T. Livii Patavini Historiarum ab Urbe condita libri, qui supersunt, omnes, cum notis integris Laur. Vallae, M. Ant. Sabellici, Beati Rhenani ... et al.; excerptis Petr. Nannii, Justi Lipsii, Fr. Modii, Jani Gruteri; nec non ineditis Jani Gebhardi, Ca

발행: 1820년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

T. LIVII

sacile iis, in quibus nata erat, humiliora sincrct 5 ca, quae innupsisset. Spernentibus Etruscis Ilucumonem, exsule nilvena ortum, serro indignitatem

non potuit ; oblitaque ingui istae orga patriam cari-

summo Ioco uasa dee at Lei l. pr. Huic errori occasionem praebuit vox vara, qtiae brevi hoe ambitu verhorum repelitur. V. nil ε , II, II. TanaqΠil, quae xummo loco naista erat, et quae LVIil. see. Ianaisuit summo Ioco uasa e a , et gusero T. pr. a m. S c. I uin iis . in

quibus locis uata exat Haverti. sors pro iis IIel m. F.JHumiliora sineret. Ea eum illi nupsisset J Ilio priscum verbum foedo depravnvit temeraria Cainstigatoris manus. Nam Pro iu-mmsisset scripsit illi nupsisset. Sic autem habet lectio vetii : Ea quum iuuupsisseι. I orro mulier iuuMbit proprie, quum iii mariti domum transit. Undo socium, ut in nubere voteros Pro transtruustirparint, teste XOilio su. iunu- here, J qui Lucilium citat . itali ocusum verbo. Sensus igitur eli: Ea quum iuuupsisses, ii Oe osi, iam ad domum mariti transissct . Nam nupsisse dicitur puella, etiam i tu apud Parentes domum manens eiu iupsisse, iii si quae cum vivo jam ha hilaro coepit, non dici. tur. RHENIA. Integrum hoc

I rima specie videtur, et apprO-atur omnium codicum eon Senis

sit. Mihi tamen isti e ulcus subesse PPrsuadeo. Credo enim illud siuerer in sentirer mutandum, ut idem sit cum ec' φρονeis. Nimirum eam Paros animos suis natalibus et opibus habere. Si -

tamen, ut suum siueret retineant, qui alterius opinionis sunt. . Ceterum id pro auctario adiiciendum, Lucumo,s dici solitos rege Etriiseorum, qui duodecim erant fice undum duodecim

opulos. Qui autem istis Omnius imperitabat, Larιιm apyel labant; unde adhuc Angli Satrapas quos Loν das appellant. ΛΑΝ NIL S 3. Misceli. 12. Di inbere aliis iid o Ase videtur, ii iam e tubere. Nam enubit ea, quae extra gentem et conditio ite iri suam nubit;

ut si libet lina ab ingenuo due aiatur. aut eo . qui non sit liberti. nae geniis patronus. Sic Feceniae ili spatae legimus apud Livium ζ19, 5.ὶ datam eum/io

detur tiara suum Ordinem nube.rP, et collocari inferiori. Alii in urbo nuP isset, esse credunt. TURNEBUS M. Adversar. 20. Secundus a manu emendatrie e sentirer, ut voluerat Nanniti . Sod hoc a Livio alienum est.

nano, qui ianupsisset reposuit. pro illi nupsis,cl. Cum ne si equidem essent omnia sana, NRnnius loco siaeret rescribebat senis riret. Praestamus Coniecturam Existra aleat .r ab inopia Eterio iudi

1uuium haeredi honorum, quum divitiae jam animos facerens, auxit ducta in maιrimonium Tanaquil, Fummo Ioco nara, et quae halid elle iis, in quibus na/a erar, AN-miIiora siveret a, quae innupsisset. Sperventibus Etruscis Lu monem. Iis, id est . ea domo otgente. ea vicissi in domum illam geritumqtie, quam iuuumisset.

Partem sentcntiae illu trat illis. Τaeiti in vita Agrie lae se. 6. JIdque matrimonium ad majora uiae uri decus ne robur fuit. Partem

illud Statii l. 3. Tlieb. sv. m.

Nescis, puter optime. nereis , Qvautus amor caussae misero nupsisse maciιοι

292쪽

tatis, dummodo viriun honoratum videret, consilium migrandi ab Tarquiniis cepit. Roma est ad id potissimum visa. in novo populo, ubi omnis

repentina atque ex virtute nobilitas sit, suturum

Florent. sisteret , eum iuuupsisut, detoto τιν, ea. Non male, si non melius. Mureti liber , pro si-ret, ferret, rii liii dissererite sensu, sive seri has, hunιiliora fer-rra, sive Atimiliora sinerra, quae innupsisset. Fortassis etiam scri-

Psit auctor; quos dioisias jam p. 34'. animos fecerant. I. FB. GROX IIJS. Lectio, quae ante

Blienanum passim edebatur, fiuinerest in omnibus sere eodiei. iis, ut 1 ost . utroquo, IIarlej. a. Leid. see. IIaveis. Lii,siens. et Portug. Eamdem invenerunt et is iam Mearne in Oxonn. L. a. B.

et C. et Latinius in Neapolit. ni iasi quod posterior ille sen/iret

Praeseri, pro sineret. Portug. autem sinere. Soli Leid. pr. et Narlei. antiquior exbibent ea cum innupsisset. Gronovit coniectura, quam etiam proposuit in E pistola ad Nic. Heinsium, edita a Cel. Bum. in Syllog. Epist. t. 3. P. 1 . ea igitur non displieet; nisi quis mallet humiliora sineret, in quae innupsiyset, vel quibus innupsisset. v. Cel. numian n. ad Quinctil. Declam. 338. Cl. Heu mannus suis ad me literis male. bat ra quae haud faciis iis, in quibus nata erat, humiliora ferret. Ea eum nupsissee, spernen ibus.. Doui alius ex eod. Florentino I raesert humuiora sineret, cum unupsisset. Spernentibus; atque cum innupsisset exponit Per ubi ampsissει. At Florent. sineret. Aaec eam innupsisset. siueret. Ea cum innupsisseι spernentibus. Helin. I. l. 5. Lucumonem, exule aduena orium, ferre iudignitatem nou po ea a J LMeumonem exsulem, adve

na oraum, farre Hariri. Pr. Haverit. Ilelm. I. Ueith. I et edd. Aldina priores, in qua demum recepta lectio obvia ruit. Geuis

mouem exsulem, ad nam orsum,

ferre IIa Hei. 2. Leid. pr. Voss. a.

Portug. et a m. pr. Voss. I. Luis c monem exsulam, advenam, ferro Osr. I. a manu a. Lipsien . et Leid. see. Verum contra rei veis

ritatem. Lucumonis enim pater, ut Livius modo narravit, Ta uiniis uxorem duxerat, ac duoslios genuerat, qui propterea

Tarquiniis neque exsules, neque advenae, erant. Praeteren ortum, omnino ferre eodex Oxon. B. apud

Heam.

l. 6. Rσma pu ad id potissimum pisa Scribe Roma esa ad id potis. sima visa. id est, eommodissima ad eam spem persequendam. l.

Gruterus veIlet deleri verbum est. Non video, quid sic magno.ere aecedat orationis Ponderi. . FB. GBONOV. aptissima s ad me literis scribendum ein iis eiebat Cl. Heumannus. Doujatriis contra nihil mutabat, et visa exponebat, inspecta, 1Pecta ta. Ego Gronovio adhaerP .

Ubi omἀis repensina atque ex vir. ρure nobili as xi I Vox ultima sistnescio an veniat ab auctor . Si ia- ius procederent omnia ea abiecta. Idem dictum velim supra, Roma est ad id potissimum visa. Mallem, inquam abesse Vocia. iam esι. GB0TEH. ex virtute no biIi as sit IIaelei. ambo, et Ha-verk. Praeterea ubi omnis vis re4pentiua atque ex virtute Voss. a. Denique arcessitum in regnum misma Curibus Leid. pr. Sed cuiu

293쪽

p. LIVD 276

Iocum sorti ac strenuo viro: regnasse Tatium Sabiniuii: arcessitum in regnum Numam a Curibus:

sorte exaratum suisset Ammd a Curibus. Postea Virgula Suprascripta evanuit, et praepositio a per ultimam literam vocis prae-eedontis intercepta est. saccessitum Helan. . JAneum Sabina matre ortum, no-blIem Τιιe una imagine Numae esseIInter rogos Roma ios Ancus Maria eius se iii Pre, avi qui iii aterni nomino repetito, Numae nepos diritur. Ita Livius, Florus, Victor, Dionysius, Plutarctius, et ceteri omnes, qui nunquam, quo Patre fuerit ortuq, eiuς nomini addunt; sed qua v l matro, vel avo, quia inde omnis ejus nohi- Iitas. Hinc Seneca Epist. I M.

Duos Romanos reges esse, quorum alter putrem Non habet, aDer matrem. Nam i e Graii matre dubiis eatur. Auci pater nullus. Numas nepos dicitur. Nullii in nei patrem dicit, non quod revora Patro in inter li Omines non hahuerit, sed quod ignobilem, si eum matre eomparo, , ideoque ab historicis non momoratum, Pt P

rre u IIo, matre serva, iugeato et virtute regnum tenuine. Posse

rerbum Nobhisas dabaι, incertum do parra ferebat.

Quia pater privatus, ignobilis ,

m per firinus; mater regis Bois mani filia. Undo Livius hoe lo-

CD, P eum Sabina matre ortum, vobilemque una imagine Numae esse. Pgr unum Numam, maternum nis

iam, nobilis erat, ideoque et ejus nepos semper voeauatur,

ut diximus. At eur igitur Sabilia in illi obiicit matrona Lege

Omnino ex iam dictis Sabino parre. Idque volunt ovido uter etiam antecedentia, in quihu naris rat auctor, quomodo Tanaquil . quum videret, Lucumononi vi iarum suum Aperni ah Etruscis, ut xsulo, advena Ortum, consiliisum migrandi . illo ab Tarquiniis,lγatria sita, reperit, Roma inque

ad id plegerit. Sed 'itia causa eam potissimum Non ulla, quam

quod in novo populo, ubi omnis re Peutina atque ex virtute nobisirassit, Iocus erat Druνtix forti ae strenuo viro, quamuis peregrino. Reguasse enim ibi Tasium Sabinum, arcessitum in regnum Numam a Curibus. et Aneum, Sabino patre ortum, nobileurque una tantum i-mqgine Numae esse. Fuisse ita isque, inter quatitor vel quinque neges, duos peregi o natos, et aliunde in i egniim ei vitatemque adscitos , Pt unum , quamvis ipsum es iidem Homanum, P Pregrino tamen Patre ortum, et a materno solum avo nobilem.

uis credere potuit 2 Livium volanaquilo in Anci ignobilitatem I,osuisso in eius matre, Ρer quam i p. 348.3 ipse utiquo cum nobilem misso, materna se ille et avi imagine, continuo addit; non contra in Patre, in quo tamen in attine uohilitas alio ijus vel i-gii obilitas spectari solet, et de

quo multo amplior laniae in rem contra Anciam dicendi strat materia, quippe qui ex Sabinis cum rege Numa et patro suo M. Mare in . Anci avo, nimam advenit. nullam, secundum ipsum Livium, imaginem, quae honoris et I Οἀbilitatis signum, silio suo Ancor liquit, et quamvis filii regno

illustratus videri possit, adeo tamen nomini R sui iam arri et omnem sere memoriam, nimium quan-

294쪽

LIBER I. CAP. XXXIV. 277

et Ancum Sabina matro ortum, nobilemque una

imagine Numae esse. Facito persuadet , ut cupido T

tum praesulgente uxoria Pompi. iae genere et splendor , nini sit, ut a Seneca Auci pater nuuns sit isse dicatur. Ex vulgata lecti O-

ne existimos, paternit in Anco genus suisse Iloniae ii obilissimurn, cCrte, quod tamen salsissimum, longe ii alii litis mal ru ,

quia Livius, qui ex Persona Tnnaquilis Omnia eiusmodi in rogi

hus Ho inanis eonquirit, quae liOminem peregrinum et advenam in spem honorum, immo et ipsius regni in ea civitate consequendi, adducere quoa ut, silentio illud plane pra teri r t, tam quam si in eo nil il reperi r i, quod eiusmodi spem novo eivi

facere posset; et contra in matre Anci, ite et regis Romani si- Iia, Sabinam originem mPm ra-xet , quasi non omnes sero no mani eis tempore et paullo arite matre Exturna per raptum Sabinarum aliarumque virginum suerint nati. Noe tamen in iis ipsis Aneum nil moraverim, q ii Patrem quidem linbuit Νtimam M.trcium ex Sahinis oriundum, sed matrem haud dubio Romae natam. Eieni ui Plularetius in Xu ita duas de ea opiniones suis se tradit, Ilimina aliora quidem ex Tatia T. Tatii regis filia susceptam e-Rm, antequam Nutua ad impexandum Romam arco scrotur, ad-srinet; altera autem ex Lucretia, quam Numa, iam ad regniimacellus, Romae in matrimonio habuerit, genitam statunt. Posterior multo anthi veros intilior videtur, quippe quum Νurna Inorions, Postquani noniae tres Ptquadraginta annos regna Aset, testo Livio, filiam suam in ea Te- Iiquorit aetate, ut parvulum ha heret silium, hunc ipsum Ancum, vix quinque tunc annos natum, et tamen, ut videtur, etiam omisniiun, si quos Praeterea habuit,

primum et maximum. Corrupeis

runt haud duhie Livium scioli. quia nihil in eo de patre Anci

legerant; matrem vero in superiorihus nominari, et Numae fi I iam diei, ipsumque Numam Sabinum misso non ignorabant.

fitDT. C. 3. p. II7. Cel. Pori non tu non contini nendi A rationibus disputat, legendum esso Sabino patre. Quo minus adhue ei nil sentiar, eo prohibeor, quod non Vidoo, cur Anci pater omnino

Sabinus diei debent, quem e sententia Sigonii ad Livii i , Io.

Boi nexit ad Inscript . clas'. 5. num. I. et Jae. Gro novit ad Taciti 6. An n. a. Livius a Nuina Pontificem, Tacitus a Tullo Praefectum urbi laetum, et Pilitarchus in fine Numae, patro quidem Sa-hino, sed cum Numa Bomam prosceto, et ab eo in senatum adlecto, natum scribunt. Nec

patrem Anei in Sabinis natum

fuisse, et cum patre suo Romam venisse, ullo certo argumento

ostendi potest. Quod autem nonis nulli tradiderunt, Anci matrem non fuisse Sabinam, sed Romanam , quam Numa ex uxore Boismae ducta susceperit, id non tantam vim habet in re, quam in controversia positam silisso tradit Plutaret, iis , ut cum Perino. nio, qui sibi hane sontoni iam probabiliorem videri dicit . adfirmari possit. eam haud dubio

Romae natam fuisse. Si verum

est, quod proditum scribit Plu

tarchus, Ancum Numa moriente, quinquennem puerum fuisse. ratio temporis non repugnat, quominus Numae filia, in Scibinis na-tR, xxxVII. Bntio regni illius An cum parere potuerit. DURER. De coniectura, quam in Antina. v.

II istor. publice exposuit, olim etiam egerat Perigon. cum III.

295쪽

honorum, et cui Tarquinii maiorna tantum patria esset. Sublatis itaque robus commigrant Romam. B Ad Ianiculum sorte ventum erat. ibi ei, carpento sedenti cum uxore, aquila, suspensis demissa leni

ter alis, Pitcum aufert: superque carpentum Cum magno clangore Volitans, Hirsus, volui ministerio

divinitus missa, capiti apto reponit. inde sublimis 9 abiit. Accepi id augurium Iacta dicitur Tana-

Nie. IIo Insio in Epistola, miam C I. Biirmann. odidit in Smog. Epist. t. 4. P.Ro3. Ite insium tamen

sontentia in rogatum nihil reposuisse, ex subiunci responSo Patet. Ceterum nobiiamque una ima Numa esso habet Porti g. am. pr. ut verba per adpositionem rapiantur. nobiDmque tu imagine Numae ossρ Lipsi ons. Sed vuIgatum rion muto. Diobitim eam uuam

imaginem Vetth.Il. . Facite viro persuadet a viro dativum quispiam addidit intore narrandum. Non reporimus in eod. Vormae iensi. nec est neces Rriu . praeeoAsit autom Fore se xtrenuo viro. IlΕΝΑΝ. Illud retro rontextui verborum addido rat Aldus , quo tamen non modo edi priores, sed et rodires, quo vidi. carent. Soquontia orba ita emendanda Cl. IIeum annuη existimabat e= eupido ho-3ιnrum, est quod Tarquinii maferna lausum patria erre . Prior Par omendationis of cupiRo honorum

etiam adscripta suit a viro doeto in margino edit. Mediol. anni 14M. Comm granst Romam J ExempIarantiquum habot amigrane Romam. subaudi Tarquiniis. Non aliter dietum est in a s e. D. 8.J Aνο- Iant Romam. Porro quid votat diei Amigro pro Abmiero, At Ve ruriero pro Adm gro stetit dieiis mus fumi gro et Demigro 3 RHE-N4N. Vet. migrain novius paullo verbum. LIPS. Pal. pr. amigraust. sec. admigrant. Emendo quoque 5. 53. quod si non GaIIi hoe, sed re/eros hos es Des xi Aequi 'Iscit a p. metant, uι eommigrant Enniani 7 Seriptum fuerat in ilicia migrent. Quod non percipion Campanus edidit, ut migrent Romam. GEB ΗΑI D. am grant Pt iam Floroni. Ilari ei. Antiq. Leid. amho, , o T. pr. et Lipsiens. AE- migranρ, id est, ammigranst, Por-tti . admigrant IIartes. 2. commi- ρ ρ Voss. g. et editi ante Aldiim. Mihi vo rhum minus eo gnitum non admodum pincet. Ut enimi retionem, quae in 'si Is sit perosi, proham esse pron anti mus, non Arisscit, vocem, quam Pr e-Drunt, analogico sormatam esse, Rod, etiam voteritius in unu Ri-l 'se, simul demonstrari dehet. At comm grare Romam non modo Liviuq ustis est loco, quem simi

296쪽

LIBER I. cap. XXXI P. 279quil, perita, ut vulgo Etrusci, coelestium prodigio

rum mulier. Excelsa et alta sperare complexa virum jubet. cum alitem ea regione cocti et ejus Dei nunciam venisse. circa Sinninum culmen hominis auspicium fecit sc . levasse humano superpositum capiti decus, ut divinitus cidcm redderet. Has spes cogitationesquo secum portantes, urbem io

ingress sunt; domicilioque ibi comparato, L. Tar-

quae hoe modo in metrum redigebat r

cieti suspensis demissa est lani er

Aufert ilia apisem voIimus, utque reponit. n subIimis abit. Illud apicem pro pitium aecepisso videtur ex Cic. i. de Leg. I. Ab aquisa Tarquiuis apicem inpositum reum. Verum liae ratio te, addendo, demendo, mutando integer Livius in numeros poplicos cogi possot. Cum autom addat,verha Liviana poetam magis, quam ii istoricum, decere, VPllem distinctius indicasset, Iuaeve n lii i Orico Livio indignae rigeat. Pro leuiter autem Ieviter habent Florent. Vom. an ho, Leid. ambo, Marte i. pr. Lipsieus. Poris tug. et Naverk. Hel m. i.J quod librariis errantibus adscribo. Sueton. in Aug. Ex inprouiso aquila panem et o manu rapuit: et,

cum altissimo voIasseι, rursus ex

inproviso leniter deIsma reddidit. Et iam alibi saepe ita peccatur in Istis vetustis. v. infra ad 36, 3 , s. piIDum deinde, pro pileum, plerique iidem codd. quod et ip

sum eorruptae fiuDeriorum tem

porum orinograpniae acceptum reserendum, cui tamen vocis elymon adversatur. V. Vossit E .moL Ling. Lat. et Dausq. Orthois graph. Part. 2. h. voee. speIleum uel m. i.J Deni ille vir doctus ad marginem ed. Mediol. anui 348o. o adscripsit. . Dro Frepergite csrpentum, sibi legendum videri su- proque. Saepe saec vocabula inristis commiseentur. 1. infra ad 23, 36, 6. Hic tamen nillil nutan. tibus scriptis vulgatum fierUO. Capiti opse reponis. Iude subInmis abiit J Lege, ut est in Aee. capite apte reponi . GP RHARD. rapite etiam Leid. see. et Portii g. Verum, quum utrumque ferri possit, nihil mutandum Puto, quod a vulgata lectione sient plures et optimi codices, utque vi

Leid. sec. quod adscriho librariorum errori, qualem notavit Cel. Burinan n. ad Quinctil. Prooem. instit. Orat. p. l . et ad I, 2. P. 3a. ubi etiam videndus Gib-son. et quae infra notamus ad 3I, II, 8. Tandem abiι Portu g. V. insta ad 2, 4, 2. l. q. Grea summum tu meu hominis auspieium fecisse J homini

Harte . ant. Non sequor. Tum summum hominis entineti Leid. gee. Paullo post divini us ei reddere . pro eidem, Leid. see. SuprR Rutem alta eν exeoIsa sperare alio

297쪽

11 Plinium Priscum odidere nomen. Romanis Conspicuum cum novitas divitiaeque faciebant: et ipse sortunam benigno adloquio, comitato invitandi, beneficiisque, quos poterat, sibi conciliando, ad-

r. idem post prodigiorum interstinguit e tum nuIter excelsa et c.II. Io. L. Tarquinium Priscum edidere uolni nJ Ρuto vocem nisis eum inducendam esse. Neque enim Pristi cognomen tulit, nisi postquam L. Tarquinius Super hiis flororo eoepit. Nam ut ait Dionysius si . 4. P. 24 id Pris-

cur eli appellatus, quia maior natu erat, quam Superbus. Non est autem vero imile, ah ipso L. Tarquinio Prisci cognomen editum esse : verum multis post

annis, storente jam Superbo, it

Iud vulgo invenisse. Comprobat Itane meam coniectura in , quod in votoribus libris luxatao has voces gunt, L. Tarquinium edidera Pris eum, ut glossema alicu. ius os o videatur iii verha auctorris ox margine libri, ut fit. te. mpro a lihrario translatum. SI-GOΝ. Pal. pr. ac tertius abluia Enni τό nomen, Praeque serunt, Navi or Romanis. 1 c. ne Camp. Lucumouem Tarquinium edidera Priscum. Nam et Romanis. GEB-

Florent. deest etiam Leid. pr. Port. Voss. 2. et I averti. Ue illi.JIIearne n litem vocem Priscum, quam sigonius delebat . quam isque eo lex Haverti. Omisit, ex. Ili hons Lucumonem Tarquinum eis dirire, in Oxon. n. desiderari testatur. Verum tantum via coniceturae vel unius aut alterius istis auctoritati tribui non pla.eet, ut hino vocem Priscum ex aerio coni xtus pliciamus. Potuit Onim Livius Tarquinio Prisci eo gnomen per prole 'sin tribuisse ; quo ratione etiam Fabio adhue aedili euruli cognomen Mariis mi tribuit B, 18, 4. quod demum

postoa in censura accepit, ut ipse tollat Ir l. 0. cap. ult. et Scipio Aemiliatilis tantum tribunus militum tamen Africanus vocatur apud Λuctor. Epit. Liv. l. 48. et 40. ubi auda eius viri docti vo cabulum Africanus utroque loco delendum censent. V. infra ade. 44, 1. l. I. gam eι Romanis conspisu. 1 m euiu J In Voluminc seripto p. 15o. tantum legitur, edidere

joeit fortassis aliquis duas illas

particulas, connectere volens o.

ratio aena, quae sibi hiare videbatur. Mihi non videntur nece sariae. BllΕΝΑΝ. Αbsunt voces Ram et a scripto. LIPSIUS. Rom. Tarvis. Α qens. ignorant a fron. lo duas particulas, et in proximo membro το quoque. Modiolanili rimum socerunt Roma uis

conspicuum eum novitas divitiasque faciebant, et ipse fortunam. haec si e duae Venetae Bechar. Mogiint. Aldus liberalior. Nam

dioiliaeque faciebant, et ipse quoque fortunam. Ubi τὼ sam restituit, reliquum retinuit Fro-honitis; deinde omnes. Attus iis ivl jam et simul quoquo tutio abiro ἐς Noρareas. Sunt Onim sutilium hominum, qui Livium do-

e re voluerunt eommodius ora. tionem connectere. Sex mcmbranae, haud quaquam spernenda , et tres vetustae, quas diximus, editiones: edidere nomen. Romanis eonspicuum eum novitas

divitiaeque faeie vr, et ipse Dotunam. Qui qua rit alia his, malum videtur Daurere. J. FR.

298쪽

LIBER I. ' c p. XXXIV.

281juvabat; donec in regiam quoque de eo fama perlata est: notitiamque eam brevi, apud rogum libe- 1 araliter dextro quo obeundo officia; in familiaris amicitiae adduxerat jura, ut publicis pariter ac pri-GRONOV. Nam et Romanis VOCu. Harlej. 2. I ipsiens. Haverh. et Portu g. 'cith. J eoque serunt vestigia Leid. pr. in quo Krim Romanis inveni. Sed duae prio-

militer quoque in editione Taris vis. priori anni 14M. et Veneta anni a 495. Quare easdem etiam induxi.

Et ipse quoque for uuaml Abest

ab omnibus το quoque. GΕB- ΠΛΗΙ . Ea indem voculam ignorant Omnes novem codd. quihus utor, et, ut Grono vi is priori adnotatione monuit, edd. omnes

ante Aldinam. Et hanc propterea delevi. et ipse fortunam etiam Floroni. Mox colloquio, Pro aI-ιoquio, praesert Lipsiens. Comita e invitandi. beneficiisque, quos poterat, sibi conciliando I In Portus. primigeniae lectionis vestigia plano erant abolita, eiusque loco m. sec. scriptum comi

ter invitando. Eiu dem scripturae Partem praesert Have rh. et Flo.

exhibebat, beneficiisque, quis γο- eerat, ibi conciliando. Sed manus emendatrix postea adiunxit, quod

rari ne vulgo circumfertur. ibi eou-

f. II. Notitiaque eum brevi apud regem 3 Hunc locum sciolus aliis quis adulteravit. Legendum Veis To, quemadmodum arche pum

Vormaciens eontinet, notitiam

qne eam brevi apud regem Iibera Iirer dex/reque obeundo socia tu familiaris amictitae adduxerat jura. ut intelligas, ipsum Lucumonem adduxisse eam notitiam in iura amicitiae familiaris. BllΕΝΑΝ.

Eanidum, quam eo de x Wormaciensi s. lectionem trabeiit Vo T. ambo, Harlei. I. Leid. uterque, Lipsiens. Portu g. a m. pr. Pt ita Verh. itidem a m. pr. Sed uotitiaque ea est in Hariol. 2. et Por-

Liberaliter dextraque obeundo Ο - eiaJ Suppleabaro fe o. uualia inulta Livio, cuin ex scriptis, tum exsatis prohabili coniectura , resti. tuimus. Inveni deinde id lysum non modo in se hodis Gudiani g. e. riim Pliam in prima omnium Pordo. Andrea in saeta oditione . Sod Mediolani iam mutatum est. I. FR. GHONOR U. evindem ad 8, 17. 2. et quae notavi ad i , 53, 3. dex ereque Leid. uterqile, Lipsiens. et Haverti. Deinde Oracta. et familiaris amicitiae adduxerat virum malo Hari j. see.

Ut Eublicis pariter ae privatis

eoneiIiis bella domique interesset IPal. pr. ut pubIicis ae pri ι is pariter conscitiis. tortius quoque, consiliis. Praefero, quod est in Pal. sec. ut publicis pariter ac privatis coissiliis beIIi domique interis esset. Besti autem forma adver

domique nisi auspica o gereretur.

GEB HABD. Velim , ua publicis

pariter ne privaris eonsulis batti domique interesseι. I. FR. GRONO V . Gro novium maluisse boui adnotat Hearne. Sic I, 36. 2, M. et alibi apud Livium aliosque infinitis Ioeis. Etiam in Cicero isne a. Ome. 5. hetto in Ioeum belli venit. V. ibi Fabricium et Graevium. DURER. conciliis Primum

299쪽

T. LIVII

vatis consiliis hello domique intorcsset: et, per

omnia expertus, postremo tutor etiam liberis regis testamento institueretur. 1 XXXV. Regnavit Ancus annos quatuor et viginti, cuilibet supcriorum regum bolli pacisque et artibus et gloria par. Jam filii prope puberem

exhibuit ed. Lugdunensis anni 1553. unde id in nonnullis reconiatioribus repetitum est. Sed prio

res omnes una cum codd. seriis

tis consiliis: quomodo hic legenum esse etiam Gronov. monuit

insta ad 44, h. lib. e. 40

4. Cognitiovis capi alium rerum sine consiliis per se sotas exercebat. et mox, Domesticis consiliis remis

publicam adminis/ravit. beIti domique autem, quomodo sibi etiam reponenὸum videri Helim annus monuit . ut a, i I. Dubiis rebus popuIi Romani saepe domi MIIique vet maximum futurum auxitium. 3, 19, 5. Cum Mesoue f-

Iio suo virtutem, constantiam, Omnia iuveMusis boIIi domique de-eora pulsa ex urbe Romana et fuga a esFe. c. 43, 1. Ad cIades ab hosιibus aee tas duo nefansa facinora decemviri beIIi domique adjiciuut. 9, 34,9. Mam. AemiIium, principem aetatis suae balli domi-qua. aerarium fuerunι. et ita Pomtug. praesert eodem lib. e. 26, 2I. Post res tot domi bellique ges aseaussam dixit, absolutusque est. ubi nunc domi beIIoquo editur. Pari modo miIitiae domique I, 3 . 5. Salubriora eliam credente miIiis elao, quam domi, juvstuum corpora P. I 51. esse. e. 33, 5. Domi mi-Ii iaeque sub haud poeniteudo magistro , ipso Anco rege, Romana se jura, Romanos Mitus didicisse. n. 38, 5. ει non quistior popuIus domi esses, quam inuitiae fuisset. I, 8, 0. Haec pos exaceos reges domi iniitti qua gaua primo anno. 3. 4 . q. Virum egrogium otim domim Iitiaeque decemviraιus coIIma -- ita mutaverans. c. I. Misilo miIiriae, quam domi, meIius respublica ad inuistrara es . c. 44, 2. Vir exempli reeti domi miIDiaeiaque. t. 56. q. majorum merita iurempublicam flomi miIi iaequo eomia memorabat. 5, Io, 1. 7, 30. 5. Aon eadem domi. quae miIitiae, Drauna erat pubi Romanae. c. 32, I 6. Semper ego pIebem Romanam militiae domique colo , atque estui. tD, 8, 9. Vos solos gere rem habere. vos solos justum imperium et auspicium domi militiaeque. V. Jac. Gro nov. ad 3, 64, . Utramqtie Voro locutionem illu strat Die. Heinsiuq ad Νason. 12. Metam. V. 85. Pra terea vox parirer exsulat a cod. Leid. see. pubIicis ae privatis pariter prae- se et Lipsiens. Postea ac per omnia Voss. Rec. Tum etiam stuιoratio ordine Haverk. g. I. Regnavit Ancus au os qua- uor et viginti J quatuor annos est viginti Harte i. a. quatuor et vigin-ρi annos edd. principes Usque ad Moguntinam, quae praesert Regna sit Ancus is quatuor eι vi*inti annos. Aldus domum ita edidit, ut nunc vulgo exstat: eum quosae iunt reliqui eodd. nisi quod

mundose nunc quarto et viginripraeserat Leid. sec. annoF x. re

- atem erant. Eo magis raris quinius inflareJ erant, eum eo misgis Tarquinius instarest Leid. Pr.

300쪽

LIBER I. car. XXXV.

aetatem erant. co magis Tarquinius instare, ut quam primum comitia regi creando fierent. Qui- abus indictis, sub tempus pueros venatum ablegavit. is quo . primus et petisse ambitiose regnum, et

orationcm dicitur habuisse ad conciliandos plebis

animos Compositam: quum, se non rem n m pet 3

quae loetio interpolata est a li. Erario, vii Ioetitionem infiniti

nunciatam serre non poterat. V. ad 3, 5o. 5. iustasso Leid. sec. et Vox Pr. R m. see. quum a prima datum esset instrasse. erant prope puberem omisso aeis aflem Hel m. r. Vetth. regis creandi idem.Jε. a. Sub tempus pueros venatum

ablega9it J Hoc satis inusitatum videtur, pro sub id tempus, vel

sub tempus eorum, nempe Comi

tiorum. DURER. sub id tempust Iaverh. eui fidem habere non audeo. Nam ita ad rempus infra est 3 64,4. ubi vide, quae notantur. sub tempore Leidensissee.

Sed v. infra ag I, 53, i. Denique a Ilegavit, pro ablegavit. Uo T. see. V. ad 4o,55, 5. De verbo abIegare et iisque vi respice δ. Fr. Gro nov. ad Iustini a , 5. 8. et Iadrian. Cardin. de Serm. La. tin. P. 55. et 56. Isque primus est petisse ambitio. se regnum3 Pal. Pr. perisso ambiis eloue. GΕBHARD. isque proximusae pe/issa Leid. seo. V. ad 5, 4 ,

5. isqveprimum eo e isse V ss. 2.isquo primus expatisse IlaverL. Vetth.J ambitioso autem omnes mei servant. - eoneuiandos pubis animosaompositam' Vox ompositam non vi itur in Pal. see. nisi a manu aliena. Noauo admodum roquiis

eundo, utinam voto meo ab om

II ARD. Omnes nostri To eo προ- eonstanter servant. Nescio,

quid tantopere voei compositam insem xInt Gruterus et Gebha diis, ut eam unius, et quidem passim interpolati. eodieix fida

Expunctam volint. oratio ad coniscitiandos plabis animos eo osita

eodem modo dieitur, quo ora- io ad mitigandam iram composita 36, 28, 3. oratio in magni ceηιiam composita apud Tacit. 3. lliit. M.

Senatum eo inposi/a in magni entiam oratioue adlocutus exquisisis Patrum advIationibus adsollitiar.

Vel orario ad conciliandos plebis animos eomposita ost, quae iis cone iliandis idonea, apta est; ut compositus ad carmen apud Quincti I. a. 8. Namque erit alius hiasιoriae magis idoneus, alius eom. positus ad carmen. ubi v. Cel. Hurmann. Praeterea ad concili audum plebis animos Vosr. I. V.

ad 4 3, 40, a. Reliqui vulgatum

tuentur. l. 3. Ouum se nou remm mm p

eerri Pall. duo alia paullulum col-

Iocatione, eum se rem non novam.

GEBHABD. Pendet oratio. Si hie nihil est vitii, supplendum

est dicaree, vel aliud loeo conveniens. Sed mihi suspectum est quum. Nam cur hic magis Ponatur, quam alibi in principio in. sntiae orationis 2 Inseae. 47. Non sibi defuisse, eui nupta diceretur. et, Sereum, ser qua natum. Et alibi sexconties. In medio oratio infinita admittit quum abu dans. V. I. Fr. Gronoviuin al , 53, 4. DURER. Cl. etiam ue mannus suis ad me literis voculam quum delendam censebat, Pro qua tum praesert Lipsiens.

SEARCH

MENU NAVIGATION