장음표시 사용
301쪽
T. LIVI Ire: quippe qui non primus, quod quisquam indignari
mirarive posset, sed tertius Romae per rivus regnum adfectet: et Tatium non ex peregrino solum, sed etiam ex hoste, regem factum: et Numam, ignarum urbis,4 non petentem, in reguum ultro adcitum. Se, ex quo sui potens fuerit, Romam cum conjuge ac fortunis omnibus commigrasse: mayorem partem aetatis ejus, qua ciuilibus of iis fungantur homines, Romae se, quam 5 in vetere patria, vixisse. domi militiaeque sub haud poenitendo magistro, ipso Anco rege, Romana se jura, Romanos ritus didicisse. Obsequio et observantia in regem cum omnibus, benignitate erga albos cum rege
6 ipso certasse. Hacc eum haud salsa memorantem
duobus Gebh. consentiens, ha het rem non nooam. Sed alio adhuc ord; ne non an m rem Voss. I r. Et Leid. scc. Tum quisqua indiguari idem Leid. see. et donique admirarive, Pro mirariDe, faventi. Romae peregrinus regnum adia foc et I regnum peregrinus D ecfeιΗavlei. I. assectaret Leid. x .
regnum iaceitum, verborum scri
inmutata. Iarlei. a. Hi ne vocuis a etiam deficit in edd. Principi. bus, quum tamen in omnibus supersit eodd. Recte igitur Aladus eam interposuit, licet saepe omittatur. V. ad 2, 6, 3. Tum potes em, pro petentem, Have rh.
p. 13a. l. 4. eivilibus offetis funguntur hominest quam
IIarte . antiquior Lipsiens. Leid. pr. et Portug. Paullo anto Sed ex quo sui potens Portug. Se , ex quo potens sui, alio ordine, . ΗR-
Romae se, quam in vetere patrio, vixisse J Romas se potius, q in Iearne so in Oxonn. L. 2. et C. invenis testatur. Atquo ita praesert l avork. Sed nihil mutandum Pulo. Deinde in parria vetereia P-siens. l Romae potius quam iv -- texe Ucilli. Jg. 5. Sub haud poenitendo magis xo, ipso AMo regeJ Ultimam vocem Don agnoscit Leid. sec. Sodqvum tu reliquis omnibus si Poris sit, servandam etiam puto. V. ad
Romana se fura, Romanos ri/us didicisso I Lepidius Romanos seri us Pal. pr. GEBI IABD. Eadem otiam loetio est in Lipsien . saFomana fura , Romanos ritus Alia ditisse si . a. Verum . quid Iepidi in alterutra lectione prae vulgata reperiri possit, nondum intelligo. Nauigui me erga alios I bonisare erga aI os omnes, quas vidi, Ddd. ante Aldum. Sed scripti Halga
tum servanti ex cujus glossa alterum natum esso videtur. In
302쪽
ingenti consensu populus Romanus regnare jussit. Ergo virum, cetera egregium, Secuta, quam inpotendo habuerat, etiam regnantem ambitio est. nec minus rcgni sui firmandi, quam augendae rei- Publicae, memor, contum in Patres legit; qui deinde minorum gentium sunt adpellati. factio haud dubia regis, cujus boneficio in curiam venerant.
Bollum primum cum Latinis gessit, et oppidiun ibi 7 Apiolas vi cepit: praedaque inde majore, quam
mi anta belli fama suerat, revocta, ludos opulentius instriictiusque, quam priores reges, sucit. Tum BPrimum Circo, qui nunc maximus dicitur, defigit tus locus est. loca divisa Patribus o quilibusque,
mutantes Vo T. pr. et Leld. sec. habent Observantia et obsequio. f. 6. Haec eum haud falsa me morautem I meo ρum haud aDIsa memorantem Lipsiens. Ceutum in Patres Iogua Tribus
Pali. abest praepositio in. G ΕΗ.HARD . centum Patres elagit VOS. a. s, ei th.J quod et Hearne ex
Loid sec. Sod nihil mittat illim.
tur, qui Patres, quiqua Conscripti
λιι Ita λίαν ' τδ ἐθνικον 'Amo. λ-c s. lihi numero singiuari enfertur, et, quod etiam DionIs. fecit, uui ea tantum litera π. Νeque aliter occurrit a Phid Strab. l.
Praeterea auctor esι Antias, oppidum Lariuorum Apiolas captum a L. Ta, quiuio rege, ex cujus Frue
da CapitoIium is inchoaserit. ubi eodem numero adhibet, quo Livius. Horum itaque testimonio firmatam duorum codd. scripturam recepi, et alterum p e Puu- xl. s pioias Helin. I. Il. 8. Dasignarus Iocus est I Ita primus Aldu . Omnes priore. edd. cum eodd. Lipsiens. Portu6.
et Have rh. alio verborum ordiis ne designatus est IocuT.
303쪽
9 ti. Spectavere hircis duodenos ab terra spectacula alta sustinentibus pedes. Ludicrum fuit equi Pugilesque, ex Etruria maxime adciti. SOllomnus deinde annui mansere ludi, Romani Magnique va-xo rie adpellati. Ab eodem rege et circa soriun privatis aedificanda divisa sunt loca; porticus taber
a XXXVI. Muro quoquc lapideo citcumdare u bem parabat, quum Sabinum bollum coeptis intervenit. Adeoque ea subita res fuit, , ut prius Anic-
eraeuta toea sum, unde xpertamris. MEN H. VALES. Parribus epetiti hur quae urbi Florent. m. 1. His oribus et equiribus quae urbi m. a. divisa Parribus equitibusque urbis, spetraruIa ubi sibi Leid. sec. et O T. pr. a m. 1ee. qui kn m. Pr. vocem tibi non agnoscit. divisa Patribus equitiburque urbis sperascuIa, quae sibi Vossiet. Ioca divisa Patribus eqvitibusque urbi spectaeuia sibi Leid. pr. d visa δε- stribus equitibusque, Ioea urbi spe raucula sibi Harlei. Dr. dioisa Ra-ιribus equisibusque λοca, ubi spe-cω-Ia sibi Hariti. a. et Portug. m. flee. in quo vox Ioea a m. r. Omisfia erat; quae etiam deis eit in Lipsiens. Praeterea sibi ιν isque facerest Vosr. a. et Ila Hei. a. Malo. V. infra ad 2, 22, 7. Recte autem Valesius speetaeuia exis Donit Ioea, unde spectarent. Inis ira 45, 3, a. Murmur repente populi tota speetaeula perνasi . v. Cel. Graovium ad Cic. Orat. Pro
vertinι VOIL I. et mox manserunt, Pro mansere, Haripi. a. et Maversi.
Spectavere foris Ilolni. I.J Praeis terea Romani, Magni, sine copula quo, Voss. R. l. I. Muro quoquo IapideoI Iapideo abest ab seripto. LIPS. Muro quoque Iapideo Uau. nostri. ni. si quod pr. muroque Iapideo.-Et non videtur abesse posse illud Iapideo. Certe omnino repeti trire. M. GRUTER .Pall. Prim. --νoque Iapideo. GEBI ABD. -- quo Iapideo etiam Lipsiens. Poris tu g. etllaveris. De sollemni hoo errore librariorum V. ad 5, 27 ,1. Utrum vero ex hoe loco, et
e. 38, 6. mihi in Livius, Tarquinium muro Iapideo ei reumdare urabem parasse, scribit, emeten dum sit, anto eius tempora eam neque a Bomulo nequo ab aliis rogibus muro cinctam fuisse, Vis ad x, I, 2.
Adeoque ea subi a res fuit J Voculam ea primus Aldus addidit. quam omiserunt Qdd. Prior is Disit ipso by Gobsti
304쪽
nem transirent hostes, quam obviam ire ac prohibere exercitus Romanus posset. Itaque trepidatum a Romae est. et primo dubia victoria magna utrimque caede pugnatum cst. Reductis deinde in castra hostium copiis, datoque spatio Romanis, ad comparandum do integro bellum, Tarquinius, equitem maxime suis dcesso viribus ratus, ad Ramnes, Titicnses, Luceres, quas centurias Romulus scri-Ρscrat, addero alias constituit, suoquo insignes relinquere nomine. Id quia inaugurato Romulus 3λCerat, negare Attus Navius, inclitus ea tempesta-Sed eamdem servant omnes, quos adhibui, codices, nisi quod omdi ne inverso adeoque res ea subita fuiι sit in Iarici. I. Mox transierin/ hoseos eaedem edd. invitis iterum eodd. l. a. Primo dubia victoria magnauerimque caede pugnarum est I ma-gua deinde utrimque caede Portug.
a m. s c. Tum To est non conis
si ieitur in Haverk. Praeterea mox Redueris iraque in castra hos tum copiis Leid. sec. ac tandem maxime suis decessisse viribus, pro deesse, idem Leid. see. snis maxinis deesse viribus ita verk. ιν piriarum est Romae Ilcim. I. radu
cuis i ide iis Vetth. Ad Ramuanses, Titienses, Luceres J MSS. Ramuis, vel Ramnes. V. ad io. 6. I. FR. GRONOU. ad Ramnis Florent. Harlet. L. at ramuis Leid. pr. Reliqui e iees nostri, ut et Oxonn. R. L. 1. 2, et C. quos i Iearne inspexit. Ω-vent alteri lectioni. Varro. Praeterquam locis a Gronov. ad x , o, v. laudatis, ita etiam loquitur . . de L. L. p. et . Ter deni equi res ex tribus tribtibus Tatiensium, mutum, et Lucerum flebant. Qui ἔdem tamen etiam altero utitur I. 4. de L. Lat. p. 16. Ager Roma.nus yrimum divisus in partes stres, a quo tribus adpellatao Tat ensium , Ramnium, Lucerum. Nomi natae, Mi a r Ennius, Talienses a Tatio ; Ramnenses a RomuIo; Luceres, ut a 3 punius, a Lucumoue. Fest. voce Sex Vestae. Civisas Romana in rex est distribu a partis , in primos secundosque Titienses, Ramnas, Lucerer. Horat. in arte Poεt. v. 342. Coisi pra/fereunt austera rama
Tum Tationsas, Lueeresque Hais Verk. V. supra adc. I 3, 8. Ib-rienses Lauerasque Veith.J Et mox RomuIus a peIIaute νει serieserae Voss. pr. Sed duabus mediis vocibus subjeetae sunt notae, in. dicantes , eas delendas esse. l. 3. Negaro Aetius NaviusJ Mi
Pum est, quam varient auguris huius nomen auctores. Valeriua
enim Max. I, 4. de auspiciis Decium Accium Alauium appellat, si eodices non fallunt. At Plinius , Accium mesum vocat, ut hoe loeo Livius. Dionysius autem l. 3. p. 2o2.J nomen eius ait Naevius, cognomen Accius fuisse.
Et Naevius quidam eum diphthon.
305쪽
T. LIVI Ite augur, neque muturi, neque novum constititi,
4nis aves addixissent, posse. Ex oo ira regi mota,
eludens quo artem, ut scrunt) Agedum, inquit, d,
go scribunt. Variatio itaque est
in Navius, Nevius, ac Naevius. Item in Accius et Actius. Deinde in nominum commutatione.
Alibi enim Decius praenomen, alibi Naevius nomen, alibi Aetius. At res non est tanti . GLAB ΕΛΝ. Flor. V oss. spr. llelii . Bott. Gud. Alitis Navius; iiiii et do in Atti vel Acti, pro Ateii. In Valerii quoque Maximi MSS. membrariis I, 4. Atto Navio, deinde, sua Actus allata , reveri. Apud Pli. Dium I 5, 18. codex Thuan. Atto Nauigio, teste Salitias io Sol. P. 1137. O.J Apud eunidem 34, 5. memhranao , ossii Atina Di. ut insiticari possis , idem in Iloc accidisse, quod in gentis Claudia oprinei po. Sod Dionysius Mettios. d. Fn. GRONOV. Acitis Q. Navius
Vosi . a. -ιius Nevius 1laveris. Ac us Navius Hartui. I. Leid. Rec. 1 e lib. et Portlig. a m. I. in quo emendatum Aetius a m. a. Atius Navius Leid. pr. v. Nic. Huiris. ad irg. Aen. 5, 5 H. us Narispus Lipsiens. oram ortii grais pli iam vocis posterioris esse Naiavius, constat ex nummo Antonini Pii, edito ab Ilai duino ad Plinii 33. 13. qui cotem novacula dise indentis Navii enigiem roseri,
positionem IIarduini ipsi i s. qui,
Contendrus, ut Passim alibi sacere solitus est, litoras hujus vocis totidem aliarum sere vocum initiales esse, eas ita exponit δε ν- senses Al gures Iniperatorem I ,-nerabundi Satarariant. Ex hoc ita 'Me nummo resellitur sententia Sigonii, in prima selioliorum ed. proposita, sed postea omissa.
ad Dionys. l. 3. P. 2o2. Iegendum scilicet, Actius meus; ac Naeus idem esse quod Cnaeus vel Gnaeisus , teste Valer. Maxim. in fragm. I. IO. Actius Naeus itaque dici eodem modo , quo Fabius quin us3, 3, 1. Mihi contra, si a sontenatia Dionysii ilis cedere Plaeet, praecipue probatur A stis Rauiaus. Certe AIstis inter praenomiisna Sabina misso supra dictum ad
c. 23, 4. V. Gron Ov. ad Li V. I, I 6, 4. et ad Ρlin. 345. et IIardui num ad Plin. I 5, 18. Mox ea lem pestate tu Iitur, et paullo ante fecerat Romulus, utroque loco traicetis vocibus, Ila Plei. fiet.
tamen EOd. auctoritas levior est, quam ut eius fide vulgatum mutetur. Praeterea una Voce au Ctius novum cons iιui quicquam
. Dum deficit in Loid. pr. Verbis Proximis nisi apes adisset VO T. see. Adparet, indoetum librarium ita dedisse, quod vim vox hiaddixissent non intelligeret, quis tamen Livius etiam infra usus ost27, t 6, 25. Fabio auspicanti, priusquam egrederetur ab Tarento, es semet atque iterum non addixerunt. Vimi vide. l. 4. Ex eo ira regi mota, eIN-da qua artem J Legendum Puto , Ex eo regi ira mota, Iudensque a Utem , ut habetur in Pall. Primo ac tertio. neque aliter fuit ira Pa I. se . Unus tamen ludens usarιe. GEBHΑΗD. ira regis mor
306쪽
vine tu, inaugura, flerive possit, quod vulic ego mente concipio. Quum ille, in augurio rem expertus, Pro secto suturam dixisset; Atqui hoc animo agitari, inquit, te novacula cotem discissua um. cape haec, es
IIolni. id ex eo ἰra regi motae, deusque artem, inperite di vilis vocibus, olim unica serie acri tis, Leid. pr. Et hinc nata viisetur lectio, quam Gebhard. probavit, τιν motae, quod aperte vitiosum erat, in mota mutato. Vulgatum itaque servo. eIudens utem est illudens. Infra 2, 45. 6.
Tandem superanι ex arna, adeo να-
perbe insolemerque hostis eludebat. Chi plura vide. artem, iubensque, ut ferunt Florent. Agedum . inquit. dioiue tu, in. nugis J Hie loe iis corruptus est in Ρall. codie ibus MSS. ex quibus primus divine ρu augur, ut et Campan. nisi quod pro tu re
praesentet fi m. at tertius a ma
nu ae scalpello eorruptoris disi-κa tu iuaugurato. GERIlIRI . Le. rato, quae huic notae praeseri. Pta est, Prianti in adparuit in Aldina. priores tantum n n Um nes, quas inspexi, diuisis ivavis aurato. Sed diuina tu triaugurato, Ilabet HaverIi. a m. see. dioine u inauguria Leid. pr. divine tu augur Lipsiens. dioine ru augura
Florent. dioiue ιὰ augura VOT. r. Aioine eu auguria Leid. see. diνi. rea eu iuaugura Oxon. L. I. apud Hearnium. id dioine tu desii ut in I arte i. a. Douiatius sorte non
male in veteri ed. legi putat di-Diue inaugurato. Ego Aldi seri-Pturam probo. Eam enim ex nostris servant IIarlei. I. Vost . I. IIaverh. a m. Pr. et Portus. Reliquorum vero vestigia eo aperte eunt. dirinus est vates, suturorum peritus. v. Cel. Graevium ad Cie. xo. ad Attie. Ep. 4. et doctos interpretes ad Petron. Licitii. Tom. I.
rium capere silpra Livius dixite. 6, 4. Palatium RomuIus, mismus Aventinum ad inauguranduin tempta capiunt. Sed inauguraro torum pro augurἱo eligere locum rei aptum infra 3. Io 6. Augures iussos adesse ad RegiItum Ia. cum fama exierat, Ioeumqua inauis gurari, ubi auspicato eum populo ogi posset. Hi e vero inaugurara est per augurium divinare, quid
nam verius sit. Mox quod nunc meute concipio Harlei. a. omissa voeula ego.
tione lego. Ite augurio, deleto M. TAN. FABER. Florus si, 3.a
maluit. Illa rem expertus auourio.
sed ut mimque potest serri. J.FΗ. ORONOU. Dolitatius ex veatori ed. probat unica voce inauagurio, id est, actu inaugurandi. Sed voeis huiuΑ Inusitatae alitia exemplum requiro. Novi plura aπaE λεγόμενα apud scriptores Deeurrere; ea tamen haud cioilo
unius cod. vel ed. antiquae auae toritato fingi dobent. Ceterum τώ ram deest in Harlei. antiqui
lectio ex ultima morientis Grii. teri ed. per recentiores Pro Pa gata est. Omnos enim priores
adsuerunt, eodd. sotiam vel th .a constanter legunt hoc. Qiiod Propterea revocavi. Tum scissia in
Pro discissurum, Hariet. sec. Et deliique eapo hoe, iton haec. o T. a. Leid. see. Haverk. et Portu 3. cum nonnullis edd. antiquioribus. Cl. Perigo n. in margine Li. vii coniecerat, eapa Eanc. Sea
307쪽
perage, quod mes tuae fieri posse portendunt. tum,
5 illum haud cunctanter discidisse cotem serunt. Statua Atti capite velato, quo in loco res acta est, in comitio, in gradibus ipsis ad laevam curiae
suit: cotem quoque codem loco sitam fuisse memorant, ut esset ad posteros miraculi ejus monu-
praestat libros seriptos duees seis
qui . eope haec, cotvm et novaeuis lam. Praeterea una voce auctior
rape hoc ergo Haverk. Tandem Utendan/, pro porrendunt, Har-lei. Sec. Tum illum haud euneranter diis scidisse eorem ferunt I Ita solus Pal. tertius. Primus vero, haud
cunctaurer ibi discississe. secvndus, haud eunc auter discississe l3. i53. ferti ut cotem. Cam vanus
quoque Inserit τὰ 1b . GEB HARD . nostri eo lices in vulgatum Conis spirant; nisi quod euitcta, Pro
et iudisιissa, pro discidisse, in Lipsi vias. Pr. 5. Sta na Aetii rapito vela oJ t. lih. S afva lii post a capite Delato. Si e libro secundo sc. I 3, it .a de statua Cloeliae r In sum--a saera Dia fuit posus, virgo uridens equ/. SIGUN. Restituit hunc loeum ita di idiim ante Si-gonium natum Campanu . Sed tamen aheunt liliri nostri. Pri
pi e. Tert. S a rea Accii capi avriato. GEB HARI . ossi s uter. que,J Flor. Holt. Gild. ignorant τω posita. J. FR. GROXO '. Sal. masius ad Solin. P. Boo. locum hune laudans, itidem omittit postfa, ut quidam lihri Gro novit. DUREB. Ma tua addita eapite υ- ω o Lipsiens. Sed vocem positis ignorant quoquo Harlei. amho,
Leid. ambo, Haverti. et Portu g. Ut praeter Pal. sec. qui tamen
eode1 Passian interpolatus est, et saepe deteriorem lectionem exishibet, nullus illud posita agnos.cat , quam Sigonii vet. lib. eius-
quo soliti side in eontextum reis Ceptuni sit . quare iterum eieci.
Mox gradibus ipsis , pro in gradibus ipsis, Leid. sec. Statua Aιιθ
, Oss . sec. V. infra ad 4, Io, 6. l. 6. Auguriis certe sacerdotioque augurumJ nuguriis quoque oss. I. et Leid. see. Concilia popuIi, exerciιux ν ea ἀιi, summa rerum dirimeren uri Sic videtur explicandum: Comilia euriata, tributa, centuriata. liaeeatque his similia rerum maximn, res summae et maximi momenti. non addi contibus avibuς disser. rentur, in tempus aliud rei iec-rentur. Cicoro a. de Divin. scis3 3.3 Cur pulmo incistis etiam in θ nis extis dirimat tempus, et pro feras diem. a. de Legib. se. II aquid est gravius, quam Uem suscep/am atrimi, si unus augur.
Idem vir summus existi inarat in
ii rima ed. notarum, IOPHm coris
dirimi p aut quis concilium Cori insultantium, ipsa nive consultatio. nem dixit summam rerum p Scri-h ohat itaque exercitus Doeati ast
tum vocatum per adposition 'meapiebat, iisque verbis comitia
308쪽
mentum. Auguriis certe sacerdotioque augurum 6
tantus honos accessit, ut nihil belli domiquo postea, nisi auspicato, gereretur: concilia populi, ex
ercitus vocati, summa rerum, ubi aves non ad-
misissent, dirimerentur. Neque tum Tarquinius de 'equitum centuriis quidquam mutavit: numero alte-
eenturiata circumseribἱ putabat. 2uae omnia recte , meo iudicio. induxit, substitutis, quae nunc
ιio populi Volr. uterque, et Leid. ee. Sed si ale, ut constat ex ilis iis, quae diligenter de usu et si gnificatione' utrius ille voeabuli notavit J. Fr. Gronovius ad 44 ,2, 5. Doindo exercitusque voea i,ost. see. Sed particulam Conaneetentem reliqui omnes recte respuunt. famisissent male Hel m. 2.J3. I. Numero tantum alterum adis Deita Atrebat. eod. habet numero tantum aI eram adjecit. IIuslid. numero tamen aDerum adjecit. Sed vulgata lectio probatior est. Inia dicat enim, numerum in Centuriis equitum duplicatum esse. Hae forma loquendi Cic. de Orat. Persecto sc. 56.J usus Est. Per, qui adhibesur ad numeros, partitur in tria ἰ ut necessa sit, piartem pedis aut aequalem esse aIteri parti,aMρ altero tanto , atis sesqui majorem esse, ita sp aequalis Dacty-ιus, duplus Jambus, sesqui Paeou. AIterum tantum dicimus, quum tantumdem adhue semel est, quantum antea in numero aut magnitudine suit. Sumta autem est ea
forma lo truendi a Demosthene eontra Midiam, ubi inquit sp. 63et. J eu fle, ιο ανδρes 'Abη-
phrasi, qua Cieero et Plautus uis
si sunt. LIPS. Pal. pr. numera tamen alteram adjecit. see. et teri. numero tantum atteram adietit,
sed sec. a manu emendatrico; su- Eratque prius attorum : quomodo etiam edd. vett. nisi quod Camispani , voce ita omissa, numero stantum adjutι, ut miIle et e. quod
babebit, qui propugnent. nam mihi sero allubescit. GRUTER. Hoc aeeipe per deseetum advoris sativae sed . 9uiequid hic variant librarii, aeeeptum reserendum non intelloeto ab illis et seaIterum tonium, quod nunc satis notum est, et ipso Livius vindicat sibi
l. 8, ΓΘ, i.J AEterum tantum ex Latino deIecsu adjiciebatur. IO, 46, 15.J AIrerum tantum renturio nibus a qua equitibus. 45 , Mo, ad Alterum tantum aut tu beIIum proximum abrum um, aut in fuga
dissiparum. Quare me quidem Propugnantem non habebit illud
Campani numero tantum adiecit, Neque en Im Tarquinius auxit modo centurias, ut tot haberent eapita, quot mox finiuntur, sed
plane eas auxit a Irerum tantum.
Aurelius Vietor de Vir. Illustr.
6. J Equitum emtur as numero duinptisauit. I. FB. GRONOV. Becte Gronovius monuit, hoc accipiendum esse per desectum adriversalivae sed: de titio plura V. ad I, 23, 3. Recte etiam inlustravit locutionem at erum tantum, qua etiam utitur Plautus in Bae.
309쪽
rum tantum adjecit, ut mille et octingenti equitos B in tribus centuriis essent. Posteriores modo sub iisdem nominibus, qui additi orant, adpellati sunt:
quidem ego ut non excruiariem sis erum tantum auri myn με-
jecu Lips. quae vinnia feribarum,
intelligenti uin, somnia existimanis da sunt. Paullo unte neque tamen Tarquiuius Lipsiens. aequo ιιά Tarquiritus Lei l. sec. Uude potet, Inde errorem ortirin usse, Huod librarius perpotant consuderiteri, sive tum, et ιέ, sive tamen. V. infra ad Iet, II, 5. Ut mille eι trecenιi equi es turribus reaturiis essent I Antiqua lo-ctio ut mille e/ DCCC. equites. I loci acto in singulis centuriis suerunt sexcenti oquites. Ri1ΕΝΑΝ. Locus est obscurus atque ari plit holus: nescias enim, alterum tantum equitatum dicere velit, an simpliciter alterum tantum, quantum equitum prius erat. In
-dicibus quihusdam legitur mi I. Dc . ut in singulas e enturia Dc. intelligamu , ait Beatus Rhenanus. Porro de numero. qu modo sub duplum intelligemus in illo ac trecentomim equitum pro tribus centuriis 3 Num equites sexecratos ac quinquaginta , ut centurias ducensim ac senumdem,m equitum accipiamus, et
reliqui sint duo Ego sane legendum suspicor hoe in loco Livii mille ae ducenti equites. Nam
Primum suorunt tres centuriae ccnt num equitum: eas duplica
tas vel sub vomulo puto, quippe sub quo peditatus decuplo
Prope crevorit, et equitatus Propemodulii triplo, ut auctor est
Dionysius in Romulo; vel sub Tullo. qui decem turmas equi. tum ex Athanis legit, ut paullo anto dixit Livius te. M,3.3 atque
ita dii centim equitum centurias intelligimus, quae lioc loco rursus a Tarquinio duplieatae ossicient equites mille ac ducentos, ut tres centurias quadringenum equitum accipiamus. Dionysii interpres boc loco non ceuturias,
sed tribus, vortit. Quid vero in
Graecis invenerit. scire non POS- sum. Minus autem conjectare licebat, quod in elassium Pnu. meratione haec nomina tribus, centuria . erusAis . mirum quam
consuderit idem interpres , ut iueum quoque auctorem annotavimus. quamquam, quod ad hunc
attinet locum, lectio vulgaris nisti lito pacto deiandi potest. Sion im turma tricemim hi num equitum est, ut tradit Vegetius i. a. se. 14. J et Tullus rex adiecit decem turmas ad priores trescenturias, orant in univorsum duplicato numero equites millo ducenti quadraginta, quod cum Livius rotundo numero dicero vellet, ait mille et trocentos. GLAIlΕΙΝ. ut mule et frecenti equites Omnes edd. et Pall. tres. Illionalius in libro suo invenit ut miIIe et octingenti equites. quod in editionem suam recepit Sigonius. GRUI En. De numero non satis constat. Glareanus mavult mitto darenti. quod et placuit Salmasio sile re milit. c. go.J BOI Lot. mille et octingenti, subscribente Rhenano et Sigonio. Sic et Flor. idque verum esse ostPMdomus prolixe in Observationi
bus si . 3, 25.2 quae iam iterum
310쪽
quas niinc, quia geminatae Sunt, Sex vocant ecn
XXXVII. Hac parte copiarum aucta, iterum a
etiam . quos IIearno consuluit,ox nit. L. I. 2. H. et C. Eam Acri Plitrain hae ratione defendit Iantilius de Comit. c. q. Romulus lactem condong scripsit treseenturias centenum equitum. Sed aucta civium multitudine etiam equitum numerus auctus Pst . ut notitillo in Oriente mille admo dum suerint. Nunc equitum numero alterum tantum adjecisso
Tarquinitim Livius dicit. rosiliis ciens. non ad mille, qliot erant Romuli ιι moriente . sed ad Pri,
mos ire Petitos, quo fi scri merat. quum Romam eonderet. Ea IIaisque ratione suerunt mille tro. conti. Ab hac sententia ipso Ma mitius diversus abiit in libro de Civit. R in. p. 9. et . Pro mille et
reccuti equi es, alteram scripturam mille et octinee uti equites Te
Cipi Pns . docuit, Romulum primis trecentos equites scrip isse; deinde. reepptis in civitntem Sa-hinis, corum i ii in ruin duplicas. SP, ut excenti forent. Pouea re-em Tullum Hostilium, additis
gentos fecisse: quihus tandem Tarquinius alterum tantum adiecit, ut mille et octingenti ea. ent. Denique Servium Tullium, qui equitum Romanorum nu ne. Tum plurimum auxit, tres antiquas centurias, quae ex nomini istius tribuum Ramnes, Luc res, Qt Titienses dicebantur, in sex
divisisse, Ramnes, Lueeres, Ti.
ienses primos et secundos; iis- quo duodecim novas conturias addidisset atque hinc esse, quod Livius subiungat, nunc, quiu gε-
minatae sunt, sex vocari centurias.
quost ultimum etiam Sigonitis inis Da an lectitur ad c. 43, 8. Cum Manutio etiam facit Gronovius 3. Dbs. 25. in uno tantum ab eo et Sigonio dissentiens, quod Ramnes, Luceres, ot Titienses in I rimos ae secundos distinetos ve-it, mox Postquam Tarquinius equitum numorum duplicarit, licet Ramnes primi ot secundi uianam tantum centuriam efficerent, donPc revera etiam a Servio Tullio in sex centi irias dividerentur.
Id probat ex hoc loeo Livii, tradentis equites, qui additi erant,
sub iisdem nominibus, neu PeBamnium, Lucerum, Titiensium adpellatos esse posteriores nimiorum nam nes posteriores, Luce.
res posteriores. Titienses postoriores: quos Festus voce Sex p. 157. estoe ad poliavit seeun. s. Dum erus ita quo hoc modo notis perscriptus suorit, MCCC. equites, Vel co et II CCC equites, undo librariorum vel negligentia vel inscitia excidit nota ιδ, qua quingenti indie Mur. Ita
έο, 13. Tandem interpros Latinus D;onysii, de quo hie dubitat via reamis, nihil commisit,
in hae historia tribuum montio isnem laetendo, nam ipso Dionys. I. 3. P. 2o3. φυλaς vocavit. uaratione vero Diti nysio et Floro tribus dici possint, qlias hie et alibi centuriaa equi um Rilis
pel Iantur, expedivit Cl. Graevius ad Flori 1, 5, 2. f. 8. Asteriora modo sub indem