Institutiones canonicae Remigii Maschat a. S. Erasmo Complectens librum 3., 4. et 5. decretalium

발행: 1854년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

231쪽

de omnibus. Criminosi, quibus debetur gravis poena. ut iriremium, mutilat ionis, vel capitis. ibid. Cetera impedimenta recipiendorum ex cujusvis Religionis statutis allendenda erunt. o. 0. vi I. An novitiatus . seu probatio necessario praemiιιi debeat professioni religiosae R. De iure novo affirmative. Trid. sem. 25. cap. o.

de Ilegular. Et quidem l . probatio

ista debet esse unius anni completi malematice de momento ad momen. lum. ut hodie communis docet : quia Trid. loe . cit. expresse dicit qui mitiori tempore. quam per a mum etc. si autem etiam unum momentum dinesset . iam esset tempus minus, quam unius anni. 2. Annus probationis debel esse continuus, et non interruptus: ila comm . DD. quia jura designantia annum prohalioni, cum non distinguant. intelligunt tempus continuum: eum et isto continuatio sit una ex majoribus diffficultatibus. Porro ex reincepta sententia tunc censetur annus probationis interruptus, dum novilius cum . vel sine Veste exit ex noviliatu eum animo deliberalo deserendi noligionem : et si lacii poenitens statim reis vertatur E contra, si Superior dimi sionis causa novilium vestiret vestibus secularibus, et ante actualem dimissionem mentem mularet, non censeretur

tempus interruptum: quia dimissio non est sacta cum essectu, Item, si quis explevit tempus probationis. el ante professionem egressus, vel ejectus est. Sine nova prohaliouo admitti potest ad professionem: dummodo nolabilis mulatio non sit interposita: ita saepius declaravit S. Congr. lesie Fag n. c. D. n. M. qui Cleriei, vel vos. Similiter qui bb de elum aetatis invalide professus est, non obligatur repelare novit talum: sed si in proposito manet. adveniente aetate legitima, profiteri ρο- terit. Secus, si probatio sere lolius anni praecessisset, et ultima die interrupta fuisset. repeti deberet ad e seclum professionis. 5. Probatio sa-cienda est in habitu religioso, Trid. Ioc. cit. ibi: post suseeptum habiιum: nam et iste numeratur inter majores Religionis difficultates a novitio superandas. Nec olistat Can. un. d. M. et Can. 25. d. 54. nam Canones isti loquuntur, non de habitu seculari proprio, sed de habitu novitiorum distincto ab habitu prosessorum: et si quid contrarium indicant. derogatum est eis per jura recentiora. Probalio regulariter facienda est in domo religiosa,

Seu novilialu, e. l. h. ι. in s. ibi: quodsi per ιosum sequentem annum in monasterio permanserit: secus nec

Religio novilium, nec novilius Religionem experiri posset. Si tamen novilius delicentia legitimi Superioris per aliquam anni partem abesset, id non officeret probationi: quia absens ex licentia fingitur esse praesens. Sic novitio non ob. flat, etsi suscepto habitu per potiorem anni partem in lecto aeger decumbal: cum per ipsum non siet. quo minus austerilates Religionis experiatur. 6. IIaec ita de jure communi: nam de jure speciali Meletas Iesu. et Scholarum Piarum Religio habent biennium pro novilia lu: quia vero apud nos Donponitur in Constitutionibus clausula Disiti co by Cooste

232쪽

irritatoria: ideo valida foret professio.

si expleto uno anno probationis, ninvilius, et Beligio sponte in illam consentirent. Ilom Soe. Jesu id speetale habet, quod novilii ejus in habitu secuturi, et extra domum religiosam novitiatum peragero valeant. 0rdines militares. cum in decreto Trident. non comprehenduntur, sua specialia statuta observant: Commendalarii vero, qui sunt ea pila Ordinum, intra semestre ad professionem latis Ordinis obligantur: secushommenda privantur, Trid. sera. 25. c. 21. de Regular.

nem bonorum a novitiis faetendam R. l. 0bservandum esse novum jus Trid. sera. 25. c. 16. de Reqq. ubi ita statuit: Nulla quoque renuntiatio, aut obliquito antea facis. Miam eum juromento. vel in favorem etιjuscum. que causae piae valeat, nisi cum I censia Discopi, sive ejus Visarii. stat intra di os menses prorimos ante professionem : ae non alias intelligatur esseclum suum sorsiri, nisi secuta profensione : aliter vero facis, etiamsi eum hujus furoris erpressa renuntiatione. etiam juraιa, siι irrita. et nublius est esus. Ralio hujus decreti fuit.

ne, alienalis bonis, novilio impedire. tur libertas exeundi, et desectu susten- lationis imponeretur invito necessitas

profitendi. Et cum sola Societas Iesu in dicio deerelo excipiatur, sequitur alios omnes Religiosos sub illo comprehendi: licet illa solemnitas, ut renuntiatio ista fiat eoram Episcopo, vel ejus Vicario, seu de eorum licentia in multis locis abrogata sit.

8. R. 2. In decreto Trident. non comprehenduntur testamenta. et aliae ultimae voluntates, quas novitius ante.

vel in novitiatu quandocumque secit: cum ad placitum ejus revocari possint:

neque contractus onerosi, quibus non plus datur, quam accipitur: nee modicae elemosynae: sed solae donatio. neS, aut renuntiationes, quibus patrimonium novilii notabiliter minuitur. Quod ipsum dic de renuntiatione beneficii : eum enim Trid. indistinclo dicat: nulla renunιialio valeat, sequitur nee valere renuntiationem benescii.

nisi forma Tridentini observetur, ut pluries decidit S. Rola, et declaravit S. Congregat. Concilii, licet sorsan S. Plus de hoe dubitaverit. Nech officit. quod renuntiatio beneficii debeat esse

absoluta: nam non obest ei conditio. quae de iure inest, sicut ista Triden. lini: nisi seeuta professione. s. R. 5. Renuntiatio bonorum leg, limo lacla subsistit, nec revocari pro placilo potest a novitio: alias frustra istae solemnitales adhiberentur: persecte autem confirmatur, Secuta proseS-sione valida. vel invalida quidem . sed deinde legitimo ralificata: nam hoc modo conditio Tridentini purifiea lur: nisi professio suisset invalida desectu aetalis: quia tunc renuntiatio fieret ante, non vero intra duos menses proximos ante professionem. E contra corruit ista renuntiatio, vel donatio. si professio. quoad esseelum non sequatur. cum conditio deficiat: quo casu novilio omnia sua bona libera manent: et si V. g. monasterio, vel alteri quoad custodiam tradita sunt, eidem inlegre re-

233쪽

stitui deboni. Trident. ibid. Societas

lamen desii non tenetur ea restituere. iluae novilus Secundo anno probationis. vel post emissa vola biennii ei donavit, etsi professio Solemnis non sequatur . nisi aequilas egeno donatori aliquid restituendum suadeat: ita DD. S. a. ex suis Constitui. oppositum lamen docet Vinc. Petra. 10. R. 4. Dispositio per actum inter vivos probabiliter corruit, si novitius

moriatur anto emissam professionem:

ita communior: nam tali casu desidii conditio seculae professionis: opposita Rententia, quam docent Suar. Engi. elatii magna nititur probabilitate, quia ex menio Trid. irritatio ista conceptaeSl pro casu, quo novilius vult, vel potest libere exire . ne propterea ab exitu impediatur: quae ratio cessui in casu, quo quis post latem dispositionem moritur. Unde sub illa condici:one: nisi professione secula: recte intelli. gitur velut de jure inexistens allera

condictio: nisi morte secuta. Hae secunda sententia flante, novilius donationem prius legitime faciam revocare non potest, nec de bonis ita dispositis

anto mortem testari: quod tamen potest iuxta iundamentum prioris sententiae: secus, si do talibus bonis per ultimam voluntatem non disponat, bona devolvuntur ad haeredes ab inleslato.

ll. R. 5. Renuntiatio. ol dispositio de bonis. quam quis secit ut candidatus

Religionis, si vo extra. Sive intra m nasterium anto susceptum habitum.

non continetur sub decreto Concilii: ae proindo mero jure subsistit: ita Menoeli. Garg. Petro, Selim ier, et alii contra

Navar. Flam. Loesium, Reiff. ele . nam Trid. loe. eis. loquitur de renuntiationibus, quas facit novilius: lum quin

cap. 15. praecedens continuatur cum Seq. cap. 16. per verba: nulla quoque:

lum quia sermo ibi est de illis, qui

ante professionem egredi possunt: quales utique sunt novilii: atqui candida. ius ante susceptum habitum non esinovitius proprie, et eum espectu; ergo

dispositio illius anio facta non conlinetur sub decreto Concilii. Ei pro hac sententia dicitur constanter steli e S. Congr. praesertim in Romana 16 5. die 22. Ian. legio Petra . Donato. Saneheg, Fagn.

favorabile, et eadem militat ratio pro renuntiationibus candidati . et novitii. 'ut salvis suis bonis, liberum habeat

egremum: ergo talis renuntiatio comprehensive stat sub decreto Trid. praesertim cum proxime aceti gendus pro accinio Imbeatur, I. 45. Τ. de testam. milit. n. Decretum istud. utpote exor bilans . et correctorium juris naturalis, et positivi. est odiosum. et strictae in. terpretationis : adeoque ad casum candi tali disponentis non ex preMum non debet extendi: et si forsan esset similis ratio, cum tamen sit diversa: nam ante novitiatum rarissime fiunt tales renun- italiones: frequenter vero in noviliatu, et

saepe in favorem Religionis. Neque tali modo libertas novilii constringitur: quia egredienti datur in integrum restitutio. etiam majori, ex clausula generali I. l. in sin. is eae quib. caus. major. ibi si qua alia mihi justa eausa esse videbitur ese. Celerum donationes causa Disili od by Corale

234쪽

ingressus religiosi laetae non substani solemnitalibus civilibus per Nov. 5. e. 5. et ita saepe decidit Rota. i5. R. 6. Disposilio per ultimam voluntalem a novilio laeta. V. g. per testamentum. aut eodicillum, omni iure subsistii: etsi novilius moriatur ante

professionem. Unde, si quid iudicavit

pro anima sua in lavorem monasterii.

id ex honis illius integre ex tradendum est monasterio: nam talis diispositio nullo iure irritatur: modo debilis solemnitalibus sit subnixa. Sufficiunt aulem ad testamentum novitii solemnitales juris Can. ex eommuni BD. et recepta praxi: Meus si testamentum in seculo stat, neeessariae erunt Solemnitales civiles secundum leges loci.l4. R. T. Circa exequlionem vinluntatis novitii observantur seqq. 1. Si novitius disposuit per actum inter ubvos. res donatae non iraduntur dona. lario. aut cessionario ante professionem etiam quoad dominium revocabile, cum ex deerelo Trid. donatio nullum so tiatur esseclum, nisi secula professione. Possessio tamen custodiae causa tradi

potest dona lario, quia Trid. Supponit:

dum abeuntibus anie professionem omnia eorum bona restitui iubet. At secula professione, Mariin lacienda est exeeutio dispositorum. cum donatio absoluia, et persecta evadat. 2. Si novilius per actum ultimis voluntatis disposuit de bonis actu suo dominio subjectis, secula prosessione, flatiin laetenda est executio quoad ea, quae pro mon le-rio judicavit, cum flatim jus ad monasterium devolvatur. Auth. si qua mulier. e. O SS. Mel. celera vero bona

Maschat. T. III. P. II.

saltem in Religionibus dominii ea pacibus . theorice loquendo. primo post

mortem naturalem professi deserenda essent haeredibus, ei legatariis exua-ueis : et interim in dominio monasterii

conservanda: nam ulli ina voluntas non est ellieax ante moriem natu talem le- stantis. Exeipe, nisi novilius expresse cavisset, ut voluntas sua statim post professionem emolum sortiretur: vesnisi esset alia loel eonsuetudo. Legitima vero . eum vim alimentorum habeat, statim post professionem tradenda videtur, uti et dos uxori. 0uodsi pater do bonis suis ante prosessionem non disposuit. Omnia bona, excepta legitima liberorum, devolvuntur ad monasterium, Auth. instressi, eι si qua mulier. C. de SS. Eeeles. de aequitato aulem

professus eum licentia Praetuli do bonis istis inter liberos disponere p0lerit: dummodo monasterio partem v rilem relinquat, eiι. Aush. Si qua mulier. quae saltem laetio approbatur ab Ecclesia. 0uomodo seuda, emphSteu-ses, et fideleommissa devolvantur ad monasterium, suis locis dicium fuit. 5

Dispositio novilii circa legitimam, et

aliam successionem a Patre. matre, vel consanguineis obventuram, ita demum valel. si Religiosus supervivat parentibus, vel consanguineis: ita comm. nam praemortuo nulla debetur successio, nec legitima ante mortem parentum lib. i. g. 21. F. de eou. bon. Neque locum hic habet jus repraesentationis. seu fictio. quasi monasterium repraesentaret monachum in se viventem, si eul filii repraesentant

Patrem: quia stelio ista a nullo iuro

235쪽

exprimitur. Si tamen cum parentibus sacta est transactio super jure legitimae, observanda erit: etsi religiosus praemoriatur parentibus. 4. Si Pater habuit usumlauclum in bonis adventitiis filii. ei vel Pater, vel filius Religionem pro-

sessus PSt. usussi uelus videtur dividendus inter eos. Ita inter duas extremas

inedia docet sententia ex l. 6. g. b. C.

de bonis quae liber. ubi patri siliumomanti panti medietas iis fructus al-

tribuitur: sed in dato casu filius ipso facto semancipatur, quia, Sive pater, sive lilius profiteatur, patria polusia Ssolvitur: et quidem ex partu patris, quia is constitulus in poloslatu Praelati alium in potestate habere nequii: ex parte vero lilii, quia is constitulus sub obedientia Praelati . lotaliter eximitur ab obedientia patris in seculo

renadnentis, ergo. Quia vero in hoe puncto jura obscura sunt: optimum eril ad amicabilem e0mpositionem, vel consuetudinem loci recurrere: vide Engi. a n. 41. 15. 0. lv. An noritius absque causa

si uri. et licentia Praetuli libere, et licite redire possit ad seculum' R.

Istirmative, c. 2o. h. t. c. l. eod. in G.

nam per se nullum est praeceptum de perseverando in statu roligioso: per accidens vero talis exilus potest usso illicitus: ut si novilius ex odio, vel alia prava passione ogrediatur: vel praevideat se rediturum ad occasiones peccandi: vel si emisit volum de per. Feverando: quo sensu pro edit cap. 20.e1 25. h. lit. et cap. 2. eod. in 0. Si autem in ipsa Religione experiatur di sicut lates valde graves, antea n0n praevisas, ita ut eis serendis moraliter non sit par, non obligatur tali volo ad ye 'severandum : tum quia volum hoc non fuit conpeplum pro statu iam gravi, et importabili: tuin quia materia voliredditur moraliter impossibilis, et cons. subdueitur ab obbligatione naturali. Jam si novilius exeat. omnia sua bona sub poena anathematis ei restituenda sunt: et Episcopus per censuraR E

clesiasticas ea redderse recusantes compellere pol PSi Vestis autem regularis proprii3. novitii pecuniis eonfecta, eae decreto Cong. Cone. in dubio uestitutionis vestis 28. Sept. 1686. non est ei restituenda . sed ejus valor juaeta prae

cisum tempus restitionis. Neque novilius egressus regulariteriendi ur solvere victum pro eo tempore

quo in novilia tu suit: praesertim si per hoc libertas exeundi ei minueretur Trid. S. 25. cap. 16. de regul. ubi lamen admittit pro victu, et vestitu

novilii aliquid reeipi posse. At si quis

siclo animo ingrederetur Religionem, is tanquam dolosus deceptor. lene re-lur monasterio omnes expctnsas relandere

10. 0. V. 0uae onera, eι furores sint noritiorum 8 R. l. Novilius. licet regulae non subdalur, sicut professi. lamen subest polostali Praelati: noli

exempli quidem . quantum Episcopus pormiserit: exempli vero pleno quoad jurisdictionem quasi-Εpiscopalem, Laym. Cordub. Engi: Sehimier et alii communitis: nam . ne dicamus novilios vagis Ru numerari, necesse est. eos subjici jurisdictioni Praelati. praesertim exempli: Disiti co by Cooste

236쪽

L I B. III. TITULUS XXXI.

eum tempore novitiatus a iurisdietione sui ordinarii judicis subtracti sint, ergo. Unde Prael alus potest novitiis justa

praecepta imponere, etiam Sub censura, delinquentes punire, excommuni

care, suspendere, caSus reservare ele.

et licet novilii non. obediendo, non peccent contra obedientiam religiosam.

quam necdum voverunt: peccant lumen

contra jurisdietionem Praelati, sicut alii subditi non obedientes suo legitimo uilici.

plures sunt: l. Gaudent privilegiis . et indulgentiis silao Religionis. 2. Privilegio fori. et Canonis. 5. Possunt a Praelato ordinis absolvi a reservatis, dispensari in votis aliisque, sed juxta lenotem privilegiorum. 4. Fructus grossos ex beneficio percipiunt. 5. Habent jus quaesitum ex receptione in novilia luna. ut sine iusta causa dimitti non possint. II inc capi liparis in dubio. an novitius sit idoneus ad professionem tenetur potius dare calculum favorabilem . si adhibita diligentia. non deprehendit indignitatem, seu ineapacitatem subjecti: quia per causam dubiam non debet novilius spoliari jure quaesitu. Secus dic. re integra, dum agitur de susceptione in noviliatum: tunc enim eausa etiam dubia sufficit ad illum excludendum : cum nihil juris habeat ad

Susceptionem. 6. Ex communicatione

privilegii. quod S. Pius V. dedit inmitialibus S. Domini ei, in articulo Mortis

ante expletum annum probationiS. potest professionem emittere: si autem eonvalescat. lenetur noviliatum consinuare. et denuo profiteri, Donat. Ce--2obtera de educatione noviliorum petenda sunt ex deerelis Clementis VII. et Er. bani VIII. ubi usu. recepta Sunt, et ex propriis cuiusque Religionis statutis.

De Religiosis professis. S. Nota, Prosessionem religiosam esse actum Religionis. quo homo si-delis. emissis . et accepta lis tribus substantialibus votis, se lotum Deo, et

Religioni a probatae tradit; atque ila persecto transit in numerum reruin, Seu personarum sacrarum. Et quamvis professio

simplex in Suciei. Jesu claudicet, ut ex parte prosilentis sit obligatoria, non vero ex parte Religionis acceptantis: lamen professio soleinnis in aliis Reli. gionibus . uti etiam in Sociui Iesu, est

quasi contractus utrinque obligatorius: ex parte professi. ul Deo, et Religioni. perpetuo deservial: ex parte vero Religionis . ut professum relineat, alat. et iam quam silium tractet; sive professio fuerit expressa , SiVe lacila. V. g. per assumptionem habitus, quo soli professi utuntur . vel per exercilium actus solis professis communis.ls. 0. l. 0uid requiratur ad valo. rem professionis' B. 1. De iure naturali

requiritur persona capax, uSu rationis

praedita, seriam habens intentionem soobligandi: et e contra accepi alio legitimi Praelati: ilem ut absit dolus. vel error substantialis, uti et condielio contraria substantiae professionis: ut siquis profitetur sub condictione, aut modo, ut proprium possit habere, uxorem Diuitigod by Corale

237쪽

dueere. pro placito Religionem des,

rere etc. nam ad valorem contractus

obligatorii requiritur consensus mutuus, ab Ogni dolo. vel errore substantiali ei a ivictis sibi contrariis liber, ut supra dixi de contractibus. De jure posi-Silivo requiritur aetas legitima sexdecim annorum expletorum, et praevia probatio in habitu religioso per annum, Trid. Sess. 25. cap. 15. de Ilegu I. eiul professio spontanea absque vi. Di metu gravi emittatur cap. 1 de his, quae vi. Uno ex his desciente. professio est invalida. ob expressam irritationem jurium. Cetera impedimenia quae exprimuntur in Consti Sixii V.

incip. Cum de omnibus non viliant valorem professionis: nam quoad clauSulas irritantes correcta est, ei ad terminos iuris communis reducta per Const.

Clem. VIII. inei p. In suprema: nisi in aliqua Religione specialia essent impedimenta irritantia: quae occultata ulique invalidarent professionem.

20. n. 2. Si professio invalida fuit

ex quocumque capite, nullam coram

Deo indueit obligationom. Et quidem

si defeetus nolorius est. licet etiam in soro externo ex Religione egredi: si vero Metillus est, ei non facile in jure probabilis. v. g. sicla prosessio sine animo se obligandi. tunc professio praesumitur valida in foro externo: et ita prostens tenetur se genere ut religiosum: si lamen exeat, et ignotus

viva l. non peccat.

21. R. I. Si professio invalida suilex parte Praelati acceptantis . convalidari potest per ratiliabitionem ex rest. 10. in 6. si invalida fuit ex desectu intentionis in prosilente, convalidalui per remotionem fictionis. et novum consensum religiosi, qui iacile accinplatur a Religione: vel saltem a Papa, eeu Praelato supremo omnium Religionum : adeo ut circa hunc deseelum intentionis non si necesse certificare Praelatum religiosum. Si tandem pro- sessio fuit invalida ex alio de civ. non convalidatur, nisi tali desectu sublato.

quennio professionis, non potest reela. mare contra nullii alem illius. Trid. Sess. 25. cap. 39. de Regul. nam intra lanium tempus pracsumitur prose sto convalidaia. Idom die de Religione. ut identilate relativorum nec ista a dienda sit. probaro volens nulli talem prosessionis. At remedium extraordinarium restitutionis in integrum non est sublatum a Trid. adeoque potest quis ex iusta causa restitui adversus lapsum lemporis, v. g. si toto quinquennio metus gravis injustus duravit, propter quem non licuit roclamare.

Cirea nullitatem professionis inconstit. Bened. XIV. Si dala 4. Mar. iii 1748. statuitur. I. 0uod superior regularis. deIecmaliquo impedimento ante professionem a relictioso occultato, de quo prius interrogatus fuerit, etiam ipso non reclamante, procedere possiι in causa super nullitate professionis intra quimquennium in judietum dedueta. una eum Ordinario loei. II. 0uod quinquannium, cum agitur de nullitate professionis ob metum. eomputandum sit a die emissae pro fessionis . non a die, quo professu Disiti od by Corale

238쪽

liberam reclamandi facultatem habere coepit. lIl. 0uod eavsa nulliιasis agi possit, etiam post elapsum quinquennium dummodo a reclamanse intra illud serio inιenista fueriι. judicumqus prinsequi negleastril. aut nequiveriι.lV. 0uod judires debeanι esse omdinarius Dei. etiam Romae, ac in ejus disjietu. el acιualis Superior illius monasterii eo tempore, quo cau3a in judietum dedueiιur. Ouoad moniales indinario subjecιas judex siι εω lus ipse ordinarius: quoad subjectuseero Regularibus. Superior regularis eui universi monasterii regimen crediιum est. una cum ordinario loci. V. 0uod Superior resularis, si j

disium assumere noliι. avi nequeat possit loco sui alium subrogare. rixerestularem, sive secularem Ecclesim

stirum juris Canonisi periιum: non lumen jus suum ordinario Dei cedo.

N. ut solus procedat.

VI. 0uod si judisia ordinarii, eι

Superioris diserepuntia fueris ι. causa ad Sedem Apostolicam devoluta een

seatur.

VII. 9uod itidem ad eandem Sedem imiratire speeιeι causa nullitatis professionis, eae quo haec emissa fueriι

Vul. 0uod sub poena nullitulis processus, et sentenιias non fundetur judicium in extrajudicialibus attestatio. nibus. etiam juramento firmatis, quae ad perpetuam dieuntur, sed instituatur processus verus, eι judicialis, in quo

eι μιωuli Mibeantur eae parte recla-T G L Γ s xx xl. 257mantis, eι interrogatoria dentur ab eo, qui staι pro validitate professionis. eι testes tam super articulis quam juxta data interrostatoria e minentur: qui tamen processus juxta Trident. sess. 25. e. 19. de Ressular. nunquam insιrui potest, nisi constet. reelamantem in Religionis suae claustris morari. ei regularem habiιum resumpsisse, si ipsum antea deposueriι. IX. 0uod sub eadem militatis poenaeuentur tum defensores monasterii, in quo reclamans vota suscepit. ιum ipsius cmSanguines, sive propinqui, sive alii, quibus sua bona donaviι, auι cessiι.ceseriqua omnes, quorum interesι professionem sustineri: in primis autemii. si superstites fuerinι, qui indieaιι

erunt, tam auctores, auι complices metus eidem reclamanti incussi, uι uolis inritus se obstringereι.

X. Quod a loeorum ordinariis da. putetur defensor professionum ea lege, eoque modo, quo ea σιιera ejusdem Ponti ieis Consuι. Dei miseratione quam vide lib. 4. tit. l9. de divorιiis. depuιandus esι defensor pro valid

issemvirimonii: eui honorarium, even-gaeque oecurrentes easolvendae erunιub illis, quibus professus bona 8 renuntiaviι: vel a Beligiona. si ii non Misιanι, aut nihil a professo renuntiatum fueris: veι si Ordo rest laris nihil possideat, eae muliis illius ιribunalis, in quo causa agitata fumrit, sive alterius, ut in ciιαιa Constit. De defensore matrimonii. XI. Puod posι sent ιiam latam a Superiora regulari. eι Ordinario Dei pro validitaιe professionis. eausa linita Diqiligod by Corale

239쪽

intelligatur. si professus nullam interposuerit appellationem: si vero interposueriι. serventur praescripta indicta Constit. Do defensore matrimonii. Xll. 0uod non nisi post duas sen-ιentias conformes pro nullisute prinfessionis. professus discedere possiι an ligione . vel habitum dimittere sub poenis contra aposta ιas tulis. XIII. 0uod judices in secunda. uuι ulteriori instantia esse debeant ii . ad quos de jure aliae omnes causas Ε clesiasιiose posι sensentium ordinarii. in gradu appellationis devolvuntur

una cum Superiore restulari. non iblius monasserit, in quo reclamans professus est. sed alterius monasserii, jusdem ordinis in eorum civitate, auι diocesi Missensis: vel eo non tante, cum Superiore vieinioris monasterii ejusdem ordinis . seu persona

ab eodem Superiore deputanda: qui

tamen Superior ad ferendam sentcntiam non admiιlitur, si causa in secunda. aut ulteriori instantia ad Sae. Congregasiones. aut Bolam dero

satur.

XIV. 0uod si judietum nullitatis

quennium recurrendum omnino sit aloeorum ordinariis, eι Superiore γ-qulari pro faculsule ressitusionis in intestrum adversus illius lapsum. XV. 0uod sub poena nullitatis ac mi um. etiam in causis discutiendis super restitutione in integrum adversus iupsum quinquennii ea commissione resularibus Superioribit s. ac locorum ordinariis a S. Sede direcιa intervenire debeat, tam in prima, quam in ullarioribus dubiis proposisionibus d

fensor professionis. XV l. 0uod idem ferreιur, tam a Cardinalium Conyregationibus, quamu Rotae Auditorio. sive quacumque Congregatione specialiter depulata. Ει defensor depuletur ab eo, qui esι eu-puι tribunalis. erpensis eorum, de

quibus Supra.

stitutionis in integrum praecedere debeanι duo conformes favorabiles resoluιiones. sub poenis pariter conιra apostatas laιis: si reclamans post primam e claustris migrare, mulsoque magis si habitum dimittere praesumpSerit.

elus validae professionis ' R. seqq. l0bligatio ex genere suo gravis ad Servanda vola. 2. Vinculum perpetuum eum Religione ex ipsa natura professionis . seu status religiosi: sicut ex nuptiis sequitur vinculum coniugale perpetuum. 5. Causat in. subjecto apto plenam remissionem peccatorum quoad omnem poenam, ut tenet pia sententia

quod beneficium multi extendunt ad illos actus, quibus professio religiosa.

pro more religiosorum, publice, aut privatim serio renovatur. 4. Extinguit ipso iure alia vola, et juramenta cap. 4. de volo. 5. Dissolvit matrimonium ra-lum . et dirimit contrahendum, cap. 2. 7. 14. de convers. conjust. 6. Abolet maculas, et desectus civiles, ut irre.

gularitalem ex natalibus. e. l. desilpresbyι. notam ingratitudinis ad exha=redationem do jure suffieientem Can.

D. 19. q. 5. Nov. 125. inhabilitatem

ad actus temporales ex crimine Onam.

240쪽

V. g. ex surio. periurio. salso testimonio Nov. 5. pr. etc. T. Rrddit religio. Sum ea pacem pari icipandi omnia privilegia suae Religionis, quae privaliS et singulis communicantur. Neque tollit nobilitatem ex sanguine traduciam: quia jura sanguinis de se perpetua compatibilia sunt cum statu religioso ata.

ι. 5 is de pael. Cessat vero dignitas

temporanea ex officio descendes: quoa extincto officio. v. g. consulis. gube natoris etc. extinguitur talis dignitas ol denominatio. Hi sunt os eius professionis solemnis. Λt professio simplexin Sotiel. Jesu non indueit perpetui- talem ex parte Religionis . nec absolutum obligationem servandi vola. sedeonditio natam. donec quis in Societate vixerit: nec dissolvit matrimonium ratum, litet ex speciali privilegio dirimat

contrahendum: ita DD. Sociei. Jesu.

fessus ratione votorum 8 De hac materia pro soro conscientiae sustus agunt Moralistae: ego pro soro Can. praeeipuas qq. hic resolvam. Unde. R. l. Religiosus ratione castitalis obligatur abstinere ab omni volupta levenerea lam interna, quam externa: secus peccando. duplicem malitiam commiliti, seil. luxuriae contra lena perunt iam . et saerilstgii contra volum noligionis. Sola castitas conjugalis, quam

quidam ordines Equitum conjugatorum

observant, non sussicli ad verum, et proprie statum religiosum. S. D. 2. 2. q. 186. ar. 5. eι Seqq.

25. R. 2. Religiosus ratione paupe talis obligatur, ne proprium quid ha- at ex bonis fortunae, vel aliquo.

iamquam proprio utatur, Can. 11. nundiealis 12. q. 1 .eι c. 2. 4. 6. de fiat. monach. Unde l. quidquid religiosus aequirit undecumque, modo lamen justo, monasterio, et non sibi acquirit: adeo ut ad rem per Se aequisitam nihil juris habeat: licet conveniens sit . ut Superior ex acquisitis ei aliquid dispenset ad usus necesSarioS. 2. Peccat religiosus coiitra paupertatem. si sine licentia exerceat actus propri d0minii, v. gr. alienando, vendendo, donando. permulando res sibi ad usum concessas: ut si breviarium venderet, aut permularet et c. item si rocipiat res a seculari hus. et pro iis relinendis licentiam superioris non petat: vel si rebus sibi concessis abutatur, vel per dolum, aut culpam latam eas destruat et c. nam solus usus facti ei concessus est. el tanquam diligenti usurario incum-hit onus bene rebus uti, non abuti. Sumeti autem licentia Superioris non tantum expressa. et tacita, sed etiam

rationabiliter praesumpta : licet modus

aliqualiter displiceat Superiori. Sed in

hoc puncto religiosi sint timorali: nam si superflua relineant. vel ea, quae diiseulter sine expressa licentia concedi solent. non iam facile praesumere possunt de licentia Praelati: et si is resistas forsan in cubiculo videre. aut de

illis notitiam habere possit: quia lacens saepius non habetur pro consentiente: cum lacere, et tolerare possit minus malum ad evitandum majus, quod sequeretur. si religiosis, practe tim inquietis, et correctionis impatientibus auferret ea, quae sine licentia habent. 5. Praelatus dispensare non potest,

SEARCH

MENU NAVIGATION