장음표시 사용
71쪽
cemur cum strepitu, Sicut judiciales, qui diebus serialis prohibentur cap. l. et sin. de fer. Locus vero erit solitus, vel alius
honestus, in quo omneS conveniant, cum separatim acta a singulis n0n censeantur acta capituli. el aliud sit capitulum. aliud singulares personae capituli. 4. 0. II. γι a forma eaepediendus sit aclus capitularis 8 R. 1. Proposito negotio, quilibet ea pitularis mentem suam
exprimere debet viva voce, ut appareat etiam sanior pars consentientium, vel dissentientium: nam nonnulli, praeSe tim juvenes, quos plerumque privatus asseclus sursum deorsum, in laxi latos, et exorbilantias trahit. saepe imprudenter darent suifragia secreta, cum magno dispendio Ecclesiae, et boni communis. Excipe certa negotia, quae ob specialem causam melius per secreta suffragia expediuntur: ut electiones, maxime apud Regulares Trid. stas. 25. c. 6. de res. et alia praesertim odi0M: quo casu Commodius suffragia dantur in scripto, ut motiva, et rationes suBagantis appareant. In levioribus negotiis sabae, seu
lapilli solent adhiberi. 2. Facta collatione praevalet major, et sanior pars capituli: modo sit major absoluto quoad omnes
nun vero major respeetu aliarum partium minorum, etsi tantum medium supersit volume ut si consentiant sex capitulares ex undecim: ita instar regulae ex cap. l. hoc tit. ibi: praevaleat semper, et suum
consequatur esseclum, quod a majori, et saniori parte eapituli fuerit constitutum: dummodo plusquam tertia pars capituli non sit contempla; cum potestas capitularis resideat saltem in duabus
partibus ex tribus i. 5. 4. Τ. quod cujusque univer. Haec regula non est sine suis exceptionibus, ut m0x videbitur. 5. Super actu capitulari erigi solet scriptura, Seu instrumentum, quod munitur sigillo communi, et subscriptione, non necessario omnium, sed juxta consuetudinem duorum. vel trium: nisi aliud sp cialiter in jure, vel Statulo caveatur rabsentium vero nomina ob periculum salsitatis . non subscribuntur.
5. 0. III. In quibus casibus major pars non suffleit ad valorem aetus capitularis ' R. l. in electione Papae, in
postulatione concurrente cum electione
in dando coadjutore Episcopo amenti. ubi concurrere debent partes duao ex tribus. vi suis locis dictum R. 2. Consensus inmnium requiritur in admissiono Clorici extranei ad suffragandum, transferenda potestate eligendi in compromissarios: in actibus merae facultatis. et donationibus liberalibus: nam in his casibus procedit regula 29. in G. quod omnes langit. debet ab ominibus approbari. R. 5.
Circa bona communia capituli, Seu Omnium ut universorum. major pars potest aliquid decernere in praejudicium minoris; cum major pars quoad bona communia repraesentel totam communitatem:
at qu0ad bona propria, ut sunt redditus Ecclesiastici cuilibet Canonico assignati. tunc lanium major pars potest aliquid decernere in praeiudicium minoris, dum id, de quo agitur, applicandum est eidem
Ecclesiae, Seu capitulo, ob ejus necessitatem, aut eviden lem utilitatem: ut pro fabrica Ecclesiae, pro seminario, ut Ee-elesia ista habeat idoneos ministros: vel si id, de quo agitur, applicandum sit in Duili os by Corale
72쪽
peri extraneo necessario, et utili. v. g. liro alendis pauperibus studiosis, vel re. ligiosis valdo necessariis. aut utilibus.
Ei in hoe sensu procedit eap. lin. hoetii. nam in his casibus, dum major, et sanior pars bono communi consulere volens. aliquid ex abundantibus, et Rupe suis singulorum redditibus detrahendum decernit, valde rationabiliter agit, et minor pars irrationabiliter contradicit: orgo aequum est. ut praevaleat decretum maioris, ei sanioris partis. At si id, de quo agitur. applicandum sit operi extraneo, specialiter non necessario, vel utili, major pars nillil polesi decernero in praejudietum minoris: sed etiam unus contradicendo impedire potest tale decretum: cum hic procedat reg. quod omnes in s. Multo minus circa bona patrimonialia.
vel quasi. aliquid decerni potest in praejudieiuna singulorum argum. l. 1 . is de S. P. R. ubi Celsus ait. ius eundi persundum communem non aliter meum seri, quam si omnes cedant: cum in re
communi polior sit eonditio prohibentis
rest. 56. in s. 6. 0. IV. An minor pars contradi cere possit decreto majoris partis. vel ab eo appellare R. 1. Contradicere potest. si causam rationabilem asserat, eam quo probet coram Superiore capituli vel arbitris ad hoe plectis eap. l. hoc tit. appellare vero non permittitur. nisi deerelum vergat in detrimentum EccIωsiae. aut singulorum capitularium. Quo casu. si apitellaverit non tenetur autem appellare. sed sufficit contradicere, cum acta extrajudicialia non transeant in rem
judicatam) id commodi habet. quod noni Tu s v. Tlleneantur obedire deerulo majoris partis: hoc tamen, non ob lante appellatione exequlioni mandari potest, sed revoca
biliter: quia evicta causa appellationis. deerelum, et gesta post appellationem
revocanda sunt. Si vero in Icelum non
vergat in praejudicium Ecclesiae, et eapitularium. sed tertii extranei. contradicenti non admittitur appellatio. sed denuntiatio Evangeliea coram superiore. ui is postea tum capitularium emendet. 2. Contradi elio Oxpressa requiritur in iis actibus. in quibus lacitus c0nsensus su scit ad valorem: quia lunc iacens habetur pro consentiente ex reg. qui tacet
in s. al in illis actibus. in quibus ad valorem actus requiritur expremus con- Sensus, non requitur expressa contradictio. ut in eleeliono, alienatione rerum Ecclesiae etc. quia tacens non habetur pro consentiente ex rest. is, qui tacet.
in s. 7. 0. V. 0uid Episcopus, seu Praelatus possu in actu eapitulari R. s. Episcopus, aut Praelatus regulariter non dat volum in aetibus capitularibus: imo
si vota sint paria, non poleSt aecessu SU0unam partem complere: nam iuxta Trid. Sess. 25. e. 6. de ref Episcopi est ea.
pitulum convocare, vota e uirere. eιjuetia ea concludere: non vero volum
dare. nisi simul esset Canonicus: vel nisi aliud haberet consuetudo 2. Episcopus minorem partem, quae irrationabiliter. et sine caum probata contradicit. cogere potest ad parendum decreto majoris par-liS, V. g. ut in easu necessitatis aliquid contribuatur pro fabrica Ecclesiae etc. Duili os by Corale
73쪽
Ut Ecclesiastica beneseia sine
diminutione conserantur. l. Rubrica ista habens SenSuin com
pletum, instar regulae allegatur, et justissime : tum quia aequum est, ut. loto ossidio, et unoro ad Clericum transeunte, etiam lolum beneficium sine diminutiono ad illum iranseat; tum ne collatores pro Suo, Suorumque commodo, beneficia gravent, et diminuant per impositionem pensionum, et reservationem fructuum, luod etiam velat Trid. Sess. 24. c. 35.
v. ad haec de res. Sed quia nulla regula sine exceptione, ideo. 2. 0. I. An, et quis imponere possit benestetis pensionem . seu jus ad certam portionem reddituum 3 R. s. Papa non tantum beneficiis inferioribus, sed etiam cathedralibus imponere polosi pensionem perpetuam ex juSta causa, cum habeat plenam potestatem disponendi do
beneficiis: et similiter reservare fructus benoficiorum vacanlium e. 2. de praeb. in n. Clem. s. uι lit. pend. 5. R. 2. Episcopus ex iusta causa imponoro potest penSionem temporalem, non vero perpetuam, sicut Papa c. 2 l.
eι 50. de praeb. Circa pensiones imponendas P roctialibus vide Elenta. VI. n. LXXI. parι. l. pag. 94. Eae Consiit. Bened. LIV. In sublimi M. Aug. 1 4 l. Resignasiones bene Letorum cum reservaIione pensionis, et
pacto eam cassandi per anticipatas, vel anticipandas solusiones annullantur: additurque poena privationis beneficii. inhubilitatis ad alia assequenda. et c-tiam ressiiusionis perceptae pecunias
pro ejusdem pensionis cassutione: cassationesque. et eaetensiones pensionum irritantur intra seae menses a eapta beneflcii possessione: ae etiam cassationes commodi eas erigendi faetae in.
Ira fer menses a capta possesSione.
4. 0. II. Cui constitui possiι pensio 3
R. l. Clerico saltem prima tonsura insignito, non conjugato. non bigamo. non
excommunicato, aut SuSpenso, n0n irrc.
gulari ex stilo Curiae: sed teste Garcia, oppositum declaravit S. Congr. in Crc- monens. non illegi limo, nisi dispensatus sit ad primam tonsuram. 0uia vero pensio non est beneficium proprie c. 4. de praeb. in s. non requiruntur in pensio. nario 44. anni, sed sussicit aetas supra septennium apta ad suscipiendam primam longuram. 2. Pensionarius obligatur recitare horas Canonicas: secus Omittendo, pro rata non facit pensionem suam: et similiter pro rata tonetur ad collectas. subsidium climri lativum et similia onera: non tamen lenetur desorro habitum. et lonsuram clericalem ex Consului. 92. Sixti V. Cum sacrosanctam eorrectoria Const. Pii V. Ti. niqi pensio excedat summam 60. ducalorum auri docamera. 5. Laicus cx solius Papae licentia percipere potest pensionem temporalem: quia jus exigendi fructus nemo alius separare potest a litulo spiritualis ossicii. Hae autem separatione saeta, pen-Sio, utpote ius temporale, citra simoniam vendi. aut redimi potest. Vido nolata supra.
5. 0. III. 0ua forma pensio consti- Do tiros by Corale
74쪽
tuatur ' R. l. Εae justa causa, V. g. Obbonum pacis, et concordiae inter litigan. les. ob merita. vel ministerium Ecclesiae exhibitum. ob sustentationem Clerici. les causa senii, vel infirmitatis renuntiave. rit beneficio. pro subsidio pauperum scholarium. captivorum, egentium etc. 2. Pensiones istae debent esse moderatae: et ideo Episcopatus. qui millo. Canonicatus. ei parochiae, quae centum, et beneficia simplicia, quae 24. ducatorum
summam annuam non excedunt, non
debent gravari pensionibus. Trid. sPSS. 24. e. i5. de res quia non debet bene. sicialo sustentatio surripi, ei discooperiri unum altare, ut eooperiatur alterum. Quodsi beneficium gravatum est una pensione. impetratio Papalis ad alteram censetur subreptilia: nisi prioris men-lionem faciat: quia Papa non censetur velle his gravare. 5. Exquirendus est consensus beneficiati, qui sussicit tacitus: uti et patroni, si beneficium est patrona-ium, Sallem pro eo easu, quo ipsum boneficium gravatur. Papa his solemnita libus non ligatur: ut lamen licile pensionem imponat, requiritur iusta causa: secus non iam dispensarel. quam dissiparet bona Ecclesiastiea. 6. 0. IV. An sieri possit translatio pensionum ab una in aliam personam R. Potest de solius Papae licentia: nam talis translatio est extinctio veteris pensionis, et constitutio novae in vitam translatam : quod seri nequii. nisi vi indulti Apostolici, et eoram exequutore Caninnico cathedrali, vel persona in dignitale constituta, Car. Flamin. etc. Indulta du-smodi translationum revocata sunt a Pio V. Constiι. Sacrosanctum, ita ut Mastaui. T. III. P. II
cedatur. nisi S. II. L. Cardinalibus: et ex privilegio Sixti V. Militibus Laurolanis. Fieri autem potest haec translatio. etiam in articulo mortis, non obStanta rest. Cancell. deviginti: non lamen per testamentum, ut decidit Rcla in Placen- lina pensionis 1002. T. Iun. Quievmque alii pensionarii fransferre nequeunι pensiones. nisi eae speetuli indullo S. Sedis, toties quoties con-eedi solito sumiliaribus Papae, eι eonclavistis. Circa formam hujusmodi translationis servandam inspiciendus est tenor indulli in quo semper poni con inevis clausula. Servata tamen forma Constitui. Innoe. XI. super translationibus pensionum editae, relatae a Card. de Luca posι tractatum depensionibus ad ornatum Consιit. Innoc. XI. de non transferendis pensionibus ultra medio. talem illarum T. 0. V. 0uomodo erlinguatur pensio Τ II. I. Si pensio impo ita est beneficiato. morio illius. si vero beneficio. morte pensionarii. II. Matrimonio contracto a pensionario. nisi adesset dispensatio Papae, vel pensio osset laicalis. III. Professione religiosa. IV. Mililia assum. pla : etsi non pugnaverit. Sae. Congr. i nNiciens. 19. Dec. 1648. Ει nouissime in Ulirbonen. orientalis pena ionis 25. Novemb. 1757. υι in μι. ejusd. diei in Thesaur. resol. Cong. Cone. ubi Eminentissimus Carabehini tunc secretarius plura erudili sime de more in hae eadem faeti specio cumulaι: etiamsi agatur de militia custodiae corporis Ponιisteis equitum levis armaturae, uι ibidem Deisum
75쪽
fuisse refert ab eadem Sae. Cong. T. Decemb. 17 20. V. Remissione pensionis in perpetuum. VI. Promolione ad Episcopatum ex stilo Curiae: nisi Episcopatus esset litularis. vel Cardinali lius. 0uando amittatur pensio ob non delationem habisus Clariealis vide E. Iericho VI. num. XXIII par. I. Pag. 72. Pensio annexa officio spirituali citra simoniam redimi pecunia non potest: imo probabilius nec pensio mi X la, quae datur Clerico: non lamen ob aliquod mi. nisterium spirituale: nam beneficia lus, nisi obtenta licentia Papae, non habet potestatem ex linguendi priorem pensionem, et laxandi certam summam in lo. Cum pensionis succedentem. Plura de
his vide in Gareia. Flamin et aliis. 8. 0. V l. 0uid Episcopus possit eirca
reservationem fruetuum y n. l. Episeopus non potest disserre collationem benesi. ciorum. ul ipse intermedios fructus percipiat ata. eap. 50. g. lin. de praeb. sed fructus isti asservandi sunt huecessori:
nisi pars aliqua eorum impendi deberet labricae Ecclesiae e. 4. in sin. de offle.
Ord. Insuper prohibetur ei, ne ex bene. scio conserendo aliquam partem fructuum sibi, vel suis amicis reservet. c. un. h. t. quia hic ex paelo dare ιur spirituale pro temporali. 2. In casu neceS-sitatis potest Episeopus redditus vaeanus beneficii reservare, v. g. ad DTSOlvenda debila nomine Ecelesiae contracta
ad fabricam Ecclesias 2 modo beneficio. rum sit abundans: talisque reservatio aliquorum fructuum fit ante, vel in ipsaeollatione beneficii. Ila com . cum S. D. 2.2. quaest. 100. a. 4. in sin. nam quod in jure est illicitum. necessitas saeit licitum ex reg. 4. in antiq. At pro sua. vel capitulari mensa laIos fruetus non potest applieare, Clem. 2. de reb. Eecl. non a L eι c. 52. de F. S. ubi id iribuitur privilegio Apostolico. nu scit. Episcopus cum capitulo auctoriaei suum proprium laetum.
De rebus Eeelesiae alienandis, vel non. Agitur de hac materia in Sexto. Oc-
mentinis, et Exirav. eom. E. t. in D erelo 10. quaest. 2. et 12. q. 2. eι 40. quaest. s. et e. id constituimus T. q. 4 in Trident. Sess. 22. c. 1 . eι Sen. 25. c. H. de refor. nov. T. 40. . 46. 120.eι I. 14. cum seqq. c. de Saer. EceLilem argumento ducto a minoribus in
. Nota l. Res Ecelesiae alias esSocorporales, quae sensu corporeo langi possunt, ut landi, pecunia. Alias ineor. porales, quae solo intellectu percipiuntur, ut jura. 2. Alias immobiles, quas loco moveri nequeunt, vel naturaliter. ui landi. vel eiviliter: quae licet ex natura sua moveri possint, lamen quia destinatae sunt ad perpetuum ornamentum,
seu utilitatem rei immobilis. aecessorio dicuntur immobiles. ut portae, senestras ete. t. 5. g. final. . de celion. empι. Alias mobiles, qua o de loco moveri poS-
sunt. Iura, et actiones Sequuntur conditionem rei, cui inhaerent: ac proinde immobilibus, et mobilibus accenSentur. 5. Res immobiles vel sunt magni mo-
76쪽
menti, seu magnae utilitatis, vel exigui momenti, seu parvae utilitatis: de quo eum jure desinitum non sit, prudens judex arbitrabitur Secundum cireumstantias locorum. et temporum. Similiter res mobiles. vel sunt fungibiles, quae uno
usu conSumuntur, et servando servari non possunt. ut frumentum, vinum, in
leum, quibus etiam pecunia accensetur: vel sunt servabiles, seu non sungibiles. quae servando servari possunt: et hae vel pretiosae, ut monilia, vasa aurea ele. vel non preliosae, ut communis alia supellex. Quantus valor requiratur, ut res dieatur pretiosa, non conveniunt DD. alii 100. alii 25. alii 20. aureorum valO- rem assignant: sed in hoc maxime allendi debet praxis et consuetudo locorum. Vide infra post n. 5. 4. Ex rebus Ecclesiae, aliae sunt profanae. quae sunt juris humani, et
intra commercium. ut landi, praedia, a nimalia. servi etc. aliae sacrae, et religiosae. quae sunt juris divini ob spe. cialem deputationem ad euilum divi,
num : atque ila extra commercium humanum. ut templa, altaria, calices etc.
g. T. Insι. R. D. In certis lamen casibus alienari possunt: dummodo labes si.
2. Noιa 2. quod alienatio stricto sumpla sit actus, quo dominium plenum, aut saltem directum rei in alterum transfertur, ut venditio. donatio. permulatio, I. 67. pr. f. de P. S. alienatio tale accepta est aetus, quo jus quodcumque rei
in alterum transfertur, ut dominium utile. usu sfructus, servitus, etc. et in hoc secundo sensu hic alienationem accipi,
infra die elur. Agelur autem hic l. de
rebus alienari permissis. vel prohibilis.
2. De modis. 5. De sorina. 4. De essectu alienationum: ei ultimo de poenis male alienantium. 5. 0. I. 0uae res Ecclesiarum alimnari sint permissae 3 R. Id pendere ex
praxi. el eonsuetudine locorum. cum regula a dure definita non sit. In specie autem alienari possunt. l. Res mobiles
non pretiosae, et quae servando servari non poSSunt, ut poma, oleum ele. 2.
Res inutiles, et in ullo magis si damnosae sint, ut servi fugitivi. 5. Bona ab antiquo in seudum, vel emphIleusim dari solita: quae si redeant ad Eeelesiam. iterum Me modo obligari possunt e. sin. de stud. 4. Pecunia, quae regulariter rebus langibilibus accensetur g. 2. Inda usust. 5. Bona etiam immobilia donata vel legata Regularibus ad ea possidenda incapacibus: nam tunc alienatio est necessaria necessitate iuris: prolium vero ex iis alienatis perceptum, eonve tendum est in utilitatem monasterii: sicut aecidit apud FF. Minores S. Fran. eisei. 6. Terrulae, et aliae res immobbles exigui valoris, et parvae utilitalisCan. 55. terrulus 12. q. 2. cui Canoni non fuisse derogatum per Erlr. Ambiatiosae h. t. in ι. com. nec per Trid. S. 22. e. 11 . de res declaravit S. Congr Conc. teste rign. in e. 5. nulli h. t. an. 24. Ratio est, quia Praelalis permibiitur donatio rei modicae. e. 5. do donaι. Ite et alias donatio generaliter sil eis interdiela: ergo et alienatio rei modieao. et parvae utilitatis: ut iura ista optimo
interprelatur praxis, et consuetudo. Do
ro res istas alienabiles pol est licite Praelatus alienare. licet secerit juramentum
77쪽
70 nn nrms ECCLESIAE de non alienando: cum tale juramentum in materia iitris omissum, interpretationem ex iure recipiat. ut in lolligatur de non alienando lune, quando jus aliena tionem prohibet c. 2 l. 25. de jurejur. IIueo eadem facultas eae decreto Const. Cono. 17. Noeemb. 1705. re. Iaso a Card. Petra in commensa r. adeonst. V. Pauli II. lit. 4 9. n. 70.eompellι etiam Abbalibus rere nullius: non vero aliis Superioribus ressula ribus. etiam majoribus eae decret. Cong. ise. in Tropejen. alienat. l. Ianuar. 1692. a Monacelli in formul. fori Εeeles. lil. 5. formul. 35. n. 28. quin in hujusmodi rerum eriguarum alienatione indigent licentia. et Je. oelo Ordinarii. uι sirmat etiam Bened. XIV. Inssit. Getes. 09. Res vero eriguae, rei modici ra loris er deor lo d. Congreg. Disc. 22. MarIii 10 1. relato in eodem Petra lac. cit. num. G2. eae s ylo Curias dicuntur, quae
eirea hanc valoris summam Statuere. sed deducendam rase ea jure eommuni. Me ultra dictam summam supra- statur eonsuetudo, ut eae aliis ejusd. Cong. Conc. deerelis relatis a d. Pe. tra n. 65. a quo solido reprobatur abusus, eι dolus, quo res magni va-laris per plures alienationes modieas diuersis vicibus concedi posse ab Episeopis aliqui dictitarunt, eum id fereι in fraudem legis. 4. 0. II. Ouae res Ecelesiarum alienari sint prohibitae, pula sine solem
nil alibus a jure requisi sisy R. 0mnis res immobiles magni momenti, et mobiles pretiosae. quae immobili hus aequiparantur: ita Impp. Leo, oi Anthemius, Justin. Nov. T. 46. 20. ρι l. 21. cum auth. hoc jus C. de Sac. Mes. quae prohibilio mullis Cononieis sanctionibus firmata est Can. 19. et seq. 12. q. 2. e. q. T. 8. de his, quast a Prae L et perplura capitula hoc tiι. et Trident. Sess. 22. e. l . de refor. et per plures speciales Sedis Apost. constitutiones. Cujus probi bilionis causa est necessita S, et
utilitas Melesiarum. Dc, patrimonio ea. rum consumpto, ministri egeant, cullus
divinus minuatur: et tandem ipsae Εcclesiae pereant. In specie alienari prohibentur: l. oppida, castro. Villae, prBP-dia, et similia bona, quae radicem habent. 2. Vasa aurea, argentea, uSusseu
clus longi temporis, census annui, reliquiae insignes Sanctorum: ut lolumeorpus, caput, brachium etc. Biblioth cae: unus lamen. vel alter liber nisi esset specialiter rarus. el utilis, non sa-cile aequisibilis j alienari posset. 5. Α-etiones rerum immobilium, vel pretiosa rum, quarum c0nditionem sequuntur. 4. Pecunia data cum conditione. ne alienetur: sed instar thesauri asservetur: vel data. aul ex venditione rerum reda lain eum sinem, ut res immobilis, vel minbilis pretiosa ematur. 5. PMunia in do. lem Ecelesiae. el sustentationem ministrorum data: ut ex consu illius vivant:
cum talis pecunia aequiparetur fundo ad sustentationem perpetuam destinato. Idem dic de pecunia pro annuis fundalionibus, et oneribus Missarum, ei similibus destinata: nam fleui sustentatio Diuili od by Cooste
78쪽
pro ministris debel esse perpetua, ita pecunia censu. . vel aliis licitis usuris stu. elificans, perpetua sit oportet. Quo in genere potissimum stringuntur Praelati
Ecelesiarum, et monasteriorum, quae fundis carent, et ex solis annuis censibus sustentantur: ita haec omnia deducuntur ex cap. 5. hoc tiι. Iran. Am. biιiosae. eod. iri t. com. ubi generaliter
prohibetur alienatio bonorum Delesiae, ex quibus pendet eius sustentatio.
res Eeelesiae alienori R. l. 0mni. hus illis modis. quibus res, seu patriminnium Ecclesiae diminuitur: cujusmodi
sunt: donatio. venditio, permulatio. hv-pothecalio specialis in cena re, doneessio laudi, aut emphrteusis, locatio ultra triennium, constitutio servitulis realis, vel personalis, Seu ususfructus, cessio lilis. vel actioni 3, transactio, vel compromissum. vi quorum sequeretur aliena.
lio rei immobilis. seu mobilis pretiosae: unio Ecclesiarum. translatio bonorum, vel reddituum ab una Ecclesia ad alteram. vel ab uno monasterio ad aliud. Loeatio ultra triennium facta. eSi nulla, etiam pro triennio eae veriorirenIenlia: si vero eae fundo locato per-eipiuntur fruolus quolibet tantum biennio. aut triennio, localio fieri posesι mliam ad serennium, vel novennium: eum Ertrarast. Ambitiosae solum respieiat fruetum triennalem, non lemporis Tatium, Fagn. in eop. Nulli hoe eod. tu. n. 45. Denique omnis eonditio: quo nomine varii varia intellexerunt, ui resertur in se bolio e. 5. h. t. sed probabilius nomine eonditionis venil hic cmne pac-T Π L Π s xlii. 77lum, quo citra translationem dominii di. recti, vel utilis res gravantur in praeiudicium Ecclesiae: ut conceSSio USUS,
servitulis, iuris lignandi. venandi etc. nam in jure conditio frequenter aeeipitur pro pacto t. 76. Τ. pro foeto. ibi:
mecum coisti ea conditione. I. T. C. de paci. t. s. g. sin. f. de contrah. e t. Non est tamen prohibitum arbores nocivas eradicare, alias subrogando in apliori Deo ea Decreto Cong. Cone. 29. Iul. 1 684. relato a Petra loe. moacit. secl. 2. num. 15. imo Passeris. da
statu hominum lom. l. quaesι. 185. art. T. num. 540. tenet arbores lieissis ridi posse, si materia su parva, ει fundus notabiliter non deterioreIur eae Bot. Deis. 555. par l. 2. recenι. 6. R. 2. Hypothecalio generalis omnium rerum Ecclesiae non videtur pro hibita: adeoque urgento iusta causa, Praelatus absque Stilemnitalibus Canonicis poterit bona Delesiae subjicem bypothecae generali, v. gr. ad firmanis dum contraelum; nam cap. 5. hoe iit. exprimitur sola h7potheca specialis: or. go generalis, videtur permissa: eum in illa, et non in ista sit poriculum aliena.tionis. Excipe ea sum tantae quantitatis, ut non esset spes bona Ecclesiae redimendi. Abb. Iar. Fagn. SchmPla. n.
I. R. 5. Repudiatio hapro dilatis delatae. vii legali relicti Eo lis ac valido si
a Praelato sine solemnitatibus Canoni. eis: Pl censequenter nin eontinetur subdielis modis alienandi: ita Abb. Jason. Schmal g. Reiff. tit. de his. quae a Prue a n. 55. cum glossa Cori. fn. 36. q. s. v. meliorem, contra Lumh. Pieliter, et Dioili eo by Gorale
79쪽
alios ex integro negantes: et contra Α-Zor. Engi. Selimier, ei alios, qui affirmani repudiationem haereditatis esse validana. sed repudiationem legali invali. dam esse contendunL Prob. l. para: ideo repudiatio haereditatis non esset valida. quia est alienatio rerum, seu iuris Ecelesiae iuxta praesentem rubricam: sed non ost alienatio rerum, seu iuris Ecelesiae: nam qui occasione acquirendi non utitur, non intelligitur alienare, veluti qui haereditulem omittit L 28. pr. P. do V. S. ergo: tum quia alienaro est deperdere. Seu res in patrimonio quaesitas diminuere l. l. in D. eι Seqq.
maxime ι. 6. g. 2. θ . quas in fraud.
ereduor. sed repudians haereditatem,
non doperdit aliquid de patrimonio Εcelesiae. eum jus haereditatis ante aditionem non sit in bonis haeredis l. d. g. 5. P. de donat. inι. v. eι V ubi ratio additur: neque enim pauperior νι, qui non acquirit haereditatem. sed qui de
patrimonio suo deposuit: et L 25. pr. Τ. de aeq. pom. JClus ait: cum haeredes influuii sumus, adita haereditate, omnia jura ad nos transeunt: ergo Praelatus repudians haereditatem non alienat bona Melesiae, et cons. valide operatur. Prob. 2. pars: Ideo repudiatio legali non valeret, quia legatum a morte lesialoris, ot adita haereditate,
statim transit in dominium legatarii peri. 77. g. 5. et L 80. Τ. de legat. 2. sed
non transit absolute, sed lanium condi. lionale, si legatarius legalum non repudiaverit, sed acceptaverit, ut patet ex hisic citi. et clarius ex I. 58. g. l. V. de legatione l. I. 80. g. 2. eodem, ubi Iu-
ris Consultus est: eum tibi servus lega-ιur. eι ipsius servi status, et omnium. quae personam ejus attingunt, in suspenso est: nam si legatarius repuleriι lassa sum. numquam ejus fuisbe vid bitur: si non repulerit, eae die aditae haeredilatis ejus intelligisur: ergo repudiatio legati valel, cum non transiverit in dominium absolutum Ecclesiae: ita PraeIalus, licet non acquisiverit, tamen patrimonium Ecclesia o non diminuit, seu non alienavit. Idem doeel JCtus I. 5. g. l4. de donat. inι. F. eι U. Con-βr. utraque pars ex I. 80. V. de P. O. eι l. 12. U. O reb. dub. in dubio glandum est pro valore actus. ut potius valeat, quam pereat: sed controversia ista est dubia. ergo. Celerum repudiatio ista. si fiat a Praelato sine iusta causa. OStillicita, Praelatusque peccans contra OLficium suam. quo obligatur bonum Emelesiae quaerere, tenetur ei ad compensationem damni illati e. quicumque 12. q. 4. Si vero excussus Praelatus non sit solvendo. elesiae competit aliud remedium restitutionis in integrum, sicut minori laeso per repudiationem haereditatis I. 24. g. 2. U. de Minor.
obj. 1. Ecclesia ex institutione haeredis, vel ex relieto legato habet jus quaesitum: sed Praelatus repudiare. et alienare nequit jura quaestila Ecclesiae. nisi cum debilis solemnitatibus c. 5. h. L ergo. 2. In h. ι. alienatio accipitur latissimo: sed repudiatio haereditatis. aut legati continetur sub alienationa lalissime aceopla ι. 5. g. 8. V. de reb. eor. ubi Vlp. ait: fundum autem legatum repudiare pupillus sine praetoris au- Diqili cu by Corale
80쪽
ctoritate non potesι esse enim eι hanc alienationem, eum res siι pupilli, nemo dubitat. R. Ad l. Dist. min. habet jus quaesitum absolute, ne g. m. conditionale, si Praelatus nomine Ecelesiae acceptaverit, cone. m. eum ius is lud actu non sit in patrimonio Ecclesiae, valide repudiatur. Seu non aequiritur: non tamen alienatur. Ad 2. Alienatio hic accipitur latissime: altamen proprie pro diminuli,
ne rerum Ecclesiae: haereditas vero ante aditionem. et Iegatum ante agnitionem. Seu aeceptationem, necdum est res Ecclesiae; ergo repudiando non alienatur. Ad prob. in pupillo id speciale est.' quod sine praetoris auctoritate haeredi-lalem, aut legatum repudiare non possit: at minor valido repudiat: si tamen laesus est, re integra salvum habet benesidium rostitutionis in integrum l. 24. S. 2. U. de Minor. I. sin. c. de repudiand. haeressi Ecclesia aulem fungitur iure minoris c. l. de in integr. res non pupilli. nisi sit viduata. Celera, quae hic objici solent. ox dictis manent soluta, ut Can. 52. et 60. eam. 12. q. 2. et can. 5. 30. q. s. e. 4. 5. hoc ιiι. Ileg.
alienari possint 8 R. sex requisita e0pulative esse necessaria. et sunt: I. Ju- ala eausa. vel urgentis necessitatis, cui aliter sueturri nequit: ut si Ecclesia reparatione, vel paramentis necessariis in-
digeat, vel alitur aere alieno se liberare non possit: vel evidentis utilitalis. cum pro re minus utili magis utilis acquiri valeat: vel pietatis, ut pro redemptione captivorum, pro necessitatibus pauperum, ne fame pereant, pro bello saero. laxandis caemeterii spatiis etc. vel incommoditalis: ut si res, V. g. ager, vinea. SJlva ob distantiam, vel aliud impedimentum silΕcelesiae inutilis, aut damnosa, eo quod plus in eam impendi debeat, quam fructificet: quae causa refertur ad gauSamuliti latis. Ita hae causae insinuantur, e. l. h. t. in 6. Can. 35. 16. 52. 70. caus. 12. q. 2. etc. Sufficit autem causa de praesenti existens; licet postea peraecidens causa ista cesSet, V. g. maior utilitas, modo sit causa vera legitimo probata: Sola vero existimata causa non videtur sussicere, ut docet Nauar. et alii consoriniler c. l. h. ιit. in 6. et Clem.
s. n. Traelatus capitularis, in quo Praelatus eum capitulo legitime convocato deliberal, an expediens sit aliena. lio, c. l. h. t. in s. Si vero Ecclesia ea. pitulo careat, sussicit, quod rector Ecclesiae consulat Episcopum ejusque lieemi iam obtineat ad alienationem, modo G
lera necessaria non desint.10. III. Consensus eapiIuli capitulariter dalus e. l. de his, quae a Prae- laso : etiamsi Episcopus nomine suo alienet rem inferioris Ecclesiae, Clem. 2.hoe tit excepto casu, cap. 7. eod. ubi sulius Episcopi consensus ad donandas Ecclesiae allori decimas, quas laicus an loCone. Later. acceptas. non vult propriae Ecclesiae restituere. At si Beelor EceIesiae, vel Praelatus Ecclesiae collegialao Duili os by Corale