장음표시 사용
221쪽
ejusque ministris in recognitionem supremi, ac universalis dominii divini: et de his in praesenti. 2. Nota 2. Decimas Ecclesiasticas dividi 1. In praediales. Seu reales quae dantur ex fructibus praedii, seu
rei: ut agrorum, vinearum etc. et per Sonales, quae dantur ex opera. Seu industria personae: quibus aliqui addunt mistas, quae partim ex praediis, partim ex industria hominis debentur; ullana, lac, caseus etc. sed hae communiter accensentur decimis realibus. 2.in ordinarias. quae flabiliter debentur : et eri raordinarias, quae in easu necessitatis a Papa imponuntur. 5. In decimas materialiter, et quoad substan-ι iam spectatas in quantum important
necessariam sustentationem ministrorum Ecclesiae: et formaliter spectatas, in quantum important determinationem
quoiae, Seu certae partis decimae, vel maioris, aut minoris.
5. 0. I. 0uo jure debeantur decimae in lege nova R. Decimae materialiter
Spectatae, debentur iure naturali. et divino: at sormaliter specialae . debentur solo jure Ecclesiastico: ita comm. cum S. D. 2. 2. q. 87. ar. l. Ratio primi est, quia jus naturale diciat alendos esse ministros Ecclesiae. qui fidelibus. ministrando spiritualia, deserviunt: nam dignus est operarius mercede sua, et bovi trituranti non est claudendum os: sed decimae materialiter spectatae important necessariam susten- talionem ministrorum Ecclesiae; ergo debentur juro naturali: quod ius ex- preMum. et roboratum est in Sacr. Scriptura nasia. l0. v. 10. et t. Cor. 9. v. T. et s. ubi AposL ait, . . Si nos
uobis spiritualia geminavimus. magnum esι, si nos carnalia vestra metamus ' Rusio secundi, quia in lege nova nullum reperitur praeceptum divinum de quota decimae partis: praeceptum vero veteris legis do quota decimae, utpote judiciale, jam expiravit: ergo restal. ut determinalio ista quoiae. V. g. decimae, nonae, vel duodecimae , aut alterius partis sit juris pe-clesiastici. non solum in decimis personalibus, sed etiam realibus, ut
communis lenel contra H l. Inn0 . et
alios paucos: cum neque pro decimis praedialibus hactenus inventum sit aliquod praeceptum Christi: ni si talo modo, quo jus Ecclesiasticum solet Di. vinum dici e. 2. de pristi. in 6. Ex
his explicantur Can. 47. decimas, 16. q. l. Ganon. l. decimas. 16. q. 2. ele. 14. 25. 26. h. ι. et pro his solvendis sufficit auctoritas S. Th. lac. cit. nec curandus est P. Reist sentiens hie n. 15. distinctionem illam quoad decimas formaliter, et materialiter spectatos a solis recentioribus inventam esse.
4. 0. II. cui debeantur decimae R. De jure eom. proprio Paroelio: ita ut is super iure decimandi habeat in.
lentionem suam landalam in iure, cap. 24. 29. h. t. nam decimae exprima sui origine solvendae sunt Clerico. Sacramenta populo ministranti:
sed proprius Paroelius ministrat Sacra. menia suo populo: ergo. Excipis quartam partem decimarum, quae debetur Episcopo; nisi quadragenaria praescriptione sublata sit, e. 30. de oly. Ord. e. 4. de prascr. kl de privilegio, prae- Duiliaco by Corale
222쪽
seriplione. aut alio modo, decimae quandoque debentur Episcopo, vel alteri Clerico. 2. In cone su plurium decimatorum doeimae praedioles, utpotelando inhaerentes, debentur Paroelio, in cujus territorio praedium existit. c. 18. 20. 29. h. ι. personales vero dehentur Paroelio. a quo sacramenta percipiuntur. In fructibus animalium: ut lana. lacte. butyro ete. distinguendum est: nam pro rata temporis. quo pecora in diversis Par hiarum territoriis paseuntur, decimae proportionaliter dividendae sunt inter Parochos. S. D. arι. 5. ad 2. at si tantum alibi euhant, alibi vero pascuntur, ei Parocho
decimae integrae praestandae Sunt, in cujus territorio pecora pascuntur: cum decimae istae sequantur naturam realium . nisi aliud habeat consuetudo.
Porro Parochus pro exigendis debilis non solum habet titulum Religionis,
qualentis dandae sunt in recognitionem dominii divini. et supremae excellentiae, sed etiam titulum jussiιiae, quatenus dandae sunt ut merces pro sustentatione Parochi.
5. d. III Qui obligentur ad pram
standas decimas 3 R. 0mnes. et soli fideles qui a Parocho Sacramenta percipiunt: etiam haeretici. quia, si velleni, Parochus paratus est eis digne dispo- Sili S. Sacramenta ministrare. 2. Clerici simplices, ut Clerici, seu ex bonis titulo spirituali aequisitis. v. g. ratione beneficii,
vel iunctionis spiritualis. non tenenturd eimas dare: nam novum genusezaesionis
esι uι Cleriei a Clerieis deeimas eae, gan ι . c. 2. h. t. At Clericr simplices ex bonis patrimonalibus, litulo temporali
acquisitis. v. g. ex contractu, donatio.
ne, haereditate, legato. aut simili li-tulo, tenentur decimas dare cis. c. 2.
in sin. nam tales Clerici subsunt Pa. rocho, et spiritualia ab eo reeipiunt, sicui alii si deles: ergo obligantur ratione
perSOnae suae ad decimas. Insuper
Episcopi, curali, et quicumque Cleriei
tenentur ad decimas praediales ex sun. dis patrimonialibus solvendas. ut Seq. q. dicetur. 5. Monasteria omnia do iure
comm . lenentur ad decimas. c. 5. 4.
8. 10. h. t. nam etiam a Parocho di. vina recipere deberem. Varia lamen
privilegia ius istud immularunt, ut infra dicetur. 4. Pauperes in extrema necessitate, ubi omnia sunt communia. non tenentur solvere decimas: bene vero in necessitate communi. ei etiam gravi, cum nullo iure excusentur: licet necessitas gravis cohonestet dilatio. nem solvendae decimae. 5. Si dominus. et colonus percipiunt fructus ex fundo locato, uterque pro rata tenentur ad decimas: at si dominus percipit solum pretium. istud recipiet indecimatum: decimas vero ex fructibus praestabit colonus. c. 24. 26. h. t. s. Successor singularis in praedio, si ila
non est conventum, non tenetur solvero decimas, prioribus annis ab antecessore non solutas ars. c. 55. h. t. ubi
onus decimarium imponitur fructibus: ergo ille tenetur solvere dedimas. qui laudius percepit indecimatos. Milleolantecessor. Neo obstaι. quod tribula non soluta exigi possint a possessoribus. l. 7. F. de publico. nam decimae non proprie, sed similitudinarie tantum dicuntur tribula Gn. 66. decimae l6. q. l. Duiliaco by Corale
223쪽
6. 0. IV. Eae quibus bonis solvendae sunt decimas R. Ex omnibus
bonis, seu se uelibus, natura, vel in dustria aequisitis, e. s. 21. h. ι. modo sint juste acquisita: cum aliena suo domino restituenda sint. Quaesila ex operis illicitis. v. g. ex quaeStu eo
poris per se subflare deberent dee, malioni : ne turpis luerator melioris sit conditionis. quam honestus: Ecclesia lamen ex talibus turpibus lueris non solet decimas Meipere, e. 25. h. t. ibi: de omnibus, quae Iieita potest aequirere. decimas erogare tenetur.
7. II. Ex praediis decimatione gravatis solvendas sunt decimae. ad quem, cumque possessorem praedia ista de. venerim, sive ad Christianum, sive ad judaeum, si vo laicum. sive Clericum,
vel monasterium, sive bonae, sive ma
lae fidei possessorem cap. 16. ει M.
h. vi. nam res eum suo onere iram
sit: secus Melesiae saepius defraudarentur, translatis praediis in privit, giatos. Unde si landus translatus est in Episcopum, vel Parochum alienum: imo etiam si pro dote alterius bene. 1ieii. mi Parochiae deputatus est, Substat decimationi: cum transeat cum suo onere reali; nisi auctoritato legi. lima decimae extinctae . vel in alium translatae sint, Can. 42. ει seqq. 16.
q. l. c. 34. h. t. ratio est stupra imdicata : quia res eum onera suo transiι e. 55. h. t. In divisione paroehias communiter Episcopus subtrahit fundos, eorumque decimas attribuit Parocho novo in suo terrilorio: nisi alia sustentatio illi assignaretur, ut decimae manerent penes priorem Ecclesiam: ita colligitur ex Trid. sen. 2 l. e. 4. de refori et praxis docet id ipsum. Vide Reiff. a n. 105. At decimae personales semper debentur Parocho. a quo
Sacramenta recipiuntur, c. 20. h. t.
Ηaee ila de iure communi: hodie in
solvendis decimis maxime allenditur consuetudo locorum, juxta quam personales sere ubique. et praediales minutae ex certis fructibus dari solitae. in mullis locis abrogatae sunt: et eonsuetudo ista approbatur a iure Can. .
e. 18. 20. et M. in lin. h. ι.
decimali in se translato non tenetur Parocho solvere decimas: nam Parin chus non est pastor ordinarius Epi eopi. 2. Si fundus decimalis transferretur. v. g. via legali ad ipsum Pa .roelium, is sibi ipsi deberet dare decimas, quod nugatorium est. 5. Fundi in aliena parochia existentes, etsi an tea decimales fuerint: si tamen fiant dotales alterius Ecclesiae. non substant decimationi: quia novum exactionis ginnus est Parochum a Parocho ex fundis Parochialibus decimas exigere pere. 2. h. ι. ergo fundi non transeunt cum suo onere. Idem dic in casu, quo Parochia una in duas divideretur. R. Ad. 1. Nego antecedens: nam decimae praediales dantur non ex solo titulo pastoris ordinarii, sed etiam in signum recognoscendi dominii divini: item ratione onoris realis, quo landus antea gravatus suit, et eum eodem transit e. 55. h. t. Sic Parochus non est pastor ordinarius monasterii exempti. vel judaei: et lamen ex lando de. cimali in eos translati deeimas perei-Disiti od by Corale
224쪽
pii. Ad 2. Paroelius, ut dominus Solvit decimas sibi ipsi ut Paroelio, sicuti uior sibi ipsi solvere potest secundum jus Pandeclarum I. 19. is de administri tulor. et ideo decimae ex tali lando numerandae sunt inter bona Ecclesiastica, et non patrimonialia. Ad o. neg. an l. quia landi transeunt eum suo onere, nisi auctoritale legi lima ab onere
isto liberentur: quod plerumque si, maxime in divisione Parochiarum. 9. 0. V. 0uibus modis detur Itbm ratio a deeimis solaendis y II. Quatuor modis: privilegio Apostolico, con3-ιudine, praescriptione. θι ιransuefimne : dummodo ministris Melesiae congrua sustentatio aliunde competal: quae
cum jure naturali sit debila, citra irim uitiam nullo privilegio. aut Delo hominis tolli potest.
0. R. 2. Regulares omnes exempli
sunt a solvendis decimis personalibus: item a praedialibus illis, quae dari do.
berent ex fructibus hortorum suorum, nutrimentis animalium, et de novalibus sui elo talibus, quae liunt ex terra prorsus inculta, quam Suis manibus, seu sumptibus excolunt. Ita constat ex
privilegio corpori juris inserto. e. 5.10. h. L 2. Regulares quicumque, nisi quoad hoc specialiter privilegiali sint
lenentur solvere decimas ex fundis deis cimalibus qui ad eos cum tali onere translati sunt. c. pen. h. ι. Si autem terrae antea non erant decimales, ex his in se translatis Regulares non te. nentur decimas solvero, ut clare colli, gitur ex ciι. c. pen. h. L cujus dispo sitionem, uti et sententiam Fagnani
Pirhing., et aliorum restringit Rea.
n. 65. ad Cistercienses, et Hospita larios: sed non videtur advertisse ad generalem textum c. in. g. pen. h. t.
in 6. ubi haec habentur: . Ceterum iidem Religiosi tam eaempti, quam
non Mempti. da terris, ει posscisio nibus acquisitis hactenus, eι modo aequirendis decimas integre solvan illis Melesiis. quibu3 eaedem poSSeS-siones. vi terrae prius fueranι deeimates, nisi super hoe speriali jure, vel privilegio sinι munili. Ubi vides, quod Regulares ex solis landis, qui antea
erant decimales, decimas solvere leneantur: non vero ex fundis, qui antea non erant decimales. Porro privilegium non solvendi decimas, eum sit exorbilans a jure comm . ultra propriam significationem extendi non debet nee ad illum casum, quo Ecclesia enormiter laederetur e. s. h. ι. Α millitur autem
praescriptione ex linetiva, Seu usu contrario, dum privilegiali per 40. annos
decimas solvunt, cap. 15 de privile9. quo eorrigitur jus antiquius admillens contra Ecclesias praescriptionem ire. cenariam cap. 6. eod. eap. 5. de praeser. nisi velis eis. cap. 6. loqui non de praescriptione. Sed tacita renuntiatione. Specialia privilegia extra corpus juris vagantia quaeque Religio inspiciat: quia teste Barbos. da us et potest. Dise. p. 5. cap. 28. g. 50. hodie sere omnes Regulares exempli sunt a solvendis decimis praediolibus ex fundis, quos propriis manibus, aut
sumptibus cxcolunt. Vide Portes. v. decimae, Bodriq. Donat. etc. 41. R. 5. Consuetudine non solum partieulares personae, sed integrae etiam
225쪽
communitales liberari possunt a solven. dis decimis: dummodo ministris Ecclesiae aliunde provisum sit de competenti sustentatione: ita comm . licet specula- live oppositum teneat Reiff. a nu. 86. nam talis consuetudo nulli bi reprobatura jure: imo in materia decimarum
maxime speelandam esse consuetudinem expresse asserunt Sacr. Canones
e. l8. 20. 52. h. t. Idem dic de prae criptione: cum hoc discrimine, quod ad praeseriptionem requiratur litulus
eum bona fide: tempus vero 40. annorum contra Ecclesiam videtur etiam ad consuetudinem requiri: cum istaeonsuetudo sit praejudiciosa ministris Ecclesiae, et renuntiatio tacita non sa-cile praesumi possit. Diees: laicus per
praescriptionem acquirere nequit jus activum decimandi cap. 7. de praescr. R. Neg. con. nam jus decimandi est spirituala connexive, quod sicut laicus nequit possidere, ita nec praescribere: e contra libertas, seu immunitas a solvendis deeimis est quid temporale, seu deobligatio pretio aestimabilis: cujus possidendae, et praescribendae laicus capax est. Et quidem, si praeseripito
currat contra Ecclesiam Parochialem. requiruntur 40. anni cum litulo. vel tempus immemoriale sine titulo e. l. de prascr. in s. contra Ecclesiam aliam 40. anni, et contra privatum Clericum 10. anni inter praesentes, et m. inter absentes, ut dixi tiι. de
12. R. 4. Transactione extingui possunt decimae praeteritae: sic enim iran. sigere non prohibetur partibus: at super deeimis suturis ultra triennium sino auctoritate Episcopi. et in perpetuum sine eonsensu Papae transigi nequit. c. 8. de transacι. erIrar. Ambitiosae de reb. Eeel. nam taliη trian. Melio vim habet alienationis. Pocunia vero jus decimandi remitti non potest citra simoniam: quia daretur temporale pro spirituali. e. sin. de rer.
5. 0. VI. 0uibus modis aequirι possiι jus activum deeimandis R.
seqq. l. Collatione, seu unione ben sieti Par hialis, eui per se annexum
est jus decimandi. Quale ius aequirit etiam Episeopus in loco nullius Parochiae: vel si Parochia unita sit Episcopatui, vel mensae capitulari, vel beneficio cuiuscumque Clerici: tunc enim obtinens ossietum, hoc ipso etiam obtinet jus detimandi tali beneficio an. nexum. 2. Permutatione: et quidem si Ecelesiae teneantur jure proprietatis, admittitur compensatio pecuniaria pro excessu secundum dicta tis. de rer. permus. ipsum autem jus decimandi. ui polo spirituale, citra Simoniam per. mulari. et vendi non potest e. i5. 17. s. h. ι. nisi auctoritate Apostolica separotur a litulo Spirituali: quo eam.
eum stat pure temporale. licile vendi. aut pro aliquo temporali permulari potest. 5. Inseudatione, qua Papa ex generali administratione etiam lateis decimas inlaudare potest, separando illas a titulo spirituali. Haec vero potestas do novo inlaudandi decimas sublata est Episcopis, et aliis Praelatis. c. 15. 7. eι 19. h. t. eι lib. l. V d. sit. 6. ne Mil. Ecclesiae per nimiam Praelatorum prodigalitatem graventur, et Diqilia oste
226쪽
suis juribus spolientur. Si autem decimae ah antiquo sunt inlaudatas. in easu aperturae ab Episcopo relaseudari possunt: nisi jam incorporatae essent mensae Episcopali. 4. Donatione cum solitis solemnitalibus laeta. Quodsilaicus justo litulo decimas possidet.
eas ulpole temporales, non solum cuicumque monasterio, vel Clerieo. sed
etiam lateo donare. vel alio modo tramsserre potest: eum rei suae dominus sit At si decimas injust delineal. eas prinpriae Eeclesiae restituere tenetur. c. 19 h. t. si ad hoc induci nequeat. de consensu Episcopi permittitur eas transferre ad quemcumque Clericum, praesertim ad conventum Religiosorum: et donalio firma erit, c. 7. de his, quae a Praelato: quae decisio est in jure specialis. 5. Transasione, modo fiat cumeognitione causae, et do consensn ει-
stolico quo mulli Episcopi, et Regmlares amisiverunt ius decimandi. T. Praeseriptione legitima: ei quidem ad praescribendum jus decimandi in aliena Parochia requiruntur 40. anni cum ii. luto. ei lempus immemoriale sine li-iulo. qui umque praescribat. sive Pa pa. sive Ephscopus, sive Religiosi, si vo Clerici, eliam Paroebi alterius Parmelitae. eap. l. ds praescripι. in Rnam Paroelio quoad decimas in sua Parochia silas jus positive assistit: celeris vero omnibus resistit: Quando autem ius decimandi praescribitur contra alium. et non contra proprium Paroelium, requiruntur consueta tempora: Milicet centum anni contra Romanam Ecclesiam. 40. anni contra interiores
Ecclesias, et 10. vel 20. anni contra privatum. Laicus vero, Sicui incapax
est possidendi jus spirituale decimandi. ita nullo unquam tempore illud praescribere potest: nisi habilitatus sit privilegio Apostolico quia sine posse
sione non currit praescriptio rest. 5.in 6. secus dicendum do. decimis laicalibus. 0uia vero ex tempore velum
Missimo praesumitur, quod laici justoli luto. v. g. ex privilegio Apostolico. vel ex donationo, aut inlaudatione ab Episcopis laeta hoc enim ante Concit. Lateranenso. et decretum Urbani II eis licuit . decimas obtinuerint: ideo eas paeisice possidentes, adhue hodie licite retinere possunt: licet titulum
probare non valeant; necque extet fama
lalis illuli. et privilegii: ita Couar.
Ioann. Andr. Luman. Reiff. et alii communiter: nam quibus auctoritatem
vetussas dedit, liceι jus non probetur, tuendi sun ι I. D. is de siqua plur.
14. 0. Vii. An praeseripsio, vel priuilegium percipiendi decimas emtendaι se ad deeimas nosaltum Nota aute resp. novalia aliter accipi de iure civili, aliter de jure Can. novalia de
jure civ. sunt terra praecisa. quus
anno cessaviι. id estiscutia jueuit l. 50. F. de V. S. n alia Stricte, et proprie lalia de jure Can. sunt terra,
seu ager de novo ad euiluram redactus.
de quo non ex lal memoria, quod aliquando cultus fuerit, e . 21. de F. S. novalia vero largius necepta sunt terra prius culta, quae aliis Duelibus depit. latur: ut si ex pratis, vineis, aut pinmariis fiant agri: vel si in agro lain
227쪽
inenlario planientur vilos . seratur Cannabis. aut linum, vel inseratur lupulus ele.
5. li. . Praeseriptio. aut privit gium non se extendit ad novalia stri. ele talia. e. 29. h. t. c. 2. pr. g.
S atuimus eod. in s. nam decimae novalium non .serant antea poMes e. ul Supp0Ποἰ ergo nec praescribuntur, nisi
ab initio novalium quasi possessio decimandi legitimo tempore, bona fide continuetur. Privilegium vero decimandi restringi debei: lum quia tempore dati privilegii necdum extiterunt novalia: lumquia ius decimandi privilegio translatum . valde praejudiciosum est Parocho. s. ll. 2. Si novalia facta sint ex fundis non docinialibus. jus exigendi decimas ex novalibus pertinet ad Paroelium . sive sint novalia Siricle, sive late talia, e. 25. 29. h. t. c. 2. pr. h. t. in 6. nam Parocho ius assislit quoad omnes decimas suae Parochiae. Excipe Regulares, qui ex novalibus striete talibus, quae suis manibus, et sumptibus colunt. nullas decimas pendunt, ut supra dictum n. 10. at si ex fundis decimalibus sant novalia. decimae ei debentur, qui antea eas percipiebat. sive sit Porochus, sive alius
privilegialus: nam landus doeimalis si fructificat . qui habet jus decimandi, quisquis illo sit.' Dices Privilegium non solvendi decimas extendit se etiam ad decimas novalium e. 12. h. ι. c. 22. de pristi. ergo
etiam privilegium percipiendi decimas
extendi dol, et ad decimas omniuin novalium. ut polo accessorias: quae stnim
hic disiaritas 3 imo c. 27. h. t. id probare videtur. R. Conc. ani. et n. c.
ratio disparitalis desumitur ex JClo. l. 20. Τ. de LL. non omnium, quae
a madoribus constituta sunι. ratio
reddi potest. Congruentia aliqualis datur: quia privilegium percipiendi decimas magis est praejudiciosum Paroelio, quam privilegium non solvendi decimas: ergo illud, et non istud me.
27. aliquid probat in contrarium: nain Abbas ibi fuit Parochus: ergo Sicut aliae, ita et decimae novalium ei debebantur.
7. 0. VIII. 0uid juris in eremtione
solutionis deeimurum' R. l. Decimae praediales solvendae sunt ex Duelibus integris, nulla lacla impensarum deductione, cap. 7. 2 l. 26. 55. h. t. Circa devehendas decimas in horreum Parochi , consuetudo servanda est. licet do jure comm. impensis Parochianorum devehi deberent. 2. Personales decimae praestantur ex solo lucro: adeoque deductis expensis, quas, v. g. opifex sincit in calceos, pannos etc. cap. 28. hoe tiι. ut praestantur in fine anni: licet sere ubique abrogatae sint. F lus animalium tunc praestandi veniunt.
8. 0. IX. 0uis su judeae causarum decimalium t R. 1. Parochus, vel alius decimator non potest propria auctoritato sibi decimas accipere. Sed expectare debet, donec sibi a debitore. vel hoc negligente, a judice assignentur : nam generaliter utroque juro prinhibetur, ne creditor ius sibi dicat, vel quid ex bonis debitoris vi, aut clam rapiat. ι. 15. f quod met. cau8. 2. Dissiliaco by Gorale
228쪽
Petitorium, seu aelio consessoria, vel negatoria utilis, super causa decimarum
spiritualium institui debet eoram judice
Ecclesiastico privative, ex regula generali . quae causas Ecclesiasticas solis iudieibus Ecelesiasticis altribuit. e. 2.
de judie. Idem die de possessorio, cui
admiseetur quaestio iuris, utpote spiritualis. Al possessorium Super mero lacto . eum temporale sit, est mixtisori: ut alias saepe dictum Uinc Parochus laicum convenire potest coram judice seculari. ut debitas decimas sibi solvat. a turbatione tesset decimas. non defraudet etc. 5. Inia senteni a super solvendis decimis, non conceditur appellatio quoad esseclum Suspensivum, ut executio solutionis retardetur, cap. 26. in m. h. t. ibi: appe luιione remota compellas: nisi duae Leclesiae eontenderent de decimis. vel Clericus reus ad potiora sua iura se revocaret. Barbos. Host. et alii.l9. 0. X. Ouae sint poenae defraudantium decimus R. 3. Praeter
peccatum mortale, jubentur excommunicari, nee absolvi ei lius. donec satisfaciant, nisi satisfuctio esset impossibilis, cap. 5. 21. 26. h. t. sess. 25. eap. 12 de refor. 2. Carere debent
Sepultura saera, cap. 19. h. tia eum
decedant in peccato notorio. 5. Religiosi non solventes decimas. vel alios solvere prohibentes, si moniti intra bimestre non solvant, suspendendi sunt ab ossiciis. et administrationibus: si vero his careant. excommunieari de- boni. donec satisfaciant. Gem. l. h. ι.
20. 0. XI. Quid juris circa prim
tias. ει oblationes 3 R. 1. Primitiae
quae sunt primi fructus ex agris. Dianimalibus, in lege nova solo iuro Ε elesiastico praeceptae sunt, et pro qua dragesima, vel sexagesima parie determinatae c. l. h. t. ad imitationem
legis veteris, quae praecipiebat dari Sacerdotibus primitias, et primogenita God. 25. v. 15. n. 18. Hodie in plerisque locis primitiae abrogatae sunt: sicubi lamen vigent, observari debent. 2. obtusio es proprie uiles sunt illa
dona, quae fideles, Sive per M. Si eper diaconum ad ahare osserunt. De his nullum exlai praeceptum Eeelse-R 'asticum, ut fiant. v. g. diebus dominicis, et festivis solemnibus, nisi indigentia ministrorum. et consuetudo late jus induxoril : nam oblationes istas ex natura sua sunt spontaneae juxta illud: ab omni homine. qui ultroneus eSt. aeeipietis, Mod. 25. v. 2. Porro oblationes intra sines Parochiae saςlae, sive in Ecclesiis. sive ad imagines. de jure comm. pellinent ad Paroelium arg. e. s. de his. quae a Praelato, c. l0. da praeser. nisi aliud de mento osse. rentium eo iei. v. g. iii oblatio cedat ad certum usum Ecclesiae. Sacerdoti celebranu: maxime neo-mSsiae: et generaliter . quidquid in Ecclesiis Regi,
larium offertur, eis cedit arg. c. l. de stac Mon h. cum haec sit inleatio osserentium. Abb. Fagn. Reiff. et alii: vide.S D. 2 2. q. 86. gr. Connexio praecedensium,eι consequentium
Haetenus de Ciero saeculari, eiusque iuribus. et obligationibus: nuue a Seg. Duiliaco by Corale
229쪽
tit. usque ad iii. 58. agendum erit dot loro regulari: liret quaepiam inserantur etiam Clericis. et laicis communia.
lae rogularibus. et Transeuntibus
ad Religionem. Agitur de hae materia in Sexto
Clementinis . et Extra v. Com. h. t. in Decreto Gn. 2. et seq. l. q. 2. cfl8. q. 1. 2. er 19. q. l. 2. 5. et 20. q. l. 2. I. 4. eι 2 T. q. l. 2. In Trid. S. 15. de Bessular. per tot. eι S. 6. e. 5. S. 14. e. 10. H. eι S. 7. c. q. do refor. Xov 5. et 125. . Nota 1. Religionem hic non accipi pro virlulo morali. qua Deum colimus oh summam ejus excellentiam: Nec pro communitate omnium fidelium:
quo sensu dicitur Religio Christiana:
sed pro certo statu in Ecclesia erreto quo sensu Religio, seu ordo religiosus est status ab Ecclesia approbatus . in quo iideles per stabilem vivendi modum, editis volis paupertatis, castitatis. et obedientiae. tendunt ad perseelionem divinae charitalis: ita in ro comm. ex qua definitione colliges omnia subflau-lialia requisita status religiosi. Porro
Ilic status originem habet ex iure divino , seu institutione Christi qui in Evangelio posuit tria consilia Masta. 9.ci quidem castitatis v. 12. sunι eunu. chi , qui se ipsos castraverunt propterregnum coelorum: paupertatis, et obedientiae 1'. 2 l. vade eι vende omnia,eι sequere me: et Matιh. 16. qui eutirenire posι me, abneget semetipsum etc.
atque ita quoad substantiam hujusmodi status est juris divini, cujus primi professores erant Apostoli Maιι. 19. Fecenos reliquimus omnia, et secutι m.
mus te. At quoad determinationem, et particularem vivendi modum est juris Ecclesiastici, cum pendeat ab opprobations Ecelesiae, quam praestare olim poterant Episcopi: hodie solus Papa, saltem a temporibus Innocentii III. pleonsequentium Pontificum, ut continua praxis probat, et decretum Concit. Gener. Lugdunensis sub Gregorio X. cap. v n. de religios, domib. in s. eι c. un.
2. Nota 2. Ad substantiam si alus religiosi requiri tria vola antedicta, c.
sario solemn in . sed saltem simplicia
quibus quis Deo, et Religioni se devovet ex sine tendendi ad persectionem
charitalis: ita hodie certa sententia. quam definivit Gregor. XIlI. Consi. in i p. Ascenden o Domino, declarans scholasticos Soeicialis Iesu, et coadjutores non formalos, esse vere, et proprie religiosos: licet tantum tria simplicia vola omiserint. An vero professio pervola solemnia intrinsece quoad speciem.
vel quoad modum disserat a professione
per vota simplicia. an vero solum evirinsece penes solemnitales ab Ecclesia induetas Theologis disculendium relinquo, cum quibus in theologia steli pro disserentia intrinseca. Vide resolui. Can. h. ι. resol. 5. ubi sententia in stam theori eam probo. Pro praxi nota, quod vola simplicia Societatis Iesu hoe ipso resolvantur, cum quis ex ea dimit latur. Vasqueχ. et alii DD. Soeiel. Jesu. Disiligod by Cc oste
230쪽
I. Xoιa 5. Tria osse genera vitae religiosast: scilicet contemplativa, quae ex primario sine ordinatur ad contemplationem rerum coelestium . ut sunt
Ordines monastici SS. Basilii, Benedi-eli. Brunonis etc. Aetiva, quae ex primario fine ordinatur ad exteriora opstra eliaritalis erga proximum: ut in l0rdinibus militaribus. liospitalariis, Redemptionis captivorum etc. Maela ex utraque, quae contemplationem suam
ordinat ad docendum et praedicandum: qualem trahent ordines S. Agustini. Mendicantes, Societas Jesu, et Scolarum Piar. ele. Ex his Missa, utpote Episcopis propria, de se est persectior:
tum sequitur contemplativa. et activa. Regulae utilem communiter quatuor
numerantur: SS. Busilii, AugusIini. Benedieli. eι Francisci, quibus mullae Religiones, additis suis statutis, utuntur: aliquae lamen nullam ex his regulis sequuntur. sed suas peculiares Constitutiones a Sede Apostol. approbatas habent, ut Beligio Carthusianorum. Minimorum S. Francisci do Paula, Societatis Iesu, Scholarum Piarum, cujus Constitutiones opprobavii Grogor. XV. Const. lnei p. Sacri hostolatus162 . die l8 Νopembr. Praeterea 0 dines alii sunt canonicales: ut Canonici S. Λugust. et Praemonstra lenses:
alii Clerieules. ul S. Caietani, Clerici de Somascha. Societatis Iesu. Scholarum Piarum etc. alii monastiei, ut M. Benedicti, Basilii et c. alii mendi. eantes , ut M. Dominici, Francisci. Carmelilae, Augustiniani et c. de euorum praecedentia hic non dispulo.
Plura do his vide in Scriptoribus,
praesertim regularibus, qui ex professo seribunt de statu religioso: et prae celeris S. D. 2. 2. a q. 179. usque ad finem. Resolvam magis praecipuas quaestiones ad praxim facientes.
m Noviliis. 4. 0. l. 0ui possinι amplecti siti. tum religiosum ' n. Regulariter omnes Christiani, qui specialiter non prohi-bontur: nam Religio cum sit de meliori bono, cuivis est permissa. Prohibentur autem l . Insanies, furiosi, amentes, c. ib. h. t. quia se obligare non
possunt desectu judicii 2. Episcopi confirmati : nisi per Papam a vinculo suae
Ecclesiae absolvantur, c. 18. h. ι. p. 2. ds translat. cap. 10. ante fin. O renunι. 5. Conjuges post consumatum matrimonium: nisi de mutuo
consensu: vel nisi justum, Pt perpetuum divortium adesset: quo casu in- noeens ingredi potest Religionem, e. 5.eι 12. de e vers. conjug. 4. In praejudicium lenii serius sine licentia do. mini : liberi, quorum opera indigent
parentes in extrema, vel gravi necessit ale. et e contra parentes, quorum
educatione. et subsidio indigeni liberi debitor antequam creditoribus salissa. elai: nam Religio ita est permissa, ne tertio sit praejudiciosa: sublato aulem tali impedimento, liberum est Religionem ingredi. 5. Ratiociniis publicis . aut privalis obnoxii, donec ea reddant. Const. Sixli V. incip. Cum Duiliaco by Corale