Institutiones canonicae Remigii Maschat a. S. Erasmo Complectens librum 3., 4. et 5. decretalium

201쪽

20 ng succEssIONI N S AB INTESTATO xiiii non devolvuntur ad monasterium nisi secula professione: ex altera vero parte non constat monasteriis concessum

privilegium succedendi in bona novilii, vel ex eis legitimam percipiendi. 2 Bona omnia Religiosi professi, si ant professionem de illis non diisposuit, devolvuntur ad monasterium. non modo quoad dominium, sed etiam quoad possessionem absque ulla corporali amprehensione: ita auth. ingressi. eι Seq. auth. si quae mulier. C. de SS. Mel. Nov. b. e. 5. ibi: instredientem. Quae jura civilia recepta, et approbata sunt a jure Can. Can. 7. 9. cauS. 19. q. 5. nam aequum est, ut qui Deo personam suam obtulit, eliam monasterio sua bona relinquat: maxime cum professione Meuia, jus disponendi amiserit, et in monasterium transtulerit. Hi neeliam sequitur. quod si postea haereditas devolvatur ad Religiosum, ea cedat monasterio, cui liberum erit illam adire. Excipe l. Regna, ducatus, et similia bona, quibus annexa est juri dictio personae lateae, et majora lus pro splendore, et conservatione familiae erectos: haec enim non devolvuntur ad monaster. Ercipe 2. casum, quo paler professus est, et antea liberis suis nihil judicavit: tunc enim voluntato Praelati legitimam illis assigna. bit. computato etiam monasterio, ut ei virilis portio obtingat, eis. auia. si qua eι Nov. 125. e. 58. quae legitima, eum vicem alimentorum obtineat , sta-lim, non expectata naturali morte patris professi, tradenda est liberis, ut eolligitur ex Can. fn. 19. q. 5. et e. 14. de regular. Porro huic juri, et privilegio, cum sit humanum, consuetudine contraria derogari potest ex c. sin. de consuet. non tamen legibus secularibus, ne bona professi devolvan. lur ad monasterium quia laici privilegia

monasteriis data revocare non possunt cap. 10. de constit. nisi Papae auctoritas accedat.

s. d. VII. Quid siι bonorum possessio. eι quid juris eirca illum' R. l. Βωnorum possessio est jus persequendi retinendique patrimonii, sive rei. quae cujssus, cum moritur. fuiι l. 5. g. 2. F. de bonor. pom. Seu est successio in jus defuncti jure praetorio introducta, et implorato officio prae .loris . seu iudieis concedi solita. Disseri ab haereditate . seu successione civili, quia haec introducia est a jure civili, pula ex lege, SClo, vel constitutione principum, haeredem facit, et nuda voluntate, seu solo animo absque imploratione osseti judicis acquiritur, ι. 20. f. de aeq. haered. e contra bonorum possessio introducta est a praetoribus ob aequitatem: haeredem non facii, sed bonorum possessorem: et nuda voluntate non acquiritur, brest vero implorat 3 ossicio magistratus. In esseelu autem non multum disserunt haeres, et bonorum P sessor, eum in utrumque commoda, et incommoda haereditaria transeant, Iib. l. 2. is de honor. possessionib. Item dissert a possessioris rerum, seu bonorum, quia haec magis est laeti, quam juris, et plerumque circa singulas res: e tontra

bonorum possessio est jus: et quidem circa universitatem haereditatis, ι. 5. g. 3. eod. Dissilired by Corale

202쪽

0. I l. Praetor per honorum posse sionem, vel adjuvat jus civi ld. dum eam concedii haerodibus civilibus, ut

institutis dando bonor. possessionem secundum tabulas, suos ab intestato per unde Iiberi, et agnalos proximos per unde legitimi, vocando ad successionem: vel supplet. seu emendatius ei vile, dum eos vocat. quos jus civile non vocavit ad successionem. ut

silios emancipatos per unda liberi vel contra tabulas, cognatos per unde cognati: vel eorrigit, seu mitigat jus civile. dum alieno posthumo, qui jure civili tanquam incerta persona institui

non potuit, dat bonorum possessionem. pr. Insι. de bon. possess. l. III. Bonorum possessio est duplex: edietalis, qua jus in edictis proponitur circa successiones: et decretiniis, qua praetor actu decernit. seu per sententiam concedit Successionem Item alia ordinaria. quae certa edicti parte continetur: eaetraordinaria, quae

in edicto non continetur, sed aliqua lege nova, vel SCto. vel Constitutione conceditur. Item alia ex testamento, ut secundum tabulas: alia ab intestato ut unde legitimi et c. 12. IV. Iuro novo juslinia eo sexdantur species honorum possessionis ordinariae. Contra tabulas, quae da. tur liberis in testamento praeteritis. Secundu tabulas. quae datur haeredibus institutis: directa quidem scriptis: utilis vero ex mente legis iis . qui in testamento nuncupativo instituti sunt, ι. 8. in lin. l bon. poss.see. labul. unde liberi, quae datur ab intestato liberis suis, emancipalis. Masehat. T. III. P. II.

adoptat iis, seu ea pile minulis. Unde imgitimi, quas datur ab inlesialo agnalis proximis, per liueam masculinam descendentibus. Unde cognati, quae ab inlesialo datur cognatis proximis per lineam Domininam conjunctis: quo etiam spectat successio, qua ex SClo Tertulliano mater liberis, et ex SClo0rseiano liberi matri ab inleslato suo

cedebant. Denique unde vir, et uor. quae, nullis extantibus cognatis, datur viro, ut uxori intestatae succedat. et o contra. Donominationes istae do-

sumptae sunt a primis verbis edicti. sicut in interdictis, v. g. quorum binnorum, unde vi elc. Celerae quatuor species sunt cassalae, de quibus videsit. Inst. de honor. ponera. 5. V. Species extraordinariae honorum possessionis sunt variae: ui Carboniana, a Carbone praetore introducia, quao datur impuberi. qui s-lius esse negatur: dilato status judicio usque ad tempus puberialis, sit. is de carbon. edicto. Venιris, seu existentis in utero in possessionem

millendi, tiι. is de ventre in poss. mittend. Militaris, quae datur agnati susque ad quintum gradum, ut possint succedere militi capitis damnato in honis castrensibus, si bona ejus confiscantur, ιu. Τ. de veteranor. milisum sueeess. VI. Hodie bonorum possessiones videntur omnes sublatae; seu

polius per Constitutiones imperiales translatis in successiones legitimas ab intestato: licet quoad effectum utiliter permaneant pro illis casibus, quibus haeredes apud magistratum auxilium petunt ad tuendam suam lmereditatetu

203쪽

iit non raro fieri videmus. Noli lia theo-riea plenior de bonor. possessionibus haurienda est ex textu edicti Salviani, et juribus snpra in fronte tituli allegatis 14. 0. VHI. Ouomodo computandi sint frudus tonsanginitatis in ordine ad successiones haereditarius y R. Juxta

Sequentem regulam, quae valet in linea ascendentium, et descendentium, et etiam in linea collateralium: tot suns gradus, νοι sunι yenerosiones: seu toι sunι gradus, qu0ι peraonas. un I dempta, v. g. ego, et avus distamus Secundo gradu. quia mediant duae generationes: una, qua pater meus genitus est, et altera, qua ego genitus sum: vel quia sunt tres pers0nae: ego poler, et avuS, ergo una dempta. remanent duo gradus. Russum in linea collaterali ego. et patruus meus. Seu patris frater, Sumus in tertio gradu, quia numerantur quatuor personae: avus, patruuS. paler meus, et ego; ergo una dempta. manent tres gradus: ego vero . et patrui filius sumus in

quarto gradu, quia mediant quinque

personae, duus patruus. Pater meuS

filius patrui, et ego. Nepotes duorum fratrum distant sexto gradu. quia adsunt septem personae: avus. Titius, et Caius, filii illius. Titii filius, et ex silio nepos Cati filius. et ex eo nepos. Vide in hac iubella.

Patruus 4. Pater meus 5. Patruelis 5. ego 2.

ejus filius 6. filius meus s. uorum ultimorum lilii distabunt 8.

gradu: et sic de celeris. In praxi scribe personas in tabella, unam de- me, et gradum, quo alter ab altero distat, invenisti. uuaro autem in jure Canonico in ordino ad matrimonium, ubi semper duao personao ad illud contrahendum sunt necessariae, aliter gradus isti compulentur, dicetur in lib. 4. fit. de consanguiniι. Unum adhuc hic interrogabis: cur in linea tranSverin, v. g. inter duos fratres non admittatur gradus primus 3 seu cur duo fratres distent gradu secundo 3 R. quia duo fratres non sunt inter se proximi cognati. cum tertius mediet. Scit. paler, qui singulis eorum est propinquior. Quia vero ex reliquis fratribus, aut Sororibus nullus est propinquior fratri eorum, sed aequaliter propinqui, ideo omnes dicuntur aequales gradu, seu in eodem gradu esse, et cons. ad legitimam successionem fratris omnes aequaliter vocantur. Cet=rum computatio ista graduum in ordine ad haereditates servatur etiam in iure Can. cum nulli bi sit correcta, sed potius approbala ab Alex. II. Can. 2. ad sedem 55. q. 5. ubi etiam ratio datur, cur aliter compulentur gradus in ordine ad matrimonium. Do gradibus istis vide in Inst. lib. 5. ιiι. 6. in Pandectis lib. 58. tit. 10. ubi etiam nomina consanguineorum, et assinium reperies, uti etiam in Lexicis, et Di.ctionariis obviis.l5. 0. IX. 0uid siι collatio bono. rum . el quid juris circa eam 3 R. 1. Collatio bonorum est quarundam rerum in communem haereditatis massam illatio : ea de causa lacla, ut haereditas Diuiligod by Cooste

204쪽

aequaliter absque iniustitia inter cohaeredes dividatur. Et quidem de iure novo

sequentia observantur; quae strictim comprehendo ele.

6. R. 2. Ad collationem bonorum

tenentur omnes liberi, sive emancipali. sive sui, Sivo ex testamento, Sive ab intestato: dummodo concurrere velint

jure universali lanquam cohaeredes adhaereditatem paternam, seu iudicium familias hereiscundae, Auth. ea testamento. eι ι. 17. C. do collationib.

nam liberis inaequalitas fieri potest

etiam existento testamento, ut si unus

praecipuum quid habeat, alter nihil. Excipe, nisi paler expresse prohibuerit collationem alicujus rei a se datae, citas. Auth. t T. R. 5. Illa tantum bona substant collationi, quae, vivo patre, ab ejus

recesserunt patrimonio, Seu hona prosectitia a patre in liberos prosecta. Cujusmodi sunt l. Dos, et donatio propter nuptias: modo sit prosectilia, seu data a patro: et omnia ea, quae in legitimam imputantur. I. 20. C. de eollation. 2. Bona silio in Clericum ordinando in vicem lituli assignata: uti etiam bona filio. aut filiae religionem ingressis pro alimentis perpetuis data: nam talia bona vim habent dotis . et donationis propter nuptias; et nisi comserrentur, magna esset inaequalitas inter liberos: ergo sunt conserenda arss.

l. 20. eiι. 5. Sumptus facti pro militia , puta palatina, hoc est, pro ossicio palatino habent suos redditus; ita ut emi, et vendi possit, et ad haeredem transmitti t. 22. hs de legat. 2. t. pen. C. de eollat. nam lucrum latis ossicii

seu militia o palatinae uni filiorum comparatae, non debet cedere in aliorum detrimentum. 4. Debita omnia inutiliter facta, et a patre soluta: ui si filius pecuniam dilapidet in lusu alearum, inpolationibus et c. nam talis nequitia, et lascivia non debet prodesse filio. 5. Omnia illa, quae filius surio sustulit patri Et quia furta similia plerumque occulta Suni, consessarii munus eril talem filium obligare, ut vel ex bonis propriis, si quae habet, restitutionem laciat: vel in divisione haeredit alis tanto minus percipiat, quantum sustulit. 6. Impensae omnes, quos pater fecit in poenam delicti a filio perpetrali: nam pietas ista

patris solventis non est voluntaria, sed necessaria, ut noeere non debeat aliis

prolibus. T. Lucra omnia prosectilia, quae filius sedit ex administrat tono bo.

Dor. pater. In casu magnae industriae.

hi laboris a filio impensi, aequit M. et benignitas suadet, ut silio proe laboribus praecipuum quid assignetur, sicut assignari deberet institori, Seu laetori aut simili administrari. Haec ergo in collationem veniunt: nisi aliqua ex his pater remittat, vel nisi filius contentus portione a patre sibi relicia, abstinere veliL a concursu, et judicio familiae herciscundae: tunc enim filius non tenetur conferro. etsi majorem partem habeat, L 1. g. 6. l. 2. g. 5. Τ. de

substant, sunt: l. Castrensio, vel qua, si astrensia, et adventilia quoad proprietatem, ι. 4. C. fam. hercisc. imo si paIer remisit usumlaticlum in adventiliis, iste non est conserendus l. 4. Disiti od by Corale

205쪽

videtur non tam amissus a patre, quam non acquisitus illi: eum us fructus singulis momentis aequiratur . et e0nstituatur. I. l. 3. 5. el I. 5. is deu Sust. accrescend. 2. Aequisita post moriem patris. et quae titulo. seu iuro singulari ex testamento capiuntur, ut legata, fideicommissa. donationes modistis causa ι. 10. c. de colla ι. nam quae olero jure capiuntur ex voluntate patris censentur esse praecipua. 5. Impensae factae ad procurandam dignita-iem filio. vel pro gradu magisterii, aut doctoratus I. i. g. 15. l6. β. de collat. tum quia dignitas ista cedit in honorem patris: lum quia silio nullum

asseri lucrum transmissibile: sicut e contra asseri militia palatina, quae longo alia est a dignitate. 5. Impensae factae in studia filii, vel in condiscendam artem mcthanicam: nam tales impensae vim habent alimentorum, et quasi castrensis peculii. sicut impensae factae propter militiam armatam: maxime cum studia silii cedant in honorem patris. Nec obstat, quod filius per studia deinde mullum acquirat: id enim non prosiciscitur ex bonis palernis, sed ex industria filii. 4. Impensae factae in solemnitalem nuptialem: cum ista cedat in honorem patris. Secus dieendum do pretiosis vestibus, curribus. equiS, Rmnulis, et hujusmodi: quae cedunt in partem dolis, et donationis propter nuptias ; et consequenter veniunt in collationem, Gail. et alii. 5. Circa libros. qui dantur filio studenti, est dubium:

communior sententia docet, eos non

eSae conserendos; quia vim habent peculii quasi castrensis, saltem dispositive: praesertim si filii studentes evadant in dignitatem magisterialem, vel fiant advocali. Clerici, aut Religiosi. Gloss. in I. 50. β. famil. hercise. 6.

An donalis simpl0x, seu mere gra tuita, quae non fit Px causa onerosa. seu necessaria, conserenda sit. magnum

est dubium. Et quidem donatio laeta

silio emancipalo, vel lacla a inal re aulavo materno, regulariter non est con .serenda. I. pen. s. do collat. l. 55. g. 2. C. de insis testam. nisi donatum sui set cum conditione, seu pacto conserendi: vel inaequalitas poneretur inter cohaeredes, ut quia isti donationes suas conferre debent. Nec obstat l. 47. c. de collat. nam loquitur de donationibus ob eausam : uti sunt dotes, et donationes propter nuptias, non vero dodonatione simplici. Probabile etiam est. quod donatio lacia filio suo, seu in patria potestate constitulo, non sit conserenda : ila eommunior sententia ex

L 18. c. sumit. hercis. ubi filia post mortem patris id praecipuum habere

dicituri quod pater nomine ejus comparavit, et per t. pen. c. de collatimns, nec SuuS, nec emancipatus dona.

tionem simplicem conferre tenetur: nisi in dupli ei casu supra dicto, si pater eum tali conditiona donavit, vel inae. qualitas sequeretur inter liberos, eo quod ceteri accepta a patre conferre deberent : ergo extra hos casus donatio simplex non est conserenda. Ratio est, quia donatio suo facta. vim habet legali, cum non valeat, nisi post mortem patris: legatum autem non est conserendum: tum quia liberi non debent esse deterioris con-Disiti od by Corale

206쪽

ditionis. quam extranei: sed hi don, lionem simplicem non conserunt; ergo nec liberi. 0ppositum non improbabiliter doeet Loes tiι. f. de collaι. an. 25. ex L 15. C. de collaι. quae lamen lex explicari solet de fundo dato in peculium filii, vel propter nuptias:

imo aliqui textum legunt nega live: non postulas. s. n. 5. Modus, quo sit collatio, est varius: ut res ipsas conserendo, lanium remittendo, quantum quis a Patre accepit: cautionem dando per fideiussores de tanto conserendo, qua ulum videbitur ete.

De Sopulluris. Agitur de hae materia in Sexto, Clementinis, et Extravag. Com. h. t. in Decreto 15. q. 2. in Trid. S. 25. e. i5. M 19. de refor. in Pandoelis ι. 1 l. ιiι. T. 8. in Codice l. 5. ιiι. 44. Nov. M. eι 60. . Nota, Sepulturam tripliciter posse accipi: 1. Pro ritu sepellandi mortuus Can. 105. dictum l. q. l. 2. Pro jure inserendi cadaver in sepulchrum, Clem. 2. h. t. 5. Pro loco ad sepelienda

mortuorum corpora depulato, c. g.

h. ι. Et quamvis de jure civili, quilibet

privata auctoritate, per sepulturam mortui . efficere potuerit locum religiosum 3. 9. Insι. do rer. division. θι tiι. Τ.eι C. de religios. lamen de iuro Ca- non. apud Christianos illo solum locus officitur religiosus, qui auctoritate

Episcopi erigitur, et benedicitur ad

TI LS XXviii. 205sepelienda pio decedentium corpora. ut perpetuus usus Ecclesiae docet. Ali-ler vocatur coemelerium, Seu dormi.lorium a dormitione fidelium, qui in universali ressurreelione evigilabunt. soletque construi penes Ecclesiam . nisi necessitas. vel alia causa exigal, ul,libi depuletur. 2: 0. I. An quilibet eligere sibi

possit sepulturam in quocumque Deo religiosor R. Assirmative. nisi specialiter prohoibeatur. c. l. h. ι. nam M. pullura est pars ullimao voluntatis: ergo cadii sub liberam clectionem: etsi locus sit minus religi0Sus, ubi, V. g. lanium semel, aut bis per annummissa celebratur, c. 2. g. An. h. t. in 6. Cui non obstat e. d. h. t. quia vedetur loqui de loco minus religioso contrarie, seu non religioso. Prohibentur autem sepulturam eligere insantes, impuberes, et ratione carentes, ob de.

seclum judueii, et Religiosi professi.

nisi valde remoti essent a monasterio. Praelati vero, cum in multis proprium velle habeant, absolute eligere possunt sepulturam, licet convenientius' in suis Ecclesiis sepeliantur: maxime si regula id statuat. 5. R. 2. Filiussam. pubes eligi repotest sepulturam, eum quoad jura spiritualia non subsit patriae polestati: at pater pro filio impubere nequit eligere sepulturam, nisi consuetudo terrae aliud habeat, e. 4. h. ι. in 6. 4. R. o. Mandalarius ad eligendam

sepulturam, si eam ante mortem mandantis non elegit, post mortem eius eligere non potest: sed mandans sepeliendus erit in Ecclesia Parochiali: ila volunt Disiti od by Corale

207쪽

rati, quia mandatum, re integra, morte mandantis expirat, c. 20. de olpo. δε-les. Sed ego ex hoe sundamento non convincor: quia ob speciales rationes mandata extrajudicialia, etiam re integra, non expirant, ι. 5 l. pr. is

de procur. ι. 9. g. l. is de jur.

do t. t. 17. g. 2. F. ile institor. etc. atqui etiam mandalum, seu delegalio de lanerando, ei cons. de Sepultura eligenda morte mandantis non expirat, ut expresse doeet JClus I. 2. 3 4. st

de religios. cum tale mandalum ex natura sua respiciat tempus mortis: ergo etiam post mortem mandantis sepulturam ei eligere potest, non secus ac bona ejus distribuere e 5. de testam Et cum jure Can. non inveniatur contrarium statutum, censeo hanc posteriorem sententiam juri esse consormiorem: dum. modo simile mandalum, sicut ipsa elinctio sepulturae legitime probetur saltemper duos testes, vel per testamentum aut codicillum, vel aliam scripturam legitimam. Unus autem testis, licet sit consessarius, regulariter plene non probat : nisi alia adminicula concurrant. 5. R. 4. 0ui volo, aut iuramento sepulturam elegii. sponte. et sine dolo, illud observare debet. cum non Vergat in dispendium salutis aeternae c. 28. de jurejur. nisi status mularetur: ut si latis factus sit Episcopus, aut Religiosus: quia circumstantia i a praevisa non fuit. At si Clericus extraneus . vel Religiosus ali. quem indueat. ut relicta Ecclesia Parochiali, volo. aut iuramento eligat sopulturam in eorum Ecclesia, votum, et juramentum irritum est: inducens vero ad illud iucurrit excommunitationem ipsolacio Papae reservatam, e. l. h. t. in 6. Clem. 5. in D. de poenis: qua poena non lenetur Parochus inducens suum Parochianum ad eligendam sepulturam

in Ecclesia Parochiali, licet cogendo. illi elle agat. 6. 0. II. Ubi sepeliendus siι, qui nubiam sepulturam et Uiι R. l. In sepul-

citro Suorum majorum, more Patriar.eharum c. l. h. t. ex Genes. e. 25. 49.

50. Quod si diversa sint sepulchra, silius

sepelietur in sepulchro avi, et Patris. quibus est propinquior; non vero in Sepulchro proavi. et atavi. Si Pater Solus sepultus est in alio loco, multi indistincte docent cum Gloss. c. 5. h. l. in 6. v. ab antiquo. filium sepeliendum esse insepulchro avi, et aliorum majorum: quod verum judico, si Pater fortuito sepultus est in tali loco: al si Pater expreSSe Specialem sepulturam constituit pro se . et suis descendentibus, censeo cum Abba. te, et aliis, illium sepeliendum esse insepulchro patris: quia et hoc antiquum dicitur, et magis congruit filio. 2. Filii

naturales, et spurii plerumque sequuntur matrem in sepultura: adoptivi patrem adoptivum. si eo vivente decedant: se. cus in sepulchro patris naturalis humandi sunt. 5. Uxor ante, vel post maritum mortua, sepelitur in ejus sepulchro: etsi hoc maritus non elegit, sepelienda est in sepulchro Suorum majorum: maritus vero non est sepeliendus in sepulchro

uxoris, sed suorum majorum, nam iuxta c. 5. 15. q. 2. unaquaequo mulier sequatur virum suum, sive in vita, sius

in morιe: et quidem ultimum, si plures habuit. e. 5. in lin. h. t. in s. sed non Dissili co by Cooste

208쪽

e contra: cum vir, e Luxor aequiparentur solum, quoad jus maritate: non vero quoad alia jura, ut domicilii . fori. sepulchri. in quibus uxor maritum, non maritus uxorem sequitur: quo sensu explicatur Can. 2. Ebron. 15. q. 2. 4. Clericus beneficiatus. si majorum sepultura ea- real. et aliam non elegit, sepeliendus est in loco beneficii, cum in eo domicilium contrahat c. 29. de rescripι. et Saeramenta administret, atque percipiat, licet

alibi habitol. nisi aliud habeat consuetudo.

Cirea infanιium sepulturam notandum esι statulum cleri Romani. quod praevio Gamine Congregationis pamticularis a Clemente XI. deputatue, legitur in additionibus ejusd. statuli S. T. et 8. ibi. insantes, qui nutricibus alendi extra propriam Parochiam dantur, relinent domicilium in Paro-ehia parentum, atque ad illam perlinent, licet in aliena Parochia decedant.

Patre vero orbatos, quousque apud ipsam matrem aluntur. licet in pol tale tui Drum, non matris existant, de Parochia matris, non lutorum, eme declaramus. Si nutricibus alendi extra propriam Parochiam dentur a matre. domicilium in Parochia matris: si vero utroque parente caruerint, domicilium in Parochia tutorum, non vero nutri- eum, relinere declaramus. Quod si nec tutores habeant, in Parochia, in qua decedunt, tumulentur. Εdueandae decedentes in monasteriis monialium . non elecIa sepultura, nec habentes majorum sepulcrum, sepeliendae sunt in Parochia, infra quam monasterium girum est, non in Eccle-

sia monialium: in qua tamen sepeliri poteruns, si ibi eam sibi elegerint et tune Parocho ejusdem Parochiae debetur tantum quarta funeralis eae decreto Cong. Conc. in Feretruna 2 l. April. 1742. uι in Thesaur. resol. tom. II. pag. 68. Idipsum dicendum est de seeularibus mulieribus in iisdem monasteriis, vel famulatus . vel alia quueumque causa, legitima fueuitate commorantibus, ae inibi deeedentibus: usi etiam disponitur in addiιionibus ad statutum Cleri nom. c. 5. de jur. elis. sepulι. ad g. s. uι inst. n. 11.

7. 0. IlI. Quibus Ecclesiis de jure

eommuni competat jus sepulturae 3 R. 0mnibus. et solis Ecclesiis Parochia libus, c. l. 5. 10. h. t. c. 2. eod. in 0. Clem. 2. g. verum eod. quae iura landant intentionem Parochi: ita ut alius praetendens jus sepulturae. teneatur illud probare ex iure speciali. Undo in Ecclesia Parochiali sepeliendi sunt omnes Parochiani. qui majorum sepulchro carent, ei aliud non elego. runt, ibid. hodie tamen consuetudo obtinuit, ut quis ibi sepultatur, ubi

mortuus est. Item quasi incolae, ut studiosi . famuli. et huiusmodi, qui quasi domicilium fixerunt in loco, ibi pariter sepeliendi Sunt, cum et Sacramenta

inibi perceperint. 8. 0. IV. Oui ea jure speciali habeant jus sepulιurae 3 R. l. Illi solum quibus id ex speciali privilegio Papa

concussit; vel in sua dioecesi Episcopus cum debilis solemnitatibus ad alienationem requisitis. Tale privilegium in eorpore juris clausum habent inclytus 0rdo Praedicatorum, et Seraphici or. Dissiliaco by Corale

209쪽

lines S. Francisci. Clem. 2. Dudum r. hujusmodi et miras. 2. Super cathedram v. hujsmodi h. t. inter com. onmesque alii Regulares in privilegiis communicantes: qua communione

gaudet etiam Scholarum Piarum Religio ex Const. Gregorii XV. Ad uberes l622. 5. Oetobr. Clem. IX. Const. M injuncto g. nos prospero, ibi: ad fruitimnem omnium. et singulorum privilmgiorum. Vi cujus privilegii Regulares sepelire possunt in suis Ecclesiis quo cumque fideles, qui sponte apud eos

sepulturam elegerunt.

s. n. in usu hujus privilegii observanda sunt specialia pacta, et consuetudines , quae inter Parochum, et Regulares introducta sunt e. l. et hin. de pactis in 6. quibus seclusis, Regulares in delatione cadaveris ud locum sepulturae allendero debent dispositionem Leonis X. in Conc. Later. quam renovavit S. Congreg. edito decreto 604. 20. Ian. his verbis: Declarat,eι statuiι. quibusvis Regularibus quos umeumque ordinum tam mendieam lium, quam non mendicantium eri tanι, nullo modo Iisere Paroreias eum cruce prostasionaliter, auι alias. ad elserenda. eι lavanda defunctorum funera intrare, vel illa lavare, et esserre, nisi vocato, et evectato proprio defuneti Parocho, eoque ibidem praesente, vel nisi requisitus dissen-ιχι . aut venire eapreme recuseι θιc. 0uod decretum praxi, et usu regionum nostrarum firmatum est. 2. Nec haereis des, nec Regulares cogi possunt, ut

eadaver defuncti prius ad Ecelesiam Parochialem deseratur, ut ex Constit. Sixit IV. Regimini GL Aug. 1474. vel

ibidem missae pro defuncto celebrentur: declaravit Riluum Cong. 13. Iulii 1675. Mullo minus, si ex aliena Parochia corpus defuncti devehatur. Seu deseratur sine solemni lato lanebri ad Regulares in alio loco existentes, Pinquiritur licentia Parochi loci. vel delatio cadaveris ad ipsius Ecclesiam: nam jura plus non requirunt nisi consensum proprii Parochi, qui in praesenti adest ad hoe, ut corpus parOchiam levetur: non vero conSensum Parochi loci, ubi Regulares existunt. 5. In actu sepulturae Parochus nullo modo se immiscebit, sed ipsi Regulares cum sua cruco intra suum territorium corpus defuncti ad sepulchrum

comitabuntur, missas, et psalmoS ean tabunt , ut communiter observatur, ex

Conisiit. Clem. X. Nuper 18. Jan. 1672. et nota coram Ralto decis. 84. n. 6. Id tamen Paroco permittitur. ut si velit cum stola Ecclesiam Regularium intrare possit, et ibi sepulturae interesse. cum hoc modo non exerceat ullum ossietum. Plura de his vide in Donato par. 5. tr. 5. q. 19. Bordon. Perr. Barbos. et aliis susioribus. Nola, quod non amplius sui'astatur Parocho pro ivrrasu cum crucs, et stola in Gelasias Regularium Comstifui. Bened. XIII. Pretiosus ann. 725. haec enim revocata fuit a Clem. XII. vι notavi lib. V. tiι. 55. de priaviι. post. n. 24. ad cujus revoeationis tramitem omnia Urbis tribunalia hodie deeidunt. υι videte esι in omlabri Baren. Iuris sumulandi eorum Aldrosando 12. Ian. 1755. eι 29. No- Dissilirco by Coosl

210쪽

i emb. 1745. eorum Vrio: ae in m. levi una funerum eorum Mellino 25. Nouemb. 1744. eι novissime ita esiam eisum fuiι 4. Feb. l75 . a conss.

nerum pro Minoribus Conven sua libus Ileel eorundem eonventus subesset jurisdietioni ordinarii ob defeetum praeseripιi numeri Religiosorum. 10. R. 5. Regulares in suis Ecclesiis sepelire possunt non tantum suos professos, sed etiam novillos: qui in favorabilibus nomine Religiosorum veniunt: ilem famulos domesticos, et alios familiares: ila eomm. ex repetitis privilegiis M. Pontificum Clemen. IV.

Pauli III. etc. Rodriq. Donat. et alii, dummodo famuli Religiosorum intra sepla monasterii moriantur. Si Religiosus in Ioeo propinquo decedat. et si a Paroelio Vialicum acceperit, corpus ejuS, ineonsulto Paroelio, levari et ad monasterium deserri potest, nulla pensione data parocho, ut declaravit S. Congreg.

615. die 22. Maii. nam latis Reli.

giosus fingitur mortuus in suo monasterio , ejusque sepultura spectat ad Praelatum, tanquam suum proprium

Paroelium.

11. R. 4. Moniales non participant privilegium Clement in. 2. h. l. adeo ut in earum Ecelestis sive interioribus,

sive exterioribus nec vir, nec hemina sepulturam eligere possit, ne quidem puella, quae educalionis causa in monasterium data est: ita hodie eomm. ex

pluribus declarationibus Saer. Congregat. in Feret rana 2 . Nov. 1605. in Maeeratensi 1652. die 8. Nov. ele. Vide supra n. 6. Masehat. T. III. P. II.

Deo sepolturae R. s. Si lis inter contendentes facile decidi nequeat, desun-clus sepeliendus est in Leelesia parochiali. omni appellatione postposita: nam ex una parte Ecclesia paroehialis quoad ius sepulturae habet suam intentionem landalam in jure . et alteri id praelendenti incumbit onus probandi et ex altera vero parte sepultura hominis non recipit dilationem. I. 58. Τ de religios. 2. In casu, quo Ecclesia est in possessione juris sepeliendi, eorpus in alia Ecclesia sepultum.

non est exhumandum, donec litulus proprietatis probetur: nam casus iste.

ne vexetur corpus humanum. Specialiter exceptus est a regula, quae iubet, spoliatum ante omnia restitui, ut patet ex e. s. h. t. ubi exceptiones contra spoliatum admittuntur. 5. Corpus, sive a Parochis, sive a Regularibus sepullum in eorum Ecclesiis, quod certo in alia Εcelesia sepeliri debuit, ex humandum, et isti Ecclesiae cum omnibus.

quae ratione laneris accepta erant, rinstituendum est e. 5. 6. l0. h. ι. ni si

forsan alia eompositio fieret: quae utique ad evitandum scandalum, si quod timetur. rigori juris praeserenda est. 4ex hodierna consuetudine laici licite sepeliuntur in Ecclesia, ut ea solum de

causa non sini exhumandi. et ad commune coemelerium transferendi, Can.

7. eum gravia l5. q. 2. licet olim in Ecclesiis non sepelirentur, nisi Episeopi, aut Abbates, aut digni presbi. teri, vel fideles latet communiter pro sanctis habiti, Can. 15. ei l8. ibid. 5. Q. VI. 0uibus nestanda sit se-