Praxis sanctae inquisitionis

발행: 1685년

분량: 211페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

sL PRAm Is . . sitionis, & imponitur eis salutaris paenitentia , εα-3. Uerum unum est meo videri , quod dicti libri prohibiti inueniuntun apud personam bonae famae; talis inuentio librorum non facit inditium ad torturam , Ita Farinaccius qui alios allegata q. 18o. n. 8., & sic rimant DD. exemplo rei furtiuae inuentae apud virum bonae famae , S vitae qui dicunt talem inuentionem non iusticere ad torturam ; firmat idem Farinaccius de sumto q. lIT. n. r- & F- Arnsi Alberta de agnos , affert Cath. q. 28. n. 23. & 26. , Non sic in homine malae viatae.& famae de quo dicendum est quod concurrentibus inditi js aliquibus talis retentio librorum est sufficiens in ditium ad torquendum M.& interrogandum Vt supra Bursatis Consilia 3qq.. volum. quarto , Costa de iuris , & facti scientia , & ignorantia cent. I. num. q. Homob de bonis de examine ecclesiastico LOm. I. tractia

. At si negant inditiati legisse dictos libro , fit eis;

obiectio de verisimilitudine,, retentione dictorum a librorum nam tunc praesumptio stat prosisto , & si non potest tali viae haberi veritas, deuenitur su per hoci ad rigorosum 'examen ; & quia multis ex iistis, solen d se excusare dicendo. Se nescisse quod in domo sua fuissent talas libri, & quod ab eorum mimiacis fuerint ibi repositi, cum de ho non probent Sanctus Tribunal manet in sua praesumptione contra dictos inditiatos,&vt veritatem habeat debet deuenise ad media rigmosa , & secundum qualitatem per narnm inditiatarum, librorum , & aliarum circumstantiarum, fiunt abiurare saltem de leui, etiam si negent, quia

di si noncludicandi lint laeretici , sunt tamen. de haeresi

102쪽

suspecti ita Pegna ad directorium p. 2. Coment. S. verss. falluntur. C. Cpiropi. s. Verum est quod ad incurrendum in excomnnicationem latam contra legentes , vel retinentes librin prohibitos necesse est , ut scienter legantur, vel retinean- etur SancheZ cap. I o. n. 3 3. Suariu S sect. 2. D. 18. -- ardus ad dictum cor. I. Bullae q. 39. & clo. Marius alterius de censuris tom. I. l. 3. disput. c. 6. & dicta ex- Comunicatio extendatur etiam: ad legentem dictum

librum prohibitum in ea parte in qua nulla est haeresis. Sancher in summa lib. I. n. 33. Di fallor. 6. Vcrum si personae, quae libros prohibitos apud se retinuerunt sunt ignari, ac simplices, & maximε de materi js contentis in dictis libris ; & iudex prudens in constituendo dictos freos cognoscit non eo in illis malitia, de quod lectura dictorum nihil mali impresserit in mentibus illorum s neque dubium aliquod in Fide Catholica , usque adeo , ut procedant sincere in se tendo veritatem se per complicibus ex usu dictorum librorum , t supra , nec se aggravent in intentione, ut plurimum iuin biurare de leui , secundes m inditiorum grauitatesn ,&diuturnitatem retentionis librorum, deinde paruitatem torturae, ut territionem illis inser, rud. At 1I Essent omnino ignarI, ataut neque teger

stipent,aut non intelligerent id quod legunt,e& dicti Mhri iuissent relicti in domo accusati ab aliquo, tunc die 'mittitur abnuatio, & in reliquis mitissime proceditur, mandem hoc totum negotium in qualitate personarum attenditur,*nec non in qualitate librorum inuentorumpe S reum, atque in prudentia Iudicis discreti; . ita omnes DD. de hac materia scribenteS. . as

103쪽

'7. Si .vero libri reperti sunt penes haeredem, qui non dum omnes partes domus haereditariae vidit , &iu lustrauit non contrahit ullo modo haeresis suspicione

ita Pegna par. a. cOm. 3. Vers. ut ergo gradus, Farinae. qui alios allegat quaest. 18α.n. s. Menoch. de Mesump. lim. s. praesum p. 6. n. I 8. Paramus de orig. S. Inquisit. lib. 8. quaest. s. n. I 8. cum alijS multis . . ol μ 8. Sed si libri non continent doctrinas haereti Ies, aerroneas, vel ad errorem proximas, aut alterius qua-ὶ iratis suspectas directe , vel indirecte contra Fidem , sed solum res seandalosas, ac temerarias . Puniuntur re- tantores illorum librorum extramrdinaria poena arbitrio Iudicis absque abiuratione, ratio est, quia non est

abiurabilis, nisi illa materia , quae secum seri suspicio, nem Aetnentem, vel leuem de insedelitate , siue de

s. Quis sit Iudex huius eriminis E Distinguendum est , vel libri sunt prohibiti ob haeresim , vel suspici nem falsi dogmatis, & tunc non est dubitandum,quod ad Inquisitores huius delicti audi um spectati. Si erapresse .lhabetur injBulla Psi I Ut quae incipit e Dominici gregis. At quando Iibri sunt prohibiti ob res lasciuas,

Sta Sacra Cogregatio Supremae Inquisitionis x urbe, etiam si aliqui dicant quod contra tales retineuteSd beant procedere ordinarii locorum , decreuiti talis delicti iudices esse Reuerendisi. Inquisitores , ni per littoras eiusdem Sac. Congregar. directas Reuerendiis. Pat- Inquisitori Cremonae datas sub die 6. Februar. I 627, per Cardinalem Mellinum , ut resert 'sar Carena est. Io. de retinentibus libros prohibitos, S. 2. pag. 2IS

104쪽

ro. Et si in Bulla Iulij III. incipiente et cum medita tio cordis , expresse praecipiatur huiusmodi libros comsgnari locorum Inquisitoribus , non propterea legitur

exclusisse Ordinarios. Vexum est, quod e o multum laudarem locorum ordinarios , si non solum retentores librorum prohibitorum , verum omnem aliam causam ad S. Tribunal spectantem ad Inquisitores remitterent , quando apud illos secretum non vigeat nimis ratione eorum Cancellariorum , bene tamen apud Inquisitores maxime residet.

De edentibus earnem in diebus prohibitis .

r. ' 4 Agnam prouinciam suscepi, Deus sit mihi

Ius dux in .itinere. Comedentes igitur carneSin diebus vetitis, stpe in Sanctissimo Tribunali Inquisitionis accusati veniunt, at Inquisitores, in hac re lento pede pergunt, quia in similibus casibus sarpei uenitur, vel quod denunciati non comederuut carnes in illa hora diuisoria inter sabbatum , & diem Domi nicum , vel inter vigiliam S sestiuitatem , xes iu n mediante inter unum , & alium ; aut eranti infir mi, vel conualescentes; & aliquando licentiam obmnuerunt, & si facultatem debitam non habeant, qua litas morbi, & necessitas eos excusabat ; es aliquando non. recordantui ob eorum simplicitatem diei prohibiti , ut plurimum faciunt coloni& in similibus ebsibus , maxime quando ab aliquo fit absque licentia fiunt monitiones paternae cum aliquo rigore & im ponuntur eis salutares paenitentiae , & maxime ut ieiunent aliquos dies 3 a. An

105쪽

do ξ respondeo; quod si comedunt carnes in diebus prohibitis absque necessitate, & maxime quando hoc faciunt cum scandalo , ac scienter ; S. Inquisitio debet cum rigore procedere,. & maxime si de istis mala fama currat apud viros boni fami ; nempe quod non

frequentent Sacramenta , quod moniti irriderent eos monentes , vel dicendo verba suspiciosa nempe, manducate qui apponuntur vobis, vel quod. intrat)per Osi c. qui verba solent abduci ab hςreticis contra catholicos , aut quod lisc est inuentio Pontificum contra i

gem Euaugelicam, vel quod Ecclesa hoc non debebat, nee poterat facere talem prohibitionem, in quo casu S.

Inquisitio debet tales interrogare super intentionem cutortura rigorosa, . & fiunt abiurare secundum deliri qualitatem , ac personarum , atquel adeo si ustam

easdem qualitates condemnantur tamen. Hi ἰ ζ1- 3. Qim sint isti de haeresi suspecti quando non adest causa legittima , ut est infirmitas a Medico bonae conscientiae approbata, vel a Parocho; aut ab ordinario loci quod si alias comedunt , sunt suspecti veheme ter de haeresi ,& ut tales puniendi sunt ; videatur qui quid dicant Du in hac materia ς ει praecipue Reperti

Inquisitori in verb. cognoscere , vers. sed an iudex Ι quisitor , Parisiens cons. I 69. n. 67. volum. q. Pegna ad director. &c. par. 3. comment. M. vers. Ecclesiasti ica Sacramenta, & par. a. quaest. 3 3. comment. 8O. versis& ob hanc praesumptionem, Rimina d. Iun. cons. 393. p. a. u. Uers. quinque testes deponunt, Grassius decasiba seruat. lib. 2. cap. IO.'n. 21. Riccius in praxi Fori

Ecclesiast. impressa Neapoli de anno Ioa o. rcitam. 623,

106쪽

vers carnes comedentus . Totum desumitur ex loquii

tione Diui Gregor. relata in cap. si qui sunt, dist. 8i qui dicit tale dilicta ia elle peccatumi paganitati S , docuit hanc sententiam Genuens. in praxi Archiepisse.

ptionem, rup. cit. videantur Scribentes de hac materia, in qua fere omnes dicunz, quod comedentes carnes sne debita licentia , & causa iusta , vehementer sunt de haeresi suspecti,& per consequens , ut taleS puniendi sunt, atque abiurare de vchementi debent , .meo videri, qnidquid dicant DD. praxi me remitto.

CAPUT DECIM UM TERTI UM

De illis, qui male loquuntur de excomu Pationibus. i. si illis, qui male loquuntur de excomunicatio- nibus, multi veniunt de nunciati in S. Inqui-stione, Ss aliquando Ordinar ij Iocorum videntur eccedere in illos procelsando sub titula S. O scij, quia festassis reus dicit no m culo te Scomuniche, incaco te S muniche, Sc j&quia potest esse , quod Ordinarius illum excomunicauerit ob interesse proprium, adhaerentiam, aut propriam substantiam , &c- unde accusati coleri loquuntur ; & multoties sunt prouocati, Scincitati amodo procedendi Ministrorum ipsorum ordi nariorum, etenim quis supponitur quod Episcopi velimVex nionem suorum lubditorum ρ qua propter S. Inquisitio cum non habet suspicionem de eorum intentione , neq; de eorum credulitate circa v 3liditatem excomunicati num , & authoritatem eas filaminandi ι regulariter solat

107쪽

iet illos expecire monitionibus, & salutaribns poenitentijs. Sunt etiam aliqui ex istis, qui dicunt: EpiscopuS non poterat me excomunicare , quae verba , & si tale faciant sensum contra Episcopalem authoriatatem , prima facie, esse tamen potest, quod proserens dicta verba intelligat Episcopum non potuisse illum ex-- comunicare in illo casu particulari , de quo prstendit rationem stare pro illo , & iura; quare interrogantur ad hoc ut se declarent, & explicent legitime suam Ι

tentionem ι at si dicerent aliqua verba derisoria erga excomunicationem, quae verba indicarent Episcopos non posse excomunicare tunc debent interrogari,ac to

queri super intentionem , & fiunt abiurare , secundum qualitatem Casus, ac personarum , & sic similiter puniri ; ita sere omnes scribentes .

CAPUT DECIMUMQV ARTUM.

De in sordescentibus in excomunicatione .

r. T si multi doctores dicant quod ad incurre dum quis in insordescentiam requiratur perseuerantia in excomunicatione , per triemnium , aut saltem per biemnium susscit tamen , annuS completus non interruptus , & hoc etiam requirit pertinaciam cum clauium contemptu , ita Glos. Ioannes Andrias n. Io. Abbas. n. 7. Ricciullus de iure personarum extra Ecclesis gremium existentium lib. i c. 7ι n. I.MariuSalterius de censuris lib. a. disput. 6. c. 1. vers. de secum

do dubio & post DD. in C. cum bons de state , qualitate decidit Rota Rom.decis I96.n.2. in impressis post a. volum. consiliorum, ubi ad hoc allegatur si gno

108쪽

gno nol. cons. 33. n. Io. Vers. prsterea , & Decianus cons. Iq. n. s. Volum. 3. eadem Rota decis. I 32. p. pr.

in recent. n. I.

2. Requiritur etiam ad incurrendum in hane iriso deicentiam quod excomunicatus habeat notitiam e comunicationis, & quod talis sit declaratus a Iudice,

rui possit hoc secere, alias nunquam posset dici insorescere, ut optime decreuit Rota Rom. decis. I 82. n.

2. & seq. quare ita insordescens est de hqres suspectus ita

vident. se 2. 23. cap. 3. de reserm.

3. De excomunicatis loquendo qui per annum re seuerant in ex municatione 3 sunt aliqui locorum o dinari j, qui virtute illorum verborum, &α squis anumo indurato per annum permanserit excomunicatus , fit suspectus de fide, &c. Sc procedunt contra istos sub titulo S. Offcij quam vis ut plurimum tales excomunieationes fulminan non sint ob causam fidei in quoc su , noniest dubitandum quod S. Inquisitio debet pro- .cedere at si est ob aliam causam, ut V. G. & ob pro prium interesse, causa solutionis pensionis aut rectitutionis alicuius rei, vel comparendi ob causas ad Ordia narium spectantes, eum tales person non sint de sidesuspects cirea credulitatem de auctoritateEpiscoporum, ordinarius non debet contra tales procedere, sub titu- 'Io S. OEcij. Ratio est, quia & si per annum , &duos perm4neant jn ex municatione, non supponendum est, quod semper ita permaneant cum animi duritie in despectu excomnnicationis, sed ob alias causas talem duritiem excludentes , utpote, vel quia non potuerantistisiscere, aut ob aliquam prstensam rationem , Vel alterius respectus ratione, cuius putant se esis excusa-

109쪽

Decretum Sacrae Congregationis saepe confirmatum , quod contra insordescentes proceiat Auditor Camerae Apostolicae, non citando tamen inditia os ad respon- dendum de fide, at si in fabricando processu inueni . tus , ut vere sit salis suspicio , tunc dictus Auditor C merae, &c. debet mdit laxum ad S. Officium remittere,

vota causa, iudicium, iq. Sic fuit in praxi per mulWs. η00s, ita ut de Ancno a s 89. die i8ia Februm Eminentiss. m. Cardin iis Sasciae Heueti s -Apistopo Gera priod i MN noni spectant, cum, non fit in usu, ut Sir in cinnyscat causas simpli-.cis 4n de itide ini Mum risi injcis, sin haribent aliquod annexum conua am , βρEpiscopo Trianeo alipta Apulat in scripsit sub die Augusti nem esse in usu , quod Inquastiu procedM contra simpliciter insordescen s in Censuris i Ecclesia', sticis, nifi quando excomuni ti sunt. insa haeresi vel, fidei per annum, vel consurrant inditia i ilis mam

teris , ac praesiimptiones si S de anno--ine Bebruar. Episcopo Arara o alia epistola mi duit, indu'cens , quod S. Inquisitio Suprema Romana non habeti usu procedere ,nisi contra excornunicatos cauis fidei de insordescentes ob alias causas, relinquitur iudicium pene Audisre Carmis Apostlics, aut ordinario, tot ari i s. Ab hoc usu aliquanda re Mune iudicesi Ecclerisiastici, sicut apparα ex littera supracstati Casumatisditi Anno isss. d a sub die I. Nouemb. directit Episeopo e Germensi , α qua. Oi mandara Sanctisaudi scripsit. diactus

110쪽

ictus Cardinalis p nominato Episcopo, ut procederet contra quemdam ' Ioannem Thomam Bernardum , , tanquam de fide suspectum eo quia male sentiebat de Censuris Ecclesiasticis , qui prius citatus fuerat, S monitus tanquam insordescens coram IllustriR. Auditore Sacrae Camem Apostolim , & ut talis iudicatus fuerat per sententiam ab eodem , & die 8. Decembris de eodem anno aliam epistolam scripsit Episcopo Terniano, quod quando voluerit procedere contra aliquem , tanquam suspectum de fide ob insordescentiam ultra annum in Censuris , aduertat ut prius ipsum citet super in se descentiam illum declarando , Sta seruatis teruandis ,εια insordescente, quoniam in isto iudicio multae rationes allegari possunt , & impedimenta, qnae Uera etiam si sint in facto, non potest deueniri ad declarationem insordescentiae, & consequenter, nec ad suspicionem haeresis. Tet

6. Unde dedueitur sequem regula , quod procedendum sit contra insordescentes, tanquam de fide suspectos, necesse est , ut prius rei suppositi citati sint, aemoniti, ut tales coram Auditore Camera Apostolicae, vel ab Ordinario, & ut tales declarati per sententiam, ει tune S. Inquisitio sine dubiol, & cum omni ratione, deinde accipit, & facit contra eos tanquam de fide sit spectos , eo uia insordescentia tunc qualificata sua natura inducit suspicionem malae credulitatis Censur

SEARCH

MENU NAVIGATION