장음표시 사용
151쪽
modi personao sunt: s. Parentes, et liberi, patroni. et liberti, socii eiusdem societatis, et eorum argumento fratres, maritus, et uxor S. 57. et 58. Insι. iis aetton. Donalor conventus a dona lario
mitatio ponitur, ut socero mariti, seu patri uxoris hoc beneficium competat solum stante matrimonio. Item milites armalae militiae l. 6. et 8. V. de 'rejudie. quia extenditur ad milites logatos, ui advocatos . et liberalium artium professores: et do jure Canonico ad milites coelestes, seu Clericos e. 5. Diloamdus h. t. dummodo talis Clericus sit i
nopS, n0n ex culpa Sua, sed ex alia causa
ineulpabili. Et quia hoc privilegium concessum est in favorem latius collegii Ecclesiastici. Clericus ei renuntiare non potest. ne in opprobrium status Clericalis mendicare cogatur: et ita juri publico deroget contra I. 58. J. de paetis.
Similiter ob roverentiam, et amorem huic privilegio renuntiare nequeunt parentes, patroni, conjuges; bene vero milites. meti. et donator ex reg. generali lib. 29. C. de paetis.
compotentiae, eum personale sit, non competit fideiussori I. T. pr. V. de G-e Iion. Undo si bona a debitore cessa non sussiciunt, ad residuum tenetur fideiussor. Al exceptio competentiae, sallem indirecto prodest sideiussori, si is nomine principalis judicium suscipiat, elin eius persona exceptionem istam opponat, vel judicium denuntiet principali. ut is in persona Sua exceptionem competentiae opponat, i. 10. g. pen. U.
5. 0. V. 0uomodo successor in pram latura, vel benesteio oblissetur ad sobvenda debita anteeessoris Τ R. l. Debila nomine Ecclesiae pro eius necessitate
contracta, tenetur succeSSor persolvere.
e. l. h. t. Et licet creditor de rigore juris teneretur probare, mutuum conVBr
sum fuisse in utilitatem Ecclesiae arg. civitatis l. 27. sue de B. G. I. un. C. desolat. debit. civit. lib. l . et auth. hoc jus C. de SS. Mel. in praxi iamen non id observator, dummodo cum solitis Solemnitalibus debilum contractum sit. cum praesumatur in utilitatem Ecclesiae eonversum fuisse. 2. Si debila sunt personalia, solvi debent ex bonis patrimonialibus. vel in desectum eorum ex redditibus Melesiasticis a Praelato relictis: his vero deficientibus, debita necessario laeta v. g. in infirmitate, vel propter necessariam Susion lationem, Solvenda Sunt a successore ex redditibus Ecclesiae: idque ob honorem flatus ciericalis: cetera aulem debila voluntaria, v. g. ad splendorem, luxum, et res inutiles facta, non sunt solvenda ab Ecclesia, nobare delicto Praelati praegravetur, sed creditor damnum sentiat, illudque suae imputei facilitati. 4. 0. VI. 0uis siι ordo solutionis faetendae. si bona debitoris non sulibesunt omnibus credisoribus Τ R. AntoOmnia solvendae sunt expensae judiciales, et funerales, et quae medicis. aepharmacopaeis debentur. I. 38. 9. 45. hy eι I. 5. C. de Beligios. et in I. funer. Nec obstat, quod actio laneraria sit personalis: actio vero realis ex pi-Disjtigod by Corale
152쪽
gnore praeseratur actionibus prixilegia. sis personalibus I. 9. C. qui potior. inpig. nam ab ista lego generali merito excipitur actio funeraria, et pro sumpli bus in ultima infirmitate contractis: idque ob humanitatem, et eommiserationem, ne alias ullus reperiatur, qui cu- raro velit aegrum, aut mortuum condigno honore sepelire. Haec conciliatio in. ter L 45. hue de Religios. eι I. 9. C. qui potion in pign. videtur praeserenda conciliationi Zoesii sit. θ. qui potior. n. 20. dicentis ι. 45. Ioqui de credito personali. non de pignoribus. 2. Solvendi sunt creditores hypothecarii secundum ordinem suae praelati0nis, aut temporis, se- eundum dicta 1il. de pignor. num. T. 5. Succedunt creditores perSonales, Seuehirographarii, qui nullo praelationis, aut temporis ordine iuvantur: sed si bo. na non sus ieiuni pro rata summae de. bilao sit exsolutio. 45. 0. Vll. 0uis sit essectus solutionis 3 B. Ex parte debitoris est liberalio ipso iure, non solum a debilo principali, sed etiam ab obligationibus accessoriis pignoris, hypothecae, et fideiussionis, pr. D. quib. mod. oblis. Ex parte creditoris est dominium rei solutae, si solvens fuit antea ejus dominus I. 10. c.
h. t. secus in creditorem non iratisse tur nisi possessio. et condicito usucapiendi. I. 46. U. de usurpat. De modis aliis, quibus tollitur obligatio. 6. d. VIII. Ouid sit novatio. e δε- lassatior R. l. Novatio est prioris debili in aliam obligationem transfusio. Blque translatio, sive prius, aut posterius debi-
tum sit civile, Sive naturale, sive claudicans. sicut in pupillo, l. l. J. de Novat. ac proinde novatio non liberal ab obligatione, sed eam in aliam commulat. Est duplex: necessaria, quae I 0nlitis contestatione, sed sentensia judicis, seu ex re iudieala inducitur, ut quod antea debebatur. V. g. eL mutuo, aut em
plo, jam debeatur ex judicato. I. 29. hyeod. et L sin. C. de usur. rei jud. Voluntaria, quae inter creditorem, et debitorem volentes, media stipulatione inducitur. Et haec duplex est: novatio specifice lalis. dum manente eadem persona, causa debendi mulatur: ut si debeas ex causa mutui, et media stipulatione velis debere ex stipulatu, vel sub conditione, aut in diem. I. 5. 8. g. l. hyh. ι. Belegasio, dum mulatur pers0na debitoris, ut si Tilius debitor loco sui substituat creditori Caium debitorem. Huic assinis est assignatio nominis, Seu aetionis, dum debitor debitorem suum creditori assignat, v. g. Titius debet 100. Cato, ei assignat ei Lucium. qui pariter 100. debet Titio. R. 2. Escelus novalionis est, quod prior obligatio penitus extinguatur, etsi posterior obligatio claudicet, et ex una parte nulla sit. sicui in pupillo. g. 5. Inst. quib. mod. loli. γblig. sibi enim creditor imputare debel, quod talem novalionem inivstri l. et V. g. pupillum pro debitore delegatum Susceperit, ut consequenter regressum non
habeat contra priorem debitorem: cum in eo senilus extincta sit obligatio. In quo delegatio dissert ab assignatione nominis. quae debilum ipso iure non eΣ- tinguit, nisi eonditionale, si creditor a debitore debitoris suum consequutuSDiuitig orale
153쪽
Esi imaginaria solutio, seu liberalio sti. pulatione persecta, v. g. centum, quasspromisi, aecepta fers, vel habes' si ero. ditor respondeat: fero, vel habeo. his verbis solutum est debilum, aesi centum creditori numerassem. Acceptilatione ex linguitur praecise obligatio verbalis: seu ex stipulatione orta: aliae vero obligationes ex contractu reali, consenSuali,
aut litterali ortae, prius resolvi debent in stipulationem Aquilianam a Gallo
Aquilio J Cio, qui fuit Ciceroni familia.
ris. inveniam: et debilum ex hac stipulatione per acceptilationem extinguendum
est, V. g. debeo centum eX mutuo, oleum creditore facio stipulationem Αqui. lianam hoc modo: centum. quae tibi debeo ea mutuo visne tibi deberi eae promissione' si creditor reponat: volo, persecta est stipulatio Aquiliana, ei ego de-heo centum ex promi Ssione, Seu stipinlatione: et rursum dico: centum, quae
tibi promisi. aecepta habes' habeo. et Iaaec est accepi ilatio, qua prius debilum verbale extinguitur ipso jure. Sed ambages istae hodie non curantur: eum quaelibol seria remissio, quibuscumque verbis fiat, aut signis, vim habeat solutionis debiti. Do aeceptitaliono vide tit. inquib. mod. soli. ει tit. J. et C. O a Fptitat. 8. Praeterea modi secundarii tollem
di obligationem sunt: consensus contrarius, Seu dissensus, quo obligationes consensuales tolluntur: eonfusio, si debilo creditori, et o contra, haeres existat,
S. 15. Inst. do colim. oblatio pecuniae in judicio: modo sit realis. et non verbalis. l. 9. C. O solvi. reddisio chirographi, qua creditor censetur eondonare deis bitum, et sacere paclum de non petem do lib. 2. q. de paetis. Hanc vero praesumptionem non inducit redditio pignoris cum haec ob aliam commodi latem fieri possit: chirographi autem redditio aliam commoditalem non habeat, nisi remi sionem debili. Paetum de non petendo, seu repetendo debito, ipso iure non extinguit obligationem. sed tantum praestat exceptionem. uti et compensatio, Si opponatur. De bae.
9. 0. X. 0uid siι eompensatio, οι quid juris cirea eam' R. l. Compensatio est debiti, et crediti inter se contii
bullo, t. l. U. ius compensaι. v. g. cen tum, quos tibi debeo ex mutuo, compensare poMum cum centum, quos mi.
hi debes ex emplo. Hodie compensatio in omnibus judiciis bonae sdei, et stri. vii iuris totum habet, ipsoque iure extinguit debitum, dummodo opponatur. cum de se sit exceptio. g. 50. Inst. deaeι. I. sin. s. de compens. ubi solum evcipitur actio depositi, et causa mGmontaneae possesSionis.
20. R. 2. Qui solvit, compensatione non opposita, solutum tanquam indebitum condicere nequit, Sed actione suadebitum repetet, I. 2. V. eι l. 6. s. eod.
aelion. Imperator requirit compensationem per hominem oppositam: ergo si non opponatur, solvitur debilum, et cons.
condietione indebili repeti nequit. Nec obstat. I. 10. g. l. lib. 21. 1I de eota-pens. t. 5. S. 2. U. de impensis. L 30.
154쪽
nam haec, et similia iura procedunt in casu, quo lex ipsa absque laeto hominis
compensationem facit, et debitum, intrinque porimit, dum scit. agitur dodamno vitando ratione usurarum ob minram, poenae ob desielum, vendendi pignoris ob dilatam solutionem. amillen dae emphyleusis ob non solutum Canonem esc. cum non sit in mora, qui habet exceptionem non solvendi I. 40. in
2 l. R. 5 Res. quae in compensallinnem veniunt, sunt quanti tales, seu res numero, mensura, ei pondere constantes; non vero corpora, Seu species, ut equus, ager etc. l. 4. 5. eι seqq. C. de
compens. I. 1 8. V. de pignor. ael. Et componsalio quantitalis opponi potest quando eumque etiam post sententiam ante exocutionem, L 2. C. de compens. 22. R. 4. Compensatio non tantum publica in iudiciis, sed etiam occulta, ex communi DD. est licita: dummodo debilum iustitiae sit cerium, et non sa-cile via iuris recuperabile: ita lextus generales L 76. U. de P. S. I. 4. c. de compens: nam iuro naturali lieitum est se indemnem sacere, et ex rebus debitoris sibi solvere, si aliter solutio oblineri nequeat, eum ita nulla iniuria fiat debitori. Hoc autem modo compensanStenetur ossicere, ne debitor bis eamdem rem solvat, ne gravius damnum debitori eveniat. vel magna suspicio furti contra allorum: item aliqua ratione docere debitorem de extincto debito, nescit. in mala fide non solvendi perseveret, Reiff. a n. 41. Celera de compensationibus vi do in g. 50. eι M. de ae-ιion. eι liι. q. et C. de compens.
De DonationibuS. Agitur de hac maleria in Decreto Can. T. et seqq. d. 86. et 16. quaest. l. Can. 42. cum seqq. in Institui. lib. 2. ιiι. T. in Pandectis lib. M. ιiι. 5. 6. incidi eo lib. 8. 1iι. 54. usque ad 57. nov. 87. 92. . Nota l. Donationem admisceri contrae libus, Iicet do se contra elus non sit, sed aelus liberalitatis, qui ex privilegio, et assislentia juris parit obligationem, et actionem, sicut pacta legitima I. . s. h. ι. Donatio quoad nomen, est doni datio. quoad rem est liberalis rei datio: nullo iure cogente saeia I. 29. U. h. t. Dissori a promissione acceptata, quia haec non habet actualem translationem dominii: bene vero donatio, praesertim persecta, ut patet ex his actibus: promiιιo tibi hoe poculam. dono tibi hoe poculam. 2. Nota 2. Donationem dividi: l. In realem, seu perseclam, quae si cum actuali traditione rei: et simpliem, Seu verbalem, aut imperfectam: qua res mctu quidem datur, non tamen actu ex- traditur: ademus perficienda erit actuali traditione. 2. In gratuisam mers. quam alii simpliem, et proprie dictam voeant, quae fit ex puro motivo liberalitalis, et ob nullam aliam causam beneficio extrinsecam: et in donationem ob
causam, puta extrinsecam, quae non si
siit in puro molivo liberalitatis, et honeficii, sed si ob causam extrinseram, et ex quodam debito; uti dos. donatio pro
155쪽
pler nuptias. tollatio beneficii Ecclesiasti ei ele. Et liace non est proprie donatio. cum quis ad eam iuro cogi possit. Sub hae conlineri videtur donatio ali 1idoralis, seu remuneratoria, quae sit ex
debito gratitudinis ob merita dona larii. vel ejus patris, aut alicujus ex familia.
I. l. 27. h. s. nam licet ex justitia non sii obligatio donandi, est lamen ex gratitudine: causa vero gratitudinis extrin. seea est beneficentiae, et liberalitati. Sed cum donatio remuneratoria nullo jure cogente fiat, sine absurdo diei potest vera donatio. 5. In donationem in. ter vivos, quae sit nullo mortis intuitu, sive illam faciat quis sanus . sivo infirmus: et morιis causa, quao fit mortis intuitu sive a sano, sive ab infirmo. Praeterea donatio alia est pura. alia eondbtionalis: alia in diem certum, vel in-
5. 0. I. Oui donare possint inter vinos R. Regulariter omnes. et soli domini, qui rerum suarum administratio. nem habent, et specialiter a iure non prohibentur, ι. 21. in re C. mandati: quia suae quisqvs rei moderator, eι arbiter erisιiι. Deseelu dominii donare
nequeunt l. Tutores, et curatores, et Praelati ex rebus Ecclesiae, praeter mindicas donationes, maxime remuneralinrias, quae Secundum morem patriae ad.
mitti consueverunt, i. 12. g. 2. V. de
tores etiam eum libera sine specialissimo mandato I. T. pr. V. h. t. et religiosi sine consensu Superioris, cum per volum paupertalis dominio se abdicaverint. 2. Desectu liberao administra. lionis donaro nequeunt pupilli, minores,
ei prodigi. quibus administratione inter-dieliam est.
4. R. 2. Iuro prohibentur donare l. Pater filio in patria potestate constitulo. ne sibi ipsi donare videatur, lib. 11. Cod. hoe sit. haec tamen donatio, si non
revocetur, convalescit per emancipationem siti. vel mortem patris. lib. 5 . g.
2. V. hoe tiι. At donatio ob cauSam valido si filio. v. gr. propter nuptias. Stu dia. militiam, merita: vel si paler remibiat usum fructum in bonis adventitiis, vel si quid donet filio naturali. 2. Uxor marito. et o contra, ne amor coniugalis sat venalilius. I. l. 5. J. da donation. int. V. eι U. 5. Miles suae lacariae, Seu comcubinast. I. 2. 5. C. de donat. int. V. MV quod speciale est. cum alias donatiosacta meretrici valeaL Idem privilegium competit Clerico cou militi coelesti. 4. Beneficiatus ox redditibus supersicis, ad causas Profanas, quia redditus supe sui, si non ex iustitia. Salium ex praωcepto Ecclesiae expendendi sunt in causas pias: de quo in siι seq. 5. Filius ex bonis prosectitiis, et adventiliis . nopraeiudieet patri. At ex bonis castrensibus, et adventitiis irregularibus, quo rum proprietas. et ususfructus ad filium pertinet. libero donare potest, lib. 7. g. sin. J. hoe sit. Circa filios sam. minores, et pupillos puberiali proximos. maxime
spretanda est consuetudo patriae, an, et quantum donare possint.
5. 0. II. 0uo modo. et forma Deienda siι donasior R. l. Ex pario rei requir,
tur, ut sit alienabilis: nam si a iure. velleslatore sit alienari prohibita. nulla inrit donatio: privatum lamen pactum de
non donando, cum personam, et non
156쪽
rem assiciat. non impedit valorem donationis, sed actioni personali dat loeu in contra donantem, lib. 5. Cod. de condbetione ob eaus. 6. Ex parte donantis. et dona larii requiritur consensus sensibilis: ita ut donatio ante acceptationem non sit persecta, vel obligatoria lib. 19. g. 2. J. hoc
tit. et ideo furioso, mente capto, et insanti non donatur, quia intellectu carent: nisi curator, et tutor nomine eorum acceptet g. 8. In. de inuι. stip. T. III. Ex parte summae 500. solidos excedentis requiritur, ut donatio illius fiat eum solemnitate legali, seu cum insinuatione apud iudicem: secus donatio regulariter non valet quoad excessum, g. 2. Inst. hoc ι. ubi corriguntur iura antiquiora origentia hanc insinuationem pro donatione 200. vel 500. solidorum. I. 34. s. h. t. Ratio est pro hoc statuto, ne donationes temere, et prodigaliter sant, ac inde sequatur depauperatio civium. Et quia hic vertitur bonum publicum, privatus huic insinuationi renuntiam non potest. Porro nomine solidi communiter intelligiturn ier aureus 4. florenis valens: nomi, ne autem judicis venit quicumque iudex. alias etiam incompelons lib. M. Cod. hoe ι u. Ab hae insinuatione excipium tur donationes Imperatori lactae . remuneraloriae. modo non excedant merita: ad reparationem addium. ad redempti in nem captivorum: et moraliter inter Ia-iae. licet simul sumplae excederent summam 500. solidorum. cit. lib. 54. 55. 56. c. h. t. et de jure Can. donationes ad quascumque pias cauSaR c. 6. h. t. et argum. c. . de testam. Neu obstat T TUL Us xxiv. 155 I. 19. C. de SS. Eeel. l. 54. g. l. Cod. hoe siι. nam jura ista, quibus pium opus impeditur, nunquam recepis, et appro bala sunt ab Ecclesia. 8. 0. III. An valida siι donatio omnium bonorum non lansum praesentium, sed eι futurorum Τ R. Assirmative cum Harprr. Selimier. StrSch. Selimal. Zoes. Kees etc. contra Clar. Comeg. Schneide in. ei alios: nam talis donatio iuro naturali valet: jure autem positivo nulli bi irri latur, dummodo, si opus est fiat cum insinuatione: imo donatio uni, versitatis bonorum, si non sit inussetosa, tenere dicitur lib. 55. g. 4. s. h. lit. I. 5. C. de in L donat. l. 8. ibi: omnia bona C. de reuocand. dona I. I. I. g. l. V. quas in fraud. credisor. ergo. Maxime autem latis donatio valet. si sal ex volo. iuramento, vel ad pias causas: item
ex causa onerosa matrimonii, transactionis etc. Noe obstat L 5. U. qui testam. fac. nam lacultas testandi cuilibet est permissa, non tamen praeeepta; ergo indirecte tolli potest per talem donationem. Cetera iura, quae allegari solent, damnant solum donationes, Seu pacta capta loria mortis alienae: ut Itb. sin.
in sin. Cod. de paelis. lib. 4. Cod. do inulti. stipuι. I. 65. hs de P. s. et inos siciosas, ob quas legitima liberis non relinquitur, I. l. et seqq. s. de inoff. dinnaι. et traudulentas ιib. 6. g. l. U. O jure palr. Celerum, si lacla est donatio
omnium bonorum indeterminale, stricto interpretanda est, ut non extendatur ad
157쪽
50 PE D ATIONIBLSparti ius. et obligationem, seu neeessi-lalem tradendi. sicut in emptione-venditione: ita ut donator non satisfaciat praestando interesse. sed rem ipsam tradere teneatur S. 2. v. perficiuntur Inst. h. ι. 2. Donalio per traditionem completa parit dominium rei donatae, si donans est dominus rei: secus possessionem cum condictione usucapiendi ιit. U. pro donato. Si vero res donata, lanqu3m aliena evicta est. donans non lenetur doevictione. ne ex beneficio damnum sentiat. l. 62. V. de aedilit. Edieto. nisi de
evictione expresse conventum sit. vel donatio fuerit ex eausa onerosa, ut dolis etc. ibid. ol I. . C. O dona sub mod. ot I. 57. 54. U. h. t. 5. Hoc dominium rei donatae regulariter ost irrovocabile l. 2. et sin. C. de revocand. donaι. nam donatione completa, jus acquiritur in re quod regulariter nec Prinreps tollers potesL Et per hoc donatio inter vivos dissert a donatione mortis causa. quae usque ad extremum donantis spiritum revocari potest, sicut legatum g. l. D. h. l. Data regula non est sine suis exceptionibus.
possiι donatio inter vivosy R. Ex causa ino peiosi, ingrati, eι supervenientias liberorum. Ei quidem s. Donatio inossi. ciosa secundum id. quod detrahit legitimae, mortuo testatore patre, aut matre,
revoeari polosi a liberis, et e contra a parentibus. Si quis liberorum inofficio. sam donationem secit. l. 2. 4. 5. T. 8. C. de in I. donat. nam donans recessita pietalis ossicio: ergo ius recte concediti ut post mortem revocetur donatio. non lota. ut vult Clar. Abb. et alii, sed secundum si uod inolsciosa, et legitimas injuriosa St. l. II. Ex causa ingratitudinis a dona lario in donatorem commiSMe, re in cari potest donatio lanium in quinque casibus: si atrocem injuriam commi, lat verbo, vel lacto, ut committendo dulterium cum uxore, vel stuprum cumsilia donantis: si grave damnum ei insera i in bonis fortunae: si impias, et violentas manus in eum iniiciat, peremtiendo: si fidem. seu pacla in actu donationis imposita frangat, ei observare nolit: si perieulum necis donanti suu-xerit. Celeras autem causae ingrati iudinis, etsi essent maiores. non sussciunt ad revocationem donationis ι. sin. C. do
si eulis continentur: Ingratum faciunt: atror injuria. damnum, impia derisa, sides fraelo, pericla neeis. Aelio ingrati non procedit. nisi ingratitudo iuridice probetur. neque transit ad haeredes. sive donantis. sive donatarii: nisi
dona lor actionem istam movere coeperit vel voluerit, sed morio praeventus non potuerii, eit. I sin. et e. sin. h. t. nam si donator sciens tacuit. praesumitur ingratitudinem condonasse: lum quia aelio injuriarum morio extinguitur, ei ad haeredes non transit. 12. III. Ex causa insperate supervenientium liberorum, non ianium pauonus liberio donans. sed quivis alius donator revocare potest regulariter lotam donationem: etiamsi unus lanium filius ei insperate nascatur, sive patri supervivat, sive praemoriatur: ita l. 8.rium- quam C. de reroe. donationib. quae
lex licet expresse loquatur de patrono, Disiligod by Corale
158쪽
lamen ex motivo generali, interpretatione eona Iprilensn a inlclligitur de quo. Cumque alio donatore: nam quisque liberis earens, et de illis nihil cogitans, praesumitur a iure donare eum lacitaeonditione: nisi liberi nascantur: ergo si eonditio ista existat. ipso iure evanescit donatio: licet donatarius non obligetur restituere, donec res donata repelatur. Si tamen donatio est jurata, remuneraloria. vel compensativa Ecclesiae, vel silio emancipalo facta. lola non
revocatur; sed quatenus est proli inom. ciosa. et legitimae iniuriosa. Et haec dodonatione inter vivos. ex quibus Domnulla applicari possunt donationi mortis
5. 0. VI. Quas sperialia sint. inmorιis causa donatione 3 R. I. Donatio mortis causa quoad modum. et formam imitatur partim contra eius, quia PonSen
sus, et acceptatio donatarii roquiri iur: partim ultimam voluntatem, quia instar legati seri debet cum solemnitate quinque testium L fin. c. de donat. mori. caus. in essectu autem aequivalet legato, quia a dona lario quandoeumque re- voeari pclesi: nec confirmatur, nisi morio donantis g. l. Inst. h. ι. et L 16. U. de mori. caus. donat. Unde paelum de non revocando alterat naturam illius, et laeti donationem inter vivos, L 27 eod. Ex quo patet disserentia a donatio inter viros: quia haec statim sma est. et non dissertur in tempus mortis: a imgaso, quia ad lice non requiritur aeceptatio togatarii: quoad celera aequiparantur: quia et donatio mortis eausa, et legatum morte confirmantur, et utrumque substat sale idiae. U L U s xxiv. 57 4. II. Donare mortis causa possunt non tantum qui testari possunt. I. 35. 7 de mori. eaus. donat. sed etiam qui iestari nequeunt. modo alias donatio eis
non prohibeatur. Sic si iussam . pubes do
consensu patris potest ex bonis adven- liliis mortis causa donare l. 25. S. un. U. eod. non tamen testari, etiam palmeonsentiente, ibid. quia conditor testamenti debet esse rater sam. seu homo
sui juris t. s. pr. U. qui testam fac.
5. IlI. Sicut d alio mortis causa tribus modis fieri, ita tribus modis expirare potest: et quidem, si donatio fiat nullo intuitu morbi. vel periculi, sed solius mortalitatis, ista non expirat, nisi per revocationem positivam, vel nisi donatarius praemoreretur donanti. Secundo si donatio fiat intuitu imminentis periculi v. g. naufragii, morbi, ita lamen ut res donata non sat statim accipientis, cessante periculo ipso. iure expirat donatio, cum laeta fuerit sub condition oresolutiva. Tertio si donatio laeta est intuitu periculi, ita ut statim res donata sat accipientis, sublato periculo, ipso iure non expirat, sed res constituta in dominio donatarii remeanda est tondibetione, vel utili in rem actione: ita haee
omnia habentur l. 2. 29. 50. 55. H. de
mori. caus. donat. Celera de donationibus vido in iuribus supra allegalis, et in Zoes, est. Τ. de donat. De nuptiali. bus donationibus commodius agam in lib. 4. 1it. de donaι. int. V. et V 6. 0. VII. Ovid si mortis causaeapio 8 R. Est quaedam species donationis mortis causa. qua aliquid donatur non tantum intuitu mortalitatis, sed mliam ratione alicuius eonditionis implem Diuitigod by Corale
159쪽
dae. v. g. Pamphilus servus esto liber.
si deeom Titio dederit: vel Titio lego
00. si Seium manumiseriL De mortis causa capionibus agitur Iss. 8. 5 . M.
De Poeulio Clericorum. Agitur do hac materia in causa 2.
q. l. 2. 5. 4. in Trid. Sess. 25. c. l. de resor.
l. Nola s. Praesenti litulo concludi
materiam praecedentem contractuum. et inchoari materiam ultimarum Y0luntatum: quia peculium Clericorum evpendi polost vel actu inter vivos, vel ultima volunt alo. Nomino peculii, seu pecuniae pusillae veniunt hic bona Clo. Morum separata a bonis Ecclesiarum, similitudine desumpta a peculio Servorum, et filiorum familias, quod pariter Separatum est a rationibus dominicis. et paternis, ut traditur tu. P. O peculio. De honis Ecclesiasticis, quao ad. ipsas riclosias pertinent, hic non agitur: sed de bonis Eeclesiasticis . seu beneficialibus. quas ad ipsos Clericos spe
2. Nola 2. Bona Clericorum esse triplicia: l. Patrimonialia. quae obveniunt Clericis ex causa profana. V. g. ex haereditate, legato. donato. ex operis honestis: ut ex pictione. scripti0no, musica etc. 2. Industralia. quae obveniunt Clericis ex industria in functionibus spiritualibus adhibita; ut ex mimis, concionibus etc. redditus stolae; ut pensio. nes baptismales, funerales, et huiusmodi : item distributiones quotidianas, licet
Host. Van. tapen. et alii bonis beneficialibus; communis lamen sententia bonis industrialibus aecenset: quia non dantur intuitu beneficii, sed ianquam stipendia laboris, et interessentiae in choro. Ad haec industi talia, seu quas patrimonialia bona reducuntur etiam parsimonialia, quao Clericus parcius
et frugalius vivendo. sibi subtrahit docongrua Susion latione. 5. Benesicialia.
quae obveniunt Clericis intuitu beneficii:
uli sunt fructus grossi. seu fixi. et annui, qui dantur propter residentiam. Et haec alia sunt necessaria, seu auspicientia, quae Clericis praestant congruam seu bonestam sustentationem pro cuju que statu, dignitate, et conditione: alia sunt superstua, quae eonymo clerico rum sustentationi supersunL
nia bona Ecclesiastica confusa, et coinmunia suisse sub dispensatione Episcopi : quia vero communitas ista. aucto mdulium, et Clericorum numero . multis discordiis, fraudibus, et aliis incommodis erat obnoxia, tempore S. Simplicii. et Gelasii Rom. Pontificum circa an. 468. et sequentes, bona Ecclesiastica divisa sunt in quatuor portiones: quarum una deputata est Episcopo: allera clericis: tertia fabricae Ecclesiae: quana paupinribus: ita haec omnia habentur Can. 27.eι seqq. 12. q. 2. Tandem circa an. 815. ut refert Gon2. tiι. de praeb. cap. l. num. 9. quadripartita illa divisio antiquata fuit. et pro Clericis erecta specim Iia beneficia. et bona pauperum Epiκω pis altributa cum onere alendi pauperes. Sano non constat, quo portio pauperum Diuitigod by Corale
160쪽
devenerit Incredibile est . quod portio
ista iniquo sublata, et a pauperibus alienata non fuerit, sed potius confusa cum poritono Episcoporum, et Clericorum; cum hi tanquam patres pauperum ex stimarentur optimi administratores suturi pro commodo, et necessitatibus ege
4. 0. L An, et quorum bonorum Cimriei sint domini8 R. l. Sunt absoluti domini bonorum patrimonialium. Can. 18. et seqq. 12. q. l. nam Clericatus non inducit incapacitalem dominii, sicut professio religiosa. Idem die de honis quasi-patrimonialibus, seu industrialibus: quia aequiruntur lanquam stipendia. et merces laboris iuxta illud Lue. 10. dignus esι operarius mercede sua. Unde Cone. Toleton. r Ialum in Can. 2. 12. q. 3. ita stultati: Ouicumque do Sacer. dolibus. eel ministris pro sui utilitate, atque amicilia, ve I praestatione, auι quocumque modo, aut per 3cripturae
seriem aliquid meruerint a quolibet pereipere, in rebus Εeelesiae non pinteriι numerari. Atque ila quod Clericus aequirit ex pia sidelium liberalitale, v. g. pro Mimis, et anniversariis. aliisque sumctionibus spiritualibus, pro quibus Suam obligationem interponil, dominio eius redit: uti etiam illud, quod honestae
suae sustentationi subtrahit: et consequenior do his bonis liboro disponere
potest, sicut laici, Sive actu inter vivos si vo per ultimam voluntatem c. s. et seqq. 32. q. l. c. l. 8. de testam.
5. n. 2. Clerici sunt domini absoluti
bonorum etiam beneficialium, quae nBeessaria sunt, et honestae eorum sustemtationi assignata: ita com . senti eum S. TLLUS xxv. 159 D. 2. 2. q. 185. arι. T. Prob. ex Trid. Sess. 24. c. 12. de reform. ubi Canonicus dicitur fructus sacere suos ratione praebendae, ac residentiae: et si non resideat. dicitur fructus non sacere suos,
Sess. 25. cap. l. de reform. Suum autem sacere perinde est . ac dominium acquirere. Ratio est, quia miles, et ore- rarius stipendium, et mercedem facit suam quoad dominium: sed Clericus est miles coelestis. et operarius in vinea Domini: ergo fructus beneficiales eon. gruast sustentationi assignatos facit suos. Hinc eap. 16. de praebend. dicitur: di. 9num esι, ut Ecclesiae stipendiis suis stententur, in qua, vi per quam divinis obsequiis adseribunIur. Nec obstant an. liqui Canones Can. s. 6. 7. 8. et Seqq. 2. q. 1. et alii: nam procedunt pro eo tempore. quo beneficia Ecclesiastica erant indivisa. administrationi, ac dispensationi Clericorum commis .
et commixtionis sunt domini honorum beneficialium etiam supersuorum: ita in re communis; licet modus loquendi
xtio est modus aequirendi dominium 3. 27. et 28. D. de R B. et ideo etiam
sur, vel alius nummos surii os commiscens nummis suis, ita ut discerni nequeant . ipsa commixtione dicit suos l. 78. J. de solution. salva domino actio. ne ad tantundem condicendum, quantum ablatum est: sed Clerici bona necessaria, et supersua habent confusa, et commixta : non enim discernitur. an haec
portio sit do necessariis, et illa do bonis super suis; ergo ratione commixtionis sunt domini etiam supersuorum. Sed Diqiliaco by Corale