligati fine, Condit ac interpr.Gn. II
Sententiaequque Caietani sui modo loquendi Castri in hoc.vtar, qui sententiam de qua supra, attribuit princi Pli ter Caietano in abique dubio inuent tradita . Cardinali Toleto in suo minuE,-ris Sacerdotum tib. 8. cap. 9. nu. 2. S. Meundum e T. Vbi inter quam plura docet i Euando sumor intenὰit Aligare ad
mortale, tunc Abgate quando autem inten At non obligare , non siligata subdens ita tim Itaque illud acratum obligat ad mortale , eum constat talem fuisse intentionem praeci entu . Simibter etiam si ea ut non fissi, non obligaι. Haec illa. . . i.
Ex quibus manifeste habetur, quod ubi non intendit se rior, in lege etiam poenali obligare ad aliquam culpam, illa loec non obligat, uti in Ordine Pr dicatorum dicham est: ideo immediatὸ
post praedicta subdit Cardinalis Tole
dicit racepta S. Dominica nam obligare a peccatum. Nota quod non dicit ad carum mortale, ut antea expressera , sed ad mccatum abistute, Ac simpliciten, ut ostendat se in hoc concludere omne riccatum tam mortale quam ueniale r quae clariora fiunt ex sequentibus verbis ipsius Toleti continentibus cauum vel rationem sententiae D. Thomae
citatae per ipsum, videlicet, quia inias gula institutor dixit, ser expressust nullistbligare ad peccatum . in hoc enim omneἔconueniunt. Hac Toletus.
Per quae verba palam docet se idem, sentire quod D. Tnomas, & Caietanus in hae materia. Secundo rir vltima illa verba, in Me enim omnes, g=e. assirmat praedictam doctrinam, siue sententiam csse corni ruinem consensum doctissimorum scriptorum. Quid ergo desideratur clarius, cum sit doctrina haec commutari, In qua Omnes conueniant Exm, verbis igitur 'Cardinalis Tolesi apparet quod D. Thomas, & Caietanus maior miter loquuntur in hae materia, & per consequens, quod sententia Caietani norepugnat, ut asserebat Castro, doctrinae P. Thomae. . Non me latet id quod in hac materia scripsit Ioannes Aetorius alari serarum institutionum moralium lib. 3 XV. μ μ A. ubi recensita opinione Caietani, de qua supra immediate , contendit rationes Caietam & ipse seluere, eadem sere doctrina, & principijs, quibus Castro eideo propter breuuatem per extensum. non referuntur, licet modestius loquatur, nil detrahe do opimomcaietam.
sed tantum dicendo uae. μαιο sciiscet Alphonsi de Castro in mili matu 2ω-batur. Et in ultimis verbis eiusdem prae, citati Capituli respondens ad Tationem specialem Caietani, qua dicit, quod spepciale Statutum cum generali pugnaret, si tran sigressores essent adstricti ad podinam subeundam dicendo; generati Si
tutum Oriunis γraduatarum, quo diciture Polumus nostras bonstitutiones ad ra Leam obligare , inrelligendum in excepta Constitutione , in qua Conditor eius pra mit si obligare ad tamam Statuto ire aram faciendam. quamuisnusia sit in mioliatione Matuti culpa contracta. Quae interpretatio nil noui inducit contra opinionem Caietani. Et argumentum quod eolli. gitur ex eadem interpretatione Azori, paulo sup rius solutum est explicando verba Bandelli , di doctrinam Cardin Iis Toleti. i
Quia surrius in his praeludijs, ad
ostendendam vim obligatiuam legis Canonicae, etiam in sero conscient , nonnulla dicta suere, atque exaggerata quibus ostendebatur cognatio, & assiianitas maxima, ne dicam, quasi necessa ria connexio, quam habent inter una taxata in lege iusta, ct culpo C trans- Di
55쪽
transgresserurn eiusdem ilegis. Et in hac vendicatiora Caietam ab oppositionibus Castri, & aliorum,den Onitia. ut separationem horum, presertimi Ordine ad Leges; & Statuta Fratruma Praedicatorum: Ideo iudicaui etsi noria necessarium simpliciter . utile tamen sere, ut ea quae superius seequenter insinuaui clarius, dc expressius,breuiter de clararem, compendiose dicendo, quod lex poenalis cum obligatione poenae habet etiam annexam culpam regulariter quoad tras gressores illius,quoties tamen legissator suam non aperit mentem se
i plum explicando, quod perlegem a se
laram quantumcunque poenalem,non
intendit obligare transgressores ullo paeto ad culpam , quemadmodum M. monstratum est de Statutis, & Constitutionibus Fratrum Praedicatorum. Si
id veru secerit, abseue dubio lex et si
poenalis, tunc non obligat transgressores, nisi ad poenam modo iam declarator qua animaduersione tollitur omnis ambiguitas, siue dissicultas, vel occasio opponendi de contradietione inter illa, quaevsque modo hinc Μ& inde explica
, Pm sententia Caietani faciunt quove tradita a Suaredi M. 1. de marietate legum humanarum .isp. 8.nu. . dicosi-
eundo: Vbi distinguit leges poenales tria illas quae pure poenale sum, & in con stientia non obligant Inisi ad poenam, legibus minis taxata. Quae leges primi ordinis ex materia, & verbis, alijsq. ci cum lianiijs a legibus poenalibus mixtis discernendae sent. Quam doctrinam, fatetur se colligere ex D. Thoma, Silu. Bellam eta,& aliis Authoribus citatis per ipsem Suareet, ubi supra, Addens: Licet
Castro Abitet, an demur tales leges, tamen non 'ndetur cadere in dubium , tum quia
ni ad regimen sibilitornm cum-mm ροῶ 1, er gravamine in aluialia maneorijs, in auibus maius onm necesserium non
, -δεων per se credibile, se sim his
modo lem paenales. Tum etiam quia
nu , pure parnalis censitur illa quae poenam
imponis fugienti decarcere , smdenti ligna in Sua communi, i re. /Cum Amrio ubi supra mino, legem
cuius contemptor, Due violator remereus tantum existit, & non culpae, vim,
& rationem legis proprie sibi vendicare, contra Bartholomaeum Medinam, Meius doctrinam relatam quidem supe-TIuS, 3. 4. num. t s. in aliquibus approbatam ; sed in illo particulari reprobatam, in quo voluntarie asserit quod Constitutiones Ordinis Praedicatorum notia obligantes ad culpa non sent vere leges.
Quae dententia Azorij ceria probabilior
est ac longe verior sita contraria, αὐ-bet plures inegregios defenseres. Ratiolim eadem sententia communiter a de en Eribus ipsius assignata ea est, quo niam licet non ita liget conscientiam , ut qui eam non implet, sese culpa -- stringat;sic tamen ligat,ut contemptor, aut Molator ipsius poenam debeat tuiti. nere modo explicato; & id quidem non est ex voluntate, qua subditi se se poenae subiecerunt tantum, ut aliqui non recte credunt: sed authoritate legislatoris non obtemperantes adigentis ad poenam perserendam. Ad legis autem rationem satis est, si hoc, aut illo modo liget, ac teneat ciues Principi subiectos: ua com
Hinc est quod Constitutiones OMNnis Praedicatorum nedum a suis, verum etiam ab exteris, dc eximi)s Theologis
atque Iuristis passim appellantur Statuota, & Leges in sense proprio ac formali, ει quod amplius est, ipsemet Medi Lis, Castro,& alij superius relati, bequenter Diqiliaco by Gorale
56쪽
De vi obligat. fine, Condit. ac interpr. Can. 3 3
eiseem vocibus, utuntur Statutorum,
ac Legum , dum sermonem faciunt de Constitutionibus eiusdem ordinis,ac etiam de illis in particulari, quae ce to non obligant ad culpam, ut sunt seia omnes Costitutiones dicti Instituti Prae. dicatorum, modo declarato in Decreto siue Statuto pluries fideliter relato. Ad firmitatem, de maiorem clarit tem praedictorum considero cum Diuo
& q. 96 . t. i. in cor' 6st ad argum. quod ad rationem verae, de propriae legis humanae sufficit, ut lex in se contineat discipli nam, qua ei subiectos metu poenae cogat ac dirigat ad virtutis perfectionem, quam D. Thomas ubi lupra, appellat , disciplinam legum, per quam VI tutis persectio aduenit homini. Ex quibus aperte colligitur quod illae dicu tur , 8c vere sunt leges proprie, & fo maliter, quae obligant tantum ad poenam, ut sunt leges, de Statuta praesertim sacri ordinis Praedicatorum, euidenter continentia disciplinam , & directi
nem , de quibus immediate ; quidquid dicat Medina & alij, si qui sunt sequaces illius: ideo idem S. Dinor art. 3. eiusdem citatae quaestionis 9,declarando qualitatem necessariam, &essentialem legis positivae iuxta placitu Isidori,
inter quam plura docet quod ad ratione verae legis humanae duo potissime r quiruntur: Primum, ut sit aliquid ordinatum ad finem: secundo, ut sit quaedam Regula, vel mensura regulata a superiore mensura, scilicet lege diuina, vel naturali. Quae duo absque dubio inueniuntur expresse in legibus, de Statutis obl igantibus tantum ad poenam, uti patet discurrenti per leges, Sc Statuta Fratrum Praedicatorum.
Hinc est quod omnibus rite ponde ratis dici debent, de sunt vere, & PIO' 'prie leges.
s. X UI. De necessitate tracto
Praeludiorum, ut alijs , & mihi
quoque satisfaciam, cogor expresse de clarare causam, siue causas ad initium eorumdem praeludiorum tantum insinuatas, continentes non dicam solum
magnam utilitatem ; sed abistulamis necessitatem explicationis illarum dis ficultatum , quae Deo Duce his Praeludijs elucidantur; cum sine horum cognitione, maxima saltem cum difficultate possint iudicio sapientum no
bene versati in doctrina sacrorum Ca- nonum intelligere, ut decet, vim siue virtutem in utroque soro obligati uania eorumdem, quomodove eligentes, P stulantes, nominantes, electi, postulati, nominati in Praelatos, sue illorum confirmatores, vel prouisores, teneantur ad exactam obseruantiam eorum quae rithac recte disponuntur per sacros Canones, praesertim In materia electionis, postulationis, nominationis, confirmati nis, atque prouisionis Praelatorum, alio
rumque regimen animarum exercen
tium: siue quibus conditionibus, vel qualitatibus ornati esse debeant,tam eligentes quam postulantes, aut clecti, α postulati, ac etiam confirmatores, de
prouisores supradictorum. Insia per qua poena siue poenis, quomodo, de quando
puniendi sint transgreliores Canonum in materia electionis, & confirmationis respective, praesertim circa pinnam priuationis vocis activae, & passivae, ac etiatriuationis potestatis eligendi, post indi, vel confirmandi, & similium, ut
alia innumera breuitatis causa praeter
m illam, quae sigillatim suis proprijs i
57쪽
. De Electione Canonica praelatorum , I
Ad euitandas igitur frequentes, necessarias , 5e taedios si digressiones tria sequentibus Capitulis tractatus de Et Cilone, & Confirmatione Praelatorum sepe immiicedas, necessarium fuit prae
mittere tractatum eorum , quae com
tinentur in praedictis Praeludijs. Eo magis quia nullus inuenitur sanae mentis , qui aperte non cognoscat, simul lsateatur hanc veritatem , siue necessitatem : quodq. cognitio contentorum in Praeludiis, de quibus supra, non est cunctis ita facilis, neque communi S, prae sertim Regularibus, qui Altissimo per singularem famulatum totaliter dicati, salutique animarum sollicite intenti, ac in alijs quampluribus occupati, ut plurimum studio praedictorum nequeunt
Hoc uno denique adnotato quod B-pradictorum , & sequentium tractatio sacrae Theologiae ambitu absque dubio
cotinetur,ut alfirmant inter alios quamplures S. Thomas 2.2. . 37. Dominicus
Soto de iustitia, & iure, Banes de iure,&iullitia ad exordium, Alphonsus de Ca- oro de te paen. & Suar. de legibin ad minis. In quo singulari gloriolos habeo antesignanos, Magistrum sententiarum, Alensem,Beluacensem, Gersone, Drie- donem,S.Antoninu sed inter alios egre gium Ducem Theologorum Thomam Aquinatem Doctore Angelicum , praesertim I. 2. q. 9 o. r seqq. plusquam Salomonem in fortituὸine animi, & sapientia ab Innocentio V. in suo sermone, Ecce plus quam Salomon luc, acclamatum . In hoc enim inuictissimo Duce,& canesii Doctore, ex testimonio Ioannis XXII. in Bulla Canonizationis
eiusdem sancti viri verissime impletum est illud Psalmi, Rigans montes A superioribusμιι, defructu operum tuorum sa--tiabitur terra: cuius doctrina uniuersa
illustiatur Ecclesia, ex testimonio Urbani U. in Bulla ab eo directa Archiepiscopo Tholosano eiusdem Ecclesae Cancellario , uniuersiri. Magistris &Doctoribus, &c. in Ciuitate,& Proui tia Tholofina commorantibus.
Huius lanctissimi viri doctrinam
nedum Apostoli Petrus, & Paulus, a que Beatissima Virgo commendant, sed ille quoque, qui veritas est, Parisijs, ac Neapoli miraculosa voce approbat, ex testimonio innumerabilium grauis simorum scriptorum, praesertimeX attestatione expressa Pij V. in Bulla institutionis selliuitatis S. Thomae pro Ciuiatate Neapolitana. Summa Cap. I. R
I Omnes, etiam Regulares, tenentur inelectionibus canonicis suorum Praelatorum,
obseruare qua in Jacris fanonibus traduntur titulo de Electione δ' Elin, ρο-
te fiate. a Ubi sacri Canones loquuntur praecipiendo aliquid iniuersabire, rerum dispositio extenditur etiam ad Regulares.s bapitula sue Congregationes quorumcumque Regularium , sine Lycciali priuia letio Sedis Ap Dbeae, non pyiant alia quid saluere contra di 'ositionem sa
crorum 6anonum,neque contra ius comis
mune, Vertim in materjaelectionis fgrnat, totum erit irritum ac inane. . ure in Ordine Praedicatorum punt quamin plurima Statuta, quibuspraecipitur, et electiones Superiorum eiusdem ordinis
fert d beam scundum formam a sacris
nonibus statutam. i Ex Nauarro, δ' alijs, declaratur nullum Statutum illud conditum per Gener Iem S. Augustini, in Di rario Gen rati suae Religionis, quo auferebatur toti Orgini Jueparti istius, modus eligendie formis Iuri communi.
58쪽
s Got modis aliqua Llectio dicatur Ca- uis titulo ,siue colore malet administrarenonica. quae sunt stria illivi osci', sive 'ata-r Gasit meia Electio Ganonica . . . tura, ad quam es electas, ante confir-3 Adducitur L itis flemonis atque Postm 1 mationem, nisi adsit Aper hoc θmale
lationis canonicae. 'ruilegium, flue declaratio orati A -s Assignatur disserentia, δ' conuenientia , . Holica inter electonem, or pinulationem ca- a o Si quu elemu ante eonfirmationem se inge-mnicam. rat adminiserationi , netam deperditro Sub nomine Electionis generaliter sumpta, omne uM acquisitum per ele timem ; die etiam vinulatio in materia pae- sed remanet meligibitis, ita mi egeati nati. a claudissensatione Sedu Apostobca; alias ιδ oleumque poss2nt de iure eligere,possim . remanet semper ιnhabitu ad quamcum- etiam postulare . que Praelaturam. La signantur aliqua in quibus disserunt ευ- a r Immo qui erat Oeconomus, siue Procur ecto, atque Posulatio fanonica: Ubi tor, antequam Argeretur. α igore illius etiam animaduertitiar, quod per electio- tituli quem antea halebat, non potent ad-nem canonicam initiatur matrim ministrare, alias incurret poenas taxamum spirituale imis Ecclesiam, di m tas in ean. Avaritia. pinam elicum' quod poli perficitur a a Voc tamen menit intelligendam in Italia, per confirmationem. extra enim Italiam Praeliari GEUUM Is mssulantes non consentiunt in potiuιμ ei in concordia ab omnibu/ AH. . ex diatum ; sed eorum mota dirigunt ad Su- . spositione Capituli, nihil poss2nt in temperiorem, mi dignum ex gratia illum . h porabbin, ετ pirituabias adminise admittere: Hine oritur, quod electo ιn- re quae sunt sui muneris. nititur uri, risulatio mero gratia. as In Oriune Praedicatorum Elec loquantum-I iuersissiter loquendo aeteris paribus,Eὼ- nu mnanimis , sae canonica, utillum ius ctio Camonica Regulariter praeponenda tritiat lecto: Daut neque ps iurisio est si re Postulationi. renunciare, cum remaneat per inpo-ι X EA rabiena coegitur quod in ordine Pra- testare Superiori , eonfirmare , et invia dicaturum nulla , aut minima saltem iam declarare electonem subsequut am. inuentatur diserrentia inter elemonem , a 4 Idem repetitvir per motam neesbria illa-sire postulationem,quoad ubertatem con- . . timu firmandi mnum mel adium, dummo-. a s we iure commaeni, Discopus C ius Eccle- do eatera sint paria. . sia, non poterit eligε ad aliam Ecclesiam, νε Possulatus, ex min poriulationis nudum iis . neque ponulari: sedi Umili Praelatia. acquirit de rure communi. In Ordine mero γωῶcatorum ex speetati 17 Ius acquisitum per electaonem, 'autaca- Privilegis Sedis Ap iobea, poteri eligi
Ir vel sicinniam aliquos dicitur ius ιαριιι- ον Mihor te tamen linolica hoc prohibe- tum m Γαάιω, non avitem in actis. . tur in Prouinci s Romana, in Lombaras Simpliciter loquendo, omnis elemo Praelm . diae: fidis at, nulla eri et M.torum Regularium: Fantumuis Cano. a a vectiarationas 3 atque confirmationes sactanica, indiget confrmatione ad sui com. in Capitulis Venerabias Grianis P plementum; Ideo nullus electinoab suo' dιcatorum,obligaminosessem em O dinis
59쪽
De Electione Canonica P atorum
dinis ad illorum obseruantiam1 Idem dicitur de declarana infactis ν Magistrum Generalem: quaedam etiam inseruntur de practantia eiusEm ordinis
as Reuocatur omnis, δ' quaecumque declar tis , m qua male dicitur quod Ordin tiones Generatis Capituli Praedicatorum non obligant Fratres, nisi olum quando Acta Capituli sinunt ruerta in illa
GProuincia. s o Authoritate Apostolica declaratur, ae mcipitur, quod inaquaeque Prouincia in Ordine Priauatorum, teneatur accepta re , pubbcare, δ' obseruare contentia in actis sapitulorum Generabum .s I Idoo nulla Prouincia malet recusare acta vitulorum Generabum Teuocatur super hoc omnu sus , consuetudo, a qua
priuilegium. Ia Iubus II. concedit Magi Iro Genreali eiusdem indinis Trassitatorum, it Prosecuritata confitentiae suarum subduorum, possit declarare Constitutiones, priai mlegia, indulta, gratias, di exempn nes a Sede Apostolica coneVμι, έν concedendas Frayribus seu Ordinis ; mi δε- clarationi standum e R. ess Assignatur regula generalis, quanilo alia quod Statutum inpiaribus Capitulis Veneralibus ordinis Praedicatorum est firmatum habeat mm 6on tituti is . I . Explicantur quamplura. Ritu digna , sis sorte nersaria . eirca mim obluatiuam legum Capitulorum stene Imram, enam in Ordine adlupremos Praelatos . er Smperiores illorum , ac abarum legum re-β ctu eonditorum illarum . r.
I s Declaratur iis atque esseacia Epiphia, s 3μando, ac quomodo illa miendum furataucitur pariter resolutio Dalde et ti.
lis baietani ad quoddam disscite Διιιι.
as Euomodo et cho in alternatum ex debito fera debeat, de ino ex nominatis in Ipsa abernia a declaratur.
C A P. I. De Elemone Canonica Praela
torum in communi. UAE igitur Pontificio
iure disponuntur circa Electionem canonicam
Praelatorum Etesesiasticorum, titulo de Electione, sy rem ustate , t necessario veniunt obseruanda in Electionibus quo-3 rumcumque Praelatorum etiam Regularium. Butr. de electione, cap. quia tua ,
nu. 6. expressis verbis inquit: 'visa quia mi reabat electio, debet esse facta secundum canonum se, mam: Idem repetit de Electione in Ecclesjs conventualibus,
Hanc assertionem, siue conclusi nem principalem huius cap. proponit, ac defendit inter alios Franciscus Suareet tom. . opcris de Religione lib. 2. cap. s. asse- rens : Gamuis cap. quia propter, Κν alia
iura de elest gen ratius loquantur, avique dubio iuxta communim Doctorum interpretationcm, diraedicturum iurium δέ sitio, locam habet in elictu nibus Abbatum . EGelesiarum, Regularium ; quae etiam Acun- ur ιώata,mortuo, mel deficienu Abbate, eap. ne pro defctu eod. tit. se per consequens etiam in omnibus Praelatu localibus Zeligi num quarumcumque , qui licet non morem
tur Abia res ινυο nomine disserunt quoad
munus,ad quod eliguntur. Igitur a fortiorii se dicendum erit de electione Praelato. rum Regularium altiorem, siue uniue saliorem habentium iurisdictionei ; maxime vero de electione supremi Praelati, vel Generalis uniustui usque instituti; sbbdens, haec eri communis doctriana Dediorum in dict. cap. quia propur. Cuncta haec ante ipsum Suareet, licet non cum tanta expres ion e ,sive appara
60쪽
tu verborum docuerant post innumeros Iuris has nonnulli Summistae Regulares , praesertim Silu. m. AH. i. Num. I. elect.2.nu. Σ.gr 4. Tabiena ibidem, Ang.
urb. Praelatus num. 6. p. lam aliarmant
quod Superiores Regulares locales; uti Abbates, Priores, Guardiani, & Rectores unius Conuentus , vel Monalterij, siue Collegis, ac ecia Prouinciales, siunt vere Praelati Ecclesiastici; & a fortiori Generales, sunt vere, ac proprie Praelati Ecclesiastici, quamuis diuersis nomini bus appellentur, & inter alios inueniatur aliqua differentia secundum Statuta, & Privilegia uniustulusque Religionis, quae merito appellatur disserentia accidentalis. Hos enim declarauit vere Praγlatos Sixtus V. in secunda Constituti ne , quam edidit de illegitime natis , qua priorem a se editam de eadem materia declarauit. Immo SuareΣ bιμ-ra lib. 2. eap. a. exauctoritate Panormitani in cap. h. de Regularitus, & Co duba in annotat. ad bompendium Privilegiorum tit. Guardianus, idem demostrat. Expresse enim in praecitato titulo de Electione , amplioribus verbis i praecipitur obseruatio sacroru Canonum in electione Praelatorum Regularium ;euidentius tamen in cap. indemnitatIbus in c. ubi Bonifacius, 3. ad haec. protestatur iuras.mm . Pontifcirca eti monem συι rarum in Monasterise, Conuentibus, mel
quibusvis Ecclesist, non posse, nec debere immutari : sed omnino e ' obseruanda. Et meap. mlt de Hatu Monachorum, in quo loquitur Honor. III. vii adnotat prae
ter loquentes extenduntur etιam ad Regula
res , prout in tit. δε electione, si r electi potestate. Hoc idem insinuant verba Con stitui. Pij IV. super Reformatione Conclauis, edita . Idus Octobris i 462. in exordio dum, inquit; In eligendis Episi Tractatus de Elictione.
pis, is T alijs Praelatis , quanta adhibenda
sit cura, testantur Patrum nostrorum sacratissimae constitutiones, de Episcoporum,gr atiorum Praelatorum qualitate editae.
l Vnde generaliter i in cap. quod Fuper his,
tit. de maror. obed. expresse per Inn cent. III. praecipitur,ne in synodis, congregationibus, siue Capitulis, quorumcumque habentium iurisdictionem, statuatur aliquid, quod sit contra vel
praeter statuta in sacris Canonibus expressa ; &ex Concilio Melden. cap. t L. recensito, in cap. canonum, tit. de Confiit
adiuncta etiam glosa, ptaecipitur, quod bi Papa intendit per sitas Constitutions aliquos obligare, illi tanquam subditi, leges Superioris obseruare tenetur, ut late probat Franciseus Suarez de legibus lib. . cap. t 9. Quamobrem Nauar.
expressu asserit Statutum quoddam factum in materia Eleetionas in Ordine Minimorum,esse nullum, quia est con tra ius commune;& fiundat suam intentionem praecipue in cap. quo ver his de maior. sis obia. Hoc iὸem repetit lib. 3. tiri de Regul. consit. 26. nu. 8.ae s. dum inquit, L apitula omnia Veneratia, cum sint Papae inferiora, nihil eondere possunt
contra tus commune canonicum i iasimet Papae . Et bb. i. tit. de electione eonfit 3.
Nu. l. di t. inquite Sine acultate expressa a Pontis Maximo concessa, nulli et inj
riori licet edere legem contrarιam iura communi , in materia electis M.
Forma igitur traditam cap. quia pro pter , de electione, debet ad unguem seruari, cum habeat decretu irritans in ordine ad electiones aliter factas, ut voluit