장음표시 사용
211쪽
pulsura sacra R. l. Paganis, judaeis, alisque infidelibus; quorum corpora exitu mari, Ecclesia pollula reconciliari tigna, et parietes radi, atque lavari debent, Can. 28. d. l. de comecr. 2. Haereticis, non toleralis, et excommuniealis, saltem si denuntiati sint, et vitandi, nisi in articulo moriis absoluti sint e. 5. eι sin. 24. q. 2. c. lo. 8.eredenses de haeretic. etsi haeresis primo post moriem in noluerit. Horum corpora ex humanda, coemelerium, et Ecclesia polluta retoncilianda, c. 7. de s0nSe r. Gol. 5. Noloriis, et denuntialis interdiciis: nisi ante mortem signa poeni tentiae dederint. c. 12. pr. h. ι. 4. In satilibus fidelium sine baptismo decindentibus, uti et catechumenis, licet pr0 his Ecclesia oret. cum per baptismum non sint ingressi in Ecclesiam. 5. Denique sacra sepol lura earent omnes niniorii, ei publici peccatores sine poen, lentia decedentes, Can. 36. quibus 15.
q. 2. cujusmodi sunt usurarii manisse sit e. 5. de usur. e. 2. eod. in 6. detentores decimarum Ecclesiasticarum,e. 19. de decim. raptores, et incendiarii. c. 2. 5. de raptor. in torneameniis, hastiludiis, et duellis occisi, c. 1.eι lin. de torneam. Trid. sera. 25. e. 19. de refor. sponte, et deliberale sibi mortem inserentes laqueo, praecipitio, veneno e. 32. placuit. 25. q. 5. nisi delirium eos excusaret a peccato. Is Vero, qui tempore incendii, quo mors certa imminet, ex loco allo ad salvandam vitam se praecipitat, non est privandus sepultura sacra, etsi conlingaleum ex casu mori: nam sponte id non facit, sed ex gravissima necessitate imier duo mala eligit, quod nilnus est,
et quod probabilius, et certius judicat
ad vilam salvandam: quo easu necessitas facit licitum, quod in jure est illicitum. Demum Religiosi proprietarii.
c. 2. 4. de statu monach. et qui negligenter omiserunt consessionem annuam, et communionem paschalem. e.
2. de paenitent. eι remiss. et quoi quot in peccato notorio, et inanilesio sine poenitentia moriuntur. 4. R. 2. 0ssa illius, qui non potuit, et sepultus est in loco sacro, exhumanda sunt. si ab aliis discerni possint: secus non, ne corporibus aliorum fidelium injuria sal. e. 12. h. t. Ε clesia lamen non polluitur. nisi in casibus supra dictis, si infidelis, haerelicus, et vitandus excommunicatus sepeliatur. Si autem haereticus sit loldi ratus , ut lutheranus in Germania, illi. cito quidem sepelitur. Eeclesia lamen non polluitur. In lotis, ubi milioli eis permixti sunt haeretici tolerali, consue. ludo locorum servanda est, quam dira
5. R. 5. Corpora ultimo supplicio dammatorum, si hi contriti Eceloesia.
Stica sacramenta pereeperunt, recte donantur Sepultura Sacra, c. 50. quam
situm 15. q. 2: nam Ecclesia, quibus
sua sacramenta concedit, eis non denegat sacram Ssepulturam, ergo. Nec
obstat Cun. 12. ibid. nam proeedit de illis. qui impoenitentes ultimo supplieio assecli sunt. An vero consuetudo illa. vi cuius cadavera mortuorum in patibulo . sureis, ct rolis, insepulta manent sil rationabilis, et tolerabilis, a mullis dubitatur: multi negant ex αι. Curi. Dissilired by Corale
212쪽
nilar. quia mors omnem poenam Sol vii: adeoque pium, et christianum es.set, ut cadavera ista ad Ecclesiam, vel eoemelerium deserrentur a cognatis, vel
aliis quibuscumque, qui ea peterent:
et missae cum precipus pro talibus defunctis celebrarentur, ut in quibusdam locis observatur. Multi lamen consuetudinem istam dicunt rationabilem, ut, non quidem passim, sed in atrocissi. Inis, et gravissimis seeleribus cadavera damnatorum, etiam pie decedentium, insepulla ad terrorem. et exemplum aliorum maneant, eum id mullum cedat ad utilitatem publicam, Couar. Berer. Perla ete.
6. R. 4. Qui scienter, sponte absque vi, et gravi metu, per se propriis manibus in loco sacro sepeliunt, Vel mandato suo sepeliri faciunt excommunicatum non toleratum, nominatim interdictum, vel uSurarium manifestum, praeter culpam mortalem, incurrunt
excommunicalionem ipso saelo: a qua absolvi non debeni. donee ad arbitrium Diore ani satisfecerini his, quibus talisacio iniuria facta est, c. 2. pr. de haeretis. in s. quae poena non debet extendi ad portantes: nisi eum esseclucorpus tumulent in loco saero: mullo minus ad crucem serenius . vel psalmos canentes, aut comitantes: quia hi lantum remole cooperantur tali sepultu
17. 0. VII. An sepultura emi, vel eoneedi eaetero possiι R. l. Licet locus profanus depulandus in sepulturam vendi, et emi possit: ipsa lamen
sepultura, seu locus sacer, citra sim0
niam vendi, et emi nequit Can. 12.eι seqq. 15. q. 2. nam sepultura est locus sacer, et religiosus; Pt cons. extra commercium humanum, ut vel ipsi
Gentiles agnoverunt, ι. 6. g. 2. st Seqq. f. de divis. rer. eι g. r. Inst. de rer diris. Ex aliis autem justis illulis pini est aliquid peti, et aecipi pro sepultura. V. g. pro conservatione coemeterii. aut capellae, pro sustentatione ministrorum, pro loco dignoro, et obligatione alium non admittendi in tale. sepulchrum: et si ex pia consuetudine fideles solent aliquid offerre. R. 2. Ηabens proprium sepulchrum, potest alios ad idem admittere: uti sunt sepulchra familiaria, et haereditaria: nam communicatio, et concessio in his spiritualibus, modo absit simonia. nulli bi ve
8. Q. VIII. 0uid siι portio Canonica Diseopalis, eι Parochialis 3 n. s. Portio Can. Episcopalis est quarta pasmonuariorum, seu funeralium, hoc est obventionum, bonorum mobilium, et
immobilium, quae inferioribus Ecelo. siis, et piis locis intra dioecesim si iis
per ultimam voluntatem a defuncto pro anima sua relicta sunt. Can. 25. eι seqq. l2. q. 2. eι c. 16. de ostis orium consuetudine portio ista est varia pro varietate loeorum, s. 15. de lesium.
imo in mullis locis in desuetudinem
abiit. Datur autem quarta ista ratione Superiori latis . oneris pastoralis, ei coni. municationis inier Episcopum . el inse- riores Ecclesias intercedentis. e. 15. detestam. Cessat autem portio ista in seqq. casibus: . Si testator reliquit Epis. mpo suam portionem cum conditione, Diuillaec by Gorale
213쪽
ne quartam ex relictis detraheret. 2. Si quid relictum est ex speciali cauSa,
v. g. ex d0natione inter vivos. pro anniversariis, pro fabrica, et ornamentis
Ecclesiae, pro pauperibus studiosis, et virginibus dolandis etc. 5. si quartae prascriptum est praescrilione quadragenaria, c. 4. de praescripι. 4. Si a taliquarta locus sacer per privilegium eximatur: sicut eximuntur omnia m0nasteria ex communiori sententia: et D axime monasteria exempla: nam quarta ista pertinet ad logem dioec sanam, aqua monasteria, praesertim exempla,
immunia sunt, ut dixi tiι. de olf. ord. n. l . Nec obstat Can. 23. et seqq. 12. q. 2. Can. 60. consιiιutum 6. q. s. e. i5. de testam. nam hi, ei similes
textus generales non includunt mona. Steria , praesertim exempla, quae a latibus pensionibus liberantur, conSuelu.dine jura antiqua ita interpretante. 9. R. 2. Portio Canonica parochialis est quarta laneralium omnium ex illis
rebus. quae ratione corporis extra propriam parochiam tumulati obvenerunt illi Ecclesiae. in qua corpus Parochiani
sepultum est e. 8. h. t. pula ex intortietis. candelis circa cadaver accendi solitis. ex pecuniis ratione laneris da. iis . et similibus: in quibus lamen maxime spectanda est consuetudo. Cessat
autem portio ista, si quid ex speetali
causa relictum sit, v. g. pro anniversario. pro fabrica Ecclesiae eae. R. 5. l0mnia monasteria, etiam exempla a jurisdictione Episcopi . tenentur parωcho praestare suam portionem par
chialem: nisi specialiter privilegiala
sint, et immunia a quarta suneralium: sicut omnia monasteria Mendicantium
et eum his in privilegiis communicanlium ex privilegio Iulii M. Leonis III. Pauli III. Nicolai V. etc. Donatus . et alii passim ex pluribus declaration. S. Congreg. . et decisionibus Rotae. duo privilegio etiam Religionem no
iram Scholar-Piarum gaudere est extra dubium. Porro circa usum horum privilegiorum allendi debet decretum Trid. Sess. 25. c. 15. de refor. juxta quod quarta laneralium, si per 40. annos cathedrali. aut Paroehiali Ecelesiae consuevit solvi ante promulgationem Tridentini ann. 1565. faciam linposterum inlegro jure persolvatur, non obstantibus privilegiis quibuscumque. E contra illa monasteria privilegiala . quae pluribus annis. quam qua draginta, promulgationem Tridentini praecedentibus non solebant solvere quartam laneralium, vel quae erecta sunt post Tridentinum, similique privilegio gaudent, non tenentur ad solvendam dictam quartam laneralium.
Verum hoc privilegium, quia riclesiis
parochialibus inrepit esse nimis onerosum, revocatum est a Bened. XIII.
Coiat. Romanus Ponti 725. 4 Kalen. Maji. Sed cum modificalione. et raestrictione ad solam Italiam, et insulas adiacentes, ut patet ex g. praeterea ibi: υι in Italia, eique adjaeensibus insulis etc. ac proinde in regionibus nostris privilegium hoc manet
20. R. 4. Parochus pro actu sepulturae nihil exigere potest de jure communi, Can. 15. praecipiendum 13. q. 2. nisi consuetudo vigeat, ut moderatum Dissilired by Corale
214쪽
quid petatur: praesertim si parochus non habeat aliunde competentem sustentationem. Hac consuetudine attenta. Paroelius pensionem istam exigere potest. etsi defunctus sepeliatur in Ecclesia privilegiala. quae ad quartam laneralium non tenetur: quia privilegium hoe . licet extinguat jus quartae, non tamen extinguit jus consuetudine quaesitum ad portionem consuetam ratione Stolae . ut vocant, secundUm minrem dioecesis, aut loci, in quo Paroclitanus mortuus est. Connerio praeeedentium. et consequentium.
Ultimae voluntates terminatae sunt in sepulturis, in quibus jura parochialia incipiunt. et continuantur in duobus seqq. litulis.
De Par hiis, et alienis Parochianis. Agitur de hae materia in Decreto 15. q. l. 16.. q. l. 5. in Trid. S. 21. e. 4. 5. S. 24. c. 4. 7. 15. de reform. . Nota. Par hiam aliter olim . aliter nunc in aure Can. usurpari: Parochia olim dicebatur certum spatium, intra quod Peregrini recipiebantur, eisque
Parochus. seu hospes. aut convivator ligna. Salemque, Seu necessaria ministrabal: Parochia hodie dicitur certus districtus . cui Sacerdos praeest. Simit, ter paraecia tale significat ineola lum. agraeco paratos, hoc est, incola I. 259. g. 2. Τ. de F. S. in jure autem Can. λ-
rochia, et paraeia SynonSmico adhibentur, vel late pro tota dioecesi Cun. 14. et 55. Apostol. Can. 4. et seq. d. 92.eι cap. 5. h. t. vel stricie pro certa Eeelegia in diocerei sita, cui roetor presbyter praeest: quo sensu Parochia est Ecclesia populo iideli constans, cui praeest rector Ecclesiasticus ad sacramenta, et divina osticia ministranda. Sufficiunt autem ad Parochiam decem patresfamilias, seu decem familiae, ut communis docet, et usus Germaniae probat in locis . ubi catholici permixti haereticis vivunt. 2. 0. I. Unde originem suam habeant Par hiae 3 R. Ex pol tale, et antiquissima praxi Ecclesiae, jam ab Apostolis coepta. Canon. l. et seqq. d. 80. licet principes laici hortatu Episcoporum multum contulerint aderigendas. et dividendas Parochias: unde nati sunt limites, seu sines Parochia. rum . qui ut perpetuo eerti maneant. nulla praescriptione lolli. aui mulari possunt Can. 4. 5. et Seqq. 16. q. 5. e. 4. h. t. ne liles, et confusiones ju.risdictionum oriantur. Quaestio autem super limitibus dioecesis, et Parochiae orta, eum spiritualis sit circa ex lensionem, vel restrictionem curae pasto. ratis, deeidenda est a judice Eeele siastico, e. l. de pactis c. d. de prob. c. l. 4. h. ι. nisi esset mera quaestio Aeli, V. g. quando Paroehia sit divisay an iste, vel ille ineola ibi reeeperit M. eramen lay de lati enim quaestione .ulpolo mere temporali, cognoscere potest etiam laicus: siquidem quaestiones meri facti super re spirituali sunt mixtilari, ut alias saepius dixi. Dissiliaco by Corale
215쪽
Il. 1. Parochus in Parothia, auctoritate Episcopi constituta per Can. H. nullus 16. q. T. habet iurisdictionem
ordinariam in foro interno, Trid. Sen. 25. e. 15. de refor. vi cujus absolvere potest ab omnibus peccatis Papae. vel Episcopo non reservatis: elsi Parochianum suum audiat in alieno territurio: eum sola iurisdictio contentiosa sori externi extra territorium proprium ringulariter exerceri nequeat, c. lin. da
Constitution. in g. I. Dat. is de ju-rita. 2. Habet jus sontis baptismalis:
non tamen necessario. quia pomunt
dari Parochiae dependentes ab una matrice Ecclesia, in qua sola sit sons baptismalis. 5. Habol jus dispensandi
Eucharistiam. Vialicum, Extremam un-elionem, Solemitiandi. et benedicendi nuptias, sonium baptismalem, cinerre,
palmas, et alia hujusmodi benodiei
consueta: praedicandi verbum divinum, missas solemnes celebrandi, supplicationes. seu processiones consuetas exemeendi. aliasque lanctiones Parochiales libere administrandi. 4. Habet jus sepulturae. decimarum, primitiarum, et oblationum. 5. Cum Parochus sit omdinarius in sua Parochia, potest dele. gare Suam potestatem alteri sacerdoti idoneo: dummodo sit ab Episcopo approbatus ad curam animarum: maxime ad consessiones audiendas. quam approbationem Parochus dare non potest. eum soli Episcopo sit reservola. Sen. 7. eap. 45. de refor. eι Stas. 25. cap. 15. de reform.
4. Ε contra Parochus non habet iurisdictionem in foro externo. Can. 58.
de persona l. q. l. et ideo de jure
communi non potest eausas audire,
leges, et censuras ferre, in legibus Ecclesiasticis dispensare: nisi quantum ei permittit consuetudo quoad relaxanda jejunia, festa etc. vel nisi ex praeseriptione, privilegio, aut consuetudine aliqua possit in foro externo: quo Sensu
explicatur. e. 5. da clue oes. c. νιε-
mo t. q. s. licet in antiquis juribus nomine . presbIterorum saepe intelligantur Episcopi. 5. 0. III. 0uae sinι obliguliones,eι offleta Parothit R. l. Paroelius provisus de beneficio, intra bimestre
lenetur coram Episcopo. aut Vieario generali emittere professionem fidei. secus fruetus non lacit suos. Trid. sera. 24. e. 12. de resor. 2. Tenetur residere in suo beneficio, non tantum materialiter . sedendo, sed formaliter. et cum essectu, praestando suum osti. cium: atque ideo tanquam pastor obligatur diebus sestivis populum verbo divino pascero, rudimenta fidei explicare, hora competenti missam celebrare, alioquin si horam pro placito mutet, et anticipet, causa est. quod mulli Parochia ni missam non audiant: ilem in paschale, articulo mortis, et quando Parochiani rationabiliter petunt, lenetur eis poenitentiam, et alia sacramenta administrare. baptigalos, matrimonio copulatos, et mortuos in libro adnotaro. dies sestos, jejunia, indulgentias. ei processiones denuntiare: et cetera
omnia. quae ad b0ni pastoris officium pertinent peragere: de quibus suis locis dictum est. vel in decursu dicetur. Vide Barbos. de offleio, eι potestate Parochi. Disiti su by Coral,
216쪽
Cirea obligationem applicandi missum pro populo, vide Elantho VI. n. XLIII. par. I. pag. 84.
Haec sere omnia proportionaliter applicanda sunt Vicariis curalis, praese lim perpetuis. Dissert autem Parochusa curato, tanquam species a genere: nam curatus a cura dictus . vel est lalis pro soro externo, et interno, ut Papa in lota Eeclesia. Episcopus in sua dioce- si, Praelatus regularis in suo monasterio: vel pro soro externo lanium, ut Archidia. tonus de jure, et Vicarius Episcopi. in quibus ordo Sacerdotalis non requiritur : vel pro soro interno tantum: in qua significatione communiter accipi. ur curatus, cuius principalior species est Parochus. qui frequenter in jure vocatur persona. Seu rector Melesiae plebanus. ad disserentiam inferiorum curatorum, uti sunt Vicarii perpetui. et temporales. Cirea Paroehum eae decretis S. Con. per eaesensum relatis a Benedicto XIV. in Instituιionibus Feclesiast. Inssilui. 9. 10. 17. eι 04. Notanda sunι M.quentia.
I. Quoad idoneitalem Parochi tam secularis. quam regularis pro audiem dis eonfessionibus vide Elene. VI. n. XVII. pari. l. psy. 68. II. 0uoad praedieationem verbi Dei: satis esse. essi formaliter non praedi-eeι ut sultem dominieis. et festis dimbus plebem sibi commmissam pro Sua, et illius evaeitate paseaι salularibus
verbis. A quo onere se eetimere nequit praeterlu, vel contrariae consuetudinis immemorabilis, vel quia suppetaι copia aliorum habentium SS.
Conciones in aliis Ecelasiis eae Coristit. Benedissi XIII. In supremo mili-lantis. 25. Sept. 1724.
loco ricarium idoneum substituat. justamque habeat causam. a bene tamen non posse a sua Purochia. elium per hebdomadam . nisi causa cognita.eι probata sit ab Episcopo, ejusque accedat licentia in scriptis: quae jurtu
Tridentinum sera. 25. cap. l. Semper debeι esse erpressa: nisi forte nece sitas absentiae repente se taberret, dilutionem non patiens huismodi lieen. tiam petendi: quo casu quamprimum certior faciendus est Diseopus dediscessu, et necessitate. ut de ea c99noseere possit. Pro absentia tame
modici temporis in easibus repentinis suspirere licentium Viearii foranei et
sensu S. Cong. firmat Vagnan. in c. Relatum n. 42. Nec justam causam habentem abeundi ertra Parochiam per duos, auι tres menses satisfacere suae conscientiae, si petat licentiam, juram, se gravem habere causam, quam nouexpediat manifestare, ut sis petita licentia abesse possit, liset Episcopus non concedat: sicuti, eι in eam, quo causam rationabilem e restit . ut tu.lem ab aliis evnitam. non autem ab Diseopo: cum tunc possit. et deleas ad superiorem recurrere. Neque esse liberum a culpa. eι poena amissionis frueιuum, si per lonstum tempu3, puta quatuor mensium, morbo gravi instante, recessisset ad curan
217쪽
causae. nisi periculum fuisseι in
mora eam petendi. Neque tandem, abesse posse sine eae-
pressa Episeopi licentia. eliam si Parochialis Εeclesia disteι per duo milliariau eivitase, et ipse in hac tum diurno,
quam nocturno tempore commoretur,eaecepsis dissus festis. in quibus addictam Melesiam se eonferι: siculi elsi resideat noeιurno tempore, Summo que mane ibi celebrata missa, postea se eonferat in civιtatem. in eaque diurno tempore totius, vel majoris parsis anni commoretur: vel e contra Si in Parochia diurno tempors resideat, nocturno auιem per ιosum, vet per in orem anni partem in civitate mo.
rum trahaι. Inter causas autem ercusantes a
residentia personali S. Cong. saepius respondit. non annumerari aeris intemperiem, nec aetatem senilem, nee malam Paroehi valetudinem, nee pamvum Parochianorum numerum: etiamsi essenι tres ιanιum. Guι quatuor. IV. 0 ad administrationem Sacramentorum, si magnus siι numerus Parochianorum . cogi posse ab Discopo uι aIium sibi adjugant Sacerdotem pro iis administrandis. divinoque cultu peragendo. eιiam si Parochiae reddi. us sint tenues: in quo tamen easu Saeerdoti eoadjulari administranda sunt a populo necessaria ad vitae
V. 0uoad jura Parochialia functiones, et praeheminenιias inter ipsum,eι Confraternitates laicorum, earumque Cappellanos. eι infletales, no-Ianda sunι sequentia decreta Cong.
SS. Riιuum per erιensum relata ab eodem Bened. XIV. Inslit. 105. g. IV Urbis. et 0rbis. Ad debilum imponendum finem controversis, quae inter Parochos, et Constaternitates sareulares, earumque capellanos, et Ossiciales super juribus Parochialibus, et iunctionibus Eccletiasticis , nonnullisque praeminentiis, Seu praerogativis frequenter exoriri solent in sacrorum niluum Congregatione ab Eminentis. , et Reverendis. D. Cardinato Colloredo propositis infra scriptis dubiis, videlicet: I. An Confraternitales laicorum legitimo erectae in Ecclesiis Parochialibus, habeant dependentiam a Parocho in explendis iunctionibus Ecclesiasticis non Parochialibus. II. An dictae Confraternitates erectae in capellis. vel oratoriis. lum publicis. tum privatis, annexis Parochialibus Ecclesiis, et ab eis dependentibus, habeant dictam dependentiam a Parocho quoad dietas functiones. III. An Constaternitates ereelae in aliis Ecelestis publieis habeant quoad easdem lanctiones aliquam dependentiam a Paroelio. intra euius Parochiae limites silae sunt Ecelesiae. Iv. An Constalernitates erectae in oratoriis tum publicis, tum privatis,sejunctis ab Ecclesiis Parochialibus. quoad dietas functiones Ecclesiasticas habeant dictam dependentiam a Pa
V. An benedictiones. et distributiones eandelarum, cinerum, et palma-Diuitigod by Corale
218쪽
rum, sint de juribus mere Parochia. libus. VI. An benedictiones mulierum post partum. sontis baptismulis, ignis, seminis . ovorum. et similium, sint de juribus mere Parochialibus. VII. An lanetiones omnes hebdomadae sanciae sint de juribus mere Pa. rochialibus. VIII. An Celebratio missae solemnis
seria quinta in Coena Domini sit de dieiis iuribus Parochialibus. IX. An prima pulsatio campanarum in Sabbato Sanelo sit de dictis iuribus Parochialibus.
X. An celebratio missa tum solemnium per annum, Sive pro vivis, sive pro
defunctis. sit de dictis iuribus Parinctialibus. XI. An Expositio Quadraginta hora. rum . et benedictio. quae sit super populo, sit de dielis juribus mere Parmctialibus. XII. An expositio, quae si eum Reliquiis. vel sacris imaginibus, et benedictio, quae cum eis fit super populo, sit de dictis iuribus Paroelii,
XIII. An lancliones in praecedentibus octo dubiis, videlicet a dubio quinto
ad duodecimum ex preMae, peragi po sint in oratoriis privatis . contradicente
XIV. An in dielis oratoriis privalis Constaternitatum per confratres statis horis reeilari possint horas canonieae cum cantu, vel Sine, absque alia licentia Parochi.
XV. An in dictis oratoriis privalis sit licita celebratio missae privatae, aS- Maseha ι. T. III. P. II.
sentiente 0rdinario loci. et contradi. cenio Paroelio.
XVI. Λn' ea pellani Constat emit alum possint populo denuntiare festivitates. et vigilias occurrentes in hebdomada abs suo lieentia Paroelii. XVII. An Paroelius, invitis confratrihus, docere possit doctrinam Christianam in praedictis Ecclesiis, et oratoriis publieis, vel privatis . a Parochiali
XVIII. An in saepedielis Ecclesiis publicis Confraternitatum possint haberi
publicae conciones, eliam per totum cursum quadragesimae, vel Adventus
cum licentia 0rdinarii. et absque licen. ita Parochi. XIX. An in eisdem Ecclesiis possit
celebrari missa sive lecta, sive canta-la , ante missam Parochialem sive le
XX. An ad Parochum spectet sacere ossicium lanebre super cadaveribus sepeliendis in saepedielis Ecclesiis. et oratoriis publicis Conlaalernitatum. XXI. An intra ambilum earumdem Ecclesiarum fieri possint processiones iuxta cujusque Constaternitatis instilutum, absque interientu, vel licentia Parochi. XXII. An eaedem processiones fieri possint extra ambitum dictarum Ecclesiarum absque licentia illorum Parochorum . per quorum territorium tran
XXlII. An in dictis processionibus repellani Constaternitatum possint deserre stolam.
XXIV. An Episcopo accedenti ad Ecclesias publieas Constaternilatum.
219쪽
quae non sint Regularium, neque prinprium rectorem beneficiatum habeant, porrigendum sit aspersorium a Parocho, in cujus territorio sunt silao di. elae Ecelesiae. XXV: An earumdein Eccletiarum. et Constaternitatum rectores, et eapellanos possit Parochus, cessanie alio
speciali, ac legitimo titulo. et ex solo iure Paroehialilaiis eompellere invitos ad assistendum iunctionibus Melesiae Paroelii alis. .
XXVI. An in saepedielis Eecimiis
Constaternitatum neque Parochialibus, neque Regularibus, retineri possit sanctissimum Eucharistiae Sacramentum
sino speciali indulto Sedis Apostolicae. XXVII. Praesupposita saeuitale rintinendi . an possit infra annum publice exponi sine lieentia ordinarii. XXVIII. An possit Parochus se ingerere in administratione oblationum, vel eleemosynarum in saepedictis Εωclesiis recolleclarum: vel eapsulae pro illis reeipiendis expositae clavem re
XMX. An in Ecclesia Parochialieonistres, vel eorum capellani immi- Scere se valeant, invito Paroelio, in ejusdem Ecclesiae iunctionibus, sive Parochialibus . sive non Parochialibus. XXX. An Constatemitates, sive tintemelae in clesia Parochiali. sive extra illam, possint pro libito, et juxta
uniuscujusque peculiaria Blaluta, eo gregationes suas sacere absquo inlem ventu, vel licentia Parochi.
XXXI. An possint propria bona administrare, ac de illi, disponere. absque ulla dependentia a Paroelio. XXXII. Quando Paroelius eisdem congregationibus intersit de mandato ordinarii, et tanquam ejus delegdius. an non possit suffragium deeitivum ferre. Et quatenus affirmative. XXXIII. An etiam Suffragium duplex. Sacra eadem Riluum Congregatio.
re mature diseussa, respondendum essueensuit.
Ad primum Asfirmative. Ad secundum Asirmative. Ad tertium Negative. Ad quartum Negative. Ad quintum Negative. Ad soxium Negative: sed benedictiones mulierum, et soniis baptismalis fieri debere a Parochis. Ad septimum Negalive, prout jacet. Ad octavum Nogative, prout jacet. sed spectare ad Parochos. Ad nonum Negative, prout jaesi. sed spectare ad Ecclesiam digniorem, ad formam Constitutionis Leonis x.
l. 22. g. 14. Ad decimum Negative. prout laeei:
sed licere eonfratribus dumtaxat infestivitatibus solemnioribus ejusdem Eeclesiae, vel oratorii, ut in Brundusina
Ad undecimum Negative. Ad duodecimum Negativo: et quoad benedictiones cum Reliquiis, et imaginibus serventur decreta.
Ad decimum tertium, salis provisum in Superioribus. Ad deeimum quartum. Assirmative: nisi aliter 0rdinarius statuat ex ratio nabili caum. Ad decimum quinium Assirmative. Ad decimum sextum Assirmative. Diqiliam by Corale
220쪽
Ad decimum septimum Negative. Ad detimum octavum kffirmative. Ad decimum nonum Negative: nisi aliter Episeopus disponui. Ad vigesimum Assirmative: quando
tumulandus est subjectus Parocho, imtra erius sines est Ecclesia, vel oratorium.
Ad vigesimum primum Asfirmative. Ad vigesimum secundum Negativa; nisi adesset licentia Episcopi. Ad vigesimum tertium Negative, ex. ira propriam Ecclesiam. Ad vigesimum quartum Negative. Ad vigesimum quintum Negativo. Ad vigesimum sextum Negalive. Ad vigesimum septimum Negative. Ad vigesimum Oetavum Negalive. Ad vigesimum nonum Negative. M irigesimum Amrmalive: dum. modo non impediani lanctiones, et di, vina ossicia. Ad trigosimum primum Ammalive. Ad vigesimum meundum Negative. Ad trigesimum tertium Negative. Ei ila: salvis lamen conventionibus et paelis in erectione Constaternitatum insan lactis, eo ordiis inter partes initis. et a S. Sede approbatis, Indes.lis. Constitutionibus unodalibus, ac
provincialibus, consuetudinibus imme. morabilibus . vel saltem centenariis. declaravit. ae decrevit . si SS. Domino nostro videbitur. Dio 10. Decem.
bris 1705. Ei laeta deinde per me Secretarium de praedietis Dderelis S8. Domino Νωsiro relatione, praevia eorumdem integra leelura, Sanculas ssa laudavit benignequo approbavit, et publicari,
Tu s xxx. 2lbet non ostantibus quibuscumque aliis in contrarium facientibus, servari mandavit. Die 12 mensis Ian. 1704.
De meimis, Himitiis, et 0blationibus. Agitur de hae materia in Sexto.
In Deereto l3. q. 2. et 16. q. l. a Canon. 42. cum seqq. H q. 7. ibid.eι Canon. quadragesima 18. d. 5. de Conseer. eι de oblationib. 10. q. l. 2. eι Canon. 28. odi. 24. q. l. Trid. S. 25. e. 18. et S. 25. e. 12. de
l. Nota l. Decimam quoad nomen, esse partem decimam cujuscumque rei
I. 2. g. lin. f. de pollieilat. Decima
quoad rem, est decima pars fructuum ex certo titulo alicui praestanda. Sunt autem decimae aliae profanae, seu dominieales, aut indominicaιaε. quae a dominis instar tributi imponuntur agris. et praediis. His assines sunt decimae temporales, Seu taleates, quae primi-lus debebantur ministris Ecclesiae: sed postea legitima auctoritate separatae sunt a titulo spirituali, ei altribulae laicis, vel por donationem. vel venditionem. vel in , laudum, vel alio modo: et hae sere in omnibus imitantur naturam decimarum dominicalium. Aliae sunt sacras . spirituales.seu mer Melesiasticae. propter connexionem cum illulo spirituali, quae