장음표시 사용
351쪽
550 n E spoXSALIBLAsia: cuiusmodi signa sunt omnia matrimonia consum mala fidelium. 45. R. 6. Fideles, etiam post Tridentinum, contrahere possunt per procuratorem matrimonium in ratione Sacramenti : ita com. contra Durand. Can. etc. nam matrimonia a fidelibus contracta sunt Sacramenta, ut desinit
Flor. et Trid. ιι. eiιι. sed matrimonia contrahi possunt a fidelibus per procuratorem, c. sin. de Procur. in si cujus dispositio non adversatur Triden- lino, cum procurator nomine principalis contrahere possit coram Parocho proprio, et lestibus, ergo. Idem die dolit loris continentibus consensum matrimonialem: quia et istae litterae exhiberi possunt Parocho, et testibus. et
coram eis reciprocus consensus dari: celerum, ut late matrimonium valeat. requiritur in procuratore speciale mandatum, quod propter arduilalem negotii submandari non potest: et ne interim prinei palis tempore intermedio suum
mn sensum revocet, eiι. cap. sin. DLces: poenitentia. 0rdo. et alia Sacra. menta non possunt suscipi per procuratorem: ergo nec matrimonium, maxime cum principalis eo tempore, quo contrahitur, posset dormire. et nihil cogitare de matrimonio. 2. Consensus matrimonialis est personalissimus: ergo suppleri non potest per procuratorem,
Ricut nec consensus lutoris. R. Ad 1. Neg. cons. nam oelera Sacramenta non imitantur naturam contractus, neque in eis verisicaretur forma: ego te absolvo etc. econtra matrimonii Sacramentum sequitur naturam contractus
nee habet formam determinatam per
certa verba. cuin susticiant quaecumque aequivalentia signa. Illa autem verba :esto vos copulo. Sunt caeremonia accidentalis, et veri sicari possunt hoc sensu : esto vos nomine procuratorio contrahentes copulo. 0uod principalis eo tempore dormiat, non officit. quia consensus ipsius moraliter perseverat in mandato, et dormiens, modo aliunde impeditus non sit, gratiam recipere potest. Ad 2. Dist. an lec. est perinnalissimus per exclusionem procuratoriis. neg. antee. per excluSionem alterius, qui sine mandato speciali contrahat. zonc. anteu. quod lutor substituere sibi nequeat sublutorem, specialiter a juro introductum est favore pupillorum, cumdatio lutoris legi reservetur ἰ quod jus ei ratio non currit in contrahentibus matrimonia. 46. R. 7. Fideles contrahendo v lidum matrimonium, non possunt rationem Sacramenti separare a coniraelumatrimoniali: ita Pelr. de Ledesin. Larm. Sancti. Schmala, ei alii: quorum sententia mihi videtur probabilior. licet aliquando oppositam defenderim eum Gonet. Vasq. Dicastili. etc. Prob. exeil. Flor. g. 8eptimum, et Trid. sess. 24. Can. l. ubi generaliter, et industinete matrimonium fidelium dicitur
esse vere, et proprie Sacramentum: sed haec definitio conciliaris non esset vena, si aliqua matrimonia valide a fidelibus eontracta non essent Sacra. menta ἰ ergo omnia sunt Sacramenta rvel si Sacramenta non sunt, neque sunt vera matrimonia. Ratio est. quia Christus matrimonium in ratione contractus validum elevavit ad rationem Duiliaco by Corale
352쪽
Sacramenti. seu voluit esse Sacramen-lum et cons. conditionem ei apposuit,
ut . si iideles valido illud contrahere velint, eontrahant illud modo christiano
cum ratione Sacramenti: non vero
more et linteo in ratione puri contractus ἰ ergo matrimonium a fidelibus
contractum semper est Sacramentum; vel si hoc non est, neque est validum matrimonium: tum quia non est credibile. Christum Dominum in urbitrio fidelium reliquisse. ut pro placito suo
matrimonia contrahant cum, vel sine ratione Sacramenti. Dices: l. Iuxta Florent in . intentio est necessaria ad valorem cujuscumque sacramenti: sed contrahentes matrimonium possunt ha- hero posilive contrariam in lentionem non confidiendi sacramentum, maxime si sint haeretici, negantes matrimonium esSe Sacramentum. 2. Christus
elevando res ad Sacramenta, non Sustulit naturam physicam, vel moralem illarum: ergo neque sustulit valorem matrimonii in ratione contractus. 5. Ex nullo iure constat, quod conditio sacramenti annexa sit matrimonio fidolium modo irrita livo. ul matrimonium secus contraclum sil nullum in ratione contractus. R. ad i. Fideles. uti et haeretici habeni generalem intentionem contrahendi matrimonia moro thristianorum ἰ et cons. in ratione sacramenti
cui intentioni non praevalet privatus
error, quo cogitant, vel matrimonium non eSSe sacramentum. vel illud a se non contrahi in ratione Sacramenti.
Quodsi autem nec generalem intenti in nem habeant contrahendi more christianorum, sed eonirahere velint more
ethnicorum tunc quidem, sale0r, non conficiunt sacramentum ex desectu in- lentionis, ut sanior TT. sententia te Dei, Sed neque eonficiunt matrimonium in ratione contractus validum: tum quia non observant conditionem a Christo annexam: tum quia Sequeretur.
talem contraelum non esse Sacramen-lum ex doctrina Adversariorum, et esse Meramentum ex doctrina Conciliorum docentium omne matrimonium a fidelibus contractum valide, esse Sacramentum, cum Christus matrimonium in Ecclesia validum elevaveril ad rationem Sacramenti. Sicut ergo in lege Christi repugnat. ut matrimonium pinnatur validum in rations sacramenti ei invalidum in ratione contractus. ita quoque repugnat, ut matrimonium ponatur validum in ratione contraςlus. et invalidum in ratione sacramenti;
cum ista duo Christus inseparabiliter
conjunxerit, Sanch. l. 2. de mair. disp.
l0. in sin. Ad 2. Nihil qui dem su
stulit, sed tamen annexuit conditionem Sacramenti, ut contractus isto validus esset sacramentum: ergo si fideles volunt contrahere valide. debent etiam velle conficere sacramentum. Sic ordinatio eleri eorum, si non valet ut sacramentum, neque valet ut actus civilis
depulans ad ministeria clericalia. Undophrasis ista: Christus non immulavit
naturas rerum ad sacramentum elevatarum , sane est intelligenda, quod scit. ratio saeramenti non destruat, sed elevet essentias rerum: non vero quod
ea, quae aliento iure naturali valide fierent, etiam valido fiant in Ecclesia Christi sine ratione secramenti, ut P Dissilired by Corale
353쪽
bari potest per omnia sacramenta. Siceliam Tridentinum irritando matrimonia clandestina, non sustulit naturam matrimonii, sed delerminavit: et lamenliodie matrimonia clandestina Sieut non valent in ratione sacramenti, ita neque valent in ratione contractus. Ad 5. Eodem jure, quo constat matrimonium
validum elevatum esse ad rationem M. cramenti, etiam constat per necessariam
consequentiam nullum in Ecclesia Cliri. sit matrimonium valide contrahi, quod non sit sacramentum. Vel Adversarii ouendant exceptionem, aut dicant Concilia temere loqui, dum sine exceptione desiniunt matrimonia fidelium, utique valida, esse vere, et proprie Saeramenta : quae desinitio non esset vera, si vel unum matrimonium, valido a si delibus
contractum, non esset sacramentum.
Biees: Valida est baptigalio physica,
etsi non sit sacramentum: ergo etiam validus est contractus matrimonii, etsi non sit sacramentum. R. Istam paritatem non esse ad rem: nam baptizatio non elevatur ad lavandum corpus, sed ad lavandam animam a peccatis: sine ratione autem sacramenti aqua nec physice, nec moraliter lavat animam: et
similiter matrimonium in lege Christi
sine ratione sacramenti moraliter non
ligat animam. licet physice ponatur
consensus internus, et externus. sicut
physico ponitur baptigalio corporis, in
quo paritas ista currit, non vero in valore, de quo loquimur: Meus etiam ordinatio sacerdotum, de jure naturali sufficiens, sine ratione sacramenti su liceret ad sacerdotium novae legis christianae , quod unite volunt Scelarii. 47. 0. III. 0ui sinι essectus et
proprieluses matrimonii 3 R. seqq. l. Vinculum conjugale, quod ex natura Sua relativum est, dicens habitudinem mariti ad uxorem, et contra, S. D. in Supplem. q. 44. art. l. Et per late
vinculum ex mutuo maritali consensu resultans constituitur matrimonium in facto esse, seu status conjugalis ex natura sua continens individuam vitae s0eletalem: ac proinde vinculum istud ab intrinseeo, ex natura sua, seu de
iure naturali est in dissolubile, ut infra dicam tiι. de divortiis. 2. Bonum fidei
eonjugalis, seu jus maritale, aut mutua potestas in corpora, vi cujus cωnjuges obligantur mutuam amiciliam. et amorem sibi exhibere . communiter in eadem domo habitare, communi mensa, et thoro uti, debilum sibi reddere , et nulli extraneo commisceri, vel
copulari per nuptias: et ideo de jure naturali contrahunt impedimentum ligaminis dirimens alias nuptias. Quae
omnia expressit Deus Gen. 2. vers. 24. 0uamobrem relinqueι homo patrem Suum, et matrem. ει adhaerebit vetori suae, et erunι duo in carne una: eademque inculcat Apostolus. l. r. 7. Ex mutuo lamen consensu iura ista
restringi, vel remitti possunt, qualenus subjacent polestali conjugum, ut jus cohabitandi, exigendi debilum . modo absit periculum incontinentiae. 5. Bonum prolis, quae sit legitima, ali, olchristiana educari debet a parentibus.
4. Bonum sacramenti, vi cujus conjuges recipiunt gratiam sanctificantem cum jure ad specialia auxilia bene, et sancte vivendi in hoo arduo statu, eiu-
354쪽
sque onera sustinendi. Quod si eo nimgus in peccato mortali contrahant matrimonium , peccant gravi peccato saer. legit: juxta nonnullos duplici, vel uno aequivalente duobus, qualenus indigno sibi administrant, et recipiunt sacramentum: probabile lamen est, quod remoto obice, gratia matrimonii eis
conseratur, cum Sacramentum matrimonii virtualiter perseveret in vinculo coniugali: at quo ita ea pax sil suum producere esseclum. Ex bono sacramenti, quatenus ordinali ad consummationem matrimonii, oritur ellum absoluta, et omnimoda indissolubilitas, ita ut matrimonium consummatum nulla potestate humana, etiam Summi Pontifieis dissolvi possit: quia Christus Dominus
voluit unionem suam in dissolubilem, quam habet cum Ecclesia per carnem, significari per matrimonium consummatum . ut docet a post. Dias. 5. v. 52. Trid. sess. 24. in doctr. de Sacr. ma-ιrim. et Can. 5. eι T. I l hi sunt praecipui esseclus mair monti utrique conjugi communes: speciales autem esseclus ex parte mariti sunt: potestas maritalis, vi cujus maritus est caput uxoris, quae non ut ancilla, sed ut socia subordinala, tenetur marito obedire in his . quae perlinent ad curam domestieam, et rectam familiao administrationem: idem potestas paιria respectu liberorum . de qua suse agunt Civilistae. Ex parte uxoris speciales effectus sunt, quod uxor coruscet radiis mariti, participando
eius nobilitatem. dignitatem, privilegia lari, sessionis, immunitatis, domicilii otc. de quibus consule Civilistas.
48. 0. IV. 0uid juris eirea petisto. Masehat P. III. P. II
riem, et redditionem debili' Il. 0 bl gallo reddeudi debilum . si ab altero
coniuge petatur, ex genere suo est gravis, regulariter sub mortali obligatas. nisi justissma causa excuse l. l. Cor. I. v. 5. Gen. 2. creuite, et multipli. eamini: nam obligatio ista est justi lino Orta ex contractu matrimoniali graviter obligatorio. At petere debitum per Son euint coniux obligatur: quia nemo obligatur jure suo uti. Per accidens si altera pars ex vereeundia non petat ad removendum periculum incontinentiae. saltem ex charitale obligatur allor ad petendum debilum: quia lunc petere, moraliter est reddere debitum. 49. n. 2. In dubio de valore matrimonii, eadem observantur, quae in dubio dominiorum, posseSSionum, et similium j lirium. Et quidem 1. In dubio positivo, dum pro . et contra a ssunt rationes probabiles, uterque licite petit, et reddit debilum: nam ob r ι onem solum probabilem neuter privatus est commodo possessionis: et albunde opinio vere probabilis de valore matrimonii contracti excludit perieulum fornicationis formalis. 2. 0ui bona sido
contraxit matrimonium, ei superveniente
dubio . incipit dubitare de valoro illius, si adhibita susscienti diligentia, verit,
lem comperire nequeat, deposito hoc dubio specula livo, licite pelit. et reddit debitum: iunn ob superveniens dubium non debet deturbari ex posse stono bona fide aequisita. Reissi Theolog. morat. tract. 4. dist. 15. num. 84. eum aliis ibi ei l. I. Si unus bona, et alter mala fide contraxit, veritate non comperta. bonae fidei conjux debilum pe' e
355쪽
polesi ob rationem mox datam: at malae
fidei conjux. qui suspicionem habens de impedimento talento mula si e matrimonium contraxit, debilum petere non poteSl: quia ex contructu malae
fidei non aequisivit jus petendi, et utendi: reddere lamen debilum debet,
ut communior docet eo utra Solum, quia
coirius bonae sidei non debet privari
jure et commodo possessionis Oh malam fidem ulterius . donec probetur matrimonium esse nullum. Si vero uterque mala lide contraxit, neuter petere, ut reddere potest debilum, ob eandem rationem: quo sensu procedit ovip. 44. de sentent. Geom. 4. Si uterque du- hilare incipit de valore matrimonii bona si de contracti. probabilius ante sunt. ciens examen, neuter licito potest reddere. aut petere debilum: ita Saneli. ci alii contra Cordub. IIciari I. ele. docentes licitum esse reddere, sed non petere: nam Pomemio dubia. non praemissa sustitienti investigatione veritalis, non tribuit jus utendi, sed desie iente
tali iure, alter nec tenetur, nec potest dare usum corporis: ergo. Nec est paritas a conjuge ligato per volum castitatis: nam latis in materia justitiae habet jus exigendi debilum, licci p cet in materia Religionis: l cons. ablera pars licite ei reddit debitum. 50. Q. V. 0uis parentum teneatur
utere proles' R. 1. Pater mox a na-livi late. imo existentibus in utero tenetur providore do alimeniis: ita verior
de agnoseond. et alend. liber. eι lib. 8. eod. ubi onus alendi liberos geno-raliter hi tribuitur patri, eι lib. d. is
de ventre in poss. miιι. ubi JClus ait: eurator venisis alimensa mulieri stu- tuere debet: quia videntur, quae ita praesιantur, ipsi praestari, qui in utero esι. Nec obstat lib. 9. Cod. de patria poιeia. ex qua nonnulli volunt matrem obligari usque ad triennium alere proles: nam lex ista. ut bene advertit Lauterbaeli. Schmier, et alii procedit de olimento laetis, et cura insaniis, non vero de aliis alimentis. quae sellam in utero existenti paler praestare tenetur. In desectum patris ad alendos liberos obligantur ejus ascendentes: et tandem mater eiι. teg. 5. g. 2. et 4.
is de agnoseond. liber. Si vero liberi
aliundo sussilientem sustentationem habeant, excusatur pater ab eorum Sustentatione: uti pliam si ingrati ludinis delictum in putrem pommittani lib. 5.
g. T. eι . eod. Porro nomine alimentorum venii victus, vestilus. habi- latio, medicamenta. et celera. quibus luendi. curandi vo corporis nostri gratia utimur. ι. 44. Τ. de I . S. Et
quamvis de jure civ. Nov. 89. eap. i5 Auth. Eae comploru C. de incest. nupt. prohibeantur alimenta dari spuriis, seu ex damnato eo illi natis: hoc tamen Porrectum est per jus Can. cap. 5. de
eo qui duriι, ubi jubentur talos liberi
sustentari: eum iuri naturali contrarietur prolem, quae non deliquit. ab alimen iis
5 . 0. VI. An matrimonium xit in praecepto R. Respectu communitalis humanae est in praecepto: non vero respectu singulorum hominum. Ralio l. quia Deus praecepit speciem humanam propagari, et conservari Gen.
356쪽
2. crescite, et multiplieamini: ergolioc praeceptum assicil communitatem generis immani: et ideo in casu ne. cessitatis posset is, qui eommunitali praesidet, aliquos cogere ad matrimonium. Ratio 2. quia non est noeesSe ad conservationem generis humani. ut
singuli matrimonio jungantur: imo ho- . die, dum terra repleta est hominibus,
exped:el. ut coelum repleatur virginibus.
52. d. VII. An concubinatus, in quo unicus caelebs unicae caelibi jumstitur absque contractu maritali, sit licitus R. Nega live: nam licet olim jure civili permissus fuerit: iure lamen naturali. divino, et Canonico damnatur,
cum foveat precatum mortalo tanto gravius, et perniciosius, quanto concubinatus est diuturnior, Can. in. avdite i. 54. Can. 11. meretriees M. q. 4. Unde concubinarii . donec deserant occasionem proximam peccandi, non sunt ubsolvendi in Sacramento poeni-ientiae, de quo plura TT. ει Triden l.
Sess. 24. cap. 8. de reform. matrim. Nec obstat Gn. 4. cum seq. d. 54. nam loquitur de uxore duela sine solemnitatibus eivilibus. quae in sacris litteris, et in jure saepe diei solei
e cubina, licet re ipsa sit vera uxor.
m impedimentis Matrimonii. 'Cum in matrimoniis moximo Spe-elanda sit honestas lib. 42. F. de risu nuptiar. recte jus induxit ceria impedimenta, seu obstacula moralia. quibus certa matrimonia ob triandam indecoimtiam iniri volantur: et de his in prae
55. 0. I. an desur in Ecclesia. et penes quem resideat potestas indueendi impedimenta matrimonii 3 R. l. Potestas ista datur in Edesesia : ita sub anathemate definivit Trid. Sess. 24.
Can 4. nam praeseribere formam contractui. ad rationem saeramenti elevato. non excedit potestatem Ecclesiae, cum,
Christus Dominus hoc ipso, quod non
determinaverit, qui contractus matri-
moesi sit legitimus. eenseatur latem determinationem specificam reliquisse arbitrio Eeclesiae . ergo. 5 . R. 2. Potestas inducendi impedimenta dirimentia matrimonii residet
in solo Papa: ita coin. ex continuo usu
Ecclesiae: nam negotium istud circa talia impedimenta est unum ex gravis ribus: ergo merito reservatur Sedi Apostolieae: unde Praelati Papa inferiores. licet ex justa eausa interdicere possint matrimonia. seu aliqua impedimenta impedientia statuere. non tamen dirimentia: cum potestas ista nullo iuro sit eis altribula.
55. R. 5. Princeps politicus, si vis fidelis, sive infidelis, non potest fidelibbus statuere impedimenta dirimentia matrimonii: bene vero infidelibus sibi
subjeclis: ita com. cum S. D. in 4. d. 42. ροι. 2. ad 4. l. Rasio l. quia contractus matrimonii propter coniunctionem cum sacramento, est res spiritualis subducta a potestate politica, et altribula soli potestati Ecclesiasticae, Trid. Sess. 24. Can. lin. neque fide les in contra liendis matrimoniis sui, Duiliaco by Corale
357쪽
duntur Regilvis. sed Pontificibus; ergo. Batio 2. quia matrimonia inlidet. um
Suul purus contractus livinatius, et civilis. cui Princeps certam formam pr4escribere poleSi. ergo. et impedimenta Maluere, quorum plura videre est 1iι.
P. de ritu, nupI. 56. n. Consuetudine induci. elabrogari possunt impedimenta dirimentia matrimonii, etsi consuetudo ista non sit expresse approbata a Papa: ita com-nuin Dr ex reg. generali cap. lin. de
consuetud. ubi approbatur omniS consuetudo rati una bilis, et legitime praescripta : Sed cunsuetudo. qua inducuntur. vel abrogantur impedimenta solo jure Ecclesiasti eo dirimentia matriminnium, potest esse rationabilis, et legi. lime praeScripta, Seu legitimo lempore durans, sicut cap. 1. eι 5. de cognaι. spiru. jubetur observari consuetudoeirea impedimentum cognationis spiritualis: ergo. Ex hoc capite mulli L D. pnausertim Germani, docent matrimonia haereti eorum in Germania, quae contracta sunt cum Solo impedimento jur .s Ecclesiastici, esse valida, quia legeS connubiales, Sallem quond vim i rilativam, obrogulae videntur per contrariam conSuetudinem. quae in his circumstantiis repulatur ratio uabilis obh0num commune, ne plurima matri.
monia dissolvantur, filii pro spuriis habeantur, atque incapaces sint ossiciorum publicorum. et beneficiorum. ne pax, et tranquillitas publica turbetur, praesertim, si nullo modo speretur observantia sac. Canonum. Dices: 1. Consuetudines istud reprobantur cap. l. h. liι. et cap. 5. de consanguin. 2. Sequeretur, quod Sacerdotes aposta laevalido contrahant matrimonia in terris haeretic0rum. 5. Consuetudo cap. l. eι 5. de coona ι. spirit. ideo sustinu-lur, quia exproSSe approbatur a Papa. R. ad i. cap. l. h. Ii . praetexebatur lex aut consuetudo contraria iuri divino, vi cujus matrimonium rite contractum dissolveretur: cap. 5. ciι. procedit de tonsue-
ludiuo irrationabili, et legitime non
praeseripla, quam praesumptores inchoare allentarunt. Ad 2. Neg. Seq. nam quoad matrimonia Sacerdotum. et religiosorum non est inducta consuetudo, sed potius tonsuetudo contraria
observatur: siquidem isti ad Ecclesiam
reduces separantur ab uxoribus puta.
lilis. et hae ad alias nuptias transtro permittuntur. Ail 5. Approbatio istuosi solum declarativa legitimae consuetudinis, quae ante ullam personalem approbationem vim suam lmhii l. 5T. n. 5. Papa ex gravi cauSa P0-lest inter duas personas interdicer
matrimonium sub nulli late . seu cum decreto irritante. v. g. si magna silinaequalitas contrahentium. limor discordiarum, Scandalorum etc. nam Papa. cum pomit respectu omnium. Eliam pol est respeelu duorum ponere imp
dimonium dirimens: imo in pocnam gravissimi delicti, praesertim si pendeat
in futurum, et timeatur continuandum
in posteris, potest aliquem perpetuo
inliabilitare. no matrimonium tDnlru-
here possit, Sicul. lesie Calderi n. Urbanus V. in hahilitavit Barnabonem Vi- - Comitem Mediolanensem. usque liberos Ecclesiae rebelles. Ceterum ut liello, imo et vali e statuantur impe-Diuitiaco by Coral
358쪽
d menta dirimentia, rinae ritur justa
causa ; quia mutrimon una est juris naturalis perinimi vi respeelu singulorum:
quod jus lolli non potest, vel mutari
58. 0. II. 0ui siligentur leuthas.eι impedimentis nuptialibus 8 Il. 1. Si
impedimenta sunt juris naturalis, et dixini. iis ligantur omnes homines, etiam insidolos: nam ab obligatione juris naturalis, et divini nemo eximitur.
2. Impedimentis iuris Ecclesiasti ei ligantur soli si deles. seu baptigali, etiam regu lariter haeretici: nam hi Omnes Subduntur Ecclesiae. ejusque legibus. At insideles, ut judaei. et pagani, eum sint extra Ecclesiam, non ligantur his legibus: bene vero
illis, quac a Papa, ut principe i ilico. aliisque principibus eis pracser huntur. 59. d. Ill. 9uosuptilia sunι impedimenta 3 Il. Duplicia: Dirimentia,
quae v liant volorem matrimonii, ut hoc valide non contrahatur: et impedientia tantum. quae obstant honestali, ut matrimonium valido quidem, non
tamen licile contrahatur: et in his locus est regulae: multa fieri prohibentur, quae tumen facta tenent, eae cap.
s. de regular. I l. 2. Utraque haec impedimenta dividuntur in ea quae sunt juris naturalis, et quae juris Canonici seu positivi. De jure naturali lanium impedientia sunt rosum, ρι Sponsalia, quia res uni promissa, licito, ei ho.
neste ulteri non traditur: dirimentia vero Sunt: error personae. aetas infantilis, impotentia, ligamen, et consanguin ins in primo stradu linevie rectae: nam priora quatuor ex natura Sua adversantur substantiae matrimonile ultimum I T L L v s i. III
vero ob perpetuam turpitud nem: quadreperitur in matrimonio patris cum silia . et silii cum matro irritat piusmodi matrimonium: celera sunt juris posilivi. Et quidem de iure civili romano varia inducta suerunt impodimenta dirimentia . v. g. liberi sine consensu patris non poterant inire matrimonium . Senatores. oorumque liberi cum liber linis, tulor. et ejus filius eum pupillo. praeses provinciae eum sae mina provinciali, et plures alii non valebant certa
tur, lit. 1. de ritu nuptior. Sed in Ecelesia Christi hare impedimenia non
eurantur . nisi illa, qua u a sacris Canonibus recepta, ei approbata Sunt.
60. 0. IV. suae in Ecclesia sint impedimenta impedientia matrimonii'
R. De jure hodierno sunt lanium quatuor: Eeclesiae vetitum, feriae, Sponsulis , votum. Do jure antiquo orant 2. scilicet impedimentum ex catechismo, et ex T. criminibus. Do impedimento sponsalium, et volt simplicis eas litatis agetur tit. eι n. de reliquis omnibus fit. 16. quo te rem illo
Circa ista impedimenta impedientiuvide notam in Elancho I. n. XXI. par. I. pag. 6. 61. Q. V. Ouοι, eι quae sinι M.
pedimenta dirimentia' n. De iuro
an liquo sunt duodecim, vel quatuordecim, si triplicem cognationem numero distinguas. His de iure novo Trid. adduntur duo: elandestinitas. et raptus aetas vero impuberum reducitur ad impotentiam. Haec impedimenta comprehenduntur his antiquis versiculis: Error, condisio, volum, cognatis.
359쪽
liqumen, honestus, si sis a finis, si forte eoire nequibis, si parochi. et duplicis desiι praesen Ita testis. si mulier siι raptu. Deo nee reddita Iulo: haee faetenda vetant, connubia cuncia retraetant. Error ilic intelligitur circa individuum personaΘ: conditio significat servitutem, volum professionem religiosam: eost natio propinquitalem personarum legalem. spiritualem, et carnalem: crimen machinationem in mortem alterius conjugis, vel adulterium cum promission o matrimonii: eultus disparitas religionem aliam a christiana: ordo tres sacros ordines: ligamen vinculum matrimonialo cum alio: vis mulum: hon Ius impedimen.
tum publicae honestalis: si sis affinis impedimentum affinitatis: si forte eoire nequibis impedimentum impotentiae: cetera verba signisi ani impedimentum elandessinita sis. eι raptus. Ex his impedimentis quaedam habent Suos proprios litulos: nam de aetate agitur ιiι. 2.do ejandestinilato tiι. 5. de ligamine
fit. 4. de conditionibus adversis mair, monio tit. 5. et de conditione servilitit. s. de volo. et mero ordine tiι. 6.
de erimine siι. T. de cognatione fit. l .l2. eι l. de impotentia sit. 35. Reliqua non habent proprios litulos in iure, sed quaedam insinuantur h. tiι. ac proinde hic mihi videbatur agendum de errore, vi, seu metu, raptu.
dispari culin. et iustitia publica.
62. Hic revoca ex dictis lib. 5. ιiι.
l4. errorem in contraelibus alium ess substantialem, qui versatur circa ipsum objectum substantiale: ullum ac-eidentalem qui versatur ciria neeidentia, et circumstantias objecti. Uterque vel est mi Iecedens, seu dans causam contraetui, quo praecognito. conuae tres non fuisset celebratus: vel incidens. Seu concomisans, quo praeeognito, nihilominus contraelus suisset celebratus.
65. 0. VI. Quis error dirimat matrimonium R. l. Error substantialis circa individuum personae reddit matrimonium ipso jure naturali nullum:
ita con . ex Can. un. 29. q. l. ibi: error personae-conjugii consensum non admittiι: nam ad valorein matrimonii requiritur consensus, sine quo celera
nequeunι foedus per ieere eonjugalec. 26. h. t. sed stante errore substantiali circa individuum personae, nullus adest consensus, quia errantis nulla est voluntas, nullus consensus per t. 8. 9. C. de I. et F. Ignor. ergo. Instantiam habes in omnibus contractibus, in quibus error circa substantiam objecti musat invalidi talem actus, ut si emas poeulum auriclialciuum, putans
emo aureum, aquam coloratam pro
vino et c. Porro cum impedimonium
istud sit juris naturae, locum habet etiam in infidelibus: neque ab Ecclesia tolli potest. cum Papa consensum personalem Supplere nequeat. Bices r . Sine consensu stat matrimonium in
eo. qui contrahit sub conditiona impo sibili e. An. de condit. apposit. et in eo qui ante Trid. sponsam de sulum cognovit e. 50. h. t. 2. Iacob eon-Disiligod by Coral
360쪽
iraxit eum Lia, licet cogitaverit esse Italiclem. 5. Error personae non invalidal reliqua sacramenta: ut si puer baptigetur, cum lamen sii puella. R.
ad s. In utroquo casu, si ustrus con sensus desilit, tion est verum matrimonium, sed lanium Iiraesumptum: quae
praesumptio in foro poli cedit veritati.
4 ι 2. N. a. nam contractus iste a
principio Iuli invalidus, deinde nulem Jacob expresse consensit in Liani. Ad
5. LV c. nam in celeris sacramentis
non alienditur haec, vel ista persona, Sed Solum praesens. quaecumque illa sit: nisi minister intentionem Suam rinstringeret ad hoc individuum personae: econtra in matrimonio visenditur haec individua persona, cum e trahentis intersit sociam thori habere illam. in
64. R. 2. Error substantialis non lanium antecedens, sed etiam incidens relinquit matrimonium invalidum: ila eom. nam licet error incidens non faciat involuntarium, sed polius secum trahat voluntarium habituale. lamen non ea u- sal actuale. et positivum voluntarium Seu conseSum ad valorem matrimonii tequi siluiu: ergo tali casu ex desectu consensus, in atrimonium eri invalidum: ut si contraxisii cum Caia, quam cingitasti esse Bertam, et nihilominus contraxisses cum Caja. si scivisses esse jam: hic enim. ut vides, non sunnelualis contractus celebratus cum Caia sed tantum fuisset celebratus, si nolitia Caiae adsuisset. 65. R. 4. Error circa qualitatem. et circumstantias perSonae, Sive Sil antecedens, sive incidens, per Se, ei re-
gulariter non viliat volorem matrimonii : ita com . ex Can. un. in sin. 29. q. l. ibi: error fortunae, eι qualitalis non eaecludit consensum: nam Stante tali errore absolute, et voluntario consentitur in hanc numero personam: qui eonsensus susticit ad valorem matrimonii. licet secundum quid s l in. voluntarius circa accidentia. et eausas impulsivas: ut circa nobilitatem, divilias, sanitatem etc. Cum quibus matrimonium non contrahitur: ergo. Pra terea bonum commune suadet talia matrimonia sustineri: cum Pnim error circa accidentia saepe interveniani iuc0ntractu nuptiali, inulta matrimonia
deberent dissolvi eum ingenti prolium. ol reipubl. damno. et seandolo publico. Eaeeipe l. nisi quat tus deducta sit inconditionem: ut dueo te, si es nobilis. dives etc. lunc enim deficiento conditione, descit matrimonium. In dubio non cens tur qualitas deducia in conditionem. quia matrimonia conditionatu non solent ad milii. Meipe 2. nisi qualitas redundet in substant an . Seu individuum personae, quia hoc GSu non est error mere accidentalis, sed substantialis circa personam, quatenus ve- sitiam hae qualitate. S. D. l. p. q. 29. a. 1. Quando autem qualitas redundet in substantiam personae : disti-cile est dignoscere: Saneheg hanc regulam subministrat: Si persona, prius non visa, per certam qualitatem designetur, animoque apprehendatur, tune error in qualitate redundat in erro. rem perSonae, v. g. Titius oh speiuregni vult contrahere cum primogenita